Ik had vandaag luister oefening voor Duits. Het is niet zo goed gegaan. We kregen een video te zien. Het thema was 'Liefde tijdens de oorlog'. Een oude mevrouw was aan het woord, maar heb weinig verstaan van wat ze zei. Dus toen ik daarna de stellingen ,die we met juist of fout moest beantwoorden, voorgeschoteld kreeg, heb ik heel veel stellingen moeten gokken. Ik hoop dat ik goed gegokt heb, heb daar eigenlijk nooit veel geluk met gehad. Maar nu het slecht in de liefde gaat, heb ik misschien geluk in het spel, wie weet. De rest van mijn schooldag verliep rustig, ik had gedacht dat ik het moeilijk zou krijgen, maar kennelijk had ik gisteren al mijn tranen opgebruikt.
Na school ben ik naar de supermarkt gegaan om de Flair te kopen en ben daarna mijn grootouders een bezoekje gaan brengen. Het was erg gezellig en ik kon het ook wel gebruiken, door naar hun verhalen van vroeger te luisteren, hoefde ik niet na te denken. Na het bezoekje ben ik meteen naar huis gegaan heb ik mijn huiswerk gemaakt en wat voorbereidingen voor de examens die voor de deur staan. Voor ik ben gaan slapen heb ik nog naar De jeugd van tegenwoordig gekeken.
Mijn mondeling examen Duits is vrij goed gegaan buiten enkele grammatica foutjes en wat foutjes bij het uitspreken van enkele woorden, maar ik vond het al een hele prestatie. Ben namelijk helemaal niet zo goed in Duits en ik vind het fijn dat mijn inspanningen beloond werden.
Mijn gesprek met Erick ging anders niet echt zo goed als ik gedacht had. Hij heeft me verteld dat hij niet meer zeker is van zijn gevoelens voor mij. Plotseling vindt hij dat we niet voor elkaar gemaakt zijn, dat hij niet zijn leven met mij kan doorbrengen omdat we te verschillend zijn. IK hoorde alles wat hij zei, maar kon nergens in mijn hele lichaam de moed vinden om iets terug te zeggen. Het is gedaan we kunnen elkaar niet meer zien, de woorden drongen stilletjes tot me door. Voor ik het wist had Erick het Café waar we hadden afgesproken verlaten en zat ik daar helemaal alleen. Ik wilde mijn verdriet niet aan de hele wereld laten merken en heb naar mama gebeld of ze me kon komen ophalen.
Die avond heb ik ik niets anders gedaan dan mezelf opgesloten in mijn kamer en de hele tijd geweend. Al goed dat ik geen huiswerk had.
Vandaag ging het best wel goed op school, ik heb goed kunnen babbelen met Clara. Zij heeft me het advies gegeven om Erick woensdag op te bellen en hem te verplichten een uitleg te geven voor de gebeurde feiten. Ik was eindelijk weer in staat me te concentreren in de lessen en niet aan Erick te denken.
Thuis heb ik me moeten inhouden om hem niet op te bellen. Voor de eerste keer in mijn leven was ik blij dat ik toch wel heel wat werk had voor school. Ik moest voor Frans enkele oefingen afmaken inverband met de comperatief en de superlatief. Voor Engels moest ik een tekst lezen en analyseren en voor Spaans moest ik informatie opzoeken over de film Intacto.
Wanneer ik klaar was met al dit werk was er niet veel tijd meer voor ontspanning en tot mijn verbazing kreeg ik vijf minuten voor ik ging slapen telefoon van, je raad het nooit, Erick. Hij was er achter gekomen dat ik zondag aan zijn deur had gestaan en hem dus betrapt had op een leugen. Ik kon aan zijn stem horen dat hij zenuwachtig was hij vroeg of ik woensdag tijd had om met hem af te spreken. Ik daarentegen reageerde vrij kalm. Het gesprek eindigde met slaapwel, ik hou van je werd achterwegen gelaten.
Ik ben blij dat mijn examen godsdienst toch wel goed verlopen is en mijn mondeling voor Frans ook. Bij Duits ben ik niet aan de beurt gekomen dus dat zal voor woensdag namiddag zijn en dat is dan wel weer minder.
