Het is alweer even geleden dat ik hier nog wat achtergelaten heb, dus tijd voor weer wat nieuws... Het leven in Leuven blijft aan een degelijk tempo vooruitgaan Twee weken geleden ben ik hier naar de 24urenloop geweest. Het is een heus evenement waar alle studentenkringen het tegen elkaar opnemen. De bedoeling is om in 24 uur tijd zoveel mogelijk rondjes van 500 m te lopen. Iedere studentenkring heeft er ook wat standjes staan waar je kan drinken, eten.. Maar wij hebben ons vooral beziggehouden met te supporteren De grootste strijd werd vooral uitgevochten tussen Apolloon, de studentenkring van Sportkot en revalidatie-en kinewetenschappen en de rest.. Wij hebben gesupporterd voor Apolloon, aangezien de meerderheid ( de rest, dus..) tegen Apolloon is en ze waren zo snel dat het ook gewoon het leukst was om voor hen te supporteren. Jammer van het slechte weer, anders hadden we daar een hele nacht kunnen staan supporteren, denk ik De dag erna, een woensdag (toen had ik weer een vrij dagje, natuurlijk ) zijn we naar 'school is cool' gaan kijken. Dat was een heel leuk moment van pauze die dag!
Deze week heb ik een hele 'rustige' week gehad. Ik heb maar twee dagen les gehad, aangezien maandag en dinsdag een feestdag was en op woensdag heb ik nooit les, dus.. Deze dagen kwamen mij wel heel goed uit. Eindelijk weer een paar daagjes thuis kunnen zitten op mijn gemak en al mijn lessen weer een beetje kunnen bijwerken. Het laatste is echt nodig, want over een paar weken heb ik proefexamens. Dit vind ik zelf een heel goed initiatief, omdat je zo tenminste weet hoe een examen in elkaar zit op de unief en ook omdat je zo al een beetje kan testen hoever je staat met het leren. Daarom wil ik ze ook zo goed mogelijk proberen te maken !
Donderdag heb ik heel fijn bezoek gekregen op kot, mijn zus.. Zij had vakantie deze week en zag het wel zitten om een dagje langs te komen in Leuven. Donderdagmorgen na de les ben ik haar aan het station gaan afhalen. Toen zijn we samen een broodje gaan halen en heb ik ze meegenomen naar de volgende en laatste les van die dag. Zij had er niet bepaald veel zin in, maar ze moest mee van mij Normaal had ik twee uur les, maar we zijn maar één uurtje gebleven ( Daar mogen jullie geen voorbeeld aan nemen, hoor ! ;-) ). Maar het is een les waarvan alles in de cursus staat en als er iets niet in de cursus staat, zet de prof het op toledo, dus.. Maar geloof mij, dat was een van de eerste en laatste keren dat ik dat deed, want ik voel er mij toch nooit goed bij om uit de les te blijven. Ik heb altijd schrik dat ik teveel mis Daarna zijn we samen nog wat gaan shoppen in Leuven zelf en zijn we samen iets gaan eten. Op donderdagavond ga ik altijd dansen. Beetje sporten doet mij echt goed hier. Mijn zus had liever dat ik deze week niet ging, maar ik heb ze toch kunnen overtuigen om gewoon even mee te gaan. Daarna hebben we nog een klein stapje in de Leuvense wereld gezet. Ik heb haar de oude markt op donderdagavond laten zien en daarna zijn we in het gezelligste cafeetje van Leuven een warme chocomelk gaan drinken. Daarna zijn we toch maar ons bedje ingekropen, want de dag erna had ik om 9 uur weeral les. Twee uur spaans en twee uur Engels. Gelukkig hebben we op vrijdag nog leuke lessen!
