1 x Belgisch kampioen op de weg cat A VWF 1 x Belgisch kampioen op de weg cat C LFT
1x Belgisch kampioen op de weg LWU cat D
1 x BeNeLux kampioen op de weg WAOD cat B
24x provinciaal kampioen
Elite z/c en amateurs/masters WBV, lft en lwu, en wbv MTB
7 x Kampioen van vlaanderen 5x LRC veldrijden en 1 maal WBV veldrijden
SAMEN GOED VOOR 62 KAMPIOENENTRUIEN
167 overwinningen in vlaamse cyclocrosscup
15 x veldrit Maldegem ( parkcross)
13 x veldrit Knesselare
12 x veldrit Beernem
11x veldrit Eeklo waaronder 1 x bij elite
11x veldrit Assenede
11 x veldrit Zelzate
10 x veldrit Varsenare
11 x veldrit Ardooie (wbv)
8 x veldrit Balegem
14 x eindwinnaar van de vlaamse cyclocrosscup
5 x wegwedstrijd Spiere Helkijn ( 3x liefhebbers, 2x lwu)
53 kampioentruien
11 medaille's op BK veldrijden ( wbv) ...5 x Goud, 5 x Zilver, 1 x brons
2 x zegekoning bij de liefhebbers ( elite z/c) in het veldrijden met 13 en 15 overwinningen
Sportman van het jaar 2004 in Maldegem
Etc, etc.....
MARIO LAMMENS Belgisch zegekoning met 707 overwinningen
12 X WERELDKAMPIOEN VELDRIJDEN UCI / VWF/ LRC 9 X EUROPEES KAMPIOEN 18X BELGISCH KAMPIOEN 7X KAMPIOEN VAN VLAANDEREN Volg hier de verhalen van de Belgische zegekoning aller tijden in het wielrennen
30-12-2023
30 DEC LOZER....................................................667e OVERWINNING
Ten tijden van de jaren 90 in de vorige eeuw kwam ik op regelmatige basis trainen in Lozerbos. Ook was er toen af en toe een veldrit bij wbv
Nu na zovele jaren nam het plaatselijke wijkcomité de beslissing om terug een veldrit te organiseren ten voordele van het kankerfonds
Onder een stralende zon kwamen meer dan 380 renners opdagen voor dit evenement
Na de jeugdreeksen was het onze beurt, Theo David ( terug na zware familiale tegenslag) nam de openingsronde voor zijn rekening
Ik zag er het nut niet van in om volluit te gaan want als er 40 renners voor u starten met niets dan single-tracks dan heeft het geen zin want dan moet je meer
in de remmen dan iets anders.
Niet dat ik commentaar heb op de omloop, zeker niet maar het bepaalde wel het wedstrijdverloop
Na één ronde moest David gas minderen, dit was meteen voor Rudi Wille het sein om het te proberen. Wille mijn vriend en trainingspartner nam direct een 100 tal meter voorsprong. Ik liet hem zijn moment de gloire beleven en wachtte een beetje af. Eén ronde later kwam ik de eenzame koploper vervoegen na een technische
passage in het bos.
Daarna werkten we samen de rest van de wedstijd af. Rudi Wille beschikte over 'superbenen' want de laatste halve ronde nam hij zelf terug het commando over
zodat de overwinning uiteindelijk beslecht zou worden in een finale eindsprint.
Wille kwam op 150m van de streep als eerste op het verharde gedeelte en leek het te gaan halen maar ik kon hem in de laatste 25 alsnog remonteren
Daarmee sloot ik mijn wielerjaar 2023 af met 43 overwinningen.
