Wit en mooi...en we genieten terwijl we gaan stappen want muchen is met dit weer niet mogelijk tussen het verkeer. Er is geen rem die het 8-span op gladde wegen tegenhoudt. En een slede, die we nog steeds niet hebben, zou ook geen oplossing zijn. Voor Alegria maakt het niet zoveel uit want ze heeft opnieuw afgehaakt. Na enkele malen goed te hebben meegelopen in het 8-span, weigerde ze plots te vertrekken. Een reden op dat moment was niet meteen duidelijk maar onenigheid in de roedel voor het vertrek kan misschien wel parten gespeeld hebben. Alegria wordt trouwens de laatste tijd nogal veel aangevallen, vooral door Venus, wat maakt dat haar positie in de groep onderaan de hiërarische ladder terecht komt. Ze is dus constant op haar hoede en gaat onduidelijke situaties uit de weg. Zolang de wegen glad zijn, hoeft ze dus geen werk meer te verrichten in het span en heeft ze tijd om te rusten en te bezinnen. Tijd brengt raad, nietwaar. Ook wij genieten ondertussen van een trager levensritme tijdens deze donkere dagen en nemen de tijd om zaken te doen waar we anders niet toe komen vb. vilten. Ik heb warme wanten gevilt van alpacawol en kerstballen van het wolhaar van onze Malamutten. Van iedere hond hangt er een kerstbal in onze gestyleerde kerstboom boven de kerststal...En hiermee sturen we witte warme vredige vreugde de wereld in van ons en de roedel.
