Dit is de informatie blog over actualiteit rond invaliditeit, medischebetwistingen, schadevergoeding, verdediging in expertises Welkom op mijn informatie website.Ik volg de nieuwsberichten en haal eruit wat als nuttige informatie kan dienen voor de patiënten. Het is een distributieplatform van kennis en ervaring.
In een wereld vol verandering blijf ik stilstaan bij actualiteit en plaats commentaar naast die nieuwsgaring.De verzekeringsgeneeskunde is volop in beweging. Medische betwistingen en schadevergoeding voor het slachtoffer vormen het onderzoeksgebied van deze blog rond actualiteit over de rechten van het slachtoffer en de zieke.
In de
expertise vergaderingen horen we dikwijls van tegenzijde argmenteren in de zin
van ja
maar deze persoon is hoogsensitief voor pijn dus zullen we dat niet integraal
vergoeden
Vele mensen
zijn werkonbekwaam wegens overspannnen. Het klinkt wat ouderwets maar die terminologie vind
ik altijd veelzeggend.
In een serie
etiketten ziet de leerkracht op school soms niet meer de bomen door het bos.
Leraars en onderwijzers klagen dat soms meer dan de helft in het begin van het
schooljaar bij de kennismaking al gelabeld wordt met één of ander etiket.
Dat etiket
hoeft geen nadelige benaming te betekenen. Hoogsensitieve mensen hebben
dikwijls bijzondere kwaliteiten. Zij worden graag gezien, zij merken oop de
werkvloer problemen op en vinden sneller een oplossing die anderen niet zo
zouden bedenken.
Hoog
sensitieve kinderen zijn meestal sneller geneigd om anderen te helpen.
Vele
politiekers en staatslieden zijn heel intelligent maar tegelijk hoogsensitief. Is dat
een voordeel of nadeel ?
Heeft de karaktertrek hoogsensitief hen zoveel succes in het leven opgeleverd ?
Wanneer we
in de geschiedenis kijken zien we zeker duidelijke tekenen van hoogsensitief
bij mensen die zich aan de macht konden vastklampen. Volgens mij was Steve
Stevaert in zekere mate hoogsensitief. Hij klom op van cafébaas met een lege portemonnee tot 'minister van staat' om
nadien als een raket neer te storten. Er zijn een serie staatsmensen die na
uitzonderlijk succes en magnifieke prestaties zijn ingestort op emotioneel vlak.
Het is
opvallend welke bijzondere personen in de artiestenwereld na grote
succesperiodes en een bomvolle bankrekening zijn ten onder gegaan met zelfdoding. Het ging dikwijls om een
gebeurtenis waar zij emotioneel niet overkonden. Volgens mijn overtuiging als getrainde huisarts: te veel stimuli in hun hersenen.
Mooie personen met veel geld en succes op professioneel vlak kunnen ineens emotioneel afknakken. Ik herken dan vaak het symptoom van een hoogsensitief mens. Zij verstonden bijvoorbeeld complexe muziek, hadden zakelijk inzicht, kwamen tragisch aan hun einde door een voorval dat niet zo dramatisch hoefde in te slaan in het hoofd van de hoogsensitieve mens. Zij grepen naar pijnstillers, dronken te dikwijls acohol, experimenteerden met drugs.Ik denk dan bijvoorbeeld aan
Elvis Presley, Michael Jackson. Het waren zeer gevoelige mensen die ook
kwetsbaar waren in hun uiterlijk stoer en zelfzeker bestaan. Ik verwijs ook naar zangeres Dalida.
Ik vertel dikwijls aan mijn wanhopige patiënten over het door mijzelf genoemde Elvis-syndroom.
Wat is te verstaan onder dat etiket van ho o g s e n s i t i e f ?
Vele
tijdelijk geesteszieken van tegenwoordig gebruiken dat etiket om hun toestand
uit te leggen. Het is trendy om zogenaamdhoogsensitief voor iets te zijn
terwijl dat vroeger helemaal anders werd geformuleerd. Ook in schoolsituaties
bestaan een resem van etiketten voor kinderen die zogezegd lijden onder
hypertensie, ADHD, en andere stoornissen die er vaak niet echt zijn. Ik ben voorzichtig in het gebruik van die reeks etiketten op scholieren die niet goed in de rij stappen. Ieder kind is uniek , soms te slim in de klas en als het in een onderwijs situatie niet goed meedraait is het soms goedkoop om een etiket op het voorhoofd van de bolleboos te kleven.
