Net anderhalve maand weer samen na 2 maanden uit elkaar
November en december waren we uit elkaar, er werd niets gezegd, het werd niet uitgesproken, hij belde me gewoon niet meer .......en ik belde ook niet ........koppig? tja....
Met nieuwjaarsdag belde hij me voor de eerste keer in 2 maanden, om me een gelukkig nieuwjaar te wensen en al de gewoonlijke BS.......we hebben meer dan een uur aan de telefoon gehangen en ik heb hem gezegd dat ik deze behandeling niet meer pik, hij zei de laatste keer dat hij me zou terugbellen en uiteindelijk belde hij niet meer,..........ja maar zei hij als excuus, ik had het druk en de dagen gingen voorbij en jij belde me ook niet meer.........dus dacht ik dat je iets beters gevonden had.......excuses, excuses........
Ondertussen vertelde hij wist ik niet wat hij doormaakte, zijn vrouw was weggegaan, 10 dagen in het buitenland naar haar familie en de bedoeling was dat ze daar zou blijven, maar in the end is ze teruggekomen..............tja, what else zei ik...........
En hij meende dat dat ik niet wist wat hij allemaal deed om ze weg te krijgen, ja,ja, zei ik, excuses, excuses...........hij ging door een moeilijke tijd, ondertussen had hij het enorm druk en had hij ook met de feestdagen zijn dochter bij hem en had hij zelfs geen tijd om tijd door te brengen met haar en was hij psychisch er onderdoor aan het geraken...........we moesten een oplossing zoeken voor ons...........tja, zo is het gemakkelijk he, telkens het moeilijk wordt mij negeren en dan uiteindelijk toch terugkomen............waarom altijd op die manier.......ik kan er niet meer tegen, het toont van geen respect.............
Ik beschuldigde hem van iemand anders gehad te hebben in die 2 maanden en waarschijnlijk was het over en gedaan en dacht hij van ik zal haar nog eens bellen..............niet waar, beweerde hij, hij heeft gewoon geen tijd voor niets of niemand...........
Ik zei hem dat ik hem deze keer niet geloofde, en dat ik het beu was om steeds mijn vertrouwen in hem te stellen en bedrogen eruit te komen, dus wou ik bewijzen deze keer..............wat voor bewijzen zei hij ?? Ik wilde een kopij van zijn bellijst van die 2 maanden, belachelijk vond hij............en toch laat ik dit niet vallen, als je nog een kans wilt dan wil ik die lijst, anders rot je maar op...........
Hij beloofde me de lijst maar deed er meer dan een maand over om die te geven............en nadat hij die gegeven had, werd hij de volgende dag zo kwaad, en wat ga je nu doen, iedereen bellen om te zien of het een vrouw of man is, de meesten zijn klanten en die ga je dan storen en wat ga je vragen...........
Voor hetzelfde geld heeft mijn zoon een vriendin van hem gebeld, want soms gebruikt hij mijn gsm, zei hij, en ga je mij die aanrekenen..........
Haha, heb je dat nu ineens bedacht zei ik...........weet je wat, laat het maar, ik ga er niks mee doen...........als je me die lijst direkt had gegeven dan had ik ze zonder te bekijken kapot gescheurd, omdat het geven alleen ervan voor mij bewees dat je niks te verbergen had, maar nu met deze reaktie hoeft het niet meer voor mij............
Normaal gingen we afspreken en in plaats daarvan belde hij me dus op om mijn bak vol te geven, zoals men zegt.........en ineens was zijn vrouw een heilige weer, en had zij level, en ik, ik was die ongelovige............wat is een relatie wanneer je toch niet geloofd wordt, mijn woord zou genoeg moeten zijn, beweerde hij............
Hij gaf zo op me af, dat ik gewoon niks meer kon opbrengen, buiten dat als hij toch beter af was met zijn vrouw, dan bij haar moet blijven en van mij moet scheiden, zeker niet van haar.................zij had dat nog nooit gedaan beweerde hij, althans herinner ik me in het begin van onze relatie had ze hem erop gewezen dat hij wel veel met mij belde, hij beweerde dan weer dat we vrienden waren en dat hij mij adviseerde met zakelijke dinges.................ja, tuurlijk.............maar zij vertrouwde hem, jaja, geloof maar wat je wilt.........
