Inhoud blog
  • Septembermaand was geen rustmaand op de Girandola
  • Hoe 3 zomermaanden op onze Girandola voorbij vliegen......
  • Meimaand, eventmaand in Cupramontana
  • Lente in le Marche
  • 24 uur in Cupramontana
    Archief per jaar
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • blog over italie
  • vroegere belevenissen in de marche 1999-2007
  • toeristische info over de marche
  • overnachten in de marche
  • meer weten over de marche
  • info over italie
  • gourmet tochten in Umbrie en Marche
  • Nederlandstalige info over de Marche
  • scooters huren in de marche
  • verzamelsite voor blogs
    Zoeken in blog

    Categorieën
  • activiteiten in de Marche (84)
  • gastronomie in de Marche (1)
  • wandelen in de Marche (37)
  • wonen in de Marche
    Italie in het klein
    18-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's maand februari
    In Amsterdam:

    Kroket eten:

    Veel sneeuw in Cupramontana:



    De jarige Sara:



    18-03-2012 om 17:37 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:vakantie le marche, vakantie italie, overnachting italie, bed and breakfast italie
    >> Reageer (0)
    13-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.na sneeuw eindelijk lente in Cupramontana


    Cupramontana 13 maart 2012,


    Ciao amici,


    Bloeiende narcissen alom, tulpenbladeren die boven de grond komen loeren, de roze bloesem van de abrikozenbomen......en amper 3 weken geleden ploeterden we nog door bijna anderhalve meter sneeuw.

    De voorbode van een koude winter maakten mijn nichtje en ik al mee tijdens onze citytrip in Amsterdam. Een toffe logeerplek in hartje Amsterdam bij Petra, een nicht van Erik , vormde ons dagelijkse vertrekpunt . Met mijn 10-jarige nichtje op stap gaan ,betekende een programma op zijn Amerikaans of op zijn Japans.: het Van Gogh museum, het Rijksmuseum, Het historisch museum, het huis van Anne frank, de poezenboot en nog veel meer bezochten we op 3 dagen tijd. Dit bij een ijzige koude noordenwind, die mijn Siberië reis meteen opriep. We maakten nog de laatste grachtentocht mee, want de volgende dag sloten alle grachten om ijsvorming te bevorderen voor het schaatsen. Brussel bereikten we per Thalys ook net voordat vele wissels begonnen te vriezen en we landden ook met één van de laatste vliegtuigen op Ancona. Er lag nl. al een mooi sneeuwtapijt, die de komende dagen dikker en dikker zou worden, waardoor de luchthaven bijna een week gesloten werd. Mijn nichtje geraakte ook nog net op het nippertje terug thuis in Umbrië, net voor de serieuze sneeuwval.

    2 weken lang zou het sneeuwen, waarbij het dagelijkse verkeer vooral te voet gebeurde. De scholen bleven 2 weken lang toe, waardoor de leerlingen dit jaar 2 weken minder zomervakantie zouden hebben. (niet een al te grote ramp gezien de 3 maanden lange vakantie) Lege winkelrekken en het leger dat overal kwam meehelpen met extra vrachtwagens en baggers om die tonnen sneeuw weg te ruimen.

    Tijdens mijn 50-jarige Sarah verjaardag was de sneeuw gelukkig aan het smelten, doch het feest kon toch pas de week erna plaatsvinden, want sommigen konden zich nog niet goed verplaatsen. Die dag wees de thermometer al meteen 20 graden aan ! Mijn zus uit België stuurde me een nieuwe outfit op, want ze vond dat met 50 jaar men zich toch anders moest kleden !

    https://picasaweb.google.com/girandolaster/50Jaar.

    Uit eten gebeurde in een nieuw ontdekt restaurant in Jesi, (restaurant Vincanto) waar men kon kiezen tussen speciale vis- of vleesgerechten. Het dessert, een ware creatie met chocolademousse kon zelf wedijveren met de beste Belgische chocomousse !

    Het feest zelf was een teatime-champagne festa met allerlei dolce, ik had natuurlijk weer gebakken voor een heel legerregiment...Onze vriend David bracht zijn gitaar mee .Hij had de Engelse charts en Amerikaanse charts van februari 1962 nagekeken. Een van de liedjes die toen in de hitparade stonden zou hij voorspelen, geassisteerd door een koor . Heel leuk !!!

    http://www.youtube.com/watch?v=gn5RdShcMnU

    En ik zou dan eindelijk op mijn 50 ste een scooter krijgen.

    Zoals reeds vermeld aan het begin van de brief staat de lente voor de deur en natuurlijk ook weer het begin van ons toeristisch seizoen, dit jaar bijten we de spits af met een groep italianen.

    De tuin maken we ook langzaam weer gereed, ik zal nog snoeicursussen gaan volgen. Doch 8 mei zal de grote datum worden , want dan zijn we precies 10 jaar met onze B&B gestart. Wie die dag bij ons logeert krijgt de overnachting gratis (min. 3 nachten) en kan meefeesten !

    Maar dat is voor de toekomst


    tanti saluti cari


    Isabelle en Erik


    PS tijdens de eerste week van de sneeuw wandelden we naar Cupramontana om even een frisse neus op te halen. Hier lag nog meer sneeuw dan bij ons. In de bar Ruggero werd dan ook over niets anders gesproken. Bij het verlaten kreeg ik nog een mooi theekopje cadeau met allerlei soorten thee. Voor de moeite dat we gedaan hadden om even naar het dorp te gaan.

    PPS een vriendin van ons kon tijdens de sneeuw niet eens met haar auto tot haar huis geraken, tot de hoofdweg vergde een wandeling van 20 minuten, bergop wel te verstaan. Doch boodschappen moesten er wel gedaan worden. Bovenaan gekomen stopte een tandeloze opa voor haar. Of ze aan het wandelen was. Nee zei ze, boodschappen doen. Stap maar in. Opa die een Fiat 500 reed, zonder kettingen en zonder sneeuwbanden geraakte toch ondanks alles tot aan de 1ste supermarkt. Hier kon ze haar inkopen doen en ontmoette andere vrienden. Hiermee kreeg ze weer een lift tot aan de bar tabacchi van Poggio cupro, waar ze sigaretten haalde. Maar opnieuw moest ze niet te voet... want opa stond er weer, dus kon ze weer mooi mee.


    13-03-2012 om 18:31 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:logeren in de marche, bed and breakfast in de marche, vakantie in italie
    >> Reageer (0)
    12-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's maand januari
    Het nieuwe busje:

    Mooie wandelingen:



    Duitse taarten bakken:

    40 jaar verjaardag:

    Aan de Nederlandse kust:

    Sneeuw:


    12-02-2012 om 18:19 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:vakantie in de marche, b&b in de Marche
    >> Reageer (0)
    07-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar is de winter ? daar is de winter !




    Cupramontana, 6 februari 2012


    Cari amici,


    Deze brief kon een kopie zijn van het jaar 2005, l'annata della grande nevicata, of het jaar van de grote sneeuw. Toen was het 40 jaar geleden, nu amper 7 jaren na de fameuze sneeuwbuien. We zitten nu met een meter sneeuw, Cupra meet al bijna anderhalf en de neerslag blijft maar duren!!!

