29 maart : Sportraad Provincie 1 - 4 april : weekend Zeeland 6 april : Buitenspeeldag http://www.buitenspeeldag.be/ 9 april : Scheldetocht Groen! Plus en Jong Groen!
Ben nu officieel "PETER" van de "trage wegen" gelijklopend met het looppad langs onze dijken.
Het heeft misschien wat lang geduurd voor ik reageer maar ik heb daarom niet minder genoten van jouw felicitaties voor mijn voorzittersschap.
Voorzitter worden verandert je leven van vandaag op morgen, zeker als dit ook nog eens samen valt met koninklijke uitnodigingen en contacten met wijze mannen als Herman Van Rompuy en Armand De Decker met in hun zog de journalisten die allemaal willen weten wat er gezegd en niet gezegd is.
Maar wees gerust ik zal me niet de hele tijd laten opslorpen door de feiten van de wetstraat. De dorpsstraat, onze leden, onze mandatarissen, onze militanten en sympathisanten zijn me dierbaar. Ik hoop jullie spoedig te ontmoeten zodat we samen aan de weg kunnen timmeren, de groene weg naar een betere toekomst.
Liefs en tot spoedig,
Mieke Vogels
Lier anders bekeken
stad waar ik me thuisvoel???
18-12-2006
Antwoord op brief van 27/11
Bedankt voor je uitgebreide brief. Het is heel goed dat je al die dingen even op een rijtje zet. Ik heb ze dan ook met veel aandacht gelezen. Ik begrijp veel van de dingen die je zegt. Ze sterken mij in mijn overtuiging dat we de volgende maanden zeker moeten blijven investeren in nabijheid en steun voor onze lokale groepen. Ik ben me er zeer goed van bewust hoe moeilijk het moet zijn voor veel groepen om na een zware campagne, waar velen het allerbeste van zichzelf gegeven hebben, zonder of met minder verkozenen achter te blijven.
In de Kompas hebben we geprobeerd enkele verhalen te brengen uit verschillende groepen. De bedoeling was zeker niet om een verkeerde indruk te wekken over het geheel van de uitslagen, en nog minder om te suggereren dat groepen die geen verkozenen haalden hun best niet zouden hebben gedaan. Ik wil ook zeker niet ontkennen dat er problemen zijn, en dat we nog veel werk hebben om de volgende jaren de partij verder structureel te versterken. Tegelijk wil ik niet vergeten waar we met deze partij stonden in 2003. Toen waren we zowat van de kaart verdwenen, nu hebben we terug een relatief goede uitgangspositie opgebouwd met het oog op de verkiezingen van 2007 en 2009.
Als politieke partij heb je in een campagne elementen waar je greep op hebt, en elementen waar je geen controle over hebt. Zo kun je b.v. niet kiezen wie je tegenstander is. Er zijn groepen van Groen! die een schitterende campagne voerden, maar waar de politieke context zo was dat ze nauwelijks konden winnen. Dat andere partijen op creatieve wijze groene voorstellen overnemen, kan ook op wisselende manier voor of tegen ons spelen. Daarnaast zijn er dingen die we wel in de hand hebben. Ik denk dat het goed is dat alle lokale groepen in alle rust kunnen kijken naar hun eigen campagne. Wat hadden we beter kunnen doen? Waar hadden we beter andere keuzes gemaakt? En dat alles natuurlijk binnen de mogelijkheden die er waren. Zo is een nuchtere analyse van de verkiezingen mogelijk, en kunnen we echt leren uit wat niet goed ging om het de volgende keer beter te doen. Er wordt trouwens een uitgebreide analyse van de globale verkiezingsresultaten voorgesteld op de trefdag van onderuit nu zaterdag 16 december in Leuven.
Ik deel zeker je mening dat we nog meer moeite moeten doen om onze voorstellen te vertalen in een vorm die onze potentiële kiezer het best aanspreekt. Dat blijft een permanente opdracht. En onze lokale mensen spelen daarin een cruciale rol, zoals je terecht opmerkt. Ik deel ook je overtuiging dat de verantwoordelijken van onze partij lokaal en regionaal aanspreekbaar moeten zijn voor de partijleden.
Je opmerking over het voorzien van vorming voor trekkers en raadsleden begrijp ik. Ik wil me niet verschuilen achter gemakkelijke argumenten, maar ik moet wel zeggen dat we met de beperkte personeelsomvang die we op dit moment hebben, vaak minder kunnen doen dan we zouden willen. We voorzien alleszins een reeks initiatieven, waaronder de dag Van Onderuit op 16/12, om alle lokale groepen de volgende maanden en jaren zo goed mogelijk bij te staan.
Wat ten slotte het programma van 2007 betreft. Daar zijn we op dit moment al volop mee bezig. De volgende maanden voorzien we zeker heel wat mogelijkheden, onder meer via het congres dat we in maart organiseren, voor alle leden om input te geven. Al jouw voorstellen zijn trouwens steeds welkom.
Ik hoop alleszins dat jijzelf en jullie groep de volgende jaren stevig door blijven werken. Wij laten jullie zeker niet in de steek. Als we er samen voor zorgen dat de verkiezingen van 2007 een succes worden, dan is de volgende stap al gezet, en kunnen we de partij verder opbouwen.
Alvast nog eens heel hard bedankt voor al je inzet.
De kogel is door de kerk. Onze stad heeft een nieuw bestuur en wat voor één. We zouden het de "nieuwe ploeg" van 't stad kunnen noemen, na Lierse en Lyra, maar zelfs dan moet er nog ééntje op de reservebank zitten. Liefst 12 Lierse persoonlijkheden nemen deel aan het nieuwe bestuur. Bij de beenhouwer vragen ze soms ook " 't is wa mier, mag da", wel hier is het heel wat meer, van 8 naar 12. Ik zou zeggen, wie doet beter. 12 mandaten voor 6 partijen, eentje voor 6 maanden, eentje voor 5jaar en half, sommigen voor 3 jaar en de andere houden het hopelijk een ganse legislatuur vol. Vraag binnen enkele jaren aan de Lierse burger wie schepen voor wat is en geen mens die er kan op antwoorden. Men ziet door het bos de bomen niet meer. En dan de respectievelijke bevoegdheden die stijgen van 26 (huidig bestuur) naar liefst 34 stuks. Men kan het zo gek niet bedenken of er is iemand verantwoordelijk voor iets. Enkele bevoegdheden veranderen gewoon van naam (moet kunnen), feestelijkheden wordt evenementen, kunstonderwijs (deeltijds) wordt uitgebreid tot onderwijs. De middenstand en KMO's worden samengevoeg tot lokale ekonomie (dit is zeker een verbetering). Maar dan... na het Vlaamse voorbeeld hebben we nu ook een schepen van "administratieve vereenvoudiging" (als je al deze bevoegdheden leest, gaat deze schepen een drukke tijd tegemoet), ook gelijke kansenbeleid, duurzame ontwikkeling zijn op Vlaamse leest geschoeid. Ontwikkelingssamenwerking (was reeds in de meeste gemeenten, hier zijn we weer een stap te laat), gehandicapten en gezinsbeleid zijn totaal nieuwe bevoegdheden, die in de loop der tijden hun nut kunnen bewijzen. Stedenbouw en musea komen mij nogal raar over, vooral musea behoort ofwel tot de toeristische sector ofwel net als stedenbouw tot het "patrimonium". Blijft nog over wijkwerking, wie gaat wat en waar en hoe bepalen wat er in de wijk moet gebeuren. Volgende keer komt er straatwerking bij en dan komt men zich huis per huis bemoeien wat de mensen mogen en/of moeten doen. Als men de mensen maar kan betuttelen (was dat niet het grootste verwijt dat men de Groen!en aansmeerde), organisaties in de wijken gaan uit van de mensen uit deze wijken en zij die niets wensen te doen, willen waarschijnlijk ook met rust gelaten worden.