Ik wil zeker niet afgeven op zijn vrouw, maar een heilige is ze allesbehalve, een buitenlandse die hier haar prooi gezocht en gevonden heeft, een gewonde man, met een verleden, die uitlegde van in het begin dat hij 2 kinderen had en geen kinderen meer wou............en wat deed zijn heilige, die bleek al in de eerste maanden zwanger te zijn.....maar alleen opvoeden zag ze niet zitten, dus na lang aandringen heeft ze abortus gepleegd..........en hij was zo stom om haar niet ineens buiten te zetten, maar na enkele jaren het spel goed gespeeld te hebben, hem vrij te laten (hij was nooit thuis en bedroog haar van in het begin, en dat wist ze) en sporadisch voor zijn kinderen te zorgen als ze er eens waren, en hem te helpen met van alles en nog wat en ervoor te zorgen dat zijn kleren gewassen waren en er eten op tafel kwam, (meestal ging hij wel ergens anders eten, want blijkbaar was het toch niet goed genoeg)......maar na enkele jaren van dit, en zij tegen de 35 lopende, kreeg hij medelijden met haar, ongehuwd en kinderloos, besloot hij dat zij tenminste nooit iets verkeerd deed en hem de nodige vrijheid gaf, en aangezien hij toch niet iets beters tegenkwam en zijn mening over vrouwen echt niet goed was, (het waren allemaal krengen en hoeren, enkel om te gebruiken want dat deden zij ook) dus besloot hij haar een kind te geven en na enkele jaren zijn kinderen niet gezien te hebben toch ook een beetje ter vervanging van deze kinderen............wat een fiasco..........als je daarom trouwt en kinderen krijgt dan ben je gedoemd van in het begin volgens mij..........
Dus ik heb niet te erg afgegeven op zijn vrouw, toch ???
De waarheid is dat ik mijn mening heb over haar die niet echt positief is, maar aan de andere kant heb ik ook wel medelijden met haar, want niemand verdient haar leven...........hij zegt zelf dat hij voor haar een meid is, eten maken, de was, de plas......en geen gezaag......en ze heeft uiteindelijk toch ook nog een kind, dus ............
Maar hij wilt ze ook geen groot verdriet aandoen door ervan te scheiden, vooral dan om het kind...........maar is het echt zoveel beter om bij elkaar te blijven voor de kinderen, ik geloof er niet meer in, vroeger dacht ik dat ook, maar nu ben ik ervan overtuigd, dat als je je kinderen graag ziet, wat je elkaar ook aandoet als ouders, je moet je kinderen voorlaten en die verantwoordelijkheid op een beschaafde manier delen en de kinderen je liefde tonen, ook al hou je niet meer van elkaar als ouders.......de liefde voor de kinderen gaat voor, en daarvoor hoeven ouders niet samen te zijn.
Dus naar mijn gevoel zou hij beter uit elkaar gaan, maar ja, ik ben natuurlijk niet zoals zijn eerste of zijn tweede of eender wie van die honderden waar hij mee geweest is.........ik ben een moeilijk, maar eerlijk karakter(iedereen maakt fouten, ik ook, maar ik ben eerlijk genoeg en volwassen genoeg om deze toe te geven), met logica en een sterke wil.........en ik wil een goed leven, is dit zo verkeerd.......
Onze kinderen zouden het zo goed hebben, samen opgroeien als zussen en broer, die van mij staan ervoor open, ben ik zo naief om te denken dat het mogelijk is...........nu dat ze nog thuis wonen, de jaren gaan voorbij en binnenkort zijn ze gaan studeren of werken of getrouwd en beginnen we al aan de volgende cyclus, die van kleinkinderen.............kun je dan nog aanpassen aan zo'n ingrijpende veranderingen in je leven........als hij nu niet weggaat van zijn vrouw, doet ie het nooit, dat weet ik zeker...........
