Mijn reisavonturen en dus ook verhalen zitten erop. De laatste dagen nog wel heel hard getwijfeld of ik zou blijven of naar huis zou gaan.. maar ik ben weer in het Belgenlandje ... Geen makkelijke beslissing geweest want ik had het echt wel naar mijn zin.. maar aan alle mooie liedjes komt een einde zeggen ze altijd e.. en terugkeren kannek altijd hou ik vooral in mijn achterhoofd..
De laatste dagen in Bangkok nog leuk doorgebracht, een gigantisch tempelcomplex weesten bezoeken, mijn eerste heh stel u voor en da in mijn laatste dagen,.. met nen liggenden boeddha van 49 meter lang, zotjes!! En een boottochtje gaan doen in de achterbuurten van Bangkok waar de mensen aan het water wonen en dus ook allemaal hun persoonlijk bootje, kayak-achtig iets hebben.. wel grappig ge hebt dan zo winkelkes waar den entree uitgeeft aan de waterkant enzo, wel es de moeite was dat. Dan den dag voor ik mijn vlucht had een voetmassage laten doen,... mmm lekker genieten, en me gewaagd aan de smaak van sprinkhanen en wormachtigen en kevertjes, jaja je leest het goed... in Bangkok is alles te krijgen en dus ook "eetbaar" ongedierte.. en aangezien ge int leven alles keer geprobeert moet ebben... ergens had ik zoiets van waarom proberen.. ge weet da ge alles "eetbaar" kunt maken als da wa gefrituurt is en me wa zout en sojasaus, gelijk da ze die beestjes dus serveren... maar twas wel es speciaal, vooral zo nen grote kever alle zo kakkerlak-achtig, daarbij voelde ge zo echt dienen vleugel... iiiiiiii... maar toch weer een culinaire ervaring hihi... Dan derna zijn we sushi gaan eten... dat was dan weer een totaal andere culinaire ervaring amai... ik had dat nog nooit gegeten en we hebben ons echt laten gaan voor mijnen laatsten avond. Ja het was maar raar, het gevoel dat je de volgende dag zult opstaan en je zult klaarmaken voor de terugreis na een periode van 2,5 maand... het was een vermoeiende terugreis!! meer dan 15 u vliegen, 2 overstappen, wat betekende dat ik meer dan 24u onderweg was. Thuis wisten ze niet echt dat ik naar huis kwam want ik had naar hen mijn twijfel gecommuniceerd om langer te blijven en eventueel mijn ticket te verlengen.. dus het was een hele verassing voor hen om me voor de deur te zien staan.
Alle alle het zit er weer op, klaar om weer in het dagdagelijkse belgenleven te stappen en werk te zoeken.
Tot zover mijn reisverslagje.. laten we hopen dat er nog meerdere volgen... ja want die kriebel heeft me nu toch wel echt te pakken...
Weer een hele tijd geleden dat die lies iets van haar liet horen...
Wel nu jullie even op de hoogte stellen van de afgelopen tijd. Het feestje op de boot heb ik geskipt, maar het verjaardagsfeestje van den Jon was super zalig. Leuke sfeer, ons dansje was zo leuk om te doen, me nadien nen fotoshoot van die 6 meiskes rond dienen zijnen hals.. Nadien nog tot stukken in de nacht gedanst .. echt leuk en da was op nen open huisboot, dus da was wel vree cool. Den dag nadien was iets minder, jon zijnen brommer was gepikt, ik ben gevallen met de fiets omdat de remmen niet werkten ( wat ik wist maar niet besefte bij het afdalen van een helling),... ja wat een dagje. Maar tante Leen en nonkel chris kwamen vandaag aan en dat was ineens een superleuk iets. Die hadden dan ook een brief mee van mijnen bertrand en nootjes van mijn mamaaa, superleuk. De komende dagen was het eerder rustig, ik had niet veel zin in heen en weer geloop. En Nele en Katrien gingen op stap met de ouders.. en savonds waren we dan toope te goare, hehe... Dan 2 dagen na hun aankomst werden we geconfronteerd met het feit dat ons meme was komen te overlijden,... vreemd dat dit net gebeurde als we met zoveel leden van de familie samen op een plaats waren, het waren intense tijden en momenten,... we hebben veel gepraat en onze emoties gedeeld,... ook het dubbel gevoel van terug naar huis te keren of niet... ja dat was moeilijk...
Ik kreeg er gelijk ook niet genoeg van om in sangklaburi te blijven, ik bleef daar maar rondhangen, en nu de laatste week gewoon zowa mijn ding doen... wat ik wist was dat ik tegen den 2e wel uit het land moest omdat mijn verblijfsvergunnning verliep,... dus dan was het plan om naar cambodja te gaan de grens over te steken en dan een week of 2 naar de eilanden te gaan.... en dus vertrok ik den 29e februari.. met pijn in het hart maar ook wel met de nood aan rust en wat tijd voor mezelf... en heb ik een dag of 10 op een eiland gezeten Koh mak op een verlaten jungle strand in een leuke bamboehut in de bomen, heel rustige en gezellige stek... en met rustig bedoel ik heel heel rustig aan de andere kant van het eiland.... ik was afhankelijk van het plaatselijk kramiekelige wagentje dat 2 maal daags mogelijkse klanten ging oppikken aan de pier om even naar een winkeltje te kunnen en soms ging ik ook mee om gewoon een ander strand te bezoeken om daar te chillen... In het begin was het lastig om zo weer op mezelf te vallen na zo een intense tijd in sangklaburi... maar na enkele dagen genoot ik er echt wel van... en nu zijn we in bangkok...
voila nu weten jullie ook weer meer over de afgelopen tijd dat jullie niet van me hoorden...
Sorry sorry, ik weet het het is al lang geleden dat jullie van me gehoord hebben..
Hier in Sanglaburi is het niet zo evident om aan een computer te geraken aangezien ik hier nu bij mijn nicht woon. Alle het is zo dat de dagen zodanig vol gepland zijn dat het moeilijk is om tussendoor even te internetten vooral ook omdat ik de fiets nodig heb of afhankelijk ben van iemand die me met de brommer voert aangezien het centrum hier toch wel een 20 minuten vandaan is. Bon dat doet er niet toe, hier toch even een teken van leven.
