We haten het allemaal: de wekker. Ondanks het leuke deuntje van mijn gsm-wekker ontwaakte ik toch chagrijning. Snoezen leek een goed idee, maar meer dan 3 keer kon ik me niet veroorloven. Er zou een licht moeten aanspringen anders blijf ik toch lekker liggen en nog eens snoezen en nog eens snoezen en nog eens snoezen. Die wekker is de absolute vijand. Lekker dromen, bijna aan het hoogtepunt van je droom en dan ... -dat té vrolijke, naar de realiteit terugkerende deuntje. Het ergste aan opstaan blijft het verlaten van dat warme nest dat je 's nachts creëerde. En dan heb ik het niet alleen van de warmte onder je deken maar ook van het dromen. De mogelijkheid om eender wat mee te maken, alles wat je onderbewustzijn maar wilt. Ach, vanavond kruip ik toch lekker dat nest weer in. Nah!
Het aanmaken van een blog is een erg gezellige en fijne ervaring. En dan te bedenken dat straks een volkomen onbekend iemand in mijn eigen ingesloten wereld gaat binnensluipen, en gedachten vormen over dat kleine, eigen wereldje van mezelf. Laat jou binnendringen dan ook een toevoegsel zijn en mijn wereldje vergroten. Lees het hier niet voor niets en leer uit mijn diepte- of hoogtepunten. Post eventueel een reactie of mail mij met jouw nuttige informatie, die mij (en mijn eigen wereldje) van pas kunnen komen.
le fil rouge