Het falen
van hun opvoeding van het kind sturen ze in gesprekken bij door te zeggen dat
het kind die of die stoornis heeft. In het tijdschrift KLASSE werd er ook al
voor gewaarschuwd dat te gemakkelijk naar etiketten van ADHD enz. wordt
gegrepen terwijl het gewoon gaat om een kind dat van tijd nogal onrustig is.
Dat kan te wijten zijn aan puberen, onrust in het gezinb ( veel gebroken
huwelijken, pesten op het werk van ouders of pesten op school door kinderen van
ouders die hun kind vertellen dat ze op het werk gepest worden).
Vele
leerkrachten zijn geoefend: een moeilijk onrustig kind krijgt een rustige plek
in de klas, de ouders slagen er niet in om structuur in het gezinsleven te
brengen dus met regelmaat in het leven van de scholier te brengen komt de
scholier uit het turbulent vaarwater. De leerkracht ontdekt een intelligentie waarvan de ouders onwetend waren. Zij kunnen niet vergelijken met de andere kinderen in de klas die de leerkracht dagenlang allemaal tegelijk ziet.
Er zijn
kinderen die door ouders worden gestraft terwijl dat zeker niet zou moeten want
in de schoot van het gezin wordt de hoogsensitiviteit niet goed gekaderd. Het
is misbegrepen.
Elke
volwassene is wel af en toe overstuur, overspannen, gïrriteerd. Waarom hebben
sommige mensen te veel stress over een onderwerp of door een oorzaak die
anderen juist niet stoort, zelfs stimuleert ?
Professoren
hebben persoonlijkheidsonderzoeken ontwikkeld om zo tot een definitie te komen
van hoogsensitiviteit. Meer bepaald professor Elke Van Hoof en professor
Patricia Bijttebier ( expert ontwikkelingspsychologie).
Is hypersensitiviteit meetbaar ? Wanneer verdient iemand het etiket
hoogsensitief ?
Het
betreffen dikwijls intelligente mensen die te veel informatie oppikken uit een
plaats waar zij zich bevinden, de situatie waar zij ongevraagd in terecht
komen. Het gaat dikwijls om mensen die niet goed kunnen omgaan met de overgang
van dag naar nacht, kalender bijhouden, niet meekunnen in het ritme van de
nieuwe samenleving.
Er zijn te
weinig plaatsen waar men nog tot rust komt. Iederen is online. Elke dag moet
efficiënt worden ingedeeld. Als je in vakantie gaat moet je daar alles zien wat
op internet wordt aanbevolen ( Trip Advisor, reissittes allerhande). Alle
muziek hoor je op je smartphone op elk tijdstip van elk genre dat je maar wil.
Je mag zeker niet stilvallen, de jacht duurt voort.
Het is een
typisch kenmerk voor mensen met een hoog IQ dat alle zintuigen bijzonder goed
op elkaar zijn afgestemd. Dat is zo het geval bij schaakkampioenen. Zij horen
alles, kunnen de reuken direct thuisbrengen, hun ogen staan naar alle kanten
gericht en zij kunnen de opgeslageninformatie snel verwerken om zo zonder aarzelen tot directe beslissingen
te komen. Dit is ook bij topvoetballers zoals Maradonna en Pele die het veld
goed in kaart konden brengen na supersnelle analyse in de hersenen.
Maar degene
die zintuiglijk zeer gevoelig is kan snel neurotisch worden als hij wat
ouder wordt. De hersenen kunnen niet alles meer juist ordenen. Er is dan een
storing in het leefritme.
In het
werkgeheugen zit een filter. Door de jacht van het leven kan die filter soms
disfunctioneren zonder dat de persoon het zelf doorheeft. Bereikt die
opgeslagen informatie een verzadigingspunt en gaat het lichaam met het brein
over de grens dan is er een gevoel van overspannen. In het Frans
surmené In het Engels wordt vaak gezegd: he is off his record.
Als de
filter te veel doorlaat van de geregistreerde informatie met de zintuigen en
dat houdt een tijd aan dan ontstaat een situatie van hypersensibiliteit.
