Amai, weeral even geleden dat ik nog iets op mijn blog heb gezet! Maar logisch, ik heb namelijk de voorbije twee weken in Huancayo vertoefd, een stad in de bergen van Peru, namelijk de Andes. Het was er prachtig! Dat kan ik jullie verzekeren. Het gaat moeilijk zijn om alles op te schrijven wat ik er allemaal gedaan heb maar ik ga mijn best doen . Op vrijdag 16 januari in de namiddag vertrok ik met Cruz del Sur naar de bergen, samen met Pia (Duitsland) en Arnar (Ijsland) die ook hun intercambio daar hadden. Om 21uur kwamen we aan, helemaal geradbraakt van de reis. Maar toen ik uit de bus stapte kreeg ik weer enorm veel energie! Mijn 2 gastzussen stonden we namelijk op te wachten met een papier waarop stond ; 'Bienvenida a casa Evelyn' (Evelyn is de peruviaanse manier om Evelien te schrijven ). Ik was er helemaal ondersteboven van. Ook hadden ze een roos gekocht en ik heb ook een bruine sjaa gekregen. Ik heb al direct kennisgemaakt met de gastvrijheid van de bergen! Mijn zussen noemden Karla en Llovie. Daarna gingen we naar Chupaca, een dorpje op ongeveer 30 minuten van Huancayo en waar ik de volgende 2 weken zou verblijven. Het was een heel gezellig huis maar echt helemaal anders dan mijn appartement in Lima. Daar heb ik ook mijn gastmama leren kennnen, maar ze was een beetje ziek en daarom kon ze me niet mee ophalen, maar het was echt een schat van een mens! . Ik zou voor 2 weken de kamer van Karla krijgen, dus ik pakte uit en ging daarna slapen, want van al die emoties was ik uitgeput geraakt! De volgende morgen heb ik het huis verkend! Echt heel gezellig, maar bv veel armer dan in Lima maar dat vond ik juist geweldig omdat deel van de ervaring was. Een paar voorbeelden; Voor naar het toilet te gaan moest je altijd een emmer water meenemen voor door te spoelen . In de keuken werd er nog gekookt op een houtvuur! Er was ook een gasvuur, maar mijn gastmama vindt het beter om te koken met hout, dat is beter voor de smaak! En ik moet ze gelijk geven want ik heb heerlijke dinge gegeten! Zoals bijvoorbeeld....CAVIA!!! Jawel, de stap is gezet! Ik heb cavia gegeten! Het is eigenlijk heel lekker vlees, maar veel vlees heb je niet . Je moet het met been en al in je mond steken en dan helemaal afknabbelen, en ja, daar was ik niet zo voor. Ik met mijn Victoriaanse opvoeding braaf met mes en vork gegeten . Met mijn familie heb ik veel gedaan, maar de foto's vertellen meer. Ik ben bijvoorbeeld met mijn zus Llovie naar de plaatselijke zaterdagmarkt geweest en 'Lechon' gegeten, wat vlees is van een....gegrild VARKEN! Echt zoals in de Middenleeuwen,helemaal gegrild aan het spit . En de verkoopster grabbelde er wat vlees uit en dat kreeg je dan voorgeschoteld, echt heel grappig. En ook wel lekker. Ook ben ik met mijn familie naar ruînes gaan kijken van de Wari cultuur, het was een hele klim om er te geraken maar het uitzicht achteraf maakte het zeker de moeite waard! De Andes is echt prachtig! Foto's zullen dat bewijzen . Met het comite van AFS in Huancayo hebben we ook 'El Pachamanca' gedaan. Dat is een soort van peruviaanse bbq. Stenen worden opgewarmd in een kampvuur en ondertussen wordt het eten voorbereidt, waaronder vlees, aardappelen (natuulijk ), bonen en maisbroodjes. Omdat te maken moet je eerst alle maiskorrels van de kolf verwijderen en daarna in een soort molen steken en malen maar! Wel een hard werk in de vlakke zon. Dan wordt dat mengsel met kaas vermengd en dit mengels wordt dan in de maisbladeren gesmeerd, samen met 3 rozijnen, toegevouwen en klaar is kees. Als de stenen heet genoeg zijn worden ze allemaal weggehaald, enkel 1 laag stenen blijft erover. Daar worden dan de petatten opgegooid. De petatten worden dan bedekt met een laag hete stenen, dan volgt het vlees, terug laag hete stenen, de broodjes, laag stenen en als laatste de bonen. Dan wordt alles bedekt met de overige stenen en dan een soort gras, zodat er geen hitte kan ontsnappen en om het hele gedoe proper te houden. Dan wordt er over alles zand gesmeten, zodat de hitte zeker niet kan ontsnappen en als laatste nog plastieken dekens. Dan moesten we een half uurtje wachten. Dan wordt het