Hier zit ik dan, een maandje verwijderd van jullie... De laatste week stage is in zicht! Nog een weekje stressen en ik mag dan ook wat gaan ontspannen, eindelijk!
Ik ben de laatste weken nog heel druk bezig geweest met allerlei ontwikkelingen op mijn project. Zo heb ik de plopdans geïntroduceerd in Peru, mits enige vertaling natuurlijk. Eigenlijk alleen in San Juan de Dios (zowel in de school als in de psicomotricidad), maar ja ik zie het altijd een beetje groter in he ;O) De kinderen zijn weg van dit lied, vooral de laatste zin, del enano; das leuk om eens lekker hard te schreeuwen, vooral voor kinderen met ADHD ;O) Het is niet de bedoeling om zangtalent te ontdekken, maar wel om de grove motoriek te oefenen. Wie zich de plopdans herinnert, zal wal begrijpen waarover ik het heb!
 
Weten jullie nog dat ik vertelde dat de kinderen hier vaak hun eigen zin doen en dat luisteren niet in hun Latijns- Amerikaanse woordenboek stond. Wel ik heb deze een beetje uitgebreid met de volgende woorden (regels): puntualidad (stiptheid), colaboración (samenwerking), orden (in een rij gaan staan en de orde handhaven gedurende de activiteit) en atención (dat is vooral goed naar leila luisteren). Deze regels waren echt nodig, want die kinderen houden anders gewoon de zot met mij en ook met Sidney (vertaling voor de Nederlanders onder jullie ;o): met mijn voeten spelen).
 
Ik heb ook een samenwerkingsdossier opgesteld voor de psicomotricidad. Dit heb ik ontwikkelt om ervoor te zorgen dat er communicatie ontstaat tussen de verschillende vrijwilligers, stagiaires. Het verloopt nog niet zo vlot, want ik heb het idee dat ik de enige ben die dit gebruikt. Natuurlijk, want het is mijn idee! Ik ben er gewoon zeker van dat indien iedereen zich de moeite doet, de kinderen veel beter opgevolgd en begeleid kunnen worden. Mits een kleine inspanning komt dit wel in orde ;o)
Enkele weken geleden heb ik, samen met enkele vrijwilligers, een wedstrijdje georganiseerd in la clínica. De kinderen die motorisch in staat waren om kleurpotloden/stiften te hanteren en te manipuleren, mochten deelnemen aan de konijnenmaskerwedstrijd. Dit was gebonden aan het thema PASEN. Met jullie steun kon ik speelgoed kopen voor de kinderen. Ze waren hier super blij mee! De eerste kreeg een pop, de tweede een leuke auto waar je aan kan schroeven, de derde een camion die verschillende autos vervoert. Er namen heel wat meisjes deel aan de wedstrijd, vandaar dat ik hen een troostprijsje heb kunnen geven: ieder van hen kreeg een klein prinses popje (sneeuwwitje, assepoester, de kleine zeemeermin,
) Aangezien niet elk kind kon deelnemen (wegens hun beperking), heb ik toch gezorgd voor een compensatie: ieder van hen kreeg een lolly. Hier zijn ze gek op
het wordt wel één groter kwijlboel, das zeker ;O)
 
Carmen, de winnaar van de
'konijnenmaskerwedstrijd'
Genoeg over men project! Ik moet men persoonlijke materie ook nog even kwijt kunnen.
