Hoi, we zijn terug thuisgeraakt na een goed gevuld dagje.
We trokken na een stevig ontbijt, met kei lekkere yoghurt
(boy I missed it, want dat is geen evidentie om te vinden in Amerika) naar
Rodeo Drive. Indrukwekkend qua chique winkels en wagens maar niet voor onze
portemonnee. De laan eens afgewandeld en vooral etalages bekeken.
Daarna trokken we naar Farmers Market voor de traaaaaaagste
lunch ever. Ik bestel 3 sandwiches: 1 BLT en 2 met avocado en kip. Na een
kwartier is de BLT ready maar zijn ze nog bezig met de andere twee. Na vijf
minuten komen ze zeggen dat ze zonder avocado zitten. Ik zeg replace them in 2
BLTs. Na tien minuten brengen ze al 1 BLT en onze drankjes. Ik wacht op de
derde maar die blijft op zich wachten. Na nog eens vijf minuten komen ze zeggen
dat ze zonder bacon zitten. Mijn gezicht sprak boekdelen! Ik heb de derde
sandwich uiteindelijk gratis gekregen met tonijn (zonder mosterd!!??).
Maar het waren wel lekkere sandwiches. Farmers market heeft
tal van eettentjes en winkeltjes. En een oude trolley. Die hebben we dan
genomen heen en terug zodat we de gehele markt konden zien.
Daarna trokken we naar Hollywood Boulevard en zagen de
sterren op de grond. De Graumen Chinese Theatre en zijn rare snuiters die er
rondlopen. Daar wat rondgelopen en dan plots het Hollywood sign in de verte J
Na wat rondwandelen trokken we terug naar Long Beach. Zijn gestopt
aan een Italiaans restaurantje dat Hilda kende, en hebben take-away meegenomen
zodat we gezellig in het appartement konden eten met de nodige songs zoals er
was een vogeltje en dat kon niet, Joke stop nu met koken, Er staat een
paard in de gang,
En last but not least hebben we wat beelden van Astrid Bryan
getoond aan Hilda. Een Antwaarpse in Hollywood too funny om niet te tonen.
Nu maken we ons allemaal klaar voor te gaan slapen want
morgen nog een dagje LA op de planning.
Maar nog efkes: ze zeggen wel eigen lof stinkt maar kan het
toch niet laten: door mijn gps skills zijn we geen enkele keer fout gereden J
Nu vanuit Long Beach. Jawel we hebben Catalina Island
verlaten vandaag en ik kan je zeggen met toch een traantje weg te pinken.
Vanmorgen trokken we nog met de duikboot de oceaan in en we
zagen allerhande vissen. Heb geprobeerd wat fotos te trekken maar het is toch
niet hetzelfde als in het echt. Papa heeft het wel gefilmd en dat geeft een
iets beter beeld.
Daarna trokken we naar het appartement om ons klaar te maken
voor de terugreis naar Long Beach.
Nog even zitten op het terras met een prachtig view en dan
stond de taxi daar, boehoe!
Aangekomen in Long Beach, brachten we zowel Buffy (Hildas
hond) als onze bagage naar het appartement. Daar kwamen we Peter, de buurman,
tegen en zijn we met zijn allen gaan eten in een restaurantje. Gezellig
gebabbeld, goed gelachen en ook de Amerikaanse manieren aangeleerd gekregen;
Als ze komen zeggen Your dinner is almost there My father says No worries we have
time. Hilda says I hope so, because we are hungry! J
A doggy bag weird for Europe, a common thing here dus onze
papa heeft zijn bordje niet leeggegeten en heeft zijn leftovers mee naar huis.
En bomma, SPECIAAL voor jou een foto van het torentje J
Tot morgen, dan trekken we naar Hollywood, of Beverly Hills,
of Venice Beach, of iets anders want we hebben geen gps en Hilda rekent op
ons?!?!
Benieuwd wat dat gaat geven. Morgen lees je er alles over J
Ilse hier nog een keertje. De andere twee zijn al naar bed
maar ik zit nog vol adrenaline J
I tell you why maar ik begin bij het begin
Vanmorgen nog eens op skype de hele familie gezien, en dat
was leuk natuurlijk. Alle tantes en nonkels en nichtjes op bezoek bij ons mama.
