Vandaag heb ik tour gedaan met Sinh cafe. een city tour in Dalat.
Eerst hebben we de Prenn watervallen bezocht. Heel veel foto's genomen. het was in een idyllische setting (prachtige jungle met touwbruggen) en ook heel leuk je kon onder de waterval lopen. ge kreeg wel nog een extra douche erbij maar dat gaf niet. En er was ook de mogelijkheid om te rijden op een olifant of een struisvogel. Ik heb nadat ik een paar mensen op de struisvogel had zien kruipen besloten er ook voor te gaan:D. En het was echt de moeite!!!! makkelijk om te blijven zitten behalve als dat beest het op een lopen zetten:D. foto's dat post ik de link nog van:D.
Daarna hebben we de Dalanta watervallen bezocht. ook echt de moeite. en het was zeker gezellig omdat we een hele fijne groep hadden. twee japanners die in amerika wonen. twee mensen van oostenrijk en twee engelsen. vooral het engels koppel en de twee amerikanen waren super!
Vervolgens hebben we paradise lake en monnikencentrum bezocht. het meer was omgeven door bergen. echt prachtig. De kleurrijke pagoda's waren ook echt de moeite en het gesprek met een japanner over de zinvolheid en inzetbaarheid van religie boeiend:D.
het laatste van de voormiddag was vorstenhuis van de xihuan dynastie. Gewoon een betonnen huis met grote kamers en veel licht. Niet echt boeiend.
Daarna lekker gegeten een kippenbil met sla en rijst. die kippenbil deed me aan onze donderdagen thuis denken:).
valley of love was enorm commercieel en daardoor gewoon lachwekkend. overal in dat park stond hartjes en schommers met valley of love boven. echt er zo hard over. en dan was daar nog een koppel trouwfoto's aan het laten nemen. niet te doen. Katrientje uwe stijn zou der grijs haar van krijgen van zo weinig originaliteit:D.
Dan naar embroidery gaan kijken. is soort naai-schilderij maken. wat is hiervan het juist nederlands woord?
flower garden was laatste stop.
Daarna ben ik tevoel langs het lake gegaan. een wandeling van vier km. onderbroken door twee fikse regenbuien:D. kon altijd wel ergens schuilen. Daarna marktje van dalat bezocht en gezellig op mijn kamer verse thee gezet en een boekske gelezen in mijn riant dubbel bed onder de dekens. jaja dalat is niet te warm.savonds ben ik echt blij met mijn deken. voor de eerste keer ook dat ik niet zweet overdag:D. was heel gezellig avondje.
Dan gaan eten in mijn restaurantje van gisteren. deze keer wel betaald:D. ik heb trouwens kei grote portie gemaakt en speciaal voor mij hebben ze terug begonnen met koken want kwam daar pas rond kwart na negen aan.
Dan in Night bar van grandioos hotel op het dakterras nog iets gaan drinken met de twee engelsen. heel gezellig en dan doodmoe van al het klimmen (watervallen) en wandelen in slaap gevallen.
Vandaag ben ik om 8u15 vertrokken met mijn gids op de moto voor een landscape-tour door Dalat. De gids maakt deel uit van een organisatie: easy riders en deze brengen een hele dag met toeristen door op de moto.
het was een zalige ervaring!
eerst hebben we de Dragontemples bezocht. ik kreeg weer heel wat uitleg over het boedhisme. ik word gewoon nog een kenner. boedhisme is zo'n geweldige levensovertuiging.
Daarna zijn we een flowergarden gaan bezoeken. echt de moeite. blijkbaar zitten hier enorm veel hollandse firma's die vietnamezen voor hen laten werken omdat het klimaat van Dalat gezicht is voor rozen en gereberniums ofzo denk ik. en de vietnamese werkrachten zijn niet duur en er is geen verwarming nodig of dure serres. dan in airco truck naar luchthaven en dan naar holland. de hollanders hebben het weer goed bekeken.
heb ik voor het eerst in mijn leven een koffie-plantage gezien. er zijn drie soorten koffie in vietnam. barao ofzo en dan mocca en dan cherry. ik heb alle planten gezien. de cherry koffieboon is echter geen plant maar een boom. de lekkerste boon was de moccaboon. het grappige is dat het totaal niet naar koffie smaakt. Dus koffie is volgens mij voor het merendeel het verbrande dat zijn typische smaak geeft.
bezochten we een silk factory. ik kreeg deskundige uitleg hoe zijde wordt gemaakt en kon heel het proces volgen. je hebt cocoons met een en met twee larven. van de cocoons met twee larven wordt de ruwe zijde gemaakt en van die met 1 larf de fijne zijde. het zijn de cocoons die ze gebruiken om zijde van de maken. ze nemen een draadje van verschillende en dat wordt dan machinaal tot een draad verwerkt en daarna wordt het proces verfijnd. en dan had je de weefgetouwen waar ze patroon aanhangen welke print ze willen. beetje braille-systeem en dan wordt het geheel geverfd.
Daarna heb ik rijst van dichtbij gezien. joepie wou ik al zo lang en nu vlak met mijn neus erbij gestaan. was op mijn aanvraag en mijn geweldige gids heeft ervoor gezorgd. ik werd uitgenodigd door een vietnamese opa en daar hebben we genoten van rijstwijn bleek achteraf. hij noemde het een kruidendrankje. alstemblieft... straf dat dat was. ik had ook nog niet ontbeten dus was er ff niet zo goed van:D. daarna het huis bezocht en te weten gekomen hoe het rijst-groei proces in zijn werk gaat. zalig! rijst heeft drie maanden nodig om te groeien. dus eerst laat je rijst vijf dagen weken en dan plant je het in een land dat onder staat met water en je geeft de rijst ook nog eens 1 keer per dag water.
Daarna naar de elephant waterfall weer echt de moeite en een pagode in de buurt bezocht. de pagode had een enorm grote happy buddha. Er zijn drie soorten buddha's die in vietnam worden afgebeeld. een vrouwelijke buddha een lachende budha en de gewonen buddha meestal op een lotusbloem. De vrouwelijke budha is een vrouw die haar leven heel vrekkig is geweest en voor haar hele omgeving een heel ambetant mens, maar op latere leeftijd door toedoen van haar dochter ontdekt dat ze helemaal niet vriendelijk was en beslist om haar leven over een totaal andere boeg te gooien en het bad van de verlichting te volgen. De lachende buddha, een dikke breedglimlachende man. Daar wordt je gewoon vrolijk van. en de andere budha is degene die vroeger Sidartha heette en waarvan een een waarzegster zijn moeder vertelde dat ze een belangrijke zoon zou krijg in de vorm van de droom met een witte olifant. Daarom werd Siddartha beschermd opgevoed weg van alle leed van de wereld, maar toen hij buiten het paleis kwam werd hij enorm getroffen door het leed en de armoede en is hij daarover beginnen nadenken. en zo is het achtvoudige pad naar de verlichting ontstaan. het draait allemaal om het niets meer wensen of verlangen. als je denkt aan een moment waarop je diep geluk ervaarde dan is dat een moment waarop je niets anders wenste dan datgene wat je aan het doen was je wilde niets anders voor jezelf. als je zo door het leven gaat ben je vaneigens veel gelukkiger. Maar ja dan kan ik zogezegd ook niet reizen want dan ben ik voor mezelf van alles aan het wensen. het is uit een verlangen dat je gaat reizen. Dus voor mijn zielerust denk ik dat een beetje verlangen af en toe geen kwaad kan:).