Hier in Sanglaburi heeft mijn nicht een heel leuk huisje, het merendeel van de meubelen zijn in bamboe geshord (me touwen gelijk in de scouts) en da heeft dus echt wel zijn charmes! Het is heel gezellig en wanneer je hier de ramen openduwt heb je langs de achterkant van het huis een schitterend heuevelachtig groen uitzicht in de verte. Zoals ik daarnet al aanhaalde is het hier druk maar tegelijk ook niet druk. We slapen tot we wakker worden, sporten een beetje, ontbijten, inkopen doen om te koken,.. allemaal huiselijke dingen die veel tijd van de dag in beslag nemen maar eigenlijk niet veel op zichzelf zijn. sAvonds gaan we soms op stap met andere vrijwilligers die zich hier dan verzamelen of opt gemak een filmpke of zelfs Lost kijken.
De volgende morgen hebben we onze eerste work out gedaan wel tot 10 u geslapen.. vandaag gingen we trainen op de rug en biceps ma mijn nicht is wel een zotte ze da is hier me een optrekbar en gewichten tot 12,75kg per hand en bidons water tot 20 kg hard core ..!!Maar alle ik stond ervoor open en deed de oefeningen mee, kmoe zeggen ik ga liever naar de fitness, want deze oefeningen zijn wel lasting maar tussen elke reeks moet je een minuut wachten, wat saai is alle Nele deed intussen haar sorteer van haren was of andere dinges maja ik kon gelijk nie zoo veel doen en stond daar dan.. alle ik vind da een beetje een passieve manier van sporten en sta eigenlijk liever een uurke te springen op wa muziek dan nen minuut zeer te hebben en dan ne minuut niets te doen, enz..tot zover onze training.. het geeft natuurlijk wel voldoening om met sport bezig te zijn anyway.
Naar de merkt gaan, wassen, koken staat hier natuurlijk ook opt programma en daar geniet ik echt van... sAvonds gingen we naar een vriendin van Nele,.. over 2 weken verjaart er iemand van de vrijwilligers en het plan is dat we een dansje in elkaar zouden brouwen en dat dan doen voor zijn verjaardag zodus de eerste meeting.. zonder al te veel resultaat behalve dat we het op Im so excited gaan doen. Derna vlug naar huis want er was afgesproken om een LOST-serie avond te kijken. Ge hoort, tis van hier naar daar e. Zodus Lost, grappig want de afleveringen zijn van seinzoen 3 ofzo en ik herinner ze me nog amper, alle de meeste stukken herken ik wel maar niet dat ik zo kan zeggen van nu gebeurt er dit of dat.. Zodus de avond.
Dan een dag of 2 later zijn we voor het eerst naar de village geweest van generation journey waar nele voor werkt. dat was totaal anders dan dat ik me had voorgesteld, er was daar gewoon geen kat. 1 thai een overdekt koertje met wat kindertekeningen op de muren maar geen kinderen, niemand, enkel wij en even verderop enkele paalwoningen met gezinnen die er wonen.. Ook hebben zee en mudbuilingproject-huis waar ik morgen ook aan ga meebouwen, lijkt interressant.. ma tis gewoon raar omdat ik een ander beeld had van jungle mensen en dan kindjes enzo..ik snapte het gelijk nog nie vree goe hoe het in zijn werk zat Het is dus zo dat er met kinderen gewerkt wordt, wat normaal gezien 1 maal per week is dat Nele die kinderen dan zowat van overal bij elkaar scharrelt, enkele van een weeshuis, enkele van het dorp, en ja weet ik veel waar ze ze haalt, .en dan is er een activiteit die met die kinderen en vaak met een plaatselijke inwoner die iets aanleert maar momenteel staat dat op een lag pitje en is het de bedoeling dat er verkoopvoorbeelden worden gemaakt van arts en crafts om dan in engeland te verkopen om toch iets van inkomen te hebben voor het project.. want die activiteiten met de kinderen zijn vrij duur en daarom moet de kas van tijd tot tijd ook gespijsd worden en vandaar dus nu het marchandise-project morgen mag ik alvast met modder spleen hmmm alle kwil da wel leren ma shit het is hier dus echt gloeiend heet en onder de blakende zon alle we zullen zien
Ja de volgende dag in de village, ik en den surya, een van de vrijwilligers hebben aan de mudbuilding gewerkt ma nie bouwen ik moest de muren afschrapen om ze klaar te stellen om met een nieuwe laag modder aft e werken. Veel stof !! Terwijl Surya stenen van buiten naar binnen bracht, hem nadien daar ook wa mee geholpen, inclusief de scorpioenen-jacht maar in de namiddag heb ik het toch bij arts en crafts gehouden zo warm en da afschrapen is gewoon ook nie zo mij ding zou liever eens met die modder in mijn handen staan heh dan wa voorbeeldarmbandjes gemaakt. Die nacht bleven we in de village slapen savonds kwamen Nele en nog 2 andere vrienden (san en John). Kampvuurtje, wat eten, leuke verhalen, . Leuk leuk!
De dag nadien kwam ons Katrien aan!! Nele en ik maar wachten aan de bushalte en ons trine zat gewoon al thuis Thuis was het gelijk wel even wennen het was ere en beetje een overrompeling, we woonden er nu met 4 ipv met 2 want er was buiten Katrien de dag voordien ook nog een ander meisje San aangekomen die voordien hier 4 maand vrijwilligerswerk heeft gedaan en toen bij Nele woonde, en nu dus ook hier introk. Wel ook een hele toffe . Savonds iets gaan eten op restaurant want we waren van plan de dag nadien een juice fest te starten (enkel sappen van groenten en fruit drinken en water) vree lekker eten in een gezellig restaurantje aan het meer zalig!
