Maandagochtend zijn we opnieuw naar de
zusters in Bukeyé vertrokken om onze lading kleren op te halen. Hmmm het
resultaat is een beetje comme si comme sa, maar vermits enkele aanpassingen
komt dit in orde?! Steph belde ons met een prachtige verassing!!! Als jullie willen mogen jullie
vanavond in ons huisje intrekken voor de laatste week en half! We pakten alles
in en verhuisden. Quelle misère mijn valiezen zijn gekrompen :s Met 2 extra
zakken lukte het me uiteindelijk. Dit liet me realiseren dat ik een grote
triage moest doen van wat ik hier zou laten en wat terug meenemen want in Buja
wachten er nog 2 grote zakken (vol souveniers) ongeduldig om mee naar België te
vliegen. s Avonds wou ik een douche nemen. Oei, geen water in heel Muramvya. (Base lodge waar we verbleven
was de enige plaats in heel Muramvya met stromend water)Wat nu? Na 4 waterkokers en 45 minuten
later was ik proper gewassen met de hulp van bekers. Niet al te handig! Wat wel
leuk was is dat we eens zelf konden koken. Een heerlijk gerechtje dat me goed
gesmaakt heeft!Dinsdag, woensdag,
donderdag terug naar school voor de laatste week! Het einde is zo snel
genaderd! We beleefden nog een fantastische laatste week waar we samen
vriendschapsbandjes maakten en waar ik me tijdens de vrije momenten nog even
bezig hield met het maken van kadersom de school te versieren. Donderdag was het een hartverscheurend
afscheid van de kindjes, maar een mooie afronding van een onvergetelijke stage!!!
s Ochtends zijn we zeer vroeg naar rurenda
vertrokken de laatste finishing touch aan de kaders geven. Ook werden deze
opgehangen in de kantine. Gewoonweg prachtig! Iedereen in Village Imurhira
zowel leerkrachten, leerlingen als directie konden hun ogen niet van de fotos
houden. Nadien terug mijn lesjes verder gezet. s Avonds was het de verjaardag
van Aline. Valerie was eten gaan kopen. Voor een totaal van 7500 BIF (= ongeveer
3,50 euro) had ze 3 kilo rijst gekocht plus nog vele groentjes. Hiermee werd er
een groot diner klaargemaakt voor5 à 6 personen. 2 grote borden waar al deze ingrediënten op geserveerd
werden en waar we allen samen uit konden eten. Een Arabier sloot bij onze tafel
aan! Leuk manneke die een zalige woordenschat gebruikt! Maggie noemde hem: Et
mon vieux, papi toen hij dit zei schoten we allen in de lach! Tegen en man dat
je niet kent dit zeggen, maar hier is het de gewoonte! =D Nadien zetten we de
avond verder in een kleine cinéma avond op ons computertje. Papi was ook
aanwezig! :D Dinsdag en woensdag lange daagjes op school waar we les hebben
gegeven. s Avonds vertok ik naar Buja. Wat een geluk, ik kreeg een rechtstreekse
lift tot mijn destinatie!!! Donderdag genoten we terug van een heerlijk dagje
vakantie! Vrijdagavond had de Belgische familie waar we logeren een groot feest
georganiseerd! Super gezellige, leuke avond! De volgende ochtend was geen
lachertje!! Om 5u30 rinkelde mijn wekker! We maakten ons klaar voor een hele
dag uitstap. Emuri kwam ons oppikken tegen 6 uur en we vertrokken met de 4 x 4
richting Rutana. De laatste kilometers richting Faille des Allemands waren een
hel. De weg was in zeer slechte staat en aan een topsnelheid reed de auto
hierdoor! We rolden gedurende een uur van links naar rechts. Ik straalde van
geluk eens aangekomen. Ik moest weer eventjes gewoon worden om te stappen, maar
vond snel mijn evenwicht terug.We
zagen een prachtige kloof (=faille des Allemands) en een mooie waterval. Na
eventjes de toerist uitgehangen te hebben vertrokken we naar chute de Karera.
PRACHTIG!!!! Volgende stop was de warmwaterbronnen in Rumonge. Dit was echt de
max!!! Het is een kleine bron waar het water echt HEET is en waar de lokale mensen
wat in zitten te baden! We hebben er ook even pootje gebaad. pffjoeeewwww WARM
WARM WARM! Onze benen zagen gloedrood toen we eruit kwamen!!!! Nadien zijn we
nog even gaan ontspannen op een strandje in Roumonge. Na een lange dag en 475
KILOMETER later, een overreden kip (ik riep nog pas op pas op een KIIIIIP, geen reactie en floeppp de bandjes van de auto erover en dood was ie !!) kwamen we terug aan
in Buja. Zondag was een complete rustdag waar ik echt letterlijk niet veel heb
gedaan. Doet eens deugd! =D Het einde nadert snel. Binnen 1week en half is het
mooie avontuur al gedaan! P.S. mama / papa vergeet me dan niet te komen halen
hé! =D
s Ochtends zijn we zeer vroeg naar rurenda
vertrokken de laatste finishing touch aan de kaders geven. Ook werden deze
opgehangen in de kantine. Gewoonweg prachtig! Iedereen in Village Imurhira
zowel leerkrachten, leerlingen als directie konden hun ogen niet van de fotos
houden. Nadien terug mijn lesjes verder gezet. s Avonds was het de verjaardag
van Aline. Valerie was eten gaan kopen. Voor een totaal van 7500 BIF (= ongeveer
3,50 euro) had ze 3 kilo rijst gekocht plus nog vele groentjes. Hiermee werd er
een groot diner klaargemaakt voor5 à 6 personen. 2 grote borden waar al deze ingrediënten op geserveerd
werden en waar we allen samen uit konden eten. Een Arabier sloot bij onze tafel
aan! Leuk manneke die een zalige woordenschat gebruikt! Maggie noemde hem: Et
mon vieux, papi toen hij dit zei schoten we allen in de lach! Tegen en man dat
je niet kent dit zeggen, maar hier is het de gewoonte! =D Nadien zetten we de
avond verder in een kleine cinéma avond op ons computertje. Papi was ook
aanwezig! :D Dinsdag en woensdag lange daagjes op school waar we les hebben
gegeven. s Avonds vertok ik naar Buja. Wat een geluk, ik kreeg een rechtstreekse
lift tot mijn destinatie!!! Donderdag genoten we terug van een heerlijk dagje
vakantie! Vrijdagavond had de Belgische familie waar we logeren een groot feest
georganiseerd! Super gezellige, leuke avond! De volgende ochtend was geen
lachertje!! Om 5u30 rinkelde mijn wekker! We maakten ons klaar voor een hele
dag uitstap. Emuri kwam ons oppikken tegen 6 uur en we vertrokken met de 4 x 4
richting Rutana. De laatste kilometers richting Faille des Allemands waren een
hel. De weg was in zeer slechte staat en aan een topsnelheid reed de auto
hierdoor! We rolden gedurende een uur van links naar rechts. Ik straalde van
geluk eens aangekomen. Ik moest weer eventjes gewoon worden om te stappen, maar
vond snel mijn evenwicht terug.We
zagen een prachtige kloof (=faille des Allemands) en een mooie waterval. Na
eventjes de toerist uitgehangen te hebben vertrokken we naar chute de Karera.
PRACHTIG!!!! Volgende stop was de warmwaterbronnen in Rumonge. Dit was echt de
max!!! Het is een kleine bron waar het water echt HEET is en waar de lokale mensen
wat in zitten te baden! We hebben er ook even pootje gebaad. pffjoeeewwww WARM
WARM WARM! Onze benen zagen gloedrood toen we eruit kwamen!!!! Nadien zijn we
nog even gaan ontspannen op een strandje in Roumonge. Na een lange dag en 475
KILOMETER later kwamen we terug aan
in Buja. Zondag was een complete rustdag waar ik echt letterlijk niet veel heb
gedaan. Doet eens deugd! =D Het einde nadert snel. Binnen 1week en half is het
mooie avontuur al gedaan! P.S. mama / papa vergeet me dan niet te komen halen
hé! =D
Hier in Burundi doen we niet de brug. Dus leuk
lesgegeven in de voormiddag! In de namiddag zijn we naar Buja vertrokken om
toch een beetje te genieten van het lange weekend. We zijn naar een winkeltje
Mutoyi gegaan waar prachtige spullen te koop stonden. Natuurlijk heb ik mijn
portemonnee bovengehaald!! =D s Avonds zijn we met de belgen naar een chinees
restaurant gegaan! WEERAL rijst, maar het was wel SUPER lekker! Dinsdag was het
dan wel een dagje vakantie maar er stonden nog een hele hoop taken ongeduldig op
mij te wachten. Dus goed doorgewerkt en zowel ik als mijn taakjes zijn blij!
(Dank u HUB voor dit leuke werk, NOT :p) Woensdagavond terug naar Village
Imuhira gegaan! Ik vind het er echt leuk om les
te geven dus het is echt een plezier om naar daar te gaan! En het kersje op de
taart van vandaag was dat we s avonds werden uitgenodigd bij de Zwitsers thuis!!!
De papa van Steph had een doos opgestuurd vol lekkernijen zoals: fois gras,
gedroogde tomaatjes, ... en nog zoveel meer, gemengd met heerlijke groentjes!
Wat een feestmaal! Donderdag en vrijdag lesgegeven! En vrijdag in de late
namiddag vertrokken we naar Bukeye om onze kleren te gaan bekijken. Maar
vooraleer we daar aankwamen was het eerst een verschrikkelijke rit! In de bus waren
we allemaal lekker dicht op elkaar gepropt en er was een man steeds aan het
babbelen, maar ik had echt geen zin om te babbelen maar hij bleef maar gaan en
plus de man naast hem was aan het overgeven dus niet gezellig. Ik besloot mijn
ogen dan maar toe te doen voor het ritje. Opeens werd ik uit mijn slaap gerukt door een hevige boer van een Burundees gepaard met VEEL
overgeefsel. De bus kreeg namelijk een prachtig kleedje! OVERAL was er, gelukkig
kuiste hij dit met zijn T-shirt op :p en dan t beste vanal er kwam een man de
bus op en koos ongelukkig de slechte plaats, nl waar er was op overgegeven.
Zonder er iets van te weten bleef hij daar zitten, straf dat niemand hem iets
heeft gezegd :p Kheb me doodgelachen! =D Zaterdagochtend zijn we vroeg naar
Kirundo vertrokken. En hebben we lac aux oiseau gezien. Super mooie omgeving.
We besloten daar dan ook een wandeling te maken en op onze wandeling bezochten
we de huisjes van mensen. Veel kon je binnen in de huisjes niet zien het is er
pikkedonker binnen! Gelukkig bestaat er een fototoestel met flash zo kan je
daarna zien wat je in het echt hebt gezien :D Een flinke wandeling waar we
genoten van de kindjes die samen met ons mee stapten! Ook bezochten we een
fabriekje waar ze palmolie en ananaswijn maken. Benieuwd naar de smaak van die
ananaswijn, dus hebben we beide een flesje gekocht om eens te proeven!Van een minuut op een andere minuut
verwelkomde ons een heerlijke, frisse regen. We gebruikten bananenbladeren om
ons te beschutten. Met al die wind dat er was vloog mijn paraplu alle kanten
op =D KLETSNAT kwamen we terug aan in Kirundo :D in auberge du Nord waar we
blijven overnachten. Zondag in de voormiddag gingen we naar Kigozi in Kirundo
voor een boottochtje dat ons naar een eiland bracht. Benieuwd of daar werkelijk
iemand zou wonen of niet? Eens aangekomen, bleek het eerst alsof er niemand
woonde, maar na enkele meters zagen we kleine huisjes en mensen.
