We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Met vriendelijke groeten, Bloggen.be-team
11-07-2009 om 12:42
geschreven door
04-08-2009
hey iedereen,
aan alle joker super toffe reisgenootjes: wie denkt dat Joker aventuur is, moet maar eens alleen reizen:p. Ben er maar wat mee aan het lachen. Mis jullie allen al:). Hopelijk is de terugvlucht smooth verlopen. Laten jullie ff weten of ge levend en wel zijt aangekomen in la douce belgique.
@ drissje: dwaalt ge in cambodia rond of kon je niet regelen. hopelijk wacht jullie beiden het avontuur:p.
Vandaag vertrek ik alleen naar northern busterminal alwaar ik naar platform 15 me zal begeven. K weet niet welke bus en waar ik juist wordt afgezet, maar hey ik heb een ticket:). (oa thanks to ons allerliefste Eva (reisbegeleidster Joker).
@ mam en pap: bedankt voor het doorsturen van de gezellige brunch foto. @ koenie: ge ziet er vree goed uit en bruin, maar mss tijd voor nen haarcut:p. @katrientje: verzorg die wonde goed he. Klinkt toch niet al te katholiek. en als je zin hebt om india ervaringen te mailen of te bespreken. heb wel zin in nen aziatische exchange van ervaringen en fotos.
praktisch is er nog niet veel te melden. ik vertrek hier om half 10 en probeer me een taxi te regelen naar het nortern bus terninal. ge moogt hier niet wuiven want dat is onbeleefd dus zal vreemde handbewegingen maken en dan stopt er wel een taxi:d. Dan is het 5a 6 u rijden naar Buri ram in thailand op naar het weeshuis. Heb contact gehad met roger walker. hij klinkt zeer sympathiek en hij komt me ophalen aan de bushalte. k moet hem uit zijn bed bellen:). Morgen beginnen we om 8u met t een of t ander programma. ik ben benieuwd. er komt ook een groep belgen aan van de bouworde vannacht om half 1. dus dan heb ik meteen weer een group-feeling, addicted als ik daar nu aan ben.
@ mam en pap: heb nen i pod met liedjes op voor 1800 bath. 50 bath is ongeveer nen euro, dus das toch gene slechte deal he. Den i pod heeft wel gebreken, maar bon ik klaag niet, want k heb goede muziek. btw geniet super hard van jullie wandeltrip he!
@ karlienie, ilsie hoe lukt het werk? @bieke: hoe lukt het solliciteren? is er al een CLB dat toehapt? @lotte en eline en vanessa: goed aan het genieten van de vakantie? @ de geelse vriendinnen: laat eens weten hoe jullie het stellen! @ iedereen: updates zijn altijd welkom!
05/08 vervolg De taxi-rit verliep zeer goed, moest niet eens wuiven. de taxi stond gewoon te wachten en wou met meter. Die dropte me ook af waar ik moest zijn. Had het wel ff benauwd als die mens mij nu eens dropte ergens in the middle of nowhere en extra geld vroeg. maar twas nen brave. we zoefden over de snelweg. De taxichauffeur was van buriram en gecharmeerd dat ik naar zijn hometown ging. Verdere communicatie was door staalbarriere niet mogelijk:D. Daar aangekomen heb ik mij door vriendelijk thai laten meenemen naar platform 12, want the northern busterminal zat ingewikkeld ineen. Dan als ik wist waar ik moest zijn terug naar de 7 eleven. was blij iets bekend gezien. Dus mij een aiki noodle gekocht en nen chuppa chup, das mijne confortfood en voelde me ineens terug meer thuis. mijn noodles in de wachtzaal gegeten, waar alleen thai zaten, dan voelt ge u echt wel een buitenstaander. ik weet nu perfect hoe het voelt voor een zwarte om voor het eerst in een stad vol blanken te lopen. je voelt je gewoon vreemd en anders. Na grondige {hopelijk onopgemerkte} observatie van de thai met men twee rugzakken naar het toilet. de toiletlady gevraagd om op mijn grote rugzak te passen {hopend dat ik haar kon betrouwen}. dan me begeven naar mijn platform waar enkel thais gesproken werd en alles in het thais geschreven was. Dus weer een vriendelijke thai aangesproken en gevraagd of die me wou verwittigen als ze iets zeiden over een verandering van busplatform en dergelijke
to be continue... we gaan nu naar karaoke. thai en westers door elkaar. het bestaat dus toch. tot morgen carinos!
Nadat die vriendelijke thai mij op de juist de bus had geholpen. goed dat ik hem had aangesproken, want bus kwm dus aan op ander platform. ik had het totaal niet door dat dat mijn bus was. Ik was aan het luisteren naar de muziek op mijn pasgekochte Ipod, genen echte en valt dikwijls plat, maar bon:D en terwijl me proberen geen zorgen te maken dat bus te laat was en dat busstation stillaan leegliep. Mijn bus kwam een half uur te laat aan. Om vijf na half 12 zat ik op mijn NCA is naconchai airlines. geweldige maatschappij. ik kreeg een dekentje en kon mijn zetel helemaal plat leggen en kreeg drie sandwichen, een watertje en zelfs een zakje chips en der was een toilet {toch maar geen gebruik van gemaakt}.heb die nacht wel totaal niet geslapen. Om 4u kwam ik aan. Ik heb de weeshuiseigenaar: Roger uit zijn bed gebeld {mocht ik} en die is mij komen halen. Dan kennis gemaakt met de groep belgen van bouworde die hier een maand vrijwilligerswerk komen doen. En die kwamen toevallig ook dezelfde dagals mij aan alleen een uur vroeger. Ik ben hartelijk welkom geheten door de groep: een groep van 7 meisjes. Dus gezellig terug vlaams kunnen praten. Die nacht maar een half uurtje geslapen, want we moesten vroeg op met de weeskindjes.
woensdag 05/08
Uit schrik voor dengue { blijkbaar vorige groep van bouworde die ook in dit weeshuis verbleven, maar dan de maand juli hebben 5 van de 11 mensen dengue gekregen} heb ik mijn grondig bespoten met deed en een lange broek en een t-shirt aangedaan. Het weeshuis is wel ff wennen aan de chaos en de stank. De franse toiletten en douchen stinken naar kattenpis en de keuken stinkt ook erg. De geurgewenning treedt nu zelfs op dag 4 op het weeshuis nog niet op, zeer jammer. De rozengeur is hier ver te zoeken:D. woensdag hebben we verder english camp gegeven op school. De thai leren blijkbaar engels via zang en spelletjes aan. Dit resulteert spijtig genoeg niet in een hoog niveau van begrip van de engelse taal. als je vraagt wat's your name verstaat meer dan de helft niet wat je wil en als ze het verstaan dan kunnen ze moeilijk antwoorden. ze kunnen dan weer wel van die liedjes als head en shoulders, knees en toes, knees and toes. Maar geef toe, wat ben je daar later mee. Mss valt er toch iets te zeggen voor het stijl van lesgeven voor het bord of vooral voor het werken aan het begrip van de taal ipv de reproductie. Het camp geven was echt leuk. we kregen dan als teacher { wij moesten hun die engelse liedjes aanleren} een groep van 20 leerlingen in hun scoutsuniform, want het was kamp en geen les. Hun engelse les bestaat wel altijd hoofdzakelijk uit spelletjes en zingen. Roger zei achteraf dat de kinderen het super leuk hadden gevonden en ons terug wilden. Het einde was ook wel heel leuk die kinderen kwamen allemaal met een balpen en vroegen een handtekening. 20 minuten dat ge u een celebrity voelt:). op den duur wilden de jongen mijn naam zelfs op hun hoofd of hand of arm:D wow, was ik ff vereerd:D. Savonds met de groep iets gaan drinken in buriram centrum. waar we werden getrakteerd door een groep duitsers (volgens mij daar voor sekstoerisme) en die maar vragen wrm we er waren omdat er normaal weinig jonge meisje naar buriram komen,... enfin het was het einde van een geslaagde dag.
7u opstaan. Douchen in stinkdouches:D, 8u ontbijt en dan in laadruimte van pick-up naar schooltje om te klaslokalen te schilderen. We deden onderste muren van alle kamers, drie in totaal in een donkerdere kleur. verf op oliebasis, maar niemand werd er high van, al maar chance:D! Wel zwaar werk hoor dat schilderen. Van half 10 tot 4 geschilderd met uurke middagpauze. Dus toen we terug op weeshuis waren heb ik siesta gedaan. en dan savonds rustig aan een theeke en wat internetten.
07/08 vrijdag
weer gaan schilderen. nu de buitenmuren. we hadden echter verfrollers te kort en dan hebben we eerst met terpentijn de verf uit de reeds gebruikte te krijgen. bijna onbegonnen werk. mijn nagels hebben nog altijd een beetje een blauwe schijn aan de rand:D. enfin vond dat niet zo productief, maar op het einde van de dag hadden we de hele school gedaan ons gebouwtje met maar vier mensen. dus we konden best trots zijn. ik vind het idee ook wel fijn dat de kindjes dankzij ons in een deftige schooltje dat mooi geschilderd is kunnen zitten. we gaan in dit schooltje ook nog legeven. Lichamelijk voel je dat wel zo de tweede dag schilderen had iedereen toch wel in meer ofmindere mate spierpijn:D allemaal voor het goede doel he:). Als de regen opkwam hadden we wel echt schrik want blijkbaar komen de muggen dan ook ineens met grote getale. maar het waren algeluk steeds kleine buien. we stonden dan ook nog eens aan stilstaand water dus hebben we wel altijd oplettend geweest. De vorige groep van bouworde heeft echt hele dagen regen gehad. Dus ik heb met de jokerreis echt wel chance gehad met het weer:D. Savonds de karaoke was fijn. ik heb twee liedjes gezongen met enkelen van de bouworde groep. i'm a barbiegirl and it wasn't me van shaggy. ambiance :D! en onze roger heeft zich ook volledig laten gaan. geweldig grappig. Heb filmkes en foto's maar die zijn teveel pixels en dat comprimeren moet in jpeg of jpg en krijg dat alleen gecomprimeerd in zip of rar en das dus niet goed. echt heel jammer. Iemand met computerkennis die weet hoe ik dit kan oplossen:D?
Vandaag hadden we een vrije dag. Weekend (zaterdag en zondag) zijn vrije dag, dan gebeurt er geen vrijwilligerswerk. we zijn naar de olifantenshow geweest. Ik had van Roger de bevestiging gekregen dat de olifanten niet gekraakt werden dat er geen elektroshocks werden toegepast dat ze werkten met beloning. Dus heb ik het wel geprobeerd en argwanend gekeken of ze hun haak gebruikten. maar show stelde niet zoveel voor. De olifanten voetbalden wat en basketbalden en een paar hoelahoepten. Kan daar echt niet voor klappen. Ik snap niet waarom dieren kunstjes moeten uitvoeren dat is zo tegen de natuur en de mens die een dier precies wil vormen het wilde eruit wil krijgen en beheersen. voor mij echt totaal niet interessant zo een show. Een mens leert zichzelf toch kennen op reis he:p.
Na de olifantenshow op naar de silvervillage waar we zagen hoe een man zilveren sieraden maakte. ik vond het niet echt indrukwekkend om daarvoor een uur te rijden. Dan eten in een thais restaurantje met Boo de rest ging naar een of andere grill en wij wilden thais eten. Dus gezellig met ons twee erop uit. Gegeten voor 25 bath das nen halve euro ( zot eh), voor soep en rijst met kip echt heel lekker. Dan in stalletje nog rok gekocht. ene rok was defenitely te weinig. Daarna naar silk village waar de groep heel veel heeft gekocht. het was de moeite.
Dan terug naar huis met de pick up. Thuis een was gedaan. Vanavond wrs iets gaan drinken.
De dag begon normaal opstaan en douchen na nacht in warm lokaal met 5 mensen en 2 fans (die niet veel afkoeling geven). Ik trek mijn douchedeur toe en geniet van een heerlijke douche, maar met dat ik naar buiten wil komen besef ik dat de deur niet meer opgaat. Dus ik roep naar sofie of die hopelijk in de buurt was om mij te kunnen redden:D. Die krijgt de deur ook niet open. Dus de hele groep wordt erbij gehaald. verschillende tactieken worden toegepast met mes peuteren in slot, slot buiten tegenhouden en ik trekken, maar niets helpt. Ik stond daar met mijn mini-handdoek voor. ik bespaar hier in was voor mezelf:D. Dan wordt de roger erbij geroepen die klungelt wat met toernavis en al en dan op gegeven moment zegt die "hold your towel, i'm coming true." Tis nen serieuze kingsize in breedte amerikaan, dus als die de deur wil openforceren. Dus de groep gaf advies van de deur weg te gaan. sommigen willen het filmen:d. uiteindelijk lukte het met het slot te forceren en eruit te halen, maar dan had ik al genoeg excitement gehad voor nen morgen;).
Daarna weer een dagje geschilderd in het schooltje in buriram. we hadden een lokaal bijna afgewerkt toen het hevig begon te regenen. De moesson gewoon. wil zeggen bakken water die uit de hemel valt en met de regen komen de muggen... het is tevens in die school dat de mensen van de bouworde massaal dengue hebben gekregen. we waren er dus allemaal niet gerust op en hebben na het middagmaal gauw de boel afgewerkt en dan rechtstreeks naar huis gegaan, alle jah iedereen buiten bo en ik. wij werden door de directeur meegenomen naar zijn huis waar we kleren konden passen voor het feest van morgen. De mensen hadden last met onze figuren. ik was veel te lang voor thaise kleren, dus het was een heel gepuzzel om iets passend te vinden:d. Wel echt leuk dat bo en ikzo gastvrij werden ontvangen en dat we hun kleren mochten aandoen. je krijgt ineens ook meer een idee hoe het er in een thais gezin aan toegaat. we mochten ook in fotoalbums kijken en de directeur voerde ons ook terug in zijn auto die 16 jaar oud was en waarin mijn benen echt geprangd zaten:D. Ik vond het echt super sympathiek, want het was een rit van een half uur.
savonds naar de winkel gegaan, buurtwinkeltje om simkaart op te laden en dan onze overheerlijke pasta gemaakt:D. Allemaal verse groentjes en dan nog varkensgehakt en pastasaus. gewoon smullen en echt genoeg pasta en genoeg saus. heb mij eigenlijk overeten, maar dat kon gewoon niet anders. Savonds gezellig in de eetkamer blijven zitten babbelen met onze groep. echt een zeer fijne avond.
zaterdagavond waren we niets meer gaan drinken, maar hebben we een filmpie gekeken: love comes softly. Zeer voorspelbaar, maar toch mooi en dan heb ik meteen mijn dosis romantiek gehad:D samen met een heerlijke warme chocomelk. Jammie. Lekker onderuitgezakt.
Vandaag was het enorm vroeg opstaan ( half 6) en was gisteren niet vroeg gaan slapen, dus dat was vrij pijnlijk:D. Bo en ik werden om 6u door een teacher opgehaald voor onze schmink en onze kleren voor de inhuldiging van de school.
Zeker drie lagen foundation en dan wenkbrauwen die werden bijgesneden en felle lippenstift en de ogen werden enorm opgemaakt. Jaja zo had ik er nog nooit eerder uitgezien. Alleen dat haar zo allemaal weggetrokken uit het gezicht vond in minder:D. Haar in een hoge staart en gevlochten en daar werd dan ons kroontje op vastgemaakt (foto's zijn te bekijken op facebook:d). Opmaak van ons twee met aankleden heeft echt wel zeker 3u geduurd en daarna zie je zo een totaal ander persoon voor de spiegel. k dacht eerst. hellep ben ik dat:D. Het hele huishouden vond het wel schitterend en er werd volop narak narak en suay suay geroepen zo van mooi mooi. De directeur kwam hoogst persoonlijk zeggen dat hij ons alletwee heel mooi vond. Toch aangenaam om te horen al ist door valse wimpers en alle make-up:d.
Dan kwam de ceremonie en mochten boo en ik op een schotelijk met een buiging enveloppen en cadeaus aanbieden aan leerkrachten van de school en hoge functionarisse:) en de schaar overhandigen om een lintje door te knippen enzovoort. en heel veel thai wilden met ons op de foto. Dus het was constant lachen en als ge niet lachte was het "are you tired:D?" Nog nooit zoveel gelachen aan een stuk een bedeesd lachje weliswaar:D. Zou toch niet dienen voor missenwerk. pfff altijd maar mooi wezen en lachen en goede houding,... it ain't nothing for me. Veel te weinig uitdaging en ook zeer hersenloos, maar voor ene dag echt wel zalig om te ervaren hoor! en dan op mijn hakschoentjes overal naar toe wandelen op een traag pasje om zeker niet onderuit te gaan:D.
Na de plechtige opening gezellig wat gegeten met de groep. De kleren teruggegeven aan de mevrouw na haar uitgebreid te hebben bedankt. het was echt zo'n lieve vrouw! Dan terug naar het weeshuis en buriram stad gaan verkennen. Heel leuk wat slenteren door de straatjes. heb teenslippers gekocht. En de groep materiaal om les te geven: engelse boekjes en gekleurd papier we gaan de kinderen cijfers en het alfabet en dergelijke aanleren en ook twister spelen is het plan. Dit hebben we besproken in een cafetje:D.
Savonds met georgina en laura de twee engelse pychiatrisch verpleegkundigen ook verplegers hier gepraat. Georgina heeft dengue blijkbaar. ze was al sinds gisteren in het ziekenhuis. Maar het is al geluk geen erge vorm. Chance!
Ik ga nog wat verder spelen met de weeskindjes. Communiceren met hen in het engels is wel niet zo makkelijk, maar de volhouder wint he:).
Vandaag hebben we in de voormiddag de les voorbereid die we in een schooltje aan 250 leerlingen gaan geven op donderdag. Het is de bedoeling dat we winkeltje spelen. De 14-jarigen leren hoe ze in het engels producten kunnen kopen. Dus hebben we dialoogjes en spelletjes voorbereid rond winkelen voor de voormiddag en in de namiddag gaan we werken rond de klok en de dagen van de week en de 12 maanden. Dus na een heuse brainstorm met enorme warme hersencellen, want ja voor de eerste keer scheen de zon volop. echt zalig. Het brainstormen gebeurde algeluk wel in de schaduw:D. Na drie uur voorbereiden namen we een welkome pauze door wat met elkaar te frisbee-en. De thaise kindjes begonnen mee te doen. Maar toen wou iedereen van onze groep terug naar het weeshuis om wat te drinken. Ik was al om drinken geweest. een mens kan niet uitdrogen. Dus heb ik verder gefrisbeed met de leerlingen van de school waar we waren (twee straten van het weeshuis). Ik dacht wat actief bezig zijn, me kei hard amuseren en bruinen. Das drie vliegen in een klap. Wie doet beter:D. Maar na nen tijd toch maar gekozen voor verderzetting in de sportzaal. het werd me iets te heet :).
We zijn daarna met de groep gaan eten. Waarna we reden naar een oude hindu-tempel. Vroeger was het merendeel van buriram hindu daarom. Het was weer eens een tempel, maar toch de moeite en het naar toe rijden ook. lekker in de open laadruimte van de truck uitwaaien in het zonnetje. Mmmm;). Na de tempel zijn Steffi en ik om een ijsje en aftersun gaan zoeken. iedereen was goed verbrand. En echt heel raar in Krabi was er in elke apotheek kei veel keuze uit aloe vera. hier totaal niet. Zeker 5 apotheken afgegaan. Niets... Blijkbaar hebben de apotheken in de verschillende steden in thailand andere producten. Mss ook omdat het hier totaal niet toeristisch is en de mensen hier niet verbranden ofzo:D.
Savonds hebben weer een lange tijd voorbereid voor onze les-geefdag en dan hebben we gezellig gebabbeld in de airco kamer. Steffi en ik hebben nog een avondwandelingetje gemaakt, want zo voorbereiden dan moet ik toch altijd eens een fris luchtje happen.
De avond ervoor met de weeskindjes was super! er was zeker een taalbarriere, maar een ouder meisje heeft me wat thais geleerd. Zoals kip met rijst en groenten. en thee en coffee. Fijn voor als ik eten moet bestellen in een klein restaurantje dan kan ik mezelf behelpen. Ah en ik vroeg ook hoe je iemand iets moest wenken om iets te vragen. Dus nu weet ik ineens waarom al dat geroep van miss niet hielp. Je moet naar een thai toegaan groeten en dan kan je iets vragen. Ze zijn het helemaal niet gewoon om geroepen te worden. Cultural understanding dat ik heb opgedaan die avond:D
Vandaag is het mothersday in thailand. De hele week was thailand dit al aan het voorbereiden. Mothersday valt op de verjaardag van de Queen. Alle joker-medereizigers weten hoe ongelooflijk geliefd het koningspaar is in Thailand. Dus ge kunt u der wel wat bij voorstellen bij de viering van deze dag. Blijkbaar leg ons Sikirit (koningin van Thailand) dan ook een hele weg af en overal waar ze komt worden de wegen piekfijn in orde gemaakt en al. Wij deden vandaag sight-seeing in Buri ram met Brian een vriend van Roger en iemand die echt duidelijk engels spreekt een afrikaan geboren in the USA. Echt fijn om met iemand te kunnen spreken die goed engels spreekt:). Hij heeft ons ook buri ram getoond gelijk nen echte tour-guide. We hebben door de campus van de universiteit gereden ( sommige teachers hebben daar een huisje in hout, redelijk armoedig, hier in belgie zouden leerkrachten daar nooit in willen wonen), langs aangelegd meer, de beste spots voor nightlife and so on. Echt heel gemoedelijk en weer gezellig in de truck geniet van het voorbijsnorrend stadscentrum.
