Het woongedeelte van ons huis is bijna klaar. Ik kan niet uitleggen hoe goed dat voelt, na 2 jaar hard, maar echt hard werken, komen de tranen spontaan in mijn ogen elke keer als ik boven kom en geniet van het resultaat...
De eindfase voor de bovenverdiepingen is in gang gezet... gelukkig, want de moeder durft niet meer op bezoek te komen alvorens die bovenverdiepingen klaar zijn. Dus toch even een smaakmakertje... voor het geval dat de moeder het zou aandurven om de blog te lezen :)
De nieuwe trap nu helemaal klaar en geïnstalleerd (al moet hij wel nog even blijven doorroesten alvorens we hem lakken)
De vloer in de mezzanine, bedekt met een laagje kurk (maar ook nog niet gelakt... we hadden net 1 doos kurk te weinig dus dat wordt morgen een ritje Londerzeel en terug)
En tenslotte is ook de balustrade van de mezzanine helemaal klaar. Op de foto's zie je de werkmannen in volle actie (al twijfelen we wel aan de legaliteit van de jongste arbeider...).
De foto's zeggen voldoende, veel uitleg is niet nodig...
Gerrit, een vriendelijke lassende Nederwaal, is de uitdaging aangegaan om onze voorstellen en wensen in realiteit "om te buigen" ... en het resultaat mag er wezen! Bedankt Gerrit dat je zo goed begrepen hebt wat we precies wilden!
Maandag 15 augustus zijn we begonnen met de voorbereidingen om het raam te maken, dat verticaal over de twee verdiepingen komt, Nu alles van de verwarming naar de kelder is verhuisd, kan het dak van de garage eraf om de stelling te plaatsen tegen de buitenmuur waar de ramen in komen.
Een eerste gaatje naar buiten onder de nokbalk is er al, morgen verder.
Dinsdag zijn we verder gegaan met het uitbreken van de muur. Tegen de avond was het gat klaar: 120x5000cm en een hoop stenen en gruis in de tuin erbij.
Woensdag zijn we aan de houten dragende constructie begonnen. Na wat problemen met het kromme hout, zijn we er toch in geslaagd om het raamwerk van 1m20 breed en 5 m hoog waterpas te krijgen (in alle richtingen). Het uiteindelijke raam wordt 0,90 m breed en 2m30 hoog en dat dan twee keer.
Nu rest alleen nog het terug opmetsen van de natuurstenen muur, glas bestellen en de muur aan de binnenkant isoleren en afwerken met leem.
Dondergag 25 augustus: CO² neutraal.
Maarten, onze loodgieter is komen helpen om de mazoutbrander om te bouwen tot pelletbrander.
Zelf heb ik deze brander die op de plaats van de mazoutbrander kan geplaatst worden in Zweden gekocht. Verder hoeft er niks aangepast te worden.
Als alles naar wens werkt, ga ik deze branders verkopen in België.
Het oude kolenkot in de kelder heb ik verbouwd tot pelletopslag.
Vanaf vandaag zijn wij niet meer afhankelijk van fossiele brandstof voor de verwarming van ons huis.
lang geleden, te lang geleden... zoals een vriendin van me vandaag zei 'les excuses sont là pour s'en servir'... en toch, ik kan hier aandraven met het excuus dat ik het voorbije jaar 2 halftijdse jobs combineerde met 2 jonge actieve kinderen en een huis in verbouwing en dat alles op meer dan 150km van ouders en schoonouders. Maar , DIKKE maar, het praat het niet goed! Wie een blog begint, moet het ook bijhouden en afwerken.
Dus, daar ben ik dan eindelijk. Ik kom hier vertellen dat na een jaar hard werken, onze bovenverdieping en mezzanine (weliswaar wat later dan gepland) eind deze zomer eindelijk in gebruik zullen genomen worden. Het zal nog niet perfect zijn (we laten waarschijnlijk de oude trap en het oude trapgat nog even zitten), maar het zal wel gezellig en ruim zijn!!!