Ook hier stapten vele kindjes met ons mee tijdens een wandeling. Super leuk!
Maandag, 7 mei zondag, 13 mei 2012
Maandag en dinsdag terug lesgegeven in Village
Imuhira. De laatste weken heb ik zeer goed geslapen en de moskee zelden
gehoord. Maar nu sinds enkele dagen is er een nieuwe man die voor de moskee
praat. Het gebrabbel is 1000X erger als voordien en duurt ook dubbel zolang.
Volgens mij heeft hij ook aan de volumeknop van de 4 luidsprekers gechipoteerd!
Na 2 maanden te mogen genieten van dit 5 dagelijks concert kan ik je meedelen
dat dit een debutant is. Maar oefening baart kunst hopelijk voor de komende
weken! Woensdagochtend zijn we naar de markt van Gatabo gegaan op zoek naar wol
om macraméarmbandjes te maken met de kindjes van Village Imuhira. Je vind er
werkelijk zo goed als alles terug behalve wol!!! Het zal voor volgende week
zijn als we naar Buja gaan. Nadat we les hebben gegeven in de namiddag is er
een vriend van ons prins Charles, die ons heeft rondgeleid doorheen Muramvya
om al het hystrische ergoed te bezichtigen. Zoals vb: Het oude huis van de
koningen,...
Kennedy, meester van het 6de leerjaar stelde me
voor om mee te gaan joggen! 30 minuten lang lopen in de heuvels. BERGOP,
BERGOP, BERGOP en BERGAF !!! Het was zwaar, afzien en DOORBIJTEN! Alle 64
kinderen met Kennedy die voorop liep en op zijn fluitje blies voor het ritme
begonnen we aan de lange jogging. Alle kinderen zingen liederen en dit geeft je
moed om door te bijten! Maar bon teveel bergop is teveel hé. Eventjes 5 (of 10
:p) minuten stappen tot ik die überlange berg op was en dan kon ik weer
doorgaan, de meisjes vonden het leuk zo konden ze ook een beetje stappen! De
jongens en enkele meisjes lopen echt aan een zeer snel tempo, bijna aan het
spurten. In de bergaf lukte het me wel om ze bij te blijven! =D Genietend van
de liedjes die ze zongen bleef ik volhouden tot het einde! Eens aangekomen
moesten ze met me lachen omdat ik er zo rood als een tomaat uitzag! Toch heb ik even tijd nodig gehad om te
bekomen! Gisteren hebben ze in de schrijnwerkerij kaders gemaakt voor mijn
fotos in te plaatsen ( die ik naar mijn ouders had doorgestuurd en die mijn
ouders uit België hebben meegenomen). In de namiddag heb ik
lesgegeven en nadien heb ik deze stukjes hout geschilderd om ze dan morgen om
te vormen tot mooie kaders met de fotos in. Deze kaders zullen een mooie
plaats krijgen in de kantine. Jammer genoeg is het meer werk dan verwacht en
neemt het iets langer tijd omdat ik dit moet combineren met lesgeven dus
besloten we om er maandagochtend terug mee aan de slag te gaan. Vrijdagavond
organiseerden de Zwitsers een reggae feestje ( ter nagedachtenis van het
overlijden van Bob Marley) . Het was super leuk! Heel de nacht reggae, enkele
consumpties en vele Burundezen met grappige kapsels en een goei ambiance!!!
Vroeg in de ochtend besloten we dat het tijd was voor ons doorenroosslaapje.
Zaterdagochtend was het opstaan hard, maar zijn we toch naar Ruygi vertrokken.
Super lange rit tot daar maar eens aangekomen bezochten we la maison Shalom
van Maggie. Ook hebben enkele kinderen van ons daar het ziekenhuis, le cinéma
des anges getoond. Allemaal super mooi! (La
maison shalom: In 1993 toen de tutsis uitgemoord werden door de hutus heeft
Maggie besloten om keiveel tutsi kinderen te redden. Eerst waren dit er 25,
nadien veel meer. Ze heeft deze kinderen verstopt en beschermt en voorzien van
het nodige eten dat ze vond m.a.w. ze heeft zeer goed voor hen gezorgd en zo
besloot ze een tehuis te vormen voor deze weeskinderen. Ook heeft ze fondsen gekregen
van andere Europese landen en heeft ze dit nog uitgebreid met hospitaal ed. Nu
worden er al 100-den kinderen door haar geholpen.)
Zondag zijn we naar Kiganda gegaan. Onze
motorboys duwden het gaspedaal diep in en we vlamden door de heuvels. Goed vasthouden
was de boodschap! Zeer snel waren we dan ook op onze bestemming aangekomen. Le
traité de Kiganda: Wanneer de Burundische koning gedwongen werd door de Duitsers
om hun macht aan te nemen. De Duitsers werden officieel herkend. De Burundezen
hadden zich kei hard verdedigd tegen de Duitsers, ook hebben ze lang weerstand
geboden tegen de Duitse invasie en moesten ze daarvoor kei veel betalen wanneer
ze zich toch overgaven. In de traité stond uitgeschreven wat ze allemaal
moesten betalen, maar ook wat hun rol was in de nieuwe kolonie. Ook zagen we de
Koninklijke bomen. Elke keer als de koning ergens naartoe ging plantte hij zon
boom. Nadien zijn we het vroegere huis van de koning van Burundi die weerstand
had geboden tegen de Duitsers gaan bezichtigen.
s Avonds komen we terug aan in het
vertrouwde Burundi. Net aangekomen en ik krijg meteen al een telefoontje van
Valerie: Binnen 1 uur is er een trouwfeest, kan je ook komen? Super snel
maakte ik me klaar. Het hotel had voor mij een taxi geregeld tot aan het
trouwfeest. Eens aangekomen vroeg ik aan mensen waar ik Guy, Stephan, Martha en
Valerie kon vinden. Nergens te vinden!!! Zeer snel realiseerde ik me dat ik op
het verkeerde trouwfeest was. Gelukkig was er een lieve man die mij de weg
heeft getoond tot aan mijn juiste bestemming. Natuurlijk na al deze
misverstanden kwam ik veel te laat aan en waren de mensen al weg. Rolalala
miserie! =D Een geluk bij een ongeluk passeerden Valerie en compagnie net in
een auto. Daar ben ik dan snel bij ingesprongen. Zeer benieuwd naar welke
destinatie ik nu gebracht ging worden. We waren uitgenodigd bij de bruid thuis voor het avondmaal.
Eens daar hebben we eerst gezellig gebabbeld en een glaasje gedronken.
Vervolgens werden we met een auto vervoerd naar het avondmaal. WAUUUUUWWW was
mijn eerste indruk toen ik daar aankwam!!! Jazzmuziek, prachtig gedekte
tafeltjes verlicht door kaarsjes, heerlijke eten à volonté, de bruidstaart,...
Echt magisch!! Tot laat in de nacht genoten we van deze heerlijke avond!
16 april tot 20 april 2012
Maandag zijn we in de voormiddag naar de
markt geweest. Ik voelde me er weer helemaal thuis: een spinnenweb van
winkeltjes, dozen, kratten op elkaar, groenten à volonté. Doorheen gangetjes
loop je heen en weer, bijna verloren tussen de goederen. Steeds wordt er aan je
getrokken om de goederen te tonen die er worden verkocht. Een massa volk die
rondom jou hangt om toch hun beste producten aan jou te kunnen verkopen. En
natuurlijk het belangrijkste: AFDINGEN!!! Wat niet steeds makkelijk is, want
wat is nu echt de juiste en beste prijs. Op deze centrale markt kun je
effectief alles kopen van tandpasta tot geiten. Dus wonder bij wonder heb ik al
de spulletjes gevonden die ik nodig had.In de namiddag zijn we terug vertrokken naar Baze-lodge en hebben we ons
terug geïnstalleerd. Heel wat werk hoor om weer 2 gigantische valiezen uit te
pakken en bovendien nog ordelijk te rangschikken in mijn kamertje zonder kast!
Dinsdag zijn we van s ochtends vroeg
tot s avonds laat op school gebleven. De 20 minuten durende busrit kwam me als een bekend melodietje in de oren!
Rechts van mij is er een vrouw aan het zingen, links van mij is er een vrouw
aan het overgeven, vooraan zit er een man de bijbel te lezen. Zoals gewoonte
vlamt de taxichauffeur met zijn autootje doorheen de bochten! Een hele dag heb ik gewerkt i.v.m. de
correspondentie met mijn klas in België. De leerlingen van het 6de
leerjaar in België, Wauterbos, hadden een prachtige doos vol met didactisch
materialen gemaakt. Ook hadden ze er enkele hartverwarmende brieven ingestoken.
Al dit materiaal heb ik aan de leerlingen getoond en verteld dat we er in de
loop van de komende weken mee tewerk zullen gaan in de Franse lessen
taalinitiatie. Enthousiast waren ze zeker! Ook werden de brieven voorgelezen en
beantwoord. De fotos en tekening van de leerlingen werden opgehangen. Mijn
klasje van het 6de leerjaar in Burundi was zo blij met dit mooie
geschenk! Ze konden hun ogen bijna niet geloven wat de klas in België voor hen
had gedaan! . Dank u juf Chantal en leerlingen van het 6de leerjaar!
De kinderen en ook ik appreciëren het enorm!
Woensdag zijn we samen met mijn mama en
papa naar Gitega gegaan. Een zeer mooi dorpje waar we de markt hebben bezocht.
Veel gezelliger dan de markt in Bujumbura! Ook zijn we naar een houtbewerker
gegaan! Wauuww hij maakt prachtige dingen in hout! Van bikkenhouders, vazen,
standbeelden,... tot alles wat je je maar kan inbeelden! Gewoonweg prachtig!!! Mij
kennende kon ik met niet inhouden en heb ik ook een kleine bestelling gemaakt.
Eens benieuwd naar het resultaat dat ik binnen enkele weken zal zien! Nadien
zijn we met zn allen naar het schooltje in Rurende, village Imuhira, gegaan. Eerst
hebben mijn ouders een rondleiding gekregen in het schooltje: schrijnwerkerij
en vervolgens voorgesteld in al de klasjes! Leuk leuk leuk!!! Daarna hebben ik
en mijn ouders met het 6de leerjaar het grote complimentenspel
gespeeld! De klas werd in groepjes verdeeld en per groepje kregen ze een
opdracht. Indien de opdracht geslaagd was kregen ze een ster waar eencompliment op geschreven staat. Niet
enkel de kinderen mochten participeren, maar natuurlijk zoals je me kent moet
iedereen zijn ster verdienen! Dus ook de leerkrachten. Zij speelden een
prachtig stukje poppenkast! De leerlingen vonden het schitterend en lachten
zeer luid met de goede humor van mijn leerkracht! Gelukkig waren mijn ouders er
ook om een beetje mee te observeren. Want met 64 leerlingen een groot spel
spelen vraagt veel organisatie! De leerkrachten en leerlingen vonden het een
super leukspel en zelf vond ik
het ook zeer geslaagd! Volgens mij waren mijn ouders een beetje veel onder de indruk! Ze hadden net
zoals ik en al de andere een schitterende dag beleefd! Samen heb ik ze
meegenomen naar Salama, lokaal restaurantje ergens in de straat, om ze eens te
laten proeven van het lokale eten dat we zo goed als dagelijks eten: bonen,
lenga lenga, rijst met zand en steentjes tussen! Volgens mij is het mijn papa
niet goed bekomen. Hij was er een beetje ziek van geworden. J
Donderdag heb ik vervolgens nog eens een
hele dag met mijn klasje gewerkt i.v.m. decorrespondentiedoos die wij zouden meegeven aan het klasje
in België. De druk werd hoog! Vrijdag moest alles af zijn zodat mijn ouders de
doos mee naar België konden nemen! Tegen 1000km/uur gingen we allen aan de
slag. s Avonds was ik helemaal uitgeteld en ben ik vroeg in mijn bedje
gekropen!