Dan gaan shoppen in the big C. Blijkbaar franse shoppingmall vervolg volgt
Na het shoppen en de sightseeing zijn we door brian terug op het weeshuis afgezet waar we vroeg aten omdat de weeskinderen ging optreden in de kerk van buri ram. Dus om 5u gegeten en rond 6u doorgegaan. K was aan het internetten en moest nog naar het toilet. Ik kom buiten en de jeep met de groep reed juist de straat uit. Degene die mij kennen weten dat ik wel nog al eens bij de laatsten ben:D dus zo verwonderlijk was het niet, maar toch t was maar ne minuut ofzo. Dus heb ik andere mensen van het weeshuis aangesproken en een ouder weeskind heeft me op haar brommer gebracht. best wel avontuurlijk:D. Dus uiteindelijk komt alles altijd op zijn pootjes terecht:). de kerkdienst begon aangenaam met veel zang en dans en de moeder werden ook in de bloemetjes gezet (ah ja moederdag) maar zo echt door sommige oudere dochters zo kei emotioneel. Die begonnen te wenen terwijl ze hun moeder bedankten in het thais veronderstel ik. Enfin totaal anders dan in belgie. Mamsie ik heb je ongelooflijk graag. bij deze thaise moederdag kan ik het niet verontachtzamen om zulk belangrijk nieuws te brengen:d! Daarna werd een filmpje in het thais getoond dat echt mega lang duurde en dan nog ne kei lange preek in het thais. Afschuwelijk. Dus was ik in mijn hoofd aan het antwoorden op mailtjes die ik al had gekregen:). Na de zeker 2u durende mis gauw drie stukjes watermeloen genomen en vertrokken om de lesdag van morgen nog verder voor te bereiden. om 10u waren we allemaal mega moe en zijn we gaan slapen.
@ papa: lang zal hij leven lang zal hij leven. Lang zal hij leven in de gloria! Hopelijk allerliefste paps heb je volop kunnen genieten van je verjaardag! en binnenkort lekkere lasagna heb ik gehoord. mmmm, jammer dat ik dat mis! Laat weten hoe je birthday is geweest he.
@ tante hilde en tante trees. Leuk dat jullie mijn blog lezen!
Vandaag vroeg opgestaan, want we moeten lesgeven vandaag aan schooltje van 250 kinderen. we gingen moeten lesgeven over hoe naar de winkel gaan in het engels aan 14 jarigen. uiteindelijk bleek dat we aan 250 lagere schoolkinderen moesten lesgeven. hun niveau ging zogezegd goed zijn, maar niets was minder waar. Steffi en ik stonden samen voor zo'n 90-tal kinderen. Eerst deden we pictionary, wat echt goed ging. Ik fluisterde een engels woord in het oor van een kind ( dat we naar voor haalden door een bal naar de groep te gooien en diegene die ving,kwam naar voor. Maar het horen was nooit genoeg dus toonden we de tekening die we op voorhand van het woord hadden gemaakt. En dan ging het echt goed. de twee groepen (die van steffi en ik) moesten om ter eerst het woord raden. Dat was ambiance en dan als het woord geraden was, schreven we het op in het engels om het het te laten zien en samen doen herhalen. Nadien was het pauze en hebben we met de hele groep proberen kat en muis spelen, maar met 70 man wordt het snel een chaos. Dus hebben steffi en ik gesplitst en beiden aan onze groep proberen 1,2,3 piano uit te leggen. Mensen lief dat was een opgave. ze snapten het maar niet. Dus ben ik maar over gegaan tot vlaggenstok en dat ging wel redelijk na een tijdje. maar eerst echt met hoot en poot uitleggen en voordoen en meelopen...
Het engels van de thaise kinderen is ondermaats en dat heeft alles te maken met het schoolsysteem. De kinderen leren engels via het nazingen van hun teacher. Soms de onozelste liedjes of gebaren, waar de kinderen echt niets van leren. De teacher heeft dan vaak nog de totaal verkeerde uitspraak. Roger zei ook nog dat sommige teachers van english totaal geen engels hebben gehad. Ben echt wel voor het systeem van belgie waar je in kleine klasjes zit. toch max 25. hier zitten ze zeker met 45 kinderen in 1 klasje. en ze convereren ook niet. ze schrijven enkel in een schriftje. Brian zei dit ook nog gisteren. de thaise mensen hebben een schitterend geheugen dus die onthouden gewoon alle liedjes en wat de vorige zei en zeggen die na, maar het echte verstaan van de taal is er niet bij jammer genoeg. Ik vroeg zo bv aan een hele rij what's your name? en dan vroeg ik how old are you? Het antwoord was my name is ...
De thaise mensen zijn wel enorm vriendelijk. Zo stond ik aan het busstation te informeren voor mijn bus naar cambodia maar die mens aan het loket verstond geen woord engels dus veel geglimlach, maar daar komt ge niet veel verder mee. Ik maar proberen en ineens komt er een vriendelijke thai af die aan mij in het engels vraagt wat ik wil weten. zalig toch! en die gaat mee naar het juist perron en via hem weet ik uren en prijzen. Echt geweldig!
De hele dag lesgeven was een zeer vermoeiende ervaring in ieder geval. we zijn hier allemaal het weeshuis binnengestrompeld en de meesten zijn om cola om terug energie te krijgen:D.
Morgen terug lesgeven weer dezelfde groep en ze verwachten dat we conversatie doen over winkeltje, maar hoe kan je converseren met kinderen die geen engels spreken. Dat is gewoon een onmogelijke opdracht. Dus vanavond kunnen we nog veel gaan voorbereiden. Waarschijnlijk gewoon spelletjes waar wat engels in voorkomt. Ik zal wel ergens energie daarvoor hebben.
Gelukkig komt het weekend eraan. we gaan met de groep vrijdagavond met de nachtbus naar een eiland. Koh chang. we vertrekken om 23uur en zullen wrs de volgende dag rond 10uur daar zijn. Dus echt wel nen lange rit, maar voor zalig aan het strand zitten en snorkelen en zwemmen ( eh drissje:D) en strandwandelingetje hebben we dat allemaal over.
btw het weeshuis bevalt me steeds meer. ik heb ook ondertussen douche en toilet gevonden die niet stinken. ik ben daar reuze gelukkig mee! zelfs onze roger begin ik echt sympathiek te vinden. hoewel hij nog steeds geweldig veel babbelt en veel over financien, maar ik kan hem nu rustig onderbreken en het gesprek terug op een interessant spoor brengen:D. het is hier echt wel een familiale sfeer wij met zen 7ven (6 van bouworde en ik) en dan nog 15 weeskindjes en dan nog roger en zijn vrouw Pong. Ik ben echt content dat ik dit ook mee kan maken! ik beleef thailand echt op een andere manier en leer het platteland ook echt kennen.
Vandaag zijn we terug naar de school van 250 leerlingen gegaan. het enthousiasme bij iedereen was echt heel wat minder omdat de vorige dag zo chaotisch was verlopen. Maar we hadden onze voorbereiding aangepast en gingen ook met liedjes werken en vandaag gingen we echt proberen de thaise kinderen aan te leren wat ze in een winkel zeggen.
Dus eerst in grote groep gewerkt. Ze een dialoog aangeleerd:
A: hello B; hello what do you want A: i want ... ( two bananas) B: that's ... bath. A: here you go B: thank you A: have a nice day ...
en daarin konden de thaise kindjes varieren. eerst deden wij de dialoog voor dan moesten ze hem opschrijven in een schriftje. en dan nog inoefenen. dan deelden we namaak bath (geld) uit en konden de leerlingen bij ons (elk van de vrijwilligers had een eigen standje) iets kopen. Ik zat bij de market. Er was ook nog een shoe store, a bank, a restaurant and so on. echt heel leuk en het lukte. door de houvast van de dialoog durfden de thaise kinderen praten. echt voldoening gevend.
ook nog uitbeelden van dieren gedaan via bal gooien en persoon die de bal in handen kreeg die kwam naar voor en die fluisterde ik naam van dier in zijn oor en dan nog gebruiken van omgevormde liedjes in het engels zoals van voor naar achter van links naar rechts. Dat is zingen en tegelijk aanleren van woorden:D. de thaise manier van leren en ergens moet ge daar wel in meegaan. hoewel ik wel mijn bedenkingen heb of ze weer niet gewoon memoriseren ipv begrijpen, maar ja. ge moet ergens beginnen he.
op het einde van de dag werden we echt bedankt en kregen alle vrijwilligers als cadeautje een mooi tasje. ongelooflijk he. dat was echt wel fijn om zo in de bloemetjes te worden gezet hoewel het echt wel niet nodig was:D.
Gegeten in weeshuis en dan savonds om 10 vertrokken op tijd te zijn in busstation van buri ram voor bus van 11u naar Chantaburi. Het doel een weekend doorbrengen in koh chang. weer eens zalig genieten van zee en strand. joepie!
Aangekomen om rond half 8 in Chantaburi na een nacht van weinig of geen slapen. slapen in een bus is gewoon hell. Voor mij in ieder geval niet weggelegd. Dus iedereen van onze groep met 7 zeer moe naar het toilet gestrompeld wat opgefrist en dan ticketje gekocht voor bus naar trat. Om half 9 in Chantaburi naar Trat vertrokken waar we om kwart na 10 aankwamen en meteen met ferry van half 11 naar koh chang konden. Dan om half 12 in koh chang weer vervoer. pick up naar bepaalde beach, waar we logies vonden in KP Huts. We hadden dus met vervoer gedaan rond 1u. ik kan u verzekeren dat zo'n toch vermoeiend is:D
KP huts waren geweldig. houten bungalows vlak aan de zee en strand en vissersbootjes. ik zag het meteen helemaal zitten. we hebben genoten van een thais middagmaal hoewel sommige in de groep rijst echt wel ferm beu zijn:D. Dan heerlijk gaan zwemmen en zonnen ( we hadden echt chance met het weer). Dan douche en op zoek naar een goed restaurant en een activiteit voor de volgende dag. We zijn gaan eten in een visrestaurant waar we savonds normaal vuurvliegjes konden kijken. maar Marjan van onze groep werd echt ziek en dan hebben we beslist om de groep de splitsen deel met marjan naar het ziekenhuis en een deel naar de hutjes. Het bleek achteraf al een geluk geen dengue ( ziekte overgebracht door bepaalde mug en waar je koorts van krijgt en toch zeker een week ziek van bent) te zijn, maar allergie van iets. De overblijvende groep zijn in nido's bar (voor joker mensen vergelijkbaar met nirvanabar) iets gaan drinken waar echt gezellig sfeertje hing en reggae muziek opstond en op bepaald moment mensen zelf begonnen op djembe achtige trommels te slaan. Sfeer alom echt van die momenten waar je met plezier een een fijn gevoel aan terugdenkt:D. Dan met zijn allen gaan slapen in onze twee hutjes met wc. Ik met twee andere meisjes in een twee persoonbed, maar toch echt goed geslapen:D.
ik heb echt uitgeslapen tot half 12 gewoon liggen soezen in bed. had daardoor echt vakantiegevoel en moest ook gebrek aan slapen in de bus goedmaken he:D. Dan gebrunched met cornflakes en melk en toast met confituur. De meesten van de groep waren al op dus in mijn eentje heerlijk gelezen aan tafel. voelde me bijna thuis zo op mijn gemak, goed eten en in een boek kunnen opgaan. De kleine dingen in het leven kunnen je soms ongelooflijk gelukkig maken:D. bijna een spreuk van de bond zonder naam:).
Dan besproken met groep wat we vandaag gingen doen. ik had nog heel wat mailtjes te beantwoorden dus eerst dat gedaan dan met bouwordegroep materiaal aan kleuters gaan uitdelen. Daarna ging groep verder materiaal kopen voor schooltje dat we hebben geschilderd zoals stoelen, tafels, boekenkasten, witte schrijfborden,... Ik heb echter niet meegedaan aan het inzamelen van het geld en had ook echt geen zin in de drukte van winkel. Dus ben ik alleen naar buurtschooltje gegaan waar ik een thaise les heb kunnen meemaken. echt de moeite wou ik nog realiseren voor ik vertrok. Dus op eigen houtje gerealiseerd. de teacher was kei gecharmeerd en begon soms in gebrekkig engels uitleg te geven over welke tekst ze aan het lezen waren. De leerlingen werden natuurlijk rumoerig toen ik erbij kwam dus ik ze aanmanen tot stilte:). dat werkte wel en dan natuurlijk foto's gemaakt en filmpjes. het viel me op dat de lessen in deze school vergelijkbaar zijn met die van ons. buiten het feit dat er weer in gezongen werd. die thai en zingen en actief bewegen voor een les. echt heel grappig maar voor ons westerlingen ook heel ongewoon.
Na de les een leerkracht engels tegengekomen en daar aangenaam mee geconverseerd over het school systeem en tot hoe lang kinderen naar school gaan. De meeste maken toch hun middelbaar af. De leerkracht engels denk dat vele leerlingen gewoon te verlegen zijn en niet zeker genoeg zijn van hun kennis en hun uitspraak om engels te spreken. En idd als ik bedenk hoe moeilijk het is voor mij om een tonentaal als thais te leren. als engels voor hun even moeilijk is. Chapeau dan hoor! ik ken mss 10 woorden thais ondertussen:D en dan nog niet helemaal correct uitgesproken. Deze leerkracht werkte ook op de meeste zaterdagen en zondagen en zij stond op tussen 4 en 5u. Niet te doen eh. En dan maakte ze al eten voor savonds en dan rond half 7 vertrok ze naar school. Op school tot 5u en dan eten voor loslopende honden van de buurt en dan voor haar eigen gezin nog wat opruimen en om 10u gaan slapen. Zwaar leven toch he... dan hebben wij het toch echt niet slecht... hare man omschreef ze als lui... hoewel als ik dan vroeg deed hij toch vanalles in het huishouden. dus daar weet ik het fijne niet van:).
Na het uurtje converseren met de leerkracht zin in iets actief dus ben ik gaan open-air fitness doen. Der staan in buriram op sommige straten gewoon fitnesstoestellen. Dus heb ik een volledig uur gefitnest in die warmte is het wel echt zwaarder. en ik keek uit op een boedhistische tempel dus meteen een mooi uitzicht. De thai die voorbij reden keken hun ogen uit naar een westerse die daar nen echt wel zware work-out deed. Enfin op den duur stopten auto's en gingen thaise mensen meedoen:D echt heel gezellig. Een aantal mensen zag ik ook een paar keer passeren. is dat een hobby om een aantal keer door dezelfde straat te rijden? of is dat zoiets van gezien willen worden zoals op de dijk in Knokke:D. Who know's? Daarna via de tempel teruggekeerd naar het weeshuis en gaan eten. tware van die thaise noodles. Jokergroep: die van Kao San road... totaal niet lekker dus. Dat zijn zo van die slijmerige noedels. die heel breed zijn en aan elkaar kleven. Pad thai is gebakken noodles van die dunne is dan weer wel heel lekker.
Na het eten waar de weeskindjes weer mijn naam aan het roepen. Ik heb een avond echt heel veel met hun gespeeld en sindsdien zit ik geen moment meer gerust. ik kom toe en ik hoor "lien you play now" jaja. maar tzijn wel schattekes van kinderen en ik doe dat ook wel graag van die klapspelletjes met de handen. enkel tikkertje was na de fitnes geen optie:).
naar de nachtmarkt gegaan, daar heb ik durian (thais stinkend fruit) geprobeerd. @ matthias: gij vond dat in dat visrestaurant blijkbaar heel lekker. vraag me af of het echt durian dan was, want vond ik durian maar slijmerig smaken hoor en zo'n vreemde textuur:).
Morgen laatste dagje lesgeven aan maar 165 kinderen ofzo dus das piece of cake voor ons:D. Overmorgen met ochtendbus van 6u ofzo ( wordt zeer pijnlijk zo vroeg opstaan) naar cambodia. Daar moet ik grensovergang oversteken. Chance dat ik visum heb, want daar vragen ze aan toeristen echt schandalig veel meer. T gaat heel avontuur worden om die brug over te steken mijn paspoort in orde te laten maken. landing card eruit enzo en geld wisselen en zien dat ik op juiste bus geraak. maar "mai pen rai" dat is geen zorgen. zo denk ik ook. niet op woensdag in siem reap dan wel op donderdag:D
Wow ik sta echt achter met men blog. Ga het dus proberen korter te houden.
Vandaag zijn we naar een schooltje gegaan om engelse les te geven. het was een school een half uurtje rijden van buri ram stad. echt door kleine dorpjes, fijne rit. wel vree bumpy road:D.
op schooltje aangekomen werden we gelijk prinsessen onthaald. iedereen was super enthousiast er werd gewuifd en volop hello geroepen. Nog veel meer dan in de andere scholen en dat wil echt wel heel wat zeggen. Dus we hadden echt een speciale status. westerse mensen die naar dat schooltje komen. De school had dus speciaal een spandoek gemaakt voor ons met english camp op en dan 1808 en 19/08. Ongelooflijk toch! nen teacher is hier echt kei hard gerespecteerd. heel wat anders dan in belgie. We hebben engels aangeleerd via conversaties. deze keer ging het over familie en de dialoog die we eerst weer in hun schriftje deden schrijven. Hebben we daarna verder ingeoefend aan de hand van spelletjes zoals bommeke. Ik heb ook nog in mijn groepje vlaggestok met conversatie geoefend en gewerkt met kaarten rond situaties die de leerlingen kunnen overkomen en dan nog pictionary en uitbeelden. Steffi en ik vonden dat de thaise kinderen heel mooi konden tekenen. uitbeelden hebben ze echter geen kaas van gegeten. dat loopt zo heel stroef of ze durven minder goed,... wrs cultuurgebonden:).
na het lesgeven afscheid nemen van iedereen. Mijn zak inpakken voor het cambodia avontuur en nog iets gaan drinken met de groep.
Vandaag om 5u opstaan. echt niets voor mij om bus van kwart voor 6 te nemen. Ik moest bus hebben naar Aranya Prathet en dan de thaise grens over naar Poipet ( is cambodiaanse grens) en dan naar siem reap. Uiteindelijk heb ik bus van kwart voor 6 gemist omdat ik geld aan het klaarnemen was en die bus gewoon doorreed zonder op mij te wachten. Schandalig. Roger ging een klacht indienen. die kon daar echt niet mee lachen. ik leef met mai pen rai. Geen zorgen i'll get there. k vond het alleen super vervelend dat ik voor niets zo vroeg was opgestaan. uiteindelijk is volgende bus maar om half 8 vertrokken. Het afscheid met onze roger was pakkend. hij vond dat ik het in mij had om met kinderen te werken en dan het mooit van al dat ik een geweldige mama zou zijn. Wieha. Das zijn mss wel de twee mooiste complimente vind ik toch. Dus ik was enorm in mijn nopjes. hij vond dat ik zo goed met de weeskinderen omkon en echt contact met hen had. Jaja. Toen had ik echt wel het gevoel dat ik een thuis achterliet.
Dan kwam het volgende avontuur. hoe die mensen duidelijk maken dat ze mij een teken moesten geven als ik in aranya prathet aankwam. Miljard die verstonden dus geen engels. maar dan ook totaal niks. ik wist dat de rit ongeveer vier uur duurde dus dat ik om half 12 ongeveer moest aankomen maar dan ... Dus rond half 12 aan iedereen vragen here aranya pratet enz. bij elke halte ik dus naar de buschauffeur. en uiteindelijk ben ik op de juiste halte uitgestapt. Thank god. iedereen was wel zich amuseren met mij de farang (vreemde). maar bon ik was toch maar geraakt waar ik moest zijn.
Dan moto genomen zwaar afgedongen op de prijs en voor 20 bath naar de grens gebracht. De grens was echt ingewikkeld. eerst naar reed die mij naar zo'n kantoor voor visum maar dat had ik dus al en daar wouden ze volgens mij dan toch geld aan mij verdienen en mij een bus van 500bath aansmeren. alstemblieft zo walgelijk duur. Dus ik standvastig en ik kan echt koppig zijn. NO i wanna go by foot. en die van too far en dit en dat. Uiteindelijk zeiden ze dat ik later kon betalen. dus ik ja gezegd met het idee dat ik die man die met me mee ging gaan wel van me zou kunnen afschudden. Daar heb ik ook nog een arrival card ingevuld. en dan moest ik paspoort laten checken. Daar kwam ik 3 hollandse jongens tegen. Die vonden me wel "een vrouw met ballen" dat ik alleen over de grens durfde gaan en al. Jaja. nice to hear:). Overal werden foto's genomen en dan was gezondheidscheck-up (invullen of ge ziektes had) en na drie stempels op drie verschillende posten was ik eindelijk in cambodia. Ik was content joh. ik had ook via die hollandse jongens. die ene transportjongen kunnen afschudden door te zeggen dat deze vrienden me zouden brengen:D.
Dan bus genomen 350 bath dus toch iets goedkoper. in de bus met die hollandse jongens gepraat. En geslapen in winter guesthouse: 1persoonskamer voor mezelf voor 3 dollar. ongelooflijk he en t zag er nog goed uit ook. Die avond met de hollandse jongens doorgebracht. we hebben fijn gepraat en drankspelletjes gespeeld met wiskey-shotjes. cambodiaanse whiskey is echt lekker. wees gerust mam ik was niet dronken. en dan heeft hollander nog vele kaartrucken getoond. echt fijn avondje.