Na de wedstijd werden we door het organisatiecomite rijkelijk verwend, de afspraak voor volgend jaar heb ik alvast met hen gemaakt
30-12-2023 om 00:00
geschreven door Mario
26-12-2023
26 DEC BEERNEM.............................................666e OVERWINNING
Zoals jullie konden lezen in mn vorige post hoopte ik dat de benen hersteld zouden zijn van de loopcross in Maldegem-Kleit 3 dagen geleden
Ze waren niet alleen hersteld maar ik voel me terug beter en beter komen na de desastreuze kampioenenweek waarin ik ziek was
De hoogvorm moet nog komen dus was Beernem een ideaal opstapmoment naar het laatste seizoenseinde
Op papier was Logier de voornaamste concurrent en ik paste mn rijstijl dan ook aan de eerste 2 ronden.
Ik nestelde me in zijn zog en keek hoe mn concurrent de technische passages aanpakte
Al snel moest ik meer in de remmen dan dat me lief was en na anderhalve ronde nam ik net voor de volgdende reeks technische afdalingen het commando
Mijn plan lukte en ik had direct een kloof op een niet aandringende Logier.
Nederlander Peter Meerburg eindigde knap 2e net binnen de minuut, Logier moest 1'40" toegeven op het einde van de wedstrijd
Daarmee won ik voor de 12de keer Beernem, toch wel iets om trots op te zijn want niemand deed ooit beter op dit kanaalparcours
26-12-2023 om 00:00
geschreven door Mario
23-12-2023
23 DEC MALDEGEM-KLEIT............................665e OVERWINNING
Het was een jaar of 25 geleden dat er nog eens een veldrit plaats vond in Maldegem-Kleit. De welbekende Maldegemse familie Versluys vond het genoeg geweest
en organiseerde een veldrit ten voordele van hun rennertje Milan Dinneweth. De locatie was door de hevige regenval alles behalve juist te noemen want op en rond
het erf van een plaatselijke boer lag het overal verzopen van het water.
Daar een veldrit organiseren lijkt mij om problemen vragen.
Let op...voor ons ouderen is dit geen onoverkomelijke hindernis maar voor jonge jongetjes en meisjes van 6 a 10 jaar is een omloop waar 75% moet gelopen worden
not done vind ik.
Er waren mogelijkheden om in laatste instantie met heel weinig moeite de omloop aan te passen maar ik voelde me niet geroepen om daarvoor in de spreekwoordelijke bres te springen.
Mijn zoon Laudelino had alvast forfait gegeven voor deze atletiekwedstrijd
Ik moest om 14u in de weide, na 100m fiets op de schouder en lopen tot 50m voor de aankomst, dan 200 m rijden en terug schouderen tot de aankomst was het wedstrijdscenario
Ik ben een degelijke loper en genoot wel van dit uitzonderlijk moment in Kleit, al was ik toch liever op de plaatselijke zomerkermis enkele maanden geleden
De wedsrijd won ik met....één loopstrook voorsprong op Rudi Wille, Kristof Roelstraete was terug knap 3e vandaag
Nu maar hopen dat de beentjes hersteld zijn tegen dinsdag want dan staat Beernem op het programma
23-12-2023 om 00:00
geschreven door Mario
16-12-2023
16 DEC DIKSMUIDE..........................................664e OVERWINNING
Het was ondertussen toch wel een 6 tal jaar geleden dat wij nog eens een veldrit reden op en rond de sportterreinen van Diksmuide
Uiteraard kwamen we graag afgezakt naar deze gemeente want een topparcours is op zo'n locatie verzekerd
Door de 3 1/2 week durende griep (?) verschijnselen en het weekend erbovenop waar er geen cross was in onze regio was het vandaag een beetje
aftasten hoever mn conditite in elkaar gestuikt zou zijn.
Met bibberende beentjes stond ik dan ook aan de start tussen en pak leeftijdsgenoten.
Ik murwde me naar de eerste haakse linkse bocht en nam het commando, wat dan volgde was 45' lang stuurmanskunst
Ik voelde me als een vis in een pas ververste bokaal water
In het tweede wedstrijddeel kwam ik mezelf wel tegen want ik wou het strakke tempo blijven onderhouden, niet dus
Uiteindelijk won ik de wedstrijd wel makkelijk met iets méér dan 3' voorsprong op Dirk De Keerle en Rudi Wille
16-12-2023 om 00:00
geschreven door Mario
03-12-2023
3 DEC HOUTHULST..........................................663e OVERWINNING
Na een zware griepaanval ben ik terug in competitie gekomen, het hoofdoel van het jaar het BK in eigen gemeente Maldegem moest ik al na 1 ronde voor bekeken
houden.