Vrijdag was de laatste dag van mijn
ouders in Burundi dus besloot ik nog een laatste dag met hen door te brengen. Wat
is de tijd toch snel voorbij gegaan. In het beginnen was het aftellen tot ze
kwamen en nu was het opeens al het vertrek. s Avonds zaten mijn ouders op het
vliegtuig naar het koude België. Maar hier blijft de tijd niet stil staan, s
avonds werden we uitgenodigd bij Belgen om thais te komen eten! Mmmmjaamieeee
onbeschrijfelijk hoe lekker het was! Het hele weekend brachten we bij hen door!
Zaterdagochtend zijn we vertrokken naar
Bleu Bay. Dit is een prachtig strandje aan het Tanganyika meer. Nou ja het weer
zat niet mee. Opeens begon het te regen. Hierdoor schitterden er precies
allemaal prachtige glinstertjes op het water. Het was super magisch! We
besloten om een duikje te nemen! Ik bleef dicht bij het trapje. Ik had namelijk
de dag ervoor gehoord dat er een vrouw gebeten was (ergens in het tanganiyka
meer )door een hippo en dat al haar ingewanden er bijna uitwaren. Gelukkig
stelt de vrouw het nu relatief goed. Ook zwemmen er krokodillen. Dus dicht bij
mijn trapje heb ik toch genoten van het heerlijke water! Gelukkig klaarde het
op in de namiddag en kwam het zonnetje erdoor!
Zondag nodigden ze ons uit voor een boottocht
op het Tanganyika meer! ZALIG!
Mijn eerste ervaring met het wakeboard. Wat is dit moeilijk zeg! Onmogelijk
voor ons (Valerie en ik) om erop recht te raken. Gelukkig was er nog de boei.
Dit was niet zo moeilijk! Hier moest je gewoon opliggen en wachten tot je niet
meer kan houden en eraf gezwierd werd! Weer werd er een uitzonderlijke maaltijd
klaargemaakt. Vele groentjes met frietjes en stukjes vlees voor in de fondue:
krokodil, kangoeroe, zebra. Wel kreeg ik het niet over mijn hart om meer dan 1
stukje te nemen! Nog even snel enkele stoffen gekocht op de markt om hiervan
kleren te laten maken.Na een
super weekend keerden we maandag terug naar Baze lodge. Heel de namiddag les
gegeven aan mijn klasje. Het was super leuk! Zoals altijd! Het is leuk om
sommige leerlingen zeer hard te zien evolueren!
Van maandag tot donderdag lesgegeven!
Vrijdag was er geen les want er was een grote vergadering gepland tussen de
leerkrachten. Zalig, lang weekend! Het weekend begon zeer goed! NOT! s Avonds
net voor ik mij wou installeren voor een filmpje dacht ik: Ik zal mijn bed
eens mooi opmaken zodat ik lekker goed kan slapen. Ik schut mijn eerste laken
uit. 3 insectjes vallen op de grond. (och kan geen kwaad :D) Ik schut mijn 2de
laken uit, stuk of 10 beestjes vallen op grond. Last but not least schud ik
mijn laatste laken uit en nog meer beestjes vallen op grond. Mon dieu ik raak
in PANIEK.. Ik keek in mijn badkamer OVERAL waren deze beestjes. Dees was dus
absoluut niet meer normaal! Ik ga naar Valerie en vraag haar of ze er ook last
van heeft. Een beetje maar antwoordde ze. Vervolgens ga ik terug naar mijn
kamer. Een volledig uur hield ik me bezig met het doden van die beestjes!Het was lekker gezellig, rondom mij
lagen een hele boel lijkjes gesneuveld door mijn teenslippers. Normaal ben ik geen
Cruela Devil, maar deze beestjes zijn gevaarlijk! Ze veroorzaken namelijk brandwonden.
RUST dacht ik eindelijk maar ze stroomden in kolonies onder mijn deur terug
naar binnen. Gelukkig kwam Valerie naar me toe en zei ze: De invasie is van
die insecten is bij mij ook begonnen, ze zitten ook OVERAL: plafond, bed,
gordijnen, grond,... Letterlijk zijn we uit onze kamer gevlucht en zochten we
onderdak in de kamer naast ons!
Vrijdag in de namiddag werden we
uitgenodigd bij Alain thuis in Bougarama. Cheese and wine!! s Avonds werden we
uitgenodigd om bij Italianen te komen eten. Samen maakten we de maaltijd klaar.
Inclusief zelfgemaakt brood en een handmade pizza :D
Zaterdag ochtend vertrokken we naar Bukeye
en gaven we onze gekochte stoffen aan de zusters zodat zij hier mooie kleren
voor ons uit kunnen naaien! Ben benieuwd voor het resultaat dat volgende week
klaar zal zijn. In de namiddag zijn we naar Kibira gegaan. Prachtige bossen met
zeer mooie thesas. Het is gewoon tot rust komen in de natuur! Eventjes weg uit
al het gestaar dat je minuutelijks meemaakt. s Avonds komen we in Base lodge.
Regen, donder, bliksem, geen elektriciteit,... Welkom in mijn donkere kamer.
Gelukkig keert de elektriciteit snel terug!
Zondag gingen we naar Rutegama. In de
voormiddag zijn we naar de mis gegaan. Zeer mooi om te zien! De kerk zat stoempevol!
Er werd gedanst en gezongen. Zeer leuke ervaring!!! In de namiddag werden we
uitgenodigd door enkele leerkrachten van bij ons op school. Onze eerste stop was
bij Dieudonné, leerkracht 1ste leerjaar. Hij stelde ons voor aan
zijn gezien en zijn zus schotelde ons een heerlijke maaltijd voor! De 2de
stop was bij Salvator & Emanuellique ( leerkracht 4de en 5de
leerjaar). Hier kreeg ik een uitgebreide rondleiding doorheen het huis. We aten
lekkere marakoejas (vruchtje) en mangos! Onderweg naar onze derde en laatste
stop, pauzeerden we even in de cabaret en dronken een glaasje met nog enkele
andere leerkrachten en de directeur van ons schooltje. Onze laatste stop was
bij Pelagie (= super lieve vrouw, leerkracht 3de leerjaar)ook zij leidde ons rond in haar huisje
en we kregen heerlijke mandarijntjes voorgeschoteld. Ook dit was zoals de vele
andere dagen een formidabele dag!
s Avonds komen we terug aan in het
vertrouwde Burundi. Net aangekomen en ik krijg meteen al een telefoontje van
Valerie: Binnen 1 uur is er een trouwfeest, kan je ook komen? Super snel
maakte ik me klaar. Het hotel had voor mij een taxi geregeld tot aan het
trouwfeest. Eens aangekomen vroeg ik aan mensen waar ik Guy, Stephan, Martha en
Valerie kon vinden. Nergens te vinden!!! Zeer snel realiseerde ik me dat ik op
het verkeerde trouwfeest was. Gelukkig was er een lieve man die mij de weg
heeft getoond tot aan mijn juiste bestemming. Natuurlijk na al deze
misverstanden kwam ik veel te laat aan en waren de mensen al weg. Rolalala
miserie! =D Een geluk bij een ongeluk passeerden Valerie en compagnie net in
een auto. Daar ben ik dan snel bij ingesprongen. Zeer benieuwd naar welke
destinatie ik nu gebracht ging worden. We waren uitgenodigd bij de bruid thuis voor het avondmaal.
Eens daar hebben we eerst gezellig gebabbeld en een glaasje gedronken.
Vervolgens werden we met een auto vervoerd naar het avondmaal. WAUUUUUWWW was
mijn eerste indruk toen ik daar aankwam!!! Jazzmuziek, prachtig gedekte
tafeltjes verlicht door kaarsjes, heerlijke eten à volonté, de bruidstaart,...
Echt magisch!! Tot laat in de nacht genoten we van deze heerlijke avond!
16 april tot 20 april 2012
Maandag zijn we in de voormiddag naar de
markt geweest. Ik voelde me er weer helemaal thuis: een spinnenweb van
winkeltjes, dozen, kratten op elkaar, groenten à volonté. Doorheen gangetjes
loop je heen en weer, bijna verloren tussen de goederen. Steeds wordt er aan je
getrokken om de goederen te tonen die er worden verkocht. Een massa volk die
rondom jou hangt om toch hun beste producten aan jou te kunnen verkopen. En
natuurlijk het belangrijkste: AFDINGEN!!! Wat niet steeds makkelijk is, want
wat is nu echt de juiste en beste prijs. Op deze centrale markt kun je
effectief alles kopen van tandpasta tot geiten. Dus wonder bij wonder heb ik al
de spulletjes gevonden die ik nodig had.In de namiddag zijn we terug vertrokken naar Baze-lodge en hebben we ons
terug geïnstalleerd. Heel wat werk hoor om weer 2 gigantische valiezen uit te
pakken en bovendien nog ordelijk te rangschikken in mijn kamertje zonder kast!
Dinsdag zijn we van s ochtends vroeg
tot s avonds laat op school gebleven. De 20 minuten durende busrit kwam me als een bekend melodietje in de oren!
Rechts van mij is er een vrouw aan het zingen, links van mij is er een vrouw
aan het overgeven, vooraan zit er een man de bijbel te lezen. Zoals gewoonte
vlamt de taxichauffeur met zijn autootje doorheen de bochten! Een hele dag heb ik gewerkt i.v.m. de
correspondentie met mijn klas in België. De leerlingen van het 6de
leerjaar in België, Wauterbos, hadden een prachtige doos vol met didactisch
materialen gemaakt. Ook hadden ze er enkele hartverwarmende brieven ingestoken.
Al dit materiaal heb ik aan de leerlingen getoond en verteld dat we er in de
loop van de komende weken mee tewerk zullen gaan in de Franse lessen
taalinitiatie. Enthousiast waren ze zeker! Ook werden de brieven voorgelezen en
beantwoord. De fotos en tekening van de leerlingen werden opgehangen. Mijn
klasje van het 6de leerjaar in Burundi was zo blij met dit mooie
geschenk! Ze konden hun ogen bijna niet geloven wat de klas in België voor hen
had gedaan! . Dank u juf Chantal en leerlingen van het 6de leerjaar!
De kinderen en ook ik appreciëren het enorm!
Woensdag zijn we samen met mijn mama en
papa naar Gitega gegaan. Een zeer mooi dorpje waar we de markt hebben bezocht.
