hallo,voor al die deze blog willen lezen. Ik woon in België
Ik ben en vrouw van 42 jaar En kreeg de boodschap We gaan proberen u uit de rolstoel te houden zolang we kunnen. Je zal zware revalidatie moeten volgen, en je zal veel moeten aanpassen in je leven. Zei de dokter op 6 maart 2013. Dit heeft mij doen nadenken. "(Om mijn verhaal neer te schrijven, ook al is dit niet mijn sterk kant schrijven, maar daar ken ik de oorzaak van nu. waarom schrijven steeds mijn gebrek is, rekenen dat kan ik perfect dus sorry voor de fouten of de zinsbouw. maar ik laat het mij niet meer afschrikken met mijn schrijfgebrek.")
maar ben wel de top van de berg aan het bereiken, van woede en frustratie. En niet om mijn pijnen of letsels en ziektes die het al heeft ondergaan en doorstaan op die 35 jaar Omdat de dokters ook steeds zegde "je zal ermee moeten leren leven, tot je erbij neervalt, eerder kunnen we er niets aan doen. ik was nog geen tienjaar. als ik dit zinnentje voor het eerst te horen kreeg en nu na 35 jaar nog
Meer dan 35 jaar loop ik met pijnen en versleten knieën rond. Om nu dit te moeten horen, dat de rolstoel niet ver meer van mijn bed staat. Ik heb gezwegen bij die dokter die mij dit vertelde. ik moet rugrevalidatie gaan doen, 2x per week 2 uur dit 36 keer al.
Ik leef zelf al meer dan 35 jaar met en pijnenlijk en zieklichaam. Nooit heeft iemand mij begrepen. zelfs de dokters wisten niet vanwaar die infecties en ontstekingen kwamen Want mijn lichaam heeft en verleden en een heden naar ziektes toe , want nooit ben ik genezen geweest van al deze pijnen en ziektes en letsels uit het niets, er kwam steeds meer bij. De oorzaak geen dokter die mij daar antwoord op kan geven. zelf na 35 jaar blijven die tegen je praten of je hebt geen verstand van wat je lichaam allemaal doormaakt Wel ik voel mij nu al meer dan 35 jaar machtenloos en onbegrepen doorde medische wereld en ons ministers. zoals vele onder jullie En dit is mijn woede en frustratie, met mijn pijn leef ik al 35 jaar maar als ik op mijn 42 jaar als en bomma moet rond lopen wat klopt hier dan niet. dit is meer dan enkel versleten zijn.
Rond mijn 7 JAAR is dit begonnen. Het begonnen rechts. Krampen in mijn tenen, Dat ik vaak niet meer kon op lopen van de pijnen, dan begon mijn scheenbeen en knie mee pijn te doen. Zo gebruikte ik meer mijn linkerbeen om steun te zoeken, en deze begon ook die symptomen te krijgen, maar in minder maten van pijn Deze pijnen aan de linker kant waren er wel maar kon er nog op lopen, dat het met mijn rechterbeen niet mogelijk is. In het begin was het van, het zal wel over gaan zei mijn moeder. Maar dat was het niet, het ging van kwaad naar erger. want ik kreeg precies koorts aanvallen, zweet aanvallen, dikke knie of warme, ik lag vaak waker van de pijnen. we moesten van de huisarts naar en andere dokter. Die nam plaatjes van mijn been. Aan mijn voeten en tenen was niets te zien, maar ik heb versleten knieën. Komen daar die krampen van mijn tenen van " dacht ik in mij zelf" Mijn moeder vroeg, en wat kan er aan gedaan worden. Niet veel zei die dokter " ze zal ermee moeten leren leven met die pijnen en knieën tot ze erbij neervalt, dan pas kunnen wij iets doen voor haar." ik zat goed te luisteren, en dacht "als de dokter mij met deze pijnen en letsels laat rond lopen, en ik moet als kind van nog geen 10 jaar dit met mij mee dragen. Omdat ik met dit moest leren aanvaarde en ermee moet leren leven. Ja kini moest ik gaan doen. Pijnstillers slikken, ontstekingremmers en zalf, ook koude kompresse als de zwelling er was. Maar hoe ik met mijn pijnen moest leren leven en hoe ik mij moet gedragen als ik er niet meer kan op lopen van de pijnen. dat heeft niemand mij ooit verteld. Zo is mijn leven begon, voor mijn 10 jaar, pijnen, letsels, en het werd er alléén maar erger op elk jaar ging mijn lichaam achter uit maar niemand die begreep hoe dit kan, niemand die mij kon helpen om van mijn pijnen en letsels af te komen, dus ik moest dit en plaats geven als kind, ik ben en vechter en slllllllllllllllllllllllllllllllla mij er wel door. Maar nu bezien heeft het zijn gevolgen gehad van hoe ze er vroeger over dachten maar als ze na 35 jaar nog zo denken daar kan ik niet meer mee lachen, want het zijn niet enkel mijn benen of knieën alléén meer.
