De achteruitkijkspiegel

Wat hangt er zo allemaal aan de achteruitkijkspiegel in de wagen ?

Van alles : een Arbre Magique, een mini dreamcatcher, een stoffen ventje, een gelukspoppetje, plushen dobbelstenen, Air Wick, een splastieken dolfijntje, een fel gekleurd kralensnoer, een wimpel van een kampeerclub, een minisjaaltje van een voetbalclub, en nog BB (blinkende brol)…

Er zijn ook wagens waar er niets aan de spiegel hangt.
 

Hopelijk ben je niet bij degenen die in een ongeval betrokken raakt. Je hoeft zelfs geen verkeerd maneuver te doen om bij een ongeval betrokken te raken. Ook voetgangers en fietser kunnen erbij betrokken zijn.

Wie wil je ter bescherming van jezelf en anderen vragen ?

De kampeerclub, of de dobbelstenen, of zelfs E.T. ?

Geloof het maar : Enkel Gods hulp werkt beschermend en vooruitziend !

Er zijn sacramentaliën die gezegend moeten worden, maar die van levensbelang zijn. Niet alleen in de wagen, maar ook op jezelf en in je huis. Indien je deze niet aan de achteruitkijkspiegel wilt hangen, leg ze dan in het handschoenkastje. Zelf heb ik al situaties meegemaakt dat het een wonder mag heten dat mijn auto niet geraakt werd. Het is beter beschermd te zijn door God, dan door de verzekering. 

In mijn vorige blogs heb ik de sacramentaliën uitvoerig beschreven, maar hier som ik ze allemaal op en doe er een foto bij. Als u niet wilt investeren in deze geluksbrengers, druk dan dit artikel af en laat het zegenen.
 

1 De Wonderdadige medaille

De Wonderdadige medaille is een medaille die ontworpen werd naar aanleiding van Mariaverschijningen aan Catharina Laboure in 1830.

Labouré, een kloosterzuster van de Dochters van Liefde in de Rue du Bac te Parijs, zou bij de tweede en derde verschijning Maria in een ovaal kader op een wereldbol gezien hebben. Om haar heen stonden de woorden : O Marie, conçue sans péché, priez pour nous qui avons recours à vous ("O Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die toevlucht tot u nemen"). Dit is te zien op de voorkant van de medaille. Labouré zag verder de letter "M" met een kruis erdoor en het Heilig Hart van Jezus en het hart van Maria daaronder. Rondom zag zij twaalf sterren. Dit is op de achterkant van de medaille te zien. Maria zou de opdracht hebben gegeven deze om een medaille met deze motieven te laten slaan. Maria zou aan hen die de medaille dragen grote genade beloofd hebben.

Na onderzoeken werd er in 1932 bisschoppelijke toestemming verkregen de medaille te slaan. De medaille werd al snel populair; in 1839 waren er al meer dan 10 miljoen verspreid. Vanwege anekdotes over diverse genezingen in verband met de medaille, ging men de benaming Wonderdadige medaille gebruiken.

De kapel van Onze Lieve Vrouw van de Wonderdadige medaille aan de Rue du Bac 140, waar Labouré haar verschijningen zou hebben gehad, is een bedevaartsoord voor rooms-katholieken. In de kapel ligt Labourés lichaam opgebaard in een glazen schrijn.

2 De Benedictusmedaille 
  
De medaille van Benedictus is een aandenken waarop de geestelijke boodschap van Sint-Benedictus staat samengevat.

Zowel zijn leven als de Regel getuigen van zijn aanhoudend gevecht met de machten van het kwaad. Daarbij stelt hij steeds zijn vertrouwen op het kruis van Christus, het teken van de definitieve overwinning op die machten. Zij die met geloof deze medaille dragen, mogen vertrouwen op een krachtige, geestelijke bescherming. 
  