Hij wilt haar niet kwetsen, maar hij kwetst mij door bij haar te blijven............hoewel ik altijd gezegd heb dat ik niet wou dat hij scheidde, besef ik nu dat de tijd doorgaat en we hebben maar een beperkte tijd hier op aarde en ik wil niet altijd de tweede in rij blijven.........ik verdien beter van hem, van hem dat is waar ik op hamer..............ik verdien sowieso beter, maar ik wil niemand anders, ik wil hem........en ik weet dat hij mij ook graag ziet, wij zijn samen 1, maar dan +1 en dat is zijn vrouw............hoe langer ik erover nadenk, moet ik echt een beslissing nemen, dat is ook wat ik nu al anderhalve maand doe, hij heeft het initiatief genomen toen hij weer terugkwam, en nu zaag ik zijn oren eraf, met te zeggen dat hij moet kiezen.............het is gemakkelijk natuurlijk om ons beiden aan te houden, maar het is allesbehalve fair, niet voor mij en zeker niet voor haar.........
Ik was meer dan 15 jaar getrouwd en samen hebben we 3 kinderen, maar de laatste 10 jaar van mijn huwelijk was ik niet meer gelukkig, ik heb dit besproken met mijn man en telkens vroeg hij om geduld uit te oefenen voor de kinderen, ik had stress, veel werk, we zouden er doorkomen...... Ik heb lang geduld gehad en op een gegeven moment me er zelfs bij neergelegd dat dit mijn leven is en dat ik het mijn kinderen en man niet kon aandoen. Maar dit blijft nooit duren, het wreekt zich op een bepaald moment....... Ik had een muur rond me opgebouwd en op een gegeven moment kwam ik iemand tegen waarbij ik van het eerste ogenblik gevoelens voor had, maar ik verborg dit voor iedereen, toonde dit ook niet aan hem. Ik wist niet wie hij juist was of wat hij juist deed en later kwam ik hem nog geregeld tegen en af en toe was er een vrouw bij, dus ik veronderstelde dat ze zijn vrouw was. 1 keer was ik ze tegengekomen met 2 kinderen van een jaar of 10, dus ik veronderstelde dat dit hun kinderen waren. Ondertussen waren we bijna 2 jaar verder en hoorde ik dat ze bevallen was van een meisje, hun eerste kind en ze verkondigde dat die andere kinderen van zijn eerste huwelijk waren..........ik was verbijsterd, waarom had ik niets gevraagd, waarom heb ik toen geen moeite gedaan, waarom heb ik niets getoond...........spijt komt later zeggen ze..... Ik kreeg ondertussen wel een vriendschapsband met hem en kwam hem af en toe tegen, zelfs met zijn vrouw en kind, want de de 2 oudsten waren bij hun moeder meestal en ondertussen had hij geen kontakt met ze, zijn ex had niets goeds te vertellen over hem en vergiftigde zijn kinderen tegen hem op, er liepen rechtzaken en hij zag er vanaf.........maar hij kon niet veel doen, zoals in vele vechtscheidingen was hij er de dupe van......... Ondertussen gingen we familiaal met elkaar om, soms met onze gezinnen samen.........ik liet niets zien, maar kreeg meer en meer gevoelens voor hem.........op een gegeven moment gingen ze trouwen ????? ik dacht dat ze al getrouwd waren,.....dat waren ze ook, snel voor de wet getrouwd enkele weken voor dat ze beviel, maar nu gingen ze officieel voor de kerk en het kind dopen............wij waren uitgenodigd!!!!!! Wat een ramp!!!
We hadden steeds meer kontakt naar aanloop van hun huwelijk en als ik alleen was met zijn vrouw dan deed ze niets anders dan over hem klagen, dat hij geen aandacht aan haar gaf of naar het kind omzag en altijd maar aan het werken was, hij had zijn eigen zaak en deed alles om vooruit te komen, begrijpelijk maar hij had toch ook voor haar gekozen, dus waarom was hij nooit thuis..........
