Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Lieneland
Dag 13, buikgriep!
Op nog geen 10u tijd 2kg verliezen... Dat kan niet anders dan met behulp van een fikse buikgriep! Deze nacht was er geen haar op mijn hoofd die aan de weegschaal dacht, maar deze morgen-toen de storm in mijn buikje al wat was gaan liggen-was ik blij verrast om te zien dat ik de kaap van de 7kg heb afgerond! Dat ik daarvoor een hele nacht heb afgezien, zijn we op slag (een beetje ;) ) vergeten!
Op naar de eerste échte mijlpaal: -10kg! Maareuh, de volgende kilo's verlies ik toch liever zonder buikgriep ;)
Elf dagen, zolang hou ik het pronokal dieet al vol! Dat is 10 dagen langer dan naar mijn gewoonte ;)
En het moet gezegd worden, het loont! Ik ben al 5,2 kilo verloren, en ik voel me al pakken beter in mijn vel!
Makkelijk is het niet, maar 5,2kg is absoluut de moeite waard. Ik heb nog geen enkele keer gezondigd, en ik denk dat ik dat nog wel even kan volhouden, want de weegschaal houdt mijn motivatie recht!
Ziezo, dag 5 van het dieet zit erop. Ik voel me eindelijk weer kiplekker! Energie, zin om dingen te doen, en niet als een bloemzak in de zetel zitten. Als dit zo doorgaat loop ik over drie weken een (shop-) marathon uit ;)
Omdat ik mezelf toch iets lekker wilde gunnen, en de wok in La Place héérlijk is, en bovendien zelf samen te stellen zodat ik enkel toegelaten groenten kan kiezen, zijn we naar Maastricht getrokken. En... twèè uur in de file gestaan! Uiteindelijk kwamen we om 5u aan, en was de wokstand al gesloten... pech! Gelukkig heb ik een andere dieet-verantwoorde maaltijd kunnen kiezen, en ben ik toch met een buikje vol groenten naar huis kunnen vertrekken.
Ik zit volop in ketose, dus van honger is er nog weinig sprake, zelfs met mijn 'goestinkskes' valt het mee. Op die manier mag het nog wel een hele tijd doorgaan en ik zou zeggen... op naar dag 6!
Wie nog nooit van dit dieet gehoord heeft, heeft waarschijnlijk de voorbije paar maanden in isolement geleefd :) . Het gaat hier namelijk over hèt dieet dat Bart De Wever van zijn overtollige kilootjes verlost heeft. In principe in het een gewoon proteïnedieet, maar heel streng opgevolgd door artsen en dietisten. En ik, ik ben na 1000 pogingen en evenveel mislukkingen, ook op de Pronokal trein gesprongen!
Met de filosofie: wat Bart DW kan, kan ik ook, ben ik gisteren begonnen. En voorlopig-nee, niet voorlopig, ik ga dit volhouden :)!- gaat het prima!
Ik ga hier mijn vooruitgang bijhouden. Deze blog gaat dus weer fijn volgeschreven worden met mijn dagelijkse dieet-update! Ik kijk er enorm naar uit, en ik ben heel blij 'terug' te zijn!
Voorlopig staat de teller op -2,8kg, vergelijken met het gewicht dat ik bij de dokter had. Op naar meer!
Een lieve vriendin van me is begonnen met het maken van ontzettend mooie juweeltjes, en ze vindt het zo leuk, en zo inspirerend, dat het aanstekelijk werkt. Dàt wil ik ook wel eens proberen! Het probleem is alleen: ik heb twee linkerhanden, zacht uitgedrukt. Geen me iets in mijn handen, en er is een grote kans dat het twee minuten laten op de grond ligt. Alsof er iets misloopt tussen mijn verstand ("Hou dat glas vast, Lien!") en de reactie van mijn handen ("Ennnnn los!" BOENK!). Bon, is het dan wel een goed idee om zo'n detailwerk te doen?
