 |
|
 |
Over liefde |
jij bent als een parel in een oester |
 |
26-06-2008 |
gewond |
mis je, mis je flitsende ogen, je blik, je knuffels en kussen, de intimiteit, je prachtige schouders, jou ... alles het leven staat stil nu een impasse, tot ik een beslissing neem, tot ik thuis wegga ...
daarnet liep je door de gang gebroken, zoals ik met dat verschil dat ik jou gekwetst heb en jij slechts kan ondergaan
lieve prinses 'k weet verdomd niet hoe we hier moeten uitgeraken zolang je me niet veracht, maar intens genoeg haat weet ik dat ik je liefste nog ben 'k was bang, veel te bang op de valreep, maar niet oneerlijk en neen, het ligt niet aan jou het ligt aan mij mijn té zwak vertrouwen in jou, terwijl je toch je uiterste best zal doen om de scherpe kantjes af te ronden maar nu hou ik nog teveel vast aan wat ik opgebouwd heb kan ik mijn omgeving nog niet loslaten we lopen allebei rond als een aangeschoten dier rusteloos, verdrietig slapeloos piekeren 's nachts jij, omdat je ervan overtuigd bent dat ik je bedrogen heb ik, omdat ik de stap niet kan zetten en besef wat ik laat voorbijgaan
je ziet het als een gebrek aan liefde voor jou ... allerliefste, alleen jij hebt mijn kussen geproefd alleen met jou heb ik de liefde bedreven verlaat me niet, verlaat me nooit hier weggaan was een verbijsterende beslissing koppig, veel te snel genomen maar nooit zullen we elkaar loslaten we hebben elkaar nodig want we horen bij elkaar voor altijd ooit, liefste want zonder elkaar zijn we verloren ooit, maar wel in dit leven
|
|
|
 |
25-06-2008 |
en nu |
lieve liefste,
vandaag, na veertien koppige dagen, wou je terug praten heb je m'n bericht gelezen ... en je vroeg me of ik toch nog verder wou met jou maar het gaat niet, niet meer
ik besef dat we bij elkaar horen, voor altijd maar er zijn essentiele stukken die ontbreken ...
geborgenheid, gezelligheid, genieten gewoon praten en lachen
... leven
bij jou zie ik enkel negativiteit, alsof alles je teveel is
want na zolang weet ik nog niet waarom je zo vaak slecht gezind bent, wat ik daaraan kan doen, hoe ik je blij kan maken ... want wat ik voorstel krijgt kritiek, altijd
we hebben allebei veel bevestiging nodig, steeds opnieuw, en als je afkeurt wat ik doe dan word ik gek.
'k dacht dat ik het zou aankunnen, dat ik daar over kon,
maar deze week zag ik meedogenloze hardheid,
haat in je ogen, even sterk als je liefde ...
en de afstand ... nog vergroot de plotse enorme afstand tussen jou en mij
ik ben bang voor die donkere kant van jou,
ik dacht dat die niet meer bestond, of toch niet zo sterk
ik ben bang van jou, van je wispelturigheid,
maar ook, en vooral, bang om je te kwetsen, zodat je m'n liefste niet meer kan zijn
bewust zal jij mij niet kwetsen ... maar je onbewuste werkt zo sterk
je jaloersheid begrijp ik nu wel, want het zal niet gemakkelijk geweest zijn voor jou.
nochtans heb ik je nooit bedrogen, of de intentie gehad om je te dumpen.
vorig jaar kon ik thuis echt niet weggaan om praktische redenen, en ik bewonder je omdat je een jaar wou wachten achteraf bekeken had ik eerst moeten scheiden, dat was minder kwetsend geweest voor jou ...
verkeerd van mij, want ik weet nu dat je zou gewacht hebben, maar ik was echt bang om je te verliezen
in 't begin wou ik je niet afschrikken, je zelfs delen als je zo gelukkig kon zijn ...
