... de ervaringen van juffrouw Leen in het charmante Baja
29-09-2008
Hemels....
Jongens jongens jongens... Ik heb gisteren echt de lekkerste maaltijd sinds 3 weken gegeten bij Mari thuis. Gebraden eend met een knapperig korstje met appeltjes, rode kool en heerlijke aardappelpuree en natuurlijk een glaasje wijn. (oftewel `Juice` zoals Utshi het na mijn krasse uitspraak altijd noemt).
Die madam is zo een geweldig e (ook buiten haar kookkunsten). Gisterenavond besloot ik na lang twijfelen toch met Tomi terug te rijden naar Baja omdat k nog even dag wilde gaan zeggen tegen Csenge en Moni op het wijnfestival (en ook omdat k niet kei vroeg wou opstaan de volgende dag :p). En Mari vond dat echt supererg en pakte mij vast alsof ik haar kind was ofzo. Deze morgen op school net hetzelfde. Schat van een madam!
Het wijnfestival gisterenavond was trouwens nog wel gezellig. Met Moni een beetje zitten kletsen aan de oever van de Donau, een speciaal kruidig wit wijntje geproefd en dan was er een optreden van een soort Elvis Presley-imitator en band. Gezellig sfeertje maar ietwat vreemd als de dronken zwervers die ALTIJD op dezelfde bank zitten op het plein verschrikt rondkijken naar al dat gefeest of tegenovergesteld waggelend beginnen te dansen voor het podium...
Vrijdagnamiddag nam ik de bus richting Szeged voor een feestje en om wat de toerist uit te hangen. Kinga (een meisje dat ik leerde kennen via couchsurfing) wachtte me ginder op aan de bushalte en van daaruit gingen we naar haar appartementje dat eigenlijk vlak bij het centrum ligt maar toch heb je het gevoel dat je in een dorpje zit. Ideale locatie. Ze woont samen met haar vriend Silan (ja gelijk het waspoeder) en nog twee andere meisjes, Maris en een meiske dat ik niet ontmoet heb. Maris is een meisje dat afgestudeerd is als leerkracht biologie en werkt nu in ploegen bij Pick (een fabriek die salami maakt) Awtch... Een bewijs van het overaanbod aan leerkrachten, vertelde men me. Ik moet toch efkes slikken.
Een paar uur later hadden we afgesproken met hun vrienden in het centrum. Ik was blijkbaar vergeten hoe een stad er uit ziet want ik was echt euforisch. Er was een supermooie gigafontein omringd met boxen die retro-rocknroll muziek speelden, veel jonge mensen op straat en een gezellig sfeertje.
poserend voor de muziekfontein.. (op foto is ze echt niet zo mooi als in het echt)
Ietsje er van af zag ik plots een jazz-clubje met een live-optreden. Ik dolenthousiast maar het was er een beetje te vol vond iemand dus gingen we naar een andere bar. (Maar naar die jazzclub ga ik zeker terug!)
Die tweede bar was leek vanbinnen op een soort stationshal met een soort ijzeren gewelven aan het plafond. En toch was het kei gezellig. En van mijlenver was het studentenpubliek al te herkennen. Heerlijk! Was dat even anders dan Baja. Alhoewel ook hier waren meisjes met euhm nogal vreemde outfits. Lees: kort shortje tot net onder de billen (of net niet?) en een topje opdat enkel het hoognodige bedekt is. Overdadige make-up en Amy Winehouse-haren maakte hun look compleet. Entertainend echt!
Ondertussen waren ook Victor en Janos er bijgekomen. Die jongen Victor is op zijn minst eum.. bijzonder. Hij studeert theologie en filosofie en wil priester worden. Kinga zei me op voorhand dat het was omdat de meisjes hem niet wilden maar die idiote reden geloofde ik natuurlijk niet. Toen ik hem zelf vroeg waarom zei hij effectief tja als de vrouwen me niet willen Gemeenschappelijk mopje misschien? Ik hoop het. In ieder geval hij heeft al eens een tijdje in een klooster gezeten en omdat Janos (de andere vriend) mee op erasmus gaat met Silan vanaf woensdag, gaat hij nu weer een paar maanden in het klooster wonen. Haha Hij noemt zichzelf bovendien ook alcoholieker. Toen ik even zijn wijnkennis testte (druivensoorten) bleek inderdaad dat de alcohol hem niet vreemd was. Tja, wat wil je als priester die moet de hele tijd wijn drinken, toch? Voor de rest nog een greep uit zijn fantastische ietwat vreemde quotes. (en geloof me.. dit zijn maar enkelen van zijn fantastische one-liners)
Did you read Oddysea? Thats me!.
If you would shave your head, you would look like an almond. (tegen mij)
First I thought your hair was emo, but now I understand (tegen mij)
En Janos stoefte dat hij een Nederlands woordje kende. Ik benieuwd natuurlijk. Zegt hij doodserieus: Watskeburt?. Hmja juist ja.