Hun huwelijk was mooi, moet ik toegeven..........in die periode dronk ik veel, gewoon om mezelf te verdoven, ik had al jaren niet "teveel" gedronken, in feite had ik al 8 jaar niet meer gedronken, door de zwangerschappen en toestanden, drank vond ik overbodig, maar ineens gaf ik me eraan over..........ik begon dagelijks wijn te drinken en als we uitgingen, dronk ik ook cocktails.......ik had niet veel nodig om te veel gedronken te hebben........in feite raar dat er nooit iemand iets opmerkte, de mensen die me niet kenden dachten dat ik zo was en mijn man vond het gewoon leuk dat ik eens dronken was en stelde zich geen vragen........ Ik deed nochtans lastig, wou uit het huwelijk, vertelde hem dikwijls dat ik ongelukkig was, maar hij vroeg steeds om geduld te hebben en ik had de moed niet om iedereen te kwetsen door weg te gaan..........
Nog geen 2 weken na hun huwelijk moesten we toevallig ergens samen naartoe en ineens zei hij iets dat ik raar vond, en ik vroeg wat wil je nou eigenlijk van me?..........Hij greep me bij de hand en kuste me, ik was als verlamd, wist niet wat me gebeurde, ik bleef vragen wat hij nu deed, en hij was net getrouwd en ik kende zijn vrouw en .....en.......en...................en hij bleef me kussen en ik kon niet meer bewegen, ik was als was in zijn handen, ik wou zo graag hem terugkussen maar mijn geweten liet me er niet van genieten..........uiteindelijk zijn we daar ter plekke te ver gegaan en hebben we seks gehad, het was seks, het voelde niet aan als liefde, gewoon snelle, spannende seks...........
Op de terugweg wist ik niet hoe me te gedragen, we gingen terug naar onze gezinnen en ik had geen idee van wat er net was gebeurd, ik had schrik dat hij het zou vertellen of.......ik wist niet wat te denken in feite........we zijn zwijgend terug gereden en hij had zijn hand op mijn been gelegd in de auto en bleef me lief en lachend aankijken, zonder woorden..........
2 dagen later belde hij me dat hij me terug wilde zien..........en zo is onze relatie begonnen............
Er is zoveel gebeurd en ondertussen zijn we 5 jaar verder...................ik ben ondertussen meer dan 3 jaar uit elkaar met mijn man, we hebben geen ruzie, hij was uiteraard gekwetst en dat spijt me enorm, maar ik wou al lang scheiden, en achteraf bekeken moest hij het ook toegeven, ik heb pas 2 jaar geleden toegegeven dat ik iemand anders had en nog later wie het juist was, dat voelde als verraad aan voor mijn ex, en dat begrijp ik, en ik begrijp nu als geen ander wat het is om vreemd te gaan en dit niet direct toe te geven, er is nooit een juist moment, ik wilde het al van het begin vertellen maar dan was het al te laat, een week, een maand, een jaar later, nooit "the right time" en ik wou hem ook niet kwetsen, ik voelde me schuldig, wilde al lang niet meer vrijen met mijn man, en hij vond dit natuurlijk niet normaal, maar de laatste jaren was het sowieso minder .....maar hoe leg je zoiets uit........ach, we hebben veel gepraat en ruzie gemaakt en uiteindelijk besloten dat we voor de rest van ons leven de ouders zijn van 3 schatten van kinderen en dat we die voor altijd delen, dus doen we wat we kunnen om het beste te doen voor onze kinderen, we werken nog samen en hebben geen ruzie over financien, niet dat we rijk zijn, maar we zullen elkaar altijd blijven helpen, voor mij blijft hij mijn beste vriend, hoewel hij mij niet meer als zijn beste vriendin beschouwt, door mijn verraad, ik hoop enkel dat hij me terug leert vertrouwen......
Ik wist ook niet hoelang mijn andere relatie zou duren, van in het begin hadden we afgesproken om niet te scheiden, maar onze gezinnen te behouden en gewoon elkaar ook te hebben.........ik was al lang verliefd op hem en achteraf geeft hij toe dat hij ook van in het begin iets voor me voelde, maar wilde niet tussen mij en mijn man komen..........tja, excuses, uiteindelijk heeft hij nog een kind gekregen en een vrouw gehuwd die hij van in het begin verraadde met verschillende vrouwen, jaaa, hij was een playboy en ik had totaal geen idee, net omdat ik nooit navraag had gedaan.......
