Het is onmogelijk om een maand lang samen te vatten in één blogbericht maar ik ga toch een poging te doen om de belangrijkste feiten op een rijtje te zetten.
Het laatste wat ik me nog kan herinneren (de wijn weet je wel.. hihi) is een superdruk weekend waarna ik 'smaandags echt uitgeput was en dus ook allerminst voorbereid voor de lessen. Oplossing? De leerlingen een film laten zien over de leerstof. Fjoew..
Dat weekend begon met vrijdagavond gaan joggen en echt ne overload aan water... K ging met Magdi naar de sauna en jacuzzi (afwisselend) In totaal hebben we daar een uur of vier in gezeten. Ik was dan ook helemaal verrimpeld en uitgedroogd. Nie normaal! Die avond had k normaal met een Hongaars meiske afgesproken dat haar Engels wilde oefenen maar die had mij gedumpt (pijnlijk e) Gelukkig belde Timi om naar een feestje te gaan. Wij dus op stap... En boy oh boy was dat even verschillend aan de vorige keer. Vorige keer waren het nog pannenkoeken en water / fruitsap (voor de durvers)... maar jezus! Diemannen zetten daar doodleuk een gigacollectie gin, vodka, bier, wijn en verdomd Absint (!) op tafel. Tomi gelijk ne zot cocktailkes maken met suiker en vuur van die absint voor jan en alleman... Ikheb er een minslokje van genomen (natuurlijk, als Van Gogh het kan ik ook) maar pfoeh... Ik probeerde op te letten met mixen maar t was toch te veel van datte. De volgende dag heb ik dan ook een ganse dag schraal in mijn bed gelegen en grellig afgezien. T deed dan ook pijn dat k had afgesproken met Moni en Magdi om te gaan eten en naar het jazz festival in Baja te gaan maar goed.... Mijn lichaam is zo'n uitputtingsslagen en vergiftigingen ondertussen al wel gewoon (haha). Dat jazz festival was geeweeeeeldig! Er was één groep (Tommy Vig en nog iets wat k vergeten ben) en jeeeezus.. diene Tommy Vig was echt nen held. Dat was ne klarinettist die begot goed wist hoe zijn instrument te behandelen... De eerste cultuur in Baja was nie van de minste! Helaas werd het festival afgesloten met ne debiele goedkope coverband van 'jazz-hitjes'. Wat een afknapper.
Tommy Vig en zijn makkers (met slechte focus van mijn camera)
De volgende ochtend supervroeg werd ik al opgepikt om naar een wellness-spa te gaan. Het water zat nog steeds tot boven mijn oren van vrijdag in de jacuzzi maar bon.. Het is een superberoemd spa (Harkány) en zoiets moet ge gezien hebben. Basically gaat dat om nen hoop oude madammekes met krukken die denken dat ze plots weer kwiek en jong door het leven gaan huppelen. Ge kunt het ook anders zien: nen hoop vieze mensen in stinkend water. haha... Op een ander moment zou ik er misschien van genoten hebben maar t was écht te veel overload. Utsi merkte dan ook al gauw dat het niet met mijn goesting was en benoemde met een scherpe one-liner 'nem viz?' (geen water?) al gauw wat ik dacht.... Gelukkig stond er nadien nog een wijnfestival op het programma (da's meer mijn meug. hehe) Dit keer in Villány! De beroemdste wijnstreek in zuid-Hongarije denk ik. K heb daar dan ook kanjers van wijntjes geproefd en ook superlekker most (=hongaars voor druivensap) bij een oud madammeke in hare wijnkelder.