Ze verveelt zich niet dat is duidelijk. Nog eens een dikke merci aan de bomma
trouwens om ons mama zo goed op te vangen terwijl wij hier maar fun fun fun
hebben J
Daarna trokken we naar het casino hier. Niet zoals een
casino in Las Vegas, een casino hier wil zeggen een plaats waar entertainment
is zoals een ballroom, optredens en een cinemazaal. Art déco stijl en zoals wij
het zouden zeggen; heel retro en with a beautiful view!
Daarna had Hilda geregeld dat we met een bus tot aan de
airport helemaal op de top van Avalon konden gaan. Een twee uur durende tocht
maar wel met een mooie plaatjes als gevolg. Helaas hebben we geen bizons
gezien. Wel een vos, die hier maar zo groot zijn als een wilde kat.
Terug in het stadje hadden we eigenlijk een boottocht
gepland, allez Hilda had ook dat geregeld alleen waren we iets te laat terug. Maar
niet getreurd dat doen we morgen. Is een duikboot waardoor je alle vissen kan zien.
Benieuwd. We vertrekken dus iets later naar Long Beach morgen.
Aangezien we dus niets meer op de planning hadden staan,
reden we naar een plaatsje waar veel herten te zien zijn. Onderweg kwamen we de
zip line tegen en daar hebben we dus een tussenstop gemaakt en heb ik mijn
plaatsje geboekt. Dat ik een uur later in de lucht zou vliegen, was dus niet
echt het plan maar bon J
Na de nodige instructies en papierwerk trokken we met een
bus naar boven en bij de eerste zip line dacht ik bij mezelf oh my god maar
daarna wilde ik alleen maar nog nog nog J
Zalig! Snel, prachtig zicht, fijne groep, Ikzelf heb een paar fotos en filmpjes
maar onze papa heeft het ook gefilmd dus voor het thuisfront genoeg beelden. En bij het naar huis rijden, zagen we ook nog een hertje; mijn dag kan niet meer stuk
Nu ga ik me klaarmaken voor bed want morgen weeral een lange
dag voor de boeg.
Vandaag opgestaan na een zalige nachtrust. Papa en Hilda
waren al naar de winkel geweest en de ontbijttafel stond gedekt als ik uit de
douche kwam, wat wil een mens nog meer J
Na een lekker ontbijtje en een goeie koffie, hebben we even
op skype gebabbeld met het thuisfront. Leuk om te zien dat alles daar ok is.
Daarna het golfkarretje in en dat vond ik de max. De stad
rondrijden in zo een karretje, zalig. Berg op en berg af om zo telkens weer te
moeten zeggen Wat een bangelijk zicht.
We trokken naar het Wrigley Memorial en de botanische
tuinen. Het zicht, de planten, de cactussen, de geur; zoiets krijg je gewoon
niet op foto, dat moet je gezien hebben.
Na een leuke rondrit, hadden we een hongertje gekregen J. Ikzelf nam een
buffalo burger, typisch voor het eiland. En ik moet zeggen, het was zeker ok. Die
portie was ok maar mijn ice tea daarentegen was een litertje, awel ja ik had
wel wat dorst J
Daarna trokken we de bergen in met het golfkarretje en de
views die je dan hebt amazing!
En dan zijn we gestopt aan het winkeltje van Hilda. En ik
heb er een hele leuke armband gekregen; in love with it J
Hilda en papa zijn een koffie gaan drinken en ikzelf ben de
pier afgewandeld; winkeltje in, winkeltje uit maar vooral genoten van het
zicht, het hier zijn, de zon.
Nu zitten we op het appartement, heb net weer lekker gegeten
en zo dadelijk the big test met de skype. Hebben papa en ik het in orde
gekregen dat Hilda niet meer koptelefoon moet skypen? Heidi van Las Vegas belt
zo dadelijk en dan kunnen we ook ineens alles regelen voor onze
helikoptervlucht daar.
