De stapweek in de Ardennen met Alegria en Thorgall is uiteindelijk maar een 3-daagse geworden daar ik toch nog een paar extra dagen nodig had om het eindwerk betreffende 'therapie met assistentie van dieren' klaar te hebben. Het was een intensieve periode waarbij ik minder aandacht kon geven aan de honden. Het voelde heel dubieus: het werk ging over 'het intensief werken met de honden' wat op dat moment in de praktijk heel wat te wensen over liet. Maar bon, het is achter de rug en ik ben fier met het resultaat: een geslaagd project; tenminste in theorie...nu nog de voorstelling voor de jury en daarna de praktijk! De honden en ikzelf hebben uiteindelijk heel erg genoten van de stapdagen en het contact met de natuur heeft ons weer extra kracht gegeven. Ik ben terug gekomen met een eigenaardige ingeving. Plots kwam het idee om toch nog even te informeren of de 2 getrainde Alaskan Malamutes van een ervaren musher nog naar een nieuwe thuis zochten. Enkele maanden geleden hadden we dit bericht gekregen van onze vriend musher in Estland maar waren daar toen niet op ingegaan. We wilden ons tot nu toe niet wagen aan het binnenbrengen van een vreemde volwassen malamute in de roedel. Want dit zou voor extra conflicten kunnen zorgen. Maar gezien het nog 2 jaar zal duren vooraleer we misschien enkele eigen goeie pups zullen hebben om aan het team toe te voegen en een reeds ervaren hond toch een goeie aanwinst is, meende ik dat het tijd was om die steeds terugkerende negatieve gedachte "wat als...??" nu eens positief om te buigen en ons te fixeren op de kansen ipv op de bedreigingen. En toeval is natuurlijk nooit toeval: er was 1 teef terug gekeerd daar de plaatsing mislukt was en was aan het wachten op een nieuwe uitdaging. Een plek bij ons dus! Gisteren op 13 juni zijn we Happy gaan ophalen en tijdens de rit van 2u was ze heel rustig. Thuis ging ze gewillig mee in de tuin, was even verbaasd en wat twijfelachtig toen ze onze roedel achter de omheining zag, maar vond het wel O.K. om verder de tuin in te lopen. We hebben ze eerst wat laten wennen aan de omgeving en daarna hebben we 1 voor 1 onze honden erbij gelaten. Eerst de chef van de bende: Allegro. Die deed zoals een alfa het betaamt: hij negeerde haar compleet. Daarna wat gesnuffel ter kennismaking en zonder er veel doekjes om te winden vond hij dat ze mocht blijven. Daarna kwam de meest sociale en grootste speelvogel van de bende: onze jongste Ishra. Ze waren beide even op hun hoede maar het duurde niet lang voor ze enthousiast aan het spelen waren. Daarna hebben we de rest van de roedel 1 voor 1 laten komen en het ging tot onze grote verwondering heel goed. Hier en daar wel een licht grom en wat rangordegedoe maar het ging er allemaal heel rustig aan toe. Happy paste zich heel goed aan aan iedere hond, ze was noch dominant noch onderdanig tenzij het soms wat nodig was om haar positie te handhaven. Toen iedereen voldoende had kennis gemaakt, hebben we de roedel terug naar hun perk gebracht en Happy samen met Ishra afwisselend in huis en in de tuin laten lopen. 's Nachts hebben ze samen in de garage geslapen.