Ongefilterde informatie komt in de hersenen met een veel hoger volume dan de
normale hersenen kunnen verwerken. Die te hoge dosering kan leiden tot krankzinnigheid
bij een hoogbegaafd persoon. Hij haalt meer informatie binnen dan de
doorsnee normaal gezonde persoon maar komen in een stadium van te veel stress.
Er is dan overprikkeling.
Gezonde
mensen kunnen door te veel prikkels op de werkvloer zo overspannen geraken. Met
rugklachten en hoofdpijn, te hoge bloeddruk komen zij op ziekenkas. Er wordt
naar een verklaring gezocht en de therapeuten zien het vaak niet binnen hun
vakgebied. Klachten van de lage rug en nekpijnen zijn dikwijls verbonden aan
geestelijk overspannen.
De vader en
moeder van vandaag moet én geld gaan verdienen, én mooi en vriendelijk
thuiskomen, én een goede opvoeding garanderen, én promoveren . De supermama en
superpapa rijdt ook taxi om elk kind van en naar een reeks hobbys te
transporteren. De achterbankgeneratie moet bediend worden want er wordt veel
verwacht van het kind.De supermamas en
superpaps geraken uitgeput en verzeilen in relatieproblemen. Zij nemen pillen
tegen de depressie, pil voor dit en pil voor dat vooral tegen hoofdpijn.
Ik raad mijn
patiënten dagelijks aan om het wat rustiger aan te doen. Een wandeling met
nordic-walking-stokken van de Aldi ( 3 euro) kan veel oplossen. Dagelijks
minstens een uur marcheren is het beste medicijn voor hoogsensibele mensen. Maar
dan best niet online, zonder oortjes voor de muziek van de apple iphone.
De oermens
moest duizenden jaren geleden dagelijks in de steppe voedsel zoeken, water
halen, herhaaldelijk dagenlang een groep volgen die zich als nomadenvolk
verplaatste. De Neanderthaler en homo sapiens was een trekker. Het marcheren
is de meest natuurlijke manier van bewegen. Eigenlijk is lange marchen
beter dan intensief sporten, het lichaam wordt niet onder druk gezet. Het kost
niks en is overal mogelijk. Voor de zieke die niet buiten kan raad ik de
Tunturi stepper aan, kost geen zeventig euro bij Coolblue.
Er is de
laatste twintig jaar een stijging in de verkoop van zeilboten. Mannen en
vrouwen stappen uit het jachtig bestaan om in eenvoud aan boord van een niet
comfortabele zeilboot te gaan leven. Eenvoudig koken, niet trendy gekleed. Dat
heet dan onthaasting.
Wat ze
eigenlijk doen is ont-haasten, loslaten van materieel bezit. Ikken miljonairs die overspannen zijn van het
beheer van hun patrimonium. Het is de aard van het beestje dat we allemaal
eigenlijk wat bang zijn om iets los te laten. Loslaten en het brein daarna
herprogrammeren is een deugd. Een hype die de volgende jaren zal toenemen
zeggen degenen die ermee begonnen zijn en nooit de stap terug willen zetten. De
ratrace noemen de amerikanen dat.
Mijn patiënten vertonen vaak onleefbare stress. Zij vragen me om raad en denken dat hun situatie uitzichtloos is tenzij ik een medicijn voorschrijf.
Kan de patiënt zichzelf genezen zonder de medicijnen zoals antidepressiva ?
Er is hierover recent een interessant artikel verschenen in De Standaard in datum van 9 februari 2016.
Hierin wordt beschreven hoe de zieke zijn leven weer in handen kan nemen.
In de expertiseverslagen van dokter Chris Dillen - psychiater die voor rechtbanken
optreedt - lezen we dikwijls dat het slachtoffer te veel wegzinkt in een passieve houding. Er is een 'coping' strategie tegenover persoonlijke moeilijkheden in het dagelijks omgaan met situaties, maar die verschilt van mens tot mens.
Tot een bepaald niveau kan de mens zenuwachtige omstandigheden aan, dit verschilt per persoon. Dat is moeilijk meetbaar. In het verwerken van een ongeval met letselschade horen we in expertisevergaderingen dikwijls dat het niet kunnen verwerken van een ongeval verband houdt met oudere geestelijke ' sequellen'. Men vraagt dan het slachtoffer uit over haar/zijn verleden. Leefde die persoon voorfgaand het ongeval misschien in een bedreigende situatie: ouders, foute partner, problemen op de werkvloer ?