op 10 à 15 min kan ik en oordeel maken van wat die patient heeft. moest ik al 35 jaar dokter zijn. maar wat doen de dokters hier, wat is je probleem, je hebt a nog niet gezegt en zij nemen het woord al over inplaats van goed te luisteren en dit is nu al zo 35 jaar dat ik bij dokters binnenloop en doe je zelf u mond open, dan moet je nog zien wat je zegt, waar is mijn mensenrecht dan het recht om te weten wat er in mijn lichaam al zolang afspeelt en steeds erger wordt. wie houd mij tegen om zelf op onderzoek te gaan, naar al mijn vragen, die jullie niet kunnen beantwoorden. mijn lichaam is ziek niet mijn geest, en ben gaan surfen op het internet wat we vroeger niet hadden en moesten maar geloven wat ze ons vertelden de buiten wereld toe.
zo is mijn zoektocht, ontstaan, door mijn zieklichaam de vraag van waar komt dit allemaal wat mijn lichaam mankeert is niet meer normaal. omdit zomaar opzij te zetten. niet na 35 jaar.
Ik moest de pijn verbijten, niemand die mij gelooft of mij kon helpen.
Van deze pijnen en die versleten knieën.Ik lachte vaak de pijn weg, en deed wat andere kinderen allemaal deden. Maar tot grote spijt moest ik ook vaak het opgeven omdat ik het niet meer aankon door die pijnen en letsels. En hoe ouder ik werd hoe erger het werd. Ik ging niet vooruit maar achter uit Ik ben in begin van mijn leven Met al zoveel problemen op lichaamlijk vlak. Op al die jaren heeft geen dokter maar eens goed geluisterd, Neen enkel hun gedacht dat telt, wat zij zegen dat heb je maar. Wel uit ervaring moet ik zegen ik vertrouw geen enkel dokter meer. Na 35 jaar hun af te lopen. Zijn mijn ogen en oren wel open gegaan. En ik heb zelf bijna 13 jaar in het ziekwereldje gewerkt.
En zo heb ik veel kennis opgedaan, en ook met mijn eigen ervaring rond mijn lichaam en de ziektes erom. Als je iets wil begrijpen van en lichaam en wat het allemaal mankeert, zij er studies nodig dat is waar. En dat doen ze ook, enkel ze blijven al meer dan 30 jaar hangen in hun studie en zitten zelf met de handen in hun haren. En die is niet enkel de schuld van de medische wereld, Neen onze regering is daar ook schuldig aan. En ik ben al deze leugens en het wangedrag stil aan moe aan het worden. Hoe ze met de mensen omgaan Is dit het mensen leven, is dit vrijheid, is dit en waardig leven, is dit om gelukkig te zijn, is dit waar ik en kind moet groot brengen Als ik dit vroeger had geweten, wat ik nu allemaal weet.
Was ik nooit moeder geworden, En ik voel mij schuldig tegen over mijn kind, Wil ik bomma worden, zou dit eerlijk zijn voor mijn kleinkind om haar op deze wereld te zetten Die vraag stel ik nu mijn kind, Hoe erg ik het zelf vind dat ik dit aan mijn kind moet zegen, Hoe graag ik ook bomma word , voor mij moet het niet voor deze reden, want de kinderen die nu allemaal gaan komen Die gaan geen leuke tijd mee maken. En zelfs nog erger dan wij. Ik heb geen glazenbol maar denk even goed na met wat je zelf tot hier toe hebt mee gemaakt wat er allemaal is veranderd in goed en slecht zin, en waar België of Europa over 20j verder staat en dit in alle richtingen. Dan in 2013. Daar heb ik geen diploma voor nodig om dit nu zwart op wit neer te schrijven, wat er in de wereld aan het gebeuren is. Enkel goed nadenken en logisch denken, en maak dan je rekening maar. Hier moet je niet voor kunnen schrijven, hier is rekenen de kunst en de logica. En je zal zegen wat heeft dit met je ziekte te maken wel veel lieve mensen. Want alles is één pot nat En om het één te begrijpen, moet je soms verder zien dan enkel je letsel of je vraag. Het gaat om en ziekte, dat ze na 35 jaar nog niet kunnen zegen waar het vandaan komt, ik vraag zelf onderzoeken aan en die werden mij meer dan 5 keer geweigerd, Tot ik even heel kwaad werd bij de dokter,
