Op verzoek zetten we hier wat informatie over ons dagelijkse leven.
De kindjes zitten in de namiddag gewoon thuis heeft men mij verteld. Omdat het hier in de namiddag zo warm kan zijn, duurt de school maar tot 12 u voor de kleuters, tot half 1 voor het 1e en 2e leerjaar en tot 1 voor de rest van de school.
Hier in Paramaribo zitten overal ook verschrikkelijk veel zwerfhonden. Ook op school lopen er een stuk of 5 rond, op zoek naar eten dat de kinderen laten vallen. En op straat ligt overal heel veel zwerfvuil. Op sommige plaatsen lijkt het of Paramaribo 1 stort is. Een mooie stad kan ik het tot nu toe toch echt nog niet noemen.
De mensen hier zijn wel allemaal super vriendelijk en bezorgd om ons. En gelijk hebben ze. Wij mogen onze kop nog niet buiten steken, want elke auto, voetganger, of persoon van het mannelijke geslagt roept, claxonneert, maakt een irritant geluid, en noem maar op. Het "hey schatje" en "hey poppetje" ben ik echt al wel beu gehoort. Als stagiaire moet je met je hoofd vooruit rondlopen, want het minste dat je naar ze kijkt, blijven ze je naroepen.
Het eten en het wassen lukken goed. Onze wasjes doen we over het algemeen wel met de had, want als er een vlekje op zit, zoals een vuile hondenpoot (wat bij ons regelmatig gebeurt), dan krijg je het met dat koude water er niet uit. Hier is er namelijk geen warm water. We koken dan water met de waterkoker en doe een handwasje in een badje, en dat gaat ook heel goed zo. Ook het poetsen gaat goed. Het is zo klein en er staat zo weinig binnen, dat het op een uurtje gepoetst is. En het eten is hier helemaal gemakkelijk. We hebben alles bij de hand, enkel ons pan is wat klein, er kan amper voor 2 personen vlees op. Er is ook een kleine supermarkt op nog geen 100m van onze deur, maar daar hebben ze wel niet zo veel. 1 keer per week rijden we dan met de fiets (ook maar een klein 10 minuutjes) naar een grote supermarkt, net als de cash of delhaize van grootte, dus echt wel ne goeie.
Onze dagen zien er over het algemeen als volgt uit: Tussen kwart voor 6 en 6 uur staan we 's morgens op. Dan 'baden' we onder een ijskoude douche. De mensen zeggen hier niet douchen of iets dergelijks, maar ze baden. We poetsen onze tanden, kleden ons aan en Leen smeert een boterham die ze eet als we op de bus wachten. Tine eet niet 's morgens. Dus rond 6.20u staan we al voor de deur om op de bus te wachten. Soms hebben we er snel een, soms wachten we een uur en hebben we er nog geen, maar dat bussenprobleem hebben we in onze vorige blog al uitgelegd e. als we dus geluk hebben, hebben we snel een bus en zijn we tussen half 7 en kwart voor 7 aan onze halte aan de Van Idsingastraat. Dan moeten we een dikke 5 minuten wachten tot aan het servicestation (op zijn Engels uitgesproken, dat is wat ze hier zeggen tegen een tankstation). Daar moeten we dan wachten tot half 8 op die leerkracht waar we mee meerijden. En spijtig genoeg is zij meestal minstens 10 minuten te laat. Dan rijden we naar school en komen daar dan ook te laat aan, dankzij die leerkracht. Gelukkig weet de school dat het niet onze schuld is, want deze leerkracht is altijd te laat. Op maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag geven wij dan lesjes. Op maandag ( bij de 5 jarigen) zijn dit: Vertellen - half vrij spel (dit zijn kringspelen) - arbeid naar keuze (dit is vrij spel, soms bieden wij hier nog extra een gezelschapsspel bij aan) - algemene les (dit is een klassikale les waarbij de kleuters echt iets moeten leren, zoals - niet lachen want het is grappig en ook heel absurd - Hoe zit je in de taxi?of Hoe moet ik schilderen?) Op dinsdag (bij de andere 5 jarige klas): een klassikale taalles - werken (hier moet je de kleuters (4 groepen) aan het werk zetten: bv Groep 1 knutsel, groep 2 tekent, groep 3 bouwt en groep 4 moet met stokjes en ringen een figuur maken) Wij werken maar met 2 groepen en laten de andere 2 spelen - muziekles Op woensdag (bij de 4 jarigen): taalles - werken - beeldschrift (de kleuters krijgen een schriftje met een prent, de leerkracht vertelet hier een verhaal bij met vragen in die de kleuters moeten beantwoorden, dit is ook klassikaal en een ramp om te doen. Op vrijdag (bij de 4 jarigen - zelfde klas, want er is maar 1 klas 4 jarigen): klasgesprek (vergelijkbaar met een kringgesprek) - werken (we doen hier hetzelfde als woensdag maar dan met de 2 andere groepen) - muziekles
Als de school uit is moeten we dan nog een uur wachten, want die leerkracht, Sharda, moet tot 13u werken. En dan naar huis met een rammelende honger. tussen kwart voor 2 en 2u zijn we thuis en dan eten we boterhammen of pannekoeken of zo. Daarna gaan we naar de winkel als het moet, gaan we op het internet (dat gebeurt meestal op maandag, zoals nu) en werken voor school. We bereiden onze lesjes voor de volgende week voor, of we werken voor school (Vorselaar), maar voorlopig is da laatste nog niet genoeg aan bod gekomen. Tegen 18u beginnen we dan ons avondeten klaar te maken en tegen 18.30 eten we meestal. Dan een afwasje, vaak 1 of 2 afleveringen Friends op de laptop 9maar jammer genoeg zijn de afleveringen bijna op) en dan tussen 20 en 20.30 u altijd al in ons bedje.
