Vandaag is onze eerste echte dag in Mossel Bay. We hebben goed geslapen. Het zonnetje schijnt, en het ‘Sand Boarding’ staat op ons te wachten. Om 8u50 hebben we afgesproken aan het tankstation met de mensen van de Sand Board organisatie. Vanaf daar zouden zij ons leiden naar de duinen, waar we met ‘belly boards’ en ‘snow (sand) boards’ van kunnen afglijden. We waren maar net op tijd (eigenlijk net te laat), maar ze waren nog niet zonder ons vertrokken! Voor 400 Rand per persoon krijg je een hele voormiddag boardplezier! We volgden de grote truck richting de zandbergen. We waren niet alleen, een ruwe schatting maken we op 35 man! Een lucratieve business als je het ons vraagt (maar het geld echt wel waard!!). We kwamen aan op een open plek op Vleesbaai, waar we met een pick-up truck verder werden gebracht. Ja, wij hebben echt in de bak van een pickup gezeten, iets wat we al wilden doen sinds we hier in Zuid- Afrika zijn! Overal op de wegen, ook de autosnelwegen, zie je mensen vanachter in pick-ups zitten. Bij deze hebben we het ook meegemaakt en we waren zelfs aan het overwegen om het boarden over te slaan, en gewoon met de truck op en af te rijden. Ondanks dat de chauffeur reed als een opa’tje (het was ook wel een opa’tje) kon ons geluk niet op! De twee mannen, ‘Rasta’ en nog een andere Afrikaan, legden ons uit wat de planning was. We kunnen niet onderuit het feit dat deze mannen behoorlijk wat performance show hadden. Voor we echt op het board stonden, hadden we al zeker een half uur geluisterd naar hun praat, hebben we moeten poseren voor enkele showfoto’s voor op hun facebookpagina (welke we zeker moesten liken) en kwamen we al om van de brandende hitte en dorst. Maar eens we echt konden doen waarvoor we betaald hadden, amuseerden we ons te pletter! Het was zooooo leuk! Het eerste deel gingen we met Rasta naar de grote duin, waar we met onze buik op het board, de berg af raceten. We deden ook echt wedstrijdjes: om ter snelste naar beneden om je buik. Sofie won zelfs een keer van Lennert, ook al vindt hij zelfs dat het niet eerlijk was. Sofie sneed de bocht voor Lennert af, waardoor hij niet anders kon dan tegen een klein zandheuveltje te vliegen. Het enige vervelende aan sand boarden is dat je niet zoals op de skipistes liften hebt die je weer naar boven brengen. En we kunnen je verzekeren, zo stappen in het zand helemaal naar boven is geen lachertje! We waren dan ook bijzonder uitgeput, toen het tweede deel van de voormiddag eraan kwam: sand boarding rechtstaand.

Hiervoor moesten we weer terug naar de kleinere duin bij de andere man. Hij verspilde behoorlijk wat tijd met uit te maken welk board voor wie geschikt was. Uiteindelijk kreeg ieder zijn ideaal bijpassend board en waren we klaar voor het echte werk! Het is helemaal iets anders als snowboarden. Lennert en Michiel gingen hard op hun bakkes (niet elke keer natuurlijk, maar Michiel zijn staartbeentje heeft het geweten en Lennert zijn gezicht hing vol zand).

Iedereen amuseerde zich te pletter en Sofie merkte dat ze het snowboarden behoorlijk had gemist. Gelukkig had Lennert ook de smaak te pakken en wie weet gaan ze volgend jaar op skiverlof! Caroline en Donald gingen iets vroeger door van het sandboarden, omdat ze een afspraak hadden voor shark diving. Met een boot vaar je op zee en dan wordt er een kooi in het water gelaten waar je kan ingaan. Rondom zwemmen haaien. Het is iets wat je maar moet durven..

Ondertussen ging de rest een wandeling “St. Blaize Trail” maken, nu ja veel gewandeld werd er niet. Op het lunchplekje vielen ze in slaap.. de omgeving was ook heel mooi en volgens Sofie leek het wat op Corsica. Thuisgekomen keken we de filmpjes van het sandboarden en het shark diving. Nadien maakten we spaghetti klaar en als dessert was er ijs met chocoladecoockies. We sliepen weer geweldig in Steyn’s place. Zzzzzzz