Enkele dagen geleden zijn we ze gaan ophalen in het Antwerpse, de 2 kleine spruiten. Ze hebben de tocht vanuit Estland zonder problemen doorstaan. Ze zaten met z'n vieren gezellig samen in de koffer, 2.400 km lang. Dus auto rijden zijn ze al gewend. Het zijn 2 bijna identieke malamutjes met een zwarte mantel, de ene pikzwart, de ander met wat witte dekharen ertussen. Ze hebben 1 groot verschil: de ene heeft een doorlopende zwarte kraag, de andere is aan de halszijde onderbroken. Deze laatste heeft ook een iets fijnere lichaamsbouw, echter nauwelijks zichtbaar. Ja, we spreken dus nog steeds van 'de donkere' en 'de bleke'. We moeten hen eerst leren kennen vooraleer we hen een naam kunnen geven die helemaal bij hen past.
De eerst kennismaking gaf al een duidelijk beeld: we brachten ze eerst in huis om ze hier even te laten wennen. Daar we hen al vrij vlug bij de roedel wilden brengen, hebben we hen ook meteen laten kennis maken met Akita en Ishtar, misschien wel iets té vlug. Toen Akita binnenkwam, was ze heel enthousiast nieuwsgierig maar tegelijk ook argwanend en liep nogal gespannen met rechte staart, rechtstaande oren en haren wat omhoog naar de kleintjes toe. De ene liep heel beheerst weg, de andere vloog verschrikt onder de kast waar ze het 1ste uur niet onderuit kwam. Gedurende de rest van de dag werd het contact dan beetje bij beetje opgebouwd. Akita weet ondertussen dat deze 2 pummeltjes geen bedreiging vormen en blijft hen geïnteresseerd gadeslaan. Ishtar daarentegen heeft zich even recht gezet, verstoord in zijn middagdut, is even gaan ruiken en heeft zich omgedraaid om zijn middagdut met een diepe zucht weer verder te zetten. Het leek alsof hij dacht: "Oh nee, niet weer zo'n kleine etters die mijn rust zullen verstoren." De eerste nacht hebben we ze in huis laten slapen, zodat we alles voldoende onder controle zouden hebben. Afgezien van enkele plasjes, is de nacht goed verlopen. Ondertussen slapen ze in de garage bij Akita en Ishtar. Ze lijken zich al helemaal te hebben aangepast. En Akita gaat helemaal op in haar moederrol die ze heel plichtsbewust opneemt. Ze houdt hen heel bezorgd in de gaten en komt tussen waar nodig.
Vandaag, maandag, is het BARFdag, Bones And Raw Food. Ze hebben al meteen kunnen proeven van de feestmaaltijd en kennis gemaakt met de rest van de roedel!