Ik ga verder genieten van het zitten op het terras, muziekje
op de achtergrond, glaasje wijn en een beautiful view. Tot morgen!
Om kwart voor drie ging de wekker af zodat ik mijn haren nog
kon wassen, moest er toch goe uitzien voor Hilda J
Om kwart voor vier zaten we ready in de lobby van het hotel.
De shuttle van het hotel zou ons brengen naar JFK alleen hadden ze ons niet
verteld dat de shuttle een onafhankelijke company was en dus zes hotels moest
doen, twintig minuten te laat zou aankomen aan ons hotel, nog een tussenstop
zou maken bij La Guardia alvorens eerst nog een andere terminal stop te maken
op JFK de nodige stress dus voor ons twee maar bon we waren uiteindelijk nog
op tijd, hadden geen problemen bij het inchecken dus ok de vlieger op.
Maar daar was er geen ontbijt voorzien, luxebeesten die we
zijn. De hoofdpijn bleef dus niet lang weg bij mij alsook een nek die helemaal
vast begon te zitten. Thank god there is Spidifen.
We hebben dan een ontbijtje op de vlieger gekocht, niet te
eten maar bon dan hadden we toch iets binnen. Ik direct een cola na de landing
gekocht en dan hop naar Hilda en bagage.
Een heel leuk weerzien, en speciaal om haar nu in haar
habitat te zien.
Na een glaasje champagne in het appartement op Long Beach
trokken we naar de haven om de boot op te gaan naar Avalon. Een leuke tocht met
een prachtig zicht. En dan kom je aan in een prachtige haven. Voor mij toch
even wennen; gisteren nog tussen torenhoge gebouwen en nu in de natuur, stilte
en een prachtige view.
Aangekomen op het appartement, ons efkes op het terras gezet
en wat bijgebabbeld. En daarna een eerste heerlijke maaltijd: soep, pasta,
verse salade en broodjes met kaas uit den oven. Zalig!
De eerste was zit in, de maagjes zijn goed gevuld en sebiet
kruipen we vroeg bed in want we zijn echt kapot na een lange dag aangezien er
drie uur bijgekomen is. We zitten nu met negen uur verschil met jullie.
Tot morgen voor onze eerste avonturen in California.
De meesten onder jullie zullen ondertussen al wel gesnapt hebben dat alle blogs geschreven werden door Ilse.
Tot slot enkele woordjes van mij; New York was een indrukwekkende ervaring. Je leest er zo veel over, je ziet er zo veel over in films en op tv en toch als je hier bent, is het nog indrukwekkerder. Het is een stad met vele gezichten; het jachtige Manhattan en financial district wisselt af met de rust van Greenwich Village en Brooklyn. Harlem beleef je anders dan je hoort, en ook de Bronx valt best te pruimen. En dan die onvoorstelbare rust van Central Park te midden van Manhattan. Ook de architectuur is enorm afwisselend; de meest futuristische buildings staan naast wolkenkrabbers uit het begin van de twintigste eeuw. De overbekende fast-foodtentjes steken uiteraard schril af tegen de goeie restaurantjes die je hier uiteraard ook vindt.
New York, the city that never sleeps; het is nog waar ook.
Tot slot wil ik nog een hartelijke 'dank u' zeggen aan mijn dochter Ilse, die mij op onnavolgbare wijze door deze indrukwekkende stad gidste.
En nu slapen want om 03u55 worden we verwacht in de lobby van het hotel waarna de hotelshuttle ons naar JFK brengt, waar we om 7u00 opstijgen naar Los Angeles.
Hip hip hoera voor Sven, broertje zelfs vanuit NY vergeten
we je niet we hebben je nu al gebeld, gesmst, op facebook geschreven en nu ook
nog op de blog J
De laatste dag New York en ik voel me triest. Hoe verwend
ben je dan! Je vertrekt naar LA en Las Vegas, veel mensen gaan na 10 dagen naar
huis en wij hebben nog twee weken vakantie voor ons liggen en toch New York, I
love it en heb me hier weer tien dagen zalig gevoeld.
