Hoe Amerika blijft executeren terwijl de hele westerse wereld protesteert
In Texas is gisteravond om 18.26 uur (plaatselijke
tijd) een vrouw ter dood gebracht met een dodelijke injectie - de tweede
executie van het jaar in de Verenigde Staten. Terwijl er internationaal en in
eigen land nooit minder steun was voor de doodstraf en ondanks een lichte
daling blijven de cijfers hallucinant hoog. De executie van gisteren bracht het
totaal sinds 1976 op 1.366.
De 59-jarige Suzanne Basso werd
in september 1999 schuldig bevonden aan moord met geweldpleging en foltering op
haar vriend. Louis "Buddy" Musso, een toen 59-jarige man met
verstandelijke beperkingen, kreeg brandwonden toegediend met sigaretten en werd
doodgeslagen met riemen, honkbalknuppels en laarzen.
Basso is de veertiende vrouw die sinds 1976 in
de Verenigde Staten werd geëxecuteerd. In dat jaar voerde het Amerikaanse
Hooggerechtshof de doodstraf opnieuw in nadat ze al vier jaar niet meer was
toegepast. Sindsdien zijn in totaal 1.366 doodvonnissen
uitgevoerd.
Vijfde plaats wereldwijd
Terwijl de doodstraf in de hele westerse wereld
al lang niet meer wordt toegepast, blijven de cijfers in het grootste westerse
land erg hoog liggen. Vorig jaar vonden er 39 executies plaats, een lichte
daling ten opzichte van de 43 in 2012. In 2013 werden tachtig mensen
veroordeeld tot de doodstraf - dat is een stijging tegenover het jaar voordien
(77).
Hoewel het aantal executies sinds 1999 met
zestig procent gedaald is, staan de Verenigde Staten nog steeds op de vijfde
plaats wereldwijd. Enkel in China, Iran, Noord-Korea en Jemen wordt de
doodstraf nog meer uitgevoerd.
In de VS spant Texas de kroon, met meer dan een
derde van alle executies (16 van de 39). Het State Department of Criminal
Justice houdt alle macabere details van de executies sinds 1976 nauwgezet bij
op een website, die overigens publiek toegankelijk is. Vandaag staan
er 509 namen op de site - Suzanne Basso nog niet meegerekend.
Groeiend protest
Maar de steun voor de doodstraf neemt af, ook in de VS zelf. Nooit eerder waren
meer Amerikanen tegen, al blijven ze een minderheid van 40 procent zoals uit de
jaarlijkse Gallup Poll blijkt.
"Het vertrouwen in de nauwgezetheid van het strafrechtsysteem brokkelt
af", zegt Richard Dieter, gedelegeerd bestuurder van het Death Penalty
Information Center. "En daarmee ook in
het vermogen van de regeringen om de doodstraf billijk toe te passen. De
toepassing van de doodstraf neemt daardoor stelselmatig af. Omwille van
problemen die steeds weer opduiken, wordt de doodstraf nog maar zelden - en
vaak met tientallen jaren vertraging - toegepast. De verwachting is dat nog
meer staten het behoud van deze dure en ondoeltreffende praktijk in vraag
zullen stellen."
Dat
laatste heeft wellicht ook te maken met het gegeven dat het de jongste tijd
vaak gruwelijk lang duurt voor de dood daadwerkelijk intreedt. Dat komt door
een gebrek aan de juiste geneesmiddelen. Tot voor kort werden daarvoor Europese
middelen uit de anesthesie gebruikt, maar het Deense farmaceutische concern
Lundbeck, producent van Pentobarbital, weigert het product nog te verkopen aan
Amerikaanse staten die de doodstraf nog uitvoeren. Het bedrijf wordt daarin
gesteund door Catherine Ashton, de vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en
Veiligheidsbeleid van de Europese Unie, die van de strijd tegen de doodstraf
een van haar prioriteiten heeft gemaakt.
'Parting words'
Ook op kleinere schaal nemen de acties tegen de doodstraf toe. Zo wil de
Californische Amy Elkins haar landgenoten aan het denken zetten met een
omvangrijk fotografisch project. In 2009 correspondeerde de fotografe met een
gedetineerde uit Texas. Drie maanden later werd de man geëxecuteerd. Op zoek
naar meer informatie, ontdekte Amy de website van het Texas Department of
Criminal Justice.