Dames, mijne heren ik wens jullie allemaal veel succes en vooral plezier aan het besturen van ons stadje.
Ja, ik ben een fan van JM Dedecker. Voor iemand Groen! lijkt dit misschien vrij eigenaardig, want als er één partij is waar hij voortdurend op kakt is het Groen!. Bij mij komt het nietzodanig op zijn politieke kleur aan, maar op de persoon Dedecker. Of hij nu gelijk heeft of niet doet helemaal niet terzake. Is er trouwens iemand die wil rechtstaan en verkondigen dat hij/zij het groot gelijk in huis heeft? Iedereen weet het altijd beter, maar niemand weet het best. Als judocoach had ik al een enorme bewondering voor hem. Hij draaide nooit rond de pot, zei altijd waar het op stond, was streng voor iedereen maar ook voor zichzelf en als je niet goed genoeg was had hij geen medelijden. De top behalen is enkel weggelegd voor de allerbesten. Hij heeft ons land op de judo(wereld)kaart gezet (hoe was het daarvoor en hoe is het nu). De man heeft op sportgebied recht van spreken, ik denk dat we het daarover met zijn allen eens zijn. Met datzelfde recht-voor-de-raapse idee is hij de Belgische politiek ingestapt, maar daar werkt het zo niet. Dat heeft hij tot zijn schade en schande al ondervonden. Eerst verguisd en uitgespuwd door zijn VLD-(vrienden), dan binnengehaald door de Nva als stemmentrekker (laten we de opiniepeiling (15%) dan nog maar voor wat ze is) om 2 weken later door dezelfde partij weer uitgespuwd te worden (omdat de partij zijn kartel, dus zijn postjes zou verliezen). Wie gelijk heeft raakt eerlijk gezegd mijn koude kleren niet. Maar de manier waarop "een mens" behandeld wordt verdiend beter (ook Jan Verheyen in "Morgen beter" van 11/12 vondt dit niet kunnen). Politici (en hier wil ik de meesten over dezelfde kam scheren) en (sommige)journalisten hebben zich hier van hun beste zijde laten zien. Ze zitten met niemand iets in (maak je geen illusies, ook niet met ons, de kiezer) en journalisten kunnen wel degelijk iemand kraken of maken (soms stel ik mij de vraag of zij zelf wel beseffen over hoeveel macht ze beschikken). Top of the bill was voor mij de uitzending "Morgen beter". Het was een aanval van 4 tegen 1. Typisch Belgisch (Vlaams), als men zijn mening zegt, dan wordt men afgemaakt tot op het bot. Gelukkig zijn ze daar niet echt in geslaagd. De heer Brinkman, speelde het spel op een vuile manier, iemand zo onderuit halen, hij heeft de ongelooflijke eer om nog nooit een positief woord over de heer Dedecker uit zijn pen te laten vloeien. Zou hij zelf graag hebben dat men hem zo zou behandelen? Een "katholieke" uitspraak als 'Doe nooit aan een ander, wat anderen niet mogen doen met jou' is hier wel van toepassing. Sommigen kennen echt hun grenzen niet. Van de heer Van der Kelen, algemeen genomen met goede opinies en reacties, had ik persoonlijk wat meer verwacht, hij deelde in de malaise. Hij speelde het vuile, op de duur zelfs degoutante, spelletje gewoon mee. De opperclown van het circus was weggelegd voor de heer Pauwels, als onpartijdig moderator, jammer maar helaas, zwaar gebuisd, hooghartig en denigrerend. Wil steeds mensen woorden en zinnen in demond leggen die nooit uitgesproken zijn, om nadien te kunnen triomferen met "zie je wel, u hebt dat wel gezegd", een schande voor een moderator. Dit is mensonwaardig, met zijn degoutant lachje, voor mij hoeft hij niet meer. Mevrouw Cools poogde de zaak nog op een behoorlijk niveau te laten draaien, maar slaagde daar spijtig genoeg niet in. JM Dedecker (volgens mij toch behoorlijk aangeslagen) tenslotte kwam toch nog sterk naar voren na enkele weken van beschadigingsstrategie. Deze mensen leggen de vinger op de wonde en zeggen waar ze voor staan. Of hij gelijk heeft doet (zoals hierboven reeds gezegd) helemaal niet terzake (dat is nog een ander VRT-programma zeker!!!). Alle 4 hebben ze geprobeerd om hem nog meer te beschadigen, de zogenaamde journalist wist zelfs de strategie die de heer Dedecker in zijn hoofd had, om uit de impasse te geraken, aan de kijker uit te leggen. Is dat niet knap?
"Politiek is er om de belangen van de bevolking te verdedigen, niet om achterbakse afspraken te maken en nadien aan de bevolking uit te leggen dat het een éénsluidende beslissing was. Na eerst de mensen die niet akkoord waren afgedreigd te hebben" "Morgen beter was zeer slecht. Subjectiviteit alom, gezamenlijke aanvallen met provocerende vragen. Een presentator met een leedvermaaklachje, wat een middelmaat. Een laagtepunt van journalistiek, misschien in de lessen te gebruiken als niet-stichtend voorbeeld. 2 Statements, die bevestigen wat een zootje men er van gemaakt heeft.
Ik heb de heer Dedecker bezig gezien en gehoord, tijdens de laatste boekenbeurs. daar heeft hij me nog meer fan gemaakt. Misschien meneer Dedecker, als er echt geen toekomst als politieker voor u is weggelegd, kan u gemakkelijk als entertainer, ja zelfs verkoper (het aanprijzen van zijn eigen boek was geweldig) aan de slag.
Veel succes in je verder carriére en ook al zal ik nooit mijn stem op u uitbrengen, ik ben en blijf een fan.
Wat lees ik tot mijn spijt, en met mij vele anderen durf ik te denken, dat Ons Lier er mee ophoudt te bestaan! In de wandelgangen en op straat had ik wel enkele geruchten opgevangen, maar soms is de realiteit nog wat anders. Ik heb het bericht hieronder integraal van het Nieuwsblad overgenomen, om anderen de kans te geven dit te lezen.
Stadskrant Ons Lier stopt Hoofdredacteur Johan Van Rooy neemt drastische beslissing
Stadskrant ,,Ons Lier" houdt na bijna honderd jaar bestaan op met verschijnen. Dat maakt hoofdredacteur Johan Van Rooy bekend. ,,Het was geen prettige beslissing. Maar hier haalt de rede het van het hart."
Toen Ons Lier op 4 april 1915 het levenslicht zag, was er weinig concurrentie op de mediamarkt. Die is met de jaren alleen maar toegenomen.
,,Grote bedrijven dicteren de wet. Ook wij hebben getracht aansluiting te zoeken bij een grote uitgeversbroer maar niemand bleek geïnteresseerd in ons concept", legt Johan uit.
De laatste maanden kwam bij hem meermaals de vraag op waarom? ,,Waarom doe ik dit allemaal nog? De goede redenen vielen week na week weg, één na één. De redactie plooide zich voor elk nummer dubbel maar meer lezers kregen we er niet voor in de plaats."
,,Weinig lezers betekent ook te weinig adverteerders en dus ook een gebrek aan centen om nieuwe initiatieven uit te werken. Zo belandde de krant in een neerwaartse spiraal. Samen met mede-uitgever Peter Van Rooy, nam ik de pijnlijke maar onvermijdelijke beslissing."