Het is momenteel zondagmiddag en dat betekent dat ik straks terug naar Leuven moet. Deze week heb ik er niet zoveel zin, omdat ik weer twee dagen geen les heb. Ik heb dus maandag en dinsdag les, woensdag en donderdag geen en vrijdag moet ik nog twee uurtjes naar de les. Ik vind het gewoon stom dat ik voor die twee uurtjes op vrijdag nog in Leuven moet blijven, maar uiteindelijk heb ik zo op woensdag en donderdag wel veel tijd om te studeren en dat komt mij goed uit. Laten we hopen dat ik dan 's avonds iets te doen heb, want zo twee dagen alleen op een kamertje zitten. Dat is niks voor mij !! Ohja, hier nog wat foto's om jullie een beter idee van mijn kot te geven, want de vorige foto's waren van in het begin en toen zag het er nog een beetje zielig uit
Liefs,
Silke
p.s. : ik had er graag nog wat fotootjes bijgeplakt, maar het wou niet werken. Dus die zullen voor de volgende keer zijn... ;-)
Zoals ik jullie allemaal verteld heb in mijn vorige blogbericht, heb ik het op sommige dagen nog wel een beetje moeilijk hier in Leuven ;) Zeker op dagen zoals mijn verjaardag... Maandagavond zat ik in de keuken ( Pasta te eten die ik in een potje had meegekregen ) en ik was tegen mijn kotgenoten aan het vertellen dat ik het echt niet zag zitten om te verjaren hier, dat ik schrik had om alleen te zitten. Zij vonden mij allemaal wat zielig ( was ik ook wel een beetje ).
Dusja, ik maandagavond gewoon op tijd mijn bed in, niet eens gewacht tot 12 uur.. Ik lig in mijn bed en ineens gaat de bel, héééél hard en héééél lang ! De eerste verassing was gearriveerd. 2 van mijn vriendinnetjes hier in Leuven , Laura en Eef stonden aan mijn deur. Zij wouden mij als eerste een gelukkige verjaardag kunnen wensen. Kvond het zo lief van hun ! Ze hebben nog wat bij mij op kot gezeten en toen was het maar eens tijd om te gaan slapen. Eens ik terug in bed lag, had ik al geen zin meer in de dag die ging volgen. Ik had weer schrik om mij alleen te voelen ( Dit kan zo stom klinken. Hoe kan je je nu alleen voelen in Leuven ?! Wel, zo moeilijk is het niet Zeker niet als je zo een fijne band met je familie en vrienden hebt, als dat ik die heb).
Dus dinsdagmorgen, 12 oktober, de echte dag van mijn verjaardag kon ik fijn uitslapen, want ik had pas les om 12 uur( Les van 12 uur tot 13 uur, trouwens. Het is echt de moeite niet. Het is de fijnste les die ik heb, English literary history. De prof is echt heel leuk om naar te luisteren en hij begint altijd 10 minuten later, dus het is zoals een lesuur op de middelbare school). In de eerste les zag ik nog niemand die ik kende, dus voelde ik mij nog meer alleen ! Op straat komen en niemand die weet dat het toch een beetje jouw dag is.. Het is gewoon gek in zo een grote stad ;) !
's middags kreeg ik een smsje van een meisje uit mijn les, Eva. Zij is echt mijn vriendin geworden hier en ik heb al heel veel aan haar. Ze stuurde mij om te vragen of ze even kon langskomen voor de les, want ze had iets bij wat ze niet mee kon nemen naar de les. Ik stuurde terug dat ze maar zo snel mogelijk moest komen, want dat ik niet weer alleen op kot wou zitten . Ze kwam hier op kot aan met een reuzegrote aardbeientaart. Ze was echt zooo lief voor me ! Hebben fijn zitten keuvelen en dat was het eerste moment waarop ik dacht : ' wat is het fijn om jarig te zijn !'.
Rond half 4 vertrokken we naar de laatste les van die dag, 'Kennismaking met de Spaanstalige wereld'. Het is zo boeiende leerstof, maar de colleges zijn zo ongelofelijk saai ! De prof zegt gewoon letterlijk wat er in de cursus staat. Echt niet fijn ! Maar goed... Wij samen naar die les en daar hadden we ook afgesproken met onze andere vriendin, Felicia. Zij had ook een heel leuk cadeautje voor me gekocht. Ik zeg het maar, omdat ik zo kan duidelijk maken hoe snel je hier vrienden maakt !