Onze laatste berichtjes tonen hoe we vorig jaar het dak aan het lemen waren... goh, dat is al lang geleden... We hebben het voorbije jaar eigenlijk de hele tijd doorgewerkt aan het huis, al was dat de ene maand al wat meer dan de andere natuurlijk
Een korte samenvatting van wat er tijdens die voorbije maanden zoal gebeurde...
januari 2011
Een huis zou geen huis zijn als het niet geïsoleerd zou zijn. De zoektocht naar de juiste isolatie bracht ons bij Tonzon, een folie (gemaakt van aluminium) die de lucht in lagen vangt en de warmte weerkaatst. Tenminste, dat is mijn simpele uitleg ervoor. Voor meer uitleg wijs ik jullie graag door naar mijn schoonvader of wederhelft die jullie daar meer over kunnen vertellen (of kom een kijkje nemen op de Ecobeurs 'Eco en zo' in Riemst op 28 augustus 2011). Soit, het leek mij niet zo ecologisch, maar (na dus die uitleg van mijn schoonvader en wederhelft aanhoord te hebben) dat is het dus blijkbaar wel: de hoeveelheid aluminium voor de isolatie van ons huis komt overeen met slechts een viertal blikjes cola... Tonzon weegt bovendien bijna niks, waardoor ook de uitstoot voor het transport te verwaarlozen valt.
Alles goed en wel, maar het deed toch een beetje vreemd, zo'n aluminiumen huizeken...
Daarbovenop kwamen dan de rieten matten (als ondergrond voor de leem)...
En tenslotte nieuwe vloerbalken...
Dat was even hard doorwerken, want 'madam Katrien' , ikzelf dus, wou deze klus koste wat kost op 1 week geklaard hebben. EN DAT HEBBEN WE DAN OOK GEDAAN! PROFICIAT AAN ONSZELF!
Tussen januari en april Blijven werken en werken en werken en werken en... Enfin, gedurende deze maanden hebben we de muren verder geleemd, de isolatie verder afgewerkt en platen tegen de muren geplaatst waar dat nodig was. Hierbij moet ik wel eerlijk toegeven dat we toch ook een kleine winterstop gehouden hebben... het was even genoeg geweest en we hebben onze batterijen weer opgeladen. En dat was nodig want er zat nog zwaar werk aan te komen
april 2011 Warmtemuren. Het onderwerp van deze maand! Op drie plaatsen hebben we onze muur voorzien van buizen zodat ons huis geen radiatoren zal hebben, ook geen vloerverwarming, maar een heerlijke muurverwarming! Stel je voor: komende winter kan ik aan mijn bureau zitten (jaja, ik zal gewoonweg een bureau hebben ) met mijn voeten tegen de muur om warm te blijven! Heeeeeeerlijk!
van april tot augustus 2011 Eenmaal de buizen hangen, moet er een dikke laag leem opgeplakt worden zodat er voldoende massa is om de warmte op te nemen. En lemen, dat is een klusje voor de dames (weet Martijn steeds zo vriendelijk aan te kondigen) Dus ben ik beginnen lemen (met de schitterende hulp van Emilie, waarvoor natuurlijk mijn dank!)... en lemen en lemen en lemen... en ik ben nu EINDELIJK klaar (op 3 kleine plekken in het plafond na waar de laatste laag nog moet aangebracht worden maar het vochtige weer van de voorbije weken helpt niet echt )
Martijn die heeft ondertussen van alles en nog wat gedaan (want er moet natuurlijk niet alleen met modder gespeeld worden): waterleidingen geplaatst, de schoorsteen gemaakt, een berging en WC gemaakt,... Kortom, niemand heeft stilgezeten!
AUGUSTUS 2011
Het is nog niet klaar, maar de foto's mogen er toch wezen...
de mezzanine
met de geleemde muren en ramen
zicht vanuit het bureau
de deur naar het terras
de grote ramen (nachtfoto )
de living op het 1e verdiep
met de lambrisering
de tijdelijke - nog niet afgewerke - badkamer
en de - nog niet afgewerkte - berging met klapdeur
En tenslotte onze 2 buitenlandse gastarbeiders, Otte en Finn
Voila, in vogelvlucht de werken van het voorbije jaar.
Volgende week komt de man van de verwarming (de chauffagist, maar geen flauw idee wat het correcte woord is) onze brander verplaatsen en aanpassen aan pellets... Eenmaal dat gedaan is, kunnen we nog 2 grote nieuwe ramen steken in de blinde muur waar op dit moment onze schoorsteen doorheen loopt. En dan... verhuizen? Ik hoop het... de houtkachel aan, een boek op de schoot en de kinderen rustig spelend in de mezzanine... aan dat beeld klamp ik me nog even vast en ik hoop dat het deze winter realiteit zal worden...
