Intussen al ver weg van Hampi zit ik nu in Goa. Niet volgens plan want ik zou normaail in Hampi blijven, maar de president komt in hampi waardoor de Hampi bazaar wordt ontruimd van alle vreemdelingen.. dus ik moest er weg. De boot naar de overkant van het water gings slechts tot eergisteren vanaf nadien zou alles gesloten zijnm winkels e.d in Hampi.. Ik en Jay een koreaans meisje besloten samen een trein te boeken naar Goa (vanwaar mijn trein naar Mumbai binnen enkele dagen vertrekt) en een nacht aan de Hampi Bazaar zijde te slapen om dan smorgens vroeg een riksaw naar het treinstation te nemen.. de trein naar Goa gisteren vertrok immers om 6u30.. Vree vlot in Goa geraakt, mijn eerste ervaring in een Sleeper trein. Rare situaties hier toch allemaal. Het was megaspel om aan een ticket te gerakenm alle plaatsen zijn zogezegd vol en er wordt met wachtlijsten gewerkt en als je dan op de trein stapt hebben we gewoon zeeen van plaats.. een compartiment van 8 hebben we gans de rit me 4 gezeten alle bizar toch.. Dan was de grote vraag naar welk strand te gaan want Goa is 1)duur 2) vree veel (Party) volk. En na de rust in Gokarna zag ik da gelijk ni echt zitten.. Uiteindelijk ben ik in Patnem gestrand.. het is hier rustig en gisteren avond maakte ik een wandelingetje en leerde al enkele meiskes kennen... ze zisten me te vertellen dat er vanavond een reggea- feesje was in Pallolem wat op wandelafstand was.... allen daarheen en twas nog wijs ook !! Wel een vermoeiende dag dus vroeg op en laat uit.. ma gezellig... kHeb vandaag dan maar es goe uitgeslapen, niets of niemand waar ik rekening mee moet hoeden dus.... Wel al menne was gedaan dus toch flink meisje hihi...
Ja over Hampi kheb jullie er nog nie veel over verteld e maar dat was precies nie de plaats voor mij TO BE.... De eerste avond was vree wijs,... ma nadien is er veel negatieve emergie op me afgekomen.. Na een dagje chillen s`avonds ziek in bed gekropen, elk uur gezien en gevoeld.... ik had ervan diarreee en nie zomaar wa diarree echt uitputtend, krampen, ni kunne slapen, en vooral veel vochtverlies,... twas vrij serieus dus de dag nadien was een slaap en recupereer dag.. De volgende dag nog steeds krampen maar sinds ik met antibiotica begonnen was geen diarre meer dus da was sava... men eigen dan maar naar het centrum gesleept daar ik wist dat ik slechts enkele dagen meer had om Hampi te zien omdat we voort moesten...Wa rondgescheesd... de hooftempel en wa ruines en dan een wandeling tussen de rotsen om weer op een verlaten tempelding te komen... wel de moeite... Tegen het einde van mijn wandeling Jay dan ontmoet. Die avond beslisten we een treinticket te boeken voor mij, zij had al een ma ik nog niet, dus ik moest weer over de rivier.. Ik wou mijn ticket zo snel mogelijk bestellen omdat het zoveel moeite vraagt om een te krijgen en anders was ik misschien te laat... de avond begon te vallen, wij 2 over de rivier, te voet want na 6u vaart het bootje niet meer.... het gevoel van shit we moeten ons spoeden want binnen de kortste keren is er geen daglicht meer kwam op dus ik naar het travel agency lopen... eens terug was het inderdaad donker.... geen licht bij ons.... we hebben zeker een half uur alst nie langer was zitten zoeken naar de oversteek plaats. ( Zo is er maar 1 waar het water tot kniehoogte rijkt, de rest is veel te diep) Shit wa was me da.... en op de koop toe als we dan eindelijk de plaats gevonden hebben viel ik toch wel op ne rots zeker, nie serieus ma toch mijnen teen heeft het wel gevoelt die nacht... Weer een slapeloze nacht met veel pijn en de volgende dag een IK HEB EEN DOKTER NODIG-kreet... Ik dacht dat het