Om 6 uur was de les gedaan, dus ik terug naar mijn kot. Ik wist dat Eva meeging tot half 7, omdat mijn papa dan zou komen om iets met mij te gaan eten. Maar ook Felicia ging ineens mee. Zij moest nog lang wachten op haar trein en zei dat ze dan liever ook even met mij meeging. Terug op kot stond ook Laura al op mij te wachten. Zij wist ook dat ik absoluut niet alleen wou zitten na de les en zij stond dus ook al fijn aan mijn kot te wachten. Ik, nietsvermoedend naar binnen in mijn residentie en wanneer ik aan mijn kot kom, zie ik ineens dat heel mijn deur versiert is. Ik dacht : ' wat is mij dat hier ?!'. ( eerst ter info : naast mijn kot is een grote gemeenschappelijke ruimte waar iedereen feestjes in mag organiseren enzovoort). Het eerste wat ik daarna dacht was: 'Ja, oké, mijn vriendinnen zijn even hier geweest en dan weer naar de les vertrokken'. Maar toen zei Laura: ' Wie zou dat toch gedaan hebben?' en toen trok ze ineens de deuren van de gemeenschappelijke ruimte open en.... WOW ! Iedereen die ik heeel graag heb ( behalve mijn vriendje) was er ! Was echt ongelofelijk ! Ze waren dat al weken aan het regelen en ik had weer niks door, natuurlijk ! Zelfs vriendinnen en een vriend die niet in Leuven zitten, waren er en ook mijn tante, nonkel, mémé en kleine nichtje die van ver moeten komen, waren er! Ze hadden allemaal leuke cadeautjes bij, de sfeer zat er goed in.. Ik kan jullie zeggen dat ik een onverwachtse onvergetelijke 18de verjaardag gehad heb!
Het leven hier in Leuven is en blijft onvoorspelbaar Vandaag had ik geen les en heb ik veel gedaan voor de lessen. Het was weer nodig. Je kan hier echt niks even laten liggen, want alles stapelt zich zo op.. Morgen verjaart een vriendin van mij ook, dus wordt vanavond weer wat feesten! ( Zijn jullie niet een beetje jaloers ? )
Hier nog enkele foto's van mijn kot. Ondertussen zijn er weer heel wat fotokadertjes en spulletjes bijgekomen. Het wordt alleen maar gezelliger, vind ik zelf ;). Maar zo hebben jullie toch een beetje een idee van waar ik 'woon'.
Zoals jullie allemaal wel weten ( of misschien ook niet ) wordt je als laatstejaarsleerling van het secundaire onderwijs serieus voorbereid op je verdere loopbaan. Dit wordt gedaan door de universiteiten en hoge scholen zelf, maar ook door de secundaire school. Infodagen, openlesdagen, SID-in's... Ikzelf werd er na de zoveeeelste brochure van een of andere universiteit een beetje gek van, maar goed ;) Je kan zo een info nooit genoeg horen, zeggen ze bij mij thuis altijd. Het blog dat ik hier ga proberen bijhouden is ook weer een nieuwe manier om de leerlingen een beetje warm te maken voor het komende studentenleven, een echte job of even helemaal niets.
Ik, Silke Carmeliet, ben na dat lange voorbereidingsproces gekomen tot mijn richting : ' Taal-en letterkunde: Engels-Spaans'. Een ideale richting voor mij, zover ben ik al gekomen na 2 weken. Ik vind de vakken echt leuk, interessant. Ik heb in vergelijking met heel wat anderen, heel weinig les. Zo'n 15-17 uur les in de week. Dat wil dus zeggen dat ik veel uren vrij heb en op woensdag heb ik nooit les. Dit is voor mij echt ideaal, omdat ik zo mijn lessen goed kan bijhouden. In deze richting is het nodig dat je al veel doet vóórdat de lessen beginnen. Iets wat echt perfect is voor mij, omdat ik het in het middelbaar nogal moeilijk had met mijn lessen bij te houden enzo. Maar voorlopig is het mij hier toch al bijzonder goed gelukt om van in het begin alles bij te houden ;). Het is ook echt wel nodig. Je merkt gewoon dat het veel makkelijker is om de lessen dan te volgen, omdat de profs dikwijls terugkomen op iets van de vorige les ofzo.