Vanmorgen zijn Leila en April toegekomen om 9u. het zijn echt hele leuke meisjes en het klikte van het begin. Dus dat zat echt schitterend.
we hebben besloten om naar ander hotel te gaan, want dit lag blijkbaar echt uit het centrum. hoewel ze me gisteren hadden gezegd dat dit het centrum was. We gingen naar vrienden van de mensen waar ik zat. We gingen echt naar een hele mooie guesthouse. vlak in het centrum voor 4 dollar de persoon en gratis internet. dus hebben we hiervoor gekozen. dicht bij het centrum zitten is echt fijn. anders moet je altijd tuk tuk nemen.
we zijn rond half 12 iets gaan eten. Had nog niet ontbeten dus dat deed deugd. rijst met groenten en shrimps. echt heel goed en nen pineapple shake. Daarna gingen april en leila slapen, want die hadden vorige nacht op het vliegveld bijna niet geslapen. ik heb siem reap dan wat op mijn eentje verkend. Geld gewisseld. hier is het allemaal in dollar betalen en bij sommige stalletjes Riel. Heb ook een memory card voor fototoestel gekocht van 8 gigabyte. Moet ik geen fotodvd's meer laten branden:D. Wat winkeltjes gedaan en dan zoektocht naar het hotel. ik was dus echt mijn weg kwijt:D. Ben echter volop bezig mijn orientatievermogen aan te scherpen:D. Door het fout lopen heb ik wel hele mooie tempel ontdekt, echt de moeite. en daar met 2 cambodiaanse mensen aan de praat geraakt. De cambodianen zijn echt super vriendelijk en willen ook graag hun engels oefenen. Dus ik wat cambodiaans geleerd en wat te weten gekomen voor lokale bezienswaardigheden en de tempel daar. Reuze fijn. Dan een eureka-moment dat ik een kaartje van het hotel bijhad. via het tonen aan de mensen de weg teruggevonden.
Daarna zijn we naar de stad gegaan door pub street (verzamelplaats van alle westerse mensen en bier voor een halve dollar:D). en dan naar night market gaan kijken. ik heb een kleedje gekocht, kon het niet laten;). Dan gegeten in stalletje yellow noodle met beef. echt heel goed met een zalig sausje... jammie... Daarna naar pub street en daar bier en lookbroodjes genomen en de avond besloten met coktail. twas: buy one, get one free.
ah jah elk van ons drie heeft een belangrijke functie. Leila; kaartlezen. April foto's trekken ( doe ik ook wel enorm veel:)en ik onderhandelen, wil zeggen overal afdingen:D we vullen elkaar dus perfect aan. Het einde van een zeer geslaagde avond!
@ tante els: wow klinkt geweldig. jullie moeten een hele fijne reis hebben gehad. idd reizen draait om ontoevallige ontmoetingen, onverwachte wendingen, mooie natuur, culturele bagage verruimen,... Stilstaan bij vele zaken en gewoon echt genieten!!!! benieuwd naar jullie foto's en reisverhalen:D
Vandaag om 5u20 opgestaan. idd weeral zo vroeg maar met een geweldig doel. de zonsopgang zien in Angkor Wat, de bekende tempel van Cambodia en meteen ook het achtste wereldwonder.
Ik moet zeggen de zonsopgang was prachtig we zaten gezeten op een stoel met een chocomelk in de hand te wachten op de zonsopgang. we hadden echt wat suiker nodig zo zonder ontbijt. Het was echt wel de moeite. Voor ons was een vijver waardoor we de reflectie van de opgaande zon in het water konden zien en dan de tempel en meteen ook de reflectie ervan konden trekken. Echt betoverend mooi.
Dan de tempel zelf gaan bezoeken meer geleerd over Bhrama, vishnu en shiva. het boedhisme is pas in de 12de eeuw ontstaan in cambodia. Dus tempels van voordien zijn volledig hindoeistisch tempels van nadien een combinatie van de twee. hoewel sommige koningen het niet hadden voor het boedhisme dus de relieftekeningen weer lieten omvormen in hindoeistische tekeningen. Ma de tempel Ankor Wat gaan ontbijten daarna naar bayoon. Mooie tempel met verschillende gezichten van buddha. Dan naar Preah Kan tempel met gids die uit het niets ons begon te gidsen. Geen officiele gids, maar hij kende de tempel op zijn duimpje. Dus vanalles geleerd over de tempels. en over Yoni (symbool voor vagina) en ... voor man. Dit zat echt overal in de verschillende tempels verwerkt. Ook heel bizar aan de ingang van de tempels hebben ze meestal twee figuren staan. De goede (vishnu) en de slechte(shiva). het leuke is dat ze vinden dat het goede en het slechte overal inzit, maar dat je zelf kiest aan welke kant je staat, maar ze de slechte kant niet weglaten. Zeer realitisch dus. De slechte kant is als je tegenover de tempel staat altijd de rechterkant en ook herkenbaar aan de vlammen in de haar ipv het keurige kapsel. De tempel hebben vaak ook een verhoogje als je binnen een nieuwe ruimte stapt. architecturaal mooi uitgedacht omdat je meteen dan buigt als je een tempel (heilige ruimte) binnenstapt.
Daarna een tempel gezien die nooit helemaal is afgeraakt omwille van een bliksem die was ingeslagen tijdens het bouwproces waardoor de tempel werd beschouwd als ongeluksbrengend. Daar heb ik weer zeker een uur gepraat met en cambodiaanse student. ik ben meer te weten gekomen over het leven op het platteland. De mensen daar zijn echt arm. Zijn ouders hebben een rijst-plantage en kunnen juist genoeg rijst telen voor henzelf. Geld kunnen ze er dus niet aan verdienen, want ze hebben geen overschot. in het regenseizoen kunnen ze wat groenten kweken, maar dat blijft heel moeilijk. Dus voor groenten en vlees of vis zijn ze afhankelijk van wat broer verdient met bedelen en wat student verdient met rijsplantages aan te leggen. echt vechten dus om rond te komen. hij vertelde dat sommige mensen moeten lenen en dan vaak lening niet kunnen terug betalen en dan zo land en woning kwijt geraken en ergens anders terug opnieuw moeten beginnen. dat is echt hard toch! Niks geen sociale opvang of ondersteuning.
Het is ook zo dat geneeskundige zorg (te weten gekomen door gesprek met tuk tuk chauffeur) gratis is tot 12 jaar als je nadien iets hebt, is het betalen of creperen en doodgaan. Ongelooflijk toch! Dan is belgie toch echt een geweldig land!
Verder is cambodia een ongelooflijke meevaller. had het minste zin in dit land, maar de mensen zijn ongelooflijk vriendelijk en open. Het eten is ook heel lekker en totaal niet pikant en de sfeer is heel gemoedelijk. Ik zit hier dus heel goed.
Nu nog iets gaan eten en dan wrs gauw iets drinken en dan hopelijk eens wat vroeger gaan slapen, want meer dan 14 uur tempels bezoeken is niet niks:D
De nacht van vrijdag op zaterdag hebben we tot 5u gefeest in pub street. Leila, April, ik en twee amerikanen Kenny en John. Het was echt heel gezellig. Samen eerst iets drinken en daarna babbelen en dansen. Eerst hebben we twee pitchers bier gedronken en daarna gin tonic:D. Ik heb met John geswinged hij danste niet slecht dus echt mij ongelooflijk geamuseerd:D.
Zaterdag ben ik maar om half 4 opgestaan. we hebben dus niet veel aan de dag gehad:D. ik heb wel eens zalig kunnen uitslapen. Deed zo'n deugd. mag ook wel na 24u op geweest te zijn.
In de namiddag eerst gaan eten met Kenny en april. Leila en John deden een kookcursus. Nadien naar de swimming pool van Kenny. Die logeerden in een mega-sjiek hotel. Een pracht van een zwembad met een bar aan het zwembad dus we hebben iets gedronken zittend op een kruk in het water. Een unieke belevenis. na gezellig babbelen en wat rondploeteren ben ik begonnen met baantjes trekken.
Daarna naar het hotel voor zwemgerief weg te brengen, daarna gaan eten en vriend van Leila ontmoet en de avond weer uitgegaan in pub street. de avond doorgebracht met spanjaarden, twee italianen en nen afrikaan. Die afrikaan kon zalig dansen. echt nen toffe gast en hij werkte voor de UN:). En het is echt waar dat afrikanen gevoel hebben voor ritme... en die had zalige dansmoves:)
Deze keer was het half 6 tegen dat we gingen slapen.
Nu ik schrijf aan mijn blog besef ik pas dat het zondag is. Normaal eet ik dan een zachtgekook eitje als ik dat kan vinden of een ei. kwestie van traditie in ere te houden he pap:D. maar vandaag dus niet.
Ik ben rond half 11 opgestaan ik was wakker en wou echt nog iets van siem reap zien. Dus ben ik er alleen op uit getrokken. Niks zo goed als een fikse ochtendwandeling. ik ben uit het toeristisch gedeelte gestapt en heb lokale garage gezien ( wil zeggen mensen die sleutelen aan auto's, eigenlijk wrakken in open air met weinig gerief). Kindjes die speelden, enorm armoedige huisjes. Cambodia is echt veel armer dan thailand en dat merk je ook. er wordt op straat enorm veel gebedeld. Logisch ook met geen sociaal vangnet en als je arm wordt geboren heb je geen geld voor een rijstplantage of een huisje en is het gewoon creperen... zou toch eigenlijk niet mogen...
k weet niet goed of ik geld moet geven aan de 1000den kinderen die bedelen. Dan stimuleer je het bedelen juist he... Maar langs den andere kant als die families anders niet overleven... Als iemand hierover een mening heeft het is zeer welkom!
Na mijn wandeling was het half vier en ben ik met april gaan eten een papayasalade op straat bij zo'n cambodiaan die zijn stalletje zo kan vervoeren. Dan de andere kant opgewandeld. En gestopt bij een gezellig restaurantje. Daar hebben April en ik slang en boo ( een soort klein vogeltje) gegeten. Slang is echt fijn dat ik het geprobeerd heb, maar 1 keer is genoeg. het is taai, plat en vellerig, spieren volgens april. De vogel was ongelooflijk lekker. We hebben dan ook nog kever en sprinkhaan mogen proberen. Dat is gewoon krakerig in de mond en heeft een hele speciale smaak, niet definieerbaar. Ik vond het best wel akelig om zo''n krekel op te eten dus hem maar ineens in mijn mond gestoken kwestie dat je dan geen twee happen moet nemen:)
Daarna na hotel en dan hebben leila en april respectievelijk genoten van een manicure en een pedicure. ik ben een mango shake gaan drinken en ga nu gaan slapen. ben doodop.
Morgen opstaan om 5u20 om met boot naar battambang te gaan. Zes uur varen op een boot en het is naar het schijnt super mooi. ik kijk er al naar uit!
Vandaag met de boot naar battambang. Echt een zaaaaaaaaaaaaaaaalige ervaring in het kwadraat. Ge zit met zon 20 personen voor 6u samen op een boot. een gezellig windje dat rond je oren suist gericht met het gezicht naar de zon. Genietend van het landschap. Een mooie rivier met heel veel groene begroeing op. soms vaarden we echt op het groen. wel grappig en soms was het wegduiken voor de langsvliegende takken daar was de begroeiing zo hoog dat ze overhet dek van de boot kwam. ik dook strategisch weg achter de rug van een italiaan. die dit doorhad en ermee moest lachen:). Soms was de rivier ook weinig begroeid. Vooral aan de dorpjes. en dan zagen we kleine idyllische dorpjes aan de rand van het water. De kindjes allemaal aan het lachen en het wuiven. onze boot brachtook voedsel mee. idylisch en super mooi maar moest je daar altijd wonen voor mij toch veel te afgelegen volgensmij konden die mensen zich alleen verplaatsen via boot en dan is het heel lang naar een dichtbijzijnde stad. dan moet je je toch besloten voelen. Enfin het waren prachtige vissersdorpjes met hele kleurrijke huisjes.
in battambang de stad wat gaan verkennen en gaan eten. ik had ondertussen reuze honger. maar we vonden niks open dus maar gaan eten op het dakterras van hotel royal:).
savonds naar het nachtmarktje gestapt en daarna met motonaar koloniaal cafetje gereden. battambang is echt een koloniaal stadje. de invloed van de fransen merk je. Ze hebben oa heerlijk stokbrood:) doet deugd na al dat fluffy brood dat ge kunt platduwen:).
ik heb in dat cafetje genoten van een warme chocomelk dan met zen drie op een moto terug naar het hotel. lekker gedurfd echt comfortabel kan je het wel niet noeme:D
de eerste halte was voor de bamboo train. echt ongelooflijk. Zo gewoon een geraamte van bamboolatten met een motor en remmen. en dan ging ook nog snel en niet echt comfortabel en de sporen gingen niet recht dus ge hotste en botste nogal maar ongelooflijke fun. kijken naar de voorbijsnellende rijstvelden. En dan zijn we drie keer tegenliggers tegengekomen dus dan was het dat ding demonteren door het gewoon van het spoor te heffen zodat de tegenligger doorkan. De eerste keer kei vies want ge denkt dat die andere "trein"tegen u gaat rijden. Maar het went hoor. en altijd leut verzekerd:D. De sporen werden vroeger gebruikt door de Khmer rouge om wapens te smokkelen dus niet ethisch verantwoord de historie. maar nudus een toeristische trekpleister.
De volgende stop was voor de tempel phnom sampeu. We aten eerst iets. April en Leila hebben hun eten geruild voor rijst omdat er in het hunne mieren zaten. niet echt apetijtelijk. Dan met gids en moto elk had zijn echt motorijder. De berg op naar de tenpel. we kregen uitlegover de rode kmer. blijkaar had de khmer rouge op deze plaats 10000 slachtoffer vermoord. vlakbij de tempel waren de killing caves. De mensen werden daar gewoon in de grot gegooid ging heel diep naar beneden en stierven tijdens hun val. echt die rode khmer deinsden voor niets terug. Dan weer op de moto naar de tempel op een andere bergtop. we moesten echt zelf nog een heel stuk klimmen en hebben dus maar gereposeerd. ik met een lycheedrankske wij allemaal in de hangmat. gezellig de dag overpeinzen en wat babbelen. komen er ook moniken aan. Dus foto getrokken. Die ene monnik wou de foto graag zien. dus ik als onreine mocht hem totaal niet aanraken. Lastig hoor. Maar wou de monniks zeker acht dagen baden besparen dus heb heel voorzichtig het fototoestel aangereikt en terug in ontvangst genomen. De gids was 24 jaar echt onze leeftijd en nen hele toffe. die vertelde honderd uit en vroeg ook naar ons leven. En die nam ons mee naar plaatsen met een kei mooi uitzicht. waar we prachtige rotsformaties konden aanschouwen. Hetvroeg wel heel wat balanceerwerk op onze teenslippers op de rotsen. maar af en toe met een helpende hand van onze gids zeer goed te doen. kwamen we bij de tempel ook nog wilde apen tegen echt het summum gewoon.
Dan met onze drie motorijders terug naar beneden. Onze tuk tuk driver was wat verbolgen omdat we zo lang op die plaats hadden doorgebracht en hij wou niet meer naar wat prom ik als onderhandelaar van de groep. heb het op een akkoordje kunnen gooien dat we voor twee dollar toch nog konden gaan.wat prom was ook echt de moeite. het waren wel 254 treden om er te geraken met wat gepuf echter dik in orde:D. Mooie foto's gemaakt en dan begon het tochwel te gieten. dus al die trappen af in een tropische regenbui zonder poncho. nu weet ik ook weeral hoe dat voelt. echt wel fijn alleen de rit met de tuk tuk was koud daarna.
savonds gedouched en april en leila gaan internette ik gezellig gelezen en waslijn gefabriceerd. we wouden nog naar cafetje gaan maar dat was al toe vandaar en de volgende morgen was het vroeg opstaan omnaar phnom penh te gaan. bus van zeven uur. bjak. :)
met bus naar phnom penh. we zijn pas om acht uur vertrokken. we hadden dus langer kunnen slapen maar bon:D. Na rit van 6u kwamen we aan in phnom penh. dan tuk tuk naar okay guesthouse. eerst probeerden we een ander guesthouse maar daar was een drie persoonskamer 35 dollar. ongelooflijk duur dus. Nu iets verder van de straat met de bars maar maar 10 dollar. En echt wel gezelllig dus gemakkelijke keuze.
het was te laat om nog royal palace tebezoeken dus hebben we wandeling gedaan door de stad. April heeft spin gegeten en leila en ik hebben geproefd. het voelt vreemder dan het smaakt. we passen enorm op voor ons geld. er staan in de lonely planet overal waarschuwingen voor diefstal dus we zijn zeer voorzichtig. Savonds nog iets gaan drinken in gezellig cafetje.
eerste stop was het tuol sleng museum. dit is een schooltje in phnom penh dat door de rode kmer werd omgevormd tot een martel gevangenis. je kon de cellenzien. echt ne halve meter op ne meter ofzo waar de mensen geblindoekt en geketend waren en de mensen per dag 8 uur ondervraagd werden, wil zeggen gemarteld werden:( voor het overgrote deel van de tijd om ze tot betkentenisse te dwinge. ongelooflijk he...
we hebben daar ook een documentaire gezien met getuigenissen van familie van overledenen in dat martelcentrum. echt heel erg. Er zijn door het regime met pol pot als prime minister zeker 2 miljoen cambodianen vermoord en enkele westerlingen. iedereen die een gevaar was voor het regime werd vermoord. Dat waren al zeker de intellectelen. Mensen werden gescheiden van familie en vrienden. het doel was ze zo volgzaam mogelijk maken. Ze moesten slavenarbeid doen op de rijstvelden van 12u per dag en kregen niet genoeg eten er waren praktisch geen medicijnen en de mensen hadden geen vrij. het doel van de revolutie was een staat creëren die zelfbedruipend was. dit lukte echter niet en de mensen leden allemaal honger en leefden in constante schrik voor terreur om opgepakt te worden en uiteindelijk geexecuteerd. op den duur praatte niemand meer met iemand. iemand die een westers liedje zong werd opgepakt en de hele gemeenschap werd het gemarteld lijk getoond als voorbeeld van wat je te wachten stond als je geen brave volger was. NIet te doen. de getuigenissen zijn afschuwelijk. mensen die niets fout deden werden vermoord gewoon omdat ze een andere taal konden spreken of bv shakespeare kenden,... en een 'fout persoon'in de familie ende hele familie werd uitgemoord. Echt een terreurop immense schaal die de bevolking met een trauma heeft achtergelaten en het is nog maar 30 jaar geleden he. Kan je je dat voorstellen. Ik werd er echt door bewogen. Het wrede lot van de cambodianen. en het proces is pas in 1997 met de UN opgestart en in 2007 geloof ik werden er mensen terecht gesteld. pol pot was echter al overleden. dus e kon geen gerechtigheid meer geschieden in zijn verband. Cambodianen willen echt tonen wat er bij hun is gebeurd zodat zoiets nooit meer mogelijk kan zijn. en als je dan bedenkt dat dit allemaal is opgezet voor het goede doel van een communitische zelfbedruipende staat waar iedereen het goed heeft. het communisme lijkt gedoemd uit te lopen tot terreur en onderdrukking en slechte levencondities voor de mensen.
Daarna naar de killing fields waar we een memorial bezochten voor alle vermoorde mensen. Een veld vol met gaten waar duizenden schedels in lagen. Een groot deel zijn zichtbaar tentoongesteld achter glas in een stupa (gebouw).
Daarna gegeten en ff relaxen op een marktje even weg van alle leed. Dusweer met drie op 1 motot naar het marktje. heb voor mezelf textiel gekocht en een wortel en een pomelo gedeeld. Soort pompelmoes maar super groot. sinds ik niet meer in setember naar huis kom had ik zon zin in een rauwe wortel dus heb ik het maar op gewaagd hopelijk morge niet op het toilet:D ongewassen en ongeschild maar wel afgeveegd aan men tshirt. ikverwacht echter geen problemen.
dan met tuk tuk naar guesthouse waar ik open air aerobic opmerkte op een reuze groot plein vlak bij ons guesthouse. dus april en ik daar naartoe. we hebben meegedanst. het bleek om video-clipdancing te gaan. dus wij meegedanst. niet zo simpel en veel handen moeielijke bewegingen. maar echt leuk en op moderne muziek. echt heel veel mensen waren aan het dansen. Gratis en jong en oud doorelkaar. Ge had vier groepen en vier verschillende muziek en dansstijlen. we hebben met twee groepen meegedaan en konden redelijk volgen. op een gegeven moment was het de macarena. nostalgie natuurlijk en nu waren we helemaal mee:D. De cambodiaanse jongen de meeste toch kunnen zalig dansen. echt geweldig en zijn in tegenstelling tot de thai echt mannelijk in plaats van de usual ladyboys. Dus dat is wel fijn. Ge ziet tenminste nog eens echte mannen:D.
Vandaag aan ons hotel opgehaald om te gaan snorkelen. Voor 12 dollar weer fiks onderhandeld natuurlijk:D. en er zat gratis drinken en ontbijt en middagmaal in. De boot was echter een houten boot met geen hoge houten reling en aan ons voeten stond water. Dat gaf niet meteen zo'n veilig gevoel en ge werd ongelooflijk nat gespat. Droog blijven was onmogelijk:D.
Ook het stappen naar de boot was een avontuur. de boot lag voor anker en we moesten de zee in met onze bagage op ons hoofd zodat camera en dergelijke niet nat werd. Gelukkig konden we op de boot onze tassen bij een vriendelijke zweed leggen die een regenbeschermer bijhad voor zijn rugzak:D. De eerste stop was eentje in de volle zee. we zagen enkele zwarte kleine vissen en een heleboel koralen. van kleurenpracht van vissen en koralen echter niet vergelijkbaar met de eilanden van Thailand. Die waren subliem. ik moet er wel bij zeggen dat er een hevige wind was waardoor de bodem ook wel wrs veranderde en zorgde voor eerder troebeler water.
