Wanneer ik aanhaalde dat ik erover dacht een blog te openen waar ik hier en daar wat neerpen, kreeg ik meteen de vraag of ik iets te vertellen heb. Ik ben van mening dat alles wat ik hier neerschrijf iets is dat ik te vertellen heb, dus die vraag is alvast beantwoord. Wie het niet wil lezen, leest het niet en wat ik niet te vertellen heb, vertel ik niet. Ik lees tegenwoordig vaak artikels of hoor bepaalde onderwerpen die worden aangehaald via media en heb daar dan vaak een heel uitgesproken mening over. Omdat communicatie in het leven te schaars is, wil ik bepaalde onderwerpen bespreekbaar maken. Communicatie redt namelijk levens. Het bespaart ons van gepieker, gewoon door het te uiten op allerhande manieren. Moesten mensen altijd duidelijk communiceren, dan was de wereld zoveel mooier. Non-communicatie is een zware handicap. Ik wil niemand met de vinger wijzen of misschien wel. Verbeter ik hiermee de mens? Nope.. Spijtig genoeg niet. Het is dan in elk geval van mijn lever af en ik verrijk er mijn leven mee door het te delen.