Veel gezelliger dan de markt in Bujumbura! Ook zijn we naar een houtbewerker
gegaan! Wauuww hij maakt prachtige dingen in hout! Van bikkenhouders, vazen,
standbeelden,... tot alles wat je je maar kan inbeelden! Gewoonweg prachtig!!! Mij
kennende kon ik met niet inhouden en heb ik ook een kleine bestelling gemaakt.
Eens benieuwd naar het resultaat dat ik binnen enkele weken zal zien! Nadien
zijn we met zn allen naar het schooltje in Rurende, village Imuhira, gegaan. Eerst
hebben mijn ouders een rondleiding gekregen in het schooltje: schrijnwerkerij
en vervolgens voorgesteld in al de klasjes! Leuk leuk leuk!!! Daarna hebben ik
en mijn ouders met het 6de leerjaar het grote complimentenspel
gespeeld! De klas werd in groepjes verdeeld en per groepje kregen ze een
opdracht. Indien de opdracht geslaagd was kregen ze een ster waar eencompliment op geschreven staat. Niet
enkel de kinderen mochten participeren, maar natuurlijk zoals je me kent moet
iedereen zijn ster verdienen! Dus ook de leerkrachten. Zij speelden een
prachtig stukje poppenkast! De leerlingen vonden het schitterend en lachten
zeer luid met de goede humor van mijn leerkracht! Gelukkig waren mijn ouders er
ook om een beetje mee te observeren. Want met 64 leerlingen een groot spel
spelen vraagt veel organisatie! De leerkrachten en leerlingen vonden het een
super leukspel en zelf vond ik
het ook zeer geslaagd! Volgens mij waren mijn ouders een beetje veel onder de indruk! Ze hadden net
zoals ik en al de andere een schitterende dag beleefd! Samen heb ik ze
meegenomen naar Salama, lokaal restaurantje ergens in de straat, om ze eens te
laten proeven van het lokale eten dat we zo goed als dagelijks eten: bonen,
lenga lenga, rijst met zand en steentjes tussen! Volgens mij is het mijn papa
niet goed bekomen. Hij was er een beetje ziek van geworden. J
Donderdag heb ik vervolgens nog eens een
hele dag met mijn klasje gewerkt i.v.m. decorrespondentiedoos die wij zouden meegeven aan het klasje
in België. De druk werd hoog! Vrijdag moest alles af zijn zodat mijn ouders de
doos mee naar België konden nemen! Tegen 1000km/uur gingen we allen aan de
slag. s Avonds was ik helemaal uitgeteld en ben ik vroeg in mijn bedje
gekropen!
Vrijdag was de laatste dag van mijn
ouders in Burundi dus besloot ik nog een laatste dag met hen door te brengen. Wat
is de tijd toch snel voorbij gegaan. In het beginnen was het aftellen tot ze
kwamen en nu was het opeens al het vertrek. s Avonds zaten mijn ouders op het
vliegtuig naar het koude België. Maar hier blijft de tijd niet stil staan, s
avonds werden we uitgenodigd bij Belgen om thais te komen eten! Mmmmjaamieeee
onbeschrijfelijk hoe lekker het was! Het hele weekend brachten we bij hen door!
Zaterdagochtend zijn we vertrokken naar
Bleu Bay. Dit is een prachtig strandje aan het Tanganyika meer. Nou ja het weer
zat niet mee. Opeens begon het te regen. Hierdoor schitterden er precies
allemaal prachtige glinstertjes op het water. Het was super magisch! We
besloten om een duikje te nemen! Ik bleef dicht bij het trapje. Ik had namelijk
de dag ervoor gehoord dat er een vrouw gebeten was (ergens in het tanganiyka
meer )door een hippo en dat al haar ingewanden er bijna uitwaren. Gelukkig
stelt de vrouw het nu relatief goed. Ook zwemmen er krokodillen. Dus dicht bij
mijn trapje heb ik toch genoten van het heerlijke water! Gelukkig klaarde het
op in de namiddag en kwam het zonnetje erdoor!
Zondag nodigden ze ons uit voor een boottocht
op het Tanganyika meer! ZALIG!
Mijn eerste ervaring met het wakeboard. Wat is dit moeilijk zeg! Onmogelijk
voor ons (Valerie en ik) om erop recht te raken. Gelukkig was er nog de boei.
Dit was niet zo moeilijk! Hier moest je gewoon opliggen en wachten tot je niet
meer kan houden en eraf gezwierd werd! Weer werd er een uitzonderlijke maaltijd
klaargemaakt. Vele groentjes met frietjes en stukjes vlees voor in de fondue:
krokodil, kangoeroe, zebra. Wel kreeg ik het niet over mijn hart om meer dan 1
stukje te nemen! Nog even snel enkele stoffen gekocht op de markt om hiervan
kleren te laten maken.Na een
super weekend keerden we maandag terug naar Baze lodge. Heel de namiddag les
gegeven aan mijn klasje. Het was super leuk! Zoals altijd! Het is leuk om
sommige leerlingen zeer hard te zien evolueren!
Van maandag tot donderdag lesgegeven!
Vrijdag was er geen les want er was een grote vergadering gepland tussen de
leerkrachten. Zalig, lang weekend! Het weekend begon zeer goed! NOT! s Avonds
net voor ik mij wou installeren voor een filmpje dacht ik: Ik zal mijn bed
eens mooi opmaken zodat ik lekker goed kan slapen. Ik schut mijn eerste laken
uit. 3 insectjes vallen op de grond. (och kan geen kwaad :D) Ik schut mijn 2de
laken uit, stuk of 10 beestjes vallen op grond. Last but not least schud ik
mijn laatste laken uit en nog meer beestjes vallen op grond. Mon dieu ik raak
in PANIEK.. Ik keek in mijn badkamer OVERAL waren deze beestjes. Dees was dus
absoluut niet meer normaal! Ik ga naar Valerie en vraag haar of ze er ook last
van heeft. Een beetje maar antwoordde ze. Vervolgens ga ik terug naar mijn
kamer. Een volledig uur hield ik me bezig met het doden van die beestjes!Het was lekker gezellig, rondom mij
lagen een hele boel lijkjes gesneuveld door mijn teenslippers. Normaal ben ik geen
Cruela Devil, maar deze beestjes zijn gevaarlijk! Ze veroorzaken namelijk brandwonden.
RUST dacht ik eindelijk maar ze stroomden in kolonies onder mijn deur terug
naar binnen. Gelukkig kwam Valerie naar me toe en zei ze: De invasie is van
die insecten is bij mij ook begonnen, ze zitten ook OVERAL: plafond, bed,
gordijnen, grond,... Letterlijk zijn we uit onze kamer gevlucht en zochten we
onderdak in de kamer naast ons!
Vrijdag in de namiddag werden we
uitgenodigd bij Alain thuis in Bougarama. Cheese and wine!! s Avonds werden we
uitgenodigd om bij Italianen te komen eten. Samen maakten we de maaltijd klaar.
Inclusief zelfgemaakt brood en een handmade pizza :D
Zaterdag ochtend vertrokken we naar Bukeye
en gaven we onze gekochte stoffen aan de zusters zodat zij hier mooie kleren
voor ons uit kunnen naaien! Ben benieuwd voor het resultaat dat volgende week
klaar zal zijn. In de namiddag zijn we naar Kibira gegaan. Prachtige bossen met
zeer mooie thesas. Het is gewoon tot rust komen in de natuur! Eventjes weg uit
al het gestaar dat je minuutelijks meemaakt. s Avonds komen we in Base lodge.
Regen, donder, bliksem, geen elektriciteit,... Welkom in mijn donkere kamer.
Gelukkig keert de elektriciteit snel terug!
Zondag gingen we naar Rutegama. In de
voormiddag zijn we naar de mis gegaan. Zeer mooi om te zien! De kerk zat stoempevol!
Er werd gedanst en gezongen. Zeer leuke ervaring!!! In de namiddag werden we
uitgenodigd door enkele leerkrachten van bij ons op school. Onze eerste stop was
bij Dieudonné, leerkracht 1ste leerjaar. Hij stelde ons voor aan
zijn gezien en zijn zus schotelde ons een heerlijke maaltijd voor! De 2de
stop was bij Salvator & Emanuellique ( leerkracht 4de en 5de
leerjaar). Hier kreeg ik een uitgebreide rondleiding doorheen het huis. We aten
lekkere marakoejas (vruchtje) en mangos! Onderweg naar onze derde en laatste
stop, pauzeerden we even in de cabaret en dronken een glaasje met nog enkele
andere leerkrachten en de directeur van ons schooltje. Onze laatste stop was
bij Pelagie (= super lieve vrouw, leerkracht 3de leerjaar)ook zij leidde ons rond in haar huisje
en we kregen heerlijke mandarijntjes voorgeschoteld. Ook dit was zoals de vele
andere dagen een formidabele dag!
Deze week had het 6de leerjaar
examens. Na hun examen mochten ze dan ook meteen naar huis vertrekken. Het
examen van muzische opvoeding was super om naar te luisteren. De leerlingen
mochten alleen of in een klein groepje een liedje zingen. Wat hebben ze toch
een goed gevoel voor ritme! In de namiddag zijn we naar enkele huisjes van de
leerlingen gaan kijken. Het zijn batwa huisjes in de heuvels. Soms leven ze wel
met 10 in een klein huisje.
Vrijdag was het proclamatie op school.
Bij de leerlingen van het 6de leerjaar worden hun puntenvoor de hele school afgeroepen. 25van
de 65 zijn geslaagd. Dit zijn er maar zeer weinig. Ze hopen dat dit een teken
is voor de leerlingen die niet geslaagd zijn om extra hun best te doen voor het
nationaal examen in juni en daar wel voor te slagen. In het 4de leerjaar kregen
de leerlingen hun punten in de klas. Na de punten speelde ik met de leerlingen
nog enkele spelletjes zoals met het springtouw (lang geleden dat ik dit nog heb
gedaan. Die springtouwen zijn levensgevaarlijk! Ik kreeg het banenblad op mijn
arm en die zag helemaal rood) . We speelden ook met de tol en de keitjes. Toen
al de leerlingen naar huis waren vertrokken trakteerde de directeur ons op een
heerlijke cola, geitenbrochette en gegrillde banaantjes.
Zaterdagochtend vertrok ik terug naar
Buja. Onderweg op de rit naar daar aten we een lekkere gegrilde mais brochette!
HEERLIJK
Zaterdag, 31 maart 2012.
Elke zaterdagochtend tot 10 uur
zijnhet de communautaire werken.
Zelfs de president neemt hieraan deel. Er mogen dan geen autos rijden. Omdat
ik toch graag mijn ouders wou zien besloot ik maar te voet te vertrekken naar hun
hotel. Wat was het leuk om hen terug te zien!!!
Tegen 11uur kwamen Valerie en Mamily
ons halen. We gingen nog even Yves ophalen en vertrokken vervolgens om nogmaals
de batwa te gaan zien. (voor mijn ouders de eerste keer). Ze zijn er een
schooltje aan het bouwen waar ze later volwassenen zullen alfabetiseren. Er is
een plaatsje speciaal voor een klein pygmeevrouwtje gemaakt die naast het
klasje mag slapen. In ruil daarvoor is ze verantwoordelijk voor de oogst van
het eten. Ook was er een lelijk varkentje met de prachtige naam goodmorning.