Dan hebben we mensen van een minority village bezocht. echt heel vriendelijke mensen. Een bepaalde vrouw was gewoon een auto-ditact. ze heeft zichzelf engels geleerd door met de toeristen te praten. ik heb daar echt bewondering voor. we hebben gepraat over mijn reis en het was verbazingwekkend hoeveel ze wist van de andere landen. weliswaar van tv, maar toch. ik heb toen maar een pennenzak gekocht bij deze mensen. ik werd totaal niet gepushed zoals anders en wrs daarom dat ik iets wou terug doen:D.
daarna zijn we gaan eten aan meertje en geweldig veel en lekker. echt een hele tafel vol met vlees en vis en verschillende soorten groenten en soep. en om af te ronden lekker thee.
Daarna zijn we naar een minority village gegaan. een heel klein dorpje van 300 inwoners en waar je zag dat de mensen echt arm waren. ik heb daar gezien hoe ze een soor machete maken. Het wordt gemaakt van bamboo en een stuk van de wortel van de bamboo die ze op 10cm van de bamboostok afkappen en waarin ze dan ijzer gieten en daar dan een lemmet op bezichtingen. Hun huizen waar ze met zes ongeveer in leven waren enorm klein en ik zag ook nergens bedden. Ik denk dat deze mensen gewoon op de grond slapen...:S. kwestie van een moeilijk leven...
Als laatste zijn we naar een uitzichtpunt gereden waar ik geweldige mooie foto's heb kunnen maken. Mijn gids was ook altijd zo vriendelijk om foto's van mij overal te maken. En die zij wel duizend keer dat ik zo beautiful was. op den duur echt vervelend. het ging gewoon over mijn blond haar en blauwe ogen. tjezus en dan begon die vent mij kussen op mijn wang te geven. ik was zo vriendelijk en zo mooi. Miljard die vent was veertig... ik trek toch altijd maar rare mensen aan hoor:D.
het was een zaaaaaaaaaaaaaalige dag... onvergetelijk... De gids was zalig geweldig, wist enorm veel over het land, nam me mee naar de mooiste plekken. ik kwam veel te weten over zijn leven en hij over het mijne. Ah en mam ik moest u zeggen dat ge u geen zorgen moest maken dat ik heel zelfstandig was:D. en dat ik elke dag zoveel leerde dat ik u kei veel zou kunnen vertellen. Dat laatste is minder waar want ge weet al zoveel door mijn blog en ik zou niet weten waar te beginnen:D. op het einde van de rit toen we echt bijna vrienden waren de amoureuze probeersels buiten beschouwing gelaten die niet in dank door mij werden afgenomen buiten beschouwing gelaten, want alle ja, hoe zouden jullie reageren als uw gids uit maar kussen begint uit te delen. ik trok me dan maar strategisch weg, maar toen hij mijn hand wou nemen dat is toch echt erover:D. dus toen heb ik echt ff vies gekeken. Ik vond hem echt super vriendelijk en hij gaf zo'n deskundige uitleg dat het dus een onvergetelijke dag werd. waar ik onder andere kennis opdeed over het afweren van mannen.
ah jah op het einde zei hij dat hij wenste dat ik een goede job zou vinden. dat hij daar zeker van was dat ik die zou vinden. ik wenste dat hij een fijne vietnamese vrouw zou ontmoeten. hij vroeg of het daar niet te laat voor was. ik heb hem verzekerd van niet. En ik mocht altijd geinteresseerde blanke vrouwen aan hem voorstellen:D ongelooflijk die vent.
Vandaag smorgen gauw gaan douchen op mijn kamer en dan met louisa naar beneden gauw het hotel uit. een ontbijtje gepakt aan mijn gewone standje. een baguette met la vache qui rit. jaja dat hebben ze hier en met extra verse groenten en dan nog een lekkere koek gekocht voor op de bus.
Half 8 vertrok de bus met mij richting dalat. ervoor afscheid genomen van Louisa. ipv van om half 2 aan te komen zijn we pas om 6u in Dalat gearriveerd. het was een hele lange busrit. we hebben ook een lange tijdstil gestaan omdat de weg gemaakt moest worden. lagen er rotsblokken op ofzo? dat kon ik niet echt opmaken. en ook nog eens de banden van de bus moeten vastvijzen. De weg was verschrikkelijk, niets dan putten voor een groot deel van de weg dus enorm schokkend reden we op een slakkengangetje door. onderweg wel prachtige natuur gezien. en vanuit de bus foto's genomen.
@ mam en katrien: jullie zouden het berggedeelte afschuwelijk vinden. een meisje dat ook in de bus zat die had haar ogen toe en lag op de schoot van haar vriendje. k moest aan jullie reactie denken toen in dat stadje in spanje of de verhalen die ik er van gehoord heb toch:D. enfin was er ook niet echt scheutig op maar besloot maar te genieten van de natuur met u zorgen te maken kom je niet veel verder en zeker als er dan nog luid toeterend voorbijgestoken wordt op de smalle bergpas. ik heb gewoon genoten van de natuur en gedacht dat alles wel goed ging komen:D.
aangekomen in Dalat echt een prachtig stadje midden in de bergen dat een beetje aandoet als de franse alpen. ik voelde me er meteen thuis. fijn na het drukke en jachtige leven in HCMC. heb via sinh cafe de organisatie waar ik mee reis een leuk hotel gevonden en daarna op zoek gegaan naar eten en tour voor morgen. ik ga 7 dingen bezichtigen. twee watervallen en een valley of love en een boedhistisch centrum enz... kijk er al enorm naar uit!
mijn eten was ook enorm goed in een stalletje op weg naar de markt heb ik noedels met groenten waaronder sluimererwten. joepie! dat was lang geleden. En dan kreeg ik ineens ook nog soep aangeboden en leerden ze me hoe ik een lekker sausje moest maken van verschillende ingredienten. echt zo lekker! en dan tegen het einde van de maaltijd kreeg ik te horen dat het gratis was... wel had ik van men leven... dat heb ik dus nog nooit meegemaakt. en ik maar vragen moet ik echt niet betalen. en bla bla bla. maar nee. ze kwamen zelfs nog af van thee waaraan ik me met genoegen tegoed heb gedaan en nog niet betalen. het was het laatste van de pot blijkbaar... dus ik was weer helemaal in vrede met vietnam na een gratis maal joh, dat maakte het feit dat ik bestolen was veel beter op een of andere manier. dus op de terugweg naar het hotel ben ik al huppelend en springend gestapt. ongelooflijk verwonderd dat ik niets moest betalen. Ben nog steeds enorm blij hierdoor:D
voila mam nu is mijn blog weer up to date! heel veel groetjes vanuit het geweldige Dalat. Mamsie tzou ook echt een plek voor jou zijn!
Vandaag smorgen het war remnant museum bezocht. Deze keer kende ik de stad al beter en ben ik zonder problemen er recht naar toe gelopen. geweldige prestatie. ik heb wel twee keer geverifieerd bij een local of ik goed zat :).