Vergelijking met Lyra
Hij beseft dat hiermee een stuk Liers leven verdwijnt. ,,Ondanks het dalend aantal abonnementen heeft de stadskrant nog een mooie plaats in ons rijke verenigingsleven. Ik kan begrijpen dat trouwe lezers verontwaardigd zijn, vooral zij die ons al die jaren zijn blijven steunen. Maar de nuchtere vaststelling is dat ze helaas met te weinig zijn. Ik heb de laatste weken vaak aan de uitspraak van de voorzitter van voetbalclub Lyra gedacht. Die weet dat duizenden Lierenaars overal verkondigen dat ze Lyraman in hart en nieren zijn maar tijdens de wedstrijd zijn er weinig betalende supporters in het stadion", geeft Johan als vergelijking mee.
,,We zijn niet in een begrafenisstemming. We gaan ervoor zorgen dat alles administratief en financieel netjes wordt afgehandeld", voegt hij er nog aan toe.
Bob Theeuws30/11/2006 (Het Nieuwsblad)
Eigen reactie : -grote bedrijven dicteren de wet : dat is waar, maar een aantal jaren geleden dicteerden de grote warenhuizen ook de wet, de kleine handelaar verdween uit het stadsgezicht, maar wat merken we de laatste jaren, dat de kleinhandelaar terug in trek is. -weinig lezers : een goeie campagne om de oplage te laten stijgen (ik ben ook maar sinds 2 jaar lezer geworden, ik wist niet eens meer van het bestaan af). Stijgende oplagen geeft misschien stijgende inkomsten. Het draait in ons wereldje inderdaad soms teveel om geld. -weer een deel van ons Liers erfgoed (ook Pro Musica, bijna 50 jaar jeugd en muziek is verdwenen) dat verdwijnt : eigenlijk heb ik het er toch wat moeilijk mee, en het spijtige is dat ik er niet veel kan aan doen. -misschien het aantrekken van nieuwe medewerkers of is dit wat ver gezocht. Misschien een dikkere uitgave eens per maand lijkt me ook geen optie, je kunt niet meer direkt op de bal spelen. Wat met de strips van d'Auwe?
Als ik echt mijn persoonlijke mening mag geven, ik zou er alles aan doen om te blijven bestaan. Maar zoals voor vele zaken men kan niet iemand anders portemonnee maken. Waar kunnen we nu nog terecht voor de laatste nieuwe Lierse nieuwtjes te weten te komen? In de kranten wordt het ook langsom minder en minder (alleen het onprettige nieuws haalt nog de aandacht).
Het was helemaal niet de bedoeling om deze brief te schrijven. Maar ... er word teveel gezegd en geschreven alsof er niets gebeurd is. Deze brief heb ik dan verstuurd naar de meeste Groen! kopstukken. Waarschijnlijk haalt het niet veel uit, maar ik ben mijn "ei" wel kwijt.
Er zijn een aantal uitspraken gevallen, die mij doen besluiten hebben om deze open brief neer te schrijven.
In het laatste ontvangen Kompas stellen jullie alles rooskleuriger voor dan het in werkelijkheid is. Volgens mijn mening (en die is zeer bescheiden, laat dat duidelijk zijn) tellen enkel de naakte cijfers. Om mezelf niet op leugens te betrappen heb ik er de uitslagen even bijgehaald (wel enkel uit de prov. Antwerpen) en wat stel ik vast.
-we verliezen in de ganse provincie 44 gemeenteraadsleden en winnen er amper 6 bij.
-dat enkel Zwijndrecht meer mandaten heeft dan voorheen (is het waar dat de affiches en folders enkele in een groene kleur waren maar zonder de vermelding Groen!?). Berlaar, Hulshout en Boom hebben 1 zetel gewonnen maar kwamen voor de eerste keer op.
-nog enkele gemeenten (5) hebben tienden van een procent gewonnen maar geen extra zitjes
-al andere gemeenten, waar Groen! solo ging, hebben verloren (tot -6,5%)
-in 10 gemeenten kwam Groen! niet meer op ( verlies 12 zitjes)
-geen enkel kartel (misschien buiten Kontich) heeft het beter gedaan dan op de vorige verkiezingen apart op te komen (als we de optelsom van de samenspelende partijen maken en ja ik weet dat in politiek niet altijd 1 plus 1, 2 is) ook niet Mortsel waar de burgemeester wel meer voorkeurstemmen heeft gehaald (dit is een persoonlijke maar geen groepsoverwinning)
Als we een optelsommetje maken van al het voorgaande kunnen we enkel vaststellen dat we het niet goed gedaan hebben. En geen vergelijkingen aub met andere verkiezingen (typisch politiek, maar appelen met peren kun je ook niet vergelijken).
Dan het feit dat, ik denk alle verliezende gemeenten, een zeer onpersoonlijke brief hebben ontvangen dat het toch zeer spijtig is dat we geen mandaten meer hebben. Dit steekt de Groen! vrijwilligers, die het met hart en ziel hebben geprobeerd om het goed te doen, wel echt geen hart onder de riem.
Mijn zou zich al de vraag kunnen stellen wat, waar en hoe is het misgegaan, om vervolgens te kunnen leren uit de fouten die er gemaakt zijn.
Als lijsttrekker van Groen! Lier heb ik de grootste fout al bij mezelf gelegd (zie artikel in mijn blog : www.bloggen.be/lierpolitiek/ ) Ik neem mijn verantwoordelijkheid op, maar daar alleen is het niet misgelopen als we 11000 folders vragen en we krijgen er maar 8500. Als we onze folders voor het eerst door de Post laten verdelen en zij een willekeurige keuze maken (velen niets, sommigen 2 folders). Als vele andere partijen originele Groen!e ideeën klakkeloos overnemen, als we om ons programma te promoten bij de bevolking we meer werk hebben met zaken die in Brussel gebeuren goed te praten (we worden er zelfs van beschuldigd dat het betalen van de verpakkingen die er nu staan te gebeuren, dat dit de fout van Groen! is, ik hoop dat men begrijpt wat ik hiermee bedoel, al datgene wat Groen! ooit heeft beslist kost geld) dan om uiteindelijk ons eigen programma aan de man te brengen. Dat de kiezer Groen! niet meer nodig heeft (20 jaar geleden waren we origineel, nu hebben alle partijen een milieubeleid, goed of slecht doet zelfs nog niet terzake) is hier in Lier wel duidelijk geworden. Ik heb 4 jeugddebatten meegemaakt, van aan de zijlijn, en onze vertegenwoordigster heeft het heel goed gedaan, maar op het einde is er een stemming en een stadspartij (Lier en Ko) en het Vlaams Belang zijn de overwinnaars. Dan stel ik me de vraag waar gaan we naartoe.
Misschien is het idee van Groenlinks (Ned) hier wel op zijn plaats, zij hebben een apart programma in jongerentaal en gemaakt door en voor jongeren. Maar ja wat lees ik vanmorgen (24/11) in de Morgen mevrouw Dua vindt Femke te liberaal, wel laat ons dan misschien in deze situatie (naar jongeren toe) ook wat liberaler zijn. We zouden het nog over centen kunnen hebben (wie veel heeft kan meer doen, zie artikel in mijn blog) maar ook dat zegt niet alles. In Lier heeft het Vlaams belang (per stem) nog minder uitgegeven dan wij. Daarentegen geeft één van de stadspartijen (zonder zetelwinst) tien keer meer uit dan wij. Geld is niet altijd de reden om het politiek niet goed te doen, maar het is natuurlijk nodig.
Waar het mij eigenlijk om te doen is, is de uitspraak "wij moeten ons niet concentreren op de man in de straat. Waar moeten wij ons in godsnaam dan wel op focussen? Ik heb zelf, als simpele Lierse burger en Groen!lijsttrekker, al ondervonden dat het intelligentiepeil van de Groen!e leiders dat van de andere partijen zelfs overstijgd. Maar het is niet bij de intelligentia alleen dat we onze stemmen moeten halen, zoals hierboven reeds aangehaald, ook bij de jongeren slaan we niet meer aan, bij de bedrijven, bij de rijken, bij de middenstanders liggen we ook niet in de bovenste la. We zijn te betutelend, we spreken te weinig mensentaal (zelfs in het programma van de gemeenteraadsverkiezingen stonden items die bij ons niemand begreep). We moeten duidelijk zijn, taal spreken die de man in de straat (toch wel onze potentiële kiezer) verstaat.
