Sinds de diagnose bortskanker bij me werd vastgesteld is mijn leven nooit nog hetzelfde geweest.
Niet alleen doordat je bewuster in het leven staat: je denkt meer na over je gezondheid, over wat je écht waardevol vindt, etc. Maar vooral ook omdat er in mijn omgeving veel veranderingen zijn geweest.
In de periode na mijn diagnose en behandelingen, zijn mijn echtgenoot en ik ieders onze eigen weg opgegaan.
Verder ben ik in het voorbije jaar oma geworden van een knappe kleinzoon en heeft ook mijn jongste dochter haar vleugels uitgeslaan door met haar vriend en hun honden naar een eigen stekje te verhuizen. Sinds een kleine maand heb ik mijn vorige woonst verkocht en woon ik recent in mijn eigen nieuwe plekje.
Zo'n periode van verandering kan al eens uitputtend zijn, maar ik ben vooral ook trots op
mezelf dat ik al deze stappen heb verwezenlijkt.
De vooruitzichten van nieuwe successen in de toekomst geven me moed.
Het is niet evident om een hoofdstuk in het leven af te werken en een nieuwe bladzijde om te slaan, maar ik zeg altijd: goed of slecht, het leven is wat het is en je moet er door.Gelukkig heb ik veel positieve mensen rond me waarmee het altijd gezellig samenzijn is. Ik ben uiteraard ook ontzettend fier dat mijn 2 dochters zo zelfstandig zijn en beetje bij beetje vorm geven aan hun eigen toekomst. Ik heb mijn best gedaan om hen voor te bereiden op het leven en zal altijd klaar staan met raad en daad.
Er zijn zoveel mooie dingen in het leven om dankbaar voor te zijn: het geluid van de golven in de zee, een straaltje avondzon op je snoet, je hond die zijn kop op je schoot legt, een kind dat naar je lacht, ...
Je kan alleen tijd verspillen als je vergeet ervan te genieten! (Loesje-uitspraak)