Ik heb niet zo veel te vertellen, het enigste wat ik doe is passief in een hoekje zitten en nadanken over mijn relatie. Zou het aan mij liggen en zo ja wat heb ik dan verkeerd gedaan. Heb ik did verdiend? Erick en ik zijn bijna een jaar samen, hoe kan hij mij zoiets aandoen?
Thuis heb ik mijn huiswerk gemaakt, dit viel best wel mee. Ik had de moed mijn gedachten even opzij te zetten en me te concentreren op de te kennen materie. Achteraf heb ik nog een boek proberen lezen, maar dit bleek niet zo'n goed idee te zijn. Het boek was veel te romantisch een deed me denken aan de goede momenten met Eric,waardoor ik weer in tranen uitbarstte. Mijn mama die dit gemerkt had, heeft me proberen troosten. We hebben samen naar een comedie gekenen en ben hierna gaan slapen.
Ik ben vaandag naar Erick thuis gegaan, ik weet dat hij me verteld had dat hij het druk had, maar ik moest hem spreken.Ik kon aan niets anders meer denken dan aan onze relatie die er voor het moment niet goed voorstond, althans dat vond ik toch. Nu heb ik er toch wel spijt van om hem te zijn gaan opzoeken. Toen ik aanbelde, vertelde zijn moeder dat hij niet thuis was en dat hij haar verteld had dat hij met mij iets ging drinken.Ik kon mijn oren niet geloven,hij had duidelijk zijn moeder voorgelogen en mij ook, wat een bedrieger. Ik heb toen elk café in de buurt doorgezocht op zoek naar hem, maar ben hem nergens tegengekomen.Nu kon ik helemaal al aan niets anders meer denken.
Heb die avond niet veel meer gedaan, heb gegeten en naar mijn kamer gegaan.
Doordat ik helemaal vergeten was mijn baas te verwittigen dat ik mijn voet bezeerd had en niet tijdig vervangen kon vinden, ben ik met die blok aan mijn voet gaan werken. Gelukkig hadden ze in de viswinkel een hoge kruk staan en was het niet echt druk zodat ik, wanneer ik niets te doen had, kon gaan zitten. Omdat het niet zo druk was mocht ik ook om half een naar huis. Ik was best wel uitgeput toen ik thuiskwam en had niet zoveel zin iets te gaan doen. Ik heb me dan maar aan tafel gezet en de rest van mijn huiswerk voor maandag gemaakt.
Toen ik die avond nog steeds niet van Erick gehoord had, heb ik hem dan maar opgebeld. Hij gaf een heel vage uitleg waarom hij niets meer van zichzelf had laten horen, maar zei dat ik mij absoluut geen zorgde hoefde te maken. Toen ik vroeg of hij zondag iets met me wilde doen zei hij dat hij geen tijd had. Dit vond ik heel raar en heeft mij aan het denken gebracht. Ik maakte me toch zorgen ookal zei Erick dat dit voor niets nodig was. Ik kon er niets aan doen maar ik werd er echt emotioneel van en ben die avond weenend in slaap gevallen.
Doordat mijn voet nog steeds in de pleister ligt, hoefde ik niet mee te doen met L.O. en mocht ik op het secretariaat blijven. Daar kon ik al wat huiswerk voor maandag maken want ik heb heel wat te doen tegen die dag. Ik slaagde erin mijn mondeling examen van Duits voor te bereiden en een samenvatting te maken van de belangrijkste dingen voor het examen van godsdienst. Eigenlijk is het examen van godsdienst open boek maar het is makkelijk als je alles al eens doorgelezen hebt en aantekeningen hebt gemaakt van de belangrijkste dingen, dat zorgt ervoor dat het examen vlotter verloopt.
Toen ik thuis kwam herinnerde ik me dat ik zaterdag moet gaan werken en dat ik niets meer van Eric had gehoord sinds zondag. Ik vond het raar dat dat me nu pas opviel en dat ik er niet eerder bij had stilgestaan.
Op school viel alles wel mee,buiten dat ik weer te laat was opgestaan en me had moeten haasten. We hebben verder gekeken naar de film Intacto bij spaans, ik begrijp er al een beetje meer van, maar ik vind het maar een rare film.Bij godsdienst hebben we ook een film gezien 'La vita e Bella'. Ik vind het zo'n mooie film.
Vandaag waren ook mijn twee neefjes jarig, na school ben ik meteen naar hun verjaardagsfeestje gegaan. Die twee zijn zo schattig, twee jaar zijn ze nu en het zijn echte deugenieten. Jammer genoeg kon ik niet lang blijven, ik moest nog een test van wiskunde voorbereiden en een taak van frans afwerken. Gelukkig was ik op tijd klaar zodat ik nog naar de Jeugd van tegenwoordig kon zien voor ik moest gaan slapen.
Wat een rotdag .Eerst was ik nog ontzettend gelukkig dat het woensdag was, maar later veranderde mijn gemoedstoestand heel fel . Het eerste lesuur viel meteen al tegen vermits ik de test van Frans terug kreeg en echt heel erg hard gebuisd was. Niet veel aan te doen, buiten dan toch misschien echt bijlessen nemen. Nederlands en Engels vielen wel mee. We kregen wel een onaangekondigde toets bij Spaans, omdat we de les daarvoor iets te luidruchtig waren geweest en natuurlijk was ik de vorige les er niet met mijn gedachten bij dus de tweede onvoldoende die dag was binnen. En alsof dat nog niet genoeg was kreeg ik die namiddag een telefoontje van Eric dat hij niet kon komen. Wat raar, moet ik mijzelf zorgen beginnen maken? Dit is de eerste keer dat me zoiets voorkomt .. Ik bedoel met Eric dan, normaal zegt hij nooit iets af. Pfff voel me zo slecht. Heb de hele dag niets anders gedaan dan mezelf afgevraagd of er iets mis is en wat er dan ook mis zou kunnen zijn.. Ga al weer een vroeg naar bed ... hoop dat ik kan slapen tot morgen
Vandaag zijn we met onze klas naar het asielcentrum geweest in de namiddag, daar hebben we een film gezien over de toestanden in Rwanda. Ik vond het een verschrikkelijke film. Bij het zien van de beelden kreeg ik tranen in mijn ogen. Zon gruweldaden waren het! We hebben ook met een vluchteling gebabbeld. Het was een heel interessant gesprek. Hij heeft verteld waarom hij is gevlucht, hoe hij in België terecht is gekomen,enz.
Thuis aangekomen was ik bekaf ik had de bus moeten nemen, omdat ik geen auto meer kan rijden nu met mijn ingepakte voet en mama en papa moesten werken dus die konden mij ook niet afhalen. Ik moest dan nog eens een heel eind lopen van de bushalte naar huis. Op de bus kwam het me ineens te binnen schieten dat ik morgen eindelijk Eric terug zie, wat heb ik hem gemist.
Thuis gearriveerd heb ik mijn natuurwetenschappen geleerd, nog wat Tv gezien en ben vervolgens gaan slapen.
Vandaag heb ik mijn mondelinge creatieve opdracht moeten voorbrengen in de klas. Het was eigenlijk wel stressen. Ik doe dat niet zo graag vooraan in de klas staan. Dan zijn alle ogen op mij gericht en voel ik me erg ongemakkelijk. Ik zou dus nooit leerkracht worden. Maar het viel best mee. Voor deze opdracht had ik het boek Rode rozen en tortillas gelezen. Ik vond het een prachtig boek, heel emotioneel, daar hou ik van. De rest van de lesuren vlogen voorbij en voor ik het wist zat deze schooldag er alweer op.
Niemand had extra huiswerk opgelegd dus heb ik me languit voor de Tv gelegd en naar de seizoensfinale van lost gekeken. Lost is mijn lievelingsprogramma. Hierna ben ik gaan slapen.
Vandaag was een geweldige dag . Ik werd gewekt deze morgen door mijn vriendje en in zijn handen had hij een plateau met daarop mijn ontbijt en alsof dat alleen nog niet lief genoeg was had hij ook nog een rozen voor mij gekocht. Hij voelde zich schuldig voor wat er vrijdag was voorgevallen en wilde het goedmaken. We hebben tot 1u samen in bed gelegen en geknuffeld, spijtig dat we zo voorzichtig moesten zijn met mijn voet.
In de namiddag zijn we een wandeling gaan maken. Nu ja ik heb niet echt gewandeld ik heb het hele tochtje meegemaakt in een rolstoel. Ik vond het wel eens iets anders een wandeling maken zonder echt te moeten wandelen.
Die avond hebben we lekker gegeten. We hebben de gezellige dag afgesloten met een romantische film.
Ik heb vandaag helemaal niets meer gehoord van Eric. Ik snap niet wat er mis is en dat is dan noch niet alles ik heb echt slecht geslapen met dat zwaar ding aan mijn been. Ik wroet nogal vrij veel en elke keer als ik me omdraaide deed het verdomd veel pijn. In de namiddag had ik afgesproken met wat vrienden om te gaan winkelen. Een vriendin van mij had een rolstoel kunnen bemachtigen zodat ik niet heel de tijd met mijn krukken moest rondlopen. Ik had het niet echt naar mijn zin, nochtans hing er een toffe sfeer iedereen was opgewekt buiten ik. Ik zat met mijn gedachten ergens anders. Om vijf uur zijn mijn ouders mij komen ophalen. Thuis heb ik al mijn huiswerk gemaakt voor maandag en ineens voor dinsdag. Echt wel een hele prestatie voor mij maar dat wil wel zeggen dan ik me zondag en maandag geen zorgen hoef te maken over het feit dat mijn huiswerk in orde is.
Vrijdag ! vandaag 6 uurtjes naar school gaan en dan is het weer weekend, fantastisch. Over het algemeen vind ik vrijdag wel een aangename dag in feite hebben we zelfs maar 4 uurtjes les, want in de namiddag hebben we lichamelijke opvoeding. Mijn test van geschiedenis ging zoals ik wel verwacht had heel goed en daar was ik blij om. Het is altijd fijn beloond te worden met een goed cijfer ( althans dat hoop ik toch) na een inspanning. De rest van de uurtjes voor de middag gingen vlot vooruit, voor ik het wist was het middag. Tijdens L.O. heb ik mijn voet bezeerd. Ik ben meteen naar de spoed gegaan en daar hebben ze vastgesteld dat mijn voet in de pleister moet. Wat een tegenslag ik zou vanavond naar de sauna zijn gegaan, maar met zo'n gewicht aan je been is dat natuurlijk niet toegestaan. Mijn vriend was een beetje teleurgesteld hierdoor en ik was echt humeurige en boos, omdat hij hierdoor teleurgesteld was. Ik heb per slot van rekening niet expres mijn voet bezeerd! Al een geluk dat dit misverstand niet geëschaleerd is tot een ruzie.
Oeps de leerkracht natuurwetenschappen kon er niet echt met lachen dat ik mijn taak niet had gemaakt. Gelukkig kreeg ik een herkansing. Ik mag de taak vrijdag in haar bakje leggen. Ik ben blij dat ik die dag enkel de leerkracht natuurwetenschappen heb moeten teleurstellen. Ik heb me dan ook die dag als een voorbeeldige leerling gedragen, omdat ik me ergens wel schuldig voelde de dag ervoor geen inspanningen geleverd te hebben voor school.
Dus toen ik thuis kwam heb ik meteen al mijn huiswerk gemaakt, het was niet echt veel ik moest enkel een test van geschiedenis leren en de taak die ik woensdag niet gemaakt had nu maken.
Later die avond heb ik naar De jeugd van tegenwoordig gekeken en ben daarna gaan slapen.
Vandaag een halve dag op school gehad. Bij Spaans hebben we een film gezien Intacto. Eerlijk gezegd snap ik er niets van, maar ik hoop dat de film naar het einde toe toch iets duidelijker wordt. Voor ik het wist was het 12u en mochten we naar huis gaan.
Thuis heb ik mijn koppigheid toch maar even aan de kant geschoven en heb ik Eric opgebeld. Hij deed erg vreemd aan de telefoon. Hij zei dat hij niet veel tijd had en zonder dat ik iets meer wist, was het gesprek gedaan. Ik ben dan maar iets geen drinken met vrienden, zo hebben ik mijn gedachten toch een beetje kunnen verzetten. Ik ben dan ook bij Clara blijven eten en we hebben goed gelachen.
Toen ik thuis kwam herinnerde ik me dat ik mijn huiswerk nog moest maken, maar had in feite niet zoveel zin, ik zal het wel snel in de klas maken.
Heb deze nacht slecht geslapen. Ik mis oma erg hard.. ik weet dat ik niet zou mogen treuren , maar blij moet zijn met alle goede momenten die we samen beleefd hebben, maar juist daarom doet het zon pijn.
School viel best wel mee. Ik heb veel troost kunnen vinden bij mijn beste vriendin Clara. Ik ben zo blij dat ik haar heb. Toen ik mijn test van Duits terug kreeg, voelde ik me al een beetje beter. Ik had een 17/20 behaald wat niet zo evident is, want Duits is per slot van rekening toch geen makkelijke taal. De rest van mijn schooldag verliep vrijwel goed. Nu ja buiten enkele vakken waar ik echt een hekel aan heb, maar dat is niets nieuws.
Toen ik thuis aankwam had ik toch wel verwacht dat Eric al van zich zou laten horen hebben. Als hij niets van zich laat weten ik ook niet. Hij zoekt het zelf maar uit, ik ga niet het initiatief nemen iets van mezelf te laten weten. Nadat ik mijn huiswerk gemaakt had ben ik gaan slapen, en had nog steeds niets gehoord van Eric.
Het is vandaag 12 november, en Vadertje Staat heeft ons een vrije dag gegeven, facultatieve verlofdag noemt men zoiets. Kwaad zijn we er niet om. Vandaag zijn we met heel de familie naar de kerk gegaan, omdat onze oma gestorven is, en de gestorvenen herdacht werden, was het een speciale mis. Het verlies van onze oma is een groot verlies en gemis. Ze was er voor ons allemaal, en niet alleen er zijn, maar GOED voor ons zijn. Ze leefde voor haar kinderen, kleinkinderen en al wie aan haar hartje lag. Haar hart was nog sterk genoeg, maar bepaalde ziekten zoals longembolie, ziekenhuisbacterie en zona hebben haar de das omgedaan. Die avond zijn we dan bij de familie gaan eten zodat de familie toch weer eens allemaal bij elkaar zou zitten. Dit is niet zo evident, aangezien mijn oma 5 kinderen had, en onze familie groter is dan 80 personen...
Vannacht is mijn vriend blijven slapen. Ik moet je niet vertellen wat er gebeurd is zeker? Juist ja, we hebben film gekeken en samen doodmoe pardoes in slaap gevallen. Wat had je anders gedacht? Om ons lichaam in conditie te houden, ben ik vandaag gaan sporten: badminton en fietsen. Voor de rest was het vrij rustig en hebben we gewoon van de vrije uurtjes genoten...
Omdat het zaterdag is, heb ik eindelijk nog eens kunnen uitslapen. Het weekend dient zo'n beetje om de verloreren slaap in te halen van de week. het doet altijd goed als je 9 uur in bed kan liggen, in plaats van 6 à 7 uur. Vandaag was het wel iets minder waar. Vannacht zijn we tot in de vroege uurtjes naar Noxx geweest, een discotheek in Antwerpen, recht tegenover de Metropolis. Samen met een paar vriendinnen, en maten van mijn vriend. Een anekdote: de ex van een vriendin van me werkt toevallig in Noxx. Deze jongen heeft haar zo veel verdriet gedaan, dat ze na een half jaar nog steeds afziet van de breuk. Om revenge te nemen bestelde ze een pintje aan de toog, liep ermee naar hem, en voor hij het wist -je kan het al raden- droop hij helemaal van het bier. Schaamteloos lachtte ze zich te pletter, waarschijnlijk om hem te kunnen vernederen.
Langetermijnopdracht