In het artikel in DE STANDAARD van 9 februari 2016 dat hierna wordt samengevat met eigen commentaren, lezen we dat je je eigen brein zelf kan
" bedraden".
Professor Elke Van Hoof is stressexperte en werd geïntervieuwd over het wapenen tegen ziekmakende stress.
Citaat: Wat lagdurige stress met onze hersenen doet en hou je je daartegen kan wapenen ?
We zijn gemaakt voor stress. Voor veel stress zelfs. Alleen mag hij niet continu zijn.Als je je stressbrein de regie over je leven geeft wordt de wereld één grote bedreiging.
Het goede nieuws ? Je kan je brein ook anders bedraden.
Stress is niet erg zegt Elke Van Hoof, stressexperte en professor aan de VUB. Er is geen enkele reden om stress te mijden.Stress houdt ons aan de gang. Allen: stress is een veelvraat , een zichzelf voedende neerwaartse spiraal. Als je met een gestresseerde bril naar de wereld kijkt, ziet de wereld er dreigender uit. Waardoor je van de slag nog meer stress ervaart. Waardoor elke kleine tegenslag als een trauma kan gaan voelen. Waardoor je enzovoort, enzovoort.
In principe is ons lichaam perfect gewapend om met stress om te gaan. Ons reptielenbrein, goed voor de reflexen die ons vroeger tegen grote, snelle wilde beesten moesten beschermen, jaagt de stress aan-meteen, en in stevige pieken. Dat werkt op onze middenhersenen, nog zo'n stuk van de hersenen dat puur om emoties draait. '
Je zou die twee hersengebieden samen het stressbrein kunnen noemen" zegt professor Elke Van Hoof".
Aan de andere kant, vooraan in ons hoofd, zit de prefrontale cortex, die meer bewuste processen stuurt.
Relativeren en nuanceren bijvoorbeeld, en plannen, perspectief zien, maar dus ook onze emoties en instincten coördineren."
De stresshormonen, adrenaline, en cortisol, counteren ons lichaam met herstelhormonen. Tenminste, zolang het daar de kans toe krijgt. "
Een gezonde stressrespons is kort en intens, en nadien val je terug naar het rustniveau. Dan kan het systeem de afvalstoffen verwijderen, en kunnen de herstelhormonen hun werk doen. Het probleem is dat onze stressoren tegenwoordig geen wilde beesten meer zijn, die opduiken en dan weer verdwijnen. De meeste dingen die ons stress geven, zitten tegenwoordig in ons hoofd. En die gaan niet weg. En zolang een negatieve overtuiging er zit, blijft ons emotionele brein die stressresponsen afvuren. Ons stressysteem staat aan of uit. Een beetje stress bestaat niet vanuit neurofysiologisch standpunt?"
En wat gebeurt er als ons stressbrein de hele tijd aan het stuur zit ?
Dan is de taakverdeling tussen het stressbrein en de prefrontale cortex niet meer helder.
Als het stressbrein constant gestimuleerd wordt, blijft de rotisol aan de hippocammus plakken en valt hij stil. Dan heb je geen verweer meer tegen de stress. Je reageert alleen nog vanuit je overlevingsinstinct en emoties. Kortom, je wordt een kip zonder kop.
Vraag reporter
Hoe kan ik de regie teruggeven aan het denkende deel van mijn brein ?
" Je lichaam moet de tijd krijgen om te herstellen. Herstelhormonen maak je alleen als je ontspant, als je jezelf de tijd gunt om een goed gevoel over jezelf te ontwikkelen. Het is heel belangrijk dat je geregeld niks doet. Over de hele lijn kan je je voordeel doen met het besef dat neuronen die samen vuren, meer macht hebben. En hoe krijg je meer neuronen in je brein ? Door dat deel te trainen. Als je je stressbrein steeds de overhand laat halen, wordt dat alsmaar performanter. Maar als je prefrontale gebieden versterkt, krijgen die meer macht."
Vraag reporter: als stress op zich niet slecht is, hoe weten we dan of we te veel stress ervaren ?