De Burundische gronden bevatten een zeer grote rijdom: mais, bonen, bananen,
maniok, ...Opeens wordt het donker. De lucht overtrekt, mensen beginnen
bananenbladeren van de bomen te snijden om zo het natte cement te beschermen.
We besluiten om voor de regen te vertrekken.
Mon dieu wat is het verkeer chaotisch.
Alle autos rijden als gemixte milkshakes over de weg om zo de putten te
ontwijken. Nergens verkeersborden,
verkeerslichten, snelheidslimieten m.a.w. geen regels. Met daartussen nog
overladen fietsers die een hele meubelzaak op hun bagagerek meedragen. (Dit is
GEEN GRAP) Zoals je wel kan voorspellen is het risico op accidenten zeer groot.
We maken dan ook kennis met ons eerste autoaccident. Een imbiciel probeert ons voorbij
te steken en bij het invoegen vlamt hij tegen ons. Heel de zijkant beschadigd.
We stappen uit, de politie komt er bij en niet te geloven op 5 minuten staat
heel het dorpje rondom ons. Nadat alle papieren zijn geregeld vertrekken we
terug en bemerken we dat Yves zijn zijspiegel is gestolen . De autoband van
Yves is ook een beetje plat. Ochot geen geluk met zijn auto vandaag!!! Terug in
Buja wilt hij zijn band laten herstellen, maar er is geen elektriciteit dus
kunnen ze hem niet helpen. Dus besluiten ze naar een voglende garage te gaan.
Daar trekt een man een spijker van 4 à 5 cm uit de band en herstelt deze zonder
de band van de auto te halen. Om het lek te vindengooien ze water met zeep op de band. Op 1,2,3 is het al
gefixt.
Er is een Keniaans marktje met
allerlei spulletjes om te kopen. Mijn shopverslaving blijkt weer boven te
komen!
Nadien gaan we naar de markt. Voor
mijn ouders: Cest le bordel TOTAL! Mijn papa de echte toerist dat hij is
lukt het niet om al de mensen van hem af te schudden, er is geen mogelijkheid
voor hem om een stap vooruit te zetten. Mensen vragen hem geld, proberen hem
dingen te verkopen, kinderen met waterhoofden raken hem aan, ... Volgens mij
raakt hij in een innerlijke paniek. Mijn mama steekt na 2 minuten haar fototoestel
al weg wegens bendevorming rondom ons. We komen levend en heel terug in het
hotel.
s Avonds geven mijn ouders een pakje
van Lore en Vicky dat ze niet zeker weten of het lang zou goedblijven in deze
hitte. ZUURTJES!! Mjammiee na 4 weken eindelijk een snoepje gegeten!!!! DANKUUU
VICKY & LORE <3
Zondag, 1 april 2012
Tegen 10 uur vertrokken we naar het
vliegveld. De controles begonnen al voor we de luchthaven binnen stapten. Een
handscanning, 5 controles en 100 papieren later zaten we eindelijk op het
vliegtuig. Druk aan het babbelen merkten we plots dat het vliegtuig aan het
dalen was. Destinatie Kigali hoofdstad van Rwanda.
Uhmm dit klopt niet! Zeker een 1 april
grapje?! Nee het was gewoon een ongesignaleerde tussenstop. Een beetje later
steeg het vliegtuig terug op. Nog een uurtje en half vliegen en dan zouden we
aankomen in Kenya. Veel turbulentie !! Zoals de autos steeds zigzag rijden om
de putten te ontwijken zo zigzagde het vliegtuig om wolken te ontwijken. Blij
was ik toen het vliegtuig daalde en we aan land kwamen. Pfff wat een drukkende
warmte hier ! Een busje wachtte ons op en bracht ons naar ons hotel.Net zoals
in Burundi staat het stuur van de bestuurders aan de rechterkant Hier klopt
iets niet. Ik dacht kom we zijn in Afrika. Het busje rijdt in een omgekeerde
richting het rondpunt op en vervolgens op hetlinkerrijvlak. Wat doet dit raar. Onderweg zagen we van ver
de eerste Keniaanse dieren, ZEBRAs !! Eens aangekomen verkennen we een beetje
de buurt. Hier hebben de fieters geen bel maar echte toeters net zoals in
autos!sAvonds hebben we heerlijk gegeten. Een
goeie dikke HAMBURGER met frieten en een goei kwak mayonaise! Opeens komt er
een man bij ons staan pakt de ketchup en spuit deze in zijn plastik zak gevuld
met frieten.
Mijn papa moet wenen aan de geuren en
snuift soms aan zijn zakdoek met etherische olien.
Maandag, 2 april 2012
Deze week staan er enkele safaris op
onze planning. Tom is een 2 in 1 persoon. Hij zal zowel onze gids als onze
chauffeur zijn. Tijdens het piekuur raad ik je niet aan om in Nairbie
(=hoofdstad Kenya) te rijden. Ten eerste staat het stuur al aan de andere kant
en ten 2de rijden zo ook nog eens aan de andere kant. Elke 200 meter zie je ook
een auto- ongeluk. Autos rijden letterlijk overal, voetpaden, middenbermen, en
alle kanten. Op het kruispunt doen de politie agenten nog een poging om het
verkeer vlot te laten rijden maar PAS MOYEN. De autos rijden verder tegen
elkaar, in de verkeerde richting,.... Het is m.a.w. TOTALE CHAOS!We rijden langst de mooie riftvallei van
Massai Mara. Onze gids Tom weet zijn gaspedaal ook wel staan. Op een gewone
straat bereikt hij een snelheid van 130 km/uur. Hoe verder we trekken hoe
slechter de weg wordt. We gaan van asvalt naar steentjes. Van links, naar rechts,
van boven naar onder. Het lijkt wel alsof we de salsa dansen in de auto. Het
wordt ook wel the African massage genoemd. Eens aangekomen bevinden we ons nog
maar op 206 km van de evenaar.
Om 4 uur vertrekken we voor onze
eerste safari. We zien dikke olifanten, leeuwen, gazelle thompson,petite
gazelle, grande, cheeta, zebra, buffels, lange giraffen, struisvogels, occapi, baboons.
Waauw echt super mooi om al deze dieren te zien in de wilde natuur.
s Avonds was het buffet. Ik keek de
ogen uit mijn hoofd! Al dat eten en zo varieërend. Ik heb 4 weken zo eentonig
gegeten dat ik gewoon alles genomen heb dat ik kon. Natuurlijk kreeg ik het
niet allemaal op maar goed gevuld verliet ik de tafel en moest erna toch even
platliggen en bekomen.
Dinsdag, 3 april 2012
Deze ochtend maakte ik me klaar voor
een full day safari. Het dak van ons camionnetje ging open en met ons hoofd
uit het dak keken we naar de magnifieke fauna en flora die zich 360° rondom ons
heen weerspiegelde.
Toyotas zijn echte kanjers. Zon stevige
autos! Ze rijden overal langs en over en vangen harde schokken op. Na een
tijdje is het even vrezen of we verder kunnen of niet. sNachts heeft het
namelijk veel geregend waardoor er in een put ongeloofelijk veel water terecht
is gekomen. Gelukkig lukt het ons en geraken we erdoor, maar de camionette
achter ons blijft steken. Alle chauffeurs zijn hem gaan helpen en na een dik
uur was hij verlost.
We zien leeuwen, giraffen, gazelle,
olifanten, zebras, struisvogels, arends, everzwijnen, slang, sosisbomen à lijkt op ballen van stieren :D Het landschap is zo mooi
het lijkt wel op een meesterwerk van de natuur.
Tegen 13 uur zijn we aan de grens van
tanzanië en gaan we picknicken. Gezellig zetten we ons op een dekentje onder
een boom in de schaduw. Lekker genieten en kijken naar de vogeltjes die boven
ons vlogen. IUUWWKKK ineens begonnen al die volgens hun sanitaire behoeften te
doen en waren we helemaal onder de vogelvla. We zijn weggevlucht en hebben ons
maar in volle zon geïnstalleerd.
Woensdag, 4 april 12
We verlaten het park Masai Mara om
naar lac Naivasha te gaan waar we vogels en het rijkdom van ornitologen
kunnen bewonderen.
Wist je dat: Kenya is de grootste
exporteur van bloemen. Rond het meer cultiverenze grote hoeveelheden bloemen.
In de late namiddag vertrekken we op
boottocht op het Lake Naivasha. Onze bootbestuurder gooit opeens een vis in
het water, fluit vervolgens en de African fish eagle vliegt naar het water en
vangt de vis. Hij had grote honger!
Donderdag, 5 april 2012
We vertrekken naar het natuurreservaat
Amboseli. SUPER MEGA LANGE weg tot daar. Zoals gewoonlijk verschrikkelijk
verkeer. Ik sluit mijn ogen en doe
alsof ik het gewoon allemaal niet zie. Tijdens een tussenstopje stoppen we even
en kijken we in de shops. Wat verkopen ze toch prachtige dingen! Schoentjes
gemaakt uit autobanden, prachtge juwelen, mooie schaaltjes, ...
Vrijdag, 6 april 2012
DRINNNG DRINNNG zegt de wekker om 6
uur s ochtends. Ik maak me klaar voor terug en full day safari in het park
Amboseli. Onderweg naar het park zien we een gigantische duizendpoot. Wel 20 cm
lang en een omtrek van 15 mm. We bezichtigen de hoogste berg van Afrika,
genaamd de Kilikili (=kilimanjaro) die een hoogte bereikt van meer dan 5800m.
Door zijn hoogte is zijn topje bedekt met een laagje sneeuw. Prachtig!
Aan de ene kant van de savanne zien we
veel accasia bomen en aan de andere kant kan je vele kilometers voor je
uitkijken. We kijken naar een koppel dat op huwelijksreis is, maar het is niet
zomaar een koppel. Its the king and the queen of the jungle, nl het leeuwenkoppel.Elke 30 minuten bedrijven deze de
liefde die steeds maar van korte duur is (2 min ofz). Tom onze gids vertelt
onsdat het de 4de dag van hun
huwelijksreis is. Want de eerste dag gebeurt dit om de 5 à10 mnuten, de 2de dag
gebeurt dit om de 15 à 20 minuten,... Mijn papa laat zich steeds door iedereen omkopen. Gelukkig
weet ik hoe je moet afdingen. Verder zien we floathing elephants, girafjes,
BABOONS en een gevecht tussen zebras. Het zien van deze dieren is adembenemend
mooi!
Zaterdag 7 april 2012.
Tegen 9 uur trekken we richting Tsavo
West park. Het grootste park van kenya. De kilikili toont opnieuw zijn prachtig
postuur door de wolken heen.Impressionant. De giraffen hebben een zeer ruwe tong. De boompjes die ze
eten bevatten stekels en zijn dan ook levensgevaarlijk. Je loopt er tegen en je
begint meteen te bloeden. Mijn mama is er tegen gelopen, maar heeft duidelijk
veel geluk gehad.
Er zijn militairen die ons vergezellen
gedurende enkele kilometers voor onze veiligheid. We betreden immers een
gevaarlijk gebied. Hier kunnen rebellen de toeristen aanvallen, en sterker nog
vermoorden. Dit is vroeger al gebeurd! Ze vermoorden de toerisen en stelen zo
hun valiezen en andere belangrijke paperassen. We passeren langst the Devil
vulkaan en zien vele vulkaanresten rondom ons op de grond liggen. De naam
Devil komt omdat deze lava uit de vulkaan liep net zoals water. Maar het stopte
niet. Dag, nacht, dag,.. het bleeft komen.