De volgende dag toch geen juice fest, we waren er gelijk nog nie klaar voor, ma alleszins we hebben toch nen goeden dinner gehad e hehe Terug naar de village, een productieve arts en crafts dag met San en Katrien. Nele had iets aan haar oog en ging naar de dokter, dat is intussen wel OK!! Wij maakten kaartjes en ringen. Was wel leuk. Ik heb vandaag ook 1 steen in de mudbuilding gebouwd, ik begon juist te leren en Nele kwam terug van de dokter en wou haar verhaal dus horen vandaar maar 1 steen want ik vind da wel vree leuk met die modder das zo een leuk gevoel vind ik die plakkerige modder tussen u vingers en ja zo da bouwen zelf geeft een goe gevoel. Ook de dag nadien in de village gewerkt ik en Katrien. Concepten uitdenken rond oud en jong.. want dat daar gaat het project om dat de kinderen leren van de oudere (jungle) mensen en ook nog enkele kaartjes gemaakt specifiek met da thema.. savonds kwamen Nele en john naar de village wij bleven er slapen koken, kampvuurtje, ja er is geen electriciteit dus het is echt zo hout gaan zoeken om te koken en om wa vuur te hebben wijs.. Nele ging terug om eventjes een avondje op haar gemak te hebben ja stel u voor ineens zo 3 mensen in haar huis das echt wel een overrompeling, zelfs ik voelde het zo aan en we hadden zoiets van kom wij slapen gewoon even in het dorp. Zodus een rustig avondje
De volgende dag ben ik met den brommer samen met John vlakbij op uitstapje geweest, een uurtje of 2 opt gemak, het was echter zondag maar er werd wel gewerkt bij ons.. john werkt in het weeshuis en had een vrije dag en wou me de omgeving even tonen. Naar de three pagoges geweest en naar een temple waar een grot was zo grappig daar in de grot warden we rondgeleidt door 2 non-kinderen, met witte kleren, blijkbaar mochten jongens en meisjes niet alleen binnen watt e begrijpen was we waren op heilig domein heheh.. wel sjiek, veel groter dan ik had verwacht met hier en daar echt schitterende kristalmuren alle zo da volledig glinstert mmmm ook een plekje waar er echt een monnik woont, bijna al suit een sprookje zot! Neeja was dus wel es plezant Dan terug naar de village want tegen 3u hadden we weer afgesproken om het dansje te oefenen, dat Nele en ik intussen al zowa in elkaar hadden gestoken enkele dagen geleden, zodat het wa op gang zou komen vandaag kreeg het echt wel al vorm !! jaja het wordt echt plezant..allemaal volledig opgetut in een kleedje.. hihi savonds thuis een filmpke bekeken.
Den dag nadien dag dan maandag gepasseerd, was een rustig dagje, thuis, met af en toe over en weer naar de markt, dagboek aanvullen, me informeren over meditatiecursus en ayurvedische retreat jai k ben aan het overwegen om of een 10-daagse meditatie te doen of naar India te gaan voor een maand Ayurveda behandeling, ( da laatste is echt zo een lichamelijke en geestelijke zuivering .met yoga, massages, gezonde voeding, ze kijken dan ook wat de zwakke plaatsen in je lichaam zijn en hoe je ze door manipulatie kan aanpakken da vind ik dus super !!!- interressant) maarja ik zocht het op en het is meer dan 100 euros per dag niet dus het wordt wellicht de meditatie maar hier in de buurt zit alles vol dus moet ik naar noord Thailand tegen den 27e februari . Savonds was het afscheid van San, we vertrok de volgende dag. Samen iets gaan drinken, het werd dus weer laat en jaaaaaa het was onze eerste juice fest dag !! dat was waarom het zo rustig was omdat die sappen maken gewoon al zoveel tijd in beslag neemt echt zot . Da kuisen, persen
Dinsdag dan de 2e dag juice fest, het loopt nog vlotjes, onze sapjes meegenomen naar de village, vandaag gedacht over een kalender met het jong-oudconcept , zo nen dag in de village vliegt ook altijd voorbij. Savonds echt gewoon ook niets gedaan, met dienen juice fest wou ik gelijk gewoon op mijn gemak zijn en vroeg of alleszins op een defig uur slapen Het is hier echter festivaltijd, we denken omzille van de inwijding van enkele monniken en nonnen het was vanavond dus vuurwerk MEGA luid !!! ma ook wel mega sjiek . Nie zo super lang maar de pijlen die ze schoten waren wel heel indrukwekkend Het nadeel is wel dat ze heel de nacht heel lang muziek maken en heel luid films ofzo projecteren, weet ik veel ik was er niet maar zo klinkt het wel.. echt tot smorges vroeg e oordopkes kwamen dus goe van pas, hoewel ze niet echt echt hielpen ma alle swat, dus veel wakker geworden vannacht.
Dan gisteren hebben Katrien en ik op de computer de kalender uitgewerkt. Zijn we naar het schooltje om het concept van de kalender uit te leggen omdat we kinder tekeningen nodig hebben en savonds zijn we naar het festivalleke geweest, een sort marktje waar je echt van alle brol kan kopen maar ook wat kermis achtig met schietkramen enzo en een 2 springkastelen, hele grote met een reuse glijbaan, ik wou erop mocht ik toch wel nie zeker hmmmm spijtig wel wa beerkes van de plateaukes geschoten in de schietkramen heh en met die beerkes gespint ( da is wat ze doen met zo klossen aan touwen zo rond hun lichaam draaien en soms zie je dat ook met vuurslingers) dusja gewoon wa dom gedaan want die koortjes rond die beerkes waren natuurlijk te kort en ik kan gewoon ook nie spinnen.. hehh.. dan even naar een optreden van een koreaanse dans zitten kijken. Wel leuk ze, alle zo gans die sfeer zo e.. ik moet gewoon altijd opletten dat ik geen mensen omver loop want die zijn hier zo klein dat die zich dan zo plots zich voor u schieten en dan zo bots echt grappig eigenlijk alle zeker op zo een plaats waar iedereen zo door elkaar woelt... voila se dat hadden we ook weer meegemaakt thuis dan nog een lostje gekeken.. en proberen slapen doorheen de harde muziek opnieuw echt vreselijk e, tot smorges vroeg en echt luid e.. maarja we overleven da wel enkele dagen . Dus dat was gisteren
Voor vandaag is het plan dat er vanavond een boottocht is met de mensen van generation journey me eten enzo . Maar wij zijn ier wel nog bezig met onzen juice fest dusja ik weet ni goed, het zal afhangen van mijn etensdrang of ik volhoudt met de juice fest of ni . Maar ik heb het toch al 3 dagen goed volgehouden dus das wel sava ik sta verbaast van mezelf maar ik voel me eigenlijk zelfs goe fitter dan de eerste dagen hier Morgen is het John zijn verjaardag en een festivalleke ergens in Birma waar we heen gaan en de dag nadien zijn we van plan om een uitstap te maken watervallen of een innertube raft op de rivier en dan de dag nadien komen tante chris en tante Leen hier aan en tegen dan moet ik al bijna vertrekken naar Bangkok richting mijn meditatieoord om daar op tijd te geraken en intussen ook nog mijn visa te regelen ge ziet de volgende dagen zitten al goe volgepland alle ik breng dan wel verslag uit van hoe het dan allemaal gelopen is