Dan smiddags een stop op bamboo island waar we genoten van heerlijk zwemmen. ik ben echt wel ver gezwommen naar het volgende strandje echt heel leuk. Daarna toen we onderweg waren naar ons middagmaal gebarbequede vis werd een meisje aan wal gedragen dat bijna niet meer ademde. Dus hebben wij erbij gezeten. er zat echter geen dokter in onze groep. Je voelt u dan zo hulpeloos he... ik heb toen op dat moment besloten om een EHBO cursus te volgen als ik terug ben. Ik heb wel nadien de beginselen gevraagd en geleerd van een zweeds meisje. voor als er nog eens iets gebeurd dat ik toch van iets af weet he... Dan gegeten en terug op de boot naar huis. Er was immers storm voorspelt en daar was ik niet zo happig op gezien we in een eerder gammel houten bootje zaten:). Wij drie hebben op de terugweg op het dek liggen zonnen. alleen op het einde toen het water te wild werd zijn we braaf op de houten bankjes gaan zitten:). We waren echt wel blij toen we veilig en wel aan wal waren. Dan in ons guesthouse genoten van een heerlijk super groot bord frietjes en dan gedouched en ons klaar gemaakt voor savonds. Eerst in ons guesthouse ons gratis biertje gedronken en dan terug mensen van de boot tegengekomen en daarmee iets gaan eten en daarna ermee weggegaan. Mensen van 30 jaar maar echt hele leuke. Die ons ook nog getrakteerd hebben:D. het leven kan toch mooi zijn. Ivan kwamen we ook nog tegen en daar heb ik dan wat mee gepraat en we gaan in vietnam nog afspreken. yes dan ken ik al iemand en is het al zeker 1 avond niet alleen eten:D. ook nog onze pool-skills verder aangescherpt. Ga toch nog veel moeten oefenen om goed te worden:).
De avond hebben we gezellig bij een koreaan of japanner afgesloten met pork dumpling en een cheeseburger getrakteerd door iemand van nieuw-zeeland. rond half 5 moe in bed.
Vandaag eens uitgeslapen. was echt wel nodig. Dan een tuk tuk genomen naar een strand hier verder vandaan omdat we gehoord hadden dat het rustiger was geen geroep voor manicure enzo. Gezellig aan strand gelegen en wat gepraat en gelezen. ik heb verder mijn reis naar vietnam wat voorbereid. ik sta nog nergens. dus ga op de bus morgen er echt werk van moeten maken.
Dan met moto terug naar het hotel. Nu op internet blog aan het vervolledige en foto's online zetten. Foto,s van cambodia zijn te zien op volgende link; http://www.facebook.com/album.php?aid=30402&id=1110855729&l=a511e12714
Vanavond laatste avond in shinahoukville. Nog een keer weggaan hier en dan morgen op de bus naar pnom penh terug.
vandaag eerst in de voormiddag in shinahoukville nog naar het marktje geweest, daarna bus van 2u terug naar phnom penh. Rond half zeven daar aangekomen. we logeerden in nieuw guesthouse op aanraden van een medereiziger (matt). in de regio van boeng kak ofzo. een goedkope backpackerspot aan een meertje.
Daar leerden we Matt nog twee engelsen kennen een tweeling, echte fijne mensen en besloten ermee uit te gaan. Eerst naar pontoon, dan naar heart of darkness. Het was de afscheidsavond van Leila, april en ik... Dus we hebben goed gevierd dat we zo"n fijne tijd hadden samen. Ladies jullie waren de meest geweldige reisgezellen ever. Die bierfeesten zie ik dus reuze zitten:D. De avond eindigde voor ons allen op een super manier en ik zag mijne Agi ook nog terug dus... A night to remember!
Vandaag laat opgestaan, gisteren immers bijna niets geslapen. daarna was het echt afscheid nemen van Leila en april. zij vertrokken rond 2u naar de luchthaven naar kuala lumpur en ik bleef alleen achter:(. voor het afscheid was het al maar goed dat de twee jongens voor mij zorgden:D. Ze zeiden dat ik het wel leuk zou hebben etc... nice and comforting. De tweeling is dan naar wat prom gegaan. ik had dit al gezien en ben gaan wandelen in de regio van het guesthouse.
Als ik ga wandelen bevindt ik mij na enige tijd altijd in een arme wijk. zeer vreemd maar dat gebeurt altijd. De kinderen zijn daar gewoon zalig. mss is het dat wat me er naar toe trekt:D. en ook de mensen zijn in hun natuurlijke bezigheden. ik zag lassers en bouwvakkers en de gewone verkopers. Het rare is dat ik me zelfs in die arme wijken nooit onveilig voel. Azie is een land waar ik me echt op mijn gemak voel en zeker terug opnieuw wil bezoeken. in cambodia zou ik zelfs kunnen wonen. de mensen zijn uitermate vriendelijk, het eten is geweldig vooral een bepaald gerecht waarvan het hoofdbestanddeel gebakken tomaten is. oh zo jammie.... en het voedsel is ook niet spicy zoals in thailand.
Na mijn wandeling ff gaan slapen daarna afgesproken met de tweeling om samen te eten. we aten iets in ons guesthouse omdat het echt hard regende. daarna heb ik drie nieuwe engelse mannen leren kennen. en er pool mee gespeeld. ik word langzaamaan, maar echt zeer langzaam:D beter in dit spel. en ik heb nog ff tijd om te oefenen:D. Dus mijn eerste avond was ik totaal niet alleen maar met 5 jongens. das toch niet slecht he:D. het was heel gezellig en daarna speelden we nog een speciaal pool-spel. iedereen speelt om de beurt en je krijgt drie levens. als je een bal erin krijgt dan verlies je geen leven anders wel en je krijgt een leven als je de zwarte erin kan spelen. Enfin dat was niet mijne fort en ik was meestal bij de eerste dood, maar hey ik speelde tegen ervaren mensen he:D.
dan gaan slapen rond 1u weer veel te laat want smorgen was het opstaanom 6u voor mijn boottocht naar vietnam
Vandaag opstaan om 6 uur in mijn megaklein kamertje dat ik wel voor 3 dollar heb gekregen. is dat niet geweldig:D.
Dan gauw breakfast en dan kwam iemand me halen. we reden eerst met de motorbike tegen een mega-snelheid. dus ik was enorm blij dat die vent wel kon motorijden. dan gingen we naar een hotel en moest ik mijn gegevens geven en dan ging ik naar een mini-busje. bijna niemand kon engels en het geheel kwam me zeer louche over. vooral omdat ik de enige passagier was en niemand behoorlijk engels sprak dus ik totaal niet op de hoogte was van hoe en wat. ik was dus al vluchtroutes en plannen aan het uitdenken voor het geval er iets fout zat. ik weet dus nu dat ik in crisissituaties zeer helder kan nadenken en doelbewust kan handelen. nice to know:D. enfin na het oppikken van andere passagiers langs de weg.( ik dacht al bijna dat ik in mensenhandel was terecht gekomen:D) kwamen we bij een huis aan. ik zag nog altijd nergens een boot en ik was al drie uur onderweg dus ik had er schoon genoeg van. ik moest op een bankje blijven zitten,maar besloot toen te onderzoeken of het echt gevaarlijk was en al geluk zag ik achter het huis dat ik echt met schrik tegemoet trad twee boten liggen. weliswaar aftandse oude lorren, maar boten. mijn vreugde was dus zeer groot. ook al was de bootbestuurder een grumpy old man.
ik bleek de enige passagier te zijn. hellep (dit viel echt niet mee en ik deed dit op aanraden van andere reizigers. ik dacht ik zal nog eens advies van anderen volgen:D) enfin en toen bleven we maar wachten en ik wist niet op wat en dæe mens kon weer geen engels. lastig hoor:D. uiteindelijk kwamen er ineens nog vier westerlingen. ik was ongelooflijk content en we konden vertrekken. zalig. vanaf dan is alles normaal verlopen.
deze vier mensen waren op een tour en hadden goede informatie dus ik wist nu wat er ging gebeuren. door die mensen hun tour was ik er ook automatisch bij. wat wilde zeggen dat visum en alles voor ons werd geregeld. zo ongelooflijk zalig.dus de grens over gaan was zo veel makkelijker dan in cambodia waar ik het helemaal alleen deed. geweldig dus. en ook werd san onze reisreidster een echt geweldige gids heel vriendelijk en lief. ik heb meer informatie over de tour gevraagd en kon ermee instappen wat ik deed. het was voor vier dagen op de mekongdelta 50 dollar met overnachting, ontbijt en uitstappen inbegrepen. ik had al tien dollar voor de boottrip betaald en dus voor nog 40 meer had ik vier dagen lang begeleiding. fantastisch. Nicole, een australisch meisje deed vierdaagse ook. en ik vond het wel geweldig dat ik weer in groep kon kennis maken met een nieuw land want dat vraagt toch altijd aanpassing. dus ik had weer ongelooflijk veel geluk. Diezelfde avond verbleven we in Chau doc een grensstadje in vietnam. Nicole en ik hebben de stad verkend en savonds kwam San onze zalige gids en zij nam ons mee naar de karaoke.
het was iets dat niet op ons programma stond maar wat San deed omdat ze ons leuk vond:D. zalig gewoon! het werd een geweldige avond. we werden uitgenodigd door een groep jonge vietnamezen om bij hen te komen zitten. dus wij zongen engelse liedjes en zij vietnammeese en we dronken bier en aten lekkere specialiteiten van vietnam en dan hebben we ook nog samen gedanst bij bepaalde liedjes. foto's volgen om de sfeer te kunnen overbrengen:D.
Om 11u voor mijn doen dus super vroeg naar huis, maar de volgende morgen was het ook wel weer om 6u opstaan dus ja:D
eerst de chamvillages bezocht. echt de moeite. een bevolkingsgroep van vietnam die in de minderheid is ongeveer 20 procent van de mensen. onze gids vertelde erover alsof ze achterlijk waren. het is echter zo dat ze geen mogelijkheid krijgen om zich te ontplooien. de gids zei ook dat ze geen handelaars-volk waren. De vrouwen zaten achter weefgetouwen in het regenseizoen en anders werkten ze op de boerderij. zorgen voor rijst en groenten. de mannen (moslimvolk) moesten enkel bidden en werken in de moskee. niet echt eerlijk als je het mij vraagt. de vrouwen werden ook al voor hun geboorte uitgehuwelijk. vreselijk vind ik dat maar bon.
dan naar de fishfarm dit zijn floating houses meestal gebouwd rond een boot en daaronder zitten grote bakken. deze mensen kopen kleine vis op de markt geven deze twee keer per dag eten voor ongeveer acht maand lang en dan is de vis volgroeid en komt een grote boot en koopt alles op. de prijs die ze ervoor krijgen is afhankelijk van de markt. het kan erg laag zijn. ook europa is een grote afnemer van de vis van vietnam. Vooral sinds amerika heffing oplegt omdat hun eigen fish-farms niet kunnen concurreren.
Daarna de namiddag vrij dus heb ik can tho bezocht. ( eerst zijn we met mini-bus hiernaar toe gereden). ik bezocht een militair museum en twee tempels. de eerste tempel heb ik uiteindelijk engelse les gegeven aan een jongen en de tweede had ik een aangename babbel met een monnik over het boedhisme.
daarna naar het hotel. ik had afgesproken met anick om samen te gaan eten en we hadden een super gezellige avond samen. we aten uiteraard seafood. echt heel lekker en ervoor had ik een zalige soort brownie gegeten. nicole had deze kleine bakkerij ontdekt en echt zo lekker. niet te geloven echt die echte chocolade smaak want in cambodia kennen ze precies alleen cacao. dan zijn we ook nog iets gaan drinken en heb ik een pannenkoek met ijs genomen. gewoon smullen. soms kan ik echt genieten van westers eten:D. en pap ook met uw traktatie voor uw verjaardag in het achterhoofd die ik had moeten missen. we hebben gezellig gepraat over vriendschap en liefde en zelfs over geloof. Anick zit bij een of andere kerk. echt heel boeiend.
Vandaag weeral eens vroeg opstaan. half 7 ontbijt en dan met de boot naar de twee floating markets.
De floating markets zijn echt een toerischtische trekpleister in de mekong delta. Ze zijn het best de bezichtigen in Can Tho. Het is een verzameling van bont gekleurde boten op de mekong rivier die je voorbij vaart terwijl je foto's kan nemen van de verkopers. de stilstaande boten bieden prodcuten aan zoals fruit en zoet aardappels en de varende boten (buiten die van de toeristen) zijn kopers. Je kan zien welk waren welk boot heeft door naar de stok te kijken die boven de boot uitsteekt. dus als dat watermeloen en rambootans aan geprikt zijn. weet je of je er langs moet gaan of niet.
Door een gesprek met een vietnamese weet ik dat Can Tho een zeer arme streek is. De mensen verdien er maar 30 dollar per maand. ik snap niet hoe ge daar van kunt overleven en school kost al 30 dollar voor een maand ( wel in de grote steden) de meeste kinderen in de mekong delta gaan maar tot ongeveer hun 8 jaar naar school en helpen dan hun ouders op het land en met het verkopen. ongelooflijk he. er wordt ook niet zo veel verkocht maar de vietnamezen zetten graag de jarenlange traditie van verkopen op het water voort en de regering subsidieert de verkopers voor een klein deel omdat ze zo'n toeristische trekpleister zijn.
Desalnietemin blijft het voor deze mensen een heel hard leven. als er bv iemand ziek wordt (ik vraag altijd naar de sociale zekerheid van het land waarin ik zit:) dan is de gezondheidszorg niet gratis en moet het gezin om de kosten van het ziekenhuis in een grote stad te kunnen betalen meestal zijn vee en huis verkopen. en dan hebben ze dus letterlijk niets meer. wij kunnen ons dat gewoon niet voorstellen.
Na de twee markten kwam iemand van mijn gastgezin mij ophalen voor mijn homestay bij een familie in een klein dorpje. Dit was echt geweldig. ik logeerde in het huis van deze mensen. en ik was er al rond de middag en de zoon had voor mij kweeniehoe lekker eten gemaakt. mmmm rijst met een bepaalde appel (warm) en dan van hun spinazieachtige dingen en dan verse zalm. echt genieten. Blijkbaar leren de zonen ook om te koken en kookt de man in de kleine dorpjes nogal vaak. kunnen vele europeanen iets van opsteken:D.
Na het eten met het gezin ben ik met de twee zonen en een buurjongetje een wandeling door het dorp gaan maken. ik heb een ijsje gekregen een soort waterijs in een klein plastic zakje gemaakt. echt heel lekker. ik heb bananenbomen in allerlei soorten en andere fruitbomen gezien. en genoten van het gezelschap en de gebrekkige engelse conversatie:D.
Na de wandeling hebben we spelletjes gedaan in grote tuin, tikspelletjes en heeft de oudste zoon Hong. Voor mij een bepaald fruit. weet de naam niet meer uit een boom gekopt met een mes op een grote bamboo-stick vastgemaakt. hij klom met die lange stok in de boom en hakte dan het fruit naar beneden. indrukwekkend en vooral ook heel lekker daarna. je at het met een zout-zure korrelige dressing.
Daarna was het blijkbaar mijm beurt om mijn klim en klauter-technieken te tonen en ben ik de oudste zoon gevolgd in de boom en daarna op het dak van het huis. zeer avontuurlijk en echt plezant. Die vroeg gewoon: " do you wanna sit with me on the roof". en uiteraard wou ik dat. het vroeg om wat waaghalserij vooral in het naar beneden komen. maar ik heb niets gebroken. Toen die papa door had dat ik op het dak zat was die er blijkbaar wel niet zo gelukkig mee. Voor mijn veiligheid of omdat het niet mocht ik weet het niet:).
Daarna doodmoe ff siesta gedaan, daarna wat met de kinderen gespeeld en dan begonnen met andere mensen die homestay deden aan het avondeten. ik heb leren rijstpapierdumplings maken. ook weer heel lekker. het avond eten was echt geweldig. een combinatie van 10 verschillende groeten en dan nog verse vis.
daarna nog vietnamees bier gedronken en wat met de spanjaarden en engels koppel ( die waren daar op huwelijksreis, zalig toch eh als ge samen een passie voor reizen deelt:D) gepraat en dan gaan slapen.
Vandaag weer vroeg opstaan voor een heerlijk ontbijt. het waren baguettes met zelfgemaakt confituur. oh dat was zo heerlijk. want dat miste ik zo hard. de kriekenconfi thuis gaat deugd doen mam:).
Dan met de boot naar de mekong om weer de floating markets te doen. ik zat nu immers bij andere groep en dan naar een rice-making place gegaan. daar konden we het proces meevolgen om rijstpapier te maken. je stampt de rijst eerst fijn dan laat je hem weten in water en dan voeg je volgens mij een soort melk toe en dan giet je die brij als een pannekoek op twee platen en dan krijg je een soort rijstpannekoek oftewel rijstpapier. na dit bezoek konden we nog even in can tho rondlopen en heb ik nog gauw gegeten en mijn geliefde chocolade cake tweemaal gekocht en dan was het de bus op naar saigon.
In saigon oftewel Ho Chi Minh City kwam aan de bushalte een vrouw die vroeg of ik een kamer zocht. heel makkelijk en het was in het centrum. Dus heb ik de kamer genomen ben ben daar een Japans meisje tegengekomen die naar boven ging en vroeg of ik daar logeerde. het klikte meteen en we hebben besloten om samen de avond door te brengen. Eerst wat rondgelopen, dan wist zij het toerist office zijn waar ik een gratis kaart van de stad kon bemachtigen en kon gebruik maken van het gratis internet. Dan hebben we in een stalletje bij de markt genoten van een Pho. Dit is een vietnamese soep. echt heel lekker.
Vandaag een dagje alleen rondlopen in Ho chi minh. Had besloten eens uit te slapen dus rond half 11 begonnen. eerst de markt bezocht en mezelf een tas gekocht, want mijn bruine tas gaf bruin af aan mijn kleren en was uit elkaar aan het vallen en mijn gids geraakte er niet in. Dus zeer nuttige aankoop.
Dan de weg gezocht naar the reunification palace. echt een moeilijke opdracht. vooral met mijn gekende niet zo uitgebreide kaartlees en orientatievermogen:D. Louisa zat vandaag in de mekong delta. Maar ik ben er geraakt en heb in het museum Evan terug tegengekomen. degene van australie. het was echt een leuk weerzien, maar hij vertrok vandaag naar Nha trang. Hopelijk zien we elkaar ergens nog eens terug maar we kunnen al contact houden op facebook wat al heel handig is:D.
In het begin leek het reunification palace niet de moeite gewoon vergaderzalen bij de vleet. maar dan leerde ik via de video de geschiedenis van het gebouw kennen. het was het laatste bolwerk dat standhield tegen de eenmaking van vietnam. dus toen dit gebouw viel. tanks van noordvietnam duwden met tanks letterlijk de muur plat en toen zijn de laatste amerikanen vertrokken... Dus voor de vietnamezen symboliseert dit gebouw hun overwinning tegen 25 jaar van inmenging door de amerikanen.
Daarna ff iets klein gegeten en terug naar het hotel gegaan waar ik had afgesproken met Louisa om Pho te gaan eten. weer bij het marktje en uiteindelijk heb ik een crab soup gegeten. Man lekker dat dat was een beetje zoals haaievinnen bij de chinees van ons thuis. echt zo genieten... en dan ook nog rijst met groentjes.
Vandaag smorgen het war remnant museum bezocht. Deze keer kende ik de stad al beter en ben ik zonder problemen er recht naar toe gelopen. geweldige prestatie. ik heb wel twee keer geverifieerd bij een local of ik goed zat :).
Het war-remnantmuseum was zeer beklijvend en emotioneel zwaar. voor de collect van een japanse artiest die foto's had gemaakt van hedendaagse vietnamese mensen die nog slachtoffer zijn van de oorlog. Met getuigenissen van mensen die het overgrote deel van hun familie kwijt zijn en dan de foto's van de agent orange slachtoffers. niet te doen... die mensen zijn ernorm gehandicapt. ik kreeg er gewoon tranen van in mijn ogen. Nu zijn er nog meer dan 2 miljoen slachtoffers van agent orange over heel vietnam. een enorm schadelijke dioxine. 1 eetlepel kan een stad van 8 miljoen verwoesten geloof ik. een vreselijk middel dat zorgde voor enorme schade aan mens en milieu. het is pas dit jaar dat amerika over de brug is gekomen met geld om natuur en mens te vergoeden voor de schade. eerst haden de chemische giganten door juridisch spelletje hun verantwoordelijkheid kunnen ontlopen.
In totaal zijn er drie miljoen slachtoffers ( waarvan 2 miljoen burgers :( gevallen in de oorlog aan vietnamese zijde tegenover 68000 ongeveer aan amerikaanse zijde. een vreselijke oorlog die idd niet goed te praten valt vanuit de bescherming van amerikaanse zijde tegen het communistisch gevaar. en dan hun opgezet militair spel met die boot die door vietnamezen zou zijn aangevallen. Dat is ronduit schandalig en spelen met een heel land zorgend voor een 25 jarige oorlog die niets dan ellende bracht en families ontwrichtte zowel in vietnam als in amerika. Als je in HCMC bent, mag je beslist dit museum niet overslaan.
smiddags afgesproken met Louisa in bekend vietnamees restaurant. heel lekker gegeten en daarna hebben we samen de bus genomen naar cholon. De chinese wijk van HCMC. daar hebben we de markt bezocht waar we genoten van de ,voor mij toch, lekkerste pineapple shake ever. daarna hebben we twee chinese pagoda's bezocht en een moskee. en onderweg geproefd van specialiteiten zoals che een bepaalde drank met graan. niet meteen mijn ding, maar goed dat ik het nu ken. en een baoba ofzo een thee met bolletjes in en dan nog een pomelo gedeeld en voor we terug gingen met de bus een heerlijke noudle gerecht gegeten aan een stalletje voor maar 13000 dong. dan op weg naar de bus zag ik een pedicure-salon. ik heb het gedaan gekregen voor pedicure met lakken van tenen voor 1 dollar. yes yes. geweldig.