Het GSM- gedoe; één groot mysterie en één grote miserie. Na een telefoontje met Mobistar België (dank u papa) en een bezoekje aan een Movistar bureau hier in Peru, was ik ervan overtuigd dat ik hier beter een nieuwe Movistar GSM kon kopen. Dit kost slechts 15 euro met nog eens belwaarde bovenop ook. Mijn denkbeeld werd bevestigd: ze zijn hier echt onbekwaam. België moet niet onderdoen, want die kunnen blijkbaar ook niets doen
het is ondertussen al anderhalve week! Ik had natuurlijk al men hoop op die **** telefoon van Movistar gezet, maar blijkbaar lijkt dit ook niet te werken. Dan maar opnieuw naar zon Movistar bureau om klacht in te dienen (jaja, allemaal int Spaans, want Engels dat kennen ze hier niet hoor). Nu moet ik vier dagen wachten, want de klacht is naar Lima
Gelijk heb ik als ik zeg: één hoop miserie! Ach ja, het went wel, maar toch wel vreselijk vervelend toch?! Het Claro probleem is ook uitzichtloos geworden
Vandaag de dag ben ik nog steeds onbereikbaar
mailen is de boodschap, of een belletje, maar dat is een beetje kostelijk ;O) Tot hier de informatie over het technische aspect in Peru.
Laatst heb ik een hond zien sneuvelen; hij werd aangereden door een auto
het ging recht door men hart. Ik stelde me al voor dat men Darksken dat zou zijn, ik mag er niet aan denken. Maar ik weet dat hij veilig in België is en op zijn kindje aan het wachten is. Vanaf dat moment hou ik men hart vast als ik een hond de straat zie over steken. Jullie denken misschien, het is maar een beest, maar dit moet ik volledig tegenspreken. De taxi chauffeurs maken niet echt een onderscheid tussen een mens en een dier, beide zijn levende wezens. Het enige verschil is dat het ene op vier benen loopt en de ander op twee benen. Zo heb ik deze week bijna hetzelfde lot ondergaan als die hond
Er kwam een auto uit de bocht, die ik natuurlijk niet gezien had, net op het moment dat ik het waagde om de straat over te steken. Mijn computer die ik aan de linkerkant droeg, heeft de klap deels gebroken (mama en papa, er is niets aan de computer hoor). Niets aan de hand, tleven gaat gewoon verder.
Alsof ik nog niet genoeg vreemde dingen meegemaakt heb hier in Peru
Laatst zat ik een taxi waar de achterbank plots van begon te bewegen. Ik wist heel even niet wat er aan de hand was. Als snel werd alles duidelijk; er zat een kind in de achterbak. Tja, een babysit dat bestaat hier blijkbaar niet, dus dan neem je je kind toch gewoon mee naar je werk, of niet soms?
Ik wil nog heel graag de volgende mensen bedanken voor hun steun:
Hans, Trees en Justine: enorm bedankt voor de mooie bijdrage! Ik had van jullie dan ook niets anders verwacht ;O) Ik kijk er naar uit om nog eens een lekkere pizza te eten!
Piet en Roos en kids: bedankt voor jullie steun! Ik had alleen maar kunnen dromen dat men oproep Zottegem zou bereiken, maar absoluut niet verwacht
Eric en Jeanine: ook dankzij jullie steun kan ik hier heel wat mooie dingen verwezenlijken! Bedankt, namens de kinderen en mezelf!
Willy en Lia: ook jullie hebben het hart op de juiste plaats. Of zijn jullie gewoon zo tevreden over men papa zn werk, dat jullie zn dochter willen steunen?! ;O) Enorm bedankt!
Luc Van De Sompel en familie: het leven is niet altijd eerlijk, maar mede dankzij jullie steun kan ik de kinderen hier toch laten genieten van een beetje meer luxe. Bedankt!
Els Van Hoe en Joris: ik weet niet of jullie al kinderen hebben, maar in ieder geval hebben jullie mij en de kinderen van San Juan de Dios een gunstig gestemd. Leuk dat jullie ook willen steunen! Dankbaarheid is het juiste woord
Peter, Carine en Glenn: volgens mijn secretaresse hebben jullie heel snel gereageerd, super gewoon! Bedankt voor jullie steun!
Mevrouw Tison: jij weet maar al te goed hoe het is om kinderen groot te brengen. Je probeert dit zo goed mogelijk te doen, maar toch zit het niet altijd even goed mee. Jouw steun is een teken dat je het hart ook op de juiste plaats hebt en betekent voor deze kinderen een wereld van verschil! Bedankt!
