Lien en Olivier in Nicaragua, Costa Rica en Panama
Cruising the Central American peninsula
26-07-2011
Ornitologie
Onze eerste indruk van Panama-City : een stad van contrasten. Hier zijn erg rijken, en erg armen. En verrassend multicultureel. Vandaag zijn we bij een Griek gaan eten bijvoorbeeld... Morgen bezoeken we het Panamakanaal. Eigenlijk is dat geen kanaal, maar slechts twee sluizen. De twee oceanen liggen slechts een dertigtal kilometer van elkaar en dus bouwden de Panamezen met de hulp van Amerika twee sluizen. Die brengen de schepen dertig meter hoger of lager. Zij komen niet uit in een kanaal, maar in een gigantisch kunstmatig meer 30 meter boven zeeniveau. Op het meer zijn er enkele heuvels, en dat is een van de beste plekken ter wereld om vogels te spotten en uiteraard gaan we daar naartoe. Gigantische schepen zoeken er hun weg tussen de eilandjes met heel wat fauna en flora. We gaan ook de sluizen bezoeken, een bouwkundig wonder naar t schijnt. Per boot, die heel wat moeten betalen voor het kanaal, worden er duizend miljoenen liter water in zee gestort. Panama is trots op dit kanaal, want het brengt heel wat prestige met zich mee (en centen in het laatje). In een referendum besliste de bevolking om het kanaal uit te breiden. De grootste cruiseschepen kunnen binnen een viertal jaar ook in het kanaal. De keerzijde : 22.000 arbeiders kwamen om tijdens de werken begin de 20ste eeuw. De meesten stierven aan malaria.
26-07-2011 om 01:15
geschreven door Lien en Olivier
25-07-2011
Naast het kanaal
Bocas del Toro hebben we ondertussen verlaten. Adieu parelwitte stranden en turkoois water met overhellende palmbomen... De laatste twee dagen hadden we behoorlijk wat regen. Toch zijn we even gaan snorkelen op een koraalrif - in het water voel je de regen niet - en dat was best een belevenis. Niet verwacht dat het zo kleurrijk kon zijn. We bezochten ook nog een verlaten strandje, met heel wat stroming. En we zagen zowaar vier dolfijnen. Ze waren plots aan het spelen rond onze boot. Dat is het toffe aan die eilandengroep. Je moet altijd de boot nemen, en de meesten leven half boven het water. We zagen ook nog enkele reusachtige zeesterren. Nu zijn we dus aanbeland in Panama-City na een busreis van acht uur, onze langste verplaatsing. Hier zullen we de laatste dagen van onze vakantie doorbrengen. We zullen nog fotootjes en berichtjes posten. Uiteraard gaan we het wereldberoemde kanaal bezoeken ! Ons hotelletje ligt trouwens vlak naast het kanaal. En we kijken stiekem uit naar de terugkeer... Zal ook fijn worden.
25-07-2011 om 03:43
geschreven door Lien en Olivier
22-07-2011
Panama - Bocas Del Torro
We hebben een kleine aanpassing gemaakt in ons reisschema: van Tortuguero zijn we niet direct naar Bocas Del Torro gereisd, maar via een tussenstop in een typisch Caraïbisch plaatsje: Puerto Viejo. Hier hebben we met een fiets drie verschillende strandjes bezocht waarvan eentje bekend is voor zijn befaamde surf: de 'Salsa Brava'. Hiervan konden we lekker genieten met een cocktail in de hand. Volledig uitgerust zijn we dan gisteren vertrokken naar Panama. De grensovergang is indrukwekkend. Je wandelt over een oude spoorwegbrug, hoog boven een rivier en je bent in Panama. Via bus - taxi - taxiboot komen we vlotjes aan op de eilandengroep, Bocas Del Torro, goed gekend bij surfers. We zitten hier op een klein eilandje, genoemd 'Caranero'. Deze naam is afkomstig van het laten overleunen van de boten om ze te kunnen schoonmaken. Dit gebeurde ten tijde van Colombus die hier ook nog aangemeerd heeft. We hebben ons een leuk hotel, nee sorry resort :) gevonden met een surfschool, het enigste restaurant van het eiland en vakkundige service. Bij aankomst zijn we op het gemak het eiland gaan verkennen: beetje zwemmen, iets eten en zelf opgegeten worden door de zandvlooien :). Vandaag hebben we surflessen genomen bij een Argentijnse surfer. Eerst wat wiebelen op het zand om het wat in de knieën te krijgen en dan het water in, om de golven te trotseren. Je hoeft je daar geen golven van 5 meter bij voor te stellen, hoor, maar er zaten toch wel golven in van maximum 2 meter. Uiteindelijk slaagden we er elk in om even recht te staan op de plank en dan zeer elegant te vallen :). Morgen doen we een boottour om te snorkelen, het 'red frog beach' te zien en luiaarden te spotten.