's Morgens begint het ligt te worden tussen half 7 en 7. 's Avonds begint het op hetzelfde uur terug donker te worden. Dat gaat ook heel snel. 's Morgens is het direct licht en 's avonds ook direct weer donker.
Amai, dit wordt een lange blog hoor. Dit weekend is Leen ook gaan kamperen met onze huisbazen Agnes en Armand, hun oudste zoon Romeo en de zus van Armand, Dorine, die hier een half jaar bij hen overwinterd. Het was werkelijk zalig!!!! Het is jammer genoeg zaterdag en zondag wel steeds rond 14u al gaan regenen, maar toen deden we toch een dutje in de hangmat tot 16u ongeveer. De mensen hier eten 's middags ook allemaal warm, niemand s' avonds. En 's avonds volgde dan een broodmaaltijd. Het Surinaamse eten, echt lekker hoor!!! Maar er wordt wel met heel veel olie gekookt, dus erg goed is het niet voor een slanke lijn. Elke middag en avond voor het eten, was het ook tijd om te baden in het riviertje (stroompje) dat er liep. Het water had de kleur van cola en was ijskoud, maar zalig tegelijkertijd. Op de foto's kan je zien dat we een groot overdekt kamp hadden, waarronder tenten stonden en hangmatten. De legertent was mijn kamertje voor het weekend. Links was de keuken (dat schap precies) en vooraan de eetkamer. Zo stonden er wel een stuk of 7 kampen. Aanvankelijk waren we helemaal alleen, maar zaterdag (de 2e dag) zijn de zus en broer van Agnes gekomen met hun gezin. Dat was 's avonds wel heel gezellig. Op een foto zie ook deze hele troep mensen bij elkaar zitten 's avonds. Dat was echt heel gezellig.
De zoon, Romeo, is met Leen de 1e avond ook naar de sterren gaan kijken. Hij doet astrologie als hobby en wist er werkelijk alles van. Leen heeft zelfs Mars en Saturnus gezien!!!!! De zwarte kever die je op een foto ziet is een siksiejoero (vraag me niet hoe je dat schrijft, want dat weet ik niet).Siksiejoero betekent in ieder geval 6 uur en hij noemt zo omdat hij vanaf 6 uur 's morgens een enorm geluid maakt. Het is wat vergelijkbaar met een krekel, maar dan echt heel luid. Hij maakt dit geluid ook door zijn vleugels over elkaar te wrijven. Verder heeft hij Leen ook naar de savanne genomen. Dat is direct een heel andere vegatatie. Wit zand, lage struiken en grassen, geen hoge bomen. Dat is die foto waar ze precies op een bergje sta. De weg naar het kamp was een bauxietweg. Dit is rood en enorm stoffig. Je moet onmiddellijk je wagen poesten als je erover hebt gereden, want hij ziet helemaal rood. Daar is ook een foto van, van die weg. Verder is ze met Romeo en Armand nog naar het bos gegaan op zoek naar awara's. Dit zijn kleine oranje vruchten. Kijk de site http://web.mac.com/karel.wuyts/Site/Fotos_Leen_Wuyts.html regelmatig ma voor foto's!!! Binnenkort kan je hier dus ook de foto's op bekijken waar we nu naar verwezen hebben.
Tine is niet meegegaan vanwege haar slangenangst, maar heeft ook een heel goed weekend gegad. Haar vriendin Veronique is vorige week ook hier aangekomen, en ze is zondag met haar op stap gegaan. Blijkbaar waren haar ouders er ook. Ze is dan met hen en de 6 andere stagiaires die met Veronique zijn meegekomen, iets gaan eten zaterdag. Heel lekker verzekerde ze Leen. Aangezien ik, Leen, deze blog aan het typen ben, kan ik wel niet zo veel vertellen over Tine haar weekend. Ik zal haar vragen of ze hier de volgende keer zelf nog iets over vertelt.