    Tot nu toe bleef Koning Winter tijdens december en januari gewoon afwezig , maar verstopte zich waarschijnlijk op een heel goede plek om dan onverwachts toen iedereen al de lente zag, meedogenloos toe te slaan.

    Gelukkig genoten we de voorbije maanden van ononderbroken zonnige dagen met cielo azzurro zoals we dat in la Bella Italia gewend waren. De wekelijkse wandelingen overtroffen zichzelf dan ook. Zo wandelden we met Dante , een gids die normaliter wandelingen leidt in Patagonië, op de Kilimanjaro e.d. ,naar de Monte Conero, onze prachtige kliffenkust. We zouden op zeeniveua vertrekken om dan de 500 meter hoge klif te beklimmen. Weliswaar langs de paden met niet al te moeilijke hellingsgraad, want zijn dagelijkse training bestond eruit om van een buurdorp hier in de buurt naar de top van de Monte San Vicino te lopen (1500m hoog) en terug. We kozen bovendien een stralende winterdag uit en genoten zo van prachtige panorama's op de blauwe Adriatische kust.

    Januari waren we gesloten en om ons toch bezig te houden organiseerde ik samen met een Duitse collega een baknamiddag Duitse taarten. Het werd een internationale samenkomst met o.a. een Finse vrouw, Nederlandse, Engelse, en natuurlijk ook Italiaanse vrouwen. Zelfs 2 mannen waren van de partij. De gebakken taarten konden we dan met zijn allen lekker oppeuzelen.

    Het jaar startten we tevens met een belangrijke aankoop ; een minibus met 9 plaatsen. We kregen nl. meer en meer aanvragen om tours te organiseren. Tot nu toe huurde Erik altijd een bus , doch daar men die ruim van tevoren moest reserveren, konden we niet altijd flexibel zijn. We ontdekten een goede tweedehands Fiat Ducato in Fabriano die we onmiddellijk kochten.. Een week later maakte ik al met enkele vriendinnen een surprise bezoek bij een vriendin die jarig was. Samen reden we dan verder om heerlijk te aperitieven; in het busje groeide al snel het schoolreisgevoel. Voortaan konden we ook onze gasten dagtours aanbieden.

    Eind januari vertrokken mijn moeder , ik, mijn zus uit Umbrië en haar 2 kinderen naar België voor een surpriseparty voor mijn zus in België die 40 jaar jong werd. De hele organisatie verliep in het grootste geheim met mijn schoonbroer in het complot. We arriveerden 's avonds laat in Charleroi waar we in een hotel overnachtten. S 'anderendaags haalde onze schoonbroer ons op , om dan hun huis , meer bepaald de living in een discotent te veranderen, compleet met discobal. (voor dat laatste attribuut hadden we wel een extra bagage moeten inchecken ) We verkleedden ons , verstopten ons en dan was het wachten geblazen op mijn zus die niets vermoedend haar huis zou binnen stappen met de 2 zoons na een werkdag. De verrassing was compleet, ze merkten niet meteen iets op totdat ze verklede figuren zagen die een dansje opvoerden op Dancing Queen !!!! Daarna deden we ons tegoed aan het buffet !

    Wij vertelden haar dat wij de babysitters waren die onze zwager had besteld voor een etentje in een restaurant morgen avond. Natuurlijk weer een smoes, want morgennamiddag was een verrassingsfeest gepland met allerlei vrienden. We moesten haar wel eerst het huis uitkrijgen, maar ze stelde plots voor om een kinderfilm te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan, mijn 2 zussen en de kinderen de deur uit, zodat mijn schoonbroer, mijn moeder en ik het huis konden klaarmaken. Een traiteur was ook besteld, dus die kwam ook alles versieren e.d. De vrienden kwamen stilletjesaan binnen alsook onze broer, we moesten alleen mijn zus nog langer ver van huis houden, want de film was al lang gedaan en niet iedereen was er al. Haar wat boodschappen laten doen en dan het langverwacht moment ! De rode loper was uit en stomverbaasd parkeerde ze de de auto… het werd een leuke namiddag en avond met zeer lekker eten, een traiteur om u tegen te zeggen !!!!

    De volgende dag vertrokken mijn petekind en ik naar Amsterdam waar we samen op citytrip vertrokken. Met de trein naar Waremme tot Brussel Zuid voor de Thalys. Op het perron koos ik de hoofdroltrap uit om naar beneden te gaan naar de inkomhal van het station. Op de roltrap bemerkte ik beneden 2 hevig zwaaiende figuren , misschien voor de mensen achter ons ? Nee het waren 2 vriendinnen van mij compleet met ballonnen en pralines, speciaal voor mijn 50 ste verjaardag, weliswaar pas eind februari, maar toch. Wat een surprise !!! aanvankelijk lag er een ander scenario klaar, doch de algemene staking van 30 januari gooide roet in het eten. Gelukkig bleef er nog even tijd over om nog samen iets te drinken en te eten , maar toen moesten we toch de Thalys op ….Afscheid genomen en dan gezoefd tot in Amsterdam waar we de trein namen tot in Alkmaar waar mijn schoonzus woonde. Zij haalde ons op met haar zoontje en we konden dan hun verbouwde huis bewonderen en natuurlijk het 8maanden oude dochtertje ! Daarna kreeg Lena mijn petekind nog het Nederlandse strand te zien, duinen e.d. Ook het avondeten was voor Lena iets speciaals: voor het eerst rookworst gegeten, die ze heel lekker vond. Vervolgens met de trein terug naar Amsterdam. De metro genomen naar Petra, een nicht van Erik waar we zouden logeren. Maar dat is voor de volgende maandbrief. Hopelijk spreken we dan van prinses Primavera....


    tanti saluti cari


    Isabelle enErik


    PS:

    – we gingen te voet naar Cupramontana. Het rijden met de auto was slechts mogelijk met sneeuwkettingen om en dat was wel veel moeite om die om te doen. Aangekomen in de supermarkt leek het wel oorlog: alle schappen met verse groenten , fruit, eieren waren leeg. De rest van het assortiment was ook beperkt....


    07-02-2012 om 16:01 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:vakantie in Italie, vakantie in le Marche, bed and breakfast Italie
    >> Reageer (0)
    04-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koning winter is toch aangekomen op de Girandola
    en zorgde meteen voor heel veel sneeuw !!!!





    en het blijft maar sneeuwen !

    04-02-2012 om 18:31 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:cupramotnana, bed and breakfast in le Marche, Italie vakantie
    >> Reageer (0)
    30-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.2012 anno magico per la Girandola
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 10 Jaar B&B la Girandola
    20 Jaar getrouwd
    30 jaar samen
    40 jaar zus van  Isabelle
    50 jaar Isabelle

           daarom plannen we elke maand iets speciaals , hou dan ook onze
    website en de maandbrieven in de gaten ! Ons eerste initiatief: : wie
    vòòr eind
    januari tenminste 1 week een B&B kamer boekt en eenvoorschot betaalt
    krijgt 10% korting.(naar gelang beschikbaarheid en niet geldig voor
    boekingen tijdens juli en augustus)
    
    prettige feestdagen !!!
     