Ik heb al jaar en dag en vermoeden, van waar ik dit allemaal kan hebben, wie de oorzaak hier van kan zijn, van al mijn lichamelijke letsets en ziektes. Maar niemand die daar oor voor heeft. Of ze willen het niet horen of ze mogen het niet horen. Jullie maken zoveel studies, naar ziektes en letsels die jullie niet begrijpen. Als je dan en persoon heeft die jullie daar in kan helpen, doen ze nog de moeite niet om te luisteren of dit na te gaan. Dus wat jullie mij vertellen daar moet ik maar mee leren leven. Ook zaten jullie er vaak naast met jullie besluit wat ik zou hebben. Zoals ik asma had en het was en longontsteking om maar en voorbeeld te geven. Van de zovele waar jullie steeds naast zaten. Want wie ben ik en hoe kan jij dat nu weten. Wel ik denk dat ik meer weet dan jullie als het over mijn lichaam gaat. En als er maar 1 dokter echt de moeite doet om dit eens mee uit te pluizen wel ik denk dat er veel onderzoeken te verklaren zullen zijn. Waarom zoveel mensen die pijnen, letsels, kwallen hebben. En ja ook naar onze kinderen toe, Want weer zoals nu loop ik dokters af en waarom. Maar dat lees je weer verder op in het verhaal. Dat de medische wereld enkel en ook diefstal is in mijn ogen. Zeker met ziektes waar ze zelf niets van weten. Ja lieve mensen je hebt ziektes waar je ze mee kunnen behandelen of opereren. Maar er zijn er ook waar ze nog geen weet van hebben, en hier kost het je geld. En vaak onderzoeken of dokters waar je dan niet moet zijn Mijn spaar geld steekt in de medische wereld door al mijn ziektes en leed elke jaar weer. Nu kan ik niet meer werk en aan wie heb ik dit te danken. Door al die tegen mij enkel zegde Je moet ermee leren leven , tot je erbij neervalt, eerder kunnen we niets doen voor u. Als ik in begin beter begeleiding heb gehad als kind , had ik nu nog wel kunnen werken. Maar niet enkel als kind ook bij mijn eerst en tweede knie operatie. Als daar de begeleiding beter was, had ik er nu anders voor gestaan. Niet dat ik het ga kunnen tegen houden wat er in mijn lichaam zich afspeeld maar ik had het proces wat kunnen tegen gaan, Maar neen, je moest maar steeds je plan trekken, En waar zit ik nu thuis, zware revalidatie, en zien dat ik niets verkeerd doe om niet in de rolstoel terecht te komen.
wat mijn lichaam allemaal heeft van toen ik kind was tot nu het begon dus aan de tenen dan mijn benen zo mijn knieen die al voor mijn 10 j versleten waren op mijn 12 jaar mijn onderrug op mijn 16 eerste operatie knie links dan op mijn 17 jaar long ontstekking op mijn 18 jaar amandelen laten trekken op mijn 19 jaar darm operatie odeem en stuk darm weg genomen op mijn 27 rechter knie stuk heup in gezet kon er niet meer op lopen op mijn 31 jaar schouder rechts op mijn 32 elleboog rechts op mijn 35 twee keer mijn linker knie op mijn 38 weer darmen, polip juist geen kanker maag hernia,reflux ook zijn er vetbollen weg gesnede aan geslachtsdeel in de buurt er op mijn 38 jaar bloedziekte,fibromyalgie,rug,nek,been,armen enz,,,, op mijn 42 kreeg ik te horen dat er scheuren in mijn onderrug ik zit met 8 wervels die schade hebben waarvan 3 ook in nek maag hernia en ik daar die pijnen en verlamming van heb in benen en arm n in mijn rugenmerg zit
in l5 s1 zitten scheurtjes ( incomplete dwarslaesie) noemen ze dat. in belgie noemen ze dit anders ze zegeb n hier je bent versleten maar zegen niet hoe het noemt wat je echt mankerd mijn vertrouwen in dokters is ver te zoeken na dit allemaal 35 jaar loop ik met pijnen je moet het maar en plaats geven zeggen ze dan maar ik was al die jaren aan het overleveb inplaats van te leven. maak plezier denkt er niet aan zegen vele maar na elk plezier heb ik eens zoveel pijn dagen aan een stu auto rijden is afzien wandelen kan ik ook niet zo goed bang om te vallen en die scheuren erger te maken is dit het leven en dit heb ik te danken aan de industrie ja dat ben ik gaan onderzoeken ik wilde weten van waar ik dit allemaal heb gekregen en wat ik op internet gevonden heb is bewijs genog in mijn ogen om hen de schuld te geven van mijn pijnen en letsels en wat kan je eraan doe ,,,,,,,, zij worden rijk en jij zieker wat moet je nu doen al weet je dat dat fabriek de dadar is van al mijn zorgen die mijn leven hebben afgenomen