22-07-2011 om 00:46
geschreven door Lien en Olivier
19-07-2011
Hier wel zon
Slecht weer blijkbaar in het Belgenlandje, maar hier valt het goed mee. Uiteraard hebben we ook wat regen, maar dagelijks schijnt de zon toch enkele uurtjes. Nu zitten we in Puerto Viejo de Talamanca, een badplaats dertig kilometer boven de grens met Panama. That s right, morgen gaat het richting Panama. De grensovergang is trouwens enkel open tijdens kantooruren, dus rusten we hier uit. En de rust kunnen we gebruiken. Het waren lastige reisdagen, maar we waren wel getuige van iets unieks : een schildpad van anderhalve meter diameter die eieren legt in Tortuguero. De reis naar Tortuguero is alleen al de moeite. De dichtste asfaltweg is 50 km ver, en de dichtste grindweg is 20 km weg. Inderdaad, je moet er dus met de boot naartoe. De tocht naar de jungle was tof want we zagen heel wat krokodillen en otters. Om uit Tortuguero te raken, namen we zelfs een speedboot. Fun om zo 60 km af te leggen. Nu dus de schildpadden. Tortuguero beschermt die dus. Spotters kijken of ze s nachts aankomen, roepen dan een gids die met een groepje op het strand komt. En we moesten niet lang wachten. Je mag pas naar het gigantische beest als het eieren aan het leggen is. Dan is de schildpad in een trance vanwege de pijn en loopt het niet weg uit angst. Het was een natuurwonder. Een schildpad komt eieren leggen op het strand waar het zelf geboren is, een instinct dus. Na het leggen van de eieren, toch honderd ofzo, maakte het beest de put dicht en ging weer naar zee voor vijf jaar. De schildpad maakt enorme groeven op het strand, precies of er een traktor op gereden heeft. Het doet deugd om jullie zo vaak te horen via mail trouwens. We kijken stiekem al een beetje uit naar de terugkomst, maar gaan eerst nog wat genieten. Hopelijk jullie ook.
19-07-2011 om 00:20
geschreven door Lien en Olivier
Nog wat fotootjes uit Costa Rica
19-07-2011 om 00:11
geschreven door Lien en Olivier
Fotoreeks van Costa Rica
19-07-2011 om 00:08
geschreven door Lien en Olivier
16-07-2011
Rafting the Sarapiqui
We zitten nu al een tweetal dagen in La Fortuna, het toeristisch epicentrum van Costa Rica. Een vulkaan, een lagune, natuurlijke warmwaterbaden... Alles is aanwezig. De inwoners van het stadje noemen ze Los Locos, de gekken. We kwamen van Monteverde via de jeep-boat-jeep. Met de jeep (eigenlijk een minivan) door de jungle, dan over de laguna in een bootje en dan weer in een van naar het stadje. We hebben es gekozen voor een sjieker hotel met zwembad en frigo. We maakten al kennis met enkele vreemde gebruiken. Zo gooien pasgetrouwde koppels hier hun oude schoenen, vastgeknoopt aan elkaar met de veters, op elektriciteitskabels voor goed geluk. Vandaag zijn we trouwens gaan raften, en dat op een van de beste raftrivieren ter wereld ; de legendarische Sarapiqui. En dat was geen ontgoocheling. De ene rapid na de andere... Mooie jungle. Gelukkig waren er goeie gidsen, want de stroming was soms erg hard. Onderweg zagen we ook een luiaard. Je weet wel, zo n koala-achtig beest dat de hele week in een boom zit te luieren en bladeren eet. Uniek. Een luiaard, een sloth in het Engels, komt wekelijks een keer naar beneden. En dat is om te kakken dan. We zagen ondertussen heel wat rijke natuur ; een tarantula en een toekan staan ook op ons palmares. En de biodiversiteit in onze kamer ; gekko s , salamanders, muggen en best grote spinnen. We blijven nog een dagje in La Fortuna. We beklimmen de vulkaan en s avonds ons lichaam verwennen in een warmwaterbron. Geen gewone. 35 baden, verschillende temperaturen, Romeinse zuilen, watervallen, gratis eten, en een uniek decor. The Bachelor ofzo is er opgenomen. Zondag trekken we naar Tortuguero om schildpadden te spotten. Hier regent het, net als in Belgie, heel wat. De groetjes aan het thuisfront. We missen onze familie en vrienden...