Natuurlijk valt er buiten het studeren en naar de lessen nog zoveel meer te doen hier in Leuven. Ik heb het geluk ( velen dachten dat het een ongeluk zou zijn ) dat haast al mijn vriendinnen hier in Leuven bij mij het straat op kot zitten. Maar zelfs als je dat niet zou hebben, geen paniek ! Je leert hier zo snel overal mensen kennen. Iedereen die in zijn eerste Bachelor zit, is hier nieuw en alleen. Iedereen zoekt dus vrienden ;) Ik ging in mijn eerste week naar een les die toen blijkbaar niet meer bleek door te gaan, maar ondertussen leerde ik er wel 2 ongelofelijk leuke meiden kennen waar ik nu altijd mee naar de les ga. Ik zit ook op een residentie. Ik zit met 27 mensen op een gang. We hebben een gemeenschappelijke keuken, gemeenschappelijke douches en ook de toiletten zijn gemeenschappelijk. Dit is echt geen probleem, integendeel ! Je kan je hier gewoon nooit alleen voelen. Altijd plezier en leute ( en ook een schouder om op te huilen ) verzekerd ! ;) In Leuven zelf is er zovéééél te doen, maar geloof mij als ik zeg dat ik daar nog niet zo van geproefd heb. Ik vind het echt belangrijk dat ik hier eerst wat mijn ritme vind, voordat ik eens een stapje ga zetten in deze mooie studentenstad. Ik ben natuurlijk wel al eens gezellig iets gaan drinken met vriendinnen ( en we hebben ook al gesport, jawel !) .
Het sporten was/ is nodig... Ik heb hier een onregelmatig ritme. Lessen die altijd anders vallen, dan terugkomen op kot, zelf voor het eten zorgen, daarna nog studeren. Ik geef toe dat het niet altijd even makkelijk is. Ook het thuisfront missen is voor mij niet altijd even makkelijk deze eerste weken. Het lijkt wel alsof het weekend voorbij vliegt als je dan weer thuiskomt. Nooit tijd genoeg om alles te doen wat je zou willen doen ! En op sommige dagen is het natuurlijk nog zwaarder. Morgen vier ik mijn 18de verjaardag en daarom vind ik het op dit moment niet zo leuk hier te zitten. Ik zou veel liever thuis zitten om taart te eten die ik zelf heb mogen kiezen ;) ! Maarja, mijn 18de verjaardag vieren in Leuven, het heeft natuurlijk ook zijn charmes...
Het wordt tijd dat ik verder ga studeren ( niet dat ik zoals vannacht om 12 uur er ineens achter kom via Toledo ( Het smartschool van de K.U. Leuven ) dat ik nog heeeeel veel teksten moet lezen. Ik ben tot half 2 vannacht bezig geweest en heb mijn wekker heel vroeg moeten zetten om toch zeker te zijn dat ik alles gelezen had voor de les begon ! Ja, het leven kan hier heel mooi zijn ;) ).
De grootste strijd werd vooral uitgevochten tussen Apolloon, de studentenkring van Sportkot en revalidatie-en kinewetenschappen en de rest.. Wij hebben gesupporterd voor Apolloon, aangezien de meerderheid ( de rest, dus..) tegen Apolloon is en ze waren zo snel dat het ook gewoon het leukst was om voor hen te supporteren. Jammer van het slechte weer, anders hadden we daar een hele nacht kunnen staan supporteren, denk ik 
! 
Daarna zijn we toch maar ons bedje ingekropen, want de dag erna had ik om 9 uur weeral les. Twee uur spaans en twee uur Engels. Gelukkig hebben we op vrijdag nog leuke lessen! 