Ook dat zegt mevr. Dua vandaag (24/11) in de Morgen en dat was de winst van SP in Nederland : duidelijk en zeer sociaal.
Ook wordt ons gemeld dat we ons moeten profileren als ecologisten. Misschien neuk ik hier wel een mier, maar dit nijgt mij te veel naar de waalse ecolos. Wat is er mis met overtuigd Groen! te zijn (in onze buurlanden heeft men duidelijk geen probleem met deze benaming) en dat andere partijen groene themas in hun programma opnemen kan ons toch niet beletten om fier te zijn op de naam van onze partij.
Als overtuigde Groen!e lijsttrekker, en ik vond het mijn taak, ben ik aanwezig geweest op de samenkomst in Gent(met mijn vrouw als onschuldige getuige). De Groen!e clubleiding is een beperkte groep (waarschijnlijk omringd door vele vrienden) die zich profileren tot die vrienden (kijk wie er allemaal op het podium mocht komen) en van de anderen niet eens weten wie of wat ze zijn,laat staan wat ze doen. Het was ook opvallend hoe men zich concentreerd op de grotere steden (vnl Gent en Antwerpen) en de andere steden en gemeenten waar niemand deel uitmaakt van het leidinggevende Groen!, wat aan hun lot worden overgelaten. Daar ik een onpolitiek lijsttrekker was, leek het voor mezelf niet meer dan normaal dat ik af en toe, aan mensen die het veel beter weten dan ik, eens enkele vragen stelde. Wat was mijn grote verbazing en uiteindelijk zelfs een beetje mijn ergernis en frustratie, dat zelfs mensen uit je eigen partij je niet willen helpen (vraag aan een Mechelse schepen over afvalbeleid, ik zit nog op het antwoord te wachten, enkele vragen over hoe omgaan met bedrijfsleiders (ivm een debat met Unizo) hebben maanden op zich laten wachten tot ik de telefoon nam en gevraagd heb of dit normaal was, binnen enkele uren had ik wat ik nodig had (met dank aan Stefaan Colaes, maar hij is net als ik een fervent loper). Dit alles om u maar duidelijk te maken dat het intern al moeilijk ligt om elkaar te helpen. Als ik dan op TV de uitleg van meneer Marijnissen hoor, die zegt dat alle op de lijst voorkomenden minstens 2 jaar cursus hebben gehad over het reilen en zeilen van de partij, over het omgaan met media enz Waarom kan dit niet bij Groen!? En zeg nu niet wegens geldgebrek. Er is binnen de partij toch genoeg know-how om dit in goede banen te leiden! Ik heb het allemaal zelf moeten uitzoeken en wat is het resultaat 0,0 niks. Misschien had hier wat voorbereidend werk op zijn plaats geweest, danhad het zover niet hoeven te komen. De workshop die op 16 december plaatsheeft over wat met afdelingen die geen mandatarissen hebben komt rijkelijk laat. Er had beter voordien een workshop geweest hoe kan ik mij aan de kiezer als nieuw mandataris profileren, nee zelfs verkopen. Want daar is het volgens mij voor mezelf al misgelopen. Het is niet omdat men denkt (of zelfs anderen voor je denken) dat je veel mensen kent dat je geslaagd bent om aan gemeentepolitiek te doen. Versta me niet verkeerd voor mezelf was het een ongelooflijk boeiende belevenis, iets wat ik voor mijn verder leven meedraag, heb veel mensen ontmoet die ik anders nooit zou ontmoeten, was ongelooflijk fier om te mogen debatteren met Mevr. Vanderpoorten (voorzitster Vlaams parlement), Mevr. Van Weert (staatssecretaris), de heer Vanden Bogaert (voorzitter provincieraad), Jan Mortelmans (senator en beroepspoliticus) en Jan Hermans (advocaat). Ik heb mijn zeg gedaan, ben nooit afgegaan maar dat tikkeltje extra ontbrak. Ik heb nog de vraag (op de regiovergadering van gisteren 23/11) gesteld wie stelt het Groen!programma op voor de volgende verkiezingen. Naar ik begrepen heb zijn dat maar enkelingen (waarschijnlijk de meest intelligente mensen, maar hebben zij buikgevoel, binding met de man in de straat). Waarom doet men geen beroep op mensen (vrijwilligers) uit de achterban die een oordeel, een mening, de know-how en het buikgevoel hebben over de verschillende themas waar Groen! mee ten strijde wil trekken. Wel heb ik begrepen dat men zich zou concentreren op 2 belangrijke hoofdthemas (ecologie en !!!). Maar wat met de andere themas (justitie, binnen- en buitenlandse zaken, mobiliteit enz )?
Toch wil ik, ondanks deze misschien enigszins negatieve instelling, momenteel Groen! niet in de steek laten (wat dat voor jullie ook moge betekenen, maar vele kleintjes als ik maken één partij als jullie groot). Ik zal op 16 december aanwezig zijn, ondanks er die dag één van mijn looporganisaties plaatsheeft (die mij meer voldoening geven dan wat ook) en aandachtig luisteren om mijn motivatie toch tot een hoger niveau te brengen.
Misschien wordt er met mijn mening eens meewarig over gedaan, mee gelachen of gespot maar mijn hart is gelucht en mijn ei ben ik kwijt. Spijtig genoeg is dit niet de eerste keer dat ik dit doe. Bij de Vlaamse verkiezingen heb ik mijn sportief ei gelegd en er ook op gehamerd dat er iemand uit Lier op de lijst zou staan (dat heeft me wel gefrustreerd). Een aantal jaren geleden heb ik eens een sportief manifest geschreven (een kleine 100 pag.) dat uiteindelijk zelfs in een school terechtgekomen is en gebruikt is als leerstof en zelfs dankzij onze sportschepen Walter Grootaers onder de ogen van de toenmalige en huidige minister van sport is terechtgekomen.
Misschien is het nog niet opgevallen maar als Lier vermeld wordt op de frontpagina van één of andere krant, dat het altijd in negatieve zin is. Niet dat iets of iemand er wat kan aan doen, maar het is een vaststelling. Deze week het nakend ontslag van 52 werknemers van Quelle. Dit verdwijnt natuurlijk in het niets met de meer dan 4000 ontslagen bij Volkswagen in Vorst, maar de mensen die het meemaken zijn er even erg of misschien nog erger aan toe dan de werknemers van Vorst. Zou voor hen een nieuwe job (noemt man dat met een geleerde naam niet outplacement) gezocht worden, ik twijfel er aan? Een paar dagen eerder werd een kleuter zwaar mishandeld, ook voorpaginanieuws. De vorming van onze Lierse regering is al enkele dagen een hot item en blijkbaar komt er aan deze soap nog niet direkt een einde. Iedereen beschuldigt bijna iedereen. En wie is er als puntje bij paaltje komt de dupe van de ganse historie, juist, de brave lierse burger. Als je over straat loopt, wat bij mij redelijk veel voorvalt, iedereen is er over bezig en ik moet spijtig genoeg vaststellen dat velen in Lier zich bekocht en bedrogen voelen. Normaal ben ik in deze situaties voor rede vatbaar en sta ik voor alle meningen open. Maar ... nu ligt voor mezelf de situatie even anders. Ik heb hier niet voor gekozen, maar velen hebben door hun keuze deze Lierse situatie in kaart gebracht. De kiezer beslist, de kiezer heeft altijd gelijk, maar ik twijfel er sterk aan of iedere kiezer zich nog gelijk zal geven. Hopelijk primeert het gezond verstand, doet ieder wat water bij de wijn, zijn de postjes niet belangrijker dan de inhoud en dan komt het allemaal wel goed zeker. Of ben ik nu te optimistisch en te naïef. De nieuwe 6-jarige legislatuur start natuurlijk wel in mineur. Hopelijk is dit niet de voorbode van ... maar komt er na regen toch zonneschijn. Carpe diem.