Het war-remnantmuseum was zeer beklijvend en emotioneel zwaar. voor de collect van een japanse artiest die foto's had gemaakt van hedendaagse vietnamese mensen die nog slachtoffer zijn van de oorlog. Met getuigenissen van mensen die het overgrote deel van hun familie kwijt zijn en dan de foto's van de agent orange slachtoffers. niet te doen... die mensen zijn ernorm gehandicapt. ik kreeg er gewoon tranen van in mijn ogen. Nu zijn er nog meer dan 2 miljoen slachtoffers van agent orange over heel vietnam. een enorm schadelijke dioxine. 1 eetlepel kan een stad van 8 miljoen verwoesten geloof ik. een vreselijk middel dat zorgde voor enorme schade aan mens en milieu. het is pas dit jaar dat amerika over de brug is gekomen met geld om natuur en mens te vergoeden voor de schade. eerst haden de chemische giganten door juridisch spelletje hun verantwoordelijkheid kunnen ontlopen.
In totaal zijn er drie miljoen slachtoffers ( waarvan 2 miljoen burgers :( gevallen in de oorlog aan vietnamese zijde tegenover 68000 ongeveer aan amerikaanse zijde. een vreselijke oorlog die idd niet goed te praten valt vanuit de bescherming van amerikaanse zijde tegen het communistisch gevaar. en dan hun opgezet militair spel met die boot die door vietnamezen zou zijn aangevallen. Dat is ronduit schandalig en spelen met een heel land zorgend voor een 25 jarige oorlog die niets dan ellende bracht en families ontwrichtte zowel in vietnam als in amerika. Als je in HCMC bent, mag je beslist dit museum niet overslaan.
smiddags afgesproken met Louisa in bekend vietnamees restaurant. heel lekker gegeten en daarna hebben we samen de bus genomen naar cholon. De chinese wijk van HCMC. daar hebben we de markt bezocht waar we genoten van de ,voor mij toch, lekkerste pineapple shake ever. daarna hebben we twee chinese pagoda's bezocht en een moskee. en onderweg geproefd van specialiteiten zoals che een bepaalde drank met graan. niet meteen mijn ding, maar goed dat ik het nu ken. en een baoba ofzo een thee met bolletjes in en dan nog een pomelo gedeeld en voor we terug gingen met de bus een heerlijke noudle gerecht gegeten aan een stalletje voor maar 13000 dong. dan op weg naar de bus zag ik een pedicure-salon. ik heb het gedaan gekregen voor pedicure met lakken van tenen voor 1 dollar. yes yes. geweldig.
Daarna terug naar ons hotel waar we ontdekten dat iemand in onze kamer was geweest. ik was geld kwijt. Louisa al geluk niets. zij had al haar geld mee. Vanaf nu doe ik dat ook. ik laat niets meer achter. ik had het zelf in mijn rugzak met toe slotje. Dus de dief moet het hebben kunnen openmaken hoe snap ik niet:S. ik ben 50 dollar en 70 euro kwijt. niet echt fijn en we voelden ons niet meer op ons gemak in het hotel. het personeel bleef ook ontkennen. nee er wordt hier nooit iets gestolen en si en la... Louisa en ik voelden ons echt onveilig aangezien die mensen gewoon konden binnenkomen in ons hotel... dus hebben we besloten samen te slapen in het dubbelbed van de kamer van Louisa en de volgende morgen samen te vertrekken. we gingen al geluk weg de volgende dag zij naar phnom penh. ik naar Dalat.
Vandaag een dagje alleen rondlopen in Ho chi minh. Had besloten eens uit te slapen dus rond half 11 begonnen. eerst de markt bezocht en mezelf een tas gekocht, want mijn bruine tas gaf bruin af aan mijn kleren en was uit elkaar aan het vallen en mijn gids geraakte er niet in. Dus zeer nuttige aankoop.
Dan de weg gezocht naar the reunification palace. echt een moeilijke opdracht. vooral met mijn gekende niet zo uitgebreide kaartlees en orientatievermogen:D. Louisa zat vandaag in de mekong delta. Maar ik ben er geraakt en heb in het museum Evan terug tegengekomen. degene van australie. het was echt een leuk weerzien, maar hij vertrok vandaag naar Nha trang. Hopelijk zien we elkaar ergens nog eens terug maar we kunnen al contact houden op facebook wat al heel handig is:D.
In het begin leek het reunification palace niet de moeite gewoon vergaderzalen bij de vleet. maar dan leerde ik via de video de geschiedenis van het gebouw kennen. het was het laatste bolwerk dat standhield tegen de eenmaking van vietnam. dus toen dit gebouw viel. tanks van noordvietnam duwden met tanks letterlijk de muur plat en toen zijn de laatste amerikanen vertrokken... Dus voor de vietnamezen symboliseert dit gebouw hun overwinning tegen 25 jaar van inmenging door de amerikanen.
Daarna ff iets klein gegeten en terug naar het hotel gegaan waar ik had afgesproken met Louisa om Pho te gaan eten. weer bij het marktje en uiteindelijk heb ik een crab soup gegeten. Man lekker dat dat was een beetje zoals haaievinnen bij de chinees van ons thuis. echt zo genieten... en dan ook nog rijst met groentjes.
Vandaag weer vroeg opstaan voor een heerlijk ontbijt. het waren baguettes met zelfgemaakt confituur. oh dat was zo heerlijk. want dat miste ik zo hard. de kriekenconfi thuis gaat deugd doen mam:).
Dan met de boot naar de mekong om weer de floating markets te doen. ik zat nu immers bij andere groep en dan naar een rice-making place gegaan. daar konden we het proces meevolgen om rijstpapier te maken. je stampt de rijst eerst fijn dan laat je hem weten in water en dan voeg je volgens mij een soort melk toe en dan giet je die brij als een pannekoek op twee platen en dan krijg je een soort rijstpannekoek oftewel rijstpapier. na dit bezoek konden we nog even in can tho rondlopen en heb ik nog gauw gegeten en mijn geliefde chocolade cake tweemaal gekocht en dan was het de bus op naar saigon.
In saigon oftewel Ho Chi Minh City kwam aan de bushalte een vrouw die vroeg of ik een kamer zocht. heel makkelijk en het was in het centrum. Dus heb ik de kamer genomen ben ben daar een Japans meisje tegengekomen die naar boven ging en vroeg of ik daar logeerde. het klikte meteen en we hebben besloten om samen de avond door te brengen. Eerst wat rondgelopen, dan wist zij het toerist office zijn waar ik een gratis kaart van de stad kon bemachtigen en kon gebruik maken van het gratis internet. Dan hebben we in een stalletje bij de markt genoten van een Pho. Dit is een vietnamese soep. echt heel lekker.
Vandaag weeral eens vroeg opstaan. half 7 ontbijt en dan met de boot naar de twee floating markets.
De floating markets zijn echt een toerischtische trekpleister in de mekong delta. Ze zijn het best de bezichtigen in Can Tho. Het is een verzameling van bont gekleurde boten op de mekong rivier die je voorbij vaart terwijl je foto's kan nemen van de verkopers. de stilstaande boten bieden prodcuten aan zoals fruit en zoet aardappels en de varende boten (buiten die van de toeristen) zijn kopers. Je kan zien welk waren welk boot heeft door naar de stok te kijken die boven de boot uitsteekt. dus als dat watermeloen en rambootans aan geprikt zijn. weet je of je er langs moet gaan of niet.