Maar bon we zijn ingepakt en klaar voor vannacht heel vroeg
op te staan!
Vandaag trokken we naar Roosevelt Island met een gondel. Een
leuk iets om te doen als je een dagje over hebt in NY. Daar aangekomen hebben
we gewandeld op Cherry tree lane. Een laan aan de rand van het eiland en dat je
een prachtig zicht geeft op Manhattan. De nodige fotos werden dus weer
getrokken J
Daarna trokken we terug naar Manhattan met de gondel om nog
een keertje te gaan uitrusten in Bryant Park. Echt een super gezellig park en
dankzij een gouden tip hebben we een lunch gaan halen bij Zeynitz. De aanrader
van NY. En hadden we die vroeger bezocht dan hadden we daar waarschijnlijk vaak
gaan ontbijten, lunchen, Maar bon als laatste lunch, was het een genieten
onder het zonnetje in Bryant Park met live piano op de achtergrond.
Daarna trokken we naar het hotel om de laatste zaken nog op
orde te brengen zodat we vannacht zo min mogelijk moeten doen J
En dan het laatste avondmaal. Papa had een tip voor
ess-a-bagel en aangezien een bagel nu echt iets Amerikaans is, trokken we naar
daar. Om daarna af te sluiten, hééééél cliché in het Hard Rock café J
En nu een laatste matchke kijken, slapen en dan zit het NY
verhaal er helemaal op.
Daarnet nog even stilgestaan op Times Square, nog eens
gewaaid naar alles en stilletjes gezegd: tot snel J
We zijn klaar voor nieuwe avonturen, een nog meer schijnende
zon, een blij weerzien met Hilda, Slaapwel en tot snel maar dan vanuit LA
whoop whoop.
Voorlaatste dag in NY en aangezien we eigenlijk al héél veel
gedaan hebben, wordt de planning met de dag relaxer en relaxer. We zijn klaar
voor LA maar genieten nog kei hard van de laatste uren in NY.
Vandaag trokken we te voet naar Central Station, dat moest de papa uiteraard
nog zien voor we vertrekken. En het is een mooi station waar je al gauw even
rondwandelt.
Alvorens we daar aankwamen, zagen we een prachtig gebouw dat
twee avenues over central station laat lopen en waar je zelf onder kan wandelen
om zo in het station te geraken.
Na fotos en filmen in het grootste station trokken we naar
de Public Library maar we hadden pech want het is zondag dus het gaat pas open
om 13u dan. Dan maar in het zonnetje in Bryant Park wachten, er zijn erger
dingen toch? J
Na een lekkere lunch in Pain Quotidien dat wel open is op
zondag, want veel zaken zijn dicht blijkbaar, trokken we te voet naar Little
Italy, Soho en Noho. Een stevige wandeling in de zon maar met een tussenstop in
Starbucks lukt alles.
Little Italy is alleen heel hard verkleind en bijna helemaal
overgenomen door Chinatown.
Straatje in, straatje uit en zo in Washington Park
terechtgekomen. Daar ons gezet en gelachen met de mensen. Want je ziet er wel
wat Zie daar die heeft geen schoenen aan, zie daar die heeft ne mottige hond
bij, zie daar diene hond maar blaffen tegen die skaters, zie daar een cute
meisje op een step (binnenkort ons Ariane ook se J),
zie daar
100m verder hadden landlopers zich verzameld en met de
gitaren, trommels die ze nog hadden, maakten ze muziek. Dan maar meezingen hé: country roads, take me
home, to the place, where I belong
Op weg naar de metro zagen we nog wat straatartiesten aan
het werk (waarbij er één ongelooflijk lenig op een standbeeld kunstjes stond te
doen) en zaten mannen te schaken. Zondag op NY wijze.
Nu terug in het hotel en sebiet nog iets eten. Onze shuttle
naar de luchthaven is geregeld, morgen inpakken en nog wat kuieren en dan op
tijd bed in want om 4u staat de shuttle klaar. Gaat pikken maar we zagen niet
want we kijken ook heel hard uit om Hilda te zien!