Opnieuw eten op het wijnfestival in Vilány
Bij de terugrit zetten Mari en Utsi me af in Bataszék (een stadje in de buurt van Baja) waar k had afgesproken met Janos (een jazz pianist die k had uitgenodigd via couchsurfing om naar t jazz concert in BAja te komen).De bedoeling was om naar de repetitie van hun band te gaan maar de gitarist moest naar zijn lief ofzoiets (haha) dus ging het niet door. Dus hebben we de hele avond op café gezeten in hun stamkroeg. Echt coole mensen daar... sympathiek en al! Snachts heeft Jani me dan nog naar huis gedaan naar Baja. Logisch dat ik maandagochtend niet veel waard was. Gelukkig geef k 2 uur les samen met Ramon op maandag... Ik een kater? Hij helpt mij. Hij een kater? ik help hem. Haha
Een andere herinnering... Even denken... Oh ja. Ik ben ook nog een keertje mee gaan druiven plukken met de famille... Voor de LAATSTE keer. Groot feest uiteraard omdat iedereen na 2 maanden elk weekend druiven plukken het kotsbeu is. Datzelfde weekend ben k ook nog's met onzen Tomtom gaan jagen (lees: urenlang zitten en sterren tellen, letterlijk.. geen mop!) Die avond was ook de avond van het bijna jacht-accident. We zaten weer uren lang daar te zitten zonder enige spanning. En ineens zegt Tomi : oh k moet pipi doen. Ikke : alright. Hij het veld in. Ikke denken : hmm k moet eigenlijk ook. Dus ik richting boskes (logisch... ik ga niet in het veld!) Efkes later kom ik terug en zie ik Tomi hijgend aan de truck staan met z'n geweer in z'n hand. ikke : ow que pasa? Hij : joenge! ik dacht dat de everzwijnen daar waren en k ben met mn broek half op mn enkels teruggelopen naar hier.. 2 seconden stil en wij echt de slappe lach. We voelden ons alletwee heel debiel op die moment. Ik zag echt al het beeld van Tomi die nog niet eens klaar was met plassen en gelijk ne zot terugholde.. hahaha. Hoe moet hij zich wel nie voelen.. Die zit al een jaar elk vrij moment gewoon wat te wachten op everzwijnen en hij schiet nooit niks. Al maar goed dat we niet in de oertijd leven of z'n familie zou het nie vet hebben. Toen besloot ik ook om niet meer mee te gaan. Uiteindelijk gebeurt er toch niks en zo veel doorzettingsvermogen heb ik niet; Bovendien zou ik het waarschijnlijk supererg vinden moest er wel iets geraakt worden. Ook al is dat beest veel gezonder dan vlees uit de winkel en al... brrr. Ik zou het toch niet kunnen. Een weekske later hoorde ik dan dat hij eentje geschoten had. Brr.. k was blij dat k er niet meer bij was. De zondag was Tomi zand gaan verzamelen (jezus die mens heeft rare hobby's) en verveelde ik me wat bij Mari dus besloot ik over de Donau te trekken en de bus te pakken naar Baja. Mari kei bezorgd dat ik het busstation niet zou vinden. (eum.. Dunaszekcsö is gelijk 8 straten groot e) dus zij heel de familie opbellen opdat iemand me zou kunnen oppikken. Uiteindelijk stelde oude 80jarige opa voor om met me mee te wandelen. Ik in mijn jurkje met cowboyboots, oversized witte tas en vliegtuigzonnebril door t dorpke met opoe langs mijn zijde. Ge had de dorpenaars moeten zien kijken jong. haha. Aan de bushalte hij ook de hele tijd vloeken in t hongaars en schuchtig rond kijken. (ik versta niet veel maar dat ondertussen wel) Ik dacht : alee jong, wa is er nu... ga gewoon naar huis. Ik zal wel wachten op de bus. Maar nee. Die bleef pal aan mijn zijde tot de bus er was. Bleek nadien dat hij schrik had van al die gypsies (=zigeuners) die daar zaten en daar bleef staan om mij te beschermen. Jaja. K zie em al ne jiu-jiutsi move doen als ze aanvallen... Niet dus.