De avond na het BK bezocht ik noodzakelijk mijn sportdokter en die kon niet anders dan me de allerzwaarste medicatie voorschrijven nl antibiotica
Die antibiotica voelt echt niet goed aan en dat merkte ik in de wedstrijd, diep gaan was onmogelijk maar doordat we een vrij technische omloop voorgeschoteld
kregen in Houthulst kon ik op mn stuurmanskunst de wedstrijd makkelijk naar mn hand zetten
Rudi Wille (Tarteletto) werd tweede, Kristof Roelstraete (Picanol) derde maar beiden op ruime achterstand.
De medicatiekuur eindigt morgen dus hoop ik snel terug het gewenste gevoel in de benen terug te krijgen.
De zege deed me heel veel deugd want ik ben ook een twijfelaar als het eens iets minder goed gaat
03-12-2023 om 00:00
geschreven door Mario
19-11-2023
19 NOV AALTER (WK) ....................................662e OVERWINNING
Op en rond het sportpark van Aalter richt Gorik De Dobbelaere jaarlijks een veldrit in voor de lrc federatie, hij slaagt erin om ieder jaar een 'kampioenschap'
binnen te halen.
Dit jaar was hem dit ook gelukt met het WK
Door de aanleg van paddelterreinen achteraan de gebruikelijke omloop was het puzzelen om aan de broodnodige lengtemeters te geraken, Aalter slaagde er wonderwel
in.
De trainingen in de week voorafgaand werden beperkt door de overvloedige regen die uit de lucht gevallen was maar toch had dit weinig impact op de typisch Aalterse
omloop die onder de noemer snel mag gecatalogeerd worden
Het klinkt een beetje hautain maar ik heb enkel de eerste minuut een concurrent voor me zien uitrijden, het was de papa van de ons veel te vroeg ontnomen Jolien Verschueren, Francky (de man op de startfoto naast mij)
Het was dus zaak om geen te grote risico's te nemen en veilig binnen te komen, iets wat ik gemakkelijk kon bewerkstelligen
Verschueren eindigde uiteindelijk ook onbedreigd op de tweede plaats voor de man van Evergem Rudi Wille
Iedereen die me kent weet dat ik alles netjes bijhoud dus is het ook een leuk weetje dat dit mijn 11e wereldtitel trui was uit mn toch wel vergevorderde carriere
Dat ik iedere wedstrijd van begin tot einde nog kan genieten van de sport is mn drijfveer om nog effe door te gaan
19-11-2023 om 00:00
geschreven door Mario
11-11-2023
11 NOV AALBEKE (BK) ...................................661e OVERWINNING
Aalbeke was dit jaar het strijdtoneel voor de Belgische driekleur, en wat voor één....uurtje lang ploeteren in een zware modderbrei
Zalig, ik doe niet liever
Theo David nam de kopstart maar moest reeds na enkele honderden meters gas terug nemen
Ik was gemotiveerd om een 16e nationale titel binnen te rijven en nam meteen de leiding over.
Concurrenten zag ik pas terug na de aankomstlijn
De ribfractuur is voor 95% genezen en mijn vetpercentage komt op het gewenste niveau dus zit ik op schema voor de komende twee belangrijke afspraken
alszijnde Aalter as zondag met het WK lrc en één week later Maldegem met het BK Belgium Cycling
Mezelf lekker blijven verzorgen is de boodschap, als die 420gr er ook nog afgaan ben ik er helemaal klaar voor
11-11-2023 om 00:00
geschreven door Mario
05-11-2023
4 NOV ZOTTEGEM...........................................660e OVERWINNING
Doordat ik vanmorgen de wedstrijd in Ardooie reed en moest wachten op de podiumceremonie was ik pas 45' voor de start aanwezig in Zottegem, een parcours-
verkenning kon dus niet meer plaatsvinden.