Afbeelding medaille kant Benedictus  :

Aan deze kant zien we Sint-Benedictus. Hij houdt het kruis, waarop hij zijn vertrouwen stelt in zijn rechterhand omhoog geheven. In zijn linkerhand toont hij de Regel, die allen die hem volgen door het kruis naar het licht zal voeren. Aan de ene zijde van Benedictus ziet u een gebroken beker, aan de andere zijde een raaf die vergiftigd brood wegneemt. 
  
Deze afbeeldingen herinneren aan gebeurtenissen uit het leven van Benedictus. Toen hij abt was in het klooster van Vicovaro heeft men geprobeerd hem te vergiftigen, door hem een beker met vergiftigde wijn aan te reiken. Als hij een kruisteken maakt over deze beker, breekt hij. 
  
Het vergiftigd stuk brood wordt door een vijandig priester aan Benedictus aangeboden. Deze laat het door een raaf wegbrengen naar een plaats waar niemand zal komen, opdat het geen schade kan doen. 
  
Rondom de beeltenis van Benedictus staat de tekst: "EJUS IN OBITU NOSTRO PRE­SEN­TIA MUNIAMUR". Dat wij bij onze dood door zijn aanwezigheid gesterkt mogen worden. 
  
  
Afbeelding medaille kant Benedictuskruis  :

Op deze zijde zien we het zogenaamde Benedictuskruis. Hierop staan verschillende afkortingen:

·         In de vier hoeken van het kruis: 
C.S.P.B.: Crux Sancti Patris Benedicti:
Kruis van de heilige vader Benedictus 
  

·         Boven het kruis: 
PAX: Vrede 
  

·         Op het kruis, verticaal: 
C.S.S.M.L.: Crux Sacra Sit Mihi Lux:
Dat het heilig kruis mijn licht zij 
  

·         Op het kruis, horizontaal: 
N.D.S.M.D.: Non Draco Sit Mihi Dux:
Dat de draak mij niet tot gids zij

De overige letters langs de rand betekenen: 

V.R.S.: Vade Retro Satana: Ga weg, Satan 
N.S.M.V.: Numquam Suade Mihi Vana: Verleid mij nooit tot ijdel gedrag 
S.M.Q.L.: Sunt Mala Quae Libas: Wat je wil is vergif 
I.V.B.: Ipse Venena Bibas: Drink zelf je gif 

Deze afkortingen zijn zinnen die Sint-Benedictus gezegd heeft in ogenblikken van aanvechting en bekoring. De laatste twee zijn een herinnering aan de gebeurtenis met de gifbeker, die op de andere zijde staat afgebeeld.

3 H Hart van Jezus

De devotie tot het Heilig Hart van Jezus is een uitdrukking van de verering van Jezus Christus en die krijgt vorm vanuit de liefde en barmhartigheid, die worden gesymboliseerd door Jezus' Hart. Een passage uit het Evangelie naar Johannes, waar Jezus' zijde door een lans doorboord werd en waaruit bloed en water stroomden, speelt een grote rol. Daarbij is het hart van de Gekruisigde doorboord en bron van de sacramenten en van de Kerk. Het Hart van Jezus wordt afgebeeld als een bloedrood hart met een vlam. Het hart staat voor Christus' Leven en Lijden, terwijl de vlam de Liefde en Barmhartigheid voorstelt.

Tussen 1673 en 1675 had Margaretha-Maria Alacoque verschillende visioenen over het Heilig Hart. Zij heeft de latere devotie wezenlijk beïnvloed.

Behalve het hoogfeest van het Allerheiligste Hart van Jezus, wordt doorgaans elke eerste vrijdag van de maand aan het Heilig Hart van Jezus toegewijd en verbonden met een sacramentsuitstelling. Aan de devotie is de belofte verbonden, dat wie op negen achtereenvolgende eerste vrijdagen (van de maand) biecht en de Eucharistieviering bijwoont en daar communiceert, geen plotselinge en onvoorziene dood zal sterven en in zijn sterfuur gesterkt zal worden door Gods bijzondere bijstand en de Laatste Sacramenten.