Alle nu zijn jullie weer volledig op de hoogte e heh.. ja kwetet tis gewoon kwestie van er even tijd voor te maken, maar zoveel dingen te doen hier
Na een vermoeiende reis van treinen, bussen en vilegtuigen en nog en bussen goed aangekomen in Thailand. De tijd tussen Goa en Mumbai op de trein leefde ik op koeken en bananen. Smorgens den 1e februar kwam ik aan in Mumbai, bleek mijn eindhalte mega ver te zijn van het centrum waar Karin en Soko zaten... ik vond da maar een zotte kost om over en weer naar het centrum te gaan met den taxi da kost me ver 12.5 euro zot zeker.. dus ik had beslist om richting luchthaven te gaan. Weer een voorraad koeken gekocht... ajaj ik was gewoon oversuikerd... Op de luchthaven in Mumbai kwam ik rond 10u aan ... da betekende meer dan 12 u dat ik moest overbruggen want ik had mijn vlucht pas na 23u... uiteindelijk zelfs me nog eens een uur vertraging erbovenop dus ge kunt u voorstellen... ma kkon me wel bezighouden... mijnen rugzak die ver uiteenhangst genaaid, begonnen aan een armbandje te knopen... toch wel 20 steken dan addeket al opgegeven, nagels vijlen( Ja ge moet iets doen e om de tijd te doden.. heh) alle twas wel sava, vooral omdat der ne vent van de luchthaven me ook een uurke of 2 liet slapen in een aparte ruimte om wa energie op te doen want na zo nen nachttrein was da wel vree lastig zo nen gansen dag int vliegveld... En dan op den vlieger een uur of 4.. pffff moe moe moe... maar goed toegekomen in Bangkok.. Wat ontmoeting met Nele mijn nicht inhield... fantastisch om die terug te zien na zo een lange tijd. Nele moest wat inkopen gaan doen, dus na een guesthouse gevonden te hebben en intussen zelfs al gesocialised te hebben met een amerikaan... interessante kerel die we op het Koh Pagnan eiland gaan bezoeken als het eilanden tijd is.... nu nog lang niet dus... Dan richtingb shoppingscentrum, en ik kan u verzekeren amai wa voor shoppingscentra zijn da... ons centrum aant zuid is er niets tegen zenne... gigantisch! De doelstelling was bh`s zoeken... maar intussen hebben we ons ook laten gaan in een schmink winkel met aaneensluitend een fotoshoot... shit manneken moest ons bezig zien, twee pubertrienen... ma was wel leuk!! Dan naar de supermarkt... whaaaah da was gelijk een paradijs zo na een maand India.... ( was te vergelijken me nen carrefour ofzo ze... ma voor mij dus heel indrukwekkend) We konden er zelfs ons eigen slaatje samenstellen... mmmmm wo lekker gezond ! We zijn da dan buiten gaan opeten ma shit ikn had het wel lastig... mega staffe geuren en kweetnie ja in India zal da ook wel zo zijn ma hier is het gelijk veel plakkeriger warmer en die geuren blijven gelijk ecth zo hangen, en ja de thaise geuren ben ik gewoon nog nie gewoon ook.. dus da was wel wennen amai ! Het begon al donker te worden, ik kapot al iets van vermoeidheid en nog eens diarree der bovenop van me 2 dagen te intoxiceren met biscuits en vuilen brol onderweg van India naar thailand. Terug naar het guesthouse.. en slapen maar..twas toch ook weer 22u shit
De volgende dag ebbek nen gansen dag geslapen... tot in de late namiddag,... dat deed deugd amai...Intussen mijnen cherie wel nen helen gelukkigen verjaardag gewenst natuurlijk!! en tegen den avond het kot verlaten.. iets eten, wat internetten, ook een tshirt-koop-aanval gehad. We hebben ons laten gaan amai, Nele en ik kochten elk 6 tshirtjes!! Zot zou je denken, ja maar ge moet ook weten da alle kleren die ge ier aandoet naar de vaantjes zijn na een maand... vlekken die er niet uitgaan en zeker door het steeds met koud water te wassen... ik heb gewoon geen deftig tshirtje meer zonder verkleuringen of vlekken... dus het was hoog tijd voor nen nieuwen outfit... heh nu zijn we gezet... en dan iets gaan drinken... het werd heel snel laat, tegen 2u ofzo pas terug en we hadden het zelfs ni door dat zo laat was omdat de dag pas later begonnen was... voor mij althans want Nele had al een ganse dag shoppen achter de rug...
En dan gisteren weer een rustig dagje... lekker gaan eten, en weer wa shoppen.( ik moest een rugzakje hebben sinds dat de rits van mijn buidelzakje het al enkele weken begeven heeft) Ik heb me laten gaan weer, kocht 2 ringen een kokonoot en een benen... mmmm mooi.... voor wa is bangkok anders goe... ge kunt ier nie veel andersd doen gelijk. De mensen hier zijn wel vree vree boertig en arrogant. Ze smijten dingen gewoon naar u. Of beginnen van hunnen neus te maken op een arrogante manier ales ge gewoon naar iets aant kijken zijt...echt onvriendelijk pfff das maar kak... ik moet er nie van hebben van die Bangkokse mentaliteit amai..Tegen de avond vertrok Nele, ze moet naar Laos voor haar visum. Ik ga niet mee, ik ga intussen wat den toerist gaan uithangen in Kanchanlaburi, watervallen bekijken enzo... dus daarheen vertrek ik vandaag. Gisterenavond uiteindelijk een tasje gevonden, kben content...en een croissant-eet-crisis gehad, shi mmm ze moesten maar zo lekker ni zijn ik heb er zeker 5 gekocht en 1 chocolade ontbijtkoek... allemaal binnengesmekkeld zelfs na mijn avondeten... ajaj... ma twas wel zalig lekker.. Ook vree raar, ik passeerde langs een stand waar zelfgemaakte kettingen lagen.. handgemaakt... En ik heb da echt ni rap maar er was een ketting bij die me in een opslag verliefd maakte... alleee das ni echt verliefd natuurlijk ma zo tgevoel van da is het... ik moest het kopen en tzou nie uitmaken hoeveel het kostte...en ja er was natuurlijk wel een heel ferm prijskaartje aan verbonden... het was handgemaakt,.... maar me nen prachtige steen en leder errond heel fijn... mmmm Het is een soort Turkoois steen maar ni typisch de blauw-groene kleur van Turkoois, de steen zou ook uit Nepal komen blijkt... Hmmm en op de koop toe ik meende me te herinneren dat Turkoois een steen is die bij mijn sterrenbeeld van boogschutter hoort... genoeg connecties dus... mmm zot!! en echt ik heb me nog nooit zo gevoelt omtrent een sierraad whow.. Vandaag dus ook de enorme drang gehad om me te informeren over mijn sterrebeeldstenen,... en ja khad het juist gedacht... Turkoois is er een van.