Op basis van de website startte Amy met het ambitieuze project Parting Words,
een archief van portretten van alle gevangenen die in Texas geëxecuteerd zijn.
De mugshots bestaan niet uit pixels of kleuren, maar uit woorden. De laatste
woorden van elke gevangene, voor hij geëxecuteerd werd.
Verantwoording
Ik
beschouwd dit artikel als een nieuws omdat ik het afschruwelijk vindt. Die
zaken zouden niet moeten gebeuren zelfs niet bestaan. Het is niet omdat een
persoon iemand vermoord heeft dat ze een doodstraf moet krijgen. Die persoon is
en blijft een persoon en het is onmenselijk om iemand de doodstraf te geven. Ik
vind dat het beter is dat de persoon die schuldig is gaat naar de gevangenis
zodat hij leert dat het niet mag iemand vermoorden.
Schrijftechniek
Het auteur van dit artikel
probeert de lezers te boeien door veel informatie te geven. Hij geeft ook zeer
veel détails en dit zorgt ervoor dat het meer zin geeft om zijn artikel te
lezen. Het auteur van dit artikel voegt daarbij ook foto's en dit zal
ervoor zorgen dat de lezers met plezier zijn artikel zullen lezen en dat de
lezers ook talrijker zullen zijn. De
onderwerp van zijn artikel is ook zeer interessant en daardoor geeft het zin om
het te lezen.
Twijfels rond man die 13 maanden op oceaan overleeft
Een man uit Mexico die vorige week op de
Marshalleilanden aanspoelde, heeft internationale media voor raadsels gesteld.
De man zei vandaag dat hij dertien maanden op zee heeft rondgedreven en
zichzelf in leven heeft gehouden op vis, vogels en schildpadden. Veel media -
ook wij - namen zijn bijzondere verhaal over. Maar is het wel waar?
José Salvador Alvarenga vertrok op 21 december 2012, de dag waarop
sommige mensen de Apocalyps verwachtten, met een zeven meter lange boot vanaf
de Mexicaanse kust om een dagje op haaien te gaan jagen. Een tiener genaamd
Ezekiel was ook aan boord om te helpen met vissen. Een storm blies de boot uit
koers en algauw raakte het duo verdwaald. Ze overleefden op vis en schildpadden,
totdat Ezekiel na een maand stierf. Ook at Alvarenga vogels en dronk hij hun
bloed.
Toen hij langs het kleine Marshalleiland Ebon kwam, zwom Alvarenga naar de
kust. Hij had toen meer dan tienduizend kilometer afgelegd.
Ineens op Ebon
Dit is het verhaal dat de bebaarde Alvarenga vertelde. Veel media namen dit
verhaal over, maar er rezen ook twijfels. "Ik kan me moeilijk voorstellen
hoe iemand 13 maanden op zee overleeft", zei de Amerikaanse ambassadeur in
de Marshalleilanden, Tom Armbruster. "Maar ik kan me ook moeilijk
voorstellen hoe iemand ineens op Ebon verschijnt. Hij moet al wel een tijdje op
zee zijn geweest."
"Het klinkt als een ongelofelijk verhaal en ik weet dan ook niet of ik het
geloof", zei waarnemend minister van Buitenlandse Zaken van de
Marshalleilanden, Gee Bing. "Ik heb zo mijn twijfels. Zodra we met hem
gaan praten over waar hij vandaan komt, zullen we meer informatie kunnen
achterhalen." Veel details uit Alvarenga's verhaal waren volgens Bing
twijfelachtig.
Haaienvissers
Er hebben eerder scheepslieden maandenlang over de Stille Oceaan gedobberd. In
2006 werden drie Mexicaanse haaienvissers na negen maanden op zee gered bij de
Marshalleilanden. In 1989 overleefden vier mannen een barre tocht van vier
maanden op zee. Als het verhaal van Alvarenga klopt, zou het een van de
opmerkelijkste overlevingsverhalen op zee zijn.
Verantwoording
Ik beschouwd dit artikel als een nieuws omdat ik het interessant vindt dat een man na dertien maanden op zee terug gevonden is. Na dit willen de mensen en zeker journalisten alles weten over hem. Ik vind het zeker wonderlijk dat hij na dertien maanden op zee nog levend is. Hij heeft veel geluk gehad tegenover zijn vriend die aan boord was van de boot. Hij overleefde ongeveer één week geleden.
