Vandaag eerste dag van de examens: Frans. 26 pagina's comlete martelingen. Ik haat het om Frans te studeren! Morgen is het biologie, iets wat vrij makkelijk te studeren is. Ik ben aan de ene kant blij dat het vakantie is, maar aan de andere kant weet ik dat ik me zal vervelen. Ik weet dat het vreselijk klinkt: vervelen in de vakantie! Ik ga op reis naar Frankrijk: ergens in de Middle Of Nowhere. Gelukkig gaat een zeer goede vriendin mee, anders zou het bijna niet te overleven zijn. Ik praat niet over mijn ouders, maar over een derde familie die mee gaat. Die vent is verschrikkelijk. Hij is een vriend van mijn vader. Hij is echt de grootste betweter in de hele werdeld, wie weet in het hele universum! Die man is echt een lopende encyclopydie, wat soms erg handig is, maar meestal vreselijk irritant. Stel je voor om een week door te brengen met iemand die over ALLES iets weet, en ik overdrijf niet. Gelukkig hoop ik hem te ontwijken, want het is een groot terrein. Omdat ik zit te chatten, breng ik dit ter rede: waarom gebruiken mensen toch zo van die idiote nickname's? Bv: I really wanna kiss you, but I can't! Waar slaat dat nu weer op? Ik ben ook van plan om meer rommelmarkten te bezoeken. Er zijn soms schatten te vinden. Kleren,... Er hangt ook soms een geweldige sfeer! Ik heb er ook aan gedacht om vrijwilligerswerk te doen binnen een paar jaar, dat lijkt me heerlijk! In de krant stond dat mensen het meer en meer doen, en dat bracht me op een andere vraag: Zijn we Altruïstisch? Of bestaat dat niet? Doen we nooit iets voor een ander zonder een second aan onszelf te denken? Op een debat heb ik gehoord dat we wel altijd iets doen voor onszelf, om onszelf zelfvoldoening te geven, of om iets te bewijzen aan onszelf. Meestal is dat onbewust. Maar telt het ook als het onbewust is? Het lijkt me erg om te vinden dat we altijd egoïstisch zijn, dat we niet meer aan iemand anders kunnen denken zonder eerst aan onszelf te denken. Ik hoop dat we niet zo laag gezonken zijn. Nou, nog een prettige dag verder, Lennie