gebroken was.. ik kon hem niet meer bewegen mijn grote teen... uiteindelijk zeiden meerdere mensen dat hij niet gebroken kon zijn, gerustgesteld heb ik dan maar 2 dagen me mijnen poot in de lucht gerust en der zalf opgesmeerd... Nu is het al wa beter, ik stap er al mee, ma hij is gelijk nog vree stijf dus veel bezeging krijg ik er niet in.. ma da komt wel met de dagen... ge hoort... Hampi was nie echt een positief lichtpunt in mijn reis... maar ik ben er weg... dus het kan alleen maar weer keren... Wel een gezellige laatste avond gehad met Jay, we gingen samen iets eten in de Mango tree... nadien las ik ergens dat de mango tree symbool staat voor Love... ik had er dus met mennen Bertrand moeten zitten althans ik heb hard aan hem gedacht....heh
Hier in Patnem beach zit ik nog enkele dagen en dan de trein naar Mumbai.... ik kijk al uit naar Thailand... de plannen om Nele (mijn nicht) er te ontmoeten als ik aankon zijn alvast gesmeed... spannend...
Nu nog even relaxen en recupereren en dan op naar het volgende avontuur...
Tot de volgende
Sorry jongens dat jullie het tot nog toe zonder fotos moeten stellen maar da is echt mijn ding niet, kruipt zoveel tijd en energie in en ik kom er uiteindelijk gefrustreerd uit,... jullie zullen dus nog even moeten wachten...
Intussen ben ik al aan een rustig strandje gearriveerd in Gokarna, het noorden van Kerela. Sinds enkele dagen ben ik intussen gesplitst met mijn vertrouwde reiscompanen... maar niet getreurd want ik doe wat ik wil en reis nu veel meer basic waar ik me goed bij voel. Momenteel slaap ik in een hutje, op een rieten matje, doe mijn was en plas zo`n 75 m verder .. alles gemeenschappelijk. Geeft een relaxed gevoel om zo basic te zijn opstaan en slapen met het geluid van de zee.. Zalig !!
Ik blijf hier enkele dagen rondhangen en dan ga ik naar Hampi, waar ik hoge verwachtingen van heb..
Van mijn vorig station Cochin zijn jullie ook nog niet echt op de hoogte... Na Munnar het hill station gingen we dus richting West kust. Daar is een eiland waar we van dichtbij vissers met chinese visnetten ( zo van die grote mastedonten die ze met 4 man met man en macht bedienen) aan het werk konden zien... magnifiek en sfeervol. De eerste avond al hadden we het geluk dat we de Kathakali dansers aan het werk konden zien op een openluchtplein op een podiumke. Gratis en voor niets... aangezien ik die indische lettertekens hier niet kan ontcijferen en de indiers hier me niet echt konden zeggen naar aanleiding van wat dit was kan ik jullie hier niet meer over zeggen dan dat het best leuk was. Het is de typische dans van het district kerela waar ik nu zit.. Dusja mooi meegenomen. Wel viel de stroom uit, en die mannen deden gewoon verder, zo grappig, die begonnen dan ook zowa raar te doen, of ja misschien is dat eigen aan de dans... ( ik weet het niet aangezien het mijn eerste keer was ..)
Ik ben ook op backwatertripgeweest... shit manneken, ik zou daar dagen op kunnen blijven zitten op zo nen boot, da vaart vree traag en zo mooie omgeving, water palmbomen, allerlei vogels... superieur om tot rust te komen... tot de dagtrip erop zat, dat was minder... de chauffeur van ons minibuske wou gelijk zo snel mogelijk weer zijn, vlammen dat hij deed met da bakske, zonder schokdempers... om nen dubbelen hernia aan over te houden. Plus da ge direct zo weer in da verkeer en de bewoonde wereld wordt gesmeten... das echt nie plezant want die zalige dag verdwijnt in 5 minuten als sneeuw voor de wind... zalig zou geweest zijn zo aan da water nog te kunnen overnachten enzo.. zoda ge echt da gevoel zo binnen in u kunt laten sijpelen,... maja we hebben het toch gehad..