Eén van de redenen waarom ik mijn blog in drie delen heb gesplitst is, dat ik denk, dat er ons, op politiek gebied weliswaar, in Lier nog woelige maar prettige jaren te wachten staan. Ik hoor je al zeggen, die Groen!e heeft niets te vertellen ze zitten niet eens in de gemeenteraad. Volmondig gelijk heb je, maar dat is geen reden om mijn mond niet meer open te doen en kritisch de zaken te bekijken. Zonder al te diep in te gaan op de huidige situatie denk ik (persoonlijk) dat het voor Lier een goede zaak zou zijn moest Mevr. Vanderpoorten burgemeester blijven. Een beetje stem in Brussel is nog altijd welgekomen. Is dit dan een nederlaag voor Mevr. Van Weert? Ook zij heeft toch enige invloed in Brussel en zij schreeuwde van de daken dat zij naar hier kwam om burgemeester te worden. Als zij deze beslissing genomen heeft om niet in een volstrekte impasse te raken, vind ik het zelfs moedig. Indien er andere reden zijn ... . Wat heeft zij uiteindelijk tot op heden voor de Lierse burger betekent, weinig tot niets denk ik. Maar ... wat niet is kan nog komen. Vermits zij de pretentie heeft Groen!er te zijn dan de Groen!en zullen we haar met argusogen volgen. Nu iets totaal anders ivm mijn hoofdtitel : Koken kost geld? Ja, natuurlijk maar niet voor iedereen evenveel. Als je bekijkt welke bedragen de resp. partijen aan de verkiezingen hebben uitgegeven dan komt Lier en Ko. duidelijk als rijkste Lierse partij naar voren, gevolgd door VLD, Lier MM, CD&V Nva, Lier Leeft, Vlaams Belang en Groen!. Maar heeft dat nu opgeleverd, voor sommigen ja voor anderen neen. Als we nu bekijken wat elke stem apart gekost heeft krijgen we toch een iets andere rangschikking : Lier MM geeft per gewonnen stem 21,48 euro uit, waar ze niets voor in de plaats krijgen. Lier en Ko geeft 9,79 euro per stem uit, redelijk wat geld voor 3 zetels, maar het heeft gerendeerd. VLD geeft 5,53 euro, CD&V Nva 5,01 euro en Lier Leeft 4,43 euro per stem uit. Zij zitten min of meer gedwongen allemaal in de meerderheid, dus kun je spreken van succesvolle uitgaven. Groen! spendeerde 2,45 euro per gewonnen stem maar kopen er niets voor. De partij met de minste uitgaven (per stem) is enigszins verassend of toch niet, het Vlaams Belang. Zij geven 2,31 euro uit, was daar nu niemand die gezegd heeft "Vlaams Belang wordt slapend rijk"?
De verkiezingsnederlaag is min of meer verteerd (door de één al wat beter als de ander). Maar iedereen stelde zich de vraag, wat nu? Om onszelf niet te laten vangen hebben we rustig de tijd genomen om te bezinnen. In de spanningen van de afgang (van 2 naar 0 zetels is een afgang) zouden er dingen gezegd kunnen worden waar men later spijt van zou krijgen. 24 oktober Colibrant (Bib) Lier 20u : De aanwezigheid van een hoop Groen!leden en sympathisanten verheugde ons ten zeerste. Deze partij is helemaal niet dood laat staan begraven. Spijtig genoeg moet ik hierbij opmerken dat er nu meer mensen en meer enthousiasme was dan op sommige vergaderingen voor de verkiezingen. Dit zullen we als positief beschouwen. Vooral de jeugd was sterk vertegenwoordigd. Onze voorzitter somde een aantal zaken op, waaraan het zou te wijten zijn dat we deze verkiezingen verloren hebben. Iedereen kan wel enkele redenen vinden maar misschien is het wel goed als ieder van ons eerst eens in eigen boezem kijkt. We kunnen enkel leren uit de fouten die in het verleden gemaakt zijn. De "ouderen" (onze voorzitter, secretaris, onze gemeenteraadsleden, ikzelf) onder ons zijn bereid een stap opzij te zetten zonder daarom de partij in de steek te laten. De taken van de voorzitter en de secretaris worden openlijk ter beschikking gesteld. Iedereen (met een Groen!kaart natuurlijk) mag zich hiervoor kandidaat stellen. Onze jongeren zijn alvast zeer enthousiast en strijdlustig. En dat beloofd voor de toekomst. Zij zijn tenslotte de pijlers voor het Groen!gedacht I (in hoeverre er nog een Groen!gedacht bestaat, want alle democratische partijen hebben ondertussen grote gedeelten van onze ideeën overgenomen en proberen ze ook waar te maken). Onder "leiding" (misschien niet de juiste woordkeuze) van Katrien zal er voor de eerste maal in Lier een Jong Groen! afdeling gesticht worden. Zij willen zich de eerstvolgende jaren laten zien en horen, kortom zich profileren op een ietsje agressievere leest als vroeger (en dat moet zeker kunnen). Ook onze Groen!dames zijn strijdvaardig. Zij willen zich nog meer en intensiever inzetten voor de aktiviteiten, die ze in het verleden met veel plezier hebben opgestart (werken met allochtone vrouwen, het vrouwencafé enz...). Hierover kwam voorheen weinig of niets in de media, toch wil ik hen persoonlijk bedanken voor de ongelooflijke inzet die zij hiervoor reeds geleverd hebben. De andere partijen zijn hiermee verwittigd, wij zullen hen met argusogen volgen (en vooral die partijen die beweren groener te zijn dan Groen!, waar ik sterk aan twijfel, het geeft ons stilaan meer en meer de indruk dat in Lier de postjes belangrijker zijn dan de inhoud). Ik wens iedereen in de nieuwe gemeenteraad veel succes en we zullen wel zien wie uiteindelijk wie bedriegt en wie niet. We will be watching you !!! Wat mezelf betreft ben ik er nog niet helemaal uit. Het enthousiasme van de jongeren heeft mijn ideeën wel lichtjes bijgestuurd maar er zijn nog wat twijfels. Tot een volgende "ei" en wie weet?