    30-12-2011 om 15:10 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    >> Reageer (0)
    18-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.na een mooie reis, afscheid van Pucha




    Cupramontana, 18 december 2011,



    Ciao amici,


    Het is alweer bijna een maand geleden dat we terugkwamen van onze fantastische transsiberie/transmongoliereis. Voor ons meteen ook de eerste keer Azië. Met deze brief wil ik toch een poging wagen om deze reis zo goed mogelijk samen te vatten. Moskou verraste ons compleet, geen oude kleurloze grijze sovjet stad maar een luxe metropool. Zoveel geëtaleerde rijkdom zagen we hier nog niet, meterslange limousines, de duurste en allernieuwste automerken en modellen, de duurste kleding en juweliers....Een stad met brede rijbanen (8-baans in hartje centrum) en brede voetpaden waarlangs het snelle en talrijke verkeer langs raasden, een super efficiënte metro, kortom een moderne stad met overal WIFI mogelijkheden en de gemiddelde metrogebruiker zonder boek maar met e-reader. De Moskoviet een cultuurliefhebber die urenlang aanschuift voor een Carvaggio tentoonstelling .Een reusachtige stad, het duurt even voordat men die helemaal doorkruist heeft.

    De treinreis die ons van Moskou naar Irkoetsk en het Balkajmeer moest brengen, bleek ook de moeite waard. 3 dagen lang op de trein, maar ze vlogen om. Een compartiment met 4 personen hadden we, waarbij we elke dag andere medereizigers zouden krijgen. Het was laagseizoen, m.a.w. weinig toeristen op de trein, maar des temeer gewone Russische passagiers. Jammer dat ze bijna of geen Engels spraken, de communicatie verliep dan ook stroef of helemaal niet.

    Irkoetsk of de hoofdstad van Moskou verraste ons ook. Hier troffen we in tegenstelling tot Moskou wel nog een historische kern aan met oude huizen. (Moskou brandde ooit begin 1800 waardoor er niets meer overbleef) het gaf dan ook iets gezelligs aan deze stad. Livstjanka aan het Balkajmeer , in het toeristisch seizoen een ware trekpleister maar nu een beetje doods. Het bestond uit houten huizen en het deed dan ook Scandinavisch aan.

    De treinrit naar Mongolië bleek de leukste, wel heel oude trein, doch de steeds voorbijkomende Mongolen met al hun bagage , maakten de rit allesbehalve saai, ook de grensovergang was nog die naam waardig. De natuur van Mongolië overweldigde ons, weids, uitgestrekt en onbewoond. Ons tentenkamp lag wel in een natuurpark dat in de zomer nogal toeristisch was, maar nu bleken we op een Fins koppel na , de enige bezoekers. Het was tevens ons koudste verblijf, -24 graden, weliswaar een droge kou, en voor de Mongolen nog niets een echt koud.....

    Ulaan Baatoor kon ons echter niet bekoren, dit was wel een echte grijze, kleurloze sovjetstad. Zeer chaotisch , in het verkeer heerste het recht van de sterkste , hier liepen de meester zakkenrollers rond, doch met onze winteroutfit maakten we het hen extra moeilijk ! 's Avonds werd er ook afgeraden om buiten te komen, drugsbendes en wilde honden....We waren blij om onze reis voort te zetten naar China. Het mooiste landschap passeerde nu onze trein , heel afwissende panorama's , maar de vuilste trein. In elke trein had tot nu toe elke wagon 2 opzichters gehad, die altijd hun best deden om alles zo proper mogelijk te houden, de Chinese trein helaas niet. Ook minder ijverig om de verwarming van de trein geregeld van steenkolen te voorzien, dus af te toe best koud aan boord. In de Russische trein was het dan eerder een sauna, 30 graden !

    China verwelkomde ons de eerste dag met 16 graden, het voelde als zomer aan . Beijing was ook een grote metropool, daarbij zijn Parijs en Rome provinciesteden, maar gelukkig wel nog talrijke oudere en kleinere wijken , waar men nog resten zag van het oude Peking. De cultuur was er zo anders dat wij de eerste dag daar dan ook louter stomverbaasd rondliepen. Zoveel nieuwe dingen te zien die compleet anders waren. Bovendien een echt propere stad, de hoofdwinkelstraat werd er zelfs met een boenmachine proper gehouden...Moskou ook zo'n schone stad, in de metrostations liep voortdurend personeel rond om al het vuil op te ruimen.

    Kortom een prachtige reis, met talrijke mooie herinneringen en indrukken en een groot compliment aan Trans-sputnik, de Russische reisorganisatie in Nederland die het allemaal onberispelijk organiseerde, een echte aanrader.

    Mochten we een volgende reis aanvatten dan zal dat toch wel met één of andere apparaat zijn waarmee we ons op internet kunnen aansluiten, want overal was er wel WIFI en de internetcafés waren echt aan het uitsterven. De blog is dan ook verbeterd en er zijn foto's op te zien:

    www.bloggen.be/siberie_mongolie_reis.


    2 weken na onze terugkomst hebben we helaas afscheid van onze 14-jarige labrador Pucha moeten nemen. Door een plotselinge nierblokkade kon ze niet meer lopen, eten of drinken , de enige oplossing was dan ook haar laten inslapen. Een grote troost was haar toch mooie leven in la Bella Italia.


    Tot de volgende keer.


    Tanti saluti cari


    Isabelle en Erik


    18-12-2011 om 17:08 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    >> Reageer (1)
    03-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's van oktober
    Mooie wandelingen in oktober in de Marche:




    onze gastronomische gasten:


    Het team van  de olijvenpluk:


    De gouden bruiloft:




    03-12-2011 om 17:48 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    >> Reageer (0)
    02-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oktober: feesten en olijven




    Cupramontana, 2 november 2011,


    cari amici,


    na een lange periode van droogte en nazomerweer, maakten we dan toch uiteindelijk de grote onweersbui mee, waardoor de tropische temperaturen voorgoed tot het verleden behoorden. De natuur was in jubelstemming eindelijk weer water ! het toeristisch seizoen liep ook langzaam af, zodat ik ook weer mooie zaterdagwandelingen kon maken met de podisti. Tijdens de zaterdagwandeling na de fameuze onweersbui, was het zelfs zo helder, dat we de kust van Kroatië konden zien. Langzamerhand presenteerde de natuur zich volledig in herfstkleuren, wat de wandelingen natuurlijk nog mooier maakte. De abdij van Sant' Urbano in Apiro , onlangs gerestaureerd, vereerden we tevens met een bezoek en Elcito het Andesdorpje (zelfs de Spaanse naam klopt) verraste ons met een tentoonstelling van oude foto's. Zo zag men het harde en moeilijke leven van 50 jaar terug.

    Ons zwembad, dat we nog nooit zo lang open hadden gehouden, sloten we ook tot volgend jaar. Nu weer tijd voor enkele klussen zoals het verder afwerken van een cementen vloer in de hooischuur, de gasten met moto's zouden voortaan probleemloos hun moto's kunnen stallen.