Voila als dat niet gedetailleerd is over mijn ervaringen hier in Bangkok! Heh en wat ook super toeval is... vandaag ging ik mijn fruitslaatje eten en ik was onderweg naar de logde om uit te checken.. en wie zit daar.... Jay... de Koreaanse met wie ik in Hampi was in India en het water- oversteek-avontuur- bij-nachte had.... leuk e... zij heeft hier nen stop over voor ze naar Korea vertrekt en ik wist da wel ma das wel vree toeval da ik die hier in Bangkok dan net tegen het lijf loop he..
Alle mijn Bangkok-tijd zit erop voor nu en ik ga nu richting Westen... stap voor stap dichter bij Nele haar home place... whiii spannend ik kijk er al naar uit!! Over enkele dagen komt nele na haar Laos stop me oppikken in Kanchanlaburi en dan gaan we samen naar haar dorp...
Hallo allen, Mijn laatste dagen in India... de keuze van waar ik zou blijven was moeilijk maar.... vreemd genoeg was deze plaats zo speciaal voor mij.... Ik had mensen al bezig gehoord over positieve en negatieve energie met de gedachte van What de Fuck..... tot ik hier zelf echt wel positieve energie ervoer en ik begrijp wat ermee bedoeld wordt... ma echt zot.. ik kan het niet uitleggen ma tis een warm gevoel van niet wegwillen... Ik ontmoete een man die me zag manken met men mankepootje en voorstelde om een locale behandeling te geven.... ik vertrouw Indiers niet echt... ma deze man heeft iets speciaals en ik vertrouwde hem gelijk wel. Stoere vent ergens ma anderzijds iets heel magisch. Hij gaf me die avond een ayurvedische massage voor mijn teen. Zot.. hij zei me dat ik de volgende ochtend meer pijn zou hebben maar dat het nadien zou beteren... en zo was het... ik moeste de volgende dag voor een vervolg behandeling gaan maar die avond was ik met de meisjes naar een dansvoorstelling van een buikdanseres geweest in Pallolem, wel eens leuk ma toen het gedaan was voelde ik enkel dat ik terug moest naar Lotus ( das de naam van dienen kerel) en nie voor hem maar omdat ik echt wel voor mijn lichaam wil zorgen en wil genezen.. Het werd later en later en ik voelde me echt van IK ZIL IER VOORT... waarom ik dan ni gewoon terug keerde..? Wel ik weet de weg alleen in de donker nie echt tussen Patnem en Pallolem en als meiske alleen is da ni veilig dus ik hing echt wel af van die andere trienen.. what to do...!? Ik heb uiteindelijk gewoon ik de bar waar we zaten mosterdolie gevraagd. Dat is de olie die Lotus de dag voordien gebruikte voor de massage. Nam die mee naarmijn hut en warmde ze op met mijn kaars... en heb me dan zelf een massage gegeven... ni tzelfde natuurlijk ma kmoest da gewoon doen.... alle het doet echt ni zoveel zeer meer ma staat gezwollen en de zwelling gaat ni weg gelijk waardoor ik mijn kootje ni goe kan bewegen... maja kiujk da doet er ni toe... Ik heb ook een filshoot ervaring gehad in Patnem... hehe grappig der was zo nen kerel en hij sliep in een kamer waarbij op de muur een jezus tafereel was geschilderd. Ter hoogte van het raam zat een biddende vrouw met een sluier.. wel dienen kerel is nen filmmaker ma eerder zo animaties enzo... en hij had in gedachten dat da raam open en dicht moest klappen en dat er dan iemand echt moest zitten in dezelfde positie als de tekening... en ik moest zijn `model`spelen... wel grappig ma ook lastig... ik zat daarop mijn knieen.. zoveel shots van ver, zoveel shots vanuit een ander perspectief... ahja da was dus ni echt filmen dat em deed ma om de 10 seconden een foto. Waardoor ge dan zo speciale effecten krijgt als ge da samenplakt ofzo... alle kben al benieuzd naar het resultaat... heh... toch nen gratis Thali voor gekregen voor mijn zwaar werk hihi...
Mijn laatste dag in patnem was ook zalig... Den filmdude stelde voor om met de brommer te gaan rijden naar een verlaten beach... te schoon om waar te zijn... de turtle beach waar dus schildpadden jaarlijks komen om eieren te leggen... maar daar merkten we nu nie veel van zenne... wel ook schitterende rotsen met rood (ijzer zou men bolli zeggen)... en de zee langs de ene kant dan een stuk strand en dan een stuk stilstaand water dat in een rivier verdergaat... echt schitterend.... daar wa gezwommen, gefrisbeed, gemediteerd... leuk leuk... een prachtige afsluiter voor India... Dit alles maakte het die avond des te lastiger om te vertrekken.... vooral omdat ik echt het gevoel heb dat ik moet blijven om ayurvedische massage van Lotus te leren... echt da is zoiets speciaals... maja da duurt natuurlijk jaren eer ge zoiets echt echt onder de knie ebt... hmmm kheb wel een traantje gelaten... ik wou wel naar Thailand maar nu nog niet... what to do... dankbaar zijn voor wat ik gehad heb en op naart volgende...
Dan eeft Lotus me naar het station vlakbij gevoerd voor mijn trein naar Mumbai.. De volgende morgen om 8u gearriveerd en nen gansen dag opt vliegveld rond gehangen tot savonds 23u50 tot mijn vlucht naar thailand er was.... zot zot zot... ik was kapot... en dan vliegen.... de rest van thailand volgt verder... ma ik ben alvast goe toegekomen en bij Nele.... super....