'k wou me niet opdringen,
maar nu weet ik dat jij mij moest delen en dat dat voor jou een beproeving was
je hebt me een jaar van je leven geschonken,
en je zei dat je er geen spijt van hebt
ik heb jou ook een jaar geschonken, liefste ... 'k heb er ook geen spijt van, 't was een jaar van twijfels, misverstanden, vaak onredelijkheid ,
want ik begrijp je niet ... zal je ook nooit begrijpen omdat ik me niet kan inleven in jouw geest ..
we hebben hier naartoe geleefd, dag en nacht, al zolang
maar het gaat niet
mijn liefde heb je, voor altijd
want we horen samen, maar samenleven met jou kan ik niet
we willen elkaar geen kwaad doen, maar zullen elkaar kwetsen, keer op keer opnieuw...
ik jou, omdat ik vaak niet weet wat je bedoelt, jij mij omdat ik je reactie niet begrijp
want wij zijn elkaars tegenpool
ik hou van je, zielsveel,
en mijn hart krimpt samen omdat ik je verdriet doe,
en omdat de toekomst niet zal zijn zoals we gedroomd hadden
je zei me dat ik een leugenaar en een bedrieger ben,
dat ik je gebruikt heb ...
neen liefste, 'k zie je doodgraag,
ik heb alle stappen gezet... vrienden en familie uitgenodigd voor de laatste etentjes, financiën geregeld, een flatje gezocht, m'n auto volgeladen ...
't heet niet voor niks de grote stap ...
maar ik word heen en weer geslingerd tussen enerzijds zekerheid en geborgenheid,
en anderzijds de enige liefste ... maar ik ben bang om met jou in zee te gaan
hoe ziet het leven eruit als ik de liefde voorbij laat gaan,
het mooiste geschenk dat we elkaar konden geven ...
wil ik nog wel verder leven zonder jou jij zit al zolang dag en nacht in mij
kan ik nog wel verder leven zonder jou
want jij alleen hebt mijn liefde, voor altijd,
mijn hart breekt omdat ik te laf ben om blindelings te springen
maar op mijn leeftijd ben je niet langer argeloos zonder meer
scheiden ?
misschien zal ik ooit alles achterlaten, heel de puinhoop,
om op de grondvesten van een andere puinhoop opnieuw te beginnen
waarschijnlijk wel zelfs, want ik zal nooit zonder jou kunnen
zonder je liefde
zonder je ogen
zonder je aanwezigheid
maar ik ben zo bang dat het niet zal lukken mét jou, zo ontzettend bang ...
zal je me dan kunnen vergeven, zal je me dan nog graag kunnen zien
of zal ik voor jou altijd een leugenaar en een bedrieger blijven ?
jij bent hier weggegaan, met slaande deuren
ik ga hier ook weg, met stille trom
want ik kan niet op deze plaats blijven,
niet op deze plaats die zo doordrongen en geladen is,
verzadigd van wat twee geliefden elkaar kunnen geven
ik hou van je, liefste, mijn allerliefste ...
misschien zal ik ooit mijn angst overwinnen
en kiezen voor een leven met jou
haat me niet,
maar volg de brandende sterretjes die je de weg wijzen
nog voor ze uitdoven
ik heb je nog zoveel liefde te geven
ik kus je
want ik ben teveel in jouw leven maar jij niet genoeg in het mijne
liefste ... misschien ... ooit ... al is het maar even ...
al is het in een ander leven
'k zie je graag, voor altijd
voor minder ga ik niet,
voor minder leef ik niet want ik leef slechts voor jou, voor jou alleen
|
|
|
 |
09-06-2008 |
vergeef me |
zaterdag niks van je gehoord 'k dacht, na vrijdag, dat ik het wel kon vergeten en zondag vroeg je om je te bellen .. vertelde je me dat je belkrediet op was, dat je daarmee niet kon bellen 'k kon wel in de grond kruipen van schaamte je voor de zoveelste keer verkeerd beoordeeeld ... kwaad op mezelf, en beschaamd
date gisteren ... 'k wou je enkel zeggen dat het me spijt dat ik je soms teleurstel, dat alles-of-niks niet kan, terwijl jij voor niet minder gaat, dat ik niets achter je rug wil doen ...