Daarna terug naar ons hotel waar we ontdekten dat iemand in onze kamer was geweest. ik was geld kwijt. Louisa al geluk niets. zij had al haar geld mee. Vanaf nu doe ik dat ook. ik laat niets meer achter. ik had het zelf in mijn rugzak met toe slotje. Dus de dief moet het hebben kunnen openmaken hoe snap ik niet:S. ik ben 50 dollar en 70 euro kwijt. niet echt fijn en we voelden ons niet meer op ons gemak in het hotel. het personeel bleef ook ontkennen. nee er wordt hier nooit iets gestolen en si en la... Louisa en ik voelden ons echt onveilig aangezien die mensen gewoon konden binnenkomen in ons hotel... dus hebben we besloten samen te slapen in het dubbelbed van de kamer van Louisa en de volgende morgen samen te vertrekken. we gingen al geluk weg de volgende dag zij naar phnom penh. ik naar Dalat.
Vandaag smorgen gauw gaan douchen op mijn kamer en dan met louisa naar beneden gauw het hotel uit. een ontbijtje gepakt aan mijn gewone standje. een baguette met la vache qui rit. jaja dat hebben ze hier en met extra verse groenten en dan nog een lekkere koek gekocht voor op de bus.
Half 8 vertrok de bus met mij richting dalat. ervoor afscheid genomen van Louisa. ipv van om half 2 aan te komen zijn we pas om 6u in Dalat gearriveerd. het was een hele lange busrit. we hebben ook een lange tijdstil gestaan omdat de weg gemaakt moest worden. lagen er rotsblokken op ofzo? dat kon ik niet echt opmaken. en ook nog eens de banden van de bus moeten vastvijzen. De weg was verschrikkelijk, niets dan putten voor een groot deel van de weg dus enorm schokkend reden we op een slakkengangetje door. onderweg wel prachtige natuur gezien. en vanuit de bus foto's genomen.
@ mam en katrien: jullie zouden het berggedeelte afschuwelijk vinden. een meisje dat ook in de bus zat die had haar ogen toe en lag op de schoot van haar vriendje. k moest aan jullie reactie denken toen in dat stadje in spanje of de verhalen die ik er van gehoord heb toch:D. enfin was er ook niet echt scheutig op maar besloot maar te genieten van de natuur met u zorgen te maken kom je niet veel verder en zeker als er dan nog luid toeterend voorbijgestoken wordt op de smalle bergpas. ik heb gewoon genoten van de natuur en gedacht dat alles wel goed ging komen:D.
aangekomen in Dalat echt een prachtig stadje midden in de bergen dat een beetje aandoet als de franse alpen. ik voelde me er meteen thuis. fijn na het drukke en jachtige leven in HCMC. heb via sinh cafe de organisatie waar ik mee reis een leuk hotel gevonden en daarna op zoek gegaan naar eten en tour voor morgen. ik ga 7 dingen bezichtigen. twee watervallen en een valley of love en een boedhistisch centrum enz... kijk er al enorm naar uit!
mijn eten was ook enorm goed in een stalletje op weg naar de markt heb ik noedels met groenten waaronder sluimererwten. joepie! dat was lang geleden. En dan kreeg ik ineens ook nog soep aangeboden en leerden ze me hoe ik een lekker sausje moest maken van verschillende ingredienten. echt zo lekker! en dan tegen het einde van de maaltijd kreeg ik te horen dat het gratis was... wel had ik van men leven... dat heb ik dus nog nooit meegemaakt. en ik maar vragen moet ik echt niet betalen. en bla bla bla. maar nee. ze kwamen zelfs nog af van thee waaraan ik me met genoegen tegoed heb gedaan en nog niet betalen. het was het laatste van de pot blijkbaar... dus ik was weer helemaal in vrede met vietnam na een gratis maal joh, dat maakte het feit dat ik bestolen was veel beter op een of andere manier. dus op de terugweg naar het hotel ben ik al huppelend en springend gestapt. ongelooflijk verwonderd dat ik niets moest betalen. Ben nog steeds enorm blij hierdoor:D
voila mam nu is mijn blog weer up to date! heel veel groetjes vanuit het geweldige Dalat. Mamsie tzou ook echt een plek voor jou zijn!
Vandaag ben ik om 8u15 vertrokken met mijn gids op de moto voor een landscape-tour door Dalat. De gids maakt deel uit van een organisatie: easy riders en deze brengen een hele dag met toeristen door op de moto.
het was een zalige ervaring!
eerst hebben we de Dragontemples bezocht. ik kreeg weer heel wat uitleg over het boedhisme. ik word gewoon nog een kenner. boedhisme is zo'n geweldige levensovertuiging.
Daarna zijn we een flowergarden gaan bezoeken. echt de moeite. blijkbaar zitten hier enorm veel hollandse firma's die vietnamezen voor hen laten werken omdat het klimaat van Dalat gezicht is voor rozen en gereberniums ofzo denk ik. en de vietnamese werkrachten zijn niet duur en er is geen verwarming nodig of dure serres. dan in airco truck naar luchthaven en dan naar holland. de hollanders hebben het weer goed bekeken.
heb ik voor het eerst in mijn leven een koffie-plantage gezien. er zijn drie soorten koffie in vietnam. barao ofzo en dan mocca en dan cherry. ik heb alle planten gezien. de cherry koffieboon is echter geen plant maar een boom. de lekkerste boon was de moccaboon. het grappige is dat het totaal niet naar koffie smaakt. Dus koffie is volgens mij voor het merendeel het verbrande dat zijn typische smaak geeft.
bezochten we een silk factory. ik kreeg deskundige uitleg hoe zijde wordt gemaakt en kon heel het proces volgen. je hebt cocoons met een en met twee larven. van de cocoons met twee larven wordt de ruwe zijde gemaakt en van die met 1 larf de fijne zijde. het zijn de cocoons die ze gebruiken om zijde van de maken. ze nemen een draadje van verschillende en dat wordt dan machinaal tot een draad verwerkt en daarna wordt het proces verfijnd. en dan had je de weefgetouwen waar ze patroon aanhangen welke print ze willen. beetje braille-systeem en dan wordt het geheel geverfd.
Daarna heb ik rijst van dichtbij gezien. joepie wou ik al zo lang en nu vlak met mijn neus erbij gestaan. was op mijn aanvraag en mijn geweldige gids heeft ervoor gezorgd. ik werd uitgenodigd door een vietnamese opa en daar hebben we genoten van rijstwijn bleek achteraf. hij noemde het een kruidendrankje. alstemblieft... straf dat dat was. ik had ook nog niet ontbeten dus was er ff niet zo goed van:D. daarna het huis bezocht en te weten gekomen hoe het rijst-groei proces in zijn werk gaat. zalig! rijst heeft drie maanden nodig om te groeien. dus eerst laat je rijst vijf dagen weken en dan plant je het in een land dat onder staat met water en je geeft de rijst ook nog eens 1 keer per dag water.
Daarna naar de elephant waterfall weer echt de moeite en een pagode in de buurt bezocht. de pagode had een enorm grote happy buddha. Er zijn drie soorten buddha's die in vietnam worden afgebeeld. een vrouwelijke buddha een lachende budha en de gewonen buddha meestal op een lotusbloem. De vrouwelijke budha is een vrouw die haar leven heel vrekkig is geweest en voor haar hele omgeving een heel ambetant mens, maar op latere leeftijd door toedoen van haar dochter ontdekt dat ze helemaal niet vriendelijk was en beslist om haar leven over een totaal andere boeg te gooien en het bad van de verlichting te volgen. De lachende buddha, een dikke breedglimlachende man. Daar wordt je gewoon vrolijk van. en de andere budha is degene die vroeger Sidartha heette en waarvan een een waarzegster zijn moeder vertelde dat ze een belangrijke zoon zou krijg in de vorm van de droom met een witte olifant. Daarom werd Siddartha beschermd opgevoed weg van alle leed van de wereld, maar toen hij buiten het paleis kwam werd hij enorm getroffen door het leed en de armoede en is hij daarover beginnen nadenken. en zo is het achtvoudige pad naar de verlichting ontstaan. het draait allemaal om het niets meer wensen of verlangen. als je denkt aan een moment waarop je diep geluk ervaarde dan is dat een moment waarop je niets anders wenste dan datgene wat je aan het doen was je wilde niets anders voor jezelf. als je zo door het leven gaat ben je vaneigens veel gelukkiger. Maar ja dan kan ik zogezegd ook niet reizen want dan ben ik voor mezelf van alles aan het wensen. het is uit een verlangen dat je gaat reizen. Dus voor mijn zielerust denk ik dat een beetje verlangen af en toe geen kwaad kan:).
Dan hebben we mensen van een minority village bezocht. echt heel vriendelijke mensen. Een bepaalde vrouw was gewoon een auto-ditact. ze heeft zichzelf engels geleerd door met de toeristen te praten. ik heb daar echt bewondering voor. we hebben gepraat over mijn reis en het was verbazingwekkend hoeveel ze wist van de andere landen. weliswaar van tv, maar toch. ik heb toen maar een pennenzak gekocht bij deze mensen. ik werd totaal niet gepushed zoals anders en wrs daarom dat ik iets wou terug doen:D.
daarna zijn we gaan eten aan meertje en geweldig veel en lekker. echt een hele tafel vol met vlees en vis en verschillende soorten groenten en soep. en om af te ronden lekker thee.
Daarna zijn we naar een minority village gegaan. een heel klein dorpje van 300 inwoners en waar je zag dat de mensen echt arm waren. ik heb daar gezien hoe ze een soor machete maken. Het wordt gemaakt van bamboo en een stuk van de wortel van de bamboo die ze op 10cm van de bamboostok afkappen en waarin ze dan ijzer gieten en daar dan een lemmet op bezichtingen. Hun huizen waar ze met zes ongeveer in leven waren enorm klein en ik zag ook nergens bedden. Ik denk dat deze mensen gewoon op de grond slapen...:S. kwestie van een moeilijk leven...
Als laatste zijn we naar een uitzichtpunt gereden waar ik geweldige mooie foto's heb kunnen maken. Mijn gids was ook altijd zo vriendelijk om foto's van mij overal te maken. En die zij wel duizend keer dat ik zo beautiful was. op den duur echt vervelend. het ging gewoon over mijn blond haar en blauwe ogen. tjezus en dan begon die vent mij kussen op mijn wang te geven. ik was zo vriendelijk en zo mooi. Miljard die vent was veertig... ik trek toch altijd maar rare mensen aan hoor:D.
het was een zaaaaaaaaaaaaaalige dag... onvergetelijk... De gids was zalig geweldig, wist enorm veel over het land, nam me mee naar de mooiste plekken. ik kwam veel te weten over zijn leven en hij over het mijne. Ah en mam ik moest u zeggen dat ge u geen zorgen moest maken dat ik heel zelfstandig was:D. en dat ik elke dag zoveel leerde dat ik u kei veel zou kunnen vertellen. Dat laatste is minder waar want ge weet al zoveel door mijn blog en ik zou niet weten waar te beginnen:D. op het einde van de rit toen we echt bijna vrienden waren de amoureuze probeersels buiten beschouwing gelaten die niet in dank door mij werden afgenomen buiten beschouwing gelaten, want alle ja, hoe zouden jullie reageren als uw gids uit maar kussen begint uit te delen. ik trok me dan maar strategisch weg, maar toen hij mijn hand wou nemen dat is toch echt erover:D. dus toen heb ik echt ff vies gekeken. Ik vond hem echt super vriendelijk en hij gaf zo'n deskundige uitleg dat het dus een onvergetelijke dag werd. waar ik onder andere kennis opdeed over het afweren van mannen.
ah jah op het einde zei hij dat hij wenste dat ik een goede job zou vinden. dat hij daar zeker van was dat ik die zou vinden. ik wenste dat hij een fijne vietnamese vrouw zou ontmoeten. hij vroeg of het daar niet te laat voor was. ik heb hem verzekerd van niet. En ik mocht altijd geinteresseerde blanke vrouwen aan hem voorstellen:D ongelooflijk die vent.
Vandaag heb ik tour gedaan met Sinh cafe. een city tour in Dalat.
Eerst hebben we de Prenn watervallen bezocht. Heel veel foto's genomen. het was in een idyllische setting (prachtige jungle met touwbruggen) en ook heel leuk je kon onder de waterval lopen. ge kreeg wel nog een extra douche erbij maar dat gaf niet. En er was ook de mogelijkheid om te rijden op een olifant of een struisvogel. Ik heb nadat ik een paar mensen op de struisvogel had zien kruipen besloten er ook voor te gaan:D. En het was echt de moeite!!!! makkelijk om te blijven zitten behalve als dat beest het op een lopen zetten:D. foto's dat post ik de link nog van:D.
Daarna hebben we de Dalanta watervallen bezocht. ook echt de moeite. en het was zeker gezellig omdat we een hele fijne groep hadden. twee japanners die in amerika wonen. twee mensen van oostenrijk en twee engelsen. vooral het engels koppel en de twee amerikanen waren super!
Vervolgens hebben we paradise lake en monnikencentrum bezocht. het meer was omgeven door bergen. echt prachtig. De kleurrijke pagoda's waren ook echt de moeite en het gesprek met een japanner over de zinvolheid en inzetbaarheid van religie boeiend:D.
het laatste van de voormiddag was vorstenhuis van de xihuan dynastie. Gewoon een betonnen huis met grote kamers en veel licht. Niet echt boeiend.
Daarna lekker gegeten een kippenbil met sla en rijst. die kippenbil deed me aan onze donderdagen thuis denken:).
valley of love was enorm commercieel en daardoor gewoon lachwekkend. overal in dat park stond hartjes en schommers met valley of love boven. echt er zo hard over. en dan was daar nog een koppel trouwfoto's aan het laten nemen. niet te doen. Katrientje uwe stijn zou der grijs haar van krijgen van zo weinig originaliteit:D.
Dan naar embroidery gaan kijken. is soort naai-schilderij maken. wat is hiervan het juist nederlands woord?
flower garden was laatste stop.
Daarna ben ik tevoel langs het lake gegaan. een wandeling van vier km. onderbroken door twee fikse regenbuien:D. kon altijd wel ergens schuilen. Daarna marktje van dalat bezocht en gezellig op mijn kamer verse thee gezet en een boekske gelezen in mijn riant dubbel bed onder de dekens. jaja dalat is niet te warm.savonds ben ik echt blij met mijn deken. voor de eerste keer ook dat ik niet zweet overdag:D. was heel gezellig avondje.
Dan gaan eten in mijn restaurantje van gisteren. deze keer wel betaald:D. ik heb trouwens kei grote portie gemaakt en speciaal voor mij hebben ze terug begonnen met koken want kwam daar pas rond kwart na negen aan.
Dan in Night bar van grandioos hotel op het dakterras nog iets gaan drinken met de twee engelsen. heel gezellig en dan doodmoe van al het klimmen (watervallen) en wandelen in slaap gevallen.
Vandaag met de bus van 7u smorgens naar Nha trang vertrokken.
Met pijn in het hart het geweldige Dalat verlaten. Ook de mensen van mijn food-stalletje was het afscheid precies zwaar dat waren toch ook zo'n toffe locals:D.
Op de bus zitten lezen in mijn gids over de stranden van Nha Trang uitgezocht waar ik wou verblijven, want dat is van het moeilijkste. Ge wordt ergens gedropt en dan worde overspoeld door mensen die hotels aanbieden meestal dure en ge moet zelf zien te geraken bij de budget hotels. ik had gelukkig op de bus een iers meisje leren kennen. En we zijn samen op weg gegaan naar een goedkoper hotelletje. ze hadden geen 1-persoonskamers voor 5 dollar meer dus hebben we nu een drie persoonskamer voor elk vier dollar. Ca va en dan kende ik ook meteen al iemad.
we hebben ons gerief in onze kamer gelegd en zijn op onderhandeltocht getrokken voor een snorkel eilanden tour vast te leggen. Enorm veel touragency afgegaan. en prijs een aanbod vergeleken. uiteindelijk voor 6 dollar een boottrip naar vier eilanden gevonden met snorkelgerief en lunch erbij. daar kunde toch niet voor sukkelen he.
ik twijfelde ook even om te gaan duiken. voor 35 dollar dat was het goedkoopste dat ik vond, kan je twee keer duiken en volgens de foto's die ik kon zien was het prachtig. maar wete ik kan mijn bril dan niet ophouden en dan zie ik veel minder goed en wie weet voelt dat claustrofobisch. het voelde niet goed. dus heb toch maar besloten om het bij snorkelen te houden. ik zal in mijn leven nog wel eens duiken denk ik:D. maar liever met iemand erbij die ik ken en het iers meisje kan niet zwemmen dus ja:).
Daarna gezellig een watermellon shake gaan drinken. nu mijn blog aanvullen en straks local seafood gaan eten en wrs nog iets gaan drinken in een beachbar. het leven van een reiziger is echt geweldig!:D
vandaag om 8u vertrokken met een boottour van Mama linh.
we gingen eerst naar naar een aquarium op een eiland. Daarna naar Mun Island waar we snorkelden. ik toch, tricia niet want zij kan niet zwemmen. Heb denk ik maar 5 vissen gezien,maar wel een heuse zeester die ik uitgebreid heb bestudeerd en veel hele indrukwekkende koralen. voor de rest toen ik genoeg had van het turen naar de bodem van de zee:D. heb ik in een band gezellig rondgedobberd en genoten van het indrukwekkende uitzicht. echt totaal relax... heerlijk... Nha trang is een stadje gelegen tussen bergen en azuurblauwe zee met een tint groen. Mam het zou een kleur zijn die jij heel mooi vindt. Dus ik had zicht op zee en prachtige bergen. wat wil een mens nog meer...
dan vaarden we naar Mot Island waar we genoten van een heerlijke luch. echt er was een enorme hoeveelheid rijst, noedels, garnalen, verschillende soorten vis en soep en sla... ik heb dus natuurlijk teveel gegeten.
Erna kregen we een GRATIS OPTREDEN van onze aziatische crew. echt geweldig. er waren twee elektrische gitaren en een geimproviseerde drum van allemaal afval. Dus gewoon een gerecycleerde drum. Die bestond uit wastrommels tot zelf zo'n beschermplaatje van een wiel van een auto. ik was er ongelooflijk van onder de indruk. Dat je zoiets kon bedenken om te maken en dat gewoon van restafval... en dat het nog zo goed klonk. De crew maakte er zelf grapjes over. binnen 10 jaar halen we de hitlijsten. maar verdorie ze waren echt goed. Nadien vroegen ze aan alle gasten van waar we waren en dan moest je mee naar voor komen en een liedje in jouw taal meezingen. Ja lap ik was al als tweede aan de beurt... ik had er niet zoveel zin in. dus ikke van no it's okay:D. Maar dat hielp niet. ik werd van mijn zitje getrokken en kreeg een big applause voor miss belgium:D. en daarna was ik benieuwd of ze werlkelijk een belgisch liedje kenden en idd. we zongen samen; "ik heb de zon zien zakken in de zee" met zelfs de nodige gebaren! dus ze verstonden het. wrs door een belg aangeleerd. echt grappig. dus stond ik mee te zingen en te dansen op het podium:D. Trisha mijn reisgenote van dat moment van ierland kon wel weigeren. ik begrijp niet waarom mijn weigering niet werd aanvaard:D. maar het was echt fun. dus het deed er niet toe:)
Daarna stop bij watersportding. daar kon je jet-ski:en en al. maar dat was me toch iets te duur dus ben gezellig op de boot blijven zitten. Daarna was het tijd voor de FLOATING BAR. echt geweldig. we kregen lekker wijn van Dalat terwijl we in een band in de zee lagen te dobberen. en dan met een stukske pineapple der in. echt hemels.
vervolgens zijn we naar bamboo island gegaan. je moest betalen om erop te mogen dus trisha en ik besloten op de boot te blijven en leerden er toffe australiers kennen die ons een biertje trakteerden. Very nice!
Daarna kregen we heerlijke fruitsla weer in massale hoeveelheid; pineapple, dragonfruit, watermellon, rambootan and banana's. ge kunt het niet geloven. maar ik eet hier dus zelfs bananen. het is niet mijn lievelingsfruit maar ik lust het hier. zeer vreemd. en ik begin koriander ook zelfs te lusten, mss zelf graag te mogen.
Na de boottrip het ik lekkere noedels met groenten gegeten.
Daarna zijn trisha en ik naar het strand gegaan. Daar werden we uitgenodigd door een groep vietnamese jongeren om mee te zingen. Dus wij ons bij hen gevoegd. Ze konden jammer genoeg bijna geen engels dus het was converseren met handen en gebaren:D. ik heb ook wat gitaar gespeeld maar zonder mijn papieren met akkoorden kan ik geen liedjes spelen. echt wel spijtig. we kregen een gratis biertje en konden meewiegen op het strand op de vietnamese toonaarden. Daarna zijn we gaan liggen in strandstoelen nabij beachclub:D. echt heel gezellig wat zitten praten en mijmeren. Ik ben er verdorie wel mijn golf vergeten. Nu heb ik dus niets warms meer. k zal het dus moeten kopen. lap zeg:) echt stom van mij, maar bon het was een zalige dag!
Vandaag rondstruinen in Hoi An. Dit is the place to be als je kleren gemaakt wil hebben. heel goedkoop en ook de beste kwaliteit zijde...
ben benieuwd... maar ga toch niet te veel geld uitgeven:D en geweldig goed onderhandelen of course:) Dat onderhandelen vind ik geweldig. Zal ik van jou hebben pap;).