Ook een gans gezever om een treinticket te bemachtigen.. het is heel druk deze tijd vant jaar en tickets liggen dus niet voor het grijpen... ze gingen me er wa opleggen amai, en alst erop aan kwam hadden ze toch een goedkoop ticket, ik wou aan de balie betalen en net als het mijn beurt is sluiten ze de kassa... frustratie alom !! Maarja savonds dan wa tips gevraagd in een infromatiekantoor en uiteindelijk hier vree vlot en deftig geraakt..
Hier in Gokarna hebbek nog nie veel gedaan buiten geshopt gisteren, tickets regelen naar hampi en chillen... Sommige mensen blijven hier maanden hangen omdat het hier zo zalig rustig en mooi is... en natuurlijk ontbreken de hipies niet.. hehe
PS sorry voor de fotoos ma kpijs echt nie dak daar nog energie ga insteken, want da is vree frustrerend als ge daar niets van kent gelijk mij... echt klote.. dus da zal wachten worden tot als ik of in thailand zit en mss wa hulp kan krijge van mijn lief nichteke of voor thuis...
Alle tot de volgende ee gaste... ik zal voor jullie bij ontstressen...
Munnar, teagardens,... the beauty of the nature itselfs !!
We zijn intussen onze derde dag in Munnar. Gisteren hebben we fietsen gehuurd en rond gereden. Karin en Soko hadden blijkbaar de heuveltjes wat onderschat want op de terugweg hebben ze een riksha met laadbak laten stoppen en de fietsen laten opladen.. grappig.. We zijn tussen thee plantages gaan fietsen, prachtig !! We waren nog niet zo ver en ineens kwamen er een massa vrouwen naar beneden met thee op hun hoofd geladen in zakken. Die brengen ze naar de straatkant waar ze de thee even laten verluchten en overladen in gaas zakken, en dan op een vraxchtwagen die daar dan ook ineens staat... zot.. prachtig om te zien. Ze wegen eerst de zakken en dan gooien ze het er allemaal uit op grote plastieken en dan in de andere zakken. echt sjiek..Verder op de weg was er een schooltje dat we dan ook bezocht hebben.. alle kindjes rond ons vliegen en we mochten de klaskes zien..
Nadien zijn we naar een vieuwpoint geweest en nadien naar watervallen. Daar hebben we nen helen tijd in een jungle-achtig stuk zitten luisteren naar vogels en aapkes. Wel leuk..
We hebben de vrouwen zien plukken ook, wij dacthen dat dat met de hand gebeurde maar blijkbaar is dat met een soort schaar met een bakje eraan en van daaruit doen ze dat dan in de zakken.. En veel vrouwen tegelijk op eenzelfde plaats zo zeker een dertigtal.
Vandaag zijn we naar het thee museum geweest. We hebben het proces van de bladen tot de droge thee gezien.. wel es interessant... Vandaag onze laatste dag hier... Morgen Up to Cochin.... we gaan met de bus... spannend... ja want tot nu toe heb ik enkel nog maar met taxi en vliegtuig me verplaatst... hoort da... vreed e.. ma de komende dagen gaan Karin en Soko een andere weg op. Dan zalt gedaan zijn met de luxe, kbedoel tis gewoon handig als ge zo dingen kunt delen door 3, alleen is da nie te doen natuurlijk...
Ik ben al benieuwd naar de volgende stop... Het schijnt dat er veel muggen zijn en veel warmer dan hier, dat kan ook niet anders, het i aan de kust en hier zitten we tussen de heuvels...
Alle tot de volgende alvast.... in andere oorden dan weer....
