Het begin van mijn blog. Het is nu 4u14; 28/07/2010.
Ik lag in bed maar kon alweer niet slapen. Er speelt van alles door mijn hoofd. Dag in, dag uit. Ik ben op zoek naar antwoorden maar ik vindt ze niet. Ik ben opgestaan, mijn contactlenzen terug ingebracht, 'Indian Musk'-wierook doen branden en mijn verlichte Himalaya-zoutsteen naast me gezet. Rustige zen-geluiden via zo'n breedband-radiostream en een glaasje rode wijn die moeder vandaag gekocht had.
De laatste weken, of maanden, zijn erg moeilijk geworden. Ik heb een vermoeden, dat ik weet waarom 'het' niet meer gaat. Waarom ik niet meer verder kan. Maar ik durf het niet toe te geven. Ik ben er bang voor. Bang voor de gevolgen, bang voor wat er zal komen. Misschien krijgt nooit iemand dit te lezen. Ik schrijf hier voor mezelf, gevoelens of gedachten van me afschrijven. Ik weet dat het kan opluchten. Als ik dit over enkele jaren opnieuw lees, wanneer ik dan misschien, mogelijk, heel gelukkig ben, zal ik waarschijnlijk niet meer weten wat er NU, op deze dag, dit uur, in mij omging. Ik zal dus zo goed mogelijk proberen uit te leggen wat er is, wat er is geweest is, wat misschien zal komen.
Sinds enkele jaren ben ik op zoek naar mezelf. Naar wie ik ben, wie of wat ik wil worden. Ik dacht, soms, mezelf gevonden te hebben en gelukkig te zijn. Maar niets is minder waar. Ik ben ongelukkig en wil niet meer zo leven. Ik lijd aan depressie. Ik had dit nooit verwacht.
Ik geloof dat elk mens, elk karakter, gevormd is door deze persoon zijn of haar ervaringen. Maar ook een deel van de persoonlijkheid "is er gewoon". Ingebrand bij de geboorte. Bij de geboorte is het een wit schilderij, die gekleurd word met ervaringen en belevenissen. Iemand die een mooi, rustig en makkelijk leven had, heeft waarschijnlijk een mooi schilderij. Met zachte kleuren die mooi over elkaar heen lopen. Mijn schilderij ziet zwart. Donkerblauw. Grijs. Rood. Ruwe, abstracte vormen, scherpe hoeken.
Ik ben nu op een leeftijd gekomen, of een periode in mijn leven waarin ik probeer mijn schilderij wat te retoucheren en het dus wat mooier te maken. Maar dit is helemaal niet éénvoudig.