Next! Boedapest. Mijn nieuwe liefde na Szeged. Tja, als je in een boerendorp als Baja woont is elke stad echt sensatie. Ik moest in Budapest zijn samen met Moni voor een soort van training van Tempus. Toen we met de bus daar opnieuw aankwamen voelde ik me echt een beetje zenuwachtig. Ik was precies het boerke dat van het platteland kwam naar de grote onveilige stad. Hihi. Tempus wilde voor ons een hotel boeken de dag ervoor en de dag erna. 90 euro per nacht. Tsjing tsjing! Die organisatie heeft echt geld te veel ofzo. Ieder krijgt daar een eigen gigagrote kamer met 3 bedden voor hem/haar alleen. Lachen. Die avond uiteraard ook op stap met de mensen die er al waren... Uiteindeljk nog beland in Szimpla (een plek voor erasmus/internationaal volk) tot in de vroege uurtjes. Marco (mijn italiaanse collega met dreadlocks) wilde nog verdergaan maar Sönke (duitse collega, geeft economie) en ik waren moe dus wij toch maar terug met de taxi. De volgende dag hadden we namelijk een zotte saaie sessie voor de boeg. Marco dus verder en hij zijne mentor (een jonge papa-to-be en ene die goe kan drinken en feesten) verder op stap...
Sönke en zijn mentor en Móni en ik Anna (een supergrave madam die k zeker nog ga bezoeken in Budapest) en zotte Marco.
Sönke en zotte mentor van marco. Ik met Anna!
Die sessie was niet gewoon saai. Ze was echt het saaiste wat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt. Op een gegeven moment was die madam dus echt hoofdstukken van een soort van cd rom voor biologie aan het voorlezen. 1. Ik geef geen biologie en 2. zelfs als ik biologie zou geven. Wat is het nut hiervan? Een collega leerkracht (Sara) is een leerkracht beeldhouwen en één van haar mentoren is een mysterieuze madam waar ik wel mee klikte. soit... Op een gegeven moment werd het die madam echt te veel en deed die echt dé ingreep van de dag. Die staat op uit haar stoel... springt in het midden van de kring en steekt haar twee vingers (= victory) in de lucht en holt naar buiten en slaat de deur dicht. hahahaha. Niet iedereen apprecieerde de performance maar ik lag plat. Die mevrouw is 40 ofzo e. Die arty's toch... Ondertussen was ik ook aan de praat geraakt met Adam (mentor van Sara) over de expositie Körperwelten en de ethische waarde ervan. Ik gefascineerd dat ik eindelijk eens met iemand een ietwat diep gesprek kon voeren. Hij gefascineerd omdat ik kunstenaars als Abramovic kende. Adam nodigde me uit voor de opening van een expositie waar hij ook aan mee deed die avond. Zaten leuke dingen bij zoals bijvoorbeeld stukken fruit die hij aaneen naaide tot een nieuwe vorm. Heel hedendaags maar coole vorm van beeldhouwen. Na de expositie nog met Sara en haar vriend (ne kunstcriticus) en nog ne collega-leerkracht op café in het café waar schetsen van Sara hangen. Supergezellig caféke en superleuk gesprek met hare vriend. Diene kerel : arm meiske, gij hebt pech da ge niet in Boedapest zit.. Ge zou hier vanalles kunnen meemaken.... Zucht. Ik besefte mijn fout meer en meer met de minuut... De volgende dag in de prachtige stad wat rondgelopen en sightseeing gedaan, wat lopen shoppen, terug ne goeiedag gaan zeggen tegen mijn favoriete ober in één of ander caféke waar ik sinds 2 dagen om de haverklap passeerde en ne 'Szia' toegeworpen kreeg... En dan uiteindelijk naar de rand van de stad om opgepikt te worden door Mari die in Boedapest was voor één of andere geschiedeniswedstrijd met leerlingen. Ik voelde me verschrikkelijk dat ik terug moest naar Baja....
