We zijn 3 weken verder. Het piepkleintje heeft het ook niet gehaald. De natuur windt er geen doekjes om: enkel de sterkste overleven. Blijkbaar hadden een aantal pups alle voeding opgeslorpt ten nadele van enkele andere die minder ontwikkeld waren. De 4 overgebleven pups doen het dus goed: 1 reu (de donkerste) en 3 teefjes (1 donkere en 2 wolfsgrijze). Ze komen al even piepen aan de ingang van het hok om heel voorzichtig de grote onbekende wereld te aanschouwen. Nepal is natuurlijk uiterst nieuwsgierig maar Happy houdt haar heel streng op afstand. Ze is een prima moeder en zorgt heel bekwaam voor haar jongen. Wij hebben ondertussen beslist om de reu en 1 teefje te houden om het mushingteam te versterken. De 2 andere teefjes zoeken dus nog een bekwaam baasje die voldoende plaats heeft, die een gepaste en consequente aanpak hanteert én het zich niet ontziet om dagelijks een ferm eind te lopen of te wandelen.