Natuurlijk ben ik al eens gaan rondsnuffelen op internet, op zoek naar tips. En ergens daartussen zag ik juweeltjes die ik én zelf heel mooi vind, en ook nog eens niet zo moeilijk te maken lijken. Daar waag ik me aan! Morgen plaats ik mijn eerste bestelling en dan is het wachten tot mijn pakje met leuks arriveert!
Al heel lang wil ik iets aan mijn conditie doen. Maar als mama van een bijzondere kleine man is het niet zo simpel om drie keer per week de deur uit te gaan om te gaan sporten, dus zocht ik een toestel dat ik kon aankopen om thuis mee aan de slag te gaan. Een step? Een fietsje? Geen goed idee. Daarmee zou ik immers niet àl mijn spiergroepen kunnen aanspreken, om nog maar te zwijgen van de ruimte dat zo'n dingen innemen! En mijn appartementje is niet nu niet meteem 'ruim' te noemen Dus, na wat nadenken, kwam ik op een idee: een powerplate! Ik begon te snuffelen op tweedehandssites, en al snel vond ik een heel redelijk geprijsd exemplaar.
Vriendlief is de powerplate gaan halen, voorlopig staat ze nog bij mijn ouders omdat ik plaats moest maken hier, maar deze week komt ze naar hier en kan ik erin vliegen! Op naar dat zomerlichaam!
Na een hoop computerproblemen, herstellingen, kapotte kabels en niet-werkende moederborden, zijn mijn laptopissues eindelijk van de baan, en kan ik opnieuw bloggen! En wat heb ik het gemist!
Het is erg leuk om te snuisteren en dingen van maanden geleden te herontdekken. En bovendien erg handig: door een schadegeval hadden we dringend de foto's van de caravan nodig, en die stonden op een van te kapotte computers: weg. Maar, hier zijn ze dan, netjes op een rijtje op mijn blog!
En nu, nu ga ik een berichtje achterlaten op de mooie blog van Mia!
Zo zag de caravan eruit toen de ze kochten. Houtkleuren, kakigroene zetels, oranje gordijnen. Niet dadelijk mijn stijl, en de eerste avond ben ik al met de verfborstel aan de slag gegaan. Ondertussen hebben alle kastjes een eerste laagje verf gekregen, maar daar heb ik nog geen foto's van.
Een paar weken geleden hebben we een, letterlijk, grote aankoop gedaan. We hebben een caravan gekocht!
Nu, caravan inrichtingen zijn zelden mijn smaak, en dat is bij onze nieuwe aanwinst helaas ook niet het geval. Donker, stoffig, deprimerend. Dat kan beter! De bedoeling is om deze helemaal om te bouwen Lieneland op Wieltjes. Ik ben al druk aan shoppen geslagen, en heb ook al heel wat ideetjes verzameld om er iets van te maken dat echt een verlengde is van ons huisje.
Het stof voor de gordijntjes heb ik al gevonden, dat wordt een crèmekleurige basis, met rood-roze bloemen. Voor de kussens ga ik mini 'matrashoesjes' laten maken, met een donkerbeige/taupe-achtig polkadot stof. De kastjes en muren worden in een licht ecru geschilderd, en ik speel met het idee om een wand, die van de 'tv-hoek' in een kleurtje te verven dat terug te vinden is in de gordijntjes. De caravan zelf wil ik stiekem ook verven, in een licht kleurtje, 'antiekgroen' lijkt me wel wat, maar dat ziet vriendlief voorlopig niet zitten. Wordt aan gewerkt ;)
Hieronder enkele foto's van de stofjes, en van dingen die mij inspireren, en/of die ik me nog wil aanschaffen om de boel op te vrolijken!
Sinds vorige week heeft Mia, Snoopy50 hier op bloggen.be, er een kleinzoontje bij! Een prachtige kleine jongen, die de naam Quin heeft meekregen.
Ook langs deze weg een hele dikke proficiat aan de mama, papa, bommi en bompa, oma en opa, tantes, nonkels, meter en peter, en natuurlijk aan Grote Zus!