Hier een eerste berichtje uit het incredible India. Ik heb gisteren zonder succes al verslag proberen uitbrengen, maar opt moment van verzenden was ik alles kwijt... dat is India, ik moet me de gewoonte nog aankweken om alles eerst op te slaan alvorens ik iets doe. kwetet... Eerst en vooral Celine nen gelukkige verjaardag... ik heb hem u gisteren ook al proberen wensen, maar ja nog niet aangekomen, alleszins niet vergeten... !
ok hoe gaat het hier met ons Lies... goed eeee !! Al veel gezien, teveel om goed te kunnen verwerken.. kbedoel al die indrukken... de eerste nachten dus wa moeilijker geslapen.. maar nu begint et al wa te wennen... Ik snap alleszins nie oe da iedereen me zo eeft zitten opjutten en da kik dus als een sgui kieken vertrokken ben... ma eens aangekomen was da allemaal voorbij... De eerste dag Mumbai, zelfs da zo een grote grootstad kon ik verteren, wellicht omdat ik zolang in Kathmandu ben geweest... Mijn medereizigster (tot nog toe) Karin had het er veel lastiger... Neeja dus op de luchthaven stond die Karin met haar spaanse vriendin SOko, en van daaruit zijn we samen naar een hotelleke gegaan.. de weg ernaartoe was wel zot... in die zin dat er massas mensen gewoon langs de kant van de straat slapen met een deken over gans hun lijf, rijen naast elkaar, vele krotjes langs de kant van de grote baan... De dag nadien...OP VERKENNINg !! We hebben een overdekt marktje gedaan, vree zalig!! de kleuren, de geuren, de mensen zijn zooo mooi!! Fantastisch gewoon. Als we buiten kwamen kwamen kinderen naar ons toe, en die konden we gewoon al blij maken met foto`s te trekken en deze aan hen te tonen, en hen de hand te schudden... super schattig. We zijn in de imense victoria staion gaan checken of er treinen waren voor onze volgende stop... to BAD alles was vol tot 10 januari,... What to do far away from kathmandu..? We hebben er even over nagedacht maar besloten om een vlucht naar het zuiden te nemen, dat zou ons al heeel veel tijd en energie besparen.... so we did it that way.. Ticket geboekt naar coimbotore. De rest van de dag hebben we de wasplaatsen bezocht, indrukwekkend !!! allemaal stenen basseins waarin de MANNEN !! de was doen. al die kleuren !! van de drogende was... fantastisch om te zien..( bertrand om et u beter te kunnen voorstellen, het is gelijk in Marokko waar ze het leer kleuren, dus zo allemaal stenen vierkante aan elkaar, pakt zo`n 25 meter achter elkaar ofzo) Nadien zijn we naar de Hadji Ali Moskee geweest... enkele mannen maakten er muziek waar iedereen rond stond te luisteren, wanneer wij echter enkele minuten stonden te luisteren werden wij al gauw het centrum van de belangstelling... we zijn dan maar door gegaan. Prachtige foto`s kunnen maken omdat er zoooveeel mooie mensen zijn.... De weg naar de moskee is een pad op het strand, het was eb dus konden we te voet.... bij vloed kan je de moskee enkel met een bootje bereiken schijnt... de weg loopt vol maar dan ook vol met mensen die de moskee willen bezoeken en bidden, en aan de rand ervan een ganse rij de ene bedelaar achter de andere ( zo`n 750 m lang ofzo) en dan zo gehandicapten zonder been of iets dergelijks die zich dan in cirkelkes leggen en enen peet die iets voor zingt en de rest die daar op antwoord, een smeekbede vermoedt ik ma whow das maar zot... Met de ondergaande zon naast ons die weerspiegelde op de zee keerden we dit pad terug, en dan wanneer het donker werd ( ik weet het meisjes mogen niet alleen buiten in het donker, zeker niet in India, maar we waren met 