Denkfout nummer 1: de Ziekte van Parkinson is niet erfelijk, dus ik zal ze nooit krijgen.
Op het moment dat bij mijn vader MSA (Multipel Systeem Atrofie, een parkinsonisme))werd vastgesteld, werd erbij verteld dat deze aandoening niet erfelijk is. Ik keek niet naar cijfers (of heb dat misschien wel gedaan, maar vond het comfortabel daaar niet bij na te denken) En wat blijkt? Van alle 65-jarigen heeft 1 op 100 de Ziekte van Parkinson. Bij twee derden van de patiƫnten begint de ziekte tussen de leeftijd van 50 en 65 jaaar. Ik maak evenveel kans als iemand anders om de Ziekte van Parkinson te krijgen.
Denkfout nummer 2: ik leef gezond en zal dus nooit een ernstige ziekte krijgen.
Ronduit om te lachen zeker? En heb ik echt wel zo gezond geleefd? Ik heb steeds op mijn voeding gelet, maar als ik eerlijk ben is dat ongeveer alles. Ik heb periodes in mijn leven veel te weinig bewogen en missschien toch wel iets te veel alcohol gedronken.
Denkfout nummer 3: ik ben veel te jong om de Ziekte van Parkinson te krijgen.
Opnieuw cijfertjes: bij twee derde van de patiƫnten begint de ziekte tussen het 50ste en het 65ste jaar. Bij 5 tot 10% al op een leeftijd van 40 jaar. Met mijn 53 jaar ben ik er dus niet eens zo vroeg bij.
|