Het lijkt eeuwen geleden dat we de blog nog eens aangevuld hebben... en inderdaad, het IS ook eeuwen geleden!!! Onze oprechte excuses!! Maar het is hier ook zo vreselijk druk en er is altijd wel iets te doen... Een bevalling (november 2009) met de bijhorende drukke 3 maanden (en de rest...gelukkig is Finn een rustige jongen), examens (januari 2010), stage (februari 2010) en nog eens examens (juni 2010): het is misschien niet echt een goed moment geweest om er een opleiding bij te nemen, zo volop in kindjes en verbouwing, maar ja, het is nu te laat om op de beslissing terug te komen We hebben dus afgelopen maanden eigenlijk zo telkens tussendoor wat verdergewerkt, maar het is pas tijdens deze grote vakantie dat we weer volop in de race zijn.
juli 2010
De binnenkant van het dak wordt voorzien van houten latten waarop dan achteraf ook rieten matten worden geniet. Dit wordt de hechtbasis voor onze leem. Dit is een ideale karwei voor mezelf (Katrien) zodat Martijn en Jan zich ondertussen kunnen verdiepen in de elektriciteit (een waar kluwen waar ikzelf de kriebels van krijg alleen al als ik er nog maar naar kijk...)
augustus 2010
Werken op stellingen met kinderen in huis blijkt niet echt eenvoudig. We besluiten om de kinderen 2 weken elders onder te brengen, Otte een weekje grootouders in Vlaanderen en een weekje Nederland, Finn 2 weken grootouders Nederland. Moeilijk voor de mama, maar toch beter zo. Bedankt bomma, bompa, oma en opa!!!
Nu kunnen we 2 weken serieus doorwerken: het plafond van de mezzanine wordt een eerste keer geleemd (behalve de voorkant want daar moet nog een isolatielaag in) en kan dan een weekje drogen. De toekomstige keukenhoek wordt recht getrokken en voorzien van wanden. Hierbij ben ik eindelijk tot het inzicht gekomen dat een nieuw huis zetten zoveel eenvoudiger is dan een verbouwing... dan BEGIN je immers met het plaatsen van RECHTE muren! Wij moeten nu niets anders doen dan scheve muren recht maken!
En tenslotte hebben we deze avond nog een binnenwand opengebroken... nu hebben we echt een duidelijk zicht op onze eetplaats/living/keuken... het wordt gewoon prachtig! Hopelijk halen we de deadline die we onszelf gesteld gesteld hebben: we willen tegen 21 december het eerste en tweede verdiep (de mezzanine) af hebben zodat we vanaf deze winter niet meer in het stof wonen (de verdere verbouwingen zijn dan immers beneden en buiten)
Na een oponthoud door de afgekeurde vergunning, hebben we besloten om de tuin in afwachting al 50 cm te laten afgraven. Hiervoor is immers geen vergunning nodig en onze Otte heeft dringend nood aan een echte tuin om in te ravotten (eentje waar we niet de hele tijd op onze hoede moeten zijn dat hij nergens zou afdonderen ) . De Jean is afgekomen om de klus te klaren:11 grote en 4 kleine vrachtwagens (zuivere aarde!)hebben onze tuin verlaten. Nu kunnen we de oppervlakte van onze kleine tuin tenminste optimaal gebruiken. Er is ook een pad aangelegd zodat we met de auto naast de garage kunnen rijden. Maar nu nog even twee weken wachten tot het gras opkomt
Donderdag 8 april 2010
Katrien en ikzelf hebben het laatste stukje oud dak in stukken gezaagd. Morgen kunnen we aan de muur beginnen.
Vrijdag 9 april 2010
Super jurjen is komen helpen. Vandaag moest immers de achtermuur eruit. De Jean was nog bezig in de tuin, dus we konden mooi de stenen die we niet meer nodig hebben in de tuin gooien en dan kon Jean ze direct afvoeren. Jurjen en Katrien hebben ook ongeveer 1000kg cement en betonmix de trap opgesleurd Jurjen bleek daarbij een ware gentleman (voor uitleg moet je bij hem zijn)
In ons huis is het vanaf nu elke dag openmuurdag gelukkig zijn de temperaturen buiten niet meer zo schrikwekkend laag!
Zondag 10 april 2010
Vandaag heb ik de betonbalk gegoten waarop de staanders komen die het dak dragen. Katrien is onze twee spruiten gaan ophalen in Nederland bij mijn ouders. Morgen komt ze terug naar huis en mijn vader komt ook weer mee om ons te helpen de komende week.
