Man, het is al lang geleden dat ik nog eens iets geschreven heb, maar er is ondertussen zoveel gebeurd!! Heb de laatste maand echt niet stilgezeten, maar ik zal me er eens aanzetten om een zo volledig mogelijk verslag te schrijven .
Nadat ik terugkwam van Cajamarca heb ik me beziggehouden met het zoeken naar vrijwilligerswerk voor de maand maart, aangezien ik dan nog vakantie had! En ik heb het, mede de hulp van AFS gevonden!!
Heel de maand maart heb ik gewerkt in ' Ciudad de los Niños'. Dit is een 20 hectare groot domein, waar er (enkel) jongens van 3 tot 17 jaar wonen. Je kan het vergelijken met een soort internaat, maar het verschil is natuurlijk dat dit voor mensen zijn zonder geld. Ze moeten wel iets betalen, maar niet zoveel omdat het mede met de steun is van de stad Lima.
Ik heb gewerkt met jongentjes van 3 tot 6 jaar, echte schatjes!! Peruviaanse kindjes zijn zo schattig!!! . Ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik 4 kindjes wil . Ik bleef er heel de week slapen, en vrijdagavond ging ik naar huis om het weekend bij mijn familie door te brengen. Het werk dat ik deed was ongeveer elke dag hetzelfde en zag er als het volgt uit:
6uur ' s morgens: OPSTAAN!! Ik kan u zeggen dat een mens niet gemaakt is oo om 6u op te staan, maar voor de kindjes deed ik dat met veel liefde . Dan moest ik de kindjes helpen met aankleden want om half 7 was het ontbijt. Elke dag, maar dan ook elke dag opnieuw...PANETON!! Verschrikkelijk! Paneton is een soort brood met gedroogd fruit en rozijnen dat ze altijd eten in de kerstperiode en het is wel lekker, maar echt niet om elke morgen opnieuw te eten, en dat in combinatie met 'Lechte de Soya', een soort soyamelk/warme quaker dat lijkt op snottepiet!!Maar alles voor de kindjes he . Na het ontbijt waste ik de tassen af en keerde ik de eetzaal. Dan terug naar het 'pabellon' (de 3 tot 6 jarige zitten in pabellon Niños Jesus en elk pabellon heeft zo zijn eigen naam), meestal genoemd na een heilige). Daar de 6-jaarige klaarmaken voor naar school te gaan en die vertrokken al om half 8. De kleuters moesten we om 8uur afzetten aan de schoolpoort. De school is trouwens een stuk van Ciudad de los Niños en noemt 'Padre Illuminati'. Het is een jongensschool, maar er zitten een aantal meisjes die van buitenaf komen.
Na dat we de kindjes allemaal veilig en wel hadden afgezet, ging ik met de andere 'hermanas' (Laura, Elsa en Juanita) naar de mis in de kerk. Dit was elke dag en voor alle 'tutores'. Ik heb dus een maand elke dag op mijn knieen voor God gezeten. Mijn ziel is ontzettend gezuiverd .
Na de mis was het tijd om heel het pabellon te kuisen en dat was ook echt wel nodig want kleine kindjes zijn vuil! . Toen alles proper was, gingen we meestal iets koken want het eten was zo slecht daar, dat zelfs mijn mede hermanas zelf kookten om af en toe iets lekkers binnen te krijgen. Dit bestond dan meestal uit frietjes met eieren ofzo, in combinatie met rijst natuurlijk! Een gerecht zonder rijst is geen gerecht in Peru! Slecht voor de lijn, maar zo smakelijk .
Om half 1 ' s middags kwamen de kleuters dan terug, en speelde ik wat tot de grotere terugkwamen om een uur of 1. Dan moeten alle kindjes hun handjes wassen, want om half 2is het etenstijd. Verschrikkelijk, want het eten was zo slecht! Altijd rijst en bonen... heel de tijd! Soms kreeg ik het gewoon echt niet binnen, maar alle geluk dat de kindjes dan zonder problemen mijn bord leeg aten . Na het eten, was ik alles af en kuis ik de eetzaal. Tegen dat ik terugkwam, waren de kindjes al aan het spelen en speelde ik mee met de kindjes en ze een beetje in het oog houden, want kindjes kunnen soms heel stout zijn! . Maar die wenen altijd zo schattig! Echt ongeloofelijk! En meestal doen die elkaar ook echt voor niks keiveel pijn, het waren toch wel echte bengeltjes .