Intussen al ver weg van Hampi zit ik nu in Goa. Niet volgens plan want ik zou normaail in Hampi blijven, maar de president komt in hampi waardoor de Hampi bazaar wordt ontruimd van alle vreemdelingen.. dus ik moest er weg. De boot naar de overkant van het water gings slechts tot eergisteren vanaf nadien zou alles gesloten zijnm winkels e.d in Hampi.. Ik en Jay een koreaans meisje besloten samen een trein te boeken naar Goa (vanwaar mijn trein naar Mumbai binnen enkele dagen vertrekt) en een nacht aan de Hampi Bazaar zijde te slapen om dan smorgens vroeg een riksaw naar het treinstation te nemen.. de trein naar Goa gisteren vertrok immers om 6u30.. Vree vlot in Goa geraakt, mijn eerste ervaring in een Sleeper trein. Rare situaties hier toch allemaal. Het was megaspel om aan een ticket te gerakenm alle plaatsen zijn zogezegd vol en er wordt met wachtlijsten gewerkt en als je dan op de trein stapt hebben we gewoon zeeen van plaats.. een compartiment van 8 hebben we gans de rit me 4 gezeten alle bizar toch.. Dan was de grote vraag naar welk strand te gaan want Goa is 1)duur 2) vree veel (Party) volk. En na de rust in Gokarna zag ik da gelijk ni echt zitten.. Uiteindelijk ben ik in Patnem gestrand.. het is hier rustig en gisteren avond maakte ik een wandelingetje en leerde al enkele meiskes kennen... ze zisten me te vertellen dat er vanavond een reggea- feesje was in Pallolem wat op wandelafstand was.... allen daarheen en twas nog wijs ook !! Wel een vermoeiende dag dus vroeg op en laat uit.. ma gezellig... kHeb vandaag dan maar es goe uitgeslapen, niets of niemand waar ik rekening mee moet hoeden dus.... Wel al menne was gedaan dus toch flink meisje hihi...
Ja over Hampi kheb jullie er nog nie veel over verteld e maar dat was precies nie de plaats voor mij TO BE.... De eerste avond was vree wijs,... ma nadien is er veel negatieve emergie op me afgekomen.. Na een dagje chillen s`avonds ziek in bed gekropen, elk uur gezien en gevoeld.... ik had ervan diarreee en nie zomaar wa diarree echt uitputtend, krampen, ni kunne slapen, en vooral veel vochtverlies,... twas vrij serieus dus de dag nadien was een slaap en recupereer dag.. De volgende dag nog steeds krampen maar sinds ik met antibiotica begonnen was geen diarre meer dus da was sava... men eigen dan maar naar het centrum gesleept daar ik wist dat ik slechts enkele dagen meer had om Hampi te zien omdat we voort moesten...Wa rondgescheesd... de hooftempel en wa ruines en dan een wandeling tussen de rotsen om weer op een verlaten tempelding te komen... wel de moeite... Tegen het einde van mijn wandeling Jay dan ontmoet. Die avond beslisten we een treinticket te boeken voor mij, zij had al een ma ik nog niet, dus ik moest weer over de rivier.. Ik wou mijn ticket zo snel mogelijk bestellen omdat het zoveel moeite vraagt om een te krijgen en anders was ik misschien te laat... de avond begon te vallen, wij 2 over de rivier, te voet want na 6u vaart het bootje niet meer.... het gevoel van shit we moeten ons spoeden want binnen de kortste keren is er geen daglicht meer kwam op dus ik naar het travel agency lopen... eens terug was het inderdaad donker.... geen licht bij ons.... we hebben zeker een half uur alst nie langer was zitten zoeken naar de oversteek plaats. ( Zo is er maar 1 waar het water tot kniehoogte rijkt, de rest is veel te diep) Shit wa was me da.... en op de koop toe als we dan eindelijk de plaats gevonden hebben viel ik toch wel op ne rots zeker, nie serieus ma toch mijnen teen heeft het wel gevoelt die nacht... Weer een slapeloze nacht met veel pijn en de volgende dag een IK HEB EEN DOKTER NODIG-kreet... Ik dacht dat het gebroken was.. ik kon hem niet meer bewegen mijn grote teen... uiteindelijk zeiden meerdere mensen dat hij niet gebroken kon zijn, gerustgesteld heb ik dan maar 2 dagen me mijnen poot in de lucht gerust en der zalf opgesmeerd... Nu is het al wa beter, ik stap er al mee, ma hij is gelijk nog vree stijf dus veel bezeging krijg ik er niet in.. ma da komt wel met de dagen... ge hoort... Hampi was nie echt een positief lichtpunt in mijn reis... maar ik ben er weg... dus het kan alleen maar weer keren... Wel een gezellige laatste avond gehad met Jay, we gingen samen iets eten in de Mango tree... nadien las ik ergens dat de mango tree symbool staat voor Love... ik had er dus met mennen Bertrand moeten zitten althans ik heb hard aan hem gedacht....heh
Hier in Patnem beach zit ik nog enkele dagen en dan de trein naar Mumbai.... ik kijk al uit naar Thailand... de plannen om Nele (mijn nicht) er te ontmoeten als ik aankon zijn alvast gesmeed... spannend...
Nu nog even relaxen en recupereren en dan op naar het volgende avontuur...
Tot de volgende
Sorry jongens dat jullie het tot nog toe zonder fotos moeten stellen maar da is echt mijn ding niet, kruipt zoveel tijd en energie in en ik kom er uiteindelijk gefrustreerd uit,... jullie zullen dus nog even moeten wachten...
Intussen ben ik al aan een rustig strandje gearriveerd in Gokarna, het noorden van Kerela. Sinds enkele dagen ben ik intussen gesplitst met mijn vertrouwde reiscompanen... maar niet getreurd want ik doe wat ik wil en reis nu veel meer basic waar ik me goed bij voel. Momenteel slaap ik in een hutje, op een rieten matje, doe mijn was en plas zo`n 75 m verder .. alles gemeenschappelijk. Geeft een relaxed gevoel om zo basic te zijn opstaan en slapen met het geluid van de zee.. Zalig !!
Ik blijf hier enkele dagen rondhangen en dan ga ik naar Hampi, waar ik hoge verwachtingen van heb..