"Dat is heel persoonsgebonden, maar als je je constant opgejaagd en angstig voelt, dan scheelt er iets. Er is een goede wetenschappelijke vragenlijst ontwikkeld, de Utrechtse burn-out schaal."
"Een goede indicator is ook je recuperatievermogen."
"Hoeveel precies te veel is valt moeilijk te voorspellen. Veel hangt af van je geschiedenis. Het kan ook van schijnbaar banale dingen afhangen. Bijvoorbeeld van de hoeveelheid fysieke stressfactoren die je te verwerken krijgt. Zo zijn mensen vanaf de geboorte van een tweede kind doorgaans kwetsbaarder. Dat ligt niet aan dat kind maar wel aan de leeftijd waarop mensen dat kind krijgen. Dat komt omdat je je leven moet herorganiseren, meer nog dan met een eerste kind. Maar het komt ook simpelweg omdat je twee kinderen hebt die virussen en bacterien mee naar huis brengen.
Als je lichaam zich moet verweren heeft het stress."
"Dat soort signalen negeren wij vaak. Als jij met een verkoudheid gaat werken, zit je met een verhoogde hartslag achter je laptop, en daalt je draagkracht. Maar wie houdt daar rekening mee ?"
Vraag reporter krant: Hoe vaak moet ik niksen ? Een keer per week ? Een keer per dag ?
"Er is geen echte richtlijn voor maar toch minstens vijf minuten per dag.En wie het warm krijgt als hij dat hoort, zit in de problemen.
Dat is helaas de werkelijkheid. We kunnen het niet meer, we laten het niet meer toe. Mensen die ik vraag het te proberen zeggen dan dikwijls: " ja, maar dan krijg ik vanalle gedachten". Natuurlijk krijg je dan vanalle gedachten, dat is wat je hersenen doen. Maar jij beslist of je die gedachten aandacht geeft. Jij kunt beslissen of je die gedachten laat voorbij drijven zoals de wolken voorbij drijven aan de hemel.
Als je dat echt niet meer kan, dan kun je die gedachten snel opschrijven in een boekje, en ze dan loslaten. We moeten dat echt leren.Onze hersenen consolideren nieuwe kennis pas op momenten dat we niets doen. Het hoeft niet lang te duren. Doe het desnoods aan je bureau. Doe vijf minuten aan geleid dagdromen als je ergens mee klaar bent. Denk aan iets leuks, aan je laatste vakantie bijvoorbeeld."
Vraag reporter: in welke moeten werkgevers hierin hun verantwoordelijkheid
nemen ? Heel wat mensen drijven zichzelf tot het uiterste omdat ze hun job goed willen doen, of omdat de baas de druk opvoert.
"Werkstress is altijd het resultaat van een complexe interactie tussen werknemer, werkgever en maatschappij. Maar ook in wat we onze maatschappij laten zijn, dragen we zelf een verantwoordelijkheid. Niemand verplicht je om een smartphone en daar drie uren per dag mee bezig te zijn. Die drie urren gun je je hersenen geen recuperatie.
De nieuwe wetgeving over psychosociaal welzijn is een grote stap in de goede richting. Er is een bewustwording, er is het besef dat het een gedeelde verantwoordelijkheid is. De werkgever moet ruimte en flexibiliteit bieden; de werknemer moet voor zichzelf kunnen zorgen en grenzen aangeven.
Technologische revoluties, zoals nu met de smart devices en het nieuwe werken, vergen altijd een aanpassing van de mens. Ook ten tijde van de industriële revolutie werd het verschijnsel burn-out beschreven."
DRIE TIPS OM DE REGIE OVER JE LEVEN WEER IN HANDEN TE NEMEN
Één
Bewegen_- bewegen- bewegen !
Beweging gooit de cortisollen van de hippocampus, zodat die haar functiegoed kan opnemen en he stressysteem afremmen.
En spieropbouw bevordert serotonine, die je een goed gevoel over jezelf geeft. Doe het elke dag, ook als je 's avonds vermoeid thuiskomt.
Twee. Houd de verwondering levend.
Je moet toch bewegen dus begin met een wandeling tijdens de lunchpauze. En als je toch buiten bent, ga dan op zoek naar iets in de natuur wat je verwondert. Verwondering en nieuwsgierigheid activeren de prefontale gebieden. Doe geregeld iets nieuws.
Tip drie. Schrijf elke dag drie dingen die goed gingen.