De grotere beginnen dan ook hun huiswerk te maken, en af en toe ook de 5 jarige. Die moeten dan bijvoorbeeld hun naam leren schrijven, en kleine rekenoefeningetjes maken, enz... . De 5 jarige hielp ik altijd, want sommige konden hun naam echt niet schrijven. Zo is er een jongentje, genaamd Luis, en als die zijn naam schrijft begint die met de S, en eindigt die met de L en we weten echt niet waarom die dat doet en we krijgen dat er ook echt niet uit! Je merkt wel dat de kindjes uit gezinnen komen die problemen hebben. De meeste kindjes komen ook echt uit gescheiden gezinnen, of waarvan de ouders heel de tijd vechten of elkaar slaan in bijzijn van hun kinderen, echt verschrikkelijk.
Zo is er ook een jongentje, Matthew, en die vertelt constant dat zijn papa hem slaagt, maar zijn papa is niet slecht hoor, want daarna krijgt hij altijd snoepjes.... . Dan verschiet je toch wel even, als zo'n jongetje van 4 zoiets tegen je zegt...
Om 5uur, was het mijn favoriete job, de kindjes wassen! Allemaal de douche in! Een heel chaotische job, maar zo grappig om te zien! .
Dan was het een half uurtje tv kijken, meestal dagen aan de stuk dezelfde film en ook hetzelfde deel, want die kindjes zien toch geen verschil .
Om half 7 was het dan 'cena' (avondeten) en dat was altijd hetzelfde als het middagmaal, dus meestal niet echt iets om naar uit te kijken.
Om 7uur was het de 'Alabanza'. Iedereen komt samen in de kerk, om te zingen voor God. Dit was eigenlijk echt heel tof, omdat het een beetje op een gospel-kerk leek. Alle kindjes zingen en dansen super enthousiast. Ik heb er een filmpje van en zal het proberen op Youtube en Facebook te zetten. Ik hield ervan om al die kinderen bezig te zien. Het is me al meer opgevallen dat het geloof hier in Peru nog zoveel betekent!! Echt onvoorstelbaar. Door daar een maand te zitten, en om die gewoontes over te nemen zeg ik zelf elke keer als ik iets eet 'Gracias Jesus', omdat het gewoon een gewoonte is geworden, echt heel raar.
Na de mis gingen de kindjes slapen, rond een uur of 8. Ik ging eerst nog met twee kindjes naar de 'lavanderia' (wasplaats) om de was te sorteren maar om half 9 lag ik toch ook altijd ontzettend uitgeput maar voldaan in m'n bedje .
Het is echt een ongeloofelijke ervaring geweest, en nu dat de unif terug begonnen is, ga ik jammer genoeg veel minder kunnen gaan, maar ik ga het echt in combinatie doen met de unif want ik wil dit zeker mijn laatste 3 maanden nog blijven doen!
Man, binnen een dikke 3 maand ben ik al terug!! Verschrikkelijk hoe snel de tijd hier vooruit gaat! Ondertussen ben ik ook al 20 jaar geworden, waarvoor ik hard geweend heb, maar er eindelijk vrede mee heb genomen . Mijn verjaardag was echt super! We waren toen juist in Chincha, Pisco en Ica met het comite van Lima, dus het was dikke feest! Maar ik zal de fotos gewoon op mijn blog zetten want fotos zeggen meer als duizend woorden zoals ze zeggen .

Ik ga dus absoluut niet stilzitten de volgende maanden, er gaat nog veel gebeurden maar jullie natuurlijk van op de hoogte gehouden gaan worden!
Ondertussen is het hier ook herfst, wat zo'n 30 graden overdag betekent, heerlijk toch?!
Hou jullie goed allemaal!
Beso,
Evelien

04-04-2009 om 01:05 geschreven door Evelien