Dit is het minste wat we kunnen besluiten. Dit is geen nederlaag, dit is een complete afgang, het slechtste scenario dat we hadden voorzien. Maar gedane zaken nemen geen keer. Groen! verdwijnt uit het Lierse stadsbeeld, het is de keuze van de kiezer. We kunnen nog uren discussiëren over wat is er fout gegaan? Hadden we moeten samengaan met Lier Leeft? Neen, want dan hadden we ook niets. Te weinig reclame? Teveel dan klagen de mensen, te weinig klagen ze ook. Geen stemmentrekker? Dan hadden we toch een BV moeten inhuren. De lijsttrekker is te weinig bekend? Dat is waarschijnlijk waar en hij heeft ook geen politieke ervaring. Hij is nog te Groen! achter zijn oren. Het is als in een teamsport, je wint als team of je verliest als team. Als lijsttrekker beschouw ik me dan als de coach van dit team en hij is mee verantwoordelijk voor de nederlaag. Ik heb me nog maar zelden in mijn leven zo (ik weet het eigenlijk niet goed uit te drukken) belabberd gevoeld als gisteren. Ik had het vroeger in mijn basketleven al moeilijk met een nederlaag. En ik die dacht dat die winning drang eruit was sinds mijn gezondheidstoestanden maar blijkbaar eens een winner altijd een winner. Maar een echte sportman is slechts groot in zijn nederlaag, maar deze doet wel extra pijn. Een ongelooflijk slechte nachtrust heb ik (mijn vrouwtje trouwens ook) achter de rug. Maar een nieuwe dag brengt nieuwe raad (of zoiets in die aard). Mijn strijd is gestreden, ik heb mijn nek uitgestoken en ben met mijn aangezicht tegen een betonnen, politieke muur gelopen. En ja, dat doet eventjes pijn, maar er zijn nog andere dingen die het leven waard zijn. Persoonlijk ben ik nog altijd van mening dat er verkozenen zijn, die minder voor Lier gedaan hebben dan ikzelf. En dat ze het de volgende 6 jaar maar eens bewijzen, dat zal ik ook doen. Dit is definitief mijn laatste politieke "ei" en sommigen zullen met leedvermaak over ons spreken maar ..., zoals een vriend het mij vertelde binnen enkele jaren zal het niet meer gaan om autovrije of niet autovrije markten, over allochtonen en autochtonen of wat dan ook maar over kunnen zwemmen of niet kunnen zwemmen (zie film van Al Gore). Aan de zwemmers veel succes en aan de anderen begin maar te oefenen.
Het einde van een "zeer korte" politieke carriere, die, daar blijf ik bij, een leerrijke ervaring inhield.
Tot slot : DANK AAN DE 1100 GROEN! KIEZERS EN VOORAL DANK AAN DIE TWEEHONDERD LIERENAARS DIE MIJ PERSOONLIJK HEBBEN GESTEUND.
Voor sommigen lijkt dit wel d-day. Het heeft iets oorlogszuchtig. Maar is het dat uiteindelijk niet, iedereen is wel uitermate vriendelijke tegen iedereen. Soms bedriegt de schijn, eigenlijk hoop ikzelf van niet, ik denk dat ik kan zeggen dat ik nog met iedereen door dezelfde deur naar buiten (of naar binnen) kan gaan. Alhoewel ... . Laat mij toe alle vrienden en kennissen te bedanken die zich ongelooflijk, soms tot in het chaotische, hebben ingezet om onze Groen!e campagne tot een goed einde te brengen. De mensen kunnen van ons niet klagen dat we ze met allerlei slogans, flyers en pamfletten hebben overvallen. En nu maar hopen ... . Voor mezelf, ook al is de uitslag minder goed, is deze campagne een verrijking in mijn 50-jarig (is dat geen antiek) bestaan. Alleen al het sociale aspect, ik heb ongelooflijk veel nieuwe mensen leren kennen, die ik anders nooit zou ontmoet hebben. Mensen spraken mij op straat aan alsof ze me al jaren kenden (mijn vrouw werd er gek van). Meestal was de kritiek positief, maar soms ook het omgekeerde, ik werd soms uitgescholden maar ook succes toegewenst. Ik heb verder leren kijken dan mijn neus lang is. Er zijn ongelooflijk veel problemen in ons stadje waar ik totaal geen weet van had (allochtonen, kansarmen, verenigingen die het moeilijk hebben enz...). Want wij zijn meestal met materiële problemen bezig, maar de menselijke problemen worden dikwijls aan de kant geschoven. Dit maakt mijn ambitie (zeer bescheidden) om er iets positief van te maken (als ik gekozen wordt natuurlijk) nog sterker. Door met allerlei problemen en toestanden geconfronteerd te worden is ook mijn algemene kennis verrijkt. Ik heb mezelf de laatste maanden geweldig geamuseerd (al zien politici alles veel te serieus). Het samenstellen van een lijst, het opmaken van een programma, het uitgenodigd worden voor ..., (al heb ik niet alles aangenomen en was ik soms behoorlijk zenuwachtig), het plakken, de confrontatie met ..., het was een geweldige ervaring. Iedereen wil je leren kennen, mensen, je komt in de kranten, je komt op TV, ineens ben je belangrijk. Ik vind mezelf helemaal niet belangrijk en volgens sommigen zelfs te bescheidden. Mag ik iedereen, van welke strekking dan ook, een ongelooflijke 8ste oktober toewensen. Het weer is al ok. En zoals ze in de theaterwereld zeggen om elkaar geluk toe te wensen, "break a leg". Dit was mijn allerlaatste "ei" voor de verkiezingen. Ik heb gezegd wat er gezegd moest worden (zijn dat geen woorden van de Kreuners???).
Verkiezingsdrukwerk, je wordt er weemoedig, depressief, overbelast en ga zo maar verder, van. Men slaat de slogans om je oren. We kunnen er alleen maar beter van worden. Minder belastingen, geen mens die dat nog pikt. Beloften die 6 jaar geleden gemaakt zijn en nu terug op de agenda verschijnen omdat men ze niet heeft waargemaakt. Maar meestal ontbreekt het aan degelijke, realistische voorstellen. Je ziet door het bos de bomen niet meer. Als men alle beloften op een hoopje gooit, dan gaat het hier goed wonen zijn. Maar duur ... . Het ambtenarencorps moet verdubbeld worden : een klachtenambtenaar, een centrummanager, een patrimoniumbeheerder, een wijktrekker, een taalambtenaar, een fietsambtenaar, een diversiteitsambtenaar en een stadsestheteet. Ik zou zeggen als het kind maar een naam heeft. Dit is nog niet alles, voor alle Lierenaars liggen er nog enkele cheques te wachten : sportcheque, kindercheque, pampercheques en participatiecheque, tel daar nog de wijkbudgetten en de "gratis" bus bij en er staan ons nog aardige dingen te wachten. Toch stel ik vast dat vele beloften, van alle verschillende partijen, Groen! incluis, partij-overschrijdend zijn. Tip : richt bij de komende verkiezingen een eigen partij op en wacht tot iedereen zijn programma's heeft kenbaar gemaakt. Haal daar de gezamenlijke standpunten uit en ga met die beloftes naar de kiezer : succes gegarandeerd. Maar ... waar het mij in dit ei eigenlijk om te doen is. Ik heb mezelf veroorloofd alle verkiezingsdrukwerk partij per partij te schikken en wat is mijn ontluisterende vaststelling : 1105g (1,1kg) folders heb ik tot op heden in de bus gekregen, tussen ons gezegd en gezwegen geeft dat (in de veronderstelling dat er in Lier 16 ooo woonentiteiten bestaan) bijna 18 oookg (18 ton) drukwerk. Gigantisch, om het dan nog niet over het kostenplaatje te hebben. De verdeling (van deze 1105g) is als volgt : VLD : 305g, CD&V/Nva : 220g, Lier Leeft : 160g, Lier en Ko en Lier MM : elk 140g, Vlaams Belang 115g en Groen! : 25g. Laat ons duidelijk zijn wie de meest milieubewuste partij is en ja natuurlijk heeft dit ook met budgetten te maken. Qua aantal folders en flyers : VLD : 18 (waarvan 9 partijgebonden en 9 individuele), Lier Leeft : 14 (6 en 8), Lier MM : 13 (allemaal individuele flyers, geen partijprogramma), CD&V/Nva : 13 (8 en 5), Vlaams Belang : 12 (4 en 8), Lier en Ko : 4 (allemaal partijgebonden) en Groen! : 2 (1 en 1). Dat maakt samen 76 folders (32 partijgebonden en 44 individuele), waarschijnlijk zal dit laatste getal hoger liggen, maar niet iedereen steekt een flyer in de bus bij gelijk wie. En dan willen we het hier nog niet hebben over de affiches en borden langs de wegen. Voor al dat misbruikte papier en voor al het houtwerk waar onze affiches opkleven, heeft men wel wat bomen moet uitdoen. Ik zou zeggen doe zo verder dan kunnen we in de toekomst toch de bomen door het bos zien.
