Ik ben al lang ervan op de hoogte dat er een rijke parfumeur bij mij in de buurt woont, maar ik had nog geen manier gevonden om bij hem in aanmerking te komen als leerjongen, Want als knecht van een leerlooier ben je niet geschikt om bij een prestigieuze parfumeur te komen werken. Hoewel het in mijn geval niet waar is, omdat ik de beste neus in heel Frankrijk heb, snapte ik het wel. Baldini, de parfumeur, wist ook niet dat aan de oever van de Seine een genie werkte bij een oerdomme leerlooier. Maar ik wist dat wel. Ik had het geluk gisteren dat Baldini bij mijn meester geitenleer besteld had en dat ik het mocht leveren. De weg wist ik vanbuiten, aangezien ik dagelijks in de vitrine kijk. Ik vond altijd al dat de winkel naar iets exotisch roken, naar dure gegeurde zakdoekjes en geurend behangpapier. Ik moest van hem leren, van niermand anders. Ik moest er wel eerst zien binnen te raken. Dat gebeurde ook. De seconde dat wij samen in zijn bureau waren, blokkeerde ik de deur. Ik moest hem toch laten zien wat ik, knecht van een leerlooier, kon? Hij was bezig een parfum te kopiëren van zijn concurrent, dat rook je in de hele kamer. Maar hij kon het niet. Zijn gezicht zag er moe en vertwijfelt uit, zijn neus was dik van het snuiven aan het parfumflesje dat hij zo graag ook wilde maken. Ik besloot dus om het zelf te proberen, wat hij na een tijdje ook toeliet. Hij moest geen licht aansteken, de geuren in zijn kamer waren genoeg om de ingrediënten te vinden en bijeen te kappen. Ik had een goed resultaat: Een exacte kopie. Het was simpel om te kopiëren, omdat het een simpel parfum was. Niets creatief, niets nieuws. Maar Baldini was zwaar onder de indruk, en dat was het enige dat ik wou. Hij staarde naar het mengsel, rook eraan, en zei niets. Geen woord. Terwijl hij was aan het staren, maakte ik een tweede kopie, maar in plaats van ze exact te kopiëren zoals ervoor, maakte ik het beter. Toen ik het aan hem gaf nam hij het niet aan en riep dat ik zijn huis moest verlaten. Ik wilde niet, maar ging toch. Misschien hoor ik nog wel van hem. Ondertussen pak ik al mijn spullen al in voor als hij mij wil aannemen. Wie weet.