    In Moie bezochten we ook de trattoria il maresciallo, dat al lang op ons lijstje stond. Een restaurant open gehouden door 3 oma's: eentje stond aan de kassa, eentje in de bediening en eentje zwaaide de scepter in de keuken. Men kon er alleen door de week en 'middags gaan eten. De kwaliteit van de keuken eenvoudig maar ottima en de prijzen zo democratisch als het maar kon. De bediening echt hartelijk op zijn la nonna !

    De olijfoliemolen waar we vroeger onze olijven naar toe brachten, had al de klanten uitgenodigd, want de molen was vernieuwd en verplaatst naar een andere locatie. Voor iedereen natuurlijk gratis porchetta en wijn en als bijkomend extraatje een olijfboompje cadeau !

    Erik verheugde zich al op een gastronomische tour met zijn gasten. Net zoals vorig jaar mocht Erik rondtoeren met een groepje Nederlandse gastronomen, deze keer waren ze zelfs met zijn zessen. Een busje gehuurd, waardoor de gasten heerlijk konden dineren en zorgeloos wijn konden drinken.

    In 4 dagen tijd, proefden ze van de overheerlijke Marchigiaanse keuken in verschillende restaurants, bezochten de pastafabriek Mancini in Monte San Giusto, proefden de biochampagne van perruzzi met demonstratie en uitleg en maakten de olijvenpersing mee. Want inderdaad de olijvenkoorts heerste weer in het land . Overal werden de netten rond de bomen gespreid, de kisten tevoorschijn gehaald en mogelijke plukkers gecontacteerd. Ook ik werd herhaaldelijk gevraagd, gewoonlijk verdeelde ik mijn diensten als plukster. Doch daar we dit jaar op reis vertrekken mocht ik overal afzeggen.

    Gelukkig kon ik 1 pluk meemaken, onze eigen bomen. Dit jaar voor het eerst versterkt met een heel team plukkers, mijn zussen, schoonbroer schoonmoeder en mijn nichtje stonden paraat om mij te helpen. Op een halve dag plukten we dan ook al onze bomen leeg. Niet moeilijk want door de droogte van deze zomer, hingen er niet veel olijven aan de bomen. Amper 36 kilo. Doch verschillende vrienden plukten ook en samen hadden we toch 208 kg. Genoeg voor 1 pers. De afspraak bij de molen was al de week ervoor gemaakt, dus tegen 17 uur stonden we er met zijn allen met al onze kisten. We hadden echter dikke pech: de molen had 4 uur stilgelegen wegens een defect aan 1 van de machines, dus enorme vertraging !!!! 2 personen offerden zich op en bleven er, om dan tegen 21 uur de keuze te krijgen i.p.v. de nieuwe methode de oude pers te gebruiken, want die was vrij. Dat maar gekozen, wij waren toch niet de professionele proevers die verschil tussen de 2 manieren zouden kunnen maken. In ieder geval, we hadden toch heerlijke geurende olijfolie.

    Mijn familie was hier niet gekomen voor de olijfpluk maar wel voor de gouden bruiloft van mijn ouders. Die vierden we dan gezamenlijk in Umbrië. Het werd een heel leuke dag, waarbij mijn ouders weggelokt werden door een taxichauffeur, zodat wij in hun huis vrij spel hadden om de nieuwe tv te installeren.

    Daarna waas het eten bij mijn zus thuis, alles van de Italiaanse traiteur met een mooie taart.

    Op 1 november wuifden we iedereen uit, behalve mijn schoonouders dan, want die zouden dan de dogsitters zijn tijdens onze reis.

    Vrijdag vertrekken we dan op Trans-siberie en Transmongolie reis voor 3 weken. Op de volgende blog kunnen jullie het dan volgen.(telkens als we een internetcafé zullen vinden bloggen we dan)

    www.bloggen.be/siberie_mongolie_reis



    Tanti saluti cari


    Isabelle en Erik


    PS:

    – We bezochten de biochampagneboerin om een afspraak te maken met haar voor de rondleiding met onze gasten. Toen ze hoorden dat we binnenkort een gouden bruiloft te vieren hadden, kregen we zomaar een magnumfles als geschenk !!!



    02-11-2011 om 00:00 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    >> Reageer (0)
    19-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een lange en warme nazomer in de Marche