Na een vermoeiend voormiddag en veel geonderhandel. heb ik twee kleedjes laten maken. 1 in blauwe zijde een cocktaildress en 1 eenvoudig katoenen jurkje en een paar leren sandalen (echt hele schattige). Dan heb ik een rustpauze gehouden. had het ook veel te warm 34 graden is gewoon puffen dus wat gelezen op mijn kamer met de twee fans op volle kracht. Daarna nog 1 jurk van zijde laten maken weer een avondjurk, deze is echt heel sjiek voor nen trouw ofzo:). Echt grappig een winkel waar ik niets kocht maar wel onderhandelde een meisje dat daar aan het passen was, kwam mij achteraf bedankten omdat ze door mij bezig te zien had geleerd te onderhandelen en de jurken zo voor een betere prijs had gekregen. Fijn om te horen!
Savonds alle drie de jurken en schoenen gepast en deze moesten dan allemaal aangepast worden. dus afspraak om half 10 de volgende morgen.
Savonds ben ik met trisha iets gaan eten. Zij heeft mij ook geweldig geholpen bij de aanpassingen met tips hoe het kleed beter kon. ze heeft fashion gestudeerd. zeer handig. De lunch namen we in het oude gedeelte van de stad. ikke rijst met groentjes en kip en dan nog een watermellonshake. ik ga die shakes echt missen als ik thuis ben. Ik had ook voor ons eten een overheerlijke mango aan een fruitkraampje gekocht. jammie. Savonds hebben we gezellig aan de rand van de rivier van de oude stad doorgebracht pratend.
in onze fancy beachclub een strandstoel gehuurd en zo genoten van zon zee en strand! en gewoon een boekske lezen. deed echt deugd. ge voelt u als ne god nu respectievelijk in vietnam:D.
Om drie uur zijn we doorgegaan om naar de Cham towers te gaan kijken en naar de Long Son pagoda. Dus we hebben fiks onderhandeld en dan motorbike drivers gevonden die onze ernaar wouden brengen en ook wachten en terugbrengen voor minder dan twee dollar. zalig toch! De towers waren echt wel de moeite! Overblijfsel van de cham-cultuur ooit een heel belangrijke cultuur in vietnam. Nu slecht een mindergewaarde minderheid. Onderweg op de moto genoten van het uitzicht op de bergen en de zee. Geen foto's van jammer genoeg omdat ik schrik had dat ze mijn fotoapparaat zouden stelen op het strand. wel zonde want het uitzicht onder weg en vanop de pagoda was magnifico!
Daarna lekker gegeten een heerlijk tomaten en eierensoepje en dan rijst met groentjes.
Daarna met de nachtbus naar Hoi An. Echt een grappige bus. een slaapbus dus ge had geen normale stoelen,maar stoelen die helemaal plat lagen en je moest je voeten in een soort bak steken. foto's zullen verduidelijking brengen:)
Dan om kwart voor zes in Hoi An aangekomen. iemand van de bus moest mij wakker maken. maar mensenlief toch ook zo vroeg. en dan een hotel zoeken. Gelukkig was trisha iets of wat wakker en hebben we een goedkoop hotteletje gevonden:).
Vandaag direct naart de shops om de aanpassingen aan de kleren en paar sandalen te checken. ik kwam en zag dat het goed was:). buiten een kleedje waar ze vergeten waren de zoom in te korten. Dus dat hebben ze dan nog gauw gedaan.
Daarna heb ik het cultuur erfgoed van hoi an bezocht. world heritage stuff. echt mooie oude huizen en tempels bezocht. en de eilandjes rond hoi an en the lovely riverside... echt heel indrukwekkend. En als een echte toerist natuurlijk veel foto's genomen.
Dan om half 2 de bus genomen naar Hue. In hue om half 6 werd ik belaagd door verschillende 'touts'. echt afschuwelijk. ik bedoel van die mensen die hun hotel aanprijzen. echt ik had er een stuk of tien rond mijstaan. Dus heb ik strategisch gevraag wie een kamer had voor 6 dollar en ben dan met degene meegegaan die een kamer had voor 6 dollar in het centrum. Nice. het is een twee persoonskamer in herenhuisstijl met een mooi balkon en zelfs een bad... wie had dat gedacht dat ik dat nog zou meemaken voor ik naar huis ging. ik keek er naar uit om dit thuis te doen. maar nu morgen voor mijn verjaardag ga ik een heerlijk bad nemen! kijk er al enorm naar uit!!!!
Dan gaan kijken in het stadje naar tours en uiteindelijk beslist om de DMZ- tour te doen. dit is een tour die je meeneemt op de ho chi minh trail. Dus ik ga heel wat wijzer worden over de oorlog hier. echt de moeite... wel niet zo'n vrolijke tour voor op mijn verjaardag maar bon:D. Hopelijk ontmoet ik er mensen om de avond mee door te brengen en anders ga ik genieten van mijn bad:D. en in een theehuisje hier in de buurt thee drinken met gebak, kwestie van jezelf verwennen he:).
Daarna naar het hotel gegaan en daar met het personeel gepraat en gratis thee en fruit gekregen en gepraat over vietnam. zeer gezellig... Nu op internet mijn blog aanvullen en dan gaan slapen. Want morgen is het om zes uur vertrekken voor mijn tour. echt zot. zo vroeg opstaan en nogwel op mijn verjaardag... maar ja voor wat hoort wat:).
ik ging vandaag al om 6uur op pad met DMZ-tour. Dit is de DeMilitary Zone-tour. Dit wil zeggen een gebied rond Hue, waar het grootste deel van het vechten tussen het communistische noorden en het kapitalistische zuiden heeft plaatsgevonden. De Ben Hai river vormde de scheidingslijn. Dus ik heb verschillende militaire basissen bezocht. De rockpile, famous in the vietnam war history. Gereden door het gebied waar het meeste agent orange is gevallen. De mensen mogen daar nog altijd niet van hun grondwater drinken. dit is nog steeds zwaar vervuild. Echt erg voor de mensen die hier wonen. Lange tijd woonden hier dus ook maar heel weinig mensen. De meeste vietnamezen trekken naar Saigon of Hanoi omdat je daar meer kan verdienen. De overheid probeert dit tegen te gaan door het financieel aantrekkelijk te maken om in de meer afgelegen gebieden te gaan wonen door de gezondheidszorg en scholing gratis aan te bieden en het ook belastingsvrij te maken. wat maakt dat armere jongere gezinnen naar deze gebieden trekken en ze dus meer bewoond worden.
We bezochten verschillende militaire basissen, maar buiten de foto's die de gruwelen van de oorlog toonden was er niks zichtbaar van de oorlog. het landschap was enorm groen. blijkbaar is de agent orange gewoon heel diep in de bodem gezakt wat maakt dat er terug planten kunnen groeien. Juist de rockpile en bergen daarrond waren kaal. Niet dat ik wou dat het landschap er gehavend van de oorlog uit zou zien. het lijkt alleen surreel om in een groene oase te denken aan ongelooflijke vechtpartijen.
Na deze tour ben ik dus meer onderlegd in de vietnamese war-geschiedenis. we deden Highway 9 en Highway 1 en volgden de Ho Chi minh trail. nu verbreed en een asfaltweg, dus niet meer zo indrukwekkend.
wat ik echt de moeite vond waren de Vin Moc tunnels. deze zijn enorme tunnels. Ze voelden wel claustrofobisch aan voor mij. ik moest er heel gebukt in lopen. Alleen hun vergaderzaal kon ik rechtop staan en er was bijna geen licht. Dus je kunt denken in tijd van de oorlog met kaarsen. dat moet zo donker zijn geweest. gewoon griezelig. Die mensen in het m oorden en het zuiden die ondergedoken leefden en bijdroegen aan de strijd van noord vietnam. En dan de familiekamers die zijn zo groot als ons toilet beneden thuis. Dus dat is echt niet groot en daar leefde een heel gezin van rond de 5 persoon in. dus ik denk gewoon op elkaar gepakt. brrrr moet vreselijk zijn. ze hadden 1 keuken waar de eten maakten voor de ongeveer 500 mensen die er leefden. dus grootkeuken en een kleine trechter die de rook kanaliseerde in een vorm die niet merkbaar was voor de amerikanen. en hun ingangen waren goed verstopt waardoor de amerikanen de tunnels niet vonden. echt een knap staaltje bouwwerk die tunnels en vooral veel geduld dat ze vroegen om te maken. Sommige tunnels waren echter niet zo goed gebouwd en als de amerikanen bommen gooiden stierven er veel mensen doordat de wanden van de tunnel het begaven. hoe die mensen er vrijwillig voor kozen in tunnels te gaan wonen is mij echt een raadsel. ze spendeerden elke dag ongeveer 8u in deze tunnels. ze moeten wel enorm in het communistisch project hebben geloofd anders doe je zoiets niet...
Ik was blij om terug het daglicht te zien. Daarna terug naar het hotel waar ik genoot van een heerlijk bad. kwestie van het leed van je af te spoelen. Dan ging ik naar paradise garden waar ik mezelf op een lekkere shrimpsoep met rijst en groentjes trakteerde en terwijl genoot van een life vietnamees concert op locale instrumenten. heb geen idee dewelke. had deze nog nooit gezien. Echt de moeite. Dan ben ik naar een bar gegaan en genoten van een fresh lime juice en zalige 80's music en wat in mijn lonely planet gelezen over vietnam. Had geen zin om mensen te ontmoeten dus op mijn verjaardag voor het eerst alleen naar een bar gegaan. een unicum in mijn leven. voor het eerst alleen in het buitenland op mijn verjaardag en voor het eerst alleen in een bar en het was nog heel gezellig ook. uiteraard ook aan people watching gedaan:D. Daarna gezellig terug gewandeld alhoewel ik wel zeer had aan mijn voeten van mijn nieuwe leren sandalen, maar bon:D. Dan nog met locals gezellig wat gebabbeld en daarna in mijn geweldige herenhuis kamer genoten van een heerlijke nachtrust. Dat mocht wel want de vorige nacht amper drie uur geslapen. Kon de slaap niet vatten. echt heb nog nooit zo lang wakker gelegen. niets hielp. Dus heb ik van armoe de TV maar opgezet en filmpie beginnen kijke:D. Maar op mijn verjaardag heb ik heerlijk geslapen. Had nu airco gevraagd dus in een zalige koude kamer ingedommeld moe maar zeer tevreden. Ah ja, ik heb geleerd dat een verjaardag niet draait om een geweldige omgeving en cadeaus en dat alles helemaal niet perfect moet zijn. want ik wou gelijk alles perfect op mijn verjaardag en omdat je daar dan zo mee bezig bent, geniet je veel minder. ik heb veel meer genoten van de dagen voor en na mijn verjaardag. Dus in het vervolg ga ik wat relaxer omgaan met verjaardagen:D. Uiteindelijk is het gewoon nen dag als nen andere en high expectations just mess everything up and make everything more difficult. Toch een mooi inzicht he dat ik op mijn 24ste heb verworven. Man ik wordt echt oud he 24:d ma soit als ge u zo niet voelt:).
ik heb een fiets gehuurd en zalig het oude stadje verkend. Eerst wat rond gereden op het eiland rond hue. Dan heerlijk gegeten. een soort pancake een zoute met verschillende groenten apart en dan op de pancake scampi en dan een zalig sausje smaakte beetje naar videe saus en dan verschillende kruiden. echt hemels en dat was 1/3de van een dollar dat ik daarvoor heb betaald. kunde u dat voorstellen. goh het was gewoon culinair genieten... en dan ben ik met de fiets op zoek gegaan naar de de "Tien Mu Pagoda" zogezegd maar 4 km enkel, maar volgens mij veel verder. het was echt afzien. het was ongelooflijk warm en dan nog eens fietsen. dat is doodgaan. Dus mango gekocht onderweg en die gegeten bij een verlaten huisje in de schaduw waar een oude dame van vietnam me gezelschap kwam houden. ze begon een heel gesprek in het vietnamees wat ik natuurlijk totaal niet kon volgen... Niet evident. Maar bon op een bepaald niveau verstonden we mekaar. Daarna terug zwoegen op mijn fietske onderweg de weg drie keer vragen en dan eindelijk zag ik mijn pagoda. blij dat ik was...:D. De nodige foto's gemaakt. de natuur wa ook prachtig daar combinatie van groen en water. dat doet het steeds bij mij. Daarna naar de oude imperial city. waar de laatste koning van vietnam een bepaalde dynastie woonde. Echt een oase van rust op het eiland zelf helemaal omwald en met een soort gracht maar dan architecturaal mooi errond aangelegd. echt de moeite. en zoveel tempels op dat domein en een paleis vaneigens.
Vaneigens bleef ik langer dan mijn planning toeliet dus daarna mij ongelooflijk haasten naar mijn hotel. Ik zag trisha ook terug dus dat ik toch een valabel excuus he:). Daar mijn fiets afgeleverd bagage gepakt en naar Sinh cafe gerushed om mijn sleeping bus van 5uur te halen. Onderweg gauw een ijsje een brood in vliegende haast gekocht en dan nog op tijd op mijn bus. dat moette kunnen he. ik kan dan ook zeggen dat ik mij in belgie al gespecialiseerd heb in het net op tijd zijn voor transportmiddelen:). In azie deed ik het tot nu toe beter.
Maar ik genoot zo van het onafhankelijk zijn en op de fiets gaf me gewoon een gevoel van vrijheid. ge beslist zelf hoe lang ge ergens blijft en ge zit in het drukke verkeer en het ging me nog goed af ook. echt geweldig laveren tussen de motorcycles en de auto's die me voorbijtoefden. was echt geweldig. ge voelt u meteen geintegreerd:D.
Op de bus voor minsten 12u naar Hanoi. eerst nog stop om 7u om te eten en dan gingen de lichten nog uit. ah ja in de bus zalige zonsondergang op de perfume river gezien. dus het achter glas proberen vast te leggen beetje maniakaal maar het was zo mooi. goh ik en zonsondergangen. Ik kan daar zo immens van genieten...
Vandaag rond 7u aangekomen in Hanoi een drukke stad bijna even druk als Saigon. oftewel ben ik er gewoon al aangewoon. Na vandaag kan ik officieel zeggen dat ik echt niet zo voor grote steden ben. het leukste zijn de plaatsen die kleiner zijn waar je automatisch meer contact hebt met de lokale bevolking. Op die plaatsen voel je je veel sneller thuis en heb je meer kans op exceptionelere ervaringen. dingen die je niet verwachtte...
Eerst op motorcycle naar een hotel voor 8 dollar voor kamer voor mezelf, maar ik dacht dan leer ik weer niemand kennen. Dus ben ik toch maar gegaan voor het backpackers hostel. waarvan ik van Leila en april wist dat ik mijn bagage in lockers kon steken wat me wel geruststelde. ze kunnen men gerief dan niet achter men rug pikken. ik ontmoette meteen iemand van slovenie een heel leuk meisje. dus we beslisten om samen te eten en dan samen Hanoi te verkennen te voet.
Het onbijt is gratis in het backpackers hostel en as much if you want. geweldig voor mij!!!:D en gratis thee en koffie de hele dag. Ik heb rondgelopen in de oude stad en we hebben ons een uurtje laten rondrijden in een cyclo. zo'n soort fiets met vanvoor zitplaatsen. echt de moeite. En daarna meer gezien van de oude stad en ondertussen prijsrondvraag gedaan voor een driedaagse naar Halong Bay. Dit is world heritage en een geweldige plaats om te zien volgens alle reisgenoten die ik ben tegengekomen. Drie dagen en twee nachten op een mooie boot. Een nacht boot en een nacht op Catba Island in een national park waar we ook een trekking doen en dan zoveel mooie eilanden zien en kayakken bij geweldige mooie grotten en al zeker twee keer seafood en ook dat voor 38 dollar alleen het drinken is niet inbegrepen. in ons backpackerhotel vroegen ze 109 dollar, maar over zoveel geld beschik ik niet en ik heb echt goed navraag gedaan samen met de sloveense zodat we niet op een stomme boot zitten ofzo...
Dan gezellig een Pho gaan eten, dit is specialiteit van Hanoi en ze was ook heel lekker. Ook tickets voor morgen voor water puppetry show gekocht. Dan back naar het hotel na genoten te hebben van een pomelo. Ook gepraat met een michael die filosofie heeft gestudeerd in londen. ge houdt het niet voor mogelijk:D. Daarna op het internet en straks iets gaan drinken met het sloveense meisje en naar de night market.
Vandaag eerst naar het Ho Chi Minh Museum. Ik had gisteren al vernomen dat het lichaam van Honaar Russia was voor balseming. Dus de highlight van mene dag was weg. maar daar had ik me al aan aangepast. Jammer. ik zal hem ooit nog wel eens zien:D. het museum was echt nog wel de moeite. Vooral de citaten van Ho, attributen die door hem gebruikt waren. zijn neergepende kribbels. En vooral de verering van de vietnamezen van hun held... echt ongelooflijk. ze bouwden een museum voor hem en herdenken hem in heel veel opgerichte standbeelden en ...
In het museum werd ik weer aangesproken door iemand die zijn engels wou oefenen. volgens mij trek ik dat op de een of andere manier aan:). Deze man was een leerkracht engels, maar zijn engels was echt bijna niet te verstaan dus ipv een aangename babbel was het vermoeiend. maar bon belangrijk dat hij zijn engels kon oefenen. Deze man was blijkbaar zo opgezet hiermee dat hij met mij en Natacha nog meeging naar het mausoleum waar ho chi minh normaal ligt. we werden daar door de wachter op onze vingers getikt omdat we blijkbaar over de witte lijn waren gestapt:) echt strikte bedoening. Dan ging hij ook nog mee naar de literature temple. hier werd vroeger de leer van Confucius onderwezen dmv van literatuurstudie. het was een indrukwekkend geheel van pagoda's met vijvers ertussen. we hoorden er ook nog traditionele vietnamese muziek. echt de moeite. ik heb dus een cd gekocht:D.
Daarna gerushed naar de water puppetry show. dit zijn dansende poppen die worden bewogen door mensen achter het doek. en dit op live gespeelde vietnameese muziek en zang. De muziek stond echter te luid en de zang was naar mijn gevoel meer geschreeuw dan gezang, maar natacha vond het heel goed. dus smaken... het was echter echt een must see voor nen keer maar geef mij toch maar musicals:).
Daarna naar de winkel inkopen doen voor Laos.
Morgen naar Halong Bay, wereld erfgoed en naar het schijnt prachtige natuur, geweldig mooie baaien, hele mooie stranden en eilanden. ik doe driedaagse tour op een nieuwe boot met een geweldig sundeck... wieha... en dan krijgen we nog verse seafood. we gaan ook kayakken in grotten en een trekking doen op catba island in een national park.
Den 23ste kom ik terug en ga ik meteen om 17u plaatselijke tijd op de bus van Hanoi naar Vientiane in Laos ongeveer 24 uur bus dus dat wordt afzien. maar ik overleef het wel. Dus jullie zullen wrs vier dagen niets van me horen. maar ik ben in goede handen. In Vientiane zoek ik meteen als ik hotel heb gevonden een internet cafe:).
de eerste dag vier uur busrit van hanoi naar halong bay. dan op het schip een zalige seafood lunch. om vingers en duimen van af te likken dan varen doorheen unesco werelderfgoed. prachtige limestone rotsen. en ook twee grotten bezocht. savonds in het water gezwommen best wel griezelig in de donker:D. dan weer heerlijk seafood maal deze keer ook scampi"s jammie. daarna nachtje op boot met ons natacha. trisha sliep bij een ambetante rusissche.
22/9
kayaken om kwart voor 7. een onmogelijk uur maar soit. twas echt fijn. ik zat vanvoor in de kayak en een israeliet achter me. jongens zone moeilijke mens. en die kon niet kayakken. koenie amai zenne als ik dacht aan het gemak waarmee wij door de lesse flitsten en het vergeleek met het gestumpel nu. de man kon gewoon niet sturen dus probeerde ik vanvoor de boel recht te krijgen. enfin het was wel grappig:D.
dan met de boot naar Catba Island waar ik een trekking deed in een national park. echt een zware klim waarbij ik me realiseerde dat mijn conditie nul is ondertussen. best wel jammere ontdekking. enfin die rotsen beklimmen was niet evident. mijn teva's hebben ook nog verstek gegeven. de zool is losgekomen en toen was naar beneden gaan helemaal een lastige opgave. dus ik zat aan het staartje van de groep proberend niet steeds onderuit te gaan en mijn tevas niet nog meer te laten stuk gaan. het was een echt karwij. maar levend en wel, alhoewel met een scheur in mijn rok beneden aangekomen:D. jongens toch. maar bon. toen was het transfer naar het hotel dus daar meteen naald en draad gevraagd en het geheel gerepareerd de tevas zijn echt niet repareerbaar. maar denk dat ik ze al vier jaar had maar toch niet zo leuk.
dan naar het strand gegaan op catba met nog een engels koppel en dan wij drie echt zalig. daarna lunch in het restaurant met oa heerlijke springrolls en inktvis. smullen dus. daarna zalige avond doorgebracht eerst poolen en dan karaoke in achterzaaltje van een bar. u2 gezongen en veel van the beatles. echt super.
23/09 de volgende dag met de boot van catba terug naar halong bay. weer op het zondek genoten van de prachtige natuur. nog eens heerlijke lunch. en nog nooit meegemaakt in dat restaurant werden we zo heel licht bevochtigd met water. geeft een klein beetje een serre gevoel in een restaurant. kvond het wel grappig :D en verfrissend ook. Daarna met bus naar Hanoi.
om half 6 met moto naar mijn bus naar vietiane getransporteerd. in de bus leerde ik een mexicaans en een meisje van zweden kennen. en een chinese. dus echt de moeite. het was een enorm lange busrit maar dus goed gezelschap.
had hele epistels geschreven en blijkbaar zijn ze weg:S.