Door een gesprek met een vietnamese weet ik dat Can Tho een zeer arme streek is. De mensen verdien er maar 30 dollar per maand. ik snap niet hoe ge daar van kunt overleven en school kost al 30 dollar voor een maand ( wel in de grote steden) de meeste kinderen in de mekong delta gaan maar tot ongeveer hun 8 jaar naar school en helpen dan hun ouders op het land en met het verkopen. ongelooflijk he. er wordt ook niet zo veel verkocht maar de vietnamezen zetten graag de jarenlange traditie van verkopen op het water voort en de regering subsidieert de verkopers voor een klein deel omdat ze zo'n toeristische trekpleister zijn.
Desalnietemin blijft het voor deze mensen een heel hard leven. als er bv iemand ziek wordt (ik vraag altijd naar de sociale zekerheid van het land waarin ik zit:) dan is de gezondheidszorg niet gratis en moet het gezin om de kosten van het ziekenhuis in een grote stad te kunnen betalen meestal zijn vee en huis verkopen. en dan hebben ze dus letterlijk niets meer. wij kunnen ons dat gewoon niet voorstellen.
Na de twee markten kwam iemand van mijn gastgezin mij ophalen voor mijn homestay bij een familie in een klein dorpje. Dit was echt geweldig. ik logeerde in het huis van deze mensen. en ik was er al rond de middag en de zoon had voor mij kweeniehoe lekker eten gemaakt. mmmm rijst met een bepaalde appel (warm) en dan van hun spinazieachtige dingen en dan verse zalm. echt genieten. Blijkbaar leren de zonen ook om te koken en kookt de man in de kleine dorpjes nogal vaak. kunnen vele europeanen iets van opsteken:D.
Na het eten met het gezin ben ik met de twee zonen en een buurjongetje een wandeling door het dorp gaan maken. ik heb een ijsje gekregen een soort waterijs in een klein plastic zakje gemaakt. echt heel lekker. ik heb bananenbomen in allerlei soorten en andere fruitbomen gezien. en genoten van het gezelschap en de gebrekkige engelse conversatie:D.
Na de wandeling hebben we spelletjes gedaan in grote tuin, tikspelletjes en heeft de oudste zoon Hong. Voor mij een bepaald fruit. weet de naam niet meer uit een boom gekopt met een mes op een grote bamboo-stick vastgemaakt. hij klom met die lange stok in de boom en hakte dan het fruit naar beneden. indrukwekkend en vooral ook heel lekker daarna. je at het met een zout-zure korrelige dressing.
Daarna was het blijkbaar mijm beurt om mijn klim en klauter-technieken te tonen en ben ik de oudste zoon gevolgd in de boom en daarna op het dak van het huis. zeer avontuurlijk en echt plezant. Die vroeg gewoon: " do you wanna sit with me on the roof". en uiteraard wou ik dat. het vroeg om wat waaghalserij vooral in het naar beneden komen. maar ik heb niets gebroken. Toen die papa door had dat ik op het dak zat was die er blijkbaar wel niet zo gelukkig mee. Voor mijn veiligheid of omdat het niet mocht ik weet het niet:).
Daarna doodmoe ff siesta gedaan, daarna wat met de kinderen gespeeld en dan begonnen met andere mensen die homestay deden aan het avondeten. ik heb leren rijstpapierdumplings maken. ook weer heel lekker. het avond eten was echt geweldig. een combinatie van 10 verschillende groeten en dan nog verse vis.
daarna nog vietnamees bier gedronken en wat met de spanjaarden en engels koppel ( die waren daar op huwelijksreis, zalig toch eh als ge samen een passie voor reizen deelt:D) gepraat en dan gaan slapen.
eerst de chamvillages bezocht. echt de moeite. een bevolkingsgroep van vietnam die in de minderheid is ongeveer 20 procent van de mensen. onze gids vertelde erover alsof ze achterlijk waren. het is echter zo dat ze geen mogelijkheid krijgen om zich te ontplooien. de gids zei ook dat ze geen handelaars-volk waren. De vrouwen zaten achter weefgetouwen in het regenseizoen en anders werkten ze op de boerderij. zorgen voor rijst en groenten. de mannen (moslimvolk) moesten enkel bidden en werken in de moskee. niet echt eerlijk als je het mij vraagt. de vrouwen werden ook al voor hun geboorte uitgehuwelijk. vreselijk vind ik dat maar bon.
dan naar de fishfarm dit zijn floating houses meestal gebouwd rond een boot en daaronder zitten grote bakken. deze mensen kopen kleine vis op de markt geven deze twee keer per dag eten voor ongeveer acht maand lang en dan is de vis volgroeid en komt een grote boot en koopt alles op. de prijs die ze ervoor krijgen is afhankelijk van de markt. het kan erg laag zijn. ook europa is een grote afnemer van de vis van vietnam. Vooral sinds amerika heffing oplegt omdat hun eigen fish-farms niet kunnen concurreren.
Daarna de namiddag vrij dus heb ik can tho bezocht. ( eerst zijn we met mini-bus hiernaar toe gereden). ik bezocht een militair museum en twee tempels. de eerste tempel heb ik uiteindelijk engelse les gegeven aan een jongen en de tweede had ik een aangename babbel met een monnik over het boedhisme.
daarna naar het hotel. ik had afgesproken met anick om samen te gaan eten en we hadden een super gezellige avond samen. we aten uiteraard seafood. echt heel lekker en ervoor had ik een zalige soort brownie gegeten. nicole had deze kleine bakkerij ontdekt en echt zo lekker. niet te geloven echt die echte chocolade smaak want in cambodia kennen ze precies alleen cacao. dan zijn we ook nog iets gaan drinken en heb ik een pannenkoek met ijs genomen. gewoon smullen. soms kan ik echt genieten van westers eten:D. en pap ook met uw traktatie voor uw verjaardag in het achterhoofd die ik had moeten missen. we hebben gezellig gepraat over vriendschap en liefde en zelfs over geloof. Anick zit bij een of andere kerk. echt heel boeiend.
Vandaag opstaan om 6 uur in mijn megaklein kamertje dat ik wel voor 3 dollar heb gekregen. is dat niet geweldig:D.