We komen aan in Tsavo West national
park. Prachtig landschap omringd door mooie heuvels. We bezoeken de bron die
water voorziet voor heel de stad Mombasa. De militair verwittigd ons om op het
pad te blijven, we zitten tenslotte in het midden van de jungle. We zien een
krokodil die onbeweegelijk in het water blijft liggen met zijn mond open. Ik
vraag me af of het een echte is. Waarschijnlijk wel :p Vervolgens brengt Tom
ons op het puntje van een berg, een uitkijkpunt, waar we het landschap
bezichtigen. Vandaar boven zien we aan de ene kant de zon en aan de andere kant
de regen die eraan komt. We zien red elephants (deze naam krijgen ze doordat ze
zich rollen op de grond die rood is).
Zondag, 8 april 2012
Jammer genoeg bereiken we het einde
van de safari. We vertrekken naar Mombasa. Onderweg merken we dat het landschap
veranderd er zijn palmbomen, baobab,.. Ook het klimaat is helemaal anders, veel
warmer en vochtiger. Ik zweet me te pletter en moet denken aan Nathalie.
(=Cambodia) We moeten een rivier oversteken en dit doen we via de fairy boot.
Het is VERSCHRIKKELIJK warm in de auto. Het zweet verlaat mijn lichaam en
druipt van me af! Voor het eerst in mijn leven zie ik de indische oceaan.
Waaaauww prachtig!! Wit strand, zeewater is SUPER WARM nog nooit meegemaakt.
Waarschijnlijk omdat deze zee zich net onder de evenaar bevind.
9 april tot 14 april 2012
De komende week genieten we van de
zee, het strand en het lekkere eten . We bakken als kreeften in de zon en
zwemmen als visjes in de zee. Ontspanning net wat ik nodig had!
Dank u voor al de lieve kaartjes,
cadeautjes en berichtjes die jullie hebben gestuurd voor mijn verjaardag!!!
<3
Vandaag terug van Buja naar Muramvya
vertrokken. Man, man, man wat een avontuur!!!! Emuri regelde voor ons een taxi.
Ik zat vooraan en Valerie achteraan. Eerst nog een kleine stop in een klein
achterbuurtje waar een mama en 2 kindjes instapten. De kindjes waren aan een
heerlijke geitenbrochette aan het knabbelen. Beetje verder stopt hij nogmaals
en stapt de papa van de kindjes in. Eindelijk vertrokken dachten we, maar toch
nog eerst een ander stopje en er kwam nog een man bij. Ondertussen was Valerie
al helemaal geplet in de auto, waar de okselvan de vrouw op haar schouder rustte gedurende 2 uur. We
zaten ondertussen met 8 in een kleine auto !!! Maar denk je dat dit het was?
Hahaha, nee hoor. Kindje had dorst en daar kwam de borst. VROEM VROEM door de
bergen links en rechts en daar kwam de eerste spetch. (= lekkere brokjes van de
geitenbrochette iuwkkk) Die bleef maar overgeven dus besloten we omwille van
geuroverlast even uit de auto te stappen om een frisse neus te halen.
Maandag, 12 maart 2012
Deze week begin ik met lesgeven.
Vandaag was dus mijn eerste echt lesdag in het Burundisch schoolje Village
imuhira. Ik kreeg een leeg lokaaltje en samen met de kinderen hebben we daar
schoolbankjes ingezet voor de kleine groepjes die steeds Franse lessen komen
volgen. Het is een groot lokaal met vooraan een groot bord .
In de voormiddag heb ik 2 uur Franse
les aan het 4de leerjaar gegeven en in de namiddag heb ik 1 uur
Franse les in het 6de leerjaar gegeven. In het 4de
leerjaar is het het eerste jaar dat ze alle lessen in het Frans krijgen. Hun
niveau is dus nog zeer laag. Ze begrijpen amper Frans en spreken kunnen ze al
helemaal niet buiten bonjour en comment ca va?. In het 6de
leerjaar liggen de niveaus van de leerlingen zeer ver uit elkaar net zoals de
leeftijden. Ze zitten allemaal in dezelfde klas maar sommige zijn 12 jaar en
andere zijn 18 jaar. à 2 jaar jonger als mij, echt ongelofelijk!!
Mijn eerste dag in het schooltje is
voorbij en met een blij gevoel vertrok ik met de bus terug naar mijn dorpje. Mon
dieu ze hebben mij daar in die bus gepropt en die vent vloog door de bochten
niet normaal. Blij toen ik verlost was van deze busrit. Valerie vertrok iets
later dan mij en heeft mogen genieten van een motorlift met Guy (= Zwitserse
jongen).
Dinsdag, 13 maart 2012
Op het wegje naar onze school hing er
een diertje met zijn staartje nog aan. Onder het tafeltje lag zijn zachte pels.
Ze waren hier weer lekkere stukken vlees van aan het snijden. Vervolgens merkt de
man dat zijn mes niet goed snijdt en besluit hij om even zijn mes te scherpen
aan een steen op de weg. Nadien snijdt hij het vlees gewoon rustig verder in
stukjes en draait hij de ingewanden rond een al eens gebruikt stokje. Terug
klaar voor verkoop!
Vandaag terug een zeer leuke
schooldag! De kindjes werken zeer goed mee. Natuurlijk heb je groepjes die
steeds beter meewerken dan andere groepjes. Mijn voorkeur gaat toch naar
lesgeven in het 4de leerjaar. De kindjes werken veel beter mee! In
het 6de leerjaar zijn sommige al in hun pubertijd en giechelen ze
steeds als iemand iets fout zegt.
Tijdens de gewone lesuren was er een
vergadering tussen al de leerkrachten. Wat doen de leerlingen ondertussen?
NIKS, zij zitten gewoon in de klas achter hun banken te babbelen en aan het niksen.
Dus besloot ik om een beetje tijd te maken voor mijn klas waarmee ik
correspondeer in België. De leerlingen hebben al heel wat brieven in de doos
gestoken. Bij het lezen van die brieven was ik verstomd. Ten eerste de
leerlingen kunnen geen Frans spreken, maar wel(goed) schrijven! (=onlogisch) Ten tweede sommige leerlingen
schrijven echt brieven vanuit hun hart wat echt mooi is om te lezen.
Grapje: Spieken doen ze hier ook! Deze week hebben de leerlingen
provinciale toetsen. Ik nam een groepje mee naar mijn klasje en in het zonlicht
zag ik op de donkere huid van Dieudonné (=naam) een hele rekensom. Zo grappig,
zelf hier weten ze hoe ze moeten spieken, en op hun donkere huid valt het helemaal
niet op!
Net voor ik de bus terugnam besloot ik
enkele mensen te trakteren. Een lekkere Amstère / prime (=bier) of een fanta.Voor Ferdinand (directeur) , kennedy (mijn
mentor 6de) Zachari (Moutama= oude man die zorgt voor het eten van de kinderen),
Salvador (lkr 5de ), Caprice, en nog ene. De mensen appreciëren het zeer hard
wanneer je hen eens trakteert! En wat is nu 3 euro?! Het is niet zoals in België
dat je zou zeggen: Nee het hoeft niet hoor. Hier is het direct: JA, graag!!!!
Net zoals alle andere ochtenden hebben
we ons buikje gevuld met lekkere nutella boterhammetjes. Gelukkig is deze er
anders is het brood nogal droog!!! Gedurende de dag helemaal niets gegeten. Dit
doen we nooit! s Avonds tegen 6 uur begon mijn buik te knorren van de honger
en zijn we naar Salama iets gaan eten. Hier krijg je een goed gevuld bord
voor maar amper 1 euro!
Toen we terugkwamen waren er andere
Belgische mensen in ons hotel aangekomen. Samen met hen hebben we gezellig
gebabbeld en iets gedronken. Plotseling werd alles zwart! GEEN elektriciteit
meer in heel Burundi. Gedurende 15 minuutjes lag heel Burundi plat!! Wij kregen
een kaarsje in het midden van onze tafel. We voelden ons als lichtjes in de
duisternis.
Woensdag, 14 maart 2012
Hier is het belangrijk om zeker geen
stress te hebben. Lang wachten, je wordt het wel gewoon! s Ochtends wou ik
graag op tijd naar het schooltje vertrekken. 1ste bus vol, 2de
bus vol, 3de bus vol, ..., 45 minuten later eindelijk toch in een
busje geraakt!! Het lesgeven vlot zeer goed. Soms probeer je iets met handen en
voeten uit te leggen, maar begrijpen ze het echt niet! Eindelijk zijn al de
groepjes gepasseerd. Op het einde van de les vroeg ik wat de kinderen graag
willen leren en dit was vooral: lezen (begrijpen wat ze lezen) franse zinnen
kunnen schrijven, liedjes zingen, woordenschat (d.m.v. leuke spelletjes) ,...Ik
weet me alvast bezig te houden dit weekend met enkele voorbereidingen vooral
omdat de niveaus per groep zo
verschillen. De kinderen / volwassenen van het 6de leerjaar zijn rumoeriger! Vandaag met de
klasleerkracht besproken dat het uurtje Franse les geen speeluurtje is maar
echt een werkuurtjeàDICIPLINE!
Na een vermoeiende dag wou ik snel
naar huis, maar natuurlijk waren alle busjes die passeerde vol! Eindelijk kwam
er een busje met nog een plaats, maar een man met een kip onder zijn arm duwde
de poep van de kip tegen mij waardoor ik verschoot en naar achter sprong en
natuurlijk mijn plaats kwijt was! Dus zat er niets anders op dan te wachten op
de volgende bus(sen). Ik kwam toe in mijn hotelkamertje en zag DE POT NUTELLA!!
Deze keer kon ik het niet weerstaan en nam ik met mijn lepel een heerlijke hap
uit de pot!! Mm wat smaakte dit! Toen dacht ik: Nog een hapje of niet? Nee,
Laura die pot moet nog 3 maanden meegaan! =D
s Avonds waren we uitgenodigd bij de
Zwitserse jongens om iets te komen eten. We hebben er lasagna gegeten! Mmmm,zo
lekker!!! Volgens mij heb ik meer gegeten dan dat ik de afgelopen week heb
gegeten! :D
Donderdag, 15 maart 2012
Tijdens de middag speeltijd heb ik
tijd genomen om naar al de spelletjes te kijken die de leerlingen op de
speelplaats spelen. Ze zijn zeer creatief! Sommige meisjes waren aan het
springtouwen, andere waren een spelletje op de trapjes aan het spelen. Ook het
spelletje met de 12 keitjes wordt veel gespeeld. Andere spelletjes: iets met
een steen in vierkantjes en de steen steeds voort trappen, voetbal (= de
zelfgemaakte bal was plat à met een spuitje
via een slangetje werd de bal terug opgeblazen, ...
Ook heb ik in de bibliotheek een
verborgen kast ontdekt met allerlei didactisch materiaal. Zeer leuk! Hier zal
ik zeker eens in komen snuffelen!
De rest van de namiddag heb ik Franse
lesjes gegeven. Vandaag ging het echt super goed! De kinderen werkten zeer
enthousiast mee en deden super hard hun best. Ik kwam aan de gewenste
resultaten die ik voorop had gesteld. Een zeer tevreden leerkracht was ik
vandaag, want na gisteren amai!