drie weken geleden al vroeg je me wie 't belangrijkste is, jij of m'n kinderen ... en deze week vroeg je me of je me elk weekend kwijt zou zijn ... ik weet dat je moeilijk kan verwerken dat ik je te soms te weinig aandacht geef zodat jij je dan gekwetst voelt dat ik je tekort doe, omdat ik niet los geraak van m'n leven want ik heb het afhaken onderschat en van 't een kwam 't ander ... en je vroeg me wat ik nu ga doen ... ik wist het niet je zei : zeg me dan dat je me nooit meer wil zien twintig keer of meer heb je het me gevraagd want je wou een antwoord ... ik wist het niet, maar toch moest ik kiezen terwijl elke ongenuanceerde keuze hard en onredelijk is
je vroeg : is 't af en ik zei je : 't kan niet af maar ik weet niet hoe het plots zover kon komen, wat me bezield heeft weet niet waarom het zover gekomen is want 'k heb je redeloos gekwetst weet niet hoe het nu verder moet want ik weet dat de grens tussen liefde en haat bij jou flinterdun is je walgt van mij en je zal zeggen dat ik altijd bepaald heb hoe het met ons ging en je hebt gelijk, 'k heb je redeloos gekwetst en ik heb er onnoemelijk veel spijt van want ik wou het niet vergeef me, vergeef me voor het te laat is *
|
|
|
 |
25-03-2008 |
Lieve prinses |
ondanks alle obstakels blijf jij m'n allerliefste,
m'n enige,
het zieltje waarmee ik verwant ben,
nog steeds, gewoon steeds
'k zie je graag liefje,
doodgraag,
écht doodgraag ...
zo graag dat de keuze gewoon onmenselijk is;
iedereen verwacht dat je bij je gezin blijft,
maar niemand mag van verwachten dat je een allerliefste gewoon laat voorbijgaan ;
twee jaar ver, twee jaar dichtbij,
en nu echt bij elkaar ...
je bent niet perfect, en ik ben bang dat je nooit met jezelf gelukkig zal zijn,
dat ik je zelfs nooit zal kunnen overtuigen om gelukkig te zijn,
maar je hebt zoveel, je hebt zoveel te bieden . . .
m'n hart mist slagen als ik je zie en hoor praten ...
gewone gebeurtenissen kan je zo intens vertellen ...
en dan smelt ik
toen, nu ...
waarom moeten we deze verscheurende keuze maken
maar niemand kan mij dwingen jou te verliezen,
want ik verlies nog liever mezelf dan jou
|
|
|
 |
24-03-2008 |
Paasmaandag |
je bent er van overtuigd dat je alleen zal sterven ...
door iedereen verlaten,
of gewoon alleen ..
zonder dat iemand ooit van je gehouden heeft maar als tijd raad brengt,
komen we toch samen,
dan ben ik er steeds voor jou,
tenzij ik voor jou "kom te gaan"
leef zoals je herinnerd wil worden
je sterft niet alleen, maar omringd door mensen die om je geven,
en soms zelfs van je houden
leef zoals je herinnerd wil worden , liefje,
in ieder opzicht ...
leef zoals je in mijn gedachten wil leven,
en je zal voor altijd leven ...
want liefde sterft nooit ...
ze wordt uitgehold,
de versmade partner lijdt, maar veert terug op,
aanvaardt elke kwelling omdat hij bemint,
want de liefde sterft nooit ...
'k zal m' n leven niet geven voor jou,
noch zal ik een ander leven nemen voor jou,
nee schat,
jij sterft niet alleen ...
de liefde sterft met jou,
want m' n liefde zal altijd bij jou zijn
|
|
|
 |
28-01-2008 |
Gisteren |
Gisteren was fantastisch
de intimiteit, de totale overgave,
in dat opzicht zijn we uniek
je bent helemaal terug
'k miste je lijfje, de kusjes, de verwaarloosde rest,
je intensiteit, je guitigheid ..
je knie tegen mn kin omdat de champagne iets te snel op was
nu weet ik zeker dat ik,
ondanks alles wat ons scheidt,
je steeds graag zal zien omdat je me boeit
omdat je me al vier jaar blijft intrigeren ...
ondanks je koppigheid,
ondanks je streken, maar dankzij je gedrevenheid,
dankzij je intensiteit waarmee je elke emotie doorleeft, ondanks het feit dat ik getrouwd ben ...
we zijn vervlochten, ineengestrengeld ...
je ziet me ook graag, meer dan graag ...
maar besef dat augustus niet ver meer is,
maar nu niet, nog niet,
tot zolang
de discrete tussenweg ... want 'k zie je waanzinnig graag
|
|
|
 |
22-03-2006 |
Tweede lentedag |
'k mis je slechts half,
want je bent nog in mij ...
je zit diep, diep genoeg
om voor altijd verborgen te blijven
soms lijkt het alsof je me helemaal niet nodig hebt,
op andere momenten kus je zo vol overgave
alsof je zonder mij zal sterven
ik hoor en voel je schreeuw,
ik voel dat je me wil slaan,
ik wil zelf ook schreeuwen,
zodat iedereen weet wie in mijn hart woont
maar het kan niet, onze liefde moet verborgen blijven,
en niemand mag erdoor gekwetst worden ...