Janos en ik gefocused op de Palinka!
Meneer pastoor aka Victor in werkplunje mss?
Kinga aan de bacardi.
En tja... dat eindigt eum...zo! Die mensen spraken eigenlijk bijna de HELE tijd Engels (ook met elkaar)! Allemaal speciaal voor mij. Ik kon echt niet vatten hoe sympathiek en lief dat eigenlijk wel niet was. Was dat weeral even anders dan vorige week op het pannenkoekenfeestje. Daarnaast werd er nu ook wel gedronken gelijk hel (lees: gelijk in de firma). De jongens begonnen met Jameson maar dat kon ik niet aan dus ik en Kinga aan de Palinka (soort typische schnaps hier). Uiteindelijk ook een speciale Palinka met honing besteld en die had de kleur ROZE! Ik weeral euforisch en hoppah ik kreeg efkes een Paris Hilton-label opgekleefd.
Maar dan ineens een drama-moment van Silan. Die kerel is dan ook een beetje vrouwelijk. Die maakt soms van die homo-heupbewegingen en eet meer chocolade dan ik en mijn vriendinnen samen ofzo. Soit. Op een gegeven moment staat die recht, smijt die 1000 Forint op tafel en loopt die weg. Ik met mijn mond open van : hu? En die anderen echt kei normaal voortpraten. Blijkt dat die gast soms van die drama-aanvallen heeft en dat die dan opeens naar huis gaat. Op zich geen probleem, ware het niet dat iedereen eigenlijk van hem afhankelijk was. Meneer waspoeder had de sleutel waardoor Kinga naar huis moest (en dus ook ik) en de jongens wilden ook niet alleen gaan dansen Wij dus een half uurke later met zn vieren strompel strompel naar huis. Die jongens kei hard zagen dat hunne maat een Janet is. De club waar we naartoe zouden gaan is naart schijnt supergraaf maar ja ik ga ZEKER nog wels terug naar Kinga en dan is Silan op erasmus dus kunnen we samen een goed feestje bouwen. ;)
De volgende ochtend was Silan zijn moodswing weer omgeslagen naar positief en was het weer heel gezellig aan de ontbijttafel. Die ontbijttafel was weer ZEER UITGEBREID gevuld. Als men mij vraagt om Hongarije te typeren is het eerste wat er uit mijn mond komt echt gastvrijheid wowtch!
De rest van de dag ben ik dan wat gaan rondzwerven door de stad. Qua architectuur is Szeged écht de moeite. Er zijn een paar parels van gebouwen.
-- een gebouw met allemaal kleine steentjes bezet. WOW
museum van één of andere Ferenc... (aka Frans X)
(Misschien) was het omdat ik de hele tijd naar boven stond te kijken maar op een gegeven moment was ik een beetje verloren gelopen (nochtans is de stad niet groot). Ik sprak een paar mensen aan en uiteindelijk was er een hilarische meneer met een fake Brits accentje die speciaal met me mee ging om een kaart te gaan zoeken van de stad. Aangezien het 13u10 was en ALLE winkels en toeristische dingen om 13 uur sluiten geen makkelijke opgave. Weer zon behulpzame Hongaar het wordt eentonig hé! Een tijdje later besloot ik te gaan shoppen in het shopping center plaza. En in één winkel had ik opeens een personal shopper. Elk stuk dat ik vastpakte werd uit mijn handen gepakt en voor mij gedragen of naar mijn privé-paskamer gebracht. Eum, ik ben ook maar een student en ga uwe winkel niet leegkopen ofzo hoor!, dacht ik. En uiteindelijk kwam er een klein meisje in het Engels aan mij vragen of ze me kon helpen. Ik dacht even dat het candid camera was. Ik vroeg haar hoe oud ze was en het kindje was 12 jaar oud. Dus dat meisje mij adviseren en zoeken naar een bepaald soort truitje dat ik zocht. Uiteindelijk een mooie witte (natuurlijk ;)) trui met boothals gevonden. Omdat ik niet met visa kon betalen zocht ik een bank en is dat meisje speciaal met me meegelopen naar de bankautomaat. Ik heb ze dan nog een privé-les gegeven over hoe ze in het vervolg in het Engels de weg naar de bank kon uitleggen. Haha. Weer een behulpzaam Hongaartje
bloemetjes
de opera als ik correct ben
schoenmaker!
Tenslotte was het 1,5 uur wachten op de bus in het busstation en 2 uur buszitten richting Baja .
Zoals je wel merkt kan ik inhoudelijk geen moer zeggen over die gebouwen. Daarom dat ik binnenkort met Ramón opnieuw ga. Hij stelt met twee opties voor : A) de toeristische namiddag-optie: een namiddag met zijn vriendin en kind gebouwen bezichtigen B) de feest en booze met mijn maten-optie: een avondje feesten met z'n maten en dan sterk crashen