Dan gauw breakfast en dan kwam iemand me halen. we reden eerst met de motorbike tegen een mega-snelheid. dus ik was enorm blij dat die vent wel kon motorijden. dan gingen we naar een hotel en moest ik mijn gegevens geven en dan ging ik naar een mini-busje. bijna niemand kon engels en het geheel kwam me zeer louche over. vooral omdat ik de enige passagier was en niemand behoorlijk engels sprak dus ik totaal niet op de hoogte was van hoe en wat. ik was dus al vluchtroutes en plannen aan het uitdenken voor het geval er iets fout zat. ik weet dus nu dat ik in crisissituaties zeer helder kan nadenken en doelbewust kan handelen. nice to know:D. enfin na het oppikken van andere passagiers langs de weg.( ik dacht al bijna dat ik in mensenhandel was terecht gekomen:D) kwamen we bij een huis aan. ik zag nog altijd nergens een boot en ik was al drie uur onderweg dus ik had er schoon genoeg van. ik moest op een bankje blijven zitten,maar besloot toen te onderzoeken of het echt gevaarlijk was en al geluk zag ik achter het huis dat ik echt met schrik tegemoet trad twee boten liggen. weliswaar aftandse oude lorren, maar boten. mijn vreugde was dus zeer groot. ook al was de bootbestuurder een grumpy old man.
ik bleek de enige passagier te zijn. hellep (dit viel echt niet mee en ik deed dit op aanraden van andere reizigers. ik dacht ik zal nog eens advies van anderen volgen:D) enfin en toen bleven we maar wachten en ik wist niet op wat en dæe mens kon weer geen engels. lastig hoor:D. uiteindelijk kwamen er ineens nog vier westerlingen. ik was ongelooflijk content en we konden vertrekken. zalig. vanaf dan is alles normaal verlopen.
deze vier mensen waren op een tour en hadden goede informatie dus ik wist nu wat er ging gebeuren. door die mensen hun tour was ik er ook automatisch bij. wat wilde zeggen dat visum en alles voor ons werd geregeld. zo ongelooflijk zalig.dus de grens over gaan was zo veel makkelijker dan in cambodia waar ik het helemaal alleen deed. geweldig dus. en ook werd san onze reisreidster een echt geweldige gids heel vriendelijk en lief. ik heb meer informatie over de tour gevraagd en kon ermee instappen wat ik deed. het was voor vier dagen op de mekongdelta 50 dollar met overnachting, ontbijt en uitstappen inbegrepen. ik had al tien dollar voor de boottrip betaald en dus voor nog 40 meer had ik vier dagen lang begeleiding. fantastisch. Nicole, een australisch meisje deed vierdaagse ook. en ik vond het wel geweldig dat ik weer in groep kon kennis maken met een nieuw land want dat vraagt toch altijd aanpassing. dus ik had weer ongelooflijk veel geluk. Diezelfde avond verbleven we in Chau doc een grensstadje in vietnam. Nicole en ik hebben de stad verkend en savonds kwam San onze zalige gids en zij nam ons mee naar de karaoke.
het was iets dat niet op ons programma stond maar wat San deed omdat ze ons leuk vond:D. zalig gewoon! het werd een geweldige avond. we werden uitgenodigd door een groep jonge vietnamezen om bij hen te komen zitten. dus wij zongen engelse liedjes en zij vietnammeese en we dronken bier en aten lekkere specialiteiten van vietnam en dan hebben we ook nog samen gedanst bij bepaalde liedjes. foto's volgen om de sfeer te kunnen overbrengen:D.
Om 11u voor mijn doen dus super vroeg naar huis, maar de volgende morgen was het ook wel weer om 6u opstaan dus ja:D
Vandaag laat opgestaan, gisteren immers bijna niets geslapen. daarna was het echt afscheid nemen van Leila en april. zij vertrokken rond 2u naar de luchthaven naar kuala lumpur en ik bleef alleen achter:(. voor het afscheid was het al maar goed dat de twee jongens voor mij zorgden:D. Ze zeiden dat ik het wel leuk zou hebben etc... nice and comforting. De tweeling is dan naar wat prom gegaan. ik had dit al gezien en ben gaan wandelen in de regio van het guesthouse.
Als ik ga wandelen bevindt ik mij na enige tijd altijd in een arme wijk. zeer vreemd maar dat gebeurt altijd. De kinderen zijn daar gewoon zalig. mss is het dat wat me er naar toe trekt:D. en ook de mensen zijn in hun natuurlijke bezigheden. ik zag lassers en bouwvakkers en de gewone verkopers. Het rare is dat ik me zelfs in die arme wijken nooit onveilig voel. Azie is een land waar ik me echt op mijn gemak voel en zeker terug opnieuw wil bezoeken. in cambodia zou ik zelfs kunnen wonen. de mensen zijn uitermate vriendelijk, het eten is geweldig vooral een bepaald gerecht waarvan het hoofdbestanddeel gebakken tomaten is. oh zo jammie.... en het voedsel is ook niet spicy zoals in thailand.
Na mijn wandeling ff gaan slapen daarna afgesproken met de tweeling om samen te eten. we aten iets in ons guesthouse omdat het echt hard regende. daarna heb ik drie nieuwe engelse mannen leren kennen. en er pool mee gespeeld. ik word langzaamaan, maar echt zeer langzaam:D beter in dit spel. en ik heb nog ff tijd om te oefenen:D. Dus mijn eerste avond was ik totaal niet alleen maar met 5 jongens. das toch niet slecht he:D. het was heel gezellig en daarna speelden we nog een speciaal pool-spel. iedereen speelt om de beurt en je krijgt drie levens. als je een bal erin krijgt dan verlies je geen leven anders wel en je krijgt een leven als je de zwarte erin kan spelen. Enfin dat was niet mijne fort en ik was meestal bij de eerste dood, maar hey ik speelde tegen ervaren mensen he:D.
dan gaan slapen rond 1u weer veel te laat want smorgen was het opstaanom 6u voor mijn boottocht naar vietnam
vandaag eerst in de voormiddag in shinahoukville nog naar het marktje geweest, daarna bus van 2u terug naar phnom penh. Rond half zeven daar aangekomen. we logeerden in nieuw guesthouse op aanraden van een medereiziger (matt). in de regio van boeng kak ofzo. een goedkope backpackerspot aan een meertje.
Daar leerden we Matt nog twee engelsen kennen een tweeling, echte fijne mensen en besloten ermee uit te gaan. Eerst naar pontoon, dan naar heart of darkness. Het was de afscheidsavond van Leila, april en ik... Dus we hebben goed gevierd dat we zo"n fijne tijd hadden samen. Ladies jullie waren de meest geweldige reisgezellen ever. Die bierfeesten zie ik dus reuze zitten:D. De avond eindigde voor ons allen op een super manier en ik zag mijne Agi ook nog terug dus... A night to remember!
Vandaag eens uitgeslapen. was echt wel nodig. Dan een tuk tuk genomen naar een strand hier verder vandaan omdat we gehoord hadden dat het rustiger was geen geroep voor manicure enzo. Gezellig aan strand gelegen en wat gepraat en gelezen. ik heb verder mijn reis naar vietnam wat voorbereid. ik sta nog nergens. dus ga op de bus morgen er echt werk van moeten maken.
Dan met moto terug naar het hotel. Nu op internet blog aan het vervolledige en foto's online zetten. Foto,s van cambodia zijn te zien op volgende link; http://www.facebook.com/album.php?aid=30402&id=1110855729&l=a511e12714
Vanavond laatste avond in shinahoukville. Nog een keer weggaan hier en dan morgen op de bus naar pnom penh terug.
Vandaag aan ons hotel opgehaald om te gaan snorkelen. Voor 12 dollar weer fiks onderhandeld natuurlijk:D. en er zat gratis drinken en ontbijt en middagmaal in. De boot was echter een houten boot met geen hoge houten reling en aan ons voeten stond water. Dat gaf niet meteen zo'n veilig gevoel en ge werd ongelooflijk nat gespat. Droog blijven was onmogelijk:D.