Zo, ik krijg het gevoel dat ik een opstel aan het schrijven ben, dus ik ga afronden. Dikke kussen aan jullie allemaal en tot de volgende!!!
Hier zijn we alweer, maar in het vorige bericht was ik vergeten een link te leggen naar een website waar je alvast de eerste foto's op kan zien. Kijk hem af en toe ook eens na naar nieuwe foto's.
Hier zijn we nog eens. Sorry dat we jullie zo lang op het volgende bericht hebben laten wachten.
Vorige week was onze eerste week op school. Gelukkig maar halve dagen, want vorige week hebben we vooral geobserveerd en dat is toch wel wat saai hoor. We waren blij als we wat mee konden participeren, dan ging de dag toch wat sneller voorbij. Donderdag hebben we dan ook Surinaamse stagiaires aan het werk gezien. Dat was wel heel interessant. Ze waren met 3 en moesten elk een uurtje les geven. Dit komt hier overeen met ongeveer 2 a 3 lesjes. Hun docente loopt ook de hele tijd mee, dat is niet zoals bij ons. Hier is de docent constant aanwezig en geeft ook richtlijnen tijdens de activiteiten, ook helpt zij mee de rust en orde in de klas te bewaren en zorgt zij er mee voor dat de kleuters stil zijn. We hebben wel een interessant gesprek met hen gehad. 1 van de studentes verhuist in augustus ook naar Belgie, naar Brecht, dus dat is niet zo ver e.
De kleuters krijgen hier echte lesjes: werkles, taalles, rekenles, algemene les, ... Soms lijkt het of we net in een eerste leerjaar zitten, veel spelen is er niet bij. Van de 3 kleuterleidsters zijn er wel 2 waar we ons echt welkom bij voelen, maar bij eentje jammer genoeg helemaal niet. Vandaag heeft Leen bij deze mindere leerkracht ook onze eerste lesjes gegeven en Tine heeft haar wat geholpen en ondersteund. De kleuters zijn echt wel druk, vooral tijdens het vertellen. Wat thuis zo goed lukt, is hier echt een ramp. De rest ging wel goed, maar jammer dat de leerkracht precies toch niet zo graag heeft dat we een beetje anders les geven. De directrice wil dit echter juist zo graag. Morgen is het de beurt aan Tine bij de andere vijfjarigen en dan woensdag en vrijdag gaan we bij de vierjarigen.
Normaal zou Leen pas lesgeven na de pauze, maar omdat er een dame uit Nederland was, moesten de 2 leidster van de vijfjarigen daar naartoe en konden we beiden plots een klasje en de lessen overnemen. Dat was geen lachertje hoor om dat zo onvoorbereid te doen, maar het is toch gelukt.
Zaterdag hebben de mensen die boven ons wonen (onze huisbazen) ons meegenomen op een avondje uit. Wij dachten dat we gingen wandelen, wat winkeltjes doen en dergelijke, maar uiteindelijk hebben we een uur gereden (over een super hoge brug, de hoogste van Suriname) om ergens in een klein dorpje een soepje te gaan eten en gebakken bananen. Heel lekker, maar wel wat absurd om daar zo ver voor te rijden.
Zo, dat is het ongeveer in grote lijnen hoe de vorige week, het weekend en vandaag gegaan is. Zaterdag was het een super mooie dag met veel zon, maar voor de rest is het nog steeds regen, regen regen,... Nog ongeveer een 2-tal weken hebben ze ons gezegd. Tja, niet veel aan te doen e. Hopelijk krijgen we nog de kans om wat te zonnen, want we willen echt niet wit thuiskomen!!!
Onze eerste stagedag zit er al op. Alle, halve stagedag, want de school is hier maar van 8u tot 12u. Deze morgen deed het toch wel even zeer hoor, om 6 uur uit ons bed... En alsof dat nog niet erg genoeg was, regende het ook nog pijpenstelen, voor de derde dag op een rij. Gelukkig wou meneer Stienstra ons met de auto wegdoen. Onze fietsen gingen vanachter op de laadbak. De school, Clevia, ligt helemaal aan de andere kant van Paramaribo, een uur rijden!!! Gelukkig waren de goden met ons en zijn we na school droog met de fiets terug thuis geraakt. Op school was het best fijn. Ze staan al veel verder dan we hadden verwacht en hebben ook best al wel wat materiaal. De juf vraagt alleen heel veel van de kleuters en op die manier ook heel veel van zichzelf. De kleuters hebben amper eem half uur vrij spel gehad!!! Het toppunt was dat 1 kleuter moest voordoen hoe hij speelde met de steeknageltjes en dat de rest moest luisteren en kijken. Een kwartier heeft dat bijna geduurd!!! Verder zijn ze wel allemaal heel lief en behulpzaam. Vanaf morgen mogen we zelfs met een juf een groot stuk mee rijden met de auto om naar school te gaan. Geen uur meer met de fiets dus voor ons, want de zadels zijn een beetje te hard voor onze achterwerken.