Als je dat elke dag doet, rewire ( = bedrading) je je brein ook. Je haalt je focus weg van het negatieve.Zeker mensen die diep zitten moeten weer leren wat positief is. In het begin is dat heel basic. ( ' de auto startte'). Maar na een week of drie-vier worden dat intense geluksmomenten. Ook dat is iets wat je traint. Duurzaam geluk situeert zich links inze prefrontale cortex. Snel genot niet, dat zit in ons emotiebrein.
Einde citaat De Standaard en professor Elke Van Hoof - VUB
Besnijdenis van clitoris en schaamlippen bij moslimmeisjes in Antwerpen
Collega dokter Fabienne Richard is werkzaam bij het Tropisch Instituut in Antwerpen. Zij heeft voor de kranten een rapport kenbaar gemaakt dat spreekt van duizenden meisjes die gevaar lopen om te worden besneden.
Volgens het rapport van deze onderzoekster van het Instituut voor Tropische Geneeskunde lopen meer en meer Belgische meisjes tussen nul en veertien jaar het gevaar om te worden besneden.
De sterke toename houdt verband met de toestroom van vluchtelingen in Antwerpen. Dit is te lezen in haar " Studie over de prevalentie van en het risico op genitale verminking in Belgie".
Randbemmerking blog: wat met tussenkomst van het ziekenfonds als er na de verwijdering van schaamlippen en clitoris medische verwikkelingen ontstaan ? Het ziekenfonds moet dit kunnen terugvorderen van de daders van dit misdrijf.
Genitale verminking is strafbaar volgens het strafwetboek. Zie mijn eerdere publicaties over sexuele misdrijven en juridische kwaificatie.
Over sexuele verminking van moslim meisjes is nog meer te lezen in Gazet Van Antwerpen van 4 februari 2016 editie metropool. De tekst van mijn blog is een samenvatting van wat in de krant is te lezen.
Collega dokters die actief zijn als huisarts hebben me al herhaaldelijk dit probleem voorgelegd. In de raadplegingen komen zij ongewone aandoeningen tegen die de meisjes hebben opgelopen na een rituele besnijdenis in families in Antwerpen.
Het slachtoffer van genitale verminking kan een klacht doen bij de politie en letselschade recupereren van een dader. Minderjarigen kunnen een pro deo advocaat aanstellen gespecialiseerd in jeugdrecht.
Patienten vragen info over wijze van schadeberekening voor letsel
WELKE VERGOEDING VOOR WELK LETSEL ?
Patiënten vragen veelvuldig tijdens de consultaties welke bedragen voor welke letsels worden toegekend.
In de verzekeringsgeneeskunde bestaan er berekeningsmethodes die de medische experten, schaderegelaars van verzekeringen en advocaten toepassen,
Terecht vraagt het slachtoffer aan de medisch expert die onderhandelt: hoe wordt het percentage van arbeidsongeschiktheid vastgelegd ? Wat is het verschil invaliditeit, persoonlijke ongeschiktheid, economische ongeschiktheid. En hoe worden die percentages bepaald ? Is dat wettelijk vastgelegd ?
Is de Officiele Belgische Schaal voor Invaliditeit ( OBSI Belgisch Staatsblad) altijd de meetlat voor de berekening van mijn letselschade ?
In deze blog wordt op de belangrijkste thema's ingegaan.
Het kan een handleiding vormen voor de huisarts die met dezelfde vragen wordt geconfronteerd tijdens het opstellen van een attest voor zijn patiënt.
De advocaten die mijn teksten lezen zijn welkom om voorbeelden uit rechtspraak en rechtsleer te sturen. Ik zal zoveel mogelijk verwerken hetgeen me wordt aangeleverd door advocaten, rechters, in de mate dat het voor publicatie vatbaar is.
Dit is ook dienstig voor mijn later handboek over letselschade-verdediging waaraan wordt gewerkt. Delen van het manuscript van het later te verschijnen boek zullen hier worden verwerkt. De advocaten, verzekeringsmaatschappijen, medische experten die hierop willen reageren met informatie die in mijn later boek kan verwerkt worden dank ik bij voorbaat voor de replieken. Mogelijk moeten thema's worden bijgestuurd gezien de veranderende rechtspraak en nieuwe publicaties door verzekeringsjuristen.