Maar ja, ik moest terug zijn voor de studentendag de volgende dag. Ik had er een eigen activiteit waarin ik zou praten over België en mijn leven. Ik voelde me echt ne celebrity met een persconferentie. En wat werd er geserveerd voor de kindjes die kwamen luisteren? Water en brood. haha. Toen ik dat opmerkte tegen Moni zei ze dat dat geen brood was maar één of ander gebak. Ja zeg... check de foto en wat denk je nu zelf?
Ik voelde me dus echt verlegen. Ik moest het opnemen tegen activiteiten als voetbal spelen, danswedstrijdjes, poker spelen, gerechten proeven enzovoort. Welke debiel wil dan komen luisteren naar t belgische grietje dat enkel Engels spreekt? Soit ja.... Van de talrijke ingeschrevenen kwamen er toch een aantal leerlingen (en vooral collega's) opdagen.Ik heb ze dan ook een aantal belangrijke nederlandse zinnetjes geleerd waaronder 'voor mij een pintje en een groot pak friet' en 'jij bent lief'. Heel de groep stamelend tegen mij : 'jij bent lief!' Cute! En jawel.. het was doorgedrongen want toen k Ramon een smsje stuurde voor zijn verjaardag antwoordde hij met 'thanks. Jij bent lief!' Leuk hé. :) Ook Janos (de pianist) kan het zinnetje al maar die mens kan al meer Nederlands dan dat en nog niet eens met een zo slechte uitspraak.... Ik weet niet hoe hij het doet maar basiszinnetjes/uitspraken verstaat die al in het nederlands en k heb die ondertussen een keer of 4 à 5 gezien. Hij zegt bijvoorbeeld altijd 'hallo!' en 'daag!'. Weird. Vanmiddag had ik zelfs een kort gesprekske met hem in het nederlands van 4 zinnekes à la. 'ik ben moe' 'ik ook' 'ben jij moe?' ...
Een volgende hoogtepunt of eerder dieptepunt is T mobile. De telecomgroep hier. Dat zijn echt dikke klootzakken en ik haat ze. Ik wil er niet veel woorden aan vuil maken maar het komt er op neer dat ik ondertussen al zo'n 45 000 forint oftewel zo'n 200 euro EXTRA heb moeten betalen aan die afzetters.. Ik ben er al woest van geweest... Ik heb er al van geschreeuwd zelfs (onmacht) en k heb onbewust Mari zelfs al een schuldgevoel bezorgd. Die debiele T mobile man kan ook geen woord engels en is ne idioot die maar half de waarheid vertelt aan zijn klanten en ze zo afzet. Dus spread the word... T MOBILE ZIJN KLOOTZAKKEN. Ik hoop dat deze vorm van viral marketing werkt (tegen mijn studenten zeg ik : viral marketing is bad! maar fuck it... ik ben té kwaad)
Ik moest mijn verdriet/frustratie dus grondig verdrinken of toch mn gedachten verzetten dus 'szondags ben k weer naar Bataszék gegaan naar de repetitie en dan verder op café met alle vrienden van Janos. Op een gegeven moment komt Norbi (cafébaas) naar mij en vraagt ie : 'hey Leen. Hungry?' ikke : ja n bikke eigenlijk. een half uur later staat daar ne spaghetti voor mijn neus die hij heeft besteld bij een restaurant. Amai, zalig. Ik dacht dat ik de busuren gecheckt had en dus savond srond een uur of tien een bus terug had maar dat bleek niet waar te zijn. Janos had een probleem met zijne (overigens belachelijk kleine en oude) auto, maar gelukkig stelde Norbi voor om me naar huis te doen nadat zijn café gesloten was. En ge moet denken dat dat ongeveer de afstand Geel-Turnhout is dus da's toch écht wel superlief dat die dat voor mij doen terwijl ik ze amper ken. Helaas moest ik wachten op een gypsie-feesten dat daar aan de gang was en die mannekes waren nogal luid en zattekes en goe aan t feesten... Alee de volgende dag zou weer de moeite worden op school. Het grappige was dat Ramon ook echt ne giga-kater had en echt niks aankon... Norbi en ikke aan de toog (waar anders?)
