Hallo mama en papa,
het spijt me dat ik ben weggelopen van huis.
Het was helemaal niet mijn bedoeling jullie een slecht gevoel te bezorgen.
Ik besef dat ik niet goed genoeg heb nagedacht...
Ik was aangedaan toen ik jullie berichten las op deze blog.
Maar ik hoop dat jullie kunnen begrijpen dat het echt nodig was voor mij om dit te doen.
De situatie ligt nogal gevoelig.
Het is niet dat ik alles opzettelijk wil verzwijgen. Ik voel enkel dat het nog niet het moment is om alles te openbaren.
Ik snap dat jullie daar moeilijk mee kunnen omgaan, maar vertrouw alsjeblieft eens op mij.
Ik wist het even niet meer...
Het leek me goed om afstand te nemen, maar nu ik ben teruggekeerd, zie ik in dat ik jullie verschrikkelijk heb gemist.
Geef me dus tijd om alles op een rijtje te zetten.
Veel liefs van Jonna.
|