    Cupramontana, 18 oktober 2011,
    Ciao amici,
    We beleefden de langste en warmste nazomer ooit; onze gasten konden nog lang genieten van ons zwembad of van een dagje op het strand. Het middeleeuwse dorpsfeest in poggio Cupro, vorige brief vermeldden we nog de chaotische organisatie ervan, profiteerde van het warme weer en ontving honderden bezoekers. Een week voor het feest was het nog een groot vraagteken hoe en wat er ging gebeuren, de avond zelf verliep alles op rolletjes. Het zoveelste  voorbeeld van het fantastische improvisatievermogen van de Italianen.
    De verlichte fakkels in  de  steegjes van het  dorp verwelkomde iedereen sfeervol . In de gewelfde kelders stonden  middeleeuwse ambachten opgesteld, de smid, de mandenvlechter. De notabelen schreden het dorpje binnen via de dorpspoort, onder begeleiding van  trommels om dan plaats te nemen aan de eretafel op de piazza. Vervolgens mocht dan het gepeupel, wij dus, aan lange tafels en banken gaan zitten. De tafels  bekleed met echt linnen,  het aardewerken servies maakte het nog sfeervoller. De graaf las iets voor ,waarna de maaltijd kon beginnen. Terwijl er  middeleeuwse muziek weerklonk  bediende het personeel van het kasteel ons aan tafel, een echt middeleeuws diner, zonder  tomaten of paprika's dus! 250 personen participeerden aan de maaltijd, wegens plaatsgebrek hadden ze velen moeten teleurstellen. Na elke gang moest het keukenpersoneel alles terug afwassen, ondertussen werden we dan vermaakt met vendelzwaaiers, vuurspuwers en trommelsessies.  Drank en eten in overvloed en tot slot een mooi vuurwerk. het enthousiaste commentaar achteraf maakte duidelijk dat  dit  niet het  laatste middeleeuws feest in Poggio was geweest.  Wij zouden dan ook  meehelpen, er hadden zelfs dit jaar al kostuums voor ons klaargelegen, .....
    De volgende dag moest alles snel opgeruimd worden want Poggio stond dan in het teken van de zeepkistenrace.
    Het nieuwe gemeentebestuur had nog een mooi initiatief op het programma staan voor september, een wandeling van Cupra naar het grottenklooster van de witte broeders, met  degustatie van typische producten en een rondleiding in het gerestaureerde klooster. Enkele gasten en ik vertrokken vanaf  de piazza van Cupramontana met een grote groep voor  de wandeling langs mooie binnenpaadjes. Op het binnenplein van het gerestaureerde klooster degusteerden we lekkere hapjes en konden we ook onze dorst lessen. De geometra die de restauratie leidde, opende alle deuren zodat we de mooie fresco's , kapelletje en vroegere monnikencellen konden bewonderen. De eerste witte broeders leefden ooit als kluizenaars in grotwoningen in de tufstenen heuvel. Doch rond de 17de eeuw bouwden ze dan een klooster waar tot 1920 de laatste monnik nog woonde. Tegenwoordig behoorde het gebouw aan een internationale organisatie die cursussen e.d. organiseerde i.v.m. een  multiculturele therapie. Het hele klooster was nog niet helemaal gerestaureerd, hiervoor ontbraken nog de resterende financiën. Maar datgene wat klaar was, kon de bezoekers al bekoren ! Spectaculair tevens de  ligging van het klooster :   tegen een kloofwand, wie het niets wist, zou dit gebouw nooit vinden.
    Midden september sloot het VVV haar deuren, we konden tevreden terugblikken op een mooi toeristisch seizoen. Signor Tullio, de 90-jarige fan van ons kantoortje was natuurlijk triestig want zijn dagelijks doel verdween   opeens. Restaurant/pizzeria Pakalù uit Cupra organiseerde elke vrijdag een speciale avond, waaronder ook een Nederlandse. Onze Nederlandse vrienden kookten en wij buitenlanders genoten  eens van  een niet Italiaanse maaltijd. Ook enkele Italianen waagden zich aan het Hollandse menu en vonden het ook lekker. Een echte sjoelwedstrijd met  sjoelbakken sloot de avond af.
    September betekende  de laatste jaren ook de klasreünie maand voor Erik en mij. Ik vertrok naar Nieuwpoort waarbij  ik de juiste week trof: een  stralendblauwe hemel en veel zon, terwijl Eriks klasgenoten hier nog volop in de zee konden zwemmen.
    We kregen nog bezoek van de Nederlandse consumentenbond waarbij een van hun  volgende reiskranten de regio Marche zou behandelen.
    Het zomerweer duurde ook nog tot het einde van de maand , een gelukstreffer voor het jaarlijkse  wijnfeest. Het werd één van  de warmste ooit en dat merkten we  aan de talrijke bezoekers;  het record aantal bezoekers van de zaterdag werd gewoon verpulverd, ca. 15.000 man en dat voor  een gemeente van amper 5000 personen. Keihard werken dus , want de Girandola zat vol  met ook gasten die vroeg wilden ontbijten en  als je om 5 uur 'morgens in bed stapt en tegen 8 uur weer ontbijt staat te serveren.......maar ons wijnfeest team werkte weer fantastisch samen, de keuken zoals elk jaar op bepaalde moment gewoon over haar toeren...de padrone die weer met stoïcijns gezicht van alles verkocht terwijl alles al bijna uitverkocht was, waarop la mamma woedend achter de kookpotten naar de kassa stoof om hem voor de zoveelste keer te vertellen dat er niets , maar dan ook niets meer te verkrijgen was....De stoet op zondag met de mooie praalwagens met versierde druiven , een daverende succes natuurlijk en  een prachtig vuurwerk sloot één van de mooiste festa dell'uva af, de weergoden waren ons dit jaar uitermate goed gezind geweest.
    De druivenoogst loopt nu bijna op ten einde om langzaam plaats te maken voor de olijvenoogst.
    Wij hebben nog een week gasten en het gouden huwelijk van mijn ouders voordat we dan op 4 november de Transsiberische treinreis gaan maken.

    Tanti saluti cari,

    Isabelle en Erik
    PS:
    -een olijfoliemolen verhuisde van adres en investeerde in modernere machines. Iedereen was welkom op de opendeur dag. Wij gingen er naar toe, want we wisten er zou te eten en te drinken zijn. We werden niet teleurgesteld, een mooie molen was het nu geworden en iedere bezoeker kreeg bovendien nog een olijfboompje als geschenk !
    -de gemeente Cupramontana organiseerde na 4 maanden bestuur, een evaluatieavond voor alle inwoners. Ze wilden samen  hun 4 maanden  evalueren. Om 23 uur ' avonds vertrokken  Erik en ik naar huis, na  2 uur vergaderen en diskussie waren ze  nog altijd met punt 1 bezig
    -op de luchthaven Charleroi toen ik terugvloog naar Ancona , stond ik bij de controle van de handbagage achter 3 kleine Italiaanse oudere dametjes. Alle 3 helemaal opgewonden, ze spraken slechts Italiaans en begrepen maar niet dat de broeksriemen uitgetrokken moesten worden, dat de bagage na scanning van verdachte voorwerpen ook uitgepakt moest worden, dat als het alarm af ging er gefouilleerd moest worden... grote verontwaardiging bij de 3 Italiaanse dametjes die er niets van begrepen en maar schelden en maar schreeuwen.....eventjes tolkte ik dan maar en dat bracht de gemoederen gelukkig tot bedaren en kon de grote rij wachtende passagiers tenminste weer vooruit gaan .....ik was meteen back in Italië .

    19-10-2011 om 20:44 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    >> Reageer (0)
    01-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.festa dell'uva in cupramontana is terug begonnen
    4 dagen feest rond de wijn en dan voornamelijk de Verdicchio wijn. Het weer doet ook mee, dus dat worden drukke dagen !



    01-10-2011 om 17:42 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:festa dell'uva, cupramontana, verdicchio
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's van julie en augustus op de Girandola
    De deltavlieger boven de Girandola:


    De Pizza avond mèt gitaar:

    De scampagnata Poggiana:

    Het 19de eeuwse feest in Cingoli:

    De strijd tussen de Romeinen en de Kelten:

    Afscheid van ons Fiatje:

    01-10-2011 om 10:55 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:vakantie in marche, B&B la Girandola,
    >> Reageer (0)
    07-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Cupramontana, 6 september 2011,


    Cari amici.