Jani en ik
Gelukkig was deze week maar heel kort want donderdag was het nationale feestdag! Woensdagavond had ik afgesproken met Laci (de zoon van de directrice) Hij had me voorgesteld om mijn studentenstad Pécs te tonen en dus zouden we eerst iets in Baja gaan doen. Ik naar die thuis. (kei sjiek huis met zwembad en al... rijke mensen) Zijn mama (mijn baas, haha) en papa niet thuis dus wij de wijnvoorraad checken. Echt prachtige wijnen gedronken. hahaha. Hij zei : ok, we starten met rood, dan gaan we naar rosé en dan eindigen we met wit. Wie ben ik om nee te zeggen? :D Top-begin van de vakantie, denk ik dan! Laci is de praeses van de studentenvereniging van economie in Pécs en noemde zichzelf zo wat koning van de nacht. hahaha. Vrijdag ga k waarschijnlijk naar pécs. K ben 's benieuwd. Zijn niveau van Engels is ook echt top dus opnieuw sinds lang kon ik fatsoenlijk praten/discussiëren en mede door mijn T mobile frustratie, door het feit dat leerkrachten hier maar 500 euro betaald worden en andere foute dingen in dit land werd de discussie al gauw politiek... Geleidelijk aan begin ik meer inzicht te krijgen in de (politieke) situatie en de manier waarop de mensen denken in dit land na het communisme. En geloof me, dat is niet niks... het communisme (de geest ervan) heeft op een bepaalde manier nog een grote invloed op iedereen. Maar daar zal ik wel eens een aparte blog aan wijden voor geïnteresseerden. Soit... het ging niet alleen over politiek en was ook best gezellig. Daarom kwam Laci me de volgende dag dan ook oppikken (in zijne sjieke BMW, hahaha) om ta gaan maïs plukken met zijn familie... Wij komen daar aan, aan dat veld... en zie k daar de directrice in haar jogging staan plukken. Grappige ontmoeting wel. Die pa (baas van één of ander bedrijf) ook ne kei vlotte mens die maar een handvol engels praat maar plotsklaps een conversatie met mij probeerde aan te gaan. Wij een half uurke meegeholpen en dan was het werk al gedaan. (we waren slim genoeg geweest om laat te vertrekken en dan vooral het feest nadien mee te pikken, moehahaha). Wij dus naar de paardenstal waar ook hun paard staat en nog nen hoop dieren, voor het feestmaal en lekkere wijn. Zalig en supergezellig! Laci, zijn zus en ikke na het eten ook echt afgepeigerd in de zetel omdat onze maag op springen stond. Hehe.
zusje van laci met haar paard met de nickname maxi! hilarische schapen daar!
Ff denken. Die avond is Janos nog langsgekomen om samen piano te spelen. Fun fun fun. En dan de volgende ochtend naar Szeged met Rami en zijn lieve vrouw. Eerst heeft Ramon me nog zijn vakantiehuis in Baja laten zien. Een klein schattig, gezellig huisje aan de Donau. In de zomer moet dat ZALIG zijn om met een paar vrienden te bbq'en en te kajakken ofzo... mannekelief! Ik kom dan zeker terug. :p Nadien wij naar zijn appartement waar Ana (zijn vrouw) nog aan t wachten was tot kleine Benedic wakker zou worden. Het kleine jongetje wilde nie wakker worden en Ana twijfelde of ze wel zou mee gaan... Uiteindelijk besloot ze toch maar om thuis te blijven omdat het zo'n slecht weer was en het een te groot gedoe was met de baby. Jammer. want Ana is een lief meiske en die baby is superschattig. Nu goed... wij dus met den auto naar Szeged. Overdag daar wat rondgelopen en Ramon alle plekken getoond die voor hem een emotionele waarde hadden door zijn studententijd. Zijn eerste appartement, zijn unief, zijn café waarvan hij niet weet hoe het er uit ziet omdat hij het nooit in dronken toestand zag... De talloze verhalen van Ramon en zijn maat Laci die er ondertussen was gearriveerd waren echt onbetaalbaar (en bijzonder vergelijkbaar met onze Leuvense anekdotes!) Hij mij de Tisza getoond die ik vorige keer gemist had. Bleek dat ik 100 meter voor de Tisza gestopt was en niet besefte dat een gigantische brug wel eens kon verwijzen naar een rivier. Daar heeft em mij dan ook nog om het uur mee uitgelachen. Tsja. In Szeged ook bij een bakker heeeeeeeeeeeeeeeerlijke chocoladetaart en koffie gegeten. T goeie leven jaja!
