Dit zal waarschijnlijk een van mijn laatste blog verslagjes worden, want binnen welgeteld 4 weken sta ik terug in Belgenland! Ik zal dus jullie maar een update geven over mijn laatste reisjes die ik hier gedaan heb in mijn prachtige Peru .
Piura y Tumbes: Van 30 mei tot 3 juni zijn met met comite Lima naar het noorden van Peru gereisd. Ook hadden we Ruth (Belgie) uit Huaraz meegenomen en Arnar (Ijsland) van Chincha, omdat die niet zoveel kansen hadden gekregen om te reizen met hun comite, en wij van Lima dus wel . Hebben wij toch wel geluk gehad zeg! Bon, voor de eerste keer na 9 maand stond ik terug op de luchthaven hier, want we gingen met het vliegtuig naar Piura reizen... . Wat een raar gevoel was dat! Ik had precies het gevoel dat ik al terug naar Belgie moest, zo raar... Alle geluk was dat niet het geval, we gingen gewoon de zon zoeken, want in Lima is die precies op vakantie gegaan . Toen we rond 5u ' s morgens aankwamen, zijn we naar ons hotel gegaan en bijgeslapen, wat nodig was. De volgende dag zijn we dan met iedereen samengekomen en hebben we Piura wat verkend. Piura zei me niet zoveel...een beetje een lelijke stad vond ik. Piura is meer bekend om zijn stranden, die in de buurt liggen van Piura, maar qua historische geschiendenis ofzo, echt niks.. De volgende dag zijn we Catacaos gaan bezoeken, een typisch artesenaal dorpje, waar je vanalle 'artesania' kon kopen, en typische gerechten kon proeven . Voor de rest hebben we het redelijk rustig gehouden... Het hoogtepunt van onze reis lag meer in....Tumbes! Tumbes is het laatste Peruviaanse stadje, voor je in Equador bent! Toen we dus in Tumbes aankwamen, zijn we dus ook onmiddelijk naar de grens geweest en jawel....Ik heb voet aan wal gezet in Equador!! Toch wel een stoer gevoel! . Ben ik toch alweer in Equador geweest... . Het is een leuk land, want ik heb er witte sportschoentje gekocht voor maar 2 euro en een zonnebril voor 1.50 euro!! Heerlijk land vind ik het dus . ' s Avonds hebben we nog de verjaardag van Roong gevierd, een thaise AFS studente die mee met ons in Lima verblijft, maar die hier nog maar is sinds maart. En ze heeft direct de peruviaanse gewoonte leren kennen van met de kop in de taart geduwd te worden . De volgende dag zijn we de 'manglares' gaan bezoeken, wat een soort beschermd natuurreservaat is, dat lijkt op de jungle maar het toch niet is . De foto's leggen het wel uit... Daarna nog naar 'Isla de la Amor' ,wat echt leek op een tropische eilandje, ik voelde me warempel live in 'Expeditie Robinson' . En toen zat ons reisje Tumbes er weeral op, want ' s avonds moesten we al terugkeren naar Piura en de volgende dag terug naar Lima!