Carine en Freddy: fijn dat ook jullie mijn project willen steunen! Bedankt hiervoor!
Lieve pepe en meme: jammer dat je altijd geld nodig hebt om leuke dingen te kunnen doen. Pas op, je kan ook heel wat zelf gaan realiseren, maar ik zat wel een beetje aan het einde van men Latijn
Mede dankzij jullie mooie bijdrage kan ik hier heel wat realiseren voor de kinderen. Een beetje luxe mag toch ook soms eens, niet?! Wij zijn jullie enorm dankbaar!
KBC bank Melle: dank aan de anonieme donor! Alhoewel dat ik er bijna zeker van ben dat jij, Steven Blondia, hier achter zit
Enorm bedankt voor de mooie bijdrage. Lynn, ook jij en de kinderen ben ik dankbaar!
Familie Schellinck en De Meyer: ofwel lever/leverde mijn meme zo goed werk, ofwel hebben jullie zon goed hart, ofwel beide
Enorm bedankt voor jullie steun!
Mijn plannen zijn gewijzigd: ik verlaat inderdaad op 23 april Cusco, maar niet voorgoed, because Ill be back! Nadat ik even genoten heb van andere culturen, landschappen, zon, zee en strand, kom ik nog heel even terug naar Cusco. Ik ben volop aan het informeren om parallelle baren te kopen voor de kinderen. Deze zullen gebruikt worden om de kinderen opnieuw te leren lopen, of in ieder geval om in de toekomst de kans te verhogen dat deze kinderen zich uiteindelijk nog op twee benen kunnen voortbewegen (al dan niet zelfstandig). Dit aankopen is niet zo eenvoudig, aangezien ze hier niet zon winkels hebben waar je dit kan kopen. Dit moet gemaakt worden! Dit zal uiteraard de nodige tijd nemen, dus het kan goed zijn dat het niet klaar is voor den 23e. Ik kom dan later terug om een kijkje te nemen of dit uiteindelijk allemaal in orde komt. We willen graag helpen, maar we willen ook maar al te graag weten waar ons geld naar toe gaat, toch? Indien er in tussentijd nog financiële steun uit de bus komt, dan komt dit zonder problemen nog ten goede aan mijn project! Ik verlaat op 11 mei definitief Peru, hou hier dus wel rekening mee.
Ik had ook nog heel graag Evelyn, alias Eef, proficiat willen wensen met haar verjaardag !!! Dikke dikke verjaardagsknuffel meid! Als ik terug ben gaan we hier nen lekkere Eristof op drinken! Ik hoop dat je je pakje ondertussen gekregen hebt ;O)
Voila, morgen komt men verhaal van Quillabamba eraan, eindelijk, ik weet het
Beso leila -x-
Hasta luego!
P.s. Neen Marc, ik doe nog steeds niet aan kindermishandeling (alhoewel dit hier wel vaak voorkomt). Ik wil me aan heel wat aanpassen, maar dit hoort er niet bij! Soms moeten kinderen geconditioneerd worden, jaja net als de hond van Pavlov. Met deze tamboerijn lijkt dat heeeeel goed te werken! In ieder geval bedankt voor je bezorgdheid ;O)
Hey Gevanni, bedankt voor je berichtje in men gastenboek! Zoals je wel al gelezen hebt, ik stel het hier nog steeds prima, maar nu begin ik wel een beetje af te tellen hoor
Doe papa, mama, Gitana en Romina de vele groetjes en geef ze een dikke knuffel!
Justine, bedankt voor je lieve mailtjes en berichtjes! Als ik terug ben dan gaan we nog eens samen gaan zwemmen als papa en mama moeten werken (Louise mag dan ook mee hoor!), beloofd! Ofwel gaan we naar de film
Dikke dikke zoen en weet dat ik aan je denk! Knufje!
15-04-2008 om 01:20
geschreven door dropje 
|