16-07-2011 om 03:40
geschreven door Lien en Olivier
13-07-2011
Linke Costa Ricanen
Nu zitten we in Santa Elena, een nevelwoud in Costa Rica met heel wat biodiversiteit. Zoals de naam doet vermoeden, hangt hier heel wat nevel. En dat doet ons eigenlijk deugd na de warmte van de voorbije tien dagen. We zitten iets hoger, en het is hier iets koeler. Het regent hier ook heel wat, maar gelukkig geen stortbuien. National parc nummer twee is trouwens binnen : reserva Santa Elena. Indrukwekkend, zo n nevelwoud. We zagen de zeldzame Quetzal, een koppeltje. Mooi. Ook zagen we heel wat vreemde vlindertjes (doorzichtbare), kolibrietjes en kikkers. We liepen ook over enkele hangbruggen in het woud. Deze morgen bezochten we ook een koffieplantage. Zelfs Olivier vond dat erg interessant. Het familiebedrijfje doet ook in suiker en bananen. Straks doen we nog een nachtwandeling. Beter om dieren te spotten. En morgen verleggen we weer. Dan wordt La Fortuna onze uitvalsbasis. Costa Rica is erg mooi, maar best duur. Het noemt niet voor niets het Zwitserland van Centraal-Amerika. Er wordt tactvol, en soms minder tactvol, geld geklopt uit de zakken van toeristen. Hier probeerden ze al vier keer bij de neus te nemen... In Nicaragua hadden we dat niet. We laten het niet aan ons hart komen, en tonen het haar op onze tanden.
13-07-2011 om 23:17
geschreven door Lien en Olivier
11-07-2011
Pintje pakken met een West-Vlaming
Vandaag hebben we Rincon de la Vieja bezocht. Dat is een vulkaan met heel wat vreemde vulkanische activiteiten zoals geisers, warme modderpoelen met opborreld sulfurhoudend gas, warmwaterbronnen met het naar rotte eieren stinkende gas... We maakten een wandeling, zagen door de vele regen een indrukwekkende waterval en dan was het tijd voor welness. Een inventief bedrijfje maakt van de stank welness. Eerst baden in een natuurlijk warmwaterbad, verwarmd door de sulfurhoudende gassen en dan smeerden we ons in met warme modder. Opnieuw : de modder was op natuurlijke wijze verwarmd door de gassen. Ze plukten zo de modder uit de poel en smeerden het op je lijf. Zalig voor de een (lees Lien), vreemd voor de andere (lees Olivier). Nadien stopten we nog bij een West-Vlaming die op de vulkaan een hotelleke uitbaat en dronken enkele pintjes samen en wisselden ervaringen uit. Een 48-jarige Waregemnaar die z n centen hier investeerde. Olivier was wel zo stom om de geheugenkaart uit de fotocamera te halen, en dus geen foto s van al dit interessants. We namen vandaag trouwens de hele dag een privechauffeur. Echt vreemd. Die man voert je overal naartoe en blijft overal wachten in de wagen en vult z n tijd met nietsnutten. Echt vreemd. Morgen trekken we naar de bergen, naar Monteverde. Daar heb je een nevelwoud en is naar t schijnt een goede plek voor natuur en dieren te spotten. Je hebt er een Amerikaanse settlement, Monteverde zelf. Wij gaan naar het naburige Santa Elena, waar de Tico s wonen. Dat zijn de echte Costaricanen.
11-07-2011 om 01:12
geschreven door Lien en Olivier
10-07-2011
Pura vida in Costa Rica
Na acht dagen Nicaragua zijn we aangekomen in Liberia, de eerste grote stad in Costa Rica. De grensovergangs was best grappig. Stempeltje om Nicaragua buiten te gaan, een kilometer te voet door no one's land en dan een stempeltje om Costa Rica binnen te gaan. Nicaragua maakte op ons een sterke indruk. Vriendelijke mensen, mooie natuur. De mensen zijn niet zo rijk, maar ik denk dat ze wel gelukkig zijn. Zo arm zijn ze nu ook niet want iedereen heeft er een tv en frigo. Nicaragua is trouwens een van de laatste communistische regimes in de wereld. In augustus zijn er verkiezingen en de communistische sandinista's blijven er wellicht aan de macht. Why not, als iedereen gelukkig is. De laatste dagen zaten we in Ometepe, bij ons vooral bekend door Lieve Blanquaert en voorbij de grens. Inderdaad, wij zaten aan de voet van de vulkaan die de tien gehandicapten beklommen hebben. Chapeau, wij zagen het niet zitten. Nu dus in Costa Rica, een heel stuk westers (lees duurder). Het land verkoopt zichzelf als pura vida, het echte leven. Het is het land van de mooiste natuurparken ter wereld. We zijn benieuwd...
10-07-2011 om 01:40
geschreven door Lien en Olivier
Lien en Olivier in Nicaragua, Costa Rica en Panama