    terwijl Noord en West-Europa dreigden te verdrinken in de talrijke regenbuien , genoten we hier van de zonnige en warme zomerdagen. Met een kleine uitzondering van enkele regenbuitjes tijdens het San Michele feest (zie hierover nog een PS)
    Zomer in Italië staat synoniem met feesten en etentjes dus ook dit jaar volgden de sagra's en pizza- avonden elkaar op. De gemeente Cupramontana organiseerde voor het eerst een notte Bianca of witte nacht van de Verdicchio. De hele nacht kon men voor hapjes en maaltijden terecht  aan de verschillende  kraampjes , alsook talrijke muziekoptredens bijwonen of  Wijn proeven in de gewelfde kelders van het Sint Catharinaklooster. Ook het VVV bleef open tot middernacht waarbij signor Tullio, een 90-jarige inwoner van Cupramontana mij en de andere collega's gezelschap hield. Hij vertelde honderduit over de geschiedenis van de gemeente en over al zijn belevenissen in zijn jonge jaren. Bleek dat hij één van de eerste Italiaanse piloten was geweest ! De opmerkelijkste klanten die nacht in het VV: een Australisch koppel dat huizenruil had gedaan met een Italiaans koppel in de buurt.
    Het dorpsfeest in Poggio Cupro met de lekkerste gnocchi bleek ook dit jaar weer succesvol, Ondanks de honderden kilo's geschilde aardappelen waren vrijdag de gnocchi al op om 21 uur, veel te vroeg...De laatste avond participeerden we samen met een Duitse vriendin aan de tombola van het feest. Hoofdprijs een cruise naar Griekenland en Kroatië. Talrijke nummers werden getrokken maar aanvankelijk vielen we naast de prijzen ,  totdat het laatste nummer getrokken werd. hoofdprijs! Ik keek naar het lotje van onze vriendin en ja ze had het juiste nummer voor de hoofdprijs !! Verbouwereerd stapte ze naar het podium, iedereen klapte en was dolenthousiast, doch zij was compleet overdonderd en wist zelfs niet wat ze gewonnen had. De cruise schreeuwde ik tegen haar, je hebt de cruise gewonnen ! !!!! Dat kan niet,  ik heb nog nooit wat gewonnen zei ze. Van alle kanten werd ze gefeliciteerd en dagen erna als ze rondliep in Cupra werd ze al herkend als de winnares van de crociera.
    Ook de buurtgemeente  Cingoli vierde feest, de herinnering aan een  finale van een historisch balspel in 1848. Wij gingen er voor het eerst naar toe en kwamen midden in de optocht terecht van de gekostumeerde inwoners van Cingoli, allemaal kleding uit de 19de eeuw, prachtig gewoon.
    Onze  pizza -avonden waren weer gezellig , zelfs  met zang en een keer zelfs met gitaar !
    Maar de tropische week met temperaturen van  bijna 40 graden  bleek te warm voor de pizzaiolo om aan  de houtoven te staan , dan maar  een pasta-avond gedaan.
    We ontvingen weer heel veel toffe gasten, waaronder onze eerste scootergasten, die geen auto huurden maar de omgeving  per scooter bezochten. Een tv regisseur die een vakantiehuis zocht, een Ducati fanaat met zijn eigen Vespa, verrassingsbezoeken van vrienden, heel veel stamgasten die zelfs meehielpen aan het verbouwen van ons zwembadterras. De sportieven onder hen  wandelden ook eens mee met de podisti.
    De deltavlieger van 2 maanden geleden hield zijn  woord en vloog boven onze Girandola. prachitge luchtfoto's van onze  Girandola als resultaat.
    Zelf deden we ook een uitstap met de scooter naar de Romeinse feesten van Attigio of Attidium  het dorp dat aanleiding zou geven tot de stichting van het huidige Fabriano. Hier speelde men de beroemde slag na tussen de Kelten en de Romeinen.
    Onze  Fiat 500 uit 1963 , model stationwagen , verhuisde voorgoed naar de nieuwe eigenaar, onze Nieuw-Zeelandse collega, die de auto zou opknappen. In ieder geval  zou ik  met de maiden trip mee mogen. Met verende krachten werd  de auto op een aanhanger gezet en dan nagewuifd.
    Het fenomeen van de buitenlanders in de Marche wordt de laatste tijd als nieuwsitem gezien. We werden door een Italiaanse journaliste geïnterviewd n.a.v. een artikel dat einde september in de Italiaanse krant zou verschijnen. Ze moest 15 personen interviewen, 12 ervan zouden uiteindelijk  in een krantenartikel verschijnen.
    Maar dat is pas voor september alsook  het  middeleeuwse feest in Poggio Cupro,  dat  de eerste zaterdag van september zou plaatsvinden. De vergadering verliep zeer chaotisch, er zouden normaal gezien kostuums moeten gepast worden, maar die waren er niet , en niemand wist goed hoe het feest zou verlopen.  veel praktische punten ontbraken er ook. En dat met nog maar 6 dagen te gaan.....doch waarschijnlijk zou de laatste minuut alles weer goed komen ?
    maar dat is weer voor een volgende maandbrief.

    Tanti saluti cari

    Isabelle en Erik

    PS:
    elk jaar viert het gehucht San Michele zijn patroonfeesten einde maart. En elk  jaar zijn de weergoden niet gunstig gestemd. Dus dit jaar maar in juli organiseren...doch helaas helaas net die dagen was het opeens heel wisselvallig en regenachtig...
    in sommige restaurants in Cupra spreekt men geen Engels. Maar men doet zijn best om de klanten toch duidelijk te maken wat ze kunnen eten of wat ze krijgen op hun bord. De ober wees naar het stuk vlees op het bord en zei beef, daarop kwam de volgende kelner die hetzelfde zei, het hele keukenpersoneel  herhaalde dat woord nog eens met als laatste de kok. De klanten  aten dus zeker geen varkensvlees of was dat het enige Engelse woord dat ze kenden ?
    In het zelfde restaurant volgde het dessert maar hoe  aan de  klanten duidelijk maken welk dessert ? volgde een hele pantomime van eieren breken, kloppen, mascarpone koekjes en koffie en en...Oh  Tiramisu vroeg de Belgisch gaste van 11 jaar ? “Si” schreeuwden de kelners dolblij . Gelukkig de klanten kenden het !!!
    In Cingoli waar er nog heel ouderwetse winkels zijn, viel het oog van één van de dochters van een gast op een mooie pen in een  etalage van een piepklein winkeltje. Ze stapten binnen en wezen op de  pen in  de etalage. De pen werd genomen en uitgeprobeerd, doch helaas deed die het niet meer. Niet getreurd een andere pen genomen,  deed het ook niet. De hele bak pennen uit de etalage genomen en allen uitgeprobeerd, doch ze deden het allemaal niet meer. De doos ging toch weer terug in de  etalage waarna de verkoper  het magazijn inging. Een andere pen tevoorschijn gehaald, doch die beviel niet.  Terug het magazijn in en dan uiteindelijk een mooie pen gevonden die het nog deed ook.
    op onze pizza avond met gitaar waren er ook veel Engelsen aanwezig, hun kennis van songteksten was wel enorm , zeker vergeleken met die van de Nederlandstaligen onder ons. We kenden altijd slechts enkele zinnen uit Nederlandse  liedjes...Tot grote schaamte kenden de Engelsen zelfs de volledige Engelse versie van Tulpen uit Amsterdam waarbij wij slechts 1 zin ervan konden zingen...
    een muziekoptreden van een band bij onze Italiaans collega's werd aangekondigd om 17 uur. Een eigenaardig tijdstip , doch je wist maar nooit en ja hoor de enigen die er weer tegen 17 uur stonden waren natuurlijk alle buitenlanders. De bandleden zaten nog allemaal in het zwembad dus kom maar tegen 20 uur terug....

    07-09-2011 om 23:02 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:vakantie in de marche,la Girandola, bed and breakfast italie
    >> Reageer (0)
    06-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.l'infiorata en de feesten op de Girandola



    Cupramontana, 4 juli 2011,


    Met de maand juni startte eindelijk de zomer met s 'nachts de vuurvliegjes en de graskrekels , en de luidruchtige cicaden overdag. De kersenpluk bij Franca beloofde dit jaar een rijke oogst: wel 1000den kersen versierden haar 60 hoogstam kerselaren.

    Na de zoete kersen wachtten de visciola of wilde kersen om geplukt en verwerkt te worden tot lekkere jam voor het ontbijt.

