Peeters, intussen voltijds schrijver, vertoeft veel in Oostende. 

Oostende - 'Finis Terrae' - stad van zelfportrettenschilders - Ensor, Silliaert en Herr Seele. Oostende is ook de geboorteplek van de vrouw van Peeters.

Sinds twee jaar gaan de schilder Koen Broucke en de schrijver Koen Peeters elke maand twee dagen naar Oostende om met mensen te praten. "Veel meer dan vroeger ga ik de deur uit en doe ervaringen op." Hij heeft wekelijks werkgesprekken op café - "Pas op wat je zegt. Ik schrijf alles op."  Aantekeningen, foto's, krantenknipsels, ... verzamelt hij als grondstof - zoals zijn grote voorbeeld Seebald het zei 'Ich brauche das Material.'

De Oostendse ervaringen zullen uitmonden in een tentoonstelling in Mu.Zee en volgend jaar in een roman over een schilder op zoek naar zichzelf in Oostende.

In het Parkhotel in Mariakerke, jarenlang uitgebaat door Gaston Duribreux, een ten onrechte vergeten auteur, doet hij een echte ervaring op. Duribreux schreef als geen ander over de zee, voor hem was de zee een volwaardig personage. Als diepgelovig man associeerde hij de zee met God, die voor hem, net als de zee, een vaste waarde was en tegelijk iets potentieel noodlottigs had. Zijn boek  'Het wrede spel' is rijp en aangrijpend. Tijdens zijn bezoek aan het Parkhotel komt hij in de kamer waar Duribreux aan een zelfgetimmerde tafeltje voor het raam plaats nam om in de wintermaanden te schrijven. Zijn zonen Yanty en Paul legden een deken om zijn bovenlijf en zetten hem hun vaders hoed op! Hij maakte contact met vervlogen jaren en met de schrijver, hij kon hem bijna aanraken.

Bron: Confituur, mei 2018