Ja keppeke, je oma is intussen trug thuis na tien dagen ziekenhuis Duitsland en een week Belgie. Ze kan ook al stappen en babbelen als de beste . De rest komt nog wel met de intensieve revalidatie dat ze nu krijgt hé. Ben al blij dat ze trug thuis is . Veel sneller dan verwacht is ze weer onder ons. Iedereen content nu . We gaan ze straks nog eens een bezoekske brengen , ze zal content zijn . Ja er is veel gebeurt he de laatste tijd. We zijn naar Duitsland geweest naar oma en wtas daar prachtig weer, hier daarentegen pfff . we reden Belgie binnen en de regen viel al uit de lucht en twas veel kouder ook . De mensen zullen gekeken hebben naar ons toen we even stopten om te eten. Allemaal op zijn zomers in de regen . Maar dat zijn we intussen gewoon hé dat belgisch weertje. De laatste week was het wel mooi weer. Papa heeft nu de ganse terras gelegd en ze is mooi hoor. Veel plaats om te spelen voor je zusjes en voor het zwembad hé. Zze verlangen er al naar dat het mooi weer is dat het zwembad buiten kan . Maar eerst de communie van je zus hé waar we nu wel een beetje druk mee zijn. We hebben nog geen schoentjes voor je zus. Ze had er hoor maar met het mooie weer mocht ze ze al aan doen en nu heeft ze er natuurlijk geen nieuwtjes meer hé voor de communie. Maar dat komt wel goed hoor. We kijken daar deze week nog voor. En als mijn kodak dan hersteld is gaan we de foto's gaan trekken voor het feest. Chance da mama da allemaal zelf kan hé. Zo gaat er minder tijd verloren . Ze gaat stralen hoor je kleine zus. Het begint te naderen hé 31 mei. Zal jij voor mooi weer zorgen ?
Lief schatteke, Eergisteren is er iets heel ergs gebeurt. Oma en opa waren sinds zondag op reis naar de Moezel in Duitsland. Had al verschillende smsjes had dat ze zich goed amuseerden en er super van genoten. Maar dinsdag kwam dan een berichtje dat oma daar in het ziekenhuis was opgenomen. Ze heeft een herseninfarct had. Zomaar ineens, onze lieve oma. En zo ver hiervandaan. En opa daar ook helemaal alleen. Mama is dan gisteren gaan kijken en tis echt triest. Ben zo verschoten om haar daar zo te zien liggen. Allemaal buisjes en zo stil. De rechterkant is verlamd . Maaar.......tegen dat we naar huis gingen kon ze al een beejte knijpen in mijn hand en haar been een beetje bewegen. Opa heeft nu een hotel dichter bij haar tot ze volgende week normaal hier naar een ziekenhuis wordt overgebracht. Daar verlangt mama naar , zo kan ik ze meer bezoeken want ze zal ons hard nodig hebben hoor in de toekomst , en opa ook natuurlijk. Ik mis hen zo... zo ver van ons nu . Zal jij hen een beetje hoop en liefde geven ? Maïka en Shakira willen ook hééél graag eens bij oma en opa zijn . Moest het nu niet zo ver zijn dan waren we direct weer weg maar ja........ .We zien wel wat de tijd brengt. Op jou plaatsje brandt er nu ook een kaarsje voor oma, zodat jij er voor kan zorgen dat ze gauw beter wordt hé. Dat doe je wel hé , want zo 'n lief omake kan je toch niet in de steek laten ????? Dikke kusjes van ons allemaal xxxxx
Dag kleine meid, Heb je het gezien gisteren hoe je twee zusjes het beste van zichzelf gaven op hun Junior Eurosong optreden met het Littleliedoe koor? Ze waren keigoed. Maïka heeft zelfs live een liedje gezongen met Juliette. 'Samen' van Didier en Charlot. Ik was zo trots op haar. Ze heeft het super gedaan . En weet je wie er als suprise kwam zingen voor de kids? The Pinsons met 'Waarom'. Allebei hebben ze een handtekening van hen. Het waren superjongens. Iedereen heeft er van genoten. Jij hierboven ook wel hé. Je was waarschijnlijk supertrots op je zusjes . . En weet je wat we in de vakantie ook gaan doen ? Naar de Mega Mindy show gaan kijken in Oostende. Zorg jij voor een beetje mooi weer zodat ze kunnen buiten spelen in de vakantie? Ze zullen het wel druk hebben met de chiro ook hoor. Ze zijn een musical aan het repeteren voor de knal volgende week zaterdag. Jaja ze gaan wéér optreden. Kom je ook eens piepen dan ? Kijk maar eens naar je zus hoe goed ze kan zingen .