Achteraf begon ik mijn oren open te houden en hoorde ik van alles, hijzelf heeft me ook veel verteld, zo niet alles en hij vertrouwde me zeer veel toe, hij is meestal eerlijk tegen me, maar door zijn verleden en door sommige reacties wantrouw ik hem ook wel eens, en daar kan hij niet tegen, want zijn eerste vrouw wantrouwde hem ook en toen was dat onnodig, door van haar te scheiden en de wantoestanden die er volgden begon hij vrouwen als objecten te bekijken en profiteerde hij van alles wat hij kon..........ergens begrijp ik hem wel, maar hij heeft zaken gedaan die bij niet door de beugel kunnen............ik probeer gewoon te denken dat dit voor mij was......en dat hij verandert is.........
Uiteindelijk heeft hij mij nooit voorgelogen in al die jaren, hij zou nooit bij zijn vrouw weggaan, hij is niet dat soort man, hij neemt zijn verantwoordelijkheden op en hij heeft nu ook een klein kind erbij en wilt dat niet kwetsen zoals de andere 2, begrijpelijk, plus deze kan ook vals worden in geval van scheiding en hem ook 10 jaar voor de rechtbank dagen voor van alles en nog wat..........ik wil dit ook niet op mijn geweten hebben, maar het is moeilijk..........
Voor hem ook, want hij wilt niet liever dan bij mij zijn, als we samen zijn, dan zijn we heel de nacht samen, we drinken, we eten, we praten, we vrijen natuurlijk (hoewel niet altijd) en slapen tot de ochtend ons verteld dat we naar ons werk of gezin moeten...........ik heb geen verantwoording meer af te leggen en kan dit zonder problemen, maar hij heeft zijn vrouw thuis zitten die telkens hij zo weg blijft natuurlijk aan zijn hoofd zaagt, maar aan de andere kant, verlaat ze hem niet........hij zou niet liever hebben dan dat ze haar biezen pakt, daar is hij al lang mee bezig, met nooit thuis te zijn, zelfs als hij niet werkt of mij kan zien, dan gaat hij nog liever bij vrienden langs dan thuis met haar te zitten.............
Ik wil hem graag bij me hebben, na al die jaren moet ik toegeven dat ik een droom heb, onze kinderen allemaal samen en wij gelukkig samen, maar is dit enkel een droom of kan het ook realiteit worden..........volgens hem is het een droom, want zijn vrouw is een buitenlandse en volgens hem gaat ze het kind meenemen naar het buitenland, zij zegt dat enkel hij haar hier houdt en ook dat ze zelfmoord gaat plegen als hij weggaat, maar ik vind dit belachelijk, soms denk ik dat als ik met haar praat ik haar wel aan het verstand kan brengen dat hij altijd voor het kind zal blijven zorgen en dat zij ook haar leven kan verder zetten en het kind deeltijds bij ons kan wonen, maar dit is natuurlijk verregaand, enkel in mijn dromen kan dit.......
Zij heeft van in het begin iets vermoedt, en na 1,5 jaar heeft hij tijdens een split tussen ons, toegegeven dat er iets was, maar natuurlijk niet de volledig waarheid, meer alles in mijn nek gegooid alsof ik achter hem zat, terwijl hij de eerste stap heeft gezet......... We zijn toen 4 maanden uit elkaar geweest en hij heeft de stap gezet om terug te komen, ik was een wrak in die maanden, ik kon niet geloven dat hij me terug wilde en liet het toe en sommigen zullen zeggen dat hij enkel van me profiteerd, maar er is meer gaande tussen ons, het kan niet zijn dat hij zo liegt tegen me...........ik weet meer over hem dan zijn vrouw, dan eender wie in feite, waarom zou hij mij vertrouwen met feiten die hem kunnen schaden of anderen...........
Maar nu, na 5 jaar weet ik het niet meer, ik heb hem gezegd dat hij moet kiezen, en ik weet dat hij niet goed reageert op ultimatums, maar ik voel dat ik geen andere keuze heb, ik wil hem niet kwijt, maar hij heeft het zo druk de laatste maanden dat ik hem nog maar 1 of 2 keer per week zie, terwijl we vroeger tot 4 keer samen waren in de week en ik kan het beeld van hem in het bed van zijn vrouw niet meer aan...........
Ben ik verkeerd???? Egoistisch ??? Wat moet ik doen.............???
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