Een verkiezingsdebat een noodzakelijk kwaad, een verplicht nummertje of een mogelijkheid tot verheerlijking van de partij-ideeën. Hoe langsom meer heb ik de indruk dat eigenlijk niemand een hoeragevoel uitstraalt als men aan het zoveelste debat moet deelnemen. Voor een politieke rookie als ik is het geen godsgeschenk, maar zelfs de doorwinterde, professioneel sprekende politici geven me de indruk dat het allemaal een verplicht nummertjes is. Eigenlijk zit niemand er op te wachten en toch gaat iedereen (of bijna iedereen) er naartoe. Die, bijna iedereen, daar bedoel ik mezelf mee. Voor mezelf had ik reeds uitgemaakt dat ik niet aan alle debatten zou deelnemen en andere mensen uit onze partij waren niet echt geneigd om het van me over te nemen (wat ik zo ook niet kwalijk neem). Het sportdebat in de "Vredeberg" ging me nog redelijk af (ondanks alle toestanden), het debat van "Ons Lier" was volgens iedere aanwezige een lauwe bedoening. Misschien geluk voor mij, ik heb mijn ding gedaan en that's it. Dan hadden de "ridders" van de Ronde Tafel mij uitgenodigd, maar tegelijkertijd was het sportraad. Iedereen die me kent weet dat de keuze dan snel gemaakt is, sport is mijn ding. Maar voor de organisatie leek dit nu juist het probleem, een sportraad te verkiezen boven hun debat. Waar haalde ik in godsnaam het lef vandaan? Het is nu niet omdat ik lijsttrekker ben van Groen! Lier (en dit met volle overtuiging en overgave), dat ik voor mezelf niet meer mag uitmaken wat ik doe en niet doe. Als een vreemd iemand voor mij gaat bepalen wat kan en niet kan, dan is het al ver gekomen. Einde discussie voor mij, het is zonder mij ook doorgegaan en hopelijk was het voor de aanwezigen interessant. Unizo en Voka hadden alle lijsttrekkers overstelpt met een boel vragen, waarop wij een antwoord dienden te formuleren. Als simpele werknemer, als niet bedrijfsleider moet ik vaststellen dat de vragenlijst er enkel opgericht was, hoe kunnen wij zoveel mogelijk uit de brand slepen (zoveel mogelijk centen, subsidies enz...), het "Mijn naam is Alexander, alles voor mij en niets voor een ander"-principe. Over belangrijke menselijke aspecten zoals diversiteit op de werkvloer, oplossen van het werkloosheidsprobleem (20% van de Lierenaars heeft inkomen van minder dan 800 euro in de maand, waarvan de helft al opgesoupeerd is aan huur), werd met geen woord gerept. Sommige aanwezigen hadden dan ook nog de perfekte arrogantie om met alles en nog wat te lachen, zelfs iemand waarvan het woord respect in hun slogan staat. Eigenlijk kwam het me allemaal de strot uit. Ik denk dat ze met mij ook gelachen hebben, maar ik heb een lange rug en een olifantenvel. Al deze debatten en discussies hebben mij en ons toch geen stem opgeleverd, alle toeschouwers die hier komen weten al lang op wie ze stemmen. Toch zijn enkele bedrijfsleiders me komen feliciteren met het feit dat we als enige partij iets meer vertelden over duurzaam ondernemen (groene energie : zonnepanelen en windmolens, alternatieve en duurzame materialen enz.). Onze stedelijke trots SK Lierse organiseert zijn eigen verkiezingsdebat. Ik, nee Groen!, zal ook daar schitteren door afwezigheid. Als enige partij waren wij destijds tegen de zovele duizenden euros die de stad veil had voor een voetbalploeg die verondersteld gerund te worden als een bedrijf. Moest ik morgen een bedrijf hebben, met uitstraling uiteraard, zou ik dan ook beroep mogen doen op hulp van onze gemeentevaderen? Wij wensen er verder geen woorden aan vuil te maken, met dit geld hadden andere en belangijkere dingen gedaan kunnen worden.
Het is mogelijk dat, dit ei, dat ik even kwijt wou, mij een paar stemmen gaat kosten. Wie weet? Maar geen nood als we als Groen! geen enkele zetel halen hebben ik en enkele vrienden besloten een nieuwe partij op te richten nl de LAP ( Lierse Anarchistische Partij). In mijn lijf en leden zit nog wel een beetje anarchisme (weggemoffeld van vroeger, veel vroeger). Je weet maar nooit dat dit het eerst artikel van de nieuwe partij is. Ik zou zeggen geeft er een LAP op.
Eindelijk nog eens tijd om mijn hand op de toetsen van mijn PC te leggen. Druk, druk, druk. De sportbeurs is achter de rug, met ongelooflijk veel succes trouwens, op vrijdag 1200 kinderen van alle Lierse scholen en zaterdag ongeveer een 700 a 800 bezoekers. Spijtig genoeg heeft de Lierse pers (op "Ons Lier na) niet veel uiting gegeven aan de waarde en de impact van dit evenement. Maar ja er zijn belangrijker zaken in het leven. Ik hoop, dat jullie lezers, me vergeven dat de volgende weken (zeker tot 8 oktober) zullen toegespitst worden op de verkiezingen, waar ik als lijsttrekker van Groen! Lier, met een realistische ambitie, een vat vol energie (met mijn beperkingen) en het nodige naïeve, idealisme naar toe stap. Ik moet toegeven dat een deel van mijn bestaan een andere wending heeft gekregen en spijtig genoeg is die niet altijd positief. Sommigen bekijken me en praten met me op een totaal andere manier dan ze vroeger deden. Ligt dit aan mij of aan die andere persoon? Aan die andere want ikzelf ben geen moer veranderd. Maar buiten enkele akkefietjes moet ik eerlijk toegeven, het is een leuke uitdaging. Tot op heden, amuseer ik mij geweldig, hopelijk blijft dat ook zo (dat moet ik afwachten). Mensen, die ik van haar nog pluim ken, spreken me spontaan aan. Het samenstellen van ons programma (www.groen-lier.be) was een rijkelijke vernieuwing. Het deelnemen aan verschillende activiteiten, het op straat komen om gezien te worden, het maakt allemaal deel uit van het "spelletje" (sommigen zullen dit niet graag hebben dat ik het een "spelletje" noem). Mijn broer (waarvoor dank) heeft voor mij een persoonlijke verkiezingsfolder ontworpen. Wie had ooit gedacht, dat mijn foto op de tafel van de meeste Lierse huisgezinnen (via de post en eigen insteek) zou terecht komen. Ik hoop dat niemand er een trauma aan overhoudt. Vorige week heb ik deelgenomen aan het officiële Lierse lijsttrekkersdebat. Alweer een nieuwe ervaring rijker. Het was geen alleszeggend debat, maar kan dat in de korte tjdspanne van enkele uren? Elke partij mocht achteraan in De Mol (ons cultureelcentrum) een verkiezingsstandje opzetten, waarvoor dank aan onze secretaris (Guy) en zijn zus (Hilde) die fantastisch werk hebben geleverd. Elke partij moest zorgen voor een leesbare tekst (gebaseerd op de teksten uit de organiserende stadkrant "Ons Lier") om voor te lezen door 12-jarige kinderen. De meeste partijen hebben zelfs letterlijk die teksten overgenomen, met alle gevolgen vandien, moeilijke, onleesbare woorden en voor 12-jarigen onbegrijpelijke zinnen. Onze tekst (zonder stoef zeker veruit de beste) was kinderlijk maar duidelijk (en rijmend). Hiermee win je natuurlijk geen verkiezingen, maar het geeft je wel een goed gevoel. Het eigenlijk debat is vrij rustig verlopen, dit was in mijn voordeel. Ik was behoorlijk zenuwachtig (vraag maar aan mijn vrouwtje), gelukkig ging mijn eerste vraag over sport en was ik al een beetje gerustgesteld. Ik denk dat ik op alle vragen een voor Groen! degelijk antwoord heb gegeven, zonder in politieke statements te vallen (veel woorden, weinig zeggen). Velen (ook van andere partijen) hebben mijn nadien komen feliciteren dat ik het goed gedaan had en sommigen dat ze niet in mijn plaats hadden willen zijn. Eigenlijk ben ik wel een beetje fier dat ik tussen de "crême de la crême" van de Lierse politiek (een parlementslid, de voorzitter van de provincieraad, een staatssecretaris en de voorzitster van het Vlaams parlement) mocht plaatsnemen. Na het debat werd ik nog aangenaam verrast doordat ik een prijs mocht in ontvangst nemen nl. de "Gouden Ugo". Uitgereikt door de stadskrant Ons Lier, enkel tijdens verkiezingsjaren als ik het goed begrepen heb, aan Lierenaars die een beetje in de kijker hebben gelopen. Ik ben uitermate fier op deze bekroning en dank aan de uitreikers. Hierbij ga ik het laten, het zal nu zo lang niet meer duren voor mijn volgende ei is uitgebroed.
