Ik weet nog goed hoe ik begin deze week dacht dat men in het
Vaticaan maar traag werkte en alles gewoon zn gangen liet gaan. Wel, weer
verkeerd gedacht, Langdon! Na mijn abrupte ontmoeting met de gedelegeerde werd
mij gevraagd om mij onmiddellijk naar het vliegtuig, dat 20 minuten verderop
stond, te begeven. Het was me direct duidelijk dat ik geen ander keuze had. Ik
zit nu dus in Vaticaanstad, het moeiteloos kloppende hart van de
Rooms-katholieke kerk. Ik kan mijn ogen haast niet afhouden van elke gevel, monument
en straathoek.
Bij mijn aankomst werd ik meteen gebrieft over de huidige situatie, maar het
werd mij al snel duidelijk dat het hoofd van de Zwitserse Garde mij maar een
bijkomstig probleem vond.
Gelukkig kon ik hen direct van dienst zijn door de tweede boodschap van de
ontvoerder te ontcijferen. Ik besef heel goed dat ik nog niet weet aan wat ik
begonnen ben, maar nu mijn interesse voor deze zaak gegroeid is, kan ik niet
anders dan hen helpen.
|