Het Parfum

Inhoud blog

	3. (POV Baldini)
	2. (POV Jean-Baptiste Grenouille)
	1. (POV Jean-Baptiste Grenouille)
	Proficiat!

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Het Parfum

10-11-2019

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

3. (POV Baldini)

6 Maart, 1756, Parijs (Pond du Change)

Een paar uren geleden is mijn leerjongen Jean-Baptiste vertrokken. Ik heb hem niet meer nodig!
Drie jaar lang was ik met hem opgescheept, DRIE JAAR!
Hij gaf me toen al de kriebels, toen hij voor het eerst bij mij een levering kwam brengen. Nu dat hij weg is, voel ik me nog steeds onbehagelijk. Mijn vrouw trouwens ook. Die kan hem ook niet hebben. Ik weet niet wat het is dat me zo oncomfortabel maakte. Hij was een vlotte leerling, hij maakte de geniaalste parfums- Ik bedoel, zonder hem had ik deze rijkdom niet kunnen bereiken! Ik lever aan de rijkste mensen over heel Europa, zijne Majesteit is mijn grootste klant! En dat heb ik allemaal aan Jean-Baptiste te danken. Maar toch wil ik hem nooit meer zien.
Dat zeg ik nu zo, maar ik weet nog heel goed toen hij doodziek was, ik bijna in tranen uitbarstte. Zijn lichaam zat vol met etterende gezwellen, hij had hoge koorts, en bijna geen hartslag meer. De dokters die langskwamen zeiden allemaal hetzelfde: 'Hij zal dit niet overleven'. En een paar dagen later stond hij er weer, alsof hij de laatste maand alleen maar geslapen had! Zo een angst om zijn leven voor niets
Het was wel logisch dat ik niet wilde dat hij stierf. Hij was mijn goudmijn! Mijn schatkist! Mijn enige reden om success!!
En toch was er iets aan hem Iets dat ik niet kon hebbenIk niet, mijn vrouw niet, mijn klanten niet, mijn bedienden niet En we weten allemaal niet waarom. Maar goed. Zoals gezegd, ik heb hem niet meer nodig. Ik heb immers al zijn recepten opgeschreven in een boekje dat ik dag en nacht aan mijn borst gebonden houd. Al zijn schatten, MIJN schatten, zitten erin, en ik moet er zeker voor zorgen dat niemand anders ze heeft. Ze gaan mee in mijn graf, dat beloof ik je.