De verkiezingswedstrijd is stilaan op volle toeren aan het komen. Het heeft iets intiem, nu ja, echte liefde komt er niet aan te pas, maar je komt iets meer te weten soms krijg je zelfs iets meer te zien. Het intieme gaat over in het sexuele. Sommigen hebben hun partner al gevonden, anderen doen het solo, misschien zijn er zelfs bij die ... . Het voorspel, voor sommige duurt dit iets langer dan voor anderen, is stilaan achter de rug. Alle benodigdheden liggen klaar om gebruikt te worden. Het eigenlijke sexuele ritueel komt traag maar zeker op gang. Het is nog een beetje zoeken naar de manier waarop. Hou ik het simpel, doe ik het iets gedurfder, neem ik mijn tijd of ..., doe ik het in één keer of .... Ervaring speelt uiteraard een grote rol. Als nieuweling is het wat moeilijker om de juiste weg te vinden en niemand zal je helpen. Je bent volledig op jezelf aangewezen, dit in tegenstelling tot andere ervaringen waar je meestal op wat hulp kan rekenen. Nee dit leer je zelf, zelfs tientallen boekjes of internetsides kunnen enkel maar een leidraad zijn tot. Voor sommigen zal het plezierig zijn, voor anderen een must, een verplicht nummertje. Dit alles moet uitmonden in "le moment suprême". 8 Oktober wordt één groot orgasme. Maar ... het resultaat kan wel verschillend zijn. Sommigen blijven verdwaasd en verweesd achter, houden misschien een trauma over. Anderen maken zich geen illusies en vonden het orgasme op zich al fijn en denken bij zichzelf op naar het volgende. Enkelen zullen een blijde geboorte meemaken die ze zes jaar lang kunnen koesteren. En dan begint de echte opvoeding en de resultaten zijn niet voorspelbaar. Niet iedereen heeft alles in de hand.
Voor iedereen waar dan ook een prettig orgasme op 8 oktober. Rony
It's all quiet at the western front zou men kunnen zeggen in onze stad. Maar niets lijkt minder waar, we komen nu zelfs in "Zonnen en garnalen" op VRT. Niemand minder dan onze eigenste Betty brengt Lier eindelijk nog eens positief (!!!) in het nieuws. Na alle marktbeslommeringen, chinese toestanden enz... is dit een herademing (of moet ik voor sommigen zeggen beademing). Lier moet wel degelijk een ongelooflijke aantrekkingskracht hebben op onze BV's. Er komen er meer en meer en mij niet gelaten, uiteindelijk heb ik het hier ook redelijk naar men zin, maar als ze zich met zijn allen ook nog met de lokale politiek gaan bemoeien, laat mij toe hier enkele vragen bij te stellen. Er is zelfs sprake van een nieuw programma op VRT : ""Het leven zoals het is ... de Lierse gemeenteraad". Met in de hoofdrollen : Piet Piraat, Betty, Roland Liboton enz... . Het zou er af en toe wel eens "heet" kunnen aan toe gaan. Lier op zichzelf is al bijna een TV-zender waard. En laat mij toe dat iedereen blij is om er aan mee te werken. Hier een greep uit een avondje Lierse TV : School tv : Chinees voor iedereen (die tegen een bal kan trappen) Kinder tv : Piet Piraat in dromenland (wil hij geen schepen van cultuur worden !!!) Nieuws : over te nemen van VRT (hebben we daar geen hulp achter de hand) Spelletjes en quizen : Wil de "echte "burgemeester" rechtstaan ( er zijn er die willen maar het niet zijn en er zijn er die het zijn en het niet willen) Hoofdprijs : 7 dagen Franse Alpen (waar heb ik dat nog gehoord) Sport : Leer cyclocrossen in 6 jaar (o.l.v. Roland) Muziek : DJ Wout on Tour in Lier (woont DJ Galaxie ook niet in Lier !!!) Serie : Het leven zoals het is ... de Lierse gemeenteraad (zie hierboven) Laatavond tv : Open en bloot (???) Er zijn zenders waar het aanbod minder gevarieerd is. Eigenlijk ben ik hartstikke jaloers want ik wil ook wel meespelen en op TV komen. Misschien kan iemand helpen om een geschikt programma te kiezen. Spijtig genoeg kan ik buiten mijn oprechte dank en het gebruik van mijn lachspieren geen geschenken aanbieden (is het geen sperperiode).
Geen getreur, het komt allemaal wel goed en op zijn pootjes terecht in onze stad. Een stad waar ik mijn leven lang van hou en zal blijven houden, waar momenteel veel te weinig gelachen word en teveel ontevreden mensen rondlopen. Laat ons daar met zijn allen iets aan doen, van welke kleur je ook bent en wie er de komende jaren de lakens (niet om tussen te duiken) zal uitdelen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Reacties verkiezingen :
Veel succes! Goeie brief! Succes Ronny, Zeer duidelijk en ik zal zeker stemmen Er hangen affiches aan onze voorgevel en ik rij met uwe kop rond Amai Rony, je hebt jezelf daar eventjes "mooi" in beeld gebracht! Je hebt een eerlijk en krachtig programma en ik ken je voldoende om te weten dat jij je tanden ergens kan inzetten! Ik hoop dan ook dat je campagne vruchten afwerpt en dat je verkozen wordt! Groetjes en nog veel moed !!!
Ferm gedaan!
Succes he!!!
Ziet er goed je programma,punten waar ik mij ook wel in kan vinden. Ik wil je dan ook heel veel succes wensen op 7 juni!
De kogel is door de kerk. Onze stad heeft een nieuw bestuur en wat voor één. We zouden het de "nieuwe ploeg" van 't stad kunnen noemen, na Lierse en Lyra, maar zelfs dan moet er nog ééntje op de reservebank zitten. Liefst 12 Lierse persoonlijkheden nemen deel aan het nieuwe bestuur.
De verkiezingsnederlaag is min of meer verteerd (door de één al wat beter als de ander). Maar iedereen stelde zich de vraag, wat nu? Om onszelf niet te laten vangen hebben we rustig de tijd genomen om te bezinnen. In de spanningen van de afgang (van 2 naar 0 zetels is een afgang) zouden er dingen gezegd kunnen worden waar men later spijt van zou krijgen.