3 dus e) gingen we naar chowpatty beach... dit is indische kermis op het strand. Overal zitten er mensen op het strand.. kinderen gooien met lichtgevende sticks in de lucht. een kampvuurtje, mechanische draaimolens met autoos en paartjes enzo maar die dus met de hand worden voortbewogen. Ook een rad enzo... echt gezellig om da mee te maken...! En dan zijn er enkele eetkraampjes... mmm Mumbai ondanks de drukte toch leuke indrukken gehad !! Geen negatieve gevoelens, behalve dat het er zooo duur is... Ik ben de tzeede nacht dus ook nie meer in da eerste hotel blijven slapen... maar iets goedkoper gezocht dat nog steeds 20 euros voor nen nacht was voor een marine kabineke als ge begrijpt watk bedoel 2m op 1 meter, geen venster... maja wat heb ik meer nodig om te slapen dan een bed... ik moest gewoon ook denken aan al die mensen die gewoon op straat slapen ... s`nachts tegen 4u vertrek naar luchthaven... goede vlucht gehad naar het zuiden. En van daaruit direct naar Kodai Kanal.... een hill station, vree relaxed, gewoon groen, hills, bomen, kheb ook 3 zwijntjes gezien!! en aapkes natuurlijk ( overal apen, neeja valt wel mee maar alleszins nie zeldzaam om te zien te krijgen) ja nee daar hebben we vooral gechilled, gisteren bevoorbeeld ebbek niets gedaan dan wa gesocialised met andere toeristen. Die hier in Kodai Kanal wel te vinden zijn, want in Mumbai was dat een rariteit, echt op dienen gansen dag 11 toeristen gezien... das niets e !! In Kodai Kanal efkes het idee gehad om met enkele andere te gaan trekken voor 3 dagen maar ze zouden morgen pas vertrekken.. en als ik het zo eens allemaal bekeek... ik heb maar 1 maand hier in india en het zou een ruch geworden zijn moest ik dat gedaan hebben. Anderzijds wel een zalige ervaring.. ma we moesten voor 3 dagen eten en water meesleuren, de kans op mistige uitzichten.. alle tzijn allemaal geen doorslaggevende argumenten om het niet te doen zeker nie.. ma ik wil gewoon op mijn gemak de dingen doen die ik ongeveer ingedachten heb... Daarbij kwam dat mijn wegen met Karin en Soko dan daar zouden scheiden, en ik voorlopig nog geen andere mensen gevonden had om mijn weg mee verder te zetten.... ja ik geef het toe ik heb mijn avontuurlijke ik nog even laten rusten en een beetje op zekerheid gespeeld... enige nadeel is dat ik vrij luxueus reis met die mensen... ik bedoel we doen meestal lange afstanden met taxi`s omdat we die door 3 kunne delen en een beetje comfort, en snelle reis verkiezen.. hoewel ik nie echt, kzou liever lokaal reizen... maar ja over enkele dagen doe ik het dan `My way`... Nu zit ik in de volgende stop al, jaaaa ik weet het het gaat hier razendsnel en vanmorgen toen ik opstond had ik iets van oeioei ik wil hier in kodai kanal wel nog even chillen ( leuke andere mensen enzo). Maar anderzijds de weg naar hier (Munnar) ook een hill station was echt heel mooi !! hier zijn er overal thee plantages... echt indrukwekkend vooral als er hier en daar zo een meer in de verte ertussen ligt...
Voila dus hier ben ik sinds enkele uren, net gegeten, nu jullie over mijn eerste indrukken laten meegenieten en straks rusten en op naar een nieuze dag in India... ik voel me hier goed,.. en kijk al uit naar alles wat komen moet... veel zaken zijn ook gewoon niet in woorden te omschrijven... de geuren, hoe mensen kijken en hoe dat voelt...
Alleszins ik hou jullie op de hoogte
veel veel liefs Liesje
Ge hoort het ik stel het hier goed, haal diep adem.. everything is OK..
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