Gigachocoladecake! Lege glazen? Ja.... ! en we hebben ons best gedaan! Hier ziet u: Szabi en Ramon!
Die avond wij bij Szabi thuis een paar (eum) fleskes wijn gekraakt... en urenlang een beetje gezeverd over vanalles en nog wat. Maar het toffe is dat Ramon vloeiend Engels spreekt en ook Szabi best goed engels spreekt waardoor die ook tegen elkaar gewoon Engels spraken....Echt superchill en gezellig. Op een gegeven moment waren we de foto's aan t bezien op mijn camera waaronder foto's van de bar van Janos. En wat ziet Ramon ineens : 'een southern flag'. Dieje : eum, zijde gij in uwe vrije tijd racist? Ikke : excuseer? Blijkt dat daar in die bar een southern flag ingekaderd hangt die zoals jullie ALLEMAAL (behalve ik blijkbaar) wel weten verwijst naar de slavernij van de zuiderlingen in Amerika van eum god weet wanneer (ik nooit gemerkt en trouwens... mijn geschiedenis is blijkbaar niet zo goed op peil .. ik wist van niks) Ikke natuurlijk aangeschoten : hoppah! k zal em's rap bellen se. Tring tring. Janos pakt op. Ikke : Are you a racist? That's fucked up! Dieje : eum... he? Haha. Een heel tirade over anti-racisme en al... De rest van't weekend ikke debiele mopkes moeten aanhoren als 'rednecks' girlfriend' en 'your racist boyfriend' would like that... op niks gebaseerd natuurlijk (boyfriend? ik denk het nie! en racist? helemaal nie) maar wel hilarisch. Ikke ramon dan ook terugpakken met een verwijzing naar zijn hemd waarop een soort van leeuw stond die sterk geleek op de vlaamse leeuw die gebruikt wordt door t vlaams belang. Wij de hele tijd op internet vlaggen opzoeken om te bewijzen wie het meeste racist was. Hahaha... lang leve de wijn! rock-bar in Bataszék met naast foto's en platen van de rolling stones en andere rockers ook de confederate flag op de achtergrond! holé
(toen ik gisteren thuis kwam had ik trouwens een mailtje in mijn inbox van met de uitleg van de vlag opdat ik het niet fout zou begrijpen. hihi ocharm dieje mens)
De hele avond was echt gewoon ENE slappe lach. Nadien nog in't stad pizza gegeten en onnozel gedaan overal.... De mopkes die Ramon en ik normaal nuchter maken nu maal 10... en dan nog met droge Szabi er bij... Ge moest er bij zijn om het te snappen. ;)
De volgende dag (gisteren dus) wij het fantastische plan om te gaan hiken in Obányá (zo'n 50 km van Baja... van Szeged uit dus 150 km... dat was een ZWARE autorit). Maar t was echt prachtig! Szabi gaat me later de foto's genomen met zijne sjieke Canon. But for now I let my (not so good) pictures speak for themselves... and i'll shut up now!
Ramon was te lui om de tweede helft van de beklimming te doen dus ik alleen met Szabi verder gewapend met een camera! Mijn foto's zijn niets tegenover het werkelijke uitzicht. Zijn dure camera zal sowieso een beter resultaat geven...
Leen in Hongarije
