Gisteren heeft ze een vrij rustige dag gehad, ze was precies wat in overdrive gegaan met Bliksem den dag ervoor ;-). 's Avonds krijgt ze bijna elke avond als ze bij ons op haar matje ligt een snackje of dentalstick... Dus gisteren net als iedere avond heeft ze dat lekker opgegeten en net als het op is zet ze haar neer om een plasje te doen op haar matje... Patrick zag het net op tijd en zei nee, ze stopte onmiddelijk en dan heeft ze buiten haar plasje verder gedaan. Flinke Lia, een accidentje kan nog altijd al bij al heeft ze er tot hiertoe maar weinig gehad dus mogen we niet klagen. Daarna was het zetelmoment voor ons en eigenlijk mag Lia niet in de zetel dat hadden we afgesproken op voorhand, maar als je dan dat snoetje ziet aan de zetel denk je och dat is zo hartverwarmend als ze in je armen ligt. Ik heb me wel voorgenomen om het niet meer toe te laten omdat ik gelezen heb dat ze geen onderscheid kunnen maken dat ze dat later als ze groot zijn niet meer mogen....
Vandaag was het een woelige dag voor Lia. Vanmiddag mocht ze mee toen we Julie gingen afzetten bij een feestje om daarna langs de meiden hun bonnie te gaan. Daar heeft ze kennis gemaakt met de oudste van de honden 'Bliksem'. Lia was heel wild en wilde spelen, maar Bliksem haar knoken zijn daar niet meer zo voor. Bliksem heeft toch een aantal keer moeten grommen en "knappen" voor ze begreep dat oudere honden niet meer willen spelen, zoals zij dat wil. Weeral een wijze les vandaag!
De bijgevoegde foto is van vorige week toen ze ook uitgeteld was ;-)
De hele dag al aan het denken... hoeveel zou ze bijgekomen zijn? Vanavond was het weegmoment aangekomen en ze weegt nu 6kg900. Ze is dus op 2 weken tijd juist 2 kg bijgekomen... Hopelijk is dit niet teveel. Ze doet het goed, ze slaapt redelijk veel en als ze wakker is... dan is ze wakker!
Vandaag was het poetsdag en dat vind Lia niet zo leuk. Ze moet dan in haar puppyren en bench en dat heeft ze later horen vandaag. Verder heeft ze heel braaf geweest en hebben we geoefend op "af". Wat gaat dat toch snel met een pup. Nu ligt ze op haar matje bij ons aan de zetel, dat doet ze sinds gisteren .
Patrick zag het net op tijd en zei nee, ze stopte onmiddelijk en dan heeft ze buiten haar plasje verder gedaan. Flinke Lia, een accidentje kan nog altijd al bij al heeft ze er tot hiertoe maar weinig gehad dus mogen we niet klagen. Daarna was het zetelmoment voor ons en eigenlijk mag Lia niet in de zetel dat hadden we afgesproken op voorhand, maar als je dan dat snoetje ziet aan de zetel denk je och dat is zo hartverwarmend als ze in je armen ligt. Ik heb me wel voorgenomen om het niet meer toe te laten omdat ik gelezen heb dat ze geen onderscheid kunnen maken dat ze dat later als ze groot zijn niet meer mogen....
.