    De Girandola vulde zich langzaamaan met gasten; een schilderscursus georganiseerd door een lerares met een 4-tal leerlingen en partners. Terwijl de cursisten het witte doek trachten te vullen met het mooie Marchigiaaanse landschap, vermaakten de partners zich met het verkennen van de omgeving en het klaarmaken van de lunch. De schildersborstels werden ook eens neergelegd voor een wijntour. Hier verwende de wijnboerfamilie ons met een mooie wandeling door de wijngaarden en een wijndegustatie met zelfgemaakte taarten en vlees van het eigen varken. Dit allemaal onder het prachtige decor van de olijfbomen, alleen het Bertollilabel ontbrak. De moeder des huizes liet bovendien een plaatselijke fabriek hun wijn en olijfolie verwerken tot lichaams verzorgings producten.

    Natuurlijk stond ook het bezoek aan de olijfoliemolen op het programma. Nadia legde ons enthousiast de 2 verschillende persmethodes uit, de traditionele en de moderne. Tevens leerden we de technieken van het olijfolie proeven en mochten we weer hapjes eten. De zomerse temperaturen lieten bovendien ook een eerste pizza-avond toe. Het eindresultaat van de schildersweek zou niet misgestaan hebben op bepaalde tentoonstellingen.

    De gezellige schilders maakten plaats voor West-Vlaamse gasten. Zij hadden het geluk om een wandeling te maken met de podisti. Op het oude pad, jarenlang gebruikt door de arbeiders van Castiglioni om naar hun werkplaats Arcevia te gaan , 10km maar wel in stijgende lijn. De mooie panorama's volgden elkaar op; zonnebloemen , koriandervelden en het middeleeuwse stadje Arcevia op de achtergrond.

    De terugtocht gebeurde per lijnbus, tot grote verbazing van de buschauffeur. Normaal 1 passagier en nu een hele invasie van 40 personen, die nog vrolijk zongen ook.
    De gids van de podisti organiseerde ter nagedachtenis van zijn overleden zoon (5 jaar geleden door een arbeidsongeval) een muzikaal concert in de kleine abdij Beato Angelo. De groep la Macina verzamelde al jaren volksliederen die tot nu toe uitsluitend mondeling waren overgeleverd. Zij zetten ze nu op papier . Een deel van het repertoire brachten ze nu tot uiting, passioneel en emotioneel. Het publiek bedankte hen dan ook met een uitzonderlijk applaus.

    Daarna volgde natuurlijk weer buffet met drank. Een memorabele avond voor onze gasten.

    De maand juni zette zijn festiviteiten voort: de infiorata of bloementapijten op de dag van Corpus Domini, de 2de zondag na Pinksteren. Enkele gemeentes versierden dan hun straten met bloementapijten. De leerlingen van de scholen ontwierpen de tekeningen, de smid maakte de mallen en bij zonsopgang vulden de bewoners de mallen met bloemblaadjes, die ze de dag tevoren plukten.

    Voor de middag volgde de processie met mijnheer pastoor voorop om dan te eindigen met een openluchtmis. De tapijten konden tot 's avonds bewonderd worden, daarna werden ze verwijderd.


    Cupramontana vierde nog meer feest, de opening van het VVV-kantoor. De nieuwe burgemeester knipte het lint door en de leden van onze B&B vereniging zou het kantoor bemannen via een beurtrol. Gevestigd in het gebouw van het wijnetiketten museum, nooit gebruikt door het vorige gemeentebestuur.

    Erik en ik haalde nog snel wat infomateriaal in het magazijn van de regio Marche (nu kenden we de weg) de auto was volgeladen.

    Onze scooter bracht ons ook weer naar mooie plekjes: o.a. een oud romaans Mariakerkje uit de 11de eeuw boven in een grot naast een meer moderne tempel uit de 18de eeuw.

    Een van onze gasten verraste ons met een uitgebreide infomap over de regio, een mooi welkomstgeschenk voor onze toekomstige gasten.

    Er staan nog heel veel zomerevenementen op het programma, de zomer in de Girandola: una grande festa !


    tanti saluti cari:


    Isabelle en Erik


    PS:

    • Nadia van de olijfoliemolen was nieuwsgierig naar de resultaten van de schilderschool. Ze bleek dan ook verrast met het resultaat, echte talenten ! Volgend jaar moesten ze hier komen en de olijfboom als thema kiezen en dan hier ook een tentoonstelling houden. Ik zei haar dat ik de lerares zou vragen. Nadia snelde weg en pakte een mooie fles olijfolie in....dit zou de lerares moeten overtuigen.

    • 4 gasten die familie van elkaar waren en zonder het van elkaar te weten op de Girandola geboekt hadden en op het zelfde moment !

    • gasten gingen wijn proeven in het piepkleine gemeente Serrapetrona. Ze kochten wijn in, wilden dan picknicken maar stelden vast dat ze geen bekers genomen hadden. Dan maar aan de wijnboer vragen, doch die was ondertussen toe. Een oud vrouwtje op een balkon liet ze bij haar binnenkomen, maakte haar man wakker , hij moest opstaan , om dan samen iets te drinken. Het huisdier werd getoond , een reusachtige schildpad. Volgde dan een verhaal dat ze niet bij de oude mensen konden eten maar ze zouden naar een plek gebracht worden waar dat wel kon. Onze gasten verstonden het niet goed en vreesden ergens te moeten gaan eten waar ze schildpad serveerden. De man des huizes begeleidde onze gasten naar een restaurantje dat echter gesloten bleek. Geen probleem, De eigenaar werd opgetrommeld, de kok ook en ze moesten of ze wilden of niet eten klaar maken voor de 2 Belgen. Die kregen gelukkig geen schildpad te eten maar wel heel veel andere lekkere dingen, zelfs te veel. Doch weigeren zou nu onbeleefd zijn na al die moeite. En heel de tijd bleef het oude mannetje toezien of alles wel naar de zin was van de Belgische toeristen !



    06-07-2011 om 15:45 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    >> Reageer (0)
    13-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's van de maand mei
    Allen op het  1mei feest:

    Mooie wandelingen met de podisti op de Monte Cipollara en de Monte Murano:



    Opening van de nieuwe  bar Ruggero:

    Uitstap met  de scooter:

    De palio van Cupramontana:


     



    13-06-2011 om 22:10 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    >> Reageer (0)
    08-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.meimaand is feestmaand in Cupramontana
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Woensdag 8 juni 2011,

