Mission Beach was een stopplaats voor 2 nachten. Het enige dat er volgens mij te doen is, is raften op de Tully. Maar dat is dan ook wel echt de moeite! Er waren een aantal heel toffe rapids en de omgeving was super! Op een bepaalde plaats konden we met enkel reddingvest en helm voorbij een versnelling gaan. Echt eng!
Na Mission Beach volgde de, eindelijk laatste, greyhoundbus-rit. Cairns is niet zo heel groot maar wel heel sfeervol. En de hostel, The Northern Greenhouse, was wellicht de beste hostel waar ik al geweest ben. Celine, een toffe Waalse die ik in Mission Beach had leren kennen, verbleef ook in the greenhouse en we hebben de meeste uitstappen dan ook samen gedaan. De botanic garden zijn maar pover in vergelijking met die van Sydney maar het was wel leuk om door een stukje regenwoud in de stad te wandelen. Achteraf hoorden we dat er een lang wandelpad is als je even uit de gardens gaat maar zo ver hadden we natuurlijk niet gedacht. We hebben de tijd die ons restte voor de bus ons kwam ophalen dan ook voor een groot stuk gevuld met koffie drinken in de bar. De volgende uitstap was, om onze Belgische identiteit te benadrukken, naar de plaatselijke brouwerij, Bluesky. De brouwerij was nog maar in werking sinds augustus 2008 maar heeft toch al een assortiment van een negental bieren. De derde uitstap was naar Kurunda en Tjapukai. kurunda op zich is zogezegd een typisch aboriginaldorp maar het is duidelijk dat het toerisme het toch gehaald heeft op de authenticiteit. De weg naar Kurunda daarentegen is wel de moeite! De scenic railway is ouder dan 100 jaar en er is 15 jaar aan gewerkt. Het uitzicht is magnifiek! Ook de skyrail is de moeite. We hebben onze lunch opgegeten boven een stuk werelderfgoed, het regenwoud, met uitzicht op een ander stuk werelderfgoed, great barrierreef. Het cultureel centrum van Tjapukai was ook heel interessant. Hoewel ik zo mijn twijfels had over de ethische kant van zo`n toeristisch park moest ik achteraf toegeven dat de Tjapukai er zeker in geslaagd zijn om op een eerlijke, serene manier hun cultuur en geschiedenis uit te leggen. We zagen eerst een dans, daarna leerden we hoe je een boomerang moet gooien zodat hij zou terugkomen en hoe je met een speer een kangeroe kan vangen. Daarna legde onze gids, Dennis, ons een beetje uit over de vruchten die je op deze moment in en rond Cairns kan vinden en welke eetbaar zijn en welke niet. Om te eindigen zagen we een show over een aantal verhalen uit de dreamtime en een documentaire over hoe de Tjapukai behandeld werden toen de Engelsen arriveerden in Cairns en tijdens de werken aan de railway. De dagen dat er geen uitstap was hebben we vooral aan de lagoon doorgebracht want ook in Cairns is het te gevaarlijk om zonder begeleiding en stingersuite in de zee te zwemmen. Op deze moment zit ik op de luchthaven van Cairns te wachten op de vlucht naar Melbourne. Daar probeer ik om zo snel mogelijk een job te vinden.En een kamer! Want hoewel ik ondertussen wel gewend ben geraakt aan het gebrek aan privacy in de dorms heb ik nog niet ontdekt hoe je er een goeie nachtrust kan hebben en ik heb dus dringend een beetje slaap nodig.