Ook het stappen naar de boot was een avontuur. de boot lag voor anker en we moesten de zee in met onze bagage op ons hoofd zodat camera en dergelijke niet nat werd. Gelukkig konden we op de boot onze tassen bij een vriendelijke zweed leggen die een regenbeschermer bijhad voor zijn rugzak:D. De eerste stop was eentje in de volle zee. we zagen enkele zwarte kleine vissen en een heleboel koralen. van kleurenpracht van vissen en koralen echter niet vergelijkbaar met de eilanden van Thailand. Die waren subliem. ik moet er wel bij zeggen dat er een hevige wind was waardoor de bodem ook wel wrs veranderde en zorgde voor eerder troebeler water.
Dan smiddags een stop op bamboo island waar we genoten van heerlijk zwemmen. ik ben echt wel ver gezwommen naar het volgende strandje echt heel leuk. Daarna toen we onderweg waren naar ons middagmaal gebarbequede vis werd een meisje aan wal gedragen dat bijna niet meer ademde. Dus hebben wij erbij gezeten. er zat echter geen dokter in onze groep. Je voelt u dan zo hulpeloos he... ik heb toen op dat moment besloten om een EHBO cursus te volgen als ik terug ben. Ik heb wel nadien de beginselen gevraagd en geleerd van een zweeds meisje. voor als er nog eens iets gebeurd dat ik toch van iets af weet he... Dan gegeten en terug op de boot naar huis. Er was immers storm voorspelt en daar was ik niet zo happig op gezien we in een eerder gammel houten bootje zaten:). Wij drie hebben op de terugweg op het dek liggen zonnen. alleen op het einde toen het water te wild werd zijn we braaf op de houten bankjes gaan zitten:). We waren echt wel blij toen we veilig en wel aan wal waren. Dan in ons guesthouse genoten van een heerlijk super groot bord frietjes en dan gedouched en ons klaar gemaakt voor savonds. Eerst in ons guesthouse ons gratis biertje gedronken en dan terug mensen van de boot tegengekomen en daarmee iets gaan eten en daarna ermee weggegaan. Mensen van 30 jaar maar echt hele leuke. Die ons ook nog getrakteerd hebben:D. het leven kan toch mooi zijn. Ivan kwamen we ook nog tegen en daar heb ik dan wat mee gepraat en we gaan in vietnam nog afspreken. yes dan ken ik al iemand en is het al zeker 1 avond niet alleen eten:D. ook nog onze pool-skills verder aangescherpt. Ga toch nog veel moeten oefenen om goed te worden:).
De avond hebben we gezellig bij een koreaan of japanner afgesloten met pork dumpling en een cheeseburger getrakteerd door iemand van nieuw-zeeland. rond half 5 moe in bed.
eerste stop was het tuol sleng museum. dit is een schooltje in phnom penh dat door de rode kmer werd omgevormd tot een martel gevangenis. je kon de cellenzien. echt ne halve meter op ne meter ofzo waar de mensen geblindoekt en geketend waren en de mensen per dag 8 uur ondervraagd werden, wil zeggen gemarteld werden:( voor het overgrote deel van de tijd om ze tot betkentenisse te dwinge. ongelooflijk he...
we hebben daar ook een documentaire gezien met getuigenissen van familie van overledenen in dat martelcentrum. echt heel erg. Er zijn door het regime met pol pot als prime minister zeker 2 miljoen cambodianen vermoord en enkele westerlingen. iedereen die een gevaar was voor het regime werd vermoord. Dat waren al zeker de intellectelen. Mensen werden gescheiden van familie en vrienden. het doel was ze zo volgzaam mogelijk maken. Ze moesten slavenarbeid doen op de rijstvelden van 12u per dag en kregen niet genoeg eten er waren praktisch geen medicijnen en de mensen hadden geen vrij. het doel van de revolutie was een staat creëren die zelfbedruipend was. dit lukte echter niet en de mensen leden allemaal honger en leefden in constante schrik voor terreur om opgepakt te worden en uiteindelijk geexecuteerd. op den duur praatte niemand meer met iemand. iemand die een westers liedje zong werd opgepakt en de hele gemeenschap werd het gemarteld lijk getoond als voorbeeld van wat je te wachten stond als je geen brave volger was. NIet te doen. de getuigenissen zijn afschuwelijk. mensen die niets fout deden werden vermoord gewoon omdat ze een andere taal konden spreken of bv shakespeare kenden,... en een 'fout persoon'in de familie ende hele familie werd uitgemoord. Echt een terreurop immense schaal die de bevolking met een trauma heeft achtergelaten en het is nog maar 30 jaar geleden he. Kan je je dat voorstellen. Ik werd er echt door bewogen. Het wrede lot van de cambodianen. en het proces is pas in 1997 met de UN opgestart en in 2007 geloof ik werden er mensen terecht gesteld. pol pot was echter al overleden. dus e kon geen gerechtigheid meer geschieden in zijn verband. Cambodianen willen echt tonen wat er bij hun is gebeurd zodat zoiets nooit meer mogelijk kan zijn. en als je dan bedenkt dat dit allemaal is opgezet voor het goede doel van een communitische zelfbedruipende staat waar iedereen het goed heeft. het communisme lijkt gedoemd uit te lopen tot terreur en onderdrukking en slechte levencondities voor de mensen.
Daarna naar de killing fields waar we een memorial bezochten voor alle vermoorde mensen. Een veld vol met gaten waar duizenden schedels in lagen. Een groot deel zijn zichtbaar tentoongesteld achter glas in een stupa (gebouw).
Daarna gegeten en ff relaxen op een marktje even weg van alle leed. Dusweer met drie op 1 motot naar het marktje. heb voor mezelf textiel gekocht en een wortel en een pomelo gedeeld. Soort pompelmoes maar super groot. sinds ik niet meer in setember naar huis kom had ik zon zin in een rauwe wortel dus heb ik het maar op gewaagd hopelijk morge niet op het toilet:D ongewassen en ongeschild maar wel afgeveegd aan men tshirt. ikverwacht echter geen problemen.
dan met tuk tuk naar guesthouse waar ik open air aerobic opmerkte op een reuze groot plein vlak bij ons guesthouse. dus april en ik daar naartoe. we hebben meegedanst. het bleek om video-clipdancing te gaan. dus wij meegedanst. niet zo simpel en veel handen moeielijke bewegingen. maar echt leuk en op moderne muziek. echt heel veel mensen waren aan het dansen. Gratis en jong en oud doorelkaar. Ge had vier groepen en vier verschillende muziek en dansstijlen. we hebben met twee groepen meegedaan en konden redelijk volgen. op een gegeven moment was het de macarena. nostalgie natuurlijk en nu waren we helemaal mee:D. De cambodiaanse jongen de meeste toch kunnen zalig dansen. echt geweldig en zijn in tegenstelling tot de thai echt mannelijk in plaats van de usual ladyboys. Dus dat is wel fijn. Ge ziet tenminste nog eens echte mannen:D.