Verder is er niets speciaals gebeurt. Gisteren hebben we een hele dag binnen gezeten met het slechte weer en voor de rest zijn we alleen nog maar buiten gekomen voor eten te gaan halen. Maar vanaf deze week kan het echt gaan beginnen. We houden jullie op de hoogte!!!
Gisteren zijn we na een helse vlucht om half negen lokale tijd geland. De vlucht, die drie uur langer duurde en opeens een onverwachte tussenstop moest maken was suuuper lang maar zeker de moeite waard! Wanneer we aankwamen was het even rondkijken maar toen zagen we Raggie staan met een bordje stagiaires Vorselaar. Wat een opluchting! Na een klein uurtje rijden bracht hij ons naar ons verblijf. We hadden ons allebei al voorbereid op het ergste maar dit bleek heel onterecht! Ons huisje is prachtig!
Na een eerste nachtje slapen in onze zachte bedden werden we gewekt door het warme weer. De tropische hitte hier afgewisseld door af en toe een welgekomen buitje. Na een letterlijke koude douche werden we boven uitgenodigd voor het ontbijt! Met deze vriendelijke mensen hebben we het nog het hardst van al getroffen! Bij onze aankomst hadden ze al een fruitmand en een koude fles cola klaargezet en nu mochten we er ook nog eens gaan eten! Dan is mevrouw Stienstra de hele voormiddag met ons rondgereden voor allerlei boodschappen te doen, geld af te halen, restaurants en internetcafés te laten zien, een nieuwe SIMkaart te kopen, .
In afwachting tot Raggie met ons een fiets gaat kopen laten we hier al een eerste berichtje achter om jullie op de hoogte te houden. Hieronder vinden jullie nog enkele praktische gegevens:
Ons adres:
Fam. Stienstra Leen en Tine
Tweede rijweg 67
Paramaribo, Suriname
Telefoonnr van deze familie: 00597 46 28 86
Onze nieuwe GSM nrs: Tine:00597 823 95 26
Leen: 00597 823 95 02
Omdat alle jullie GSMnummers nog niet op onze nieuwe SIMkaart staan is het voor ons het gemakkelijkste om je naam onder het berichtje te zetten, dan weten we zeker van wie het is!
Hey, dit zal het laatste berichtje op de blog zijn voor ons vertrek. Maar ik wou langs deze weg jullie op de hoogte houden van het bedrag dat ik dank zij jullie bij elkaar heb gekregen. Een gulle gever heeft het bedrag van 900 deze week namelijk naar boven afgerond tot 1000 , waarvoor mijn enorme dank!
Iedereen dat mee zijn duit in het zakje heeft gedaan: Bedankt, de school in Suriname zal jullie heel dankbaar zijn!!
Ik wil jullie graag al bedanken voor jullie aanwezigheid tijdens mijn benefiet - afscheidsfuif! Dankzij jullie heb ik 900 bij elkaar om mee te nemen naar mijn stageschooltje in Suriname. En dan is daar het mooie bedrag dat Tine al bij elkaar had gekregen nog niet bij geteld!!
Bedankt allemaal!!
Ook wil ik langs deze weg nog snel iedereen bedanken die vrijwillig en gratis heeft geholpen, zonder jullie had dit nooit gelukt!!
In het bijzonder wil ik ook nog even Lieve en Dorien bedanken, die op eigen houtje ook nog een actie hebben gedaan voor het schooltje in Suriname en hierdoor ook nog een mooi bedrag bij elkaar hebben gekrege! Bedankt, jullie zijn echte schatten!!
Welkom op onze blog! Op 13 februari vertrekken we naar Paramaribo in Suriname. Hierop zullen we jullie zo goed mogelijk op de hoogte proberen te houden van al onze activiteiten daar dus kom zeker nog eens terug kijken!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Hey, wij zijn 2 studentes kleuteronderwijs en zitten in ons laaste jaar. We hebben gekozen om onze stage in het buitenland te doen, namelijk in Suriname. Op deze blog kan je onze avonturen volgen, dus vergeet niet regelmatig te kijken. Om ook iets van het thuisfront te kunnen horen, is er ook een gastenboek op onze blog. Vergeet niet af en toe hier een berichtje op achter te laten, zodat wij ook wat op de hoogte blijven van het reilen en zeilen in België. Veel liefs en tot op deze blog! Leen en Tine