Van mijn vorig station Cochin zijn jullie ook nog niet echt op de hoogte... Na Munnar het hill station gingen we dus richting West kust. Daar is een eiland waar we van dichtbij vissers met chinese visnetten ( zo van die grote mastedonten die ze met 4 man met man en macht bedienen) aan het werk konden zien... magnifiek en sfeervol. De eerste avond al hadden we het geluk dat we de Kathakali dansers aan het werk konden zien op een openluchtplein op een podiumke. Gratis en voor niets... aangezien ik die indische lettertekens hier niet kan ontcijferen en de indiers hier me niet echt konden zeggen naar aanleiding van wat dit was kan ik jullie hier niet meer over zeggen dan dat het best leuk was. Het is de typische dans van het district kerela waar ik nu zit.. Dusja mooi meegenomen. Wel viel de stroom uit, en die mannen deden gewoon verder, zo grappig, die begonnen dan ook zowa raar te doen, of ja misschien is dat eigen aan de dans... ( ik weet het niet aangezien het mijn eerste keer was ..)
Ik ben ook op backwatertripgeweest... shit manneken, ik zou daar dagen op kunnen blijven zitten op zo nen boot, da vaart vree traag en zo mooie omgeving, water palmbomen, allerlei vogels... superieur om tot rust te komen... tot de dagtrip erop zat, dat was minder... de chauffeur van ons minibuske wou gelijk zo snel mogelijk weer zijn, vlammen dat hij deed met da bakske, zonder schokdempers... om nen dubbelen hernia aan over te houden. Plus da ge direct zo weer in da verkeer en de bewoonde wereld wordt gesmeten... das echt nie plezant want die zalige dag verdwijnt in 5 minuten als sneeuw voor de wind... zalig zou geweest zijn zo aan da water nog te kunnen overnachten enzo.. zoda ge echt da gevoel zo binnen in u kunt laten sijpelen,... maja we hebben het toch gehad..
Ook een gans gezever om een treinticket te bemachtigen.. het is heel druk deze tijd vant jaar en tickets liggen dus niet voor het grijpen... ze gingen me er wa opleggen amai, en alst erop aan kwam hadden ze toch een goedkoop ticket, ik wou aan de balie betalen en net als het mijn beurt is sluiten ze de kassa... frustratie alom !! Maarja savonds dan wa tips gevraagd in een infromatiekantoor en uiteindelijk hier vree vlot en deftig geraakt..
Hier in Gokarna hebbek nog nie veel gedaan buiten geshopt gisteren, tickets regelen naar hampi en chillen... Sommige mensen blijven hier maanden hangen omdat het hier zo zalig rustig en mooi is... en natuurlijk ontbreken de hipies niet.. hehe
PS sorry voor de fotoos ma kpijs echt nie dak daar nog energie ga insteken, want da is vree frustrerend als ge daar niets van kent gelijk mij... echt klote.. dus da zal wachten worden tot als ik of in thailand zit en mss wa hulp kan krijge van mijn lief nichteke of voor thuis...
Alle tot de volgende ee gaste... ik zal voor jullie bij ontstressen...
Munnar, teagardens,... the beauty of the nature itselfs !!
We zijn intussen onze derde dag in Munnar. Gisteren hebben we fietsen gehuurd en rond gereden. Karin en Soko hadden blijkbaar de heuveltjes wat onderschat want op de terugweg hebben ze een riksha met laadbak laten stoppen en de fietsen laten opladen.. grappig.. We zijn tussen thee plantages gaan fietsen, prachtig !! We waren nog niet zo ver en ineens kwamen er een massa vrouwen naar beneden met thee op hun hoofd geladen in zakken. Die brengen ze naar de straatkant waar ze de thee even laten verluchten en overladen in gaas zakken, en dan op een vraxchtwagen die daar dan ook ineens staat... zot.. prachtig om te zien. Ze wegen eerst de zakken en dan gooien ze het er allemaal uit op grote plastieken en dan in de andere zakken. echt sjiek..Verder op de weg was er een schooltje dat we dan ook bezocht hebben.. alle kindjes rond ons vliegen en we mochten de klaskes zien..
Nadien zijn we naar een vieuwpoint geweest en nadien naar watervallen. Daar hebben we nen helen tijd in een jungle-achtig stuk zitten luisteren naar vogels en aapkes. Wel leuk..
We hebben de vrouwen zien plukken ook, wij dacthen dat dat met de hand gebeurde maar blijkbaar is dat met een soort schaar met een bakje eraan en van daaruit doen ze dat dan in de zakken.. En veel vrouwen tegelijk op eenzelfde plaats zo zeker een dertigtal.
Vandaag zijn we naar het thee museum geweest. We hebben het proces van de bladen tot de droge thee gezien.. wel es interessant... Vandaag onze laatste dag hier... Morgen Up to Cochin.... we gaan met de bus... spannend... ja want tot nu toe heb ik enkel nog maar met taxi en vliegtuig me verplaatst... hoort da... vreed e.. ma de komende dagen gaan Karin en Soko een andere weg op. Dan zalt gedaan zijn met de luxe, kbedoel tis gewoon handig als ge zo dingen kunt delen door 3, alleen is da nie te doen natuurlijk...
Ik ben al benieuwd naar de volgende stop... Het schijnt dat er veel muggen zijn en veel warmer dan hier, dat kan ook niet anders, het i aan de kust en hier zitten we tussen de heuvels...
Alle tot de volgende alvast.... in andere oorden dan weer....
Hier een eerste berichtje uit het incredible India. Ik heb gisteren zonder succes al verslag proberen uitbrengen, maar opt moment van verzenden was ik alles kwijt... dat is India, ik moet me de gewoonte nog aankweken om alles eerst op te slaan alvorens ik iets doe. kwetet... Eerst en vooral Celine nen gelukkige verjaardag... ik heb hem u gisteren ook al proberen wensen, maar ja nog niet aangekomen, alleszins niet vergeten... !