Maandag 11 april dinsdag 12 april 2010
Nonkel Fliki (naar de woorden van Otte), Filip dus, is ons twee dagen komen helpen, deels als arbeider, deels als kinderoppas. Otte heeft fantastische dagen beleefd! Op maandag zijn we verdergegaan met het gieten van de betonbalk en vanaf dinsdag hebben mijn vader en ik ons weer gestort op het schaven van het hout om de gelamineerde balken te maken. Katrien en Filip hebben de tuin omgespit, platgeharkt en gras gezaaid. En Otte, goh, die heeft overal wat geholpen. Hij is er trouwens schitterend voor uitgerust
Woensdag 13 april 2010
Tegenslag gehad er zat een vijs in één van de balken en die heeft de messen van de vandiktebank beschadigd. Een langdurige zoektocht (6 winkels) heeft jammer genoeg geen resultaat opgeleverd. We zitten even vast
Gelukkig hebben David en Katrien wel wat bereikt vandaag: we hebben nu een kleine oprit naast het huis waar de auto en zelfs de camionette - kan staan zonder weg te zakken.
Vrijdag 14 april 2010
De nieuwe messen zijn gevonden!!
Zondag gaan we verder met schaven en kan het middelste deel van de middenstaander rechtgezet worden. Jan heeft deze al geschuurd en gelakt.
Nadat de datum allang verstreken was, dat de gemeente ons moest laten weten of de vergunning al dan niet toegekend was, is Katrien zelf maar eens gaan aankloppen bij urbanisme.
A, u komt voor die afgekeurde vergunning! Ja ik heb nog geen tijd gehad. Dit was drie weken na datum. Blijkbaar krijgt de helft van de mensen die een vergunning indient geen antwoord
AFGEKEURD!
Hier de argumenten:
De uitbouw en de B&B wilde wij met leem afwerken aan de buitenkant.
De gemeente dacht dat het crepi was ooit al eens van een legenda gehoord?
De uitbouw waar de kinderkamer komt ,mogen we met hout afwerken, de B&B moet in natuursteen.
Wat ze bij de gemeente niet berijpen, is dat wij de slaapkamers beneden gaan hebben, en op het eerste en tweede verdiep gaan wonen. Ook het feit dat de kinderkamer een deur naar de tuin heeft, is een argument die nergens op slaat.
Dan de garage. Deze is te groot en moet ook in natuursten. Eigenlijk vinden ze dat we geen garage mogen hebben. Maar we hebben een garage, en de buren ook, en die daarnaast ook?
Ze vinden het veel te gevaarlijk.Voor ons deur is het een nationale weg. Ok, dat is waar. Maar heel Poulseur is zone 30km! Maar volgens de gemeente houdt niemand zich daaraan. En wie zijn verantwoording is dat dan???????????????????????????????????????????????????????? precies.
Dus geen garage. Belachelijk. Deze onzin verchten we later aan.
We gaan nu de vergunning zo indienen dat we verder kunnen met verbouwen, want op dit tempo is er zo weer een jaar voorbij.
In de tweede week van de paasvakantie gaan we het laatste stuk van het oude dak afbreken, en de muur uitbreken. Daarna kunnen we de balken plaatsen waar de ramen tussen komen en de deur naar het terras. Waar de gemeente ook een opmerking over had. Maar de buren hebben ook een dakterras, en die behoren tot een bekende invloedrijke famillie.
Wordt vervolgt.
En voor een ieder die zich geroepen voeld om de tweede week van de vakantie te komen helpen, altijd welkom.
Ondertussen is het hier flink koud geweest is den Ardennen. ( en de rest van het land) Aangezien het stro in het dak zit, was het tijd voor de dakbedekking. MAAR eerst moest de zonnecollector nog gelegd worden. Deze maken we zelf, van vloerverwarmingsbuis, en komt tussen de panlatten, net onder de leien te liggen.
Voor de leien hebben we gekozen voor een nieuw concept. De leien zijn gemaakt van gerecycleerd materiaal. De levering heeft wat op zich laten wachten, maar nu hebben we alles.
De achterkant van het dak is af, nu de voorkant nog. Even afwachten op een dag of twee goed weer, en dan kunnen we er tegenaan voor het laatste stukje.
Binnen heb ik de voorkant van het dak al voorzien van een 5 cm laag rockwool. Hier gebruiken we geen stro, omdat het dak dan te laag zou komen en we teveel binnenruimte zouden verliezen. De rockwool wordt nog aangevuld met andere isolatie, maar dat is voor later.
Beging februari komt de Jean de tuin afgraven.
Dan kunnen we tenminste met de auto naast het huis staan i.p.v op straat. Ook gaat het oude atelier tegen de vlakte. Op deze plaats komt de B&B en onze badkamer.
Eindelijk is het zover... het langverwachte strobalenweekend.
