Het is een van de centrale leerstellingen van de linkse kerk: land voor vrede.
Dat zou een einde maken aan het conflict in het Midden-Oosten. Dezer dagen beleven
we het definitieve einde van die wensdroom. Het Israëlische leger keerde zondag
terug in Netzarim. Drie jaar geleden werden Netzarim en andere zogenaamde
'nederzettingen' verlaten in het kader van de disengagement. Die terugtrekking moest
toen leiden tot vrede. Maar 5000 argumenten in de vorm van Kassam-raketten daalden
neer op de bewoners van de Negev dat de realiteit anders ligt.
Land voor vrede is het medicijn gebaseerd op de verkeerde diagnose. De oorlog
tegen Israël is geen territoriaal conflict en kan dus niet worden opgelost met
territoriale concessies. Gebied weggeven helpt niet. Hamas cs strijden niet voor
stukken land maar voor de totale eindoverwinning van de islam, waarbij de spoedige
vernietiging van Israël slechts een tussenstation is. Het conflict is jihad, de
geweldadige plicht van elke moslim. Israël is gelegen op de breuklijn van de
dar-al-islam en de dar-al-harb. Voor de islam is heel Israël bezet gebied en Tel
Aviv is net zozeer een 'nederzetting' als Netzariem was. In het handvest van Hamas
komt het woord poldermodel niet voor.
Aanmoediging
De terugtrekking uit Gaza in 2005 was een enorme aanmoediging voor de agressieve
islam. Wat het westen krampachtig probeerde te zien als een stap naar vrede, wordt
door islamieten juist geëntepreteerd als een teken van zwakte. De 5000 rakketten uit
Gaza waren dan ook het logische gevolg van een ideologie die streeft naar de
vernietiging van het westen. Samuel Huntington, die ironisch genoeg stierf in de
week voor de eerste bombardement op Hamas, schreef het al: Islam has bloody borders.
Die bloedige grenzen van de islam kun je opschuiven, maar daarmee verplaats je
slechts de jihad. Wat blijkt? 'Nederzettingen' zijn geen barrière voor vrede, maar
juist een barriere tegen terreur.
Islamieten vatten het conflict op als een islam-gerelateerd conflict. Niet voor
niets klinkt op pro-Hamas-demonstraties over de hele wereld vooral allah hoe
akbar. Zaterdag bracht daarvan een illustratie toen moslim-kolonisten in Amsterdam
demonstreerden samen met extreem links. De SP (Harry van Bommel),
Olijfboomcampagne/Icco (van Doekle Terpstra) en de onvermijdelijke Gretta Duisenberg
lieten zien hoe zeer links Nederland vergroeid is met de islam en Israëlhaat.
Collega van Bommel toont zijn ware extreme gezicht door zonder enige gene
publiekelijk luidkeels op te roepen tot een volgende intifadah tegen Israël. Links
demonstreert met vlaggen van Hamas en Hezbollah, samen met portretten van Khomeiny
en Hezbollah-leider Nasrallah.
De strijd tegen Israël is een strijd tegen Europa en Nederland
Zeventig jaar na Auschwitz klinkt in de straten van Amsterdam, mede op kosten van de
belastingbetaler, 'Hamas, Hamas, Joden aan het gas'. Dit bedoelt Doekle de Dhimmi
blijkbaar met benoemen en bouwen. Zou hij de Jodenhaters van zaterdag zien als
gematigde moslims?
Nooit meer land weggeven aan de Arabieren dus. Wat dan wel? Om te beginnen is er
natuurlijk al een Palestijnse staat, dat is Jordanië. Dat land beslaat bijna tachtig
procent van het historische Palestina. De meeste bewoners van Jordanië zijn
Palestijnen, zoals bijvoorbeeld koninging Rania. Wie een territoriale oplossing
zoekt heeft die dus gevonden. Een eventuele tweede Palestijnse staat is geen
verbetering, maar juist een aanmoediging tot meer jihad en dus meer bloedvergieten.
Judea en Samaria, het hart van Israël, moeten hoe dan ook in handen van Israël
blijven, met Jeruzalem als de ongedeelde hoofdstad van de Joodse staat.
Afschrikking
De oorlog tegen Israël is permanent omdat het jihad is. Toch kan het conflict
beheersbaar worden gemaakt en Nederland kan daar een rol in spelen. Om te beginnen
moet afschrikking weer de hoeksteen worden van het Israëlische veiligheidsbeleid.
Dat was het, tot het in 1992 overgaf aan de Oslo-wensdroom. Nederland moet helpen
Israël ervan te doordringen dat het vecht voor het westen en dus niet mag toegeven
aan de Arabieren. Geen millimeter. Als Israël valt, is Europa aan de beurt. Israël
is onze eerste verdedigingslinie. De strijd tegen Israël is een strijd tegen Europa
en Nederland.
De miljarden die de EU en de VN de afgelopen jaren stortten in de bodemloze put in
Gaza moeten worden omgebogen. De Palestijnen hebben niets positiefs met het geld
gedaan, behalve het dienstig gemaakt aan de razendpopulaire Hamas-terreur. Het zou
goed zijn dat geld te investeren in de magistrale Israelische wetenschap en
high-tech. Het piepkleine Israel is uitgegroeid tot een mondiaal centrum waar de
knapste koppen ter wereld op dagelijkse basis uitvindingen doen die een zegen zijn
voor de hele mensheid. Een dergelijke ombuiging zorgt voor een boost van de
Israelische economie. Dat succes toont de hele wereld dat Israel niet van
voorbijgaande aard is, maar blijvende bron van vooruitgang.
Zou het niet geweldig zijn als het geld dat nu gaat naar de terreur-infrastructuur
van Hamas straks bijvoorbeeld gebruikt wordt door het Weizman Instituut in Rechovot
voor het vinden van een middel tegen Alzheimer of multiple sclerose? Internationaal
hulpgeld niet meer voor dood en vernietiging maar voor een toekomst van onze zieken
en ouderen. Een mooier begin van het nieuwe jaar is niet denkbaar.
En aan het Israelische leger: kol hakawod, alle succes! Jullie vechten ook voor ons