Gretel was vandaag met mij aan het praten over alles en nog wat. We hebben heel veel zitten praten want we konden niets anders doen, het was buiten heel slecht weer en ik mocht niet naar buiten van mijn mama dus kon ik ook niet naar Shmuel, ik hoop dat hij niet teveel honger had vandaag. Ik hoop ook dat hij binnen mocht blijven want blijkbaar zijn die soldaten heel stout volgens hem. Ik vind van niet. Ze zijn allemaal heel vriendelijk tegen mij. Zoals ik dus zei was ik aan het praten met Gretel. Per ongeluk was ik beginnen praten over Shmuel. Ik was bang dat ze dat ging gaan vertellen tegen papa en mama want ze hadden mij laten beloven dat ik nooit met de mensen me gestreepte pyjama's ging gaan praten en ik was bang om gestraft te worden. Ik heb dus alsof gedaan dat Shmuel een vriend is dat niet bestaat, dat ik zelf verzonnen heb. Ze gaan dat wel normaal vinden want ik heb hier niemand anders dan mijn familie en de soldaten. Ik heb hier geen vrienden.
Er gebeurde ook iets speciaals vandaag. Ik had het eigenlijk niet verwacht maar plots zie ik Shmuel in mijn huis. Hij was hier aan het werken. We deden allebei alsof we elkaar niet kenden, het was beter zo. Niemand mocht weten dat we vrienden waren anders zouden de soldaten boos geworden zijn. Ik heb toch besloten om hem wat eten te geven. Dat was een slecht idee want lieutenant Korler betrapt hem met eten. Ik had het beter niet gedaan.
|