Vrijdag, 16 maart 2012
Samen stapten we de berg op naar het
schooltje. Overal hoorde je de kinderen onze namen roepen: Loraaaa, Loraaa,
Valerieee, Valerie, Loraaa, ... Super leuk!
Het 6de leerjaar bloeit helemaal open! Het wordt
echt een plezier om aan hen les te geven. Ze hebben eindelijk begrepen dat het
niet erg is om fouten te maken en stellen spontaan eenvoudige vraagjes. Ze zijn
het natuurlijk ook niet gewoon om tijdens de les te participeren, dus voor hen
zijn de Franse lesjes een hele aanpassing. Normaal luisteren ze gewoon een hele
dag naar hun leerkracht en schrijven ze over wat hij op het bord schrijft, vaak
zonder het zelf te begrijpen! Wanneer ik vertel dat de Franse les erop zit voor
vandaag dan zeggen ze: Non, encore un petit peu s.v.p!
s Avonds vertrekken we naar Bukeye.
Hier toont Bernard ons zijn bijenkorven en zijn hydromelle .s Avonds zijn we
in een restaurantje iets gaan eten. Ik weet niet echt of je het een
restaurantje kon noemen. Ik bestelde rijst à dit hadden ze niet, bonenà dit hadden ze niet, patatjes à dit hadden ze niet,.. Bananen dan maar! =D Op de weg terug
naar ons kamertje was het pikke donker. Nergens was er straatverlichting dus
het was echt stappen op de tast en hopen dat je niet te vaak struikelt over
stenen of putten! Wat dus wel het geval was! Blij toen we eindelijk aangekomen
waren!
Zaterdag, 17 maart 2012
s
Ochtends om 8 uur beginnen we meteen al aan het harde werk. Vandaag gaan we
zelf kaas met honing maken. Wat duurt dit lang! En maar wachten en wachten!!!
Om 2 uur waren we EINDELIJK klaar à 5 uur voor 2
kleine kaasjes te maken! =D Nu moet de kaas eerst 2 weken schimmelen en dan
mogen we proeven! Ik ben benieuwd! s Middag hebben we heerlijk gegeten in het
klooster met de zusters! En Vervolgens zijn we met de motor terug naar ons
dorpje gekeerd. Met 3 reden we 25 kmover een hobbelende weg in de bergen op de motor want de busjes die
passeerden zaten overvol en de taxis vroegen ons het tiendubbele van de
prijs!!!
s
Avonds willen we rustig een filmpje kijken tot Valerie zegt: Internet werkt,
internet werkt! Laura: Ma nee da kan ni !! Na een week kunnen we dan toch
even terug contact met jullie opnemen! Dit deed deugd! Jammer genoeg was het
maar van korte duur.
s
Nachts besloot ik om mijn oordopjes eens te testen zodat ik die moskee niet zou
horen! Hmmmm wat heb ik heerlijk geslapen! Voor 1 keer niet wakker geworden om
5 uur s morgens door hun gebrabbel in de 4 luidsprekers bovenop hun gebouw! à Ik denk dat ik niet meer zonder die oordopjes kan!!!
Week 19 -23 maart 2012
Deze week waren we uitgenodigd bij
Martha, Guy en Steph waar we weer hebben mogen genieten van een heerlijke
Burundische maaltijd! Het was een super gezellige avond!
Mijn klas van het 6de leerjaar is
gewoon fantastisch. De kinderen zijn super open en werken steeds goed mee. Het
is echt leuk om les aan hen te geven. Donderdag en vrijdag hebben de leerlingen
examen van lichamelijke opvoeding: atletiek , verspringen, hoogspringen, steen gooien en sprint. Dus de
voorbije dagen hebben de leerlingen hiervoor geoefend. Sommige leerlingen
brachten ongeloofelijke prestaties! Het is niet zoals bij ons met 8/10 of 10/10
maar ofwel ben je geslaagd ofwel ben je niet geslaagd. Je krijgt in totaal 3
kansen. Pfff zo met hun blote voeten sprinten op een baan vol met steentje. Ik
vraag me steeds af hoe hun voeten dit kunnen overleven?
Deze week is een super drukke week
geweest. We hebben nieuwe muzungus (=blanken) ontmoet, lange dagen op school,
bij mensen gaan eten,...
Volgens mij is deze week dan ook echt
het regenseizoen begonnen. Het heeft al meerdere keren zeer hard geregend.
Hmmmm die verfrissing deed wel deugd! Donderdag was ik langer dan verwacht op
school gebleven, nog iets blijven drinken in de cabaret, en er passeerden geen
busjes meer dus mocht ik mee met Guy en Steph op de motor. Super cool !!! En
plotseling begint het te stortregenen. Doorweekt kom ik toe in mijn kamer! s Avonds
verwelkomde ons er een hevig onweer. En maar gieten, bliksemen en donderen met
als gevolg geen elektriciteit meer!!
Interessant: Het record met het aantal
personen in een bus zitten hebben we ook verbroken. We dachten dat in een klein
busje voor 18 personen dat 23 personen het maximum was, maar deze week lukte
het ons met 25!
Zaterdag (vandaag) zijn we met de taxi naar
Bujumbura gegaan. Pfff deze ritten zijn nooit leuk. Gedurende een dik uur
afzien. Vliegensvlug door de bergen, de vrouw voor mij met een kotszakje en de
vrouw naast mij met een kotszakje in een ondragende warmte! Zoals de vissen in
hun bokaal naar lucht happen zo probeerde ik ook een beetje lucht te happen
door het raam dat op een kiertje stond!
Eens aangekomen zijn we direct de
centrale markt gaan verkennen. ZOVEEL VOLK !!!
Eindelijk is het zover! Om 10u40
stapten we op het vliegtuig richting Bujumbura. 8 uurtjes vliegen, 6400 km
verder en voila aangekomen.In de
luchthaven van Bujumbura werden we opgewacht door Emuri. Hij heeft ons zeer vriendelijk
ontvangen en naar een hotel in Bujumbura (= hoofdstad van Burundi) gebracht,
CEPRODILLIC. Eens we daar waren aangekomen hebben we al onze spulletjes in een
kamer gezet en nadien kregen we een heerlijk avondmaal voorgeschoteld. Een avondmaal
voor 3 wil zeggen 3 ronde tafels tegen elkaar met op elke tafel een bord. Om
toch niet zo ver van elkaar te zitten hebben we gekozen om samen aan een tafel
te zitten. Toch net een beetje gezelliger. Gesuikerde banaantjes, pannenkoekbanaantjes, aardappelen,
rijst, .. allemaal zeer lekker! Na toch een vermoeiende dag zocht ik mijn bedje
op en hoopte op een goede nachtrust. Er was lekker veel gesnurk van een
Burundees op dezelfde verdieping maar toch ben ik als een blok in slaap
gevallen. S Morgens was er redelijk veel lawaai. De mensen staan hier echt
vroeg op, tegen een uur of 6.
Maandag, 5 maart 2012
Wakker geworden in de drukke hoofdstad
`Bujumbura., ook wel door de lokale inwoners « Buja » genoemd. Een
goed stevig ontbijt gegeten: een super lekkere omelet met een kei droge sandwich
(moeilijk door te slikken :D). Ruthy aka Mamily (werkt in het restaurant van
CEPRODILLIC en zij is Belg) is samen met ons naar de ambassade gegaan waar we
ons ingeschreven hebben in het land en waar ze ons geïnformeerd hebben over de
veiligheid in Burundi. Vb. Niet na 6 uur nog buiten komen, niet naar
natuurreservaten gaan,...Vervolgens zijn we met Emuri iets lokaals gaan eten. (maniokbladeren,
rijst, ...) Ik moet zeggen de zwartjes die kunnen goed eten. Emuri is onze contactpersoon
in het buitenland. Hij kwam ons ophalen in de luchthaven, zorgde voor onze
sim-kaart, het omruilen van ons geld van euro naar BIF (= Burundese frank), het
taxivervoer van Bujumbura naar Muramvya voor een correcte prijs. We moeten hem
steeds laten weten waar we zijn indien we uitstappen plannen i.v.m. onze
veiligheid. We mogen hem steeds contacteren indien we vragen hebben. Na het
middagmaal is is een taxi ons komen ophalen. Deze zat helemaal vol met al onze
bagage. Tegen 70 km/uur vlogen we door de bergen heen op weg naar Muramvya.
Veel getoeter zodat de mensen opzij zouden springen om toch maar niet
omverte worden gereden. Onderweg
hebben we echt genoten van het prachtige uitzicht. De mooie heuvels, de
bananenbomen, fietsers die achter vrachtwagens hangen om zich zo te laten mee
voortrekken ,eventjes moeten stoppen voor de politie maar we mochten direct
terug verder rijden, de kleine huisjes aan de kant van de weg, de vele mensen,
kleine winkeltjes,.. Eens aangekomen is Muramvya gaan we naar Baze lodge. Hier verblijven
we. Het is een prachtige lodge waar we verblijven met een magnifiek uitzicht.
Eens geïnstalleerd in de lodge kwamen Joseph, Mila, Tith ons verwelkomen. Zij
zijn verbonden aan het project in village imuhira, waar we de komende 3 maanden
stage zullen lopen. Ook zijn we al eens de buurt in Muramvya gaan verkennen,
hier is eigenlijk niet veel te doen. We hebben eventjes door de straten gelopen
en gekeken naar alle producten die ze hier verkopen. En nadien heeft Mila ons
gebracht naar het huis van 2 Zwitserse jongens. Zij leven hier al 2 jaar en
hebben hier een schrijnwerkerij opgestart dat zeer goed werkt. Deze bevindt
zich ook in Village imuhira. Ze hebben ons echt met open armen ontvangen. s Avonds
zijn we met hen iets gaan eten. Een geitenbrochette met gefrituurde bananen en
groentjes. Mjamieeee !!!!!
Iets dat ik helemaal onderschat heb is
de temperatuur hier! Het is hier regenseizoen, dus de temperaturen kunnen zeer
hard verschillen. In de dag was het super warm dus had ik maar een rokje aan
gedaan, maar niemand had dit aan dus heb ik maar snel terug mijn broek
aangetrokken. SUPER WARM en dan s avonds viel er een klein beetje regen en was
het buiten echt super fris. Trui aangedaan. Op de lokale markt ook dan eventjes
gekeken naar broeken enz, ze kwamen af met wel 1000 broeken. En ik die maar
allemaal passen in de super mega klein paskamertje waar het zeer warm was! Maar
bon hij wou ons int zak zetten, dus op een ander gegaan en daar een lange rok
gekocht. Vandaag hebben we dus alle praktische zaken geregeld en morgen nemen
we dan een kijkje in Village imuhira die zich op 12 km van onze lodge bevind.
Doorheen de dag hebben we enkele woordjes in het kirundis geleerd.
-Hallo =
mwaramutse, Jambo
-Ja =
ego
-Nee =
oya
-Dank je
wel = urakoze
-Hoe
gaat het = urakomeye antwoord: ego = het gaat goed
-Bananen
= igisaga
-Ananas
= inanasi
-Umuzungi =
blanke à krijg ik zeer vaak te horen !
Dinsdag, 6 maart 2012
s
Morgens is het hier redelijk fris. De koude douche werd dan wel héél koud. Vervolgens zijn we een trosje bananen
gaan kopen hier in het dorpje Muramvya. Echt super lekker en vers! Vandaag zijn
we voor de eerste keer naar Village Imuhira gegaan. Het is er echt prachtig!