Beste bloggers, Even wat uitleg over ons lieve dochtertje Phaedra. Phaedra is gestopt met groeien in de baarmoeder toen ik zes maanden zwanger was, er was namelijk geen vruchtwater meer in de baarmoeder. Enkele test hebben niks uitgewezen wat er met het vruchtwater gebeurd is. Het enige zekere was dat ze zeker niet langs de normale weg geboren kon worden en het dus een keizersnede moest gaan worden. Alles werd nauwlettend in het oog gehouden want zo lang ze nog in de baarmoeder bleef, groeiden de organen verder. Op 22 maart 2001 werd dan beslist dat ik opgenomen moest worden om te rusten en ook om te kijken hoe de organen zich dag per dag ontwikkelden . Er werd beslist om dinsdag 27 maart een keizersnede uit te voeren op 36 weken zwangerschap, dan zouden de longen volgroeid zijn om zelfstandig te kunnen ademen. Maar onze kleine meid besliste er anders over en is met een spoedkeizersnede ter wereld gekomen op zaterdag 24 maart 2001 om 6.45 uur. Ze had een gewicht van 1,200 kg en mat 39cm. Een klein schattig mensje die amper enkele uurtjes bij mij mocht blijven tot de papa er was met zus om dan een lange rit naar Gent te doorstaan voor verdere onderzoeken.Een verblijf van 10 dagen in afdeling D1 in Gent leverde enkel de resultaten op dat ze een gewoon klein meisje was en niks mankeerde, ze zou wel groeien en in enkele jaren de achterstand bij leeftijdgenootjes op halen. Dus mocht ze na die tien dagen weer naar het ziekenhuis te Ieper komen om rustig aan te sterken in de couveuse. Dat gebeurde in 7 weken tijd en op 13 mei 2001 mocht ze met een gewicht van 2,360 kg het ziekenhuis verlaten en samen met mama, papa en zus naar huis gaan. Ons geluk kon niet op , eindelijk samen als gezinnetje. Die drie weken thuis waren de gelukkigste ooit want op 3 juni 2001 sloeg het noodlot toe. Phaedra lag levensloos in de babysit. Gelukkig had papa het in de gaten en riep me om te komen kijken. We hebben direct de 100 gebeld en zijn met reanimatie begonnen. De 100 bleef uiteindelijk 12 minuten weg en daar heeft ze zuurstoftekort aan overgehouden. Ze werd overgebracht naar het ziekenhuis te Roeselare en later op de avond terug naar het UZ Gent. Waar ze direct een drainage uitgevoerd hebben om de druk op de hersenen te verminderen. Na allerlei onderzoeken wisten we dat ze zich moet verslikt hebben en er zo vocht in haar longen gekomen is waardoor ze gestikt is. Na enkele weken aan de beademing werd geprobeerd of ze zelfstandig kon ademen maar dat lukte niet. Dus werden verdere onderzoeken gedaan die uitwezen dat er door het zuurstoftekort maar voor de helft meer hersenactiviteit was en dat ons meisje, als ze zou kunnen zonder de machines leven een zwaar gehandicapt kindje ging zijn. Op zondag 6 juli 2001 hebben de dokters de beademingmachine losgekoppeld en na een week vechten voor haar veel te jonge leventje heeft ze uiteindelijk de strijd verloren op Zaterdag 14 juli om 17.00u. We missen haar nog steeds verschrikkelijken ze blijft voor altijd in ons hartje Je mama
Speciaal voor je verjaardag vandaag hebben we deze blog opgestart. We missen je nog steeds, ook al is het bijna 8 jaar geleden dat je ons verliet. De pijn en het verdriet slijt maar verdwijnt nooit. Elke dag denken we aan je , ook je zusjes Maïka en Shakira. Onze tijd samen was kort, veel te kort, maar toch hebben we samen veel meegemaakt.Je hebt gevochten om bij ons te blijven maar het heeft niet mogen zijn. Mama, papa en misschien ook je zusjes zullen je hier graag komen vertellen hoe vaak we nog aan je denken en hoe je nog steeds in ons gezinnetje voortleeft. Dikke kus van ons viertjes XXXXX