Schrijftechniek
Ik vind dat de schrijver van dit artikel probeert de lezers te boeien door veel informatie te geven. De schrijver zet daarbij ook photo's en als een artikel veel photo's bevat heeft het meer zin om die te lezen. Ik vind dat het woordenschat speelt ook een belangrijke rol.
Wat deze eilanden nog meer bedreigt dan klimaatverandering
Eilandengroep Kiribati haalt op regelmatige basis het nieuws, omdat de eilandengroep door de klimaatverandering wel eens zou kunnen verdwijnen. Maar het eiland kampt tegenwoordig met een nog groter probleem: overbevolking. Je zou het niet vermoeden, maar de eilandengroep is een van de meest dichtbevolkte plaatsen op aarde. Maar hoe gaan ze om met dit steeds groter wordend probleem? De Britse openbare omroep BBC trok op onderzoek uit.
De oceaan vormt de grootste bedreiging voor hun bestaan: nergens op het eiland steekt het land immers meer dan 2 meter boven het zeeniveau uit. De stijgende zeespiegel zorgt dus mogelijk voor het einde van de eilandengroep.
Overbevolking
Naast die bedreiging kampt Kiribati nog met een ander probleem: overbevolking. Hoewel de eilandengroep zo'n 3,5 miljoen km² groot is - met eilanden verspreid over een oppervlakte zo groot als India - bevindt het grootste deel van de bevolking zich op South Tarawa. Het kleine lapje grond is de thuishaven van 50.000 mensen, goed voor een bevolkingsdichtheid die aan Tokio of Hongkong doet denken. De bevolking van South Tarawa rekent voornamelijk op de oceaan als bron van hun bestaansmiddelen.
"We hebben momenteel een vrij stabiel klimaat, maar een verschuiving in de weerpatronen die ons in de orkaangordel duwt, zou het einde voor ons kunnen betekenen", vertelt Anote Tong, president van Kiribati, aan de BBC. Hij probeert de internationale gemeenschap al langer warm te maken om Kiribati te helpen bij het opboksen tegen het veranderende klimaat.
Voedselvoorziening
Hoewel de rechtstreekse gevolgen van die klimaatveranderingen misschien nog veraf lijken, is de overbevolking wel onmiddellijk voelbaar. Daardoor zijn voedselvoorziening, toegang tot drinkbaar water en een toereikende volksgezondheid niet vanzelfsprekend op de eilanden van Kiribati.
Ook afvalverwerking lijkt een groot probleem. Kiribati staat bekend om zijn tropische stranden, die de eilanden een aards paradijs doen lijken. Tot het tij keert en er gigantische hoeveelheden afval op de eens parelwitte stranden achterblijven.
Drastisch ingrijpen
Om met de groeiende bevolking om te gaan moet er drastisch ingegrepen worden. Tabao Awaerika, secretaris van de president van Kiribati, stelt voor terug te keren naar hoe er vroeger geleefd werd. "We hebben een volledige verandering van gedachtegang nodig. We moeten duurzame activiteiten op andere eilanden ondersteunen. Enkel zo kunnen we South Tarawa van de steeds groter wordende druk van de bevolkingsgroei bevrijden", aldus Awaerika.
Verantwoording
Voor mij is dit artikel een nieuws omdat het erg is wat er in Kiribati gebeurd door de klimaatverandering. Niet alleen hebben ze de zeespiegeling die vermeerderd maar ze hebben ook een andere grote probleem namelijk dat ze overbevolkt zijn. Ik vind het erg dat ze problemen hebben door de klimaatverandering en dat ze geen plaats hebben omdat ze daar met te veel inwoners zijn. Ik weet niet of we voor die overbevolkings probleem iets kunnen doen maar ik ben ervan zeker dat we voor de klimaat iets kunnen doen namelijk minder vervuilen, ... .
Schrijftechniek
Ik vind dat de schrijver van dit artikel probeert de lezers te boeien door bepaalde woorden in zijn artikel te gebruiken die ons, als lezers, kunnen doen reageren. Hij geeft ook veel informatie over het onderwerp en dat zorg ervoor dat de lezers zijn artikel willen lezen. Détails spelen ook een belangrijke rol en ik vind dat hij veel détails geeft. Spijtig genoeg zet hij geen afbeeldingen in zijn artikel dus zal zijn artikel niet onmiddelijk aantrekelijk zijn. Daarom heb ik besloten om afbeeldingen erbij te voegen zodat het voor jullie en mij plezant is om mijn artikel te lezen.