jij niet, vooral jij niet,
maar ook onze partners niet, en ook ik niet
maar steeds is er die knagende pijn ...
waarom moet ik je telkens verliezen,
en telkens terugwinnen ..
omdat jij niet zonder mij kan,
en ik niet zonder jou ...
want je bent elke dag m'n eerste en m'n laatste gedachte,
in alles wat ik deed probeerde ik jou te plaatsen ...
soms lijkt het alsof je het wil verknoeien, op de valreep
waarom wil je me dwingen om nu voor jou te kiezen,
alles achter te laten ?
tijd brengt raad
nu zijn we er niet klaar voor
je zegt zelf dat je nog steeds van me houdt
'k hou van je, liefje, 'k zie je graag
voor altijd, voor minder gaan we niet ... maar de tijd zal raad brengen
|
|
|
 |
21-03-2006 |
Lente |
je kijkt naar je blad,
in je boek,
maar niet naar mij . . .
waar is je schalkse blik waarop ik zo verliefd was ?
je guitige ogen die me alles vertelden ?
je bent ook ongelukkig ...
je kijkt afwezig,
waar zijn de sterretjes in je ogen,
waar is de zachtheid in je gezicht ?
je wil exploderen,
schreeuwen
misschien wel slaan . . .
hoe geraak ik door de muur die je rond jezelf opbouwt ?
heb ik je gekwetst ?
ben ik oneerlijk geweest ?
heb ik beloften gedaan die ik niet wou nakomen ?
ik heb je losgelaten,
fysiek,
de vrijheid gegeven,
maar je nam zoveel meer mee . . .
je bent boos, teleurgesteld . . .
je wil niet vluchten,
je wil gewoon weg
want je voelt je als een poes die in 't nauw gedreven wordt . . .
misschien, ooit, in een ander leven .. ..
misschien besef je dat ooit,
besef je dat een zwart-wit oplossing geen oplossing is
minnaars, gewoon geliefden en minnaars
zoals je zelf zegt
jij kan niet zonder mij . . .
en ik niet zonder jou . . .
|
|
|
 |
20-03-2006 |
Dag twaalf |
zie me graag,
want ik heb je nodig
om me goed te voelen in m'n vel
om door te kunnen gaan met m'n leven
nog zoveel om voor te leven . . .
waaronder jij
m'n lieve prinses,
m'n onweerstaanbare vlam die mijn kaars laat branden
desolaat, als in een woestijn, zo eenzaam voel ik me
eenzaam en alleen,
de wreedste combinatie
verlaten door m'n liefste . . .
hoe kan je zo realistisch en consequent zijn
door wat we hebben zo naast je neer leggen
alsof wij nooit bestonden
ik heb je vrijgelaten,
je sloeg je vleugels uit,
maar je hebt zoveel meer van mij meegenomen . . .
|
|
|
 |
19-03-2006 |
Dag elf |
wat wij hebben, liefje, is uniek ...
op het verkeerde moment geboren, éen van ons beiden althans,
maar wat ons bindt is enig, en zelfs zeldzaam
als jij me kust voel ik ook wel dat dat geen nieuwjaarskus is,
zo intens en vol overgave
is alles verloren ?
zal je ongelukkig worden en van niemand zijn ?
ik voel dat het niet lang meer duurt voor je thuis wegloopt,
naar je vriend gaat,
in je ongeluk loopt,
met je kop tegen de muur omdat die je niet respecteert . . .
in gedachte hoor ik je weer een nijdige mail tikken ...
dan kijk je boos, alsof je hem wil afmaken ... omdat hij je steeds grondig kwetst, zonder al te veel uitstel zelfs
vertel me over hem,
vertel me dat je gelukkig bent,
dat je hem vertrouwt,
dat hij niet achteruit zal stappen op cruciale momenten,
dat hij er voor jou zal zijn en je niet zal kwetsen
dat hij zich honderd procent zal geven voor jou,
zeg me dat je gelukkig zal zijn,
en ik zal me beter voelen
je zit weer te flirten aan de telefoon
maar je bent te donker, soms bizar ...
en toch zie ik je graag,
doodgraag . . .
kom je ooit terug naar mij
met je stralende lach en je lieve ogen
kwestbaar meisje waar ik zo van hou ...
|
|
|
 |
|
 |
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
 |