24/09
hele dag in de bus om zes uur in vientiane. hard moeten zoeken naar betaalbare locatie. savonds met zen vier. ik zweeds, mexicaans en chinees meisje en dan in bar nog bier gedronken en moe gaan slapen.
25/09
met de fiets Vientiane verkend. twee tempels gezien en heel verregend maar content terug naar guesthouse. onderweg heerlijk noodle soup en verse wafels gegeten.
dan om half 2 de bus naar vang vieng. rond zes uur aangekomen weer zoeken naar guesthouse. hier spotgoedkoop kamer voor minder dan 1.5 dollar. dan heerlijke bbq. mmmm en ook heel goedkoop. en dan tot drie uur weggeweest in drie verschillende bars. super veel mensen leren kennen onder andere fijne chileen waarmee ik filosofeerde over reizen
26/09
diarree vanacht dus dat was echt minder bjak. dacht dat ik het niet meer zou krijgen. dan verhuisd naar een veel toffer guesthouse. stadje verkend. heerlijk ontbeten en ik kon het binnenhouden joepie. de microbe was uit mij denk ik. tijdens ontbijt een heerlijke tuna sandwich. friend gekeken onderuit gezakt in van die heerlijk bamboe houten ligzetels. iedereen is hier blijkbaar fan van friends. daarna is Danielle de chinese waarmee ik besloten heb om verder te reizen gaan tuben. dit is de tubing place. iedereen is er zot van. ik met mijn maag en darm problemen wou dit niet wagen en heb rustig dagje gehad. winkeltjes doen, mijne was doen en zoektocht naar nieuwe tevas. had eerst shop gevonden die ze wou herstellen dus wist niet meer wat ik moest doen. dus mij rustig gezet en bij een pineapple shake overwogen wat ik het best kon doen. besloten om mijn tevas weg te gooien ze waren echt versleten het voetbed had ook helemaal geen grip meer en heb nieuwe gekocht voor 15 euro valse columbia's. ze zitten zalig en lijken sterk en ze helpen me uit de nood dus geweldig.
daarna fillipijns meisje terug tegekomen en gepraat over sociaal werk en vrijwilligerswerk en projecten in de wereld. echt heel boeiend. de fillipijnse gaat trouwen met een zwitser in oktober en ze gaan samen terug naar zwitserland. echt zo'n leuke en hij zag er op foto ook sympathiek uit.
nu ga ik eten zoeken wrs weer een heerlijke bbq en dan weggaan niet te laat en morgen caves bezichtigen moet hier echt de moeite zijn en dan kayakken en zwemmen en tuben. als ge hier zijt moet ge dat gedaan hebben vind ik :D. hoewel het zonder bril niet zo evident zal zijn schat ik. toch maar onhandig hoor zon bril :).
lieverdjes heel veel groetjes.
@ onze nonkel luc. Laos is tot hiertoe heel fijn. ik was totaal geen fan van vientiane, maar vang vieng is heel gemoedelijk en de mensen zo ongelooflijk relax en vriendelijk. als ge hier shake besteld wacht ge meer dan een kwartier. grappig. ga next naar luang prabang en dan nog naar nong kiaw. en dan naar het zuiden. wat moet ik volgens u zien???? en hoe ist met u????
Vandaag afscheid genomen in alle vroegte van mijn vrienden en dan met de minivan naar nong khiaw.om twee uur daar aangekomen.en dan guesthouse gezocht. bamboo paradise guesthouse werd het. een geweldig guesthouse. mijn hut had uitzicht op de rivier en daar was mijn prive balkon met zicht op rivier en karstrotsmassief dat zo hoog was en werkelijk indrukwekkend. fotos volgen dan zul je het begrijpen. geweldig gewoon.
dan ben ik die dag gaan wandelen. en onderweg door lokal jongetjes de weg gewezen. echt de moeite. ze hielpen me door de rivier waden... en gingen op hun handen staan voor mij. ik was wel blij met hun hulp omdat er een seriueuze stroming was op de rivier. Daarna op de terugweg vroegen ze me ineens geld. dat had ik totaal niet verwacht. ik dacht dat het gewoon vriendelijke kindjes waren die het leuk vonden om een falang dit is vreemde de weg te wijzen. dat is me dus nog niet eerder overkomen en voelde me er bedrogen onder. poeh dat ze dat dan eerder zeggen he... enfin nu kan ik het geheel relativeren en het was echt leuk met die commercieel ingestelde gastjes:).
dan mijn weg verdergezet naar de waterval en de grot. de waterval stelde niets voor en de grot naar het schijnt volgens Dan ook niet dus ben ik met Dan en Annemarie terug naar ons guesthouse gewandeld onderweg een stop gemaakt en dan en ik hebben petanque gespeeld. man was dat ff lang geleden. opie het deed me aan u denken. grappig he. ik ben verdorie verloren, maar volgens mij lag het aan het veld. het lag totaal niet plat en er was geen zand. dus dat was ik niet gewoon:D. later heeft locale laos jongen van zes ofzo mee komen spelen en Dan heeft hem weten te verslagen. een natuurtalent want Dan had nog nooit petanque gespeeld. acht ja beginnersgeluk:D.
Daarna gegeten in guesthouse en op men geweldig terrasje met uitzicht op de bergen rest van de reis verder gepland.
Vandaag gaan tuben in Laos in Vang Vieng. Echt een zalige
ervaring. Ge huurt u nen tube en een waterdichte zak en ge vertrekt met nen tuk
tuk richting de nam river. Daar zijn zowat dertig bars en ge tubet. Is gewoon
rubberband van de ene bar naar d eandere. En der waren daar ook swings. De eerste
was een hele hoge maar ik heb het toch aangedurfd. Jammer dat ik er geen fotos
van heb. Van de tweede kan ik hopelijk aan fotos geraken via een australier
die ik heb leren kennen en die het gedurfd moment voor mij op zijn camera
vereeuwigd heeftJ.
Ik heb genoten van zon en water en lekkere buckets cocktail.
Het meeste werden Danielle en ik getrakteerd wat echt fijn was. Daarna kwam het lasterigere deel. het was al laat aan het worden. in een bar heb ik moddervolleybal gespeeld echt zeer vuil maar grappig en daarna deinde het spel uit in moddercatch echt lachen. Enfin op het einde moest er nog een heel stuk getubed worden naar de eindhalte en het werd donker dus met zen zessen elkaar tubes vastgehouden en dan verder gedreven maar had het verdorie koud en er kwam geen einde aan die rivier. al geluk was er een zeer fijne duitser om mij op mijn gemak te stellen. maar toen ik een bliksem zag en water hard hoorde stromen was het genoeg voor mij. ik wou aan land punt uit:). dus iedereen overtuigd dat het beter was om aan land te gaan. en dan te voet naar de tubing place gestapt. die geweldige duitser wist de weg. kon de vent wel omarmen daarvoor maar dat heb ik wijselijk maar niet gedaan:D. goh en dan onderweg met de tube in het water nog waren we een man kwijt geraakt echt heel vies. die antwoordde niet meer op onze kreten en dan hadden we alleen nog zijn tube. achter zijn verhaal gehoord. die man heeft door rijstvelden gelopen op prikkeldraad geklommen enzoverder. echt een zot verhaal. achteraf vroeg hij zich af waarom hij zo stom was om van zijn tube af te gaan, maar op dat moment dacht hij dat het veiliger was aan het land dan in een waterval te sukkelen. maar op de plek waar hij aan land wou gaan was een onderstroom die hem bijna te pakken kreeg. ja echt een griezelig verhaal...
enfin veilig thuis ikke en genoten van een warme douche en daarna lekker gegeten en nog weggeweest in Q bar. Danielle en ik waren te moe om nog mee naar bucket bar of rock bar te gaan.
Deze namiddag met de bus naar Luang prabang.De voormiddag uitgeslapen en busticket gekocht. echt een zotte rit door de bergen uitgevoerd door een dolgedraaide chauffeur. echt joh. die stak voorbij in de bochten. we hebben drie beesten bijna doodgereden ik was dolgelukkig dat er nooit een auto achter de berg ineens kwam. het goede was dat we er sneller waren dan voorzien. maar geef mij toch maar nen kalme chauffeur hoor.
en ook normaal ben ik niet wagenziek. maar nu... pfff het was constant vier uur lang gekronkel door de bergen. ge houdt dat niet voor mogelijk. niks rechte weg.
savond kwamen we aan in luang prabang. en ontmoeten we onze Fillipijnse vriendin Abi opnieuw. we hadden haar leren kennen in Vang Vieng. Abi had intussen locals in luang prabang ontmoet en wij werden heel vriendelijk door hen onthaald. ze namen ons mee naar een bar en betaalden het drinken voor ons en toen de bar sloot. ze werken in luang prabang met een nachtklok. namen ze ons mee naar een zalige soeprestaurant voor een heerlijke noodlesoep met tortellini in en eend. heerlijk en ook weer gratis. het waren heel rijke mensen. dus we werden vervoerd in een super sjieke witte auto met leren zetels. dan voel je je wel even prinsesheerlijk:D.
Na het soepje brachten ze ons met de auto naar ons guesthouse. toch geweldig niet!
Vandaag de voormiddag met Danielle heel luang prabang afgezocht naar een camerashop die haar camera kon maken waar water in was door het tuben. maar er was geen enkele winkel die dit deed. de laatste shop gaf ons de raadgeving om daarvoor naar thailand te gaan. pfff enfin.
Dit was echt lastig nieuws voor Danielle, maar optimistisch al zij is heeft ze besloten er toch maar het beste van te maken en dan heb ik met abi en danielle tempels bezocht in luang prabang en genoten van een heerlijke lunch aan de rivier. Savonds hebben we Phu si beklommen een tempel op een berg waar we genoten van een heerlijk zonsondergang. Dan lekker ons in een restaurantje aan de rivier genesteld waar ik genoot van lao style noodle echt overheerlijk.
savonds kwamen we die laotiaanse vrienden weer tegen en trakteerden ze ons weer op drinken in the cocunutgarden bar. nice!
Vandaag mijn laatste dagje met danielle en abi. echt sneu maar we hebben afgesproken om elkaar opnieuw te zien in berlijn. heerlijk vooruitzicht!.
we zijn smorgen vroeg opgestaan om naar de monks hun alms te gaan kijken. Dit wil zeggen half zes opstaan om er om 6uur te zijn.echt niet mijn ding ma bon... en raad eens wie iedereen uit zijn bed heeft gesleurd en ervoor gezorgd dat we er op tijd waren. ikke dus. Danielle vind mij heel gediciplineerd. mss ben ik dat wel in zulke dingen. en ze vindt mij ook heel verantwoordelijk... ongelooflijk. ik moet van de mensen met wie ik reis altijd sleutel en tickets bijhouden. ik vind het niet te snappen, maar kennelijk straal ik uit dat ik goed voor de dingen zorg. dat is wel fijn om te ondervinden.
enfin de monniken dus, hele rijen van monniken kwamen vanuit alle straten van luang prabang toestromen met een soort nap en daarin kon je rijst geven. ik voelde me echt slecht dat ik geen rijst had gekocht maar daar alleen maar stond om foto's te nemen. enfin het was te laat toen ik me dat realiseerde. er zijn enorm veel monikken in luang prabang. ik schat zo'n 3000 op zen minst.
Dan zijn we allemaal terug gaan slapen omdat we zo moe waren. OM 11u dan ontbeten en naar phu si tempel vertrokken. een hele oude tempel die de revolutie in laos heeft overleefd omdat een revolutionair hier les had gehad en deze tempel niet wou vernietigen. echt prachtige mozaiken.
daarna een heerlijke noodle soup gegeten. ik ben mijn ticket voor Nong Khiaw gaan boeken en dan hadden we een afspraak met diezelfde laotianen om naar het resort van een van hen te gaan. echt geweldig.
man super de luxe... een pracht van een zwembad in het midden van velden en bergen en prachtig aangelegde wegen. we kregen eerst een enorme hoeveelheid witte wijn. met een pauze om te zwemmen en dan rode wijn terwijl ook heerlijke noten en dan kwamen overheerlijke loempia's. een goddelijk leven gewoon. heerlijk genieten van pure verwennerij. en dan die spa waar we ons omkleden. het rook er heerlijk naar aromatherapie en dan het geluid van water dan de ligstoelen en massage zetels. goh wat kan een mens zich nog meer wensen. ik had in ieder geval niet gedacht gratis in een resort te verblijven. Rond 10u zijn we vertrokken om uit te gaan in local club. Dansen en voor mij geen drank meer het was echt genoeg:D. we hebben de avond geeindigd in de noodleplace en alles gratis he. ge houdt het niet voor mogelijk.
Vandaag eerst rondvraag gedaan met Dan en Rosemarie naar boattrip op de rivier naart schijnt moest het prachtig zijn. maar de locals vroegen riant hoge bedragen dus hebben we dat plan maar afgelast en zijn we gaan eten. ikke rijst met groentjes en buffalo. echt heel lekker. Daarna hebben dan en ik een wandeling in de bergen gemaakt naar een lokaal bergdorpje. echt een prachtige wandeling... dus ik heb zelf een trekking gemaakt en er geen geld voor betaald:). Ik heb wel heel wat rondvraag moeten doen naar een wandelpad maar het was verdorie erg de moeite!!!
prachtig groen en dan dat rotsgebergte en heel veel bloemen en vlinders die rondfladerden en dan nog prachtig weer. als de weg naar de rivier niet zo ver was geweest hadden we een plonsje gemaakt:D. jammer genoeg was het enorm stijl naar de rivier.
dan om zes uur annemarie opgezocht maar die wou niets mee gaan eten dus zijn dan en ik in een lokaal restaurantje gegaan en genoten van lao dish laap is beef salad met rijst echt heel lekker.
naam vergeten maar tis ometlet met rijst in, klinkt niet geweldig maar het is het echt wel.
dan met Songtaew (is gammel busje met aan beide kanten zitplaatsen en waar je verschrikkelijk door elkaar geschud wordt) terug naar Luang Prabang om te boatraces mee te maken op de mekong river. na vier uur gehobbel en zorgen voor vrouw in onze songthaew die niet de kracht had om te drinken of recht te zitten dus die lag gewoon op de vloer en haar man probeerde haar te doen drinken en hield iets vreselijk straf onder haar neus waar heel de bus dan natuurlijk naar rook. enfin ge maakt altijd vanalles mee in laos op de bussen:D.
In luang prabang zijn Dan en ik terug op zoek gegaan naar hotel en dankzij mijn onderhandel kunsten een gevonden met badkamer inside en warm water voor 30000 kip. echt nen goeie deal. kwas bijna met Dan in 1 slaapkamer gaan liggen:P. kwestie van budget natuurlijk:D. maar toen vonden we onze kamers.
gauw gedouched en vertrokken om boatraces te zien. we hebben boot genomen naar de overkant van de rivier en genoten van de races. echt zo relax. Een groot bier lao in de hand en zo kan men door het ganse land:). echt genieten zittend op een bierkrat van de boten die voorbij raceten en de lao mensen die zo aan het feesten waren. Video zal duidelijk maken wat ik bedoel:D. echt de laotianen waren aan het dansen en het roepen en aanmoedigen alles tegelijk en er was goede muziek. echt nog nooit zo'n relaxe dag gehad:D.
Daarna afgesproken met annemarie en samen iets gaan eten. vegetarisch ikke. echt vanalles en ge kunt uw bord zo vol scheppen als ge wilt. natuurlijk was dat van mij overvol:). daarna zijn we samen iets gaan drinken in gezellig cafe. ik heb zelfs half mee voetbal gevolgd. Dan is enorme voetbalfanaat:) en pool gespeeld. daarna moe en tevreden gaan slapen:D
Vandaag met Annemarie afgesproken om 11u. ik had zalig geslapen en lang dus het was een gehaast om op tijd bij annemarie te zijn.
we wilden graag naar Kuang Si een waterval die volgens de foto's van Dan zo de moeite was. Dus wij op zoek naar andere mensen om onze songtaew te delen dan kost het vele minder en we vonden nog vier mensen waaronder twee hele toffe duitse meisjes!
Annemarie heeft een handicap aan haar been maar al geluk voor haar was er een rechte asfaltweg voor haar en een laotiaan heeft haar gewoon meegenomen voor niets naar de top van de waterval. echt de mensen van lao zijn enorm vriendelijk.
beneden was er een beer opvang centrum, ze vangen beren op die gewond zijn en brengen ze daarna terug in het wild en daarna een weg door de jungle gebaand:D. alle ja er waren paadjes en op verschillende plaaten de waterval bewonderd. er waren ook twee plaatsen waar je kon zwemmen. dan kwamen we op open plek en daar zag je het begin van de waterval die zicht te pletter stort in een helder blauwe poel. echt indrukwekkend. Daar zag ik annemarie terug:). Dan besloten om naar de top van de waterval te klimmen. de mensen die naar beneden kwamen zeiden dat het de moeite was, maar niets was minder waar... eenmaal boven na veel gezwoeg en geglibber over de rotsen en mos en pad dat overstroomd was door rivier bleek dat je het begin van de waterval niet kon zien. als je me nou... maar ja ik heb dan maar een foto genomen van het bordje danger do not cross... :D.
en dan was het naar beneden gaan aan de beurt... niet evindent hoor!!! ik gleed meer dan ik stapte en ik liep op teenslippers. dus resoluut besloten om dan maar blootsvoets te gaan, maar ja dan dacht ik wel constant wat als ik op t een of t ander beest stap. of iets dat in mijn voethuid kruipt. griezelig gewoon. maar bon k peis dat ik niets heb opgelopen:D.
dan songtaew naar huis en iets gegeten met annemarie en dan wat rondgelopen op het nachtmarktje van luang prabang. de moniken hadden overal grote gekleurde sterren opgehangen. gaf hele feerieke sfeer en gewoon zo prachtig al die gekleurde verlichte sterren. er zaten lampen in verwerkt.
na heerlijke wandeling en gezellige babbel met Dan gaan slapen.
Vandaag 05/10 werd ik opgepickt door minivan om zes uur alstemblieft.
help. veel te vroeg opstaan dus.
men ontbijt en middageten had ik gisterenavond al gekocht. dus op het busstation met baguette met jam gegeten. bleek dan dan men bus pas om half acht kwam ipv om half zeven. enfin voor zoiets draai ik mijn hand niet meer om. in laos heb ik echt leren wachten:D.
om half acht vertrokken en dan rond vijf uur aangekomen in vientiane maar in noord station dus tuk tuk genomen naar zuid station. en daarn op de bus naar pakse gekropen.
die om half 7 vertrok dus eerst nog rijst met groentjes gaan eten. deed deugd warm eten. en dan was het weer in de bus zitten tot 6u s morgens. al geluk was het een echte vip bus. dat had ik dus nog nooit meegemaakt. meestal wil vip bus zeggen dat het op het raam van de bus staat maar er is geen verschil in comfort. nu had ik echt veel zitruimte en rode leren zetels die goed zaten. mocht wel want mijn arme poep deed echt zeer van het lange zitten. das gewoon niet goed voor nen mens:).
en dan midden in de nacht stapte mijn buur ergens uit dus kon ik de ruimte van twee zetels nemen en mij leggen. wat een ongekende zalige luxe!!!!
smorgens om zes uur weer een tuk tuk nemen naar het vip busstation een ander waar ik een minivan nam naar si pan don. ik arriveerde rond half 12 in nakassang dan nam ik moto over weg letterlijk vol met plassen bus broek opgestroopt en in stilte biddend dat die moto niet ging slippen want echt dat water spette nogal op. kwas al blij dat regenhoes over men rugzak zat:D. een waar avontuur dat ik niet nog een wil meemaken en sommige brommers vielen stil midden in het water. echt ge houdt het niet voor mogelijk. daarna met boot naar het eiland vertrokken en daar kwam ik aan rond 1u dus in totaal zo'n 30 uur onderweg. echt geschift maar ik was nog redelijk oke... ik verlangde wel naar een echt bed en om mijn benen wat te strekken.
dus vertrokken met men twee rugzakken om de accomodatie van het eiland te checken. echt vermoeiend en dan op gegeven moment nog uitgegleden ook over modderige grond. toen had ik er ff genoeg van:D. en dan padje gevolg waar opstond little eden. leek me wel wat hoewel het er duur uitzag. en toen had ik toch wel de chance van men leven.
de uitbater bleek een belg te zijn, Mathieu een westvlaming uit bavikhove. Die had direct door dat ik van belgie kwam op basis van mijn accent. raar maar enfin. alle jah hij zij eerst holland:D. En dan omdat ik een belg was en omdat hij mij zo tof vond ging hij mij helpen met mijn zoektoch naar een betaalbare maar fatsoenlijke woonst:D. en voila ik had een houten paalwoning met hammock en badkamer inside. content dat ik was.
enfin die dag heb ik advies gewonnen bij matthieu wat ik allemaal kon doen op het eiland. heb ik een zalige kippenborst fillet in een delicaat peperroomsausje gegeten met belgische frietjes en tegen een enorme discount omdat ik van belgie ben en Mathieu mij fantastisch vond. Een boost voor het zelfvertrouwen gewoon. ik was een fantastische madam en moest maar veel afkomen. samen nog gezellig beer lao gedronken en gekeuveld.
dan gaan in checken in mijn kamer mij geinstalleerd en dan avond eten gegeten op zoek naar een restaurantje. drie nieuwe mensen leren kennen. Keri, Eric, Mili die mij gewoon uitnodigden om mee aan hun tafel te komen zitten. later deden ze hefzelfde bij owen en frederick. echt hele sociale vriendelijke mensen. we hadden een gezellig avond in het restaurant van josh een israeliet. die voor mij ook al een speciaal prijsje maakte omdat ik op een tight budget zat:). geweldig toch he.
afgesproken om de volgende morgen samen allemaal te ontbijten.