Personen die bijdroegen tot de verering van het H Hart van Jezus :

Mechthild van Maagdenburg (1208/1210-1282)

Gertrudis van Helfta (1256-1302)

Heinrich Seuse (1295-1366)

Jean Eudes (1601-1680)

Claude de la Colombiere (1641-1682)

Margaretha-Maria Alacoque (1647-1690)

Henriette Aymer de la Chevalerie (1767-1834)

Pierre Coudrin (1768-1837)

Madeleine-Sophie Barat (1779-1865)

Jules Chevalier (1824-1907)

Viktor Braun (1825-1882)

Leo Dehon (1843-1925)

Charles de Foucauld (1858-1916)

Het Onbevlekt Hart van Maria verwijst naar het fysieke hart van Maria als symbool voor haar innerlijke leven: haar vreugde en droefheid, haar deugden en verborgen volmaaktheden en haar liefde. Het feest van het Onbevlekt Hart van Maria wordt gevierd op de zaterdag na het feest van het Heilig Hart van Jezus.

Speciaal werd te Fatima door Maria gevraagd aan alle katholieke gelovigen, om vijf achtereenvolgende eerste zaterdagen van de maand als eerherstel aan het Onbevlekt Hart van Maria de Eucharistieviering bij te wonen, te biechten en de H. Communie te ontvangen. De verschijning deelde mee, dat de lauwheid en de laster tegen Maria haar Goddelijke Zoon zeer ontstemde.

5 Naast de medailles en scapulieren, is er de Rozenkrans

Het bidden van 150 maal een 'wees gegroet' is in feite een vereenvoudiging voor het gewone kerkvolk dat de 150 psalmen niet uit het hoofd kon opzeggen, zoals de kloosterbroeders dat wel konden. De rozenkrans dankt haar naam, volgens de katholieke overlevering, aan een openbaring van Maria zelf: iedere keer dat een 'wees gegroet' wordt gebeden, schenkt men haar een mooie roos. Elke complete rozenkrans is, zo heet het, voor haar een kroon van rozen.

Blijde geheimen

• De engel Gabriël brengt de blijde boodschap aan Maria (Annunciatie)
• Maria bezoekt haar nicht Elisabeth (Visitatie)
• Jezus wordt geboren in de stal van Bethlehem (Kerstmis)
• Jezus wordt in de tempel opgedragen (Maria Lichtmis)
• Jezus wordt in de tempel teruggevonden (Heilige Familie)

Geheimen van het Licht

• De doop van Jezus in de Jordaan. (Doopsel van Jezus)
• De openbaring van Jezus op de bruiloft van Kana.
• Jezus’ aankondiging van het Rijk Gods.
• De gedaanteverandering van Jezus op de berg Tabor (Gedaanteverandering van de Heer).
• Jezus stelt de Eucharistie in. (Witte Donderdag/Sacramentsdag)

Droevige geheimen (Goede Vrijdag)

• Jezus bidt in doodsangst tot zijn hemelse Vader
• Jezus wordt gegeseld
• Jezus wordt met doornen gekroond
• Jezus draagt het kruis naar de berg van Calvarië
• Jezus sterft aan het kruis

Glorievolle geheimen

• Jezus verrijst uit de doden (Pasen)
• Jezus stijgt op ten hemel (Hemelvaart)
• De Heilige geest daalt neer over de apostelen (Pinksteren)
• Maria wordt in de hemel opgenomen (Maria-Tenhemelopneming)
• Maria wordt in de hemel gekroond (Maria Koningin)

Voor het rozenhoedje gebruikt men de rozenkrans slechts eenmaal. Wanneer men één rozenhoedje, bestaande uit vijf zogenaamde 'tientjes', bidt, koppelt men de geheimen of mysteries aan een bepaalde dag van de week (bijvoorbeeld donderdag de Eucharistie-instelling, zaterdag het onbevlekt hart van Maria); zo overweegt men op maandag en zaterdag de blijde geheimen, op donderdag de geheimen van het Licht, op dinsdag en vrijdag de droevige, op woensdag en zondag de glorievolle geheimen.