met bus naar phnom penh. we zijn pas om acht uur vertrokken. we hadden dus langer kunnen slapen maar bon:D. Na rit van 6u kwamen we aan in phnom penh. dan tuk tuk naar okay guesthouse. eerst probeerden we een ander guesthouse maar daar was een drie persoonskamer 35 dollar. ongelooflijk duur dus. Nu iets verder van de straat met de bars maar maar 10 dollar. En echt wel gezelllig dus gemakkelijke keuze.
het was te laat om nog royal palace tebezoeken dus hebben we wandeling gedaan door de stad. April heeft spin gegeten en leila en ik hebben geproefd. het voelt vreemder dan het smaakt. we passen enorm op voor ons geld. er staan in de lonely planet overal waarschuwingen voor diefstal dus we zijn zeer voorzichtig. Savonds nog iets gaan drinken in gezellig cafetje.
de eerste halte was voor de bamboo train. echt ongelooflijk. Zo gewoon een geraamte van bamboolatten met een motor en remmen. en dan ging ook nog snel en niet echt comfortabel en de sporen gingen niet recht dus ge hotste en botste nogal maar ongelooflijke fun. kijken naar de voorbijsnellende rijstvelden. En dan zijn we drie keer tegenliggers tegengekomen dus dan was het dat ding demonteren door het gewoon van het spoor te heffen zodat de tegenligger doorkan. De eerste keer kei vies want ge denkt dat die andere "trein"tegen u gaat rijden. Maar het went hoor. en altijd leut verzekerd:D. De sporen werden vroeger gebruikt door de Khmer rouge om wapens te smokkelen dus niet ethisch verantwoord de historie. maar nudus een toeristische trekpleister.
De volgende stop was voor de tempel phnom sampeu. We aten eerst iets. April en Leila hebben hun eten geruild voor rijst omdat er in het hunne mieren zaten. niet echt apetijtelijk. Dan met gids en moto elk had zijn echt motorijder. De berg op naar de tenpel. we kregen uitlegover de rode kmer. blijkaar had de khmer rouge op deze plaats 10000 slachtoffer vermoord. vlakbij de tempel waren de killing caves. De mensen werden daar gewoon in de grot gegooid ging heel diep naar beneden en stierven tijdens hun val. echt die rode khmer deinsden voor niets terug. Dan weer op de moto naar de tempel op een andere bergtop. we moesten echt zelf nog een heel stuk klimmen en hebben dus maar gereposeerd. ik met een lycheedrankske wij allemaal in de hangmat. gezellig de dag overpeinzen en wat babbelen. komen er ook moniken aan. Dus foto getrokken. Die ene monnik wou de foto graag zien. dus ik als onreine mocht hem totaal niet aanraken. Lastig hoor. Maar wou de monniks zeker acht dagen baden besparen dus heb heel voorzichtig het fototoestel aangereikt en terug in ontvangst genomen. De gids was 24 jaar echt onze leeftijd en nen hele toffe. die vertelde honderd uit en vroeg ook naar ons leven. En die nam ons mee naar plaatsen met een kei mooi uitzicht. waar we prachtige rotsformaties konden aanschouwen. Hetvroeg wel heel wat balanceerwerk op onze teenslippers op de rotsen. maar af en toe met een helpende hand van onze gids zeer goed te doen. kwamen we bij de tempel ook nog wilde apen tegen echt het summum gewoon.
Dan met onze drie motorijders terug naar beneden. Onze tuk tuk driver was wat verbolgen omdat we zo lang op die plaats hadden doorgebracht en hij wou niet meer naar wat prom ik als onderhandelaar van de groep. heb het op een akkoordje kunnen gooien dat we voor twee dollar toch nog konden gaan.wat prom was ook echt de moeite. het waren wel 254 treden om er te geraken met wat gepuf echter dik in orde:D. Mooie foto's gemaakt en dan begon het tochwel te gieten. dus al die trappen af in een tropische regenbui zonder poncho. nu weet ik ook weeral hoe dat voelt. echt wel fijn alleen de rit met de tuk tuk was koud daarna.
savonds gedouched en april en leila gaan internette ik gezellig gelezen en waslijn gefabriceerd. we wouden nog naar cafetje gaan maar dat was al toe vandaar en de volgende morgen was het vroeg opstaan omnaar phnom penh te gaan. bus van zeven uur. bjak. :)
Vandaag met de boot naar battambang. Echt een zaaaaaaaaaaaaaaaalige ervaring in het kwadraat. Ge zit met zon 20 personen voor 6u samen op een boot. een gezellig windje dat rond je oren suist gericht met het gezicht naar de zon. Genietend van het landschap. Een mooie rivier met heel veel groene begroeing op. soms vaarden we echt op het groen. wel grappig en soms was het wegduiken voor de langsvliegende takken daar was de begroeiing zo hoog dat ze overhet dek van de boot kwam. ik dook strategisch weg achter de rug van een italiaan. die dit doorhad en ermee moest lachen:). Soms was de rivier ook weinig begroeid. Vooral aan de dorpjes. en dan zagen we kleine idyllische dorpjes aan de rand van het water. De kindjes allemaal aan het lachen en het wuiven. onze boot brachtook voedsel mee. idylisch en super mooi maar moest je daar altijd wonen voor mij toch veel te afgelegen volgensmij konden die mensen zich alleen verplaatsen via boot en dan is het heel lang naar een dichtbijzijnde stad. dan moet je je toch besloten voelen. Enfin het waren prachtige vissersdorpjes met hele kleurrijke huisjes.
in battambang de stad wat gaan verkennen en gaan eten. ik had ondertussen reuze honger. maar we vonden niks open dus maar gaan eten op het dakterras van hotel royal:).
savonds naar het nachtmarktje gestapt en daarna met motonaar koloniaal cafetje gereden. battambang is echt een koloniaal stadje. de invloed van de fransen merk je. Ze hebben oa heerlijk stokbrood:) doet deugd na al dat fluffy brood dat ge kunt platduwen:).
ik heb in dat cafetje genoten van een warme chocomelk dan met zen drie op een moto terug naar het hotel. lekker gedurfd echt comfortabel kan je het wel niet noeme:D
Nu ik schrijf aan mijn blog besef ik pas dat het zondag is. Normaal eet ik dan een zachtgekook eitje als ik dat kan vinden of een ei. kwestie van traditie in ere te houden he pap:D. maar vandaag dus niet.
Ik ben rond half 11 opgestaan ik was wakker en wou echt nog iets van siem reap zien. Dus ben ik er alleen op uit getrokken. Niks zo goed als een fikse ochtendwandeling. ik ben uit het toeristisch gedeelte gestapt en heb lokale garage gezien ( wil zeggen mensen die sleutelen aan auto's, eigenlijk wrakken in open air met weinig gerief). Kindjes die speelden, enorm armoedige huisjes. Cambodia is echt veel armer dan thailand en dat merk je ook. er wordt op straat enorm veel gebedeld. Logisch ook met geen sociaal vangnet en als je arm wordt geboren heb je geen geld voor een rijstplantage of een huisje en is het gewoon creperen... zou toch eigenlijk niet mogen...
k weet niet goed of ik geld moet geven aan de 1000den kinderen die bedelen. Dan stimuleer je het bedelen juist he... Maar langs den andere kant als die families anders niet overleven... Als iemand hierover een mening heeft het is zeer welkom!