Huaraz: Ik was welgeteld 1 dagje thuis in Lima, en toen ben ik doorgereisd naar....Huaraz! Huaraz is een stadje in de bergen dat ongeveer ligt op 3100 meter! Even een mededeling, dat vooral de andere AFS studenten gaan begrijpen...Ik heb de BINGO gewonnen op de Cruz del Sur! Na een vaste klant te zijn geweest, mocht dat ook wel . Voor diegene die dit niet begrijpen, in Cruz del Sur (een busmaatschappij) kun je, als je de bingo wint, je ticket voor de terugreis gratis krijgen . Was ik gelukkig, want geld....ja, laten we daar maar over zwijgen . Ma bon, in Huaraz aangekomen, werd ik opgewacht door Ruth (die daar woont) en mijn vriendinnetje Suzanne. Ik kreeg te horen dat alles al geregeld was, een hele tour. De eerste 3 dagen rustig, de laatste 3 dagen een sneeuwtrek! Die sneeuwtrek, daar kom ik nog wel op terug... Wat hebben we allemaal bezocht..natuurlijk 'Chavin de Huantar' een pre-Inka cultuur. Het leek een beetje op al die culturen die ik al gezien had, maar toch blijf ik het fascinerend vinden om ergens te zijn maar zoveel jaren geleden ook mensen hebben gestaan . Het is en blijft een passie! De volgende dag hebben we een trektoch gedaan naar het meer van Churup, dat lag op ongeveer 4500meter hoogte! Het was een 'opwarmertje' voor de sneeuwtocht...Het was een goede trekking, en op het einde moesten we zelfs langs de waterval omhoog klauteren..een opwarmertje noemen ze dat dan... . Ik was toch al kapot na 10u gewandeld te hebben. Maar de foto's laten zien dat het echt wel de moeite was . Dag 3 van de tour...een bezoek aan de meren van Llanganouco, die lagen op 2500meter ofzoiets, ik weet het niet zeker meer. Die meren hadden een appelblauwzeegroene kleur, echt prachtig! Tot hier al het leuke... Dag 4 van de tour, het begin van de sneeuwtrek! De eerste dag viel nog mee, we moesten gewoon 4uur omhoog stappen (ik vond dat toch al zwaar genoeg) tot aan het basiskamp op 4800meter! Ik had even een beetje last van de hoogte, maar cocoa blaadjes helpt daar wel tegen . Maar dan, de volgende dag..we gingen de Pisco beklimmen (zo noemde die berg dus) tot aan de top! Om 12u ' s nachts moesten we opstaan, en om 1u zijn we vertrokken. We moesten eerst een hele steile beklimming doen tot aan de sneeuwgrens, waar we dan aankwamen om 6uur ' s morgens ongeveer. Ik was al KAPOT! En we waren nog niet aan het moeilijke deel gekomen! Toen begon het pas...onze ijzeren pinnen aan onze skibotten (ah ja, heel de wandeling gewandeld op skibotten, pijnlijk!), ons aan elkaar vastgebonden met koorden, en hupsakee! Klaar om te vertrekken! Ik kan jullie verzekeren dat ik nog nooit zo hard in mijn leven heb afgezien! We hebben de top bereikt na 7u wandelen, die lag op 5765m hoogte!! APPLAUS!! Ik kan moeilijk hier neerschrijven hoe ik me voelde, maar ik zal het wel in geuren en kleuren vertellen als ik terugben, want amai...NOOIT MEER IN MIJN LEVEN BEKLIM IK EEN BERG!! Ik was gewoon OP! Aan het eind van mijn latijn! Verschrikkelijk gewoon. We waren dan misschien wel op een uur terug aan de sneeuwgrens, maar daarna moesten we nog helemaal over rotsten terug naar beneden, tot het basiskamp. We zijn in den donker vertrokken, en in den donker terug aangekomen, om half 9 ' s avonds, na in totaal 21uur gewandeld te hebben op 1 dag!! Wat een ervaring was me dat! Nu ben ik misschien wel trots dat ik er geraakt ben, maar hoe dat ik er geraakt ben, ja, daar spreken we niet over... . Ik luister gewoon nooit meer naar Suzanne of Ruth, want als die zeggen dat het voor onervaren mensen is, is het dus wel voor ERVAREN mensen... . Maar ok, we zijn veilig en wel teruggeraakt, ook de volgende dag terug in Huaraz geraakt! En dan na een flinke douche en een flinke maaltijd terug naar Lima, waar ik nu dus ben, en ook nog mijn laatste 4 weken zal doorbrengen...
Het is dus bijna gedaan, maar ik geniet nog volop! Maar dat de Belgische frituren zich toch al maar schrap zetten en een paar liter joppiesaus extra bestellen ! Aan alle studerende mensen, veel succes, het is bijna gedaanm nog even doorbijten!!
Ik ben Evelien Verstreaten
Ik ben een vrouw en woon in Zoersel (Antwerpen) (België ) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 13/03/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: being Pink,.
Lamaland
.
.
.