ok hoe gaat het hier met ons Lies... goed eeee !! Al veel gezien, teveel om goed te kunnen verwerken.. kbedoel al die indrukken... de eerste nachten dus wa moeilijker geslapen.. maar nu begint et al wa te wennen... Ik snap alleszins nie oe da iedereen me zo eeft zitten opjutten en da kik dus als een sgui kieken vertrokken ben... ma eens aangekomen was da allemaal voorbij... De eerste dag Mumbai, zelfs da zo een grote grootstad kon ik verteren, wellicht omdat ik zolang in Kathmandu ben geweest... Mijn medereizigster (tot nog toe) Karin had het er veel lastiger... Neeja dus op de luchthaven stond die Karin met haar spaanse vriendin SOko, en van daaruit zijn we samen naar een hotelleke gegaan.. de weg ernaartoe was wel zot... in die zin dat er massas mensen gewoon langs de kant van de straat slapen met een deken over gans hun lijf, rijen naast elkaar, vele krotjes langs de kant van de grote baan... De dag nadien...OP VERKENNINg !! We hebben een overdekt marktje gedaan, vree zalig!! de kleuren, de geuren, de mensen zijn zooo mooi!! Fantastisch gewoon. Als we buiten kwamen kwamen kinderen naar ons toe, en die konden we gewoon al blij maken met foto`s te trekken en deze aan hen te tonen, en hen de hand te schudden... super schattig. We zijn in de imense victoria staion gaan checken of er treinen waren voor onze volgende stop... to BAD alles was vol tot 10 januari,... What to do far away from kathmandu..? We hebben er even over nagedacht maar besloten om een vlucht naar het zuiden te nemen, dat zou ons al heeel veel tijd en energie besparen.... so we did it that way.. Ticket geboekt naar coimbotore. De rest van de dag hebben we de wasplaatsen bezocht, indrukwekkend !!! allemaal stenen basseins waarin de MANNEN !! de was doen. al die kleuren !! van de drogende was... fantastisch om te zien..( bertrand om et u beter te kunnen voorstellen, het is gelijk in Marokko waar ze het leer kleuren, dus zo allemaal stenen vierkante aan elkaar, pakt zo`n 25 meter achter elkaar ofzo) Nadien zijn we naar de Hadji Ali Moskee geweest... enkele mannen maakten er muziek waar iedereen rond stond te luisteren, wanneer wij echter enkele minuten stonden te luisteren werden wij al gauw het centrum van de belangstelling... we zijn dan maar door gegaan. Prachtige foto`s kunnen maken omdat er zoooveeel mooie mensen zijn.... De weg naar de moskee is een pad op het strand, het was eb dus konden we te voet.... bij vloed kan je de moskee enkel met een bootje bereiken schijnt... de weg loopt vol maar dan ook vol met mensen die de moskee willen bezoeken en bidden, en aan de rand ervan een ganse rij de ene bedelaar achter de andere ( zo`n 750 m lang ofzo) en dan zo gehandicapten zonder been of iets dergelijks die zich dan in cirkelkes leggen en enen peet die iets voor zingt en de rest die daar op antwoord, een smeekbede vermoedt ik ma whow das maar zot... Met de ondergaande zon naast ons die weerspiegelde op de zee keerden we dit pad terug, en dan wanneer het donker werd ( ik weet het meisjes mogen niet alleen buiten in het donker, zeker niet in India, maar we waren met 3 dus e) gingen we naar chowpatty beach... dit is indische kermis op het strand. Overal zitten er mensen op het strand.. kinderen gooien met lichtgevende sticks in de lucht. een kampvuurtje, mechanische draaimolens met autoos en paartjes enzo maar die dus met de hand worden voortbewogen. Ook een rad enzo... echt gezellig om da mee te maken...! En dan zijn er enkele eetkraampjes... mmm Mumbai ondanks de drukte toch leuke indrukken gehad !! Geen negatieve gevoelens, behalve dat het er zooo duur is... Ik ben de tzeede nacht dus ook nie meer in da eerste hotel blijven slapen... maar iets goedkoper gezocht dat nog steeds 20 euros voor nen nacht was voor een marine kabineke als ge begrijpt watk bedoel 2m op 1 meter, geen venster... maja wat heb ik meer nodig om te slapen dan een bed... ik moest gewoon ook denken aan al die mensen die gewoon op straat slapen ... s`nachts tegen 4u vertrek naar luchthaven... goede vlucht gehad naar het zuiden. En van daaruit direct naar Kodai Kanal.... een hill station, vree relaxed, gewoon groen, hills, bomen, kheb ook 3 zwijntjes gezien!! en aapkes natuurlijk ( overal apen, neeja valt wel mee maar alleszins nie zeldzaam om te zien te krijgen) ja nee daar hebben we vooral gechilled, gisteren bevoorbeeld ebbek niets gedaan dan wa gesocialised met andere toeristen. Die hier in Kodai Kanal wel te vinden zijn, want in Mumbai was dat een rariteit, echt op dienen gansen dag 11 toeristen gezien... das niets e !! In Kodai Kanal efkes het idee gehad om met enkele andere te gaan trekken voor 3 dagen maar ze zouden morgen pas vertrekken.. en als ik het zo eens allemaal bekeek... ik heb maar 1 maand hier in india en het zou een ruch geworden zijn moest ik dat gedaan hebben. Anderzijds wel een zalige ervaring.. ma we moesten voor 3 dagen eten en water meesleuren, de kans op mistige uitzichten.. alle tzijn allemaal geen doorslaggevende argumenten om het niet te doen zeker nie.. ma ik wil gewoon op mijn gemak de dingen doen die ik ongeveer ingedachten heb... Daarbij kwam dat mijn wegen met Karin en Soko dan daar zouden scheiden, en ik voorlopig nog geen andere mensen gevonden had om mijn weg mee verder te zetten.... ja ik geef het toe ik heb mijn avontuurlijke ik nog even laten rusten en een beetje op zekerheid gespeeld... enige nadeel is dat ik vrij luxueus reis met die mensen... ik bedoel we doen meestal lange afstanden met taxi`s omdat we die door 3 kunne delen en een beetje comfort, en snelle reis verkiezen.. hoewel ik nie echt, kzou liever lokaal reizen... maar ja over enkele dagen doe ik het dan `My way`... Nu zit ik in de volgende stop al, jaaaa ik weet het het gaat hier razendsnel en vanmorgen toen ik opstond had ik iets van oeioei ik wil hier in kodai kanal wel nog even chillen ( leuke andere mensen enzo). Maar anderzijds de weg naar hier (Munnar) ook een hill station was echt heel mooi !! hier zijn er overal thee plantages... echt indrukwekkend vooral als er hier en daar zo een meer in de verte ertussen ligt...
Voila dus hier ben ik sinds enkele uren, net gegeten, nu jullie over mijn eerste indrukken laten meegenieten en straks rusten en op naar een nieuze dag in India... ik voel me hier goed,.. en kijk al uit naar alles wat komen moet... veel zaken zijn ook gewoon niet in woorden te omschrijven... de geuren, hoe mensen kijken en hoe dat voelt...
Alleszins ik hou jullie op de hoogte
veel veel liefs Liesje
Ge hoort het ik stel het hier goed, haal diep adem.. everything is OK..