zand, het gras en de stenen eraf gehaald en konden we beginnen met het eten bijeen te rapen! Dan op de grond zitten en 'buen provecho'! . Het was echt heel lekker, en ik wil het zeker volgend jaar eens op de scouts uitproberen . Die avond zijn we ook nog naar een discotheek gegaan en zijn mijn kunsten als reaggeton danseres weer een beetje bijgespijkerd! Maar dat was niet altijd goed . Ik was namelijk zo hevig aan het dansen dat ik met mijn linkervoet een slechte beweging heb gemaakt en ik mijn voet heb omgeslagen! Gevolg; bijna niet kunnen stappen, paarse tenen en een enorm dikke voet! Ik heb er nu nog last van en ben gisteren in Lima uiteindelijk toch naar de dokter gegaan en blijkbaar iets met mijn ligamenten. Gevolg: 3 weken geen sprot (dus ook geen feestjes ), 3/dag een creme aan mijn voet, 6 dagen pillen pakken en het ergste van allemaal...een spuit in mijn poep! (hier in Peru geven ze enkel spuiten in de poep ).Maar nu ben ik wel lid van het ziekenhuis en heb ik zelfs mijn eigen lidkaart . Een leuk souvenier dus! Maar bon, terug naar Huancayo... Ook zijn we veel naar de cinema geweest, toch nog naar feestjes geweest met pijnlijke voet! De estudiantes kunnen nog dansen hoor! Met mijn familie ben ik ook nog naar het festival van Jauja geweest, een dorpje waar nog nooit een blonde geweest is buiten ik . Alle dansers waren verkleed in vrolijke kleurtjes; de vrouwen met grote hoepelrokken en maskers en de mannen met vrolijke kleurtjes en lamakoppen. Het was me de ervaring wel, vooral toen ik gewoon braaf aan het kijken was en ineens een van die dansers me ten dans vroeg! Stond ik daar, als enige blonde, met een man met lamakop te dansen in het midden van de cirkel! En alle peruvianen maar applaudiseren en roepen van 'Wauw, la gringa baila muy bien '. Zeer grappig allemaal. Na die danservaring gingen we op een balkon zitten om uit te rusten en verder te kijken. Tot er weer 3 dansers me zagen zitten en daar plotseling een serenade voor mij maakten! De eerste serenade in mijn leven door 3 mannen met een lamakop . Achteraf kwamen ze zelfs naar boven om met mij te dansen en foto's te trekken. Eentje heeft me zelfs ten huwelijk gevraagd maar ik heb toch vriendelijk geweigerd . Het festival is zeker tot hier toe het meest culturele wat ik tot hier toe gedaan heb. Een ervaring om nooit meer te vergeten!
De foto's staan op mijn blog en zullen dus ook veel uitleg geven over min intercambio in Huancayo. Het waren 2 geweldige weken en ik heb weer een nieuwe mama en nieuwe zussen! Ik heb me er ongeloofelijk goed geamuseerd en echt kennis gemaakt met het leven in de bergen. Donderdag vertrek ik met nog 5 andere belgen op onze reis naar het zuiden van Peru, dus jullie gaan weer een tijdje niks van mij horen! Maar er zal zeker een verslag volgen en natuurlijk vele foto's. Hopelijk zijn de examens goed gegaan voor de meeste en kunnen jullie nu ook genieten van een welverdiende vakantie! Het ga jullie allen goed in Belgie!
Ik ben Evelien Verstreaten
Ik ben een vrouw en woon in Zoersel (Antwerpen) (België ) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 13/03/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: being Pink,.
Lamaland
Maar logisch, ik heb namelijk de voorbije twee weken in Huancayo vertoefd, een stad in de bergen van Peru, namelijk de Andes.
.
). Ik was er helemaal ondersteboven van. Ook hadden ze een roos gekocht en ik heb ook een bruine sjaa gekregen. Ik heb al direct kennisgemaakt met de gastvrijheid van de bergen! Mijn zussen noemden Karla en Llovie. Daarna gingen we naar Chupaca, een dorpje op ongeveer 30 minuten van Huancayo en waar ik de volgende 2 weken zou verblijven. Het was een heel gezellig huis maar echt helemaal anders dan mijn appartement in Lima. Daar heb ik ook mijn gastmama leren kennnen, maar ze was een beetje ziek en daarom kon ze me niet mee ophalen, maar het was echt een schat van een mens!
), 3/dag een creme aan mijn voet, 6 dagen pillen pakken en het ergste van allemaal...een spuit in mijn poep! (hier in Peru geven ze enkel spuiten in de poep
).Maar nu ben ik wel lid van het ziekenhuis en heb ik zelfs mijn eigen lidkaart