    cari amici,

    net zoals vorig jaar vierden we 1 mei samen met de wandelgroep  in het buitenhuis van Piero en Gaia. Helaas dit jaar geen Bertollidecor onder de olijfbomen, want het weer wilde absoluut niet meedoen. In plaats daarvan eerder een reclamespot voor een Engels openluchtfeest, m.a.w. alles overdekt en grijs weer.  Doch we hadden net zoveel plezier als vorig jaar, het eten was weer enorm lekker en  het gezelschap  de moeite waard. http://www.castiglionidiarcevia.it/cupra/
    Op dit feest volgden verschillende etentjes, discussieavonden en gelegenheden  georganiseerd door de linkse kandidaten van de gemeenteverkiezingen. Het beloofde dit jaar extreem spannend te worden, want de linkse partijen hadden zich deze keer allemaal verenigd onder de naam Progetto Cupra . Hiermee had de rechtse groep , die al 10 jaar aan het bewind was, geen rekening mee gehouden. Die verwachtte dat  de linksen net zoals 5 jaar geleden weer hevig verdeeld zouden zijn , veel ruzie zouden maken en zo de verkiezingenoverwinning gemakkelijk aan de rechtse geven. Doch dit jaar  moest er gestreden worden en hiermee startten de rechtsen veel te laat. Het bleef  spannend tot aan de verkiezingsdagen, wat tot hevige discussies tussen de bewoners van Cupra leidde op straat  . Wij als EU-burgers mochten ook stemmen. Hiervoor bezaten we al van de vorige verkiezingen  een stemkaart en daarmee mochten we dan in ons eigen deelgemeente Poggio stemmen. In Italië bestond geen stemplicht.
    Maandagavond het verlossend bericht, de linksen hadden met 2/3 meerderheid gewonnen !!!! een belangrijk teken van de bewoners dat ze nu wel eens verandering wilden ! 2 weken later zou op nationaal vlak de grote steden als Milaan en Napels ook de linksen de overwinning gunnen.....de Italiaanse premier was niet gelukkig. Erik werd bijna direct hierna uitgenodigd door het gemeentebestuur om over samenwerking te spreken tussen de B&B vereniging en ene toeristisch informatiepunt in Cupra. Dit bestuur liet er blijkbaar geen gras over groeien !
    In Cupra hielden de feesten niet op deze maand; bar Ruggero opende opnieuw de deuren na 2 weken gesloten te zijn geweest . Iedereen was hartelijk uitgenodigd op de opening, gratis eten en dringen. Ruggero zorgde met zijn nieuwe bar voor een grote verrassing …..wat een hippe bar kregen we nu in Cupra, deze kon probleemloos in Milaan zijn. Prachtig gewoon, iedereen met open mond naar het nieuwe interieur gekeken en bewonderd, een echte aanwinst was dit voor onze gemeente.
    Een 6-tal sommeliers , stijlvol in het zwart gekleed, voorzagen de mensen van wijn, aan een andere tafel kon je eten halen. Niet gemakkelijk want later zou blijken dat wel een 1000 emnsen op de opening aanwezig waren en dit op amper 5000 inwoners.
    Onze gemeente bleef in feeststemming, want jaarlijks hielden ze hier het feest van de patroonheilige San Eleuterio op 26 mei. De zondag had  de palio plats, een wedstrijd tussen de verschillende wijken in de vorm van zo snel mogelijk een wijnton van beneden naar boven in het stadscentrum rollen. Weer heel veel volk op de been.
    De meimaand tevens  de bloemenmaand, zeker wat de wilde flora betreft: de wilde narcissen, orchideeën, viooltjes en wilde uien, verwenden ons tijdens de prachtige wandelingen op de Monte Cipollara en Murano. Ook onze gasten konden van deze geschenken van moeder natuur genieten, gasten die hun prachtige Vespa's hadden meegenomen, een andere gespecialiseerd in de deltaplaning en andere die met Erik op wijntour trokken. Deze laatsten beleefden wel een Bertollidecor, tijdens hun rondleiding in de wijngaarden  van de wijnproducent en dan wijnproeven met lekkere hapjes onder de amandelbomen !!!
    Onze grote aanwinst, onze Aprilia/Piaggo scooter de scarabeo. De laatste jaren kregen we geregeld de vraag van gasten om Vespa's te huren, doch dit was hier niet mogelijk. Nergens kon men dit. Voor italianen is een scooter nl. een gewoon vervoersmiddel, of het nu een Vespa of Piaggio is. Een  vriend van ons kon onverwachts 2 scooters op de kop tikken, doch financieel bleek het allemaal een te grote rompslomp ook qua verzekering en verhuren aan derden , helemaal niet rendabel.
    Doch nu 2 jaar later, tijdens een Barbecue met vrienden bleek een collega van ons  geïnteresseerd om 1 scooter aan te schaffen, wij eigenlijk ook, en er zat bij het gezelschap  zelfs een scooter/Vespa mechanieker....het fantaseren werd meer en meer werkelijkheid en na informatie bij de verzekering en gemeente, bleek het nu wat gemakkelijker te zijn, en togen de mannen naar de verschillende dealers. Vespa werd snel afgeraden door de verkopers, de kleine wielen maakten het rijden op onze bochtige en vaak zandwegen niet altijd gemakkelijk.
    Uiteindelijk viel de keuze op de Scarabeo. Erik die nooit belangstelling had gehad voor enig bromfiets of ander 2-wielig gemotoriseerd vervoersmiddel was na een half uurtje rijden erop verkocht:  dit werd zijn nieuw speelgoed ! Voor mij helaas te zwaar om erop te kunnen oefenen. Ik had ooit op super kleine bromfietsen gezeten, maar een 125 CC is wel al iets moeilijker. Om de techniek van het rijden meester te worden zou ik een kleiner voertuig moeten hebben. Doch niet getreurd , achterop zitten was ook enorm fijn. Dus nu ondernamen we al vele toertjes en samen met onze andere collega bezaten we nu 2 mooie scooters, die we ondertussen al een keer verhuurd hebben. 
    Met  mooi weer, een aanrader om hier rond te toeren !
    Zeker dat nu langzaamaan de zomer in aantocht is, de krekels, nachtegalen en vuurvliegjes doen in ieder geval  hun best.

    tot de volgende keer.

    Tanti saluti cari

    Isabelle en Erik

    PS:
    Zat ik weer bij mijn kapster, kwam de vertegenwoordiger onverwachts af. Oh zei Roberta ik had je pas volgende week verwacht. Ja zei hij, maar ik was toch in de buurt dus dacht ik,. laat ik maar naar de mooiste kapster van maiolati gaan (de enige in het dorp natuurlijk) en zo zou mijnheer de charmeur de hele tijd bezig zijn maar wel natuurlijk veel producten verkopen !





    08-06-2011 om 22:56 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:vakantie in italie, bed and breakfast in le marche
    >> Reageer (0)
    07-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wandelen in le marche
    Prachtige panorama's:

    Wilde bloemen zoals de orchidee:

    en wilde narcissen:

    Mooi zicht op de Monte San Vicino


    meer foto's op deze site:
    http://www.castiglionidiarcevia.it/cupra/

    07-05-2011 om 00:00 geschreven door babelle  


    Categorie:wandelen in de Marche
    Tags:le marche, girandola, wandelen
    >> Reageer (0)

    Foto

    In 2000 verhuisden we naar de Marche, het best bewaarde geheim van Italie. Het thuisfront hielden we door maandbrieven op de hoogte van onze avonturen. Via deze weblog kunnen voortaan ook niet-familieleden onze belevenissen meevolgen. De eerdere maandbrieven kunnen via de link geraadpleegd worden. Veel leesplezier !

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Laatste commentaren
  • inderdaad (isabelle)
        op herfst in de Marche
  • De grappigste anti-aging activiteit (Martine)
        op herfst in de Marche
  • reactie (isabelle)
        op La festa dell'uva of het grootste wijnfeest in de Marche
  • kapper 9h (Christel)
        op La festa dell'uva of het grootste wijnfeest in de Marche
  • ;-) (4ke)
        op belevenissen in augustus en september in de Marche

  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs