Deel 1 : Jezus tot Jozefa Menendez :

Jezus vertelt :

Een vader had een enige zoon. Zij stonden hoog in aanzien, zij waren rijk en een groot aantal bedienden omringden hen. Alles en iedereen stond hen ten dienste om hun geluk volkomen te maken. Zij genoten de eer, de welvaart en alle genoegens van het leven. De Zoon was de trots van zijn vader en de vader was de vreugde van zijn zoon : beiden vonden in elkaar een volmaakt geluk.

Zij waren beiden fijngevoelig en vrijgevig van aard. En bovendien hadden ze belangstelling in iedereen en zorgden we voor iedereen die noodlijdend waren.

Een van de bedienden van de meester werd ernstig ziek en zijn toestand verslechtte zienderogen. De ziekte werd zo ernstig, dat men geen mogelijkheid meer zag om hem aan de dood te ontrukken, dan de meest goede verpleging en de krachtigste geneesmiddelen toe te dienen. Maar die knecht lag thuis, alleen, arm en verlaten. Zijn heer was uitermate bezorgd over zijn toestand. De heer kon hem niet aan zijn lot over te laten. Een andere dienaar naar hem toesturen ? Maar dan was de heer niet zeker of hij een excellente verzorging zou krijgen. Zou die verzorging niet meer gebaseerd zijn op eigen gewin dan op onbaatzuchtige liefde ?

Bewogen door medelijden roept de heer zijn zoon bij zich en hij vertelt hem over zijn ongerustheid. Hij zet hem de toestand uiteen van de arme man die op sterven ligt. Hij zegt hem dat enkel zeer nauwlettende zorg en voortdurende waakzaamheid hem nog kan redden. De zoon is het eens met zijn vader en biedt zijn vader aan om onmiddellijk naar de knecht te gaan. Hij zou hem met grote toewijding verzorgen. Geen enkele inspanning zou hem te veel zijn totdat de knecht terug gezond was.

Zijn vader neemt het aanbod aan, zelfs al ziet hij zijn zoon niet graag vertrekken. De zoon neemt afscheid van zijn liefhebbende vader en wordt dienaar van hem, die in werkelijkheid zijn eigen knecht is. Vele maanden brengt hij aan het ziekbed door, waakt over hem met liefdevolle zorg. Hij voorziet de zieke van al wat nodig is voor zijn genezing, totdat hij er door toewijding, geduld en goedheid in slaagt de zieke te genezen.

Vol bewondering voor alles wat zijn heer voor hem heeft gedaan, vraagt de dienstknecht wat hij zou kunnen doen om zijn dank te tonen en om te antwoorden aan zo’n onbaatzuchtige liefde. De zoon heeft hem de raad, nu hij genezen is, zich bij zijn vader aan te bieden, en voortaan zijn trouwste dienaar te zijn, uit dankbaarheid voor zoveel goedheid. De knecht maakt zijn opwachting bij de vader. Hij prijst de goedheid van de vader, en wat nog meer is : hij biedt zich aan voortaan geheel belangeloos in zijn dienst te blijven. Bij zo’n meester wil hij niet betaald worden als een gewone knecht; hij wordt immers bemind en behandeld als een zoon !

Deze gelijkenis is slechts een mager beeld van de liefde die Ik aan de mensen bewezen heb en van het antwoord dat Ik van hen verwacht. Ik zal het uitleggen, zodat allen eindelijk de liefde van mijn Hart zouden kennen !

God schiep de mens uit liefde. Hij plaatste hem op aarde in perfecte omstandigheden, zodat er niets aan zijn geluk zou ontbreken in afwachting van een eeuwig geluk. Om daarop aanspraak te maken moest hij naar de wijze wet van zijn Schepper leven. Een Wet die gemakkelijk kon nagevolgd worden. De mens, door Adam en Eva vertegenwoordigd als stamouders van het menselijk geslacht, leefde de wet niet na en beging daardoor de eerste zonde (=erfzonde). Het hele nageslacht werd daardoor met die zonde besmet. In de mens ging daardoor het recht op volmaakt geluk verloren. Het volmaakte geluk die door God beloofd was als teken van trouw door de mens. Vanaf dan moest de mens zwoegen, lijden en sterven.

God heeft in Zijn zaligheid en geluk niemand nodig. Hij is in zichzelf genoeg. Zijn glorie is oneindig en niets kan dat verhinderen. Hij is oneindig machtig, en bovendien oneindig goed. Zal Hij de mens die Hij uit liefde heeft geschapen zo laten lijden en sterven ? Nee. Hij geeft hem een nieuw bewijs van Zijn liefde. Tegenover dit onheil geeft Hij een redmiddel van oneindige waarde. Een van de drie Personen van de Allerheiligste Drieëenheid neemt de menselijke natuur aan en herstelt op goddelijke wijze het door zonde veroorzaakte kwaad.

De Vader geeft Zijn Zoon. De Zoon offert Zijn eigen glorie op. Hij komt naar de aarde : niet als heer, maar als dienaar. Niet als rijke, maar als arme, niet als machtige, maar als kind. Jullie weten hoe Ik van het eerste ogenblik van mijn menswording honger, dorst, armoede en vervolging heb geleden. Als werkman kende ik vernedering en minachting. Ik ging immers door voor de zoon van een arme timmerman ! Hij dikwijls gebeurde het dat mijn Voedstervader en Ik, na een lange dag van zware arbeid, ’s avonds nauwelijks genoeg hadden verdiend om in het onderhoud van ons gezin te voorzien ! Zo leefde Ik 30 jaar.

Toen verliet Ik mijn Moeder, met wie ik een innige band had. ‘Mijn hemelse Vader doen kennen’ was de taak waaraan Ik mij helemaal gaf. Aan allen leerde Ik dat God Liefde is. Als weldoener ging Ik rond : aan zieken gaf ik gezondheid, aan doden leven, aan zielen schonk Ik de vrijheid terug. De vrijheid die zij door hun zonden hadden verloren. Ik maakte de weg vrij naar het echte, eeuwige Vaderland, want het uur brak aan dat de Zoon van God Zijn eigen leven wilde geven om die zielen vrij te kopen.

Hoe stierf Hij ? Omringd van vrienden ? Toegejuicht als weldoener ?

Jullie weten dat de Zoon van God niet zo heeft willen sterven. Hij, die nooit iets anders dan liefde had geschonken, werd het slachtoffer van haat. Hij, die vrede aan de aarde bracht moest de meest verfijnde wreedheid ondergaan. Hij die de vrijheid van de mensen kwam teruggeven, werd gevangen genomen, geboeid, mishandeld, veracht, verlaten en beroofd van alles ! Op deze wijze leverde Hij zich over voor het heil van de mensen. Op deze wijze vervulde Hij het grote werk waarvoor Hij de glorie van Zijn Vader had verlaten. De mensheid was ziek en Hij daalde tot haar af. Hij wekte hen op, maar ook verdiende Hij voor haar de kracht en de middelen die nodig zijn om tijdens dit aardse leven de schat van het eeuwige geluk te verwerven.

Hoe heeft de mens dit geschenk in ontvangst genomen ? Heeft hij zich naar het voorbeeld van de knecht aangeboden aan de Meester om Hem belangeloos te dienen ?

Uit Liefde en Barmhartigheid – Dr Naaijkens B.