Vandaag met ons zessen ( Milli, Eric, Keri, Frederique, Owen en ik) ontbeten @ Joshs place. Daarna ben ik gaan zwemmen met Milli en is de rest gaan fietsen om het eiland te verkennen.Om mezelf in de Mekong te krijgen heeft Milli wel wat last gehad om me te overtuigen. Ik deed haar aan haar kleindochter denkenJ. Waarschijnlijk ook iemand met een gezonde argwaan tav troebel water en een overlevingsdrang waardoor je vreemd ogende rivieren niet inplonsd.
Enfin uiteindelijk stapte ik voetje voor voetje het water in. En ik zakte bijna tot mijn knieën in de modder.Het was dus beter als je ging liggen dan zakte je niet in de modder en dan was het heel gezellig zitten in het bruingelige water (de schouders en het gezicht goed ingesmeerd, dat we niet konden verbranden en Mili nog met een hoedje op). Na meer dan een uurtje weken en babbelen over reizen hebben we besloten eruit te gaan. We hadden heel gezellig geconverseerd over of je alleen kan reizen in latijns amerika en volgens Mili is dit alleen als vrouw perfect mogelijk. Zij heeft dit ook gedaan. Je moet goed opletten en niet in onverlichte straten gaan en je moet ook s avonds meer oppassen dan in azie, maar voor de rest zag ze totaal geen onoverkomelijkheden. Ze vond het een prachtige reis. Ze deed argentinie, peru en chili geloof ik en zag er de grootste waterval en prachtig natuurschoon.
Daarna zijn we ons zwemgerief gaan halen en begaven we ons met ons zessen terug ondertussen naar een gammel bootje. We gingen TUBEN! Ik vroeg me af of het veilig idee was om camera mee te nemen want de boot schommelde vervaarlijk. We vaarden stroomopwaarts en stopten in een inham. Daar laden we de tubes af en iedereen sprong in zijn tube en kon met een biertje in de hand gemoedelijk met de stroom meegevoerd worden, gezellig onderuit gezakt met het gezicht in de zon. Heerlijk relax genieten van de stilletjes aan voorbijkomende paalwoningen en prachtige groene oevers met weelderige helgroene plantengroei. Dan hebben we aan de boot vastgehouden en trok die ons weer naar een plaats meer stroomopwaarts om een mooie zonsondergang van op onze tube te bekijken. Daarna klauterden we een voor een weer in de boot. Geen sinecure We dachten op een bepaald moment dat de boot ging omkantelen. Vooral bij de zwaardere personen helde de boot gevaarlijk op zijn kant maar het ontheil geschiedde niet dus we vaarden zeer goedgemutst terug naar onze bungalows. Ik liep in bikini met een handdoek rondgelopen door het dorp en kwam de australier tegen die me meldde dat als ik zo naar Mathieu ging, dat zene dag dan niet meer stuk kon, waarop ik hem meldde dat ik dat toch niet van plan was:d. Na elk gedoucht te hebben dronken we een heerlijke lemon-pineapple shake. Echt verrukkelijk en ik at een broodje met banaan. Savonds zijn we nog verhuisd om in een ander restaurantje een mojito te gaan drinken. Ze bleken het echter niet te hebben, maar wat waren hun alcoholische dranken sterk. Een einde van een geweldige dag alleen de enorme hoeveelheid rondvliegende muggen baarden me enige zorgen;)
Vandaag heel lang geslapen. En dan nog heel lang in mijn bed blijven lezen. In men geweldige Engelse roman (een super dikke). The tearose van Jennifer Donnely. Echt een aanrader. Dan gaan brunchen. Een kippennoodlesoupje met een baguette met gebakken tomaat op. Echt heerlijk en daarvan smullend in een stralende zon, wat wil een mens nog meer. Daarna op het gemak terug naar hotel klaarmaken voor een wandeling. Het was ondertussen al 3 uur. Onderweg kwam ik owen, fr en kerry tegen. Daarmee samen een biertje gedronken. Toen kwam eric eraan en zijn we samen gaan wandelen. Echt een geweldige wandeling. Eric speelt de drum en is muziekrecensent dus die weet kei veel van muziek en heeft altijd liedjes in zijn hoofd, Dus wij samen op pad. Die man heeft oog voor detail en goede fotos. echt geweldig. Een prachtig shot gemist van een haan en een boom en het water erachter omdat het beest te snel voor me was. Daarna gezellig gepraat terwijl we langs grasgroene rijstvelden liepen. Eric beschreef het achteraf als MAGICAL. En ik ben het eens met die bewoording:d.
Savonds met zen allen afgesproken at the Belgian place. Ik zag Mathieu terug en die nodigde met vaneigens uit om met bij hem te komen zitten. En vermits hij zo blij was om me te zien, kreeg ik al mijn eten gratis. Ik mocht kiezen wat ik bestelde. Ik ging voor balletjes in tomatensaus weer typisch belgisch met puree omdat ik dat in geen drie maanden meer had gegeten. Echt heel goed:d! Daarna kreeg ik er bovenop van de Australische vriend van matthieu ook nog eens heerlijk gebak gratis. Echt smullen van chocoladecake, pineapplecake and donuts, De drank was ook gratis, want ik was een prachtige madame. Zalig toch he ik heb me wel in de watten laten leggen. Het was echter ook afscheidsavond van mijn vrienden. Zij zaten mojitos te drinken. Ik ook en bier. De afspraak was echter dat ik niet mocht zeggen dat het gratis was. Na gezellig met Mathieu en zijn vriend te hebben gepraat, vond ik het echter tijdom me bij de rest van de groep te vervoegen. Dus ben ik daar gaan zitten en hebben we gepraat en vooral veel gelachen en afscheidsfotos getrokken van onze groep. De sfeer was heel positief en opgewekt. Afscheid nemen hoort er immers gewoon bij. Mathieu zette zich na een tijdje bij ons en werd gezellig mee opgenomen en zijn vriend de Australiër ook. Die de rest dan ook wat gebak aanbood, wat zeer goed in de smaak viel! Het einde van de prachtige warme avond was dat we mekaar omhelsden en zeiden dat we contact zouden houden.
We hadden afgesproken om nog samen te ontbijten, maar uiteindelijk zag ik alleen Mili en aten wij samen. Ik heb Keri, Mili en Eric nog uitgewuifd toen ze met de boot vertrokken en daarna ben ik een fiets gaan huren en vertrokken op zoek naar de waterval van het eiland. Ik ging weer over de zanderige weggetjes met lang twee kanten rijstvelden. Alleen liet het weer me in de steek het druppelde al een hele tijd, maar dan als ik juist de brug van het ene eiland naar het andere had overgestoken begon het te gieten. Al geluk had ik dan toevallig honger en had ik me juist gezet in een restaurantje. Het was heel gezellig buiten het feit dat er een hongerige kattin met twee jongen de hele tijd zat te miauwen en te springen tegen mijn stoel op en ik houd echt niet van katten zat daar dus redelijk op mijn ongemakJ. Toen de regenbui over was op mijn nat fietszadel gekropen en de tocht verder gezet op zoek naar de waterval. Niet evident, want alle wegen waren veranderd in modderpoelen, wat echte corvee was om door die modder proberen te fietsen. Ik volgde de sporen van de toeristenjeeps met japanners die veel langskwamen en zo heb ik het met nog twee keer de weg te vragen gevonden. Onderweg ook genoten van een tempel langs het water en waterbuffalos die lagen de rusten in de rijstvelden.Toen ik aan het domein van de watervallen kwam, werd ik verwelkomd door Laotiaanse kindjes die stonden te lachen, dansen en zingen. Daarna over een aantal wankele bruggetjes gereden en toen kwam ik bij de waterval. Een waterval zoals ik nog niet gezien had. Geen groot watergebulder dat zich naar beneden stort, maar een hele brede rivier, mijne Mekong die zich vertakte door verschillende rotsen en dan via verschillende wegen rond de rotsen kolkend zich een weg naar beneden baande. Dus in plaats van een verticaal eerder smal natuurwonder. Nu een megasize horizontale waterval. Na het genieten van de pracht,heb ik me getrakteerd op nen sprite, want ik was echt energieloos van al dat afgejakker op de fiets. Daarna teruggereden. Dat ging sneller omdat ik de weg kende, maar toch soms heel ongemakkelijk omdat je op sommige plaatsen niet meer kon fietsen door de modder en dan moest afstappen, men nieuwe tevatjes alias colenbias uit Vang Vieng zagen af. Onderweg begon het twee keer bijna weer te gieten, maar mijn gebeden naar boven voor opheldering van de hemel werden verhoord:d. Mijn fiets afgeleverd. Recht naar men paalwoning, heerlijk gedoucht en dan naar mathieu. Hij had beloofd om te barbequen en ik om te komen, maar vemits het weer dacht ik wel dat dit niet zou doorgaan.
Bij Mathieu heb ik weer heerlijk gegeten deze keer een biekstuk met perroomsaus en Belgische frietjes met mayonaise. Mmmm en daarna de hele avond met mathieu gepraat tot heel laat in de nacht over het zorgen voor een restaurant. Ik heb hem trouwens geholpen met het halen van glazen en het te woord staan van mensen. Ik heb zelf opgemerkt dat hij een keer te weinig had gerekend waarop hij zei dat hij niet wist wat hij zonder mij moest doenJ. Dus wij achter de bar aan het praten met muziek op de achtergrond. Hij toonde me zijn lievelingsmuziek oa ne me quitte pas van Jaques brel, niks voor mij zo geweldig zeemzoet:d. maar joe le taxi vond ik wel heel tof. Savonds ons nog met een biertjeop het terras gezet en ik moest beloven dat ik niet met de eerste de beste jongen zou trouwen dat ik goed moest nadenken, hij zei dat ik zoveel waard was, dat ik moest wachten op iemand die volop voor me ging, echt nen charmeur hoor onze mathieu. Dan gezegd dat we mekaar zouden missen. Wat echt waar was. Hoe raar dat je in enkele dagen zon goed contact kunt uitbouwen.
Ik vertrok om 11 uur van het eiland. Dus eerst gedoucht, dan rugzak gepakt, mijn kippensoep gaan eten, dan in alle snelte gauw nog afscheid nemen van Mathieu, die zijn e-mailadres neerkribbelde. Ik spurte weer naar het restaurant, nam mijn rugzak en ging naar de aanlegsteiger op de boot en weg van het eiland. Het voelde alsof ik een thuis verliet dan te voet naar het busstation ff wachten op minibus. Ondertussen gaf iemand over en niemand deed iets, dus ik er naar toe vragen of ze een zakdoeje ofzo nodig had. Dat had ze dus ik gaf er en toen kwam de rest van de massa in beweging of ze water of zo nodig had. Toeschouwersapathie dus. Al maar goed dat er sociaal werkers op de wereld zijn;). Met de minibus weer door die weg met alle plassen. Ik deed mijn raampje maar dicht uit schrik dat het water tot daar zou opspatten en biddend dat de bus niet vast zou komen te zitten en ons rugzakken veilig zouden blijven vasthangen boven op het busje. Dan met een grote bus naar pakse, waar we op een bus stapten die ons naar de grens bracht. Op de grens ff angst uitgestaan, want na het uitchecken uit Laos vond ik mijn bus niet meer terug. Paniek dus normaal, maar op reis zoveel geleerd dat ik gewoon dacht: Leen we vragen hier gewoon iemand wat ik moet doen en ik leg de situatie uit. Daardoor kwam ik te weten dat ik te voet over de grens moest en dan bij de douane terug moest inchecken in Thailand toen ik daar buiten was bleek de bus nog te wachten. Ik was wel enorm opgelucht toen ik de bus in het vizier kreegJ. Normaal leerde ik altijd iemand kennen in de bus en overwonnen we samen de moeilijkheden. Deze keer was ik alleen, maar ik kon het ook! De bus reed nog verder tot het grens-busstation en daar moest ik dan overstappen op de bus naar bkk. Ik kwam er via een medereiziger zijn geld te zien wisselen te weten dat dit de enige plek was om Laotiaans geld te wisselen. Dit stond echter niet in mijn guidebook. Schandalig, anders stond ik daar in Thailand met mijn geld van laos schoon te schilderen. Nu gewisseld tegen een redelijke cours. Gegeten in het busstation een lekkere seafood-rijst maaltijd en daarna weer op de bus naar BKK waar ik tegen 7 uur aankwam in Hualaloumphoung en dacht met een taxi naar Khao San Road te gaan. De straat met allemaal westerlingen.
Een taxi vinden was echterlastig, vermits ik geen Thais spreek. Ineens zag ik een bordje met taxi-meter, maar ik snapte het systeem totaal niet. Soms kropen er meerdere mensen in een auto en soms maar 1 en hoe wist je of de taxi nog vrij was, want soms kropen er Thaise mensen in en dan weer niet. Dus ik om uitleg gevraagd. Maar die mevrouw verstond geen Engels. En dan had Diane me gezien en vroeg waar ik naar toe moest ik onberispelijk Engels. Blijkt dat zij in de buurt moesten zijn en ik kon mee in hun taxi. Wat een geluk! Echt ik heb ongelooflijke chancegehad op reis. Het bleek dat Diane van Amerika kwam en hier haar man had leren kennen in Chiang Mai en contact gehouden via e-mail en nu besloten om te gaan trouwen en zij was hem gaan ophalen om hem mee te nemen naar Chicago. Na de rit insisteerden zij dat ze de chauffeur zouden betalen. Ik moest niets betalen. Het waren ongelooflijk vriendelijke mensen die me binnenvroegen in hun appartement, maar ik wist niet of dit veilig was. Ze konden me binnen ook beroven. Ik dacht het niet want het waren zulke vriendelijke mensen. Maar je weet maar nooit. Dus ik zei dat ik wel zou wachten terwijl zij hun zakken naar boven brachten. Ik vroeg of het oke was dat ik ff een brood ging kopen in de 7/11. Zij nodigden me uit om samen ontbijt te nemen. Dus ik samen op weg naar een marktje. Daar kreeg ik een kei lekker thais ontbijt voorgeschoteld. Een soort rijst die platgekookt is met groenten en een rauw ei dat ze erbij smijten, maar vermits de rijst zo warm is wordt dat ei dan in je bord een paardenoog. Het is de bedoeling dat je het dan onder je rijst mengt zodat die een beetje gelig wordt, maar ik vond dat paardenoog zo lekker dat ik dit niet deed, waardoor Diane me vroeg waarom ik het niet mengde:d. Dan heb ik ons zondags ei-ritueel uitgelegd. Verder ook nog gepraat over sociaal werk en mijn werk als vrijwillliger en Diane praatte over haar kinderen. Ze was eerst getrouwd met een Amerikaan, maar die had te veel werk en heeft haar toen laten zitten met de kinderen. Dus zij heeft met haar loon als verpleegster de kinderen grootgebracht. Eentje woonde nog altijd bij haar thuis en had nog nooit een vriendinnetje gehad. De andere totaal tegenovergesteld had vele vrouwen en een bloeiend bedrijf in het verkopen van autos. Na het eten dat zij weer voor mij betaalden (ik wou deze keer trakteren, maar ze wilden niet) brachten ze men naar de minivan die me voor 35 bath naar Kao san road bracht. Dus ipv een peperdure taxirekening alleen 35 bath. Ik kon een gat in de lucht springen. Zij nodigden me ook nog uit om tegen 5 uur mee te gaan naar een viering van een dode in hun familie. Ik moest om 5u wachten aan de bushalte waar ik afstapte. Het is heel anders in Thailand. Zij vieren als iemand dood is omdat ze vinden. Je moeten vieren dat een persoon voor een bepaade tijd bij je is geweest. En blijkbaar is er dan kei veel eten en veel familie en Diane wou heel graag dat ik dit mee kon maken.Ik kon ook gratis bij hen verblijven in hun appartement, maar dat vertrouwde ik zoals gezegd niet.
Ik werd vlakbij Khao San road afgezet en daar vond ik een goed guesthouse met gratis onbijt. Ik heb me gedoucht en ben na me geïnformeerd te hebben, vertrokken op een local bus richting de weekend markt. De bus is enorm goedkoop in thailand. Maar 8 bath om naar die weekendmarkt te gaan, waar ik op zoek was naar souvenirs voor thuis. Het was wel ff uitzoeken hoe het werkte. Dus als je je nummer ziet aankomen. Wuif je met je hand naar beneden, anders is het onbeleefd. Je stapt op de bus en de conducteur komt na een tijdje naar je toe. Dan zoek je iemand die engels spreekt en je kan waarschuwen als je er bent:d. De weekendmarkt was enorm groot, ben er bijna in verdwaald, heb er wat souvernirs en oorbellen en een bedelarmbandje gevonden. Dan terug op de bus en dan om 5u me gerept naar onze afspraakplaats, maar ondertussen was er een manifestatie aan de gang. De roodhemden hadden een bijeenkomst om hun ex-president Thaksin te vieren. Dus de bussen reden niet aan het democracy monument. Dus onze afgesproken plaats was niet bereikbaar voor Diane en haar man. En ik kon hen niet bellen, want ik wist het zonenummer niet van Thailand of van de VS. Dus heb ik in plaats daarvan zelf gegeten aan een stalletje. Ben ik ff naar de manifestatie gaan luisteren.Echt de hele straten zaten vol met mensen met rode t-shirts en rode petten of met rode dingen in de hand die lawaai maken. Ik ben dan maar op zoek gegaan naar een internet-cafe en heb men blog wat geupdate. Daarna terug via de manifestatie en er was ondertussen al veel politie. Ik zag geen enkele westerling meer en voelde me toen wel wat onveilig. Dus maar gesnelwandeld tussen alle thaise mensen door regelrecht naar Khao San.
Vandaag uitgeslapen ik was doodmoe dan naar een lokale shop. Ik dacht daar lokaal kookgerei te vinden voor Nonke Luc, maar ik kwam van een koude kermis thuis. Ik vond wel prachtige lingerie van Thriumph voor mij. Echt geweldig. Dan weer met Local bus, ondertussen geen enkele moeilijkheid meer voor mij, naar MBK. Echt een mega shoppingcenter. Ongeveer 8 verdiepingen, je kan er makkelijk in verdwalen. Ik heb er voor iedereen souvenirs gevonden, na wel heel lang zoeken. En voor onze koen en katrien en verjaardagscadeau zelfs:d! voor mij ook nog een kleedje en een mooi design roos t-shirt. Dan met de bus terug naar Khao San. Ik had echt maar kei weinig tijd over. Nog 10 min om aan de bushalte die me naar de luchthaven bracht te geraken. Dus ik al lopend door Khao san in vliegende vaart men rugzak genomen en dan nog steeds vliegend ticket gekocht en op bus gestapt.
In de luchthaven ingecheckt en betaald voor de verlate vlucht, 100 euro:s, maar bon en dan na wat winkeltjes bekijken, tenen rood lakken en lezen op de vlieger. Drie mooie films gezien, want ik kon niet slapen: twee aziatische, de ene over relaties en mensen die op een eiland zichzelf tegenkwamen en hun relatie verdiepten of begonnen en angsten onder ogen kwamen. En de andere over rijke mannen die verliefd werden op arme vrouwen en de moeilijkheden waaronder zulke relatie komt te staan. De Belgische ging over een meisje zonder vrienden die vriendschap sluit met een paard.
Dan in Istanbul aangekomen, de pijlen gevolgd voor transfer, maar blijkbaar stond ik toch in verkeerde rij om blijkbaar in Istanbul te gaan. Dus die mens heeft me juist gestuurd, dan nog twee uur gewacht en dan gevlogen naar Brussels.
Aangekomen in Brussels om 10u10. Ff opgefrist. Bagage gaan halen en dan de lange weg door de luchthaven naar de oudertjes. Het was een prettig weerzien. Ons mams vond me (algeluk, want ze had er schrik voor) niet veranderd. Voor mij was het wennen om te arriveren in België. Ik had al geluk dat het een zonnige dag was, maar het was vriezen op mijn sandaaltjes en mijn dunne fliece in maar 10 graden en ik kwam van in de 30 graden. Ons koentje en tommetje bezocht, gaan eten en dan naar het ouderlijk huis. Ik was thuis. Nu maar terug wennen aan België en alle mooie herinneringen aan mijn reis meenemen voor de rest van mijn leven! Het was een prachtige, unieke, sublieme, wondermooie, zelfstandigmakende, mezelf meer leren kennende, vriendschapsmakende, bijlerende, geweldige reis. Ik raad iedereen aan die twijfelt om te gaan om dezelfde dag nog zijn valiezen te pakken en te gaan. Het is FANTASTISCH om nieuwe mensen te leren kennen, nieuwe landen te bezoeken, een nieuwe cultuur te leren kennen, natuurschoon te ontdekken, een nieuwe taal proberen te onthouden en aan te wenden, te genieten van een uitgebalanceerde lekkere keuken, geweldige ervaringen op te doen, te genieten van gesprekken met locals, in positieve zin verbaasd worden door dingen die je niet verwacht had, nieuwe levenswijsheden ontdekken, een nieuwe levensfilosofie zoals het boeddhisme leren kennen van binnenuit, via gesprekken met monniken samen met momenten dat je helemaal kan relaxeren in een hangmat of een bootje, speedboat of grote boot, of genieten van bv een prachtige zonsondergang. Het is een en al proeven en genieten van het leven met al je zintuigen
Reisverslag Thailand, Cambodja, Vietnam en Laos