We zijn daar zeer goed ontvangen geweest door de directeur. Hij heeft ons aan
iedereen voorgesteld zowel aan de leerlingen als aan al de leerkrachten van het
lager onderwijs en de secundaire school. Tijdens de rondleiding hebben we ook informatie
gekregen over de schrijnwerkerij, het agro pastorale bedrijf en de bijenkorven
die in village imuhira gebeuren. In de school bevindt zich ook een bibliotheekje
met veel boekjes gesorteerd per leerjaar, niveau en per thema. Vandaag hebben
we met de directeur besproken wat we graag zouden realiseren gedurende onze 3
maanden verblijf hier in Burundi. Graag wensen we een klasje op te richten voor
de Franse taalinitiatie van de kinderen. Morgen bespreken we dit met onze leerkracht.
Ik mag in het 6de leerjaar staan waar 64 leerlingen inzitten en
Valerie in het 5de leerjaar. In de zorgklasjes die we gaan oprichten
zal er een doorschuifsysteem ontstaan waarin telkens 8 leerlingen les komen
volgen op hun niveau. Het is wel even wennen dat alles hier zeer op het gemakje
gebeurt en dat er geen druk van buitenaf is. Het weer kan ik hier echt niet inschatten.
De zon scheen een beetje, dan zeer warm, dan frisser, nu regen,... zeer
afwisselend. En die lange broeken tijdens die warme zonnestralen = ZWETEN !!
iuwkk
Anekdote: s
Avonds zijn we met Fabrice nog iets gaan drinken (= iemand die werkt in onze lodge).
Hij was vanalles aan het vertellen. En op een moment verspreekt hij zich. Hij
vertelde iets over een supermarket, maar zei steeds spermamarket :D Wel grappig omdat hij dat zo steeds verkeerd bleef
herhalen :D
Woensdag, 7 maart 2012
Vandaag zijn we tegen 8u30 naar het
schooltje vertrokken. Er is een lokaaltje locals des profs waar de
leerkrachten eigenlijk niet in mogen komen. Dit is als het ware een echte
schatkamer. Maar in plaats van goud vind je er schriftjes, gommen, scharen,
scherpers, stiften, latten, kleurpotloden, verf, penselen, papier, telramen,
(educatieve) spelletjes,leesboekjes, leerboekjes, prentwoordenboeken... Ongeloofelijk
zoveel materiaal en dit allemaal achter slot en grendel. Maar Martha heeft ons
uitgelegd dat als het niet achter slot en grendel is dat ze het allemaal gewoon
mee nemen en nooit terugbrengen. Wanneer ze iets nodig hebben kunnen ze dit
steeds gebruiken. Ze moeten eerst de toestemming krijgen van de directeur.
De leerkrachten waarbij ik les zal
geven zijn Kennedy en Enova. Hun leerlingen hebben het momenteel zeer druk met
allerlei testen. Ze moeten zich namelijk voorbereiden voor het grote nationale
examen in juni! Omdat ik per dag maar 1 uurtje van hun tijd mag gebruikenga ik mij morgen informeren in het 4de
leerjaar of ik daar ook eventueel 2 uur per dag taalinitiatie Frans kan
aanbrengen d.m.v. een doorschuifsysteem. Dit klasje is meteen ook wel veel
groter 91 leerlingen. Deze week zijn we nog volop aan het observeren en de
materialen die zij hebben aan het bestuderen. Maar vanaf volgende maandag gaan
wij zelf aan de slag! Ik heb er alvast zéér véél zin in om te beginnen!!
Op de speelplaats spelen ze allemaal
spelletjes zoals vb met 12 keitjes. De bedoeling is: Ze gooien 1 keitje in de
lucht en ondertussen moeten ze er 1tje wegschuiven zonder de andere keitjes aan
te raken en het keitje terug opvangen. Lukt dit dan gooien ze terug hun
steentje in de lucht en nemen ze terug 1keitje weg. Nemen ze er perongeluk meer
weg of raken ze meer stenen aan dan is het de beurt aan de volgende. Lukt dit
zeer goed dan kan je steeds 2 keitjes wegnemen, lukt dat goed dan 3 keitjes wegnemen
enz....
Om 5 uur zijn we terug naar Muramvya
vertrokken. We hebben voor de eerste keer het busje genomen. Een veel te kleine
bus voor véél te véél mensen. Wel grappig!
Anekdote: Laura: Oh, kijk die jongen
is hier op een ballon aan het blazen.
Valerie:
Ah, hebben ze hier ballonen?
Laura:
hahaha, oh nee ik zie het nu pas das een condoom dat ze als een ballonetje
opblazen. :D
Valerie :
« mjammiee »
Donderdag, 8 maart 2012
Vandaag is het hier deinternationale feestdag van de
vrouw.Dus iedereen vooral de
mannen wenste ons dit toe. In de ochtendheeft Emuri ons voorgesteld aan de gouverneur van Muramvya en aan de
provinciale directeur van onderwijs. Het is zeer belangrijk dat wij MUZUNGU
(=blanken) kennis maken met deze mensen zodat ze weten wie we zijn en wat we
hier komen doen. We werden ook nog eens officieel voorgesteld in het schooltje.
Vandaag zijn we een hele dag op het
schooltje gebleven. De leerkrachten geven hier zo SAAI les ! Ze staan
vooraan in de klas met hun handboek in hun hand en lezen daaruit voor. Een ander
vb : Ze schrijven een super lang vraagstuk op het bord en de leerlingen
moeten dit dan overschrijven en oplossen. Er is helemaal niet veel interactie.
Dicht bij het schooltje is er een Cabaret.
Hier drinken de leerkrachten en de directeur van village imuhira elke dag iets.
Ook kunnen ze daar iets eten. Deze middag hebben we daar een heerlijke
geitenbrochette met vet gegeten (= voor mij niet voor herhaling vatbaar !),
gebakken banaantjes en maniokdeeg. Wat wel zeer lekker was ! =D
s Avonds zijn we in het restaurantje
Salama gaan eten, in Muramvya. Rijst, erwten of bonen kweetet ni goed wat het
was, een brok vlees, maniokbladeren en lekkere citronella-thé. Allemaal super
lekkeren dit maar voor 1,50 euro.
Alles is hier zo goedkoop !
Recht hier tegenover is er de moskee.
Deze mensen bidden iedere dag constant en ze doen dit in een luidspreker. Het
gaat zo : AllahagbarAllahagbarAllaaghbar ofzoiets en het blijft maar
duren. Zelf s nachts om 1 uur doen ze dit en om 5 uur. Elke keer ben ik er al
wakker door geworden !!! Iedereen is hier zeer gelovig. God (=Imana)
betekent alles voor hen!
Vrijdag, 9 maart 2012
Vandaag moesten we niet naar het
schooltje gaan want er was een réunie voor alle leerkrachten van het dorp. Wat
wel zeer jammer is want vandaag gingen we de leerlingen in groepjes indelen per
niveau en concreet materiaal aanmaken. Maar omdat dit niet ging planden we iets
anders NAMELIJK : Met de jeep door de bergen (op het ritme van het refrein
van Samson & Gert lezen) zijn we naar een prachtig bloemenveldje gaan
kijken. We hebben een reusachtige bos bloemen gekregen. En vervolgens zijn we
de bergen ingetrokken. Hier kregen we uitleg over de banenbomen, preivelden,
ajuinen, en mochten we zelf een glaasje bananenbier proeven. Dit was zeer zuur.
Hmmm niet zo lekker dus. Op de bbq lag er een heerlijk hart van een geit aan
het grillen en aan 2 stukken hout hing er een dier (= geit ) waar ze alle
ingewanden aan het uithalen waren en met een mes het vlees in stukken aan het
hakken waren om vervolgens op brochetten te steken en te grillen. Ik durf hier
geen vlees meer eten. Dat was zo vies !!! We hebben dankzij het voorstel van Gregoir (=
landbouwingenieur) een zeer leuke
voormiddag gehad.
We besloten om hierna naar Bujumbura
te vertrekken want we konden met zijn taxichauffeur mee rijden. Vliegensvlug
hebben we onze rugzak ingepakt voor het weekend en zijn we vertrokken naar de
hoofdstad, Bujumbura. Vanmiddag heb ik me bezig gehouden met het voorbereiden
van mijn lessen die ik maandag zal geven. En we werden uitgenodigd om in het
huisje van Ruthy / Mamali te verblijven voor het weekend. Waar ik nu lekker
even gezellig ga kletsen en iets eten.
Zaterdag, 10 maart 2012
Hmmm ik sta op en kijk door het
gordijn. Pfffjiiiuwww wat is het WARM vandaag! Hier in Bujumbura zijn de
temperaturen veel hoger dan in de heuvels, Muramvya, waar wij normaal
verblijven. Ik kon het niet meer aan die lange broek in deze drukkende hitte
dus vandaag maar een rokje. Hier is dit minder erg dan in het platteland. In de
voormiddag heb ik me een beetje bezig gehouden met leuke taakjes voor school en
in de namiddag heeft Emuri ons de verschillende stranden getoond aan het
Tanganyka meer:Beach Carrera en Bora Bora zijn aan te raden stranden om
even tot rust te komen. Vanmiddag hebben we daar iets lekkers gegeten en
gedronken: Samboesa (gebakken deeg met gehakt in en citroen op en een super
pikant oranje sausje!)met een
heerlijke frisse cola. Ook hebben we een klein boottochtje gedaan op het Tanganyka
meer met meneer Gervais. Grappig oud mannetje! (= Moutama) Ook hebben we een
doop gezien. Samen met de pastoor gaat de dame het water in (beide in een wit
kleed). In het water gaan staat symbool dat al haar zonden worden weggespoeld
en dat ze zuiver uit het water komt. s Avonds zijn Emuri en zijn familie (=
vrouw en kindje) bij Mamily iets komen eten. (maniokdeeg met bolognaisesaus en
een lekker toetje als dessert. Bye bye regime =D). Hmmm een deftige maaltijd!
Wat smaakte dit lekker! Het was een super gezellige avond.
Sinds enkele
dagen ben ik echt aan het aftellen. Het grote avontuur naar Burundi begint
bijna.Vandaag ben ik eindelijk
begonnen met het maken van mijn valies. En moet ik nog beslissen welke kledij,
schoentjes, accessoires er allemaal mee mogen op reis. Malariapilletjes geven
me gekke dromen, maagpijn en het mannetje dat steeds op mijn hoofd slaat
genaamd hoofdpijn.
Elke dag wordt
mijn lijstje langer. Iets vergeten mag ik niet en al zeker en vast mijn lijstje
niet.Ik ben klaar om naar het
andere continent te vliegen, eventjes 6400 km. Ver ? Jazeker, maar dat heb ik
voor deze droom wel over. En dat is gedurende 3 maanden lesgeven aan kindjes
van een lagere school. --> http://www.villageimuhira.be/village/?lang=nl
Op 24 februari
had ik een feestje gegeven voor de vrienden, het was super leuk. En ik ga
jullie allemaal zeer hard missen.Bedankt voor alle lieve, leuke geschenkjes.Het Burundese geld (BIF) zal ik zeker en vast kunnen benutten.
In mijn dagboekje zal ik al mijn persoonlijke avonturen noteren, ...