Na mijn wandeling was het half vier en ben ik met april gaan eten een papayasalade op straat bij zo'n cambodiaan die zijn stalletje zo kan vervoeren. Dan de andere kant opgewandeld. En gestopt bij een gezellig restaurantje. Daar hebben April en ik slang en boo ( een soort klein vogeltje) gegeten. Slang is echt fijn dat ik het geprobeerd heb, maar 1 keer is genoeg. het is taai, plat en vellerig, spieren volgens april. De vogel was ongelooflijk lekker. We hebben dan ook nog kever en sprinkhaan mogen proberen. Dat is gewoon krakerig in de mond en heeft een hele speciale smaak, niet definieerbaar. Ik vond het best wel akelig om zo''n krekel op te eten dus hem maar ineens in mijn mond gestoken kwestie dat je dan geen twee happen moet nemen:)
Daarna na hotel en dan hebben leila en april respectievelijk genoten van een manicure en een pedicure. ik ben een mango shake gaan drinken en ga nu gaan slapen. ben doodop.
Morgen opstaan om 5u20 om met boot naar battambang te gaan. Zes uur varen op een boot en het is naar het schijnt super mooi. ik kijk er al naar uit!
De nacht van vrijdag op zaterdag hebben we tot 5u gefeest in pub street. Leila, April, ik en twee amerikanen Kenny en John. Het was echt heel gezellig. Samen eerst iets drinken en daarna babbelen en dansen. Eerst hebben we twee pitchers bier gedronken en daarna gin tonic:D. Ik heb met John geswinged hij danste niet slecht dus echt mij ongelooflijk geamuseerd:D.
Zaterdag ben ik maar om half 4 opgestaan. we hebben dus niet veel aan de dag gehad:D. ik heb wel eens zalig kunnen uitslapen. Deed zo'n deugd. mag ook wel na 24u op geweest te zijn.
In de namiddag eerst gaan eten met Kenny en april. Leila en John deden een kookcursus. Nadien naar de swimming pool van Kenny. Die logeerden in een mega-sjiek hotel. Een pracht van een zwembad met een bar aan het zwembad dus we hebben iets gedronken zittend op een kruk in het water. Een unieke belevenis. na gezellig babbelen en wat rondploeteren ben ik begonnen met baantjes trekken.
Daarna naar het hotel voor zwemgerief weg te brengen, daarna gaan eten en vriend van Leila ontmoet en de avond weer uitgegaan in pub street. de avond doorgebracht met spanjaarden, twee italianen en nen afrikaan. Die afrikaan kon zalig dansen. echt nen toffe gast en hij werkte voor de UN:). En het is echt waar dat afrikanen gevoel hebben voor ritme... en die had zalige dansmoves:)
Deze keer was het half 6 tegen dat we gingen slapen.
@ tante els: wow klinkt geweldig. jullie moeten een hele fijne reis hebben gehad. idd reizen draait om ontoevallige ontmoetingen, onverwachte wendingen, mooie natuur, culturele bagage verruimen,... Stilstaan bij vele zaken en gewoon echt genieten!!!! benieuwd naar jullie foto's en reisverhalen:D
Vandaag om 5u20 opgestaan. idd weeral zo vroeg maar met een geweldig doel. de zonsopgang zien in Angkor Wat, de bekende tempel van Cambodia en meteen ook het achtste wereldwonder.
Ik moet zeggen de zonsopgang was prachtig we zaten gezeten op een stoel met een chocomelk in de hand te wachten op de zonsopgang. we hadden echt wat suiker nodig zo zonder ontbijt. Het was echt wel de moeite. Voor ons was een vijver waardoor we de reflectie van de opgaande zon in het water konden zien en dan de tempel en meteen ook de reflectie ervan konden trekken. Echt betoverend mooi.
Dan de tempel zelf gaan bezoeken meer geleerd over Bhrama, vishnu en shiva. het boedhisme is pas in de 12de eeuw ontstaan in cambodia. Dus tempels van voordien zijn volledig hindoeistisch tempels van nadien een combinatie van de twee. hoewel sommige koningen het niet hadden voor het boedhisme dus de relieftekeningen weer lieten omvormen in hindoeistische tekeningen. Ma de tempel Ankor Wat gaan ontbijten daarna naar bayoon. Mooie tempel met verschillende gezichten van buddha. Dan naar Preah Kan tempel met gids die uit het niets ons begon te gidsen. Geen officiele gids, maar hij kende de tempel op zijn duimpje. Dus vanalles geleerd over de tempels. en over Yoni (symbool voor vagina) en ... voor man. Dit zat echt overal in de verschillende tempels verwerkt. Ook heel bizar aan de ingang van de tempels hebben ze meestal twee figuren staan. De goede (vishnu) en de slechte(shiva). het leuke is dat ze vinden dat het goede en het slechte overal inzit, maar dat je zelf kiest aan welke kant je staat, maar ze de slechte kant niet weglaten. Zeer realitisch dus. De slechte kant is als je tegenover de tempel staat altijd de rechterkant en ook herkenbaar aan de vlammen in de haar ipv het keurige kapsel. De tempel hebben vaak ook een verhoogje als je binnen een nieuwe ruimte stapt. architecturaal mooi uitgedacht omdat je meteen dan buigt als je een tempel (heilige ruimte) binnenstapt.
Daarna een tempel gezien die nooit helemaal is afgeraakt omwille van een bliksem die was ingeslagen tijdens het bouwproces waardoor de tempel werd beschouwd als ongeluksbrengend. Daar heb ik weer zeker een uur gepraat met en cambodiaanse student. ik ben meer te weten gekomen over het leven op het platteland. De mensen daar zijn echt arm. Zijn ouders hebben een rijst-plantage en kunnen juist genoeg rijst telen voor henzelf. Geld kunnen ze er dus niet aan verdienen, want ze hebben geen overschot. in het regenseizoen kunnen ze wat groenten kweken, maar dat blijft heel moeilijk. Dus voor groenten en vlees of vis zijn ze afhankelijk van wat broer verdient met bedelen en wat student verdient met rijsplantages aan te leggen. echt vechten dus om rond te komen. hij vertelde dat sommige mensen moeten lenen en dan vaak lening niet kunnen terug betalen en dan zo land en woning kwijt geraken en ergens anders terug opnieuw moeten beginnen. dat is echt hard toch! Niks geen sociale opvang of ondersteuning.
Het is ook zo dat geneeskundige zorg (te weten gekomen door gesprek met tuk tuk chauffeur) gratis is tot 12 jaar als je nadien iets hebt, is het betalen of creperen en doodgaan. Ongelooflijk toch! Dan is belgie toch echt een geweldig land!
Verder is cambodia een ongelooflijke meevaller. had het minste zin in dit land, maar de mensen zijn ongelooflijk vriendelijk en open. Het eten is ook heel lekker en totaal niet pikant en de sfeer is heel gemoedelijk. Ik zit hier dus heel goed.
Nu nog iets gaan eten en dan wrs gauw iets drinken en dan hopelijk eens wat vroeger gaan slapen, want meer dan 14 uur tempels bezoeken is niet niks:D
Reisverslag Thailand, Cambodja, Vietnam en Laos
