Vandaag hebben we een drukke planning. We rijden helemaal naar Oudtshoorn, zo een anderhalf uur van Mossel Bay. Daar gaan we naar de Cango Wildlive Range en de Cango Caves. De rit was 1 groot gevecht tegen onze bezinetank. Althans voor Lennert, Sofie, Emilie en Katleen die samen reden in de grijze Atos Prime. Onze tank was nog voor een vierde gevuld en we waren er van overtuigd dat we wel tot in Oudtshoorn konden geraken (er zijn geen tankstations onderweg). We hadden er echter niet op gerekend dat we zo vaak bergop moesten rijden en elke tien seconden zagen we te teller naar beneden zakken. Een hele rij witte auto’s verzamelde zich achter de onze (er was slechts 1 rijvak en we reden de hele tijd op een bergpas achter een camion aan die we zelf niet voorbij staken omdat we dachten dat we zo misschien wel het meest ecologisch zouden rijden).  Uiteindelijk bleek het allemaal voor niets te zijn geweest. De teller had ons optisch bedrogen. Zodra we weer bergaf gingen of vlak reden, leek deze weer een beetje te stijgen. Vlotjes kwamen we aldus toch nog aan in het langverwachte tankstation van Oudtshoorn. Omdat we door ons traag rijgedrag veel te laat waren voor de start van de Cango Cave Tour, besloten we eerst naar de Cango Wildlive Range te gaan. Hier volgden we een guided Tour langsheen verschillende wilde dieren en iedereen behalve Donald en Caroline, namen ook nog de optie om bij de cheeta’s te gaan. Onze gids was Samantha. Ze leidde ons naar de witte leeuw, de witte tijger, de cheeta’s, de Chinese schildpad en de krokodillen. Na de tour was het tijd voor de aanraking van de cheeta’s. Lennert en Michiel kozen om bij de volwassen cheeta’s te gaan, terwijl Sofie, Emilie en Katleen de Cheeta Cubs prefereerden. We kunnen niet ontkennen dat we gespannen waren toen we de cheeta’s naderden. Vooraleer we er naartoe mochten, werden eerst onze handen en schoenzolen gedesinfecteerd, alsook werden ons strikte regels uitgelegd over wat je wel en niet mag doen. Zo was het verboden de cheeta’s op de buik te aaien, omdat ze dan kunnen bijten. Ook mocht je je enkel zo bukken dat je snel weer recht geraakte om te kunnen rennen zo nodig. De baby cheeta’s waren echt enorm schattig en het was jammer dat we ze niet mochten oppakken en stevig knuffelen, want echt waar, als je naar ze keek, was er niets anders dat je liever wilde doen! Na deze fijne ervaring, wandelden we nog wat rond in het park. Zo kwamen we bij vele papagaaien die we konden voederen tegen 10 Rand. Emilie kocht zo een potje voeding, maar geen enkele papagaai bleek geïnteresseerd te zijn.. pas na een kwartier proberen, kwam een papagaai op haar (eten) af. Lennert was ondertussen al weggegaan, terug naar de krokodillen, waar hij zag hoe ze eten kregen. Deze ongelooflijk tamme dieren, bleken dan toch iets of wat te bewegen als ze voedsel zagen.

We reden naar de Safari Ostich Farm, ondanks dat Lennert gepland had naar de WIlgenwandel Family Farm te gaan. Dit omdat een aantal mensen graag op een Ostrich wilden rijden. Sofie en Lennert echter hadden al genoeg struisvogels gezien naar hun mening en reden dan toch nog naar de Wilgenwandel Familiy Farm. Eerst kochten ze nog lunch en aten deze op op een random camping. En het was nog niet eens een gezellige camping zo bleek achteraf.. Wilgenwandel was wel heel gezellig. Overal zag je blije kindergezichten. Er waren vele activiteiten die je er kon doen, zoals op kamelen rijden. Wist je trouwens dat een kameel een vijfde voet heeft onderaan zijn buik, waar hij wel degelijk op steunt als hij gaat liggen? Er waren ook ezels, pedalo’s op het water, een speeltuin, een klimpark, een restaurantje en café,.. jammer dat we zo weinig tijd hadden en we reden verder. Onderweg kwamen we een shop tegen die struisvogeleieren verkocht en we stopten. Hij bleek echter enkel kunststruisvogeleieren te verkopen en geen om op te eten. Teleurgesteld reden we verder naar de Cango Caves. We waren nog maar net op tijd voor de start van de Adventure Tour. De anderen waren te laat en aldus begonnen we aan het avontuur met zijn tweetjes. Het was echt heel plezant! We zaten in de grotten en we moesten vaak kruipen door enorm kleine gangen en gaten! De adventure Tour had zijn naam niet gestolen! We hadden ons goed voorbereid hadden op de koude, ondanks dat de parkeerwachters ons nog zo hadden gewaarschuwd dat het echt wel warm is in de grotten. We wilden het niet geloven, omdat we deze zomer in Roemenië tijdens het bezoek van de Salty Mines helemaal bevroren waren. Deze keer echter, hadden we naar de parkeerwachters moeten luisteren..

We reden terug naar Mosselbay, maar hadden geen idee van waar de anderen waren. We kregen het idee om in Kaai  4 te gaan eten, omdat een aantal mensen hadden gezegd dat dit echt heel goed was. Het is een Braai Restaurant dat zich bevindt nabij de haven. Iedereen eet buiten, en je kan je verwarmen aan het braaivuur. Lennert en Sofie bestelden een mosselpot. Hierbij kregen ze ook nog ‘samp’ wat er uitziet als een soort witachtige brei en naar niet heel veel smaakt. Net voor ze hun eten kregen, stapte de rest van de groep ook het restaurant binnen. Gezellig aten we samen.