De inschrijving was op de omloop dus kon ik hem wel even overschouwen, ik zag meteen dat het ook nu een echte wattagecross zou worden
Hoe zou mn lichaam erop reageren na vanmorgen? Hoe zou de rib erop reageren? maar vooral hoe sterk zou die verdomde Francky Verschueren terug uit de hoek komen?
Al deze vragen waren eigenlijk al na 3 minuten wedstrijd beantwoord...Ik had een zeer goed gevoel en reed na een halve ronde makkelijk weg van Verschueren die op zijn beurt de hete adem van Rudi Wille moest dulden.
De rib heb ik nooit gevoeld, ook niet na mn enige uitschuiver waardoor ik onzacht ten val kwam in een glibberige bocht.
Wille leek uit te stevenen op een knappe 2e plaatst maar moest op het eind toch nog verschueren voor zich laten, meteen was het podium bekent van deze mooie veldrit
Deze overwinning deed me deugd, het was ook de allerlaatste keer met de Belgische tricolore want volgende week is er het BK te Aalbeke waar ik uiteraard hoop te verlengen.
De zegeteller staat nu op 660 overwinningen, week na week besef ik dat ik hiervan moet genieten want er komt heus wel een tijd aan dat het veel minder zal zijn
05-11-2023 om 07:07
geschreven door Mario
04-11-2023
4 NOV ARDOOIE WATERBEK.......................659e OVERWINNING
Vorig jaar reed ik de eerste edite van de cross aan het waterbek van Ardooie, gesitueerd op dezelfde plaats waar we enkele weken geleden in het voorprogramma
van de profs mochten rijden.
Sinds vorig jaar was ik gecharmeerd door deze organisatie want we kregen er één van de mooiste omlopen van het jaar voorgeschoteld
Zodoende stond deze wedstrijd met rood aangestipt bij het opmaken van de seizoensplanning
Natuurlijk door de hevige regenval de laatste week kon het niet anders dan een ploeterpartij worden, enof we dit kregen...
Lammie smult daarvan dus laat maar komen
Ik was om 7u30 al terplaatste om me minitueus voor te bereiden, geen enkel detail van de technische omloop mocht me ontgaan
Omdat er weinig deelnemers waren startten we samen met de andere amateurs/master reeksen
Ik deed de start rustig aan en na drie bochtjes reed ik aan de leiding van mijn reeks, mijn tempo houdende, mijn harstlag onder controle maar toch nog steeds last
van de pijn thv mn ribbenkast bij ademhalen
Doch je hoort me niet klagen want ik won de wedstrijd met 3'30" voorspong
Na de wedstrijd de fietsen reinigen en op naar Zottegem waar 3u later een andere wedstrijd gepland stond
Een eindje voorbij Ronse situeert zich Arc Wattripont, Julien Pélagie is de stuwende kracht achter deze organisatie die nu toch al aan de 7e editie toe is denk ik zo
Het parcours bevind zich volledig op een schuine weidekant waar een aantal lussen en een paar balkjes in verwerkt zitten
Het was een droge omloop maar toch was het een wattagecross want de weiden bolden voor geen meter en de wind deed ook zijn duit in het spreekwoordelijke zakje
Francky Verschueren was de kopstarter gevolgd door de heroptredende Dirk De Keerle, ik kon niet anders dan aanklampen in de beginfase
Na enkele weidelussen voelde ik plots dat mn zadel volledig uit zijn pas stond, op deze manier verder rijden was heel moeilijk dus moest ik zo snel als mogelijk
proberen wisselen van fiets. Omdat ik vandaag alleen op de veldrit was lag mn fiets ergens halverwege de omloop zijn winterslaap te doen.
Gelukkig merkte ik collega renner Eddy Gyselinck op die uit is met een kwetsuur maar wel zijn conculega's kwam aanmoedigen.
Eddy haaste zich, na mijn vraag asap naar mn fiets en binnen de minuut kon ik wisselen van vehicle.
Uiteraard was ik daardoor op achtervolgen aangewezen. Verschueren en De Keerle wachten uiteraard niet op de grote favoriet op de zege.
Toch kon ik een halve ronde na mn wissel aansluiten bij De Keerle en zag ik Verschueren daar dan een 50 tal meter voorrijden.
Half wedstrijd verzwakte De Keerle en was ik op mezelf aangewezen om de koploper te vergezellen. Dit lukte vrij makkelijk al voelde ik vooral veel pijn aan de
ribben tijdens de wedstrijd. Voor Verschueren ging het te traag toen ik aan de leiding reed en hij nam de cross in handen
Ik moest me beperken tot aanklampen tot de laatste ronde, dan had ik de tijd gehad om de zwakke punten van mn concurrent te bestuderen.
Op de balken-sectie plaatste ik al lopend een versnelling en trok dan keihard door op het lange stuk tegenwind.
Francky moest passen en ik moest toen alleen nog enkele minuten mijn kleine voorsprong proberen behouden, iets wat lukte
Nu is het echt wel zaak om heel snel van die pijn vanaf te raken want zo rijden kan niet goed zijn. Er wacht me alvast een rustige week waar ik geen fiets zal aanraken
Daarna is het de laatste rechte lijn naar de belangrijke novembermaand waar alle kampioenentruien te verdienen vallen met als apotheose het BK in mn achtertuin te Maldegem
Op de domeinen van het kasteel van Bossuit uit de 17e eeuw gedateerd organiseerd Franky Van Haesebroucke nu voor het tweede jaar op rij een lrc veldrit.
Door de hevige regenval de afgelopen dagen en op moment van de start was het parcours omgeschapen naar een wattagecross.
3 korte loopstroken waren het lastigst te overbruggen zeker voor mij want met mn gebroken rib een fietsdragen van 8 kg is niet van de poes
Francky Verschueren, papa van de betreurde Jolien nam de kopstart voor mezelf en Theo David. Onze Engelse vriend Delve Robin moest toen al een gaatje laten
Ik gaf Verschueren geen vrijgeleide en nam de koppositie snel van hem over.
De benen waren hersteld van Ardooie eergisteren maar toen ik aan de eerste loopstrook begon kreeg ik plots een krak in mn ribbenkast waardoor ademen bijna niet
meer lukte. Opgeven was echter geen optie maar met pijn rijden is toch ook geen leuk verhaal
Iedere ronde verslechterde de pijn maar ik beet door.
Ik won de wedstrijd met een kleine drie minuten voorsprong op Delve en iets meer op Verschueren
Na de wedstrijd kreeg ik mn klop en moest naar mn adem snakken, herstellen is nu de boodschap maar vooral hopen dat de genezing van de rib nu vlot verloopt
Het was voor de 29e keer dat het Ardooi's veldritcomite een veldrit inrichtte, ik ben de renner met de meeste deelname's en ook met de meeste
overwinningen, dus mag ik mezelf in alle eerlijkheid toch wel mister Ardooie noemen. In 1995 eindigde ik zelfs als 3e in de A veldrit ( alhoewel ik
2e was naar mijn bescheiden mening)
Vannacht hadden de hemelssluizen vrije loop en was het toch een niet te onderschatten omloop geworden, gelukkig was er grote meneer Paul Herrygers
die zich van in het ochtendgloren over de omloop ontfermde en zo een waterbekkenstrook liet schrappen enkel voor de verkenning.
Voor mij was het afwachten hoe de pijn te harden zou zijn na de ribbreuk van 11 dagen geleden. Op training lukt het niet om diep te gaan dus was ik
hier vandaag misschien niet op mn plaats.
Ik nam een toegelaten pijnstiller en het lukte degelijk, de pijn was te harden.
Verhaegen was de beste man in de eerste koershelft, ikzelf en Dirk Mertens konden niet anders dan aanklampen.
Halfwedstrijd werd het koptrio een kwartet want ook Christophe Logier kwam zijn ding doen, al had die meer problemen met zijn materiaal dan met ons
Op twee ronden van het einde voelde ik dat ik de sterkste was op de klimmen van de bergjes, ik plaatste een versnellling en iedereen moest passen
Tot mijn grote verbazing kon ik wel door de spreekwoordelijke muur gaan en kon makkelijk stand houden voor een 9e overwinning te Ardooie
Guido Verhaegen eindigde tweede op 20", Dirk Mertens knap 3e op 30"
Na mijn catastrofale wedstrijd vorige week in Astene heb ik de 'moral' terug, nu rustig de rib laten genezen want er komt nog veel mooi's aan in november
Na een kwalijke val vorige week op de veldrit van Veurne is het verdict als sporter keihard...gebroken rib, niettegenstaande stond ik vandaag toch aan de start van
deze weidecross
Ik verloor er nog nooit dus moest ik er wel bijzijn vond ik
Ik had me voorgenomen om er een intervaltraining van te maken en eens volluit te gaan vandaag met de wedstrijd van as donderdag te Ardooie in mn achterhoofd
Zo gezegd zo gedaan, ik nam de kopstart en gaf alles wat in mn lijf zat.
Ik focuste me vooral op de kop van de categorie die voor mij gestart was om te kijken hoe dicht ik zou komen.
Het lukte echter vandaag van geen kanten, ik geraakte geen poot vooruit en moest zelfs alles uit de kast halen om Tom D'hooge en Engelsman Robin Delve op afstand te kunnen houden voor de overwinning vandaag, het lukte maar net.
Een totale off-day dus maar wel een streepje erbij op mn erelijst
De avond na de wedstrijd kon ik bijna niet meer ademen en vreesde zelfs voor een ziekenhuisopname, waarschijnlijk zal dit dus wel de oorzaak zijn van het slecht
Een stralende 8 oktober vandaag, heel veel toeschouwers op en rond de terreinen van het Will Tura sportpark in Veurne waar al sinds een drietal jaar een knappe
veldrit georganiseerd wordt.
Een zeer mooie technische en overzichtelijke omloop en tevens het 'kampioenschap van vlaanderen'
Aan motivatie dus geen gebrek want ik zeg niet neen tegen een 59e kampioenentrui in mn carriere
Ik nam de kopstart voor een dit seizoen zeer sterk rijdende Kristof Roelstraete, medefavoriet Robin Delve uit UK moest vanuit de achterste gelederen starten
en was dus benadeeld
Ik had me voorgenomen om er een intensieve training van te maken, na twee ronden had ik al een mooie voorsprong op Roelstraete en de snel oprukkende Delve
Iets verder in deze ronde liet onze sympathieke Engelsman Roelstraete ter plaatse, op de vele lussen zag ik mooi de stand van zaken achter mij
Plots, op een onbewaakt moment maakte ik een stuurfout bij het manuvreren rond een paaltje, mijn voorwiel schoof weg en ik kreeg de paal in mn ribbenkast
waardoor ik toch even naar adem moest snakken.
Voor ik goed en wel terug vertrokken was zat Delve in mn wiel, iets verder nam hij zelf de leiding van de wedstijd.
Ik moest echt bekomen en hopen dat de pijn niet zou verslechten.
Ik bleef in het spoor van mn enige belager en plaatste de laatste ronde één versnelling waardoor ik alsnog de wedstrijd zegevierend kon afsluiten
Missie geslaagd en de 59e kampioenentrui kan bij de verzameling.......of toch niet, de truien waren nog niet klaar en daardoor kregen we een T-shirt over de schouders
getrokken voor het podiummoment, de trui zal pas volgende week geleverd worden.
Roelstraet mocht als tweede op het podium omdat Delve geen vlaming was uiteraard
LRC renner Marnik Snoeck organiseert jaarlijks een tweedaagse veldrithappening op en rond de ouderlijke woonst. Ik zou het moeten opzoeken maar ik denk dat ik
13 van de 14 editie's won, met vandaag erbij dus 14
Meestal een kurkdroge weideomloop dus, redelijk technisch en veel draaien en keren met een mooi stuk weg erin verweven
Theo David nam de sterkste start, Theo die momenteel in een zware prive-periode zit moet zijn energie kwijt en dat lukte hem wonderwel zeer goed
Ik kon hem niet volgen en ook die andere oostvlaming Tom Dhooge fietste te snel voor mij.
Gaandeweg kwam ik wel in mn ritme waardoor ik de kloof kon minimaliseren.
David verzwakte na 15' wedstrijd maar Dhooge nam kordaat de leiding over. Even was de kloof meer dan 10" en toen vond ik het wel welletjes geweest
Ik reed het gaatje makkelijk dicht en na een rondje wieletjeszuigen reed ik de voorlaatste ronde weg van mn enige compaan
Door deze overwinning staat het tellertje op 6 zege's op 7 veldritten dit seizoen.
Ik won ooit eens de Belgische driekleur in Kasterlee maar dit was niet op deze locatie dus vertrok ik gemotiveerd naar de verre uithoek van Antwerpen
zeker omdat we daar een heel gevarieerde en lastige omloop voor de wielen geschoven krijgen. Scherprechter is een hoge hoog zand waar enkel de beteren
boven konden rijden.
Mertens en Verhaegen waren de sterkste starters maar ik nam al vlug de koppositie over omdat je op deze omloop beter op kop rijdt dan in het zoch van een
renner.
Vlug merkte ik op dat Gert De Cnodder een minder goeie start aan het doormaken was en dan trek je beter door als concurrent
Hoe snel ik ook reed, Verhaegen loste geen centimeter en ...De Cnodder kwam iedere ronde dichter en dichter.
Net voor de finale ronde moest Verhaegen dan toch lossen maar de Cnodder zat plots op 5 luttele seconden
Ik ging nog even door de spreekwoordelijke muur en kon mn voorsprong uiteindelijk nog verdubbelen
De Cnodder werd beloond met de Antwerpse kampioenentrui en Verhaegen bleef als 3e toch nog een podiumcertitude
De wedstrijd van Wingene bevond zich deze keer op een uitmuntende locatie alszijnde een nieuwe assistentie wijk waarnaast een mooie heuvel is ingekleurd waar
permanent kan op gefiets worden. De speaker van dienst Donald gaf hem meteen de benamining 'Citadel van Wingene' mee
Omdat ik morgen de wedstrijd in Kasterlee op volle kracht wou rijden deed ik het vandaag iets kalmer aan.
Kristof Roelstraete en Rudi Wille hadden daar echter geen boodschap aan en openden zeer sterk. Ik volgde echter redelijk gezwind en zag zelfs eerste achtervolger Franky Verschueren naderen.
Franky kreeg de kloof echter nooit gedicht waardoor het tot de finale ronde een drie-strijd was voor de overwinning
In die finale ronde trok ik éénmaal het gashendeltje open waardoor ik makkelijk afstand kon nemen van Roelstraete en Wille die respectievelijk 2 en 3 werden
Doordat er vandaag geen veldrit was en ik de snelheid wel kan gebruiken reed ik Westerozebeke bij lwu bond
66 renners uit 5 verschillende categorieen zaten na 1 ronde samen te koersen als een bende losgeslagen veulens
Op een mooie omloop was het quasie onmogelijk om weg te rijden want de jonge gasten, junioren en beloften gingen iedereen halen
Ik hield me dus lekker afzijdig in het gewring en focuste mij op één explosie zijnde de eindsprint
Met een snelheid van de 57 km/u stormden we de licht bergoplopende aankomstlijn tegemoet, ik zat in derde positie en begon mijn sprint op 200 m voor de
aankomst. Ik remonteerde makkelijk mijn voorgangers en boekte een 650e overwinning uit mijn koersloopbaan
Dat ik niet als winnaar op het podium mag door een limiet op het aantal overwinningen bij lwu bond kan ik niet begrijpen, ik rijdt als bijna 58 jarige
tegen gastjes van 20 jaar en klop ze allemaal, toch zegt het reglement dat ik maar 8 keer mag zegevieren, dit getuigd van weinig respect
Uiteraard verzaak ik dan voor de podiumceremonie want ik ga me niet als tweede op een podium stellen als ik de wedstrijd gewonnen heb.
Alle renners geven me daar gelijk in en fronsen ook hun wenkbrauwen bij dit intern reglement, te belachelijk om waar te zijn beamen mijn collega renners
Het heeft ook zijn voordelen want 15' na mijn aankomst zat ik al netjes gewassen in mn auto richting Adegem MET een mooie overwinning op zak
Dit was meteen mijn laatste wegwedstrijd van 2023 en goed voor een 26e zege dit jaar
Dat de veldrit van Knesselare mij ligt bewijst het verleden, voor vandaag won ik hem al 12 keer
Dat het de laatste editie was vandaag motiveerde mij nog meer om er een mooi uitroepingsteken achter te zetten
Christophe Logier en Dirk Mertens waren de eerste meters voor me weg maar bij de eerste hindernis had ik de koppositie reeds overgenomen
Na enkele minuten had ik de eerste renners van de reeks voor mij ingelopen, het houd toch altijd wat risico's in om renners voorbij te steken op zo'n technische
omloop.
Enfin, we weten nu eenmaal dat er 2 reeksen voor ons starten en dit hoort er nu eenmaal bij
Bij het ingaan van de tweede ronde had ik een kleine voorsprong op limburger Mertens. Toen had ik nog niet doorgetrokken dus zag het er wel goed uit
Dat ik in een goeie conditie verkeer maakt het koppeke alleen maar lichter.
Geen risico's nemen en de druk afhouden van de tegenstanders was de boodschap
Mertens die opgehouden was na een valpartij moest de rol lossen en werd bijgebeend door Belgisch kampioen Georges Hauterat die in zijn zog nieuwkomer
De Cnodder meebracht.
Ik had echter alles onder controle en hoefde geen 100% te gaan om de overwinning binnen te halen
Uiteindelijk werd Hauterat 2e op 25" gevolgd door Mertens
Doordat ik na het openingsweekend 4 dagen moest herstellen reed ik dit weekend maar één wedstrijd, nl op zondag te Wiekevorst
Ook deze won ik nog nooit dus dit gaatje is ook opgevuld op mn erelijst....
Als ik deze bestudeer schiet er infeite niet veel meer over dat ik nog niet gewonnen heb maar toch maak gelukkig nog van iedere wedstrijd een doel op zich
In een verzengende hitte aan veldrijden doen is niet voor iedereen weggelegd, ik heb wel enkele trucjes die ik vandaag toepastte om dit op te vangen
Terug Logier, Hauterat en Verhaegen in de openingsfase maar net als vorige week viel Belgisch kampioen Hauterat na enkele honderden meters, hij sleepte
Logier mee in zijn zog en terug zat ik plots in tweede positie te rijden. Guido Verhaegen leek zijn allerbeste benen gevonden te hebben en reed in de openingsronden
een tiental seconden voor me uit, Mertens en De Cnodder bleven lange tijd op enkele tientallen meters achter me rijden
Na twee ronden vervoegde ik koploper Verhaegen, na wat bestudeerwerk koos ik de aanvalstrom want ik had opgemerkt dat limburger Dirk Mertens aan zijn
remonte begonnen was.
Door mijn versnelling moest de Guido efkes herstellen en verloor zijn plaats vooraan in de wedstrijd
Bij het ingaan van de laatste ronde reed ik 18" voor op Mertens en 25" op De Cnodder
Het was gewoon zaak risico's te vermijden om zodoende een tweede veldritoverwinning te boeken in de prille openingsfase van het seizoen
Heel blij ontving ik de zegebloemen van het organisatie-team