Deel 1 van onze ecologische verbouwing neemt nu pas echt vorm aan: het strodak van ons eigen huis. In een volgende fase bouwen we ook nog onze nieuwe garage en de chambres d' hôtes in hout en stro, maar laten we ons eerst op dit onderdeel concentreren...
We hebben afgesproken met de boer dat het hout op zaterdagochtend 24 oktober geleverd wordt, tussen 10u en 11u. Tenminste, als het geen pijpenstelen regent natuurlijk! Om 8u 's ochtends is al ons fantastisch werkvolk - waarbij nogmaals duizendmaal onze dank aan David, Karen, Els, Els, Tjorven, Tatiana, Jan, Marja, Kitty en Timo - al op post. De laatste werkzaamheden kunnen zo nog verricht worden voordat het stro geleverd wordt.
En gelukkig, prachtige zonneschijn krijgen we niet echt, maar regenen doet het niet (op enkele verloren druppeltjes na)!
Een laatste bakje koffie of frisdrank en dan op naar het stro...
Als ik zulke gezellige taferelen in mijn keuken zie, krijg ik zoveel goesting in een groot gezin!! Opgelet dus Martijn!
En dan is de boer daar... Ik vraag me soms nieuwsgierig af wat de mensen hier in het dorp denken bij dit spektakel...
Aankomst van de tractor met stro.
In mijn hoedanigheid van zwangere mama mag ik gelukkig nog het verkeer regelen.
Iedereen, inclusief Otte, staat klaar om uit te laden.
In een eerste fase wordt al het stro uitgeladen en onder de tent in de tuin gestapeld. Daarna verplaatst de mensenslang zich en stelt zich op langs de stelling tussen de tent en het platte dak. Zo ligt al het stro vrij snel boven, klaar om in het dak geschoven te worden.
Stro stapelen is ook voor Otte een leuke activiteit natuurlijk!
Nu alles de hoogte in, Els!
Hup hup hup, zou Otte zeggen.
Stro, stro en nog eens stro... je zou van minder doordraaien...
Tjorven heeft iets teveel in het stro gekeken.
En ook bij Martijn slaan de stoppen door.
De aanhangwagen is leeg, het vullen van het dak kan beginnen!
De boer kan waarschijnlijk aan een iets hoger tempo terugrijden richting Limburg...
De schuine vlakken van het dak zijn opgebouwd uit rechtopstaande planken waartussen de strobalen zullen geschoven worden. Deze planken zijn ongeveer even hoog als de strobalen zelf. Onderaan zijn ze afgewerkt met een horizontale plank waarop de balen zullen steunen. Met behulp van een heggenschaar - een spiksplinternieuwe waarvoor onze reuzedank aan mijn ouders - worden de balen die wat te breed zijn, bijgeschoren.
Het vullen van het dak begint.
Let op, oma paparazza duikt overal op!!
De nok van het dak met op de achtergrond de Tour Reinarstein
De helft van het dak is bijna gevuld.
We hebben ervoor gekozen om deze werken uit te voeren door het oude dak heen. Dit vergemakkelijkt het werken aan het dak: geen ingewikkelde stellingen nodig, je kan gewoon lekker gezellig onder het nieuwe dak heen lopen over het oude dak.
Els geniet van onze tijdelijke strozolder...
Maar af en toe is het wel nodig extra te beveiligen...
Zo zot als een mus, maar wel goed beveiligd...
Het weekend loopt ten einde, er is massa's werk verzet!! Om iedereen nog eens te bedanken, zorgt de cateringploeg nog voor een laatste lekkere maaltijd: PANNENKOEKEN!!!
Een laatste kiekje van de dag: romantiek op het dak...
) met mijn voeten tegen de muur om warm te blijven! Heeeeeeerlijk!
)
Aankomst van de tractor met stro.
In mijn hoedanigheid van zwangere mama mag ik gelukkig nog het verkeer regelen.
Iedereen, inclusief Otte, staat klaar om uit te laden.
Stro stapelen is ook voor Otte een leuke activiteit natuurlijk!
Nu alles de hoogte in, Els!
Hup hup hup, zou Otte zeggen.
Tjorven heeft iets teveel in het stro gekeken.
En ook bij Martijn slaan de stoppen door.
De boer kan waarschijnlijk aan een iets hoger tempo terugrijden richting Limburg...
Het vullen van het dak begint.
Let op, oma paparazza duikt overal op!!
De nok van het dak met op de achtergrond de Tour Reinarstein
De helft van het dak is bijna gevuld.
Els geniet van onze tijdelijke strozolder...
Zo zot als een mus